Regenmantels.
EXTRATREIN
UITVERKOOP.
Kleedermakerij.
CROOTE KEUZE, LAGE PRIJZEN.
DUIN-AARDAPPELEN,
IJzermiddel.
OOST-INDIE.
Drie Honderd Gulden.
Hierscle Gasfatt.
E. Dulfer&C0.
W. V. BRUINVIS.
iciaale Mayer ffija.
Stoffen, per el, in alle kleuren.
~i
Hollandsche IJzeren
Spoorweg-Maatschappij.
op DINSDAG 13 SEPTEMBER 1887,
van Schagen
naar Alkmaar en Helder,
in
A. KOSSEN.
f4.60 per mud.
Te Devracen bü &ERRIT BLOM, te Petten.
Aanbrengpremie TIEN GULDEN.
Zuivere Grasboter!
A. BRÜNSTINB Rzn„ Beilen.
De Nieuwe Schoolkaart
van Europa
BERKHOUT Co.,
HoolMpt voor MerM en Koloniën:
R. H. RAADSVELD,
Magazijn DE TIJDGEEST.
Gemaakte Demi-Saisons en Winterjassen, Kinder-
Tricót- en Buksking-Pakjes. - Groote keuze.
FEUILLETON.
De Huichelaar,
Na
hip
Zr.
ui i
oud
;n i
enu
Zr
m n
Z.
i lu
do
reke
uja
logi
jaai
.'sR
heu
•-e 1(
GEBRS. NAS.
9 a
-t«JC
5 tol
:ip-i
No
461
400.
6614
No.
lo, l
930
No
Voi
O
.Intr'
i.
.er.
.Grai
Tc
'BUFI
ie 1'
l.udk
3lak
Bu
Oï
naat
VI. C
GJ
BI
r. c
ran
le Jo
8cgt.
Lond
0~\
M.L
ON
Aafje
G1
Gl
ner
1'orin
locht
Hok.
3n R
Kuij|
rlocht
Dien
man
01
Antj<
f>e o
De
tcrda
wano
In
Gede
iocia?
inger
wyze
Be
geha
On
Doin<
partij
koffie
daar
de st
ling
vang.'
De f
liad
moest
stoppende aan alle tusschenstations,
ook te ZIJDEWIND en OUDESLUIS.
Vertrek naar Alkmaar 's avonds llu.
Helder 's nachts 12.35 u.
Retourbiljetten geldig.
DE ADMINISTRATEUR.
Depóts, te Helder:
de Heer W. CORPORAAL, Spoorst.
te Burg op Texel:
Mej. de Wed. H. GERSSEN.
De ondergeteekende be-
|§MS^ richt door deze aan de
««w ingezetenen van Delder en
Nieuwediep, dat hij van af WOENSDAG
14 SEPTEMBER a. s.en in 't vervolg
iederen Woensdag, bij de huizen langs
komt venten met puike
Uw Dienaar,
PulK beste
Franco tot Alkmaar.
J. VAN DEN ENDEN, Binnenhaven
25; P. VAN GRUNNINGEN, Midden
straat 213; T. C. GOVERS, Weststraat
en W. V. BRUINVIS, Hoofdgracht.
Alsmede verkrijgbaar bjj J. J. KUIJPER
te Burg op Texel.
Geleverd door KOPERBEKG, L,, Am
sterdam.
CROOTE SORTEERINC:
in alle soorten SCHUIER- en BORSTELWERK, Engelsch en Leidsch ZEEMLEER,
SPONSEN, DROOGLIJNEN, Houten, Blikken Gegalvaniseerde WASCHTOBBES,
EMMERS en AKERS, Koper, Geëmailleerd en Gelakt BLIKWERK, in alle soorten.
IJzeren, Rieten en Houten VOGELKOOIEN, TAFEL-, DESSERT-, ZAK- en
SCHEERMESSEN, LEPELS en VORKEN.
Nederlanders, die dienstnemen bij het Indische Leger, ontvangen,
bij het aangaan van eene zes-jarige verbintenis,
Handgeld van
Nadere inlichtingen zijn gratis te bekomen bij het Departement
van Koloniën en bij alle Burgemeesters.
Zoolang de voorraad strekt alle werk
dagen, 's morgens van 9 tot 12 en 's na
middags van 2 tot 5 uur, aflevering van
COAK.S 3 tegen
Vijf-en-Dertig Centen p. Hectoliter.
Helder, den 1 Sept. 1887.
DE DIRECTIE.
in postvaatjes, inhoud 4 K.Gr., a
f 4.40, levert franco rembours,
NB. Alle orders worden spoedig uitgevoerd.
PHOTOCRAPHIE.
39>.
door
J. J. TEN HAVE,
is te zien in den Boekhandel van
Zuidstraat.Nieuwediep.
Aanbevolen door de voornaamste ge
neeskundigen, inzonderheid voor kraam
vrouwen, kinderen en zwakke personen.
Voor Nieuwediep, enz. alleen verkrijg
baar op heele en halve flacons bij
BASSINGRACHT.
We vestigen de aandacht van belanghebbenden op den nog aanwezigen voorraad in onze
algemeen bekende roode en blauwe Baaien, zoowel in vijf kwarts aL" 2-Els breedte; grijze en
bruine Bevers, blauwe Duffels, Karsaai en Marine-Baai. Op onze witte, grijze en roode Fla
nellen, voor Ondergoederen, vooral in de betere soorten en tevens op onze gekleurde Fla
nellen voor Overhemden, Peignoirs, Onderlijfjes en Voerings.
De prijzen van bovengenoemde artikelen zijn niet alleen wegens den uitverkoop en over
dracht, in dit najaar van de winkelzaak, door ons belangrijk verminderd, maar er wordt,
om den verkoop te bespoedigen, op alle voorhanden goederen voor Contant TIEN PER
CENT KORTING bovendien toegestaan.
Daar het onze ernstige meening is in deze artikelen finaal uit te verkoopen, zoo is en wordt
daarin verder niet bijgekochtwij waarborgen voor puik solide kwaliteiten en eehte kleuren.
Vijfkwarts blauwe Vriesbaaien, van af 30 Cents per el tot f 1.—
Vijf kwarts roode Broekbaai, van af 40 Cents tot fl.20.
Vijf kwarts grijze en bruine Beverbaai, van af 70 Cents tot f I 20.
Twee-Els zware blauwe Vriesbaai, van af 60 Cents tot f 1 40.
Twee-Els roode Hemdenbaai, van af 50 Cents tot f 1.50.
Twee-Els grijze Bevers, van af 50 Cents tot f2.
Twee-Els bruine Bevers, van af 70 Cents tot f2.
Twee-Els witte Baaien, spotprijs, 80 Cents.
Twee-Els Marine-Baai van af 70 Cents tot f 1.40.
Engelsclie blauwe Duffels a 80 Cents en echte Indigo-blauwe Hollandsche Duffels,
van af f 1.75 tot f 5.
Witte Flanellen voor onderhemden, van af 10 tot 75 CtS zoowel in effen als gekeperd.
Grijze effen Flanels, v. af 25 Cts. en roode Flanel, goede kwaliteit geheel wol v. at 40 Cts.
Onze gekleurde Flanellen, voor Peignoirs, Overhemden, Onderlijfjes enz. zijn gemiddeld
25 percent op de gewone prijzen verminderd geworden.
Effen zware halfwollen Cassinets voor Japonnen van af 127» Cts Zware Tricot-Stoffen
voor Najaarsjaponnen, van af 20 Cents. Zevenkwarts breedte Dameslakens, effen kleuren,
van af 20 Cts. per el tot in de beste soorten.
G-EBES.
19 Vertaling van Gerrit J.
„Mooi!" Wie weet wat er in dien tijd nog
gebeurt. Een oogenblik is soms voldoende om
alles te veranderen. //Als u nog een over
blijfsel van een geweten hebt, zult u van
nacht zeker benauwde droomen hebben."
De huismeester wilde zich nog veront
schuldigen maar do dokter luisterde niet ver
der naar hem, floot een volksdeuntje en zocht
zijne woning op.
Dat Konrad Würfel reeds met den smid
vriendschap gesloten had, beviel hem niet en
hij wilde 't nader onderzoeken; had Schlau-
mann gelijk en was Würfel inderdaad een
vagebond, dan kon hij zijn eigen weg gaan.
Nauwelijks was hij zijne kamer binnenge
treden, of hij hoorde in de woning van de
famile Schuster lachen en juichen. Hij klopte
tegen den muur, om naar de reden dier vroo-
lyklicid te vragen, toen de snijder met zijne
piepende stem hem uitnoodigde binnen te
komen. Toen de dokter de kamerdeur opende>
kwam Rosa, hem hoogblozend aan den arm
van Grundscheid tegemoet en vertelde de
boekbinder hem lachend, dat hij zoo even
met 't beminde meisje verloofd was.
De dokter deelde hartelijk in hunne blijd
schap; hij nam by die gelukkige menschen
plaats en de kleermaker schonk hem een glas
in uit de volle bierkruik, waarna ze met
elkander op een gelukkige toekomst klonken.
wik heb 't maar gewaagd, en wat ik be
loofd heb, hoop ik te kunnen volbrengen,"
zcide Grundscheid, en liet zijne blikken vol
innige liefde op zijne verloofde rustenik wil
eerlijk en vlijtig werken en 't mijne bij elk
ander hóuden.
z/U wilt dus spoedig trouwen?" vraagde de
dokter.
«Waarom zou ik wachten? Ik verdien ge
noeg voor ons beiden, en 't weinige, dat we noo-
dig hebben om ons nestje te bouwen, is spoe
dig aangeschaft. We willen hier voorloopig
blijven wonen, ofschoon de behuizing wat
klein is
«Dat kan verholpen worden," zeide de dok
ter, daar men mij de huur heeft opgezegd.
Over vier weken komt de kamer open."
„U wilt ons dan verlaten?" vraagde Rosa
verrast."
„Ik moet wel, daar men me hier niet lan
ger wil dulden," antwoordde hy schertsend.
Men verwijt me, dat ik een ongelukkigen vriend
huisvesting heb verleend en ik vermoed, dat
myn zwager daar achter steekt, want de huis
meester doet zaken met hem. Apropos, Rosa,
heeft u met dat borduurwerk nog al geld ver
diend
„Zooveel wel niet, maar ik ben toch tevre
den; 't was voor me een niet onaardige bij
verdienste."
„Die nu natuurlijk ophoudt," zeide Grund
scheid. //Tot aan de bruiloft zal je uitzet je werk
genoeg geven, en later is 't mijne zaak voor
't noodige te zorgen."
„O, dan zoudt u den dames, voor wie u ge
werkt heeft, wel iemand kunnen recomman-
deeren," zeide de dokter levendig; juffrouw
MundorlT
„Ik dacht juist aan dat ongelukkige meisje,"
zeide Rosa; «zou haar vader veroordeeld wor
den
„Waarschijnlijk wel. Mijn zwager heeft dat
vuurtje gestookt, en wat hij doet geschiedt
niet ten halve. U zoudt me groot pleizier doen,
Lotta aan te bevelen; haar zusters vertrek
ken morgen naar Brussel om daar aan 't too-
neel te komen. Ik heb haar voorspeld, dat 't
haar ondergang zou zijn, maar ze willen niet
hooren en des menschen zin is des men
schen leven!"
„Van harte gaarne," zeide Rosa; ik zal
morgen met haar er over spreken."
„O, in Brussel is 't zoo mooi!" zeide de
kleermaker, terwijl hij met 't hoofd in beide
handen, in zyn glas keek." ;/Ik was daar zeer
bevriend met den burgemeester; hij gaf me
een raadsheer mede om me alles te laten
zien. Ik weet nog goed dat ik me wel wat
geneerde altijd naast dien mynheer, met zwar
ten rok, witten das en hemelsblauwe hand
schoenen te loopen."
//Hemelblauwe handschoenen?" vraagde de
dokter.
„Jablauw is de nationale kleur, en daarom
ziet men ook veel blauwe poedels op straat
loopen. Ze zyn natuurlijk geverfd. In den
schouwburg liet zich de prima dona, een we
reldberoemde zangeres, aan me voorstellen.
O, wat een schoone vrouw!"
//Gottfried!" vermaande Rosa."
„Zonder bluf," ging hij voort, alsof hij in
herinneringen verdiept was, wanneer ik de
kunst verstaan had, op 't rechte oogenblik toe
te grijpen, zou ik nu een rijk en beroemd
man zijn."
„Ja, ja, als men in de toekomst zien kon
en alles vooruit wist," zeide de dokter, ter
wijl hij met de hand over 't hoofd streek, zou
menige domme streek achterwegen blijven."
„U zoudt dan ook uw vriend niet in huis
genomen hebben?" vraagde Rosa.
„Bevalt hij u dan ook niet?"
„Ronduit gezegd: neen. Maar ik wil niet
oordeelen en u zult hem wel beter kennen."
„En ik laat me hangen, als hy niet in de
gevangenis gezeten heeft," voegde Grund
scheid er bij. Hij ziet er net naar uit, en
ik raad u eens onderzoek naar zijn vorig leven
te doen, of 't zou u later kunnen spijten."
„En Schlaumann zal zijn woord wel weer
intrekken," ging Rosa voort; we hopen allen
dat u hier blijft wonen."
„Dat moogt u, in uw eigen belang niet
wenschen," merkte de dokter schertsend aan;
want n heeft mijne kamer hoognoodig."
Bij deze woorden was de dokter opgestaan.
Hij keek strak naar den muur, want daar
achter hoorde men gedruisch.
„Uw vriend schijnt thuisgekomen te zijn,"
zeide de kleermaker zacht; maar vraag hem
asjeblieft niet hier, want hij zou onze vreug
de bederven."
De dokter schudde onwillig 't hoofd en
ging naar zijne kamer.
De lamp brandde op tafel en Konrad Wür
fel was bezig zijn bundeltje te pakken, waar
bij zijne onvaste bewegingen blijk gaven, dat
hij teveel gedronken had.
„Wat ben je van plan?" vraagde de dok
ter tamelijk norsdi.
„Waar men me niet gaarne ziet, dring ik
me niet op," zeide de ander barsch; «die kerel
daar beneden heeft me verteld, dat ik hier
niet langer blijven mag, en dat laat ik me
geen tweemaal zeggen."
,,'t Is je eigen schuld, dat hij zulke woor
den gezegd heeft. Waarom ben je ook vrien
den geworden met Schunk, den smid? Men
heeft je samen zien uitgaan en die man staat
niet gunstig bekend. Wat heb je met hem te
doen
„Wat duivel! moet ik dan hier rekenschap
geven van mijn doen en laten?" stoof Wür
fel op.
„Neen; maar als men je beschuldigt, moet
je opheldering kunnen geven."
„En waarvan beschuldigt men me dan?"
„Dat heb ik je daareven gezegk."
Konrad Würfel liet zijne lange vingers
knakken en lachte honend.
„Ik zoek werk," zeide hij, en wie me dat
bezorgt is mij hetzelfde; wil de smid me aan
werk helpen, dan neem ik zijn bijstand dank
baar aan."
„Ook dan, wanneer ik je vertel, dat die
man om slechte dingen in de gevangenis ge
zeten heeft?"
„Bah, een ongeluk kan iedereen overkomen,
en ik behoor niet tot de lieden, die er plei
zier in vinden den steen op dezulken te wer
pen. Wat beteekenen die vragen toch! 't Is
of ik hier in 't verhoor genomen word. En
al was nu die smid een goed vriend van me,
raakt dat jou wat?"
„De vrienden van dien man kunnen de
mijnen niet zijn," voerde de dokter daartegen
aan, en daar heb je je aan te houdenBij Ju-
piter, Konrad, zoover is 't nog niet met me
gekomen, dat ik met zulk een man...."
„Ik zeg ook niet, dat hij jou vriend moet
worden," viel Würfel op snijdenden toon in;
kan je me hier niet herbergen, laat me dan
gaande grofheden van dien huismeester ver
kies ik niet nogmaals te ondervinden."
„Beantwoord me nog een vraag," zeide de
dokter, en trad daarbij tusschen Würfel en
de deur. Ik ben 't aan onze oude vriendschap
schuldig je die vraag te doen. Men vertelt,
dat je in de gevangenis gezeten hebt; is dat
waar?"
„En afe 't eens waar was?" vi
ander trotscb.
,,'t Is dus zoo. En van morgen heb je me
verzekerd, dat er geen vlek op je eer kleeft!"
«Bah, 't was om een kleinigheid, niet de
moeite waard er over te spreken," zeide Wür
fel minachtend. In den nood pakt men alles
aan, en als men honger heeft, is men niet
verantwoordelijk voor zijne daden. He schreef
eens een anderen naam dan den mijne op een
wissel, en 't zou niet uitgekomen zijn, als ik,
zoo ik met grond hoopte, op den vervaldag
geld had gehad. Dat is de zaak: nu ken je
de geschiedenis en 't is me vrij gelijk hoe je
er over denkt; ik heb tegenover jou de ach
ting voor me zelf niet verloren."
„Maar je hebt mijne achting verloren en
we kunnen niet langer vrienden zijn," zeide
de dokter ernstig. Hadt je een woord van be
rouw geuit, dan zou ik gronden zoeken om
je daden te verontschuldigon en zou je nog
niet opgegeven."
„Verschoon me daarvan, viel Würfel ruw
in," en denk aan je eigen verleden, dat ook
niet geheel zuiver is. «Ik wil je verder geen
last aan doen vaarwel!"
Hij had zijn bundeltje onder den arm ge
nomen en zijn rosachtigen hoed opgezet. Nog
maals trad de dokter hem in den weg en
zeide
„Wanneer je me van morgen de volle waar
heid hadt gezegd, zou ik je op een andere
manier geholpen hebben. Men verstoot niet
gaarne een vriend, dien men in zijne jeugd
heeft liefgehad. Waar wil je heengaan?"
„Dat weet ik nog niet."
„Je zult geen geld hebben."
„Genoeg om eenige dagen te kunnen leven
ik ben in de gevangenis vlijtig als schrijver
werkzaam geweest en heb menigen groschen
verdiend. Je hulp behoef ik dus niet, en aal
moezen kan ik thans niet langer van je aan
nemen."
„Dan wil ik ze ook niet opdringen," zeide
de dokter, terwijl hij op zijde ging. «Je weet
waar ik woon, en als de nood te hoog wordt
en ik kan je helpen, dan wil ik 't doen;
maar ik raad je, tracht weer een eerlijk man
te worden, want 't afschuwelijke pad, dat je
bewandelt...."
„En zoo voortspotte Würfel, die reeds op
den drempel stond. «Je deugt niet voor zeden-
preeken, Christiaan; denk liever aan 't af
schuwelijke pad, waarop je zelf loopt!"
Hij ging heen, strompelde met wankele
schreden de trappen af en trad, beneden ge
komen, bij den smid binnen.
Wordt vervolgd.
Boek-, Courant- en Handelsdrukkerij
van C. DE BOER J?»
