DE BflZAR.
GEBRs NAS
Geen grijs baar naar!!
STAATSLOTERIJ
HET FORTUIN,"
Mari ne.
BEDDEN-IAGAZIJV,
GAREN,
W. V. BRUINVIS.
OOSTJNDIE.
Drie Honderd Culden.
LAHPE BEIGE,
Hoofdgracht K 85.
Wollen Dekens
Accordeons,
LnstreJasjes,
Demi-Saisons
Assurantie,
HET ZENDINCSFEEST
Bij BERKHOUT Co., BoeMelaren.
Boek- en Handelsdrukkerij
J. VAN MUIDEN,
De Bierbrouwerij
VAN
GIEZEN Co.,
Thee van E. Brandsma,
St
De Huichelaar.
Openbare Aanbesteding
bij de Directie der Marine te WILLEMS
OORD, op Woensdag den 20 Juli
1887, des voormiddags ten 11 uur, van
Het verrichten van eenige
werkzaamheden aan de gebou
wen, enz. van het Maritieme
Etablissement aldaar.
De bestekken liggen ter lezing bij bet
Departement van Marine te 's Gravenhage
en bij de Directiën der Marine te Wil
lemsoord, Amsterdam en Hellevoetsluis,
alsmede in de lokalen van de Provinciale
Besturen van Noord-Brabant, Limburg,
Gelderland, Overijsel, Zeeland en Fries
land en ter Secretarie van de Gemeente
besturen te Rotterdam en Dordrecht.
Voor zooveel de voorraad strekt zijn
op franco aanvrage de bestekken ter
Griffie van de Directie der Marine te
Willemsoord te verkrijgen.
De noodige aanwijzing in loco zal ge
schieden op den 18n en 19n Juli 1887,
des voormiddags ten 10 uur.
De inschrijvingen op gezegelde biljet
ten, bevattende de aannemingssom in
cjjfers en letterschrift en de namen van
aannemer en borgen, zonder doorhalingen
en bij conditiën en door den inschrijver
onderteekend, moeten vóór of op den dag
der aanbesteding, des voormiddags ten
11 uur, vrachtvrij bezorgd worden in de
daarvoor in het Directie - gebouw ge
plaatste bus.
Willemsoord, 11 Juli 1887.
De Schout-bij-Nacht,
Directeur en Commandant der Marine,
J. B. A. DE JOSSELIN DE JONG.
worden machinaal (fewasscheu en irekamd.
HOLSMULLER.
Ten kantore van den Collecteur M. L.
VAN GELDER, Hoofdgracht, zijn voor
de 325ste Loterij te bekomen heele en
gedeelten van Loten.
lste trekking Maandag 25 Juli e. k.
Door deze maak ik H. H. Harmonica
spelers attent op mijn prachtige sorteering
welke, bekroond met de gouden medaille
nog door geene andere fabrikaten zijn
overtroffen. De prijzen varieeren van
f 2 tot f 25.
OUDE worden ook gerepareerd
of ingeruild.
Alle stukken zijn van mijn firma voorzien.
Hs. NEDERKOORN,
Langstraat t 11, te Alkmaar.
f5,5#, flO,
f 12.50,
f 17.50.
FRONTS.in alle soorten,
om manden dicht te maken,
voor HH. Vischhandelaren,
per pond 22'/. Cent.
L. F. F. SCHILLING.
A. S. MANHEIM, Makelaar,
assureert,
tegen billijke voorwaarden, perceelen en
inboedels tegen brand. Bezorgt gelden
op hypotheek en belast zich met den in-
en verkoop (publiek of onderhands) van
huizen en meubelen.
Adres L00DSGR4CHT No. 403.
aan de GREBBE, bij Rhenen, den 20en Juli a. s.
PLAATSBILJETTEN en PROGRAMMA'S voor de feesttreinen zijn van 13 tot 18
Juli, des avonds 6 nar, te bekomen aan de Stations van de Holl. Spoorweg-Maat
schappij Den Helder, Enkhuizen, Schiedam, Beverwijk, Amsterdam,
Utrecht, Winterswijk en aan de stations van den Staatsspoorweg Rotterdam,
Nijmegen, Zwolle, Almelo, Enschedé, Hengelo en de tusschenliggende
Stations van de beide Maatschappijen.
Afzonderlijke PROGRAMMA'S kosten 40 Cent; zij zijn verkrijgbaar gesteld bij
de HH. F. W. EGELING en HöVEKER ZOON te Amsterdam. Op frauco in
zending van het bedrag worden zij franco door den ondergeteekende gezonden. Dit
Programma en het groote Aanplakbiljet geven verdere inlichting.
Hl. ZB. BEEITRLR,
ARNHEM, Juli 1887.Secretaris.
Bij de ondergeteekende
zijn voor de 325ste STAATS
LOTERIJ. Heele, Halve en Gedeelten van
Loten te bekomen. Voor een accurate ver
wisseling kan men verzekerd zijn,
Trekking le klasse 25 Juli.
M. A. GRUNWALD,
Vlootstraat B 72, Helder.
Het kweeken en het ge
bruik der meest bekende
Zomerbloemen,
door F. C. HEINEMAN.
Prijs 60 Cent.
Komkommer-Schaafjes.
Snijboonen-IVIesjes,
De nieuwe London
is de beste der Par
fumerieën om 't
grijze haar te doen
verdwijnen, is on
schadelijk voor de
huid, verft niet af en
is te Nieuwediep
alleen verkrijgbaar
bij Jacques van Rosendael.
Prijs 85 Cent per flacon en f 1,50 de
dubbele flacon.
van
C. DE BOER Jr.
Spéciale Inrichting
NET EN GOEDKOOP DRUKWERK
Éiinniü
Nederlanders, die dienstnemen bij het Indische Leger, ontvangen,
bij het aangaan van eene zes-jarige verbintenis,
een Handgeld van
Aanbrengpremie TIEN GULDEN.
Nadere inlichtingen zijn gratis te bekomen bij het Departement
van Koloniën en bij alle Burgemeesters.
De ecnte
van de Heeren
LEMPEREUR BERNARD te Luik,
welke hier op de Nijverheids-Ten
toonstelling tegenwoordig waren en
op verscheidene Tentoonstellingen
bekroond zijn, zijn te verkrijgen
van af f 11.50 tot f 40.— bij
Binnenhalen No. 1(1, Nieuwediep.
55
Alkmaar,
firma:
levert
met steeds
klimmend succes
op fustjes
van minstens
10 liter,
het gunstig
De bekende scheikundigen de HH.
Dr. BOEKEte Alkmaar, en Dr. YAN
HAMEL ROOS, te Amsterdam, legden van
ons Stout de getuigenis af, dat het met
elk binnen- en buitenlandsch fabrikaat
kan concurreeren en door zuiverheid
en kracht uitmunt.
Kalverstraat 158, Amsterdam.
Alleen in verzegelde palqes, voor
zien van bovenstaand gedeponeerd han
delsmerk, verkrijgbaar te Melder bij J.
KORVER, Spoorstraat; J. KORYER,
ZuidstraatMej. C. ZUNDERDORP, Ko
ningstraatW. H. BURGERS, Midden
straat; J. VAN ZWEDEN, Spoorstraat!;
J. W. KAMPER Jr., Spoorgracht; T.
STEEMAN, Middenstraat; B. WEIJENS,
Middenstraat D 233-234Werklieden-
VereenigingKoningstraat; P. VAN DER
OORD, Laan hoek Pijlsteeg; J. HONDIUS,
Kanaalweg; E. LABOUT, Vroonstraat;
L. A. MOS, Weststraat 84; T. KIESSE-
WETTER, Keizerstraat; PRINS, West
gracht 327, P. OETELMANS, Binnenh.,
Wed. HOLBRUGGE, Kanaalweg.
In het bijzonder wordt de aandacht ge
vestigd op SOUCHON THEE fl.30
per 5 ons.
Li
t< -
se P
sl
n«
13i
h D
sl Bi
Z( b.
vi
>J n"
st de
Le
W
FEUILLETON.
3 Vertaling van Gerrit J.
Naast de deur stond een oude met leder
bekleede canapé en daartegenover hingen aan
den wand twee gekruiste rapieren, nevens den
korpsbandelier en de verbleekte studentenmuts
van den bewoner. Voor de canapé stond een
oude dennenhouten tafel en daarop een kook-
machine met een spirituslampje er onder.
In den donkersten hoek bevond zich 't bed,
waarnevens een kastje stond, dat tevens als
waschtafel dienst deed, zooals bleek uit een
kleinen gebarsten spiegel en eenige toiletbe-
noodigdhedentwee lompe stoelen en een roes
tige kachel voltooiden 't ameublement. Twee
andere voorwerpen, nog in de kamer aan
wezig, had de dokter gerust kunnen missen;
een schrijftafel en een geraamte, dat daarbij
dc wacht scheen te houden. Op de schrijf
tafel stonden eenige fleschjes met anatomische
praeparaten en daaronder een welbewaarde
lintworm, dien de dokter met zekeren trots,
ten bewijze van zijne bekwaamheid aan iede-
ren patiënt liet kijken.
't Geraamte hield in de linkerhand een
bierglas en in de rechter een tabakspijp, ter-
wijl op den schedel een blauwwollen slaapmuts
prijkte, waarop de dokter nu ook zijne flam
bard plaatste en tevens zijn stok naast de
pijp zette.
„Welnu?" vraagde hij, „kan men't in mijne
omstandigheden beter verlangen?"
„Waarachtig niet, je bent rijker dan ik
dacht," merkte zijn vriend op. Maar voor
dat geraamte ben ik een beetje schuw."
„Kom, kom," zeide de dokter, „dat skelet
is mijne beste vriend; ik heb 't aan de aka-
demie zelf uit elkaar gezet en van daar mee
gebracht. Heb ik een knorrige bui, dan koel
ik mijn gemoed aan hem en ben ik vroolijk,
dan drink ik hem toe."
„Gekheid," zeido Würfel, terwijl hij de
schouders ophaalde. „Wonen in deze barak
ook zooveel menschen als in 't hoofdgebouw
De dokter, die zelf zijne pyp uit de hand
van t geraamte genomen en aangestoken had,
bood zijn vriend een sigaar aan en gaf ten
antwoord
„Wel natuurlijk. Als iemand zulk een kast
laat bouwen, wil hij er ook voordeel van
trekken, en onze huismeester doet zijn naam
eer aan; als een echt sluw man zorgt hij er
voor, dat geen vierkante duim renteloos blijft.
Daar beneden woont een smidsknecht, Pieter
Schunk, met zijne vrouw; hij werkt in een
macliiuefabriek, terwijl zijn vrouw zich bezig
houdt met 't verplegen van kleine kinderen,
die door hunne ravenouders verstooten worden.
„Zoo, dus een engelmaakster?"
„Misschien wel; maar zoolang ik hier woon,
zal ze 't laten, en ik zal haar scherp op de
vingers zien."
„Pieter Schunk," herhaalde Würfel zacht,
die naam heb ik meer gehoord."
„Dat mag zoo zijn, maar grootsch behoef
je er niet op te wezen't is een woeste ke
rel, dien ik altijd op een afstand houd. Ook
woont beneden nog de orgeldraaier Pall', met
zijn zooneen paar schavuiten."
„Mooie buren!"
„Stil! De lijst der schavuiten is hiermede
gesloten, de overigen, en daar reken ik me
zelf ook onder, zijn eerlijke menschen. Hier
woont de boekbinder Grundscheid, een jong
ventje, dat de wijsheid met lepels gegeten
heeft, overal verstand van heeft, ieder boek
verslindt, dat hij moet inbinden en door mid
del van een ouden lexicon slagvaardiger is,
dan menige professor. Aan den anderen kant
woont de familie Schuster, bestaande uit een
kleermaker, die liegen kan of 't gedrukt is,
een kellner, die alle meisjes na loopt en hunne
zuster, mejuffrouw Rosa, die de huishouding
bestiert."
„Zorgt ze voor jon huishouden ook?"
„Zoover 't noodig is, ja. Mijn ontbijt en
avondeten maak ik zelf' klaar, ais ik wat heb
maar somtijds doe ik het met een glas water
en een stuk roggebrood, terwijl ik des mid
dags met de familie Schuster aan tafel eet,
waarvoor ik een kleinigheid betaal, 't noemen
niet waard.
„Dat is alles mooi en goed, maar ik vrees,
dat je me, zooals de zaken staan, niet onder
dak kunt nemen," zeide Würfel nadenkend
Ik ben wel met alles tevreden, maar..,."
„Stil, dat is al afgesprokenviel de dok
ter in, terwijl hij, onder 't uitblazen van dikke
rookwolken, met wijde schreden door de kamer
liep. „Je kijkt natuurlijk rond naar een be
trekking, en ik wil je daarbij met al mijn
vermogen helpen. Heb verder geen zorg.
Zoolang ik een stuiver bezit, zal ik met je
deelen."
Plotseling werd de deur geopend en trad
een aardig meisje in groote opgewondenheid
de kamer binnen.
„Vergeef me, heer dokter, dat ik u kom
storen," sprak ze met bevende stem, maar ze
hebben vader in hechtenis genomen, en nu
weet ik niet wat ik moet beginnen
De dokter legde zijne pijp neer, liep op 't
schreiende meisje toe en zeide verschrikt:
„Wat, je vader? Wat kan mijnheer Mun-
dorf misdreven hebben?"
„Ik geloof, dat hij van majesteitsschennis
wordt beschuldigd."
„Onmogelijk, juffrouw Lotje, ik ken zijne
gevoelens."
„O, mynheer de dokter, doe dan een goed
woord voor hem als getuige."
„Van harte gaarne," zeide de dokter, en
na zijn vriend verzocht te hebben hem te
wachten, snelde hij met 't meisje heen.
Hij was overtuigd, dat hier een misverstand
in 't spel was. Mundorf, de ernstige, bedaarde
man, kon zich aan zulk een dwaasheid niet
schuldig gemaakt hebben. Hij had hem op
zekeren dag leeren kennen, toen hij een be
zoek bracht aan den ouden Wohlfarth, en
beiden hadden elkander leeren achten.
Mundorf had zijn nieuwen kennis uitge-
noodigd hem te komen opzoeken en deze was
langzamerhand huisvriend geworden. De dok
ter had gelegenheid genoeg gehad om 't strenge
en onwankelbare karakter van den ouden heer
te leeren kennen, alsmede zijn gevoel voor
recht en zijne koningsgezindheidéén ding
stond hem echter tegen, de stroeve, harde
manier, waarop hij zijn dochters, die sedert
jaren de zorgen en liefde harer moeder moes
ten ontberen, behandelde. De beide oudste
meisjes, Nanette en Babettc, mochten grond
hebben tot een strenge behandeling,
daar ze ydel en behaagziek waren, in 't be
wustzijn van hare schoonheid; de strengheid
haars vaders bracht toch geen verandering
in haar gedrag, en 't deed den dokter leed,
dat ook Lotta, de jongste er onder lijden
moest. Al deze dingen kwamen hem voor
den geest, toen hij met 't snikkende meisje
meeliep. Voor de deur van 't hoofdgebouw
stond een wagen en in de poort liep een
politicagent heen en weer.
Juffrouw Gosebrink, een klein, elegant-
gekleede, bijzonder levendige dame, stond voor
haar huisdeur en sprak luid met den ouden
mageren huismeester, die met veel beweging
van tijd tot tijd een snuifje nam.
Juffrouw Gosebrink richtte ook 't woord
tot den dokter, maar deze wenkte haar te
zwijgen en liep zonder spreken met Lotta
dooi'.
„Die zal ook niet veel goeds van je vader
rondbabbelen", bromde hij, terwyl hij een
snellen blik door de groote glazen deur wierp
die toegang gaf naar de woning der gene-
raalsweduwe. Juffrouw Adele Gosebrink, be
hoort tot de edele menschen, die van hunne
natuurgenooten altijd 't slimste gelooven."
„Lotje sprak geen woord en zoo traden ze
de kamer van Mundorf binnen.
Met .den hoed in de hand stond de oude
heer bij zijne schrijftafel, gereed om uit te
gaan; geen enkele trek van zijn ernstig en
streng gelaat verried den angst van een on
rustig geweten.
Nanette en Babette, rijzige en slanke
meisjes, stonden bij een venster en lachten
spottend, toen de dokter binnentrad.
Lotta snelde naar haar vader en sloeg beide
armen om zijn hals, alsof ze hem beschermen
wildezacht weerde deze haar af en streek
met de hand over hare bruine lokken.
„Er is ten minste één die me liefheeft"
zeide de oude heer aangedaan, terwijl liij een
verwijtenden blik naar 't venster wierp. „Wees
bedaard, mijn kind, ik keer hier spoedig terug,
want ik heb me niets te verwijten.
„Ik wil borg voor u blijven!" riep de dok
ter uit, zich naar den politiekommissaris wen
dende, die de schrijftafel verzegelde. „U zoudt
schuldig zijn aan majesteitsschennis! Wanneer
en waar zou dat gebeurd zijn? Wie is uw aan
klager
„Al die vragen heb ik reeds gedaan, zon
der er antwoord op te krijgen," zeide Mun
dorf, terwijl hij de schouders ophaalde.
„Wat zegt u daarvan, mijnheer de kommis-
saris?" vraagde de dokter met ergernis.
„Ik doe hier mijn plicht," was 't barsche
antwoord; „ik ben belast den heer Mundorf
gevangen te nemen en voor den rechter van
instructie te brengen en 't overige gaat me
niet aan."
„Men had 't gevangennemen kunnen laten
blijven en me eenvoudig doen ontbieden, dan
zou ik zeker gekomen zijn," zeide Mundorf,
ft hoofd opheffend.
„Zooveel toegevendheid had men met een
man van onbesproken gedrag toch wel kunnen
hebben."
„Dus je rekent op beleefdheid van de zijde
der politie?" bromde de dokter, die zijne
ergernis niet kon verkroppen.
,,'t Schijnt dat u je met zaken wilt be
moeien, die je volstrekt niet aangaan," zeide
de komraissaris, die met zijn werk klaar was,
op strengen toon;" dat kon weieens gevaarlijk
worden. Ik meen, dat 't je minder aange
naam zou wezen, wanneer de politie zich
eens met je ging bemoeien. Ik zou kunnen
vragen wat je middel van bestaan is."
„Vraag maar op en ik zal je" 't antwoord
niet schuldig blijven," stoof de dokter op,
terwijl het rood des toorns zijne wangen
kleurde,
„Stil toch!" verzoclit Mundorf; wikkel u
om mijnentwille niet in ongelegenheden, beste
vriend. Doe 't niet want als ze me vast
houden, heb ik ten minste nog de troost, dat
je mijne kinderen met raad en daad ter zijde
zult staan."
„Dat beloof ik u."
Wordt vervolgd.
Boek-, Courant- en Handelsdrukkerij
van C. DE BOER Jr.
