't Vliegend Blaadje. KLEINE COURANT VOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXE] L Ho. 1650. Zaterdag 34 December 1887. Vijftiende Jaargang. VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG. Uitgevers: BERKHOUT Co., te Helder. KALENDER DER WEEK. NIEUWSTIJDINGEN. FEUILLETON. De erfpname van Wallerslum -«• f dl Hl! ii Atoonnement per 3 maanden binnen de gemeente50 Cent. franco per post75 Afzonderlijke nummers2 Bureaux: SPOORSTRAAT en ZUIDSTRAAT. Advertentiën Elke regel meer5 Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn. Gelijk voorgaande jaren, zal er ook nu weder in ons blad van Januari, gelegenheid bestaan tot Jt plaatsen van ADVERTENTIËN als in Familie, Vrienden en Bekenden, igen 25 Cent per advertentie. Het no. van 1 Jannari zal op Oode- arsavond worden uitgegeven. Hen gelieve de annonces zoo spoedig ogeltfk in te zenden. De Uitgevers, BERKHOUT Co. Aan onze geabonneer- *den buiten de gemeente wordt beleefdelijk ver zocht 't abonnementsgeld Vliegend Blaadje, 4e kwartaal, te willen vermaken in postzegels of postwissel lillende anders daarover na 5 Jan. 1888 •.et 10 cents verhooging per post be- ihikt worden. DE UITGEVERS DECEMBER (Wintermaand), 31 dagen. Opkomst der Zon 8 u. 12 m. Onderg. 3 u. 49 m. i ondag 25 Kerstmis. Caandag 26 2e Kerstdag. - H. Stephanus. j-tinsdag 27 Voensdag 28 tonderdag 29 'rydag 30 "Volle Maan. tiaterdag 31 HELDER, 20 December 1887. In een der lokalen van de sociëteit „Eens - erindheid" alhier, werd jl. Dinsdagavond een vergadering gehouden door de kiesvereeniging '.Helder." De president, de heer Mooy, herin- lerde, nadat hij de vergadering had geopend, aan iet onbeslist gebleven voorstel, door 't bestuur n de vorige vergadering aan de orde gesteld, tot rijtiging der statuten. Deze wijziging betrof de weglating in art. S an de bepaling, dat deze vereeniging zich ook «n taak stelt de keuze en het aanbevelen van landidaten voor het lidmaatschap van de Tweede Kamer der Staten Oeneraal. Spreker lichtte het rooratel nader toe, en deed daarbij uitkomen de bedoeling van dit voorstel, nl. om de werkzaam- ïeid van het stellen van candidaten voor de Tweede Kamer over te laten aan de op 18 dezer tot stand gekomen centrale liberale kiesvereeni ging in het hoofdkiesdistrict Helder, en om ten aanzien van de kiesvereeniging „Helder" als doel vastte8tellende keuze van candidaten voor 't lidmaatschap der Provinciale Staten en voor dat van den gemeenteraad, en het hespreken en be vorderen van de algemeene belangen, inzonder heid met het oog op de gemeente Helder. Onderscheidene leden voerden over dit voor- L stel ook nu het woord, en nadat enkele bezwaren door leden des bestunrs waren uit den weg ge ruimd, en nadat de verzekering was gegeven, dat de centrale vereeniging, ofschoon nog geen defini tief bestuur is benoemd, werkelijk bestaat, werd het hestnarsvoorstel met eenparige stemmen aangenomen. Op voorstel van een der leden werd daarop in art. 3 der statuten deze wijziging gebracht, dat bij de bepaling der contributie voortaan in plaats van minstens fl,2&, zal wor den gelezen hoogstens f 1,25 per jaar. Een voorstel van een der leden, om in 't vervolg bij de kenze van candidaten, welke nu alleen voor de Provinciale Staten en den gemeenteraad zal plaats hebben, het voorschrift, dat die can didaten van vrijzinnige richting moeten zijn, ter zijde te stellen, kwam daarop in behandeling. Na eenige discussie, waarbij gewezen werd op de omstandigheid, dat, de Provinoiale Staten het kiescollege voor de Eerste Kamer der Sta- ten-Generaal uitmaken, en de gemeenteraden nog steeds grooten invloed op het openbaar lager onderwijs uitoefenen, werd het ongewenscht geacht, de bepaling ter zijde te stellen, dat de candidaten voor die colleges moeten zijn van de vryzinnige richting. Door den president werd medegedeeld, dat de poging, in het afgeloopen voorjaar door deze vereeniging beproefd, om ten dienste der visscherij op de Noordzee de vestiging te verkrijgen van een geleidelicht op onze kust ter bevordering van een veilige vaart der vis- schers door bet Kaap- en Molengat, met gnnsti- gen uitslag is bekroond. In het begin van het volgende jaar zal door het bestnur der betonning en bebakening bedoeld geleidelicht tot stand ge bracht worden. De vergadering vernam deze mededeeling onder blijken van levendige toejuiching- Die toejuiching ontbrak ook niet, toen de presi dent hulde bracht aan den krachtigen steun door het bestunrs lid, den heer S. C. Visser, aan deze poging in 't belang der zeevisscherij ver leend. De vergadering werd, nadat de notulen der vorige bijeenkomst waren voorgelezen en goedgekeurd, voor gesloten verklaard. Woensdagavond hield dr. Hennes, op een bijeenkomst van de Sociëteit j>Mars" een populaire voordracht over het oog. Spreker wees in de eerste plaats op de samenstelling van dat zintuig eu liet de afzonderlijke deelen zien, waarbij een uitmuntend praeparaat goede dien sten deed. Vervolgens werd de werking van het oog duidelijk gemaakt, door tee- keningen zoowel als door proeven. Ten slotte vestigde spreker de aandacht op de abnormale toestanden van 't oog: bij ziendheid, verziendheid, scheelzien, dal tonisme of kleurenblindheid en 't ver minderen van gezichtssterkte door ouder dom, waarbij van de hulpmiddelen der kunst, voor enkele dier gebreken, werd melding gemaakt. Met de meeste be reidwilligheid werden vragen over 't ge hoorde door dr. Hennes beantwoord en opheldering gegeven, over hetgeen niet duidelijk was begrepen. Bij monde van 't lid, den hr. F. J. Bussing, werd spreker namens de aanwezigen een woord van dank toegebracht. Omtrent het zinken van het Eng. stoomschip te IJmuiden, meldt men van daar nog het volgendeMen vermoedt, dat het tegen de Noordpier is aangeloopen; op eenigen afstand van den havenmond zit het schip tusschen de beide pieren en wel binnen het gewone vaarwater. Daar het hoog water was bg het plaats hebben van het ongeval, meende men kans te hebben het vaartuig spoedig vlot te zullen krijgen. De sleepboot »Simson" werd te dien einde uitgezonden, doch moest weer onverrichter zake vertrekken. Het lek, in het schip geslagen, was zoo groot, dat in 10 minuten tijd het zinken duidelijk zichtbaar was. Te zeven uur was het schip reeds zoo goed als gezon ken. Het volk werd door de reddingsboot gered. Daar de boot dwars in het vaar water ligt, gelooft men. dat de scheepvaart er zeer door bemoeielijkt zal worden. Wet op kinderarbeid. Naar men verneemt, wordt bij het bij de Tweede Kamer ingekomen wetsont werp betreffende kinderarbeid verboden de arbeid in fabrieken en werkplaatsen tot hun 13e jaar. De veldarbeid is reeds op het 12e jaar toegelaten. Het toezicht wordt aan de geneeskundige inspecteurs toevertrouwd. De geoorloofde arbeid wordt 10 uur daags bepaald voor personen be neden de 16 jaar. Nachtarbeid, zoowe! als Zondagsarbeid, wordt verboden tot aan den 18-jarigen leeftijd. Over vrou wenarbeid bevat dit ontwerp geen bijzon dere regeling. Toen de werklieden van den heer Lemmers, aannemer te Beek (L.), zich Maandag-ochtend naar hun werk te Bunde begaven, vonden zij op den weg ter plaatse genaamd „Schoouesleen" het lijk van den hulponderwijzer aan de lagere school te Elsloo. Deze jongeling was Zondag in de herberg van Pisters aan het Hoolhuis Bunde, en moet daar eenige woordenwis seling hebben gehad. Men veronderstelt derhalve dat hg door zijne tegenstanders laaghartig is aangevallen. Zijn overjas lag op eenigen afstand. Geld werd niet bij hem gevonden. Nader wordt gemeld: Uiterlijke sporen van geweld waren op het lijk niet waar te nemen. Vermoedens, die doen twijfelen aau een natuurlijken dood, zijn begrepen in het feit, dat men zjjne overjas op circa negen meter afstand vond liggen, terwijl hg in het bezit was van een portemonnaie, die totaal ledig was. Ook zgn hoofddeksel is niet gevon den, Zgn zilveren horloge werd nog bij hem gevonden. In zijn jas werd mede een portefeuille, inhoudende eenige min nebrieven, aangetroffen, welke afkomstig waren van de dochter P. te Bunde, te wier huize hij 11. Zondagavond tot circa half elf ure had vertoefd en waar hij ee nige woordenwisseling met andere per sonen had gehad. Zgn woonplaats ligt op circa 1 uur afstand van Bunde verwij derd. De arme jongeling was de steun zijner ouders en had een armen, blinden vader. De Justitie begaf zich Dinsdag ter Een arme daglooner te Zelhem werd Zaterdag door zgn vrouw verrast aan genaam of onaangenaam door de ge boorte van drie meisjes. Niet minder dan 29 opzichters, die bij den aanleg der Staatsspoorwegen zijn werkzaam geweest, hebben aanschrijving ontvangen, dat zij met primo Jan. a. s definitief uit hun betrekking ontslagen zgn De sluiting der jacht op kleiu wild voor Noord-Holland is bepaald op Zater dag 31 December a. s. met zonsondergang. Het verkoopen, te koop uitstallen en vervoeren zal uiterlijk tot en met 14 Jan. 1888 mogen plaats hebben. Naar men aan de »Delftsche Ct." mededeelt, heeft het volgende tooneel de vorige week in de kazerne aan de Paar denmarkt te Delft plaats gehad. Een infanterist van de le comp., die in op gewonden stemming thuis kwam, werd door een serg. er op gewezen dat hij een kwar tier over zijn tijd was. Hij werd hier over zoo woedend, dat hij den serg. bij de keel greep en, niet dan met groote moeite, van dezen werd afgetrokken. Nadat hij op zijn bed was gelegd, meende men dat hij wel spoedig tot bedaren zon komen en inslapenmaar in stede daarvan ontwaakte zijn woede opnieuw. Hg nam een geweer en stak daarmede naar een militair, die op zijn kribbe lag, gelukkig zonder hem te raken. Daarna nam hij achtereenvol gens een zestiental geweren van den wand en sloeg daarmede links en rechts op de kribben en op den grond, zoodat er niet veel heels meer van overbleef. Eindelijk had hij uitgewoed en legde hij zich an dermaal op zijne kribbe neder, van welk oogenblik men gebruik maakte om hem te boeien en naar de provoost over te brengen. Hij was niet wel bij 't hoofd! Een man, die Maandag in Den Haag voor bedelarij terecht stond, en tegen wieu 5 dagen hechtenis en 6 maanden opzen ding naar een Rijks werkinrichting werd geëischt, deed den rechter het verzoek om er asjeblieft nog een jaartje bij te doen!* De Rechtbank gaf echter geen gehoor aan dien wensch en veroordeelde hem tot de gevorderde straf. Ingezsonden Mijnheer de Redacteur Wanneer ik uw geëerd blad inzie, is het in de eerste plaats de oneindige reeks van adverten tiën die mijne aandacht trekt; dit is toch als 't ware een vraagbaak voor ieder. Elk heeft hier wat wils. Hier wordt d i t aangeboden daar wordt dat gevraagd, kortom ,,'t Vliegend Blaadje" is zooals ik zeide een vraagbaak of wegwijzer voor ieder. Ik wil u hiermede niet vleien, dat is mijn bedoeling volstrekt niet. Het was enkel mijn plan n beleefd te vragen, wanneer er eindelijk weder eens een advertentie van de Maatschappij „Tot Nut van 't Algemeen" in uw orgaan geplaatst wordt Volksvergadering op den zooveelsten enz. Menigeen wrijft toch bij het lezen van dit aangename bericht de handen warmpjes door elkaar en denktna zoovele beslom meringen des levens, toch weder eens een genoeg lijken avond en dat wel voor gering entrée. Tot mijn leedwezen waren er bij de laat ste nutsvergadering twee lieden, die niet erg best tevreden waren over den spreker. Een 6 a 7-hondprd-tal menschen waren verheugd en op geruimd naar Tivoli gestapt, waaronder een 30-tal Israëlieten. Maar twee, ja, twee personen, dns twee van dit collossaie auditorium, zijn erg be- leedigd. Een algemeen beminde spreker betrad de tribnne; hij weet het publiek dusdanig te boeien, dat zij, om het zoo maar eens nit te druk ken, ann zijn lippen hangen. Spreker kan ern stig zijn, zoodat hier en daar wel eens een traan rolt; maar op dezen avond heeft de gevierde spreker het volk laten lachen, dat Tivoli op zijn grondvesten stond te schudden. Er waren toen nog twee, namelijk „Kaaiman" en „A", die niet hebben kunnen lachen. Men ziet hieruit dat het moeielijk gaat ieder tevreden te stellen. Deze twee lieden dachten qui rit est désarmédat is q Fransch. Maar, al zeg ik het zelf, het is goed gespeld, anders mocht „iemand" uit een hoek te voorschijn komen, die het in een ander blad gaat corrigeeren en zoowaarook vertaalt. Maar TT apropos„Kaaiman" en „A" blijven gewapend, 1 om ten strijde te trekken. Spreker heeft de bru- g tnliteit gehad in zijn voordracht „Waarheid en Schijn" een dialect te bezigen, dat alleen door „Kaaiman" en „A" en nog een zeer klein hoopje van Israël nit Amsterdam gesproken wordt. Wanneer nu spreker het Boeren Friesch of het Over Betuwsch van Cremer gebruikt had en nog 8 zoovele andere dialecten, zouden er dan onder j de Christenen zijn die beleedigd waren P En j Jnstns van Maurik is die ook een beleediger van Israël P Bezigt hij dezen tongval niet P Arme j littératnre, wanneer dit alles weggecijferd moest worden, omdat „Kaaiman" en „A", twee waardige Israëlieten, dien bewusten nacht niet hebben kun- j nen slapen. j Ik vraag ten slotte of de redenaar niet angst- i vnllig moet worden, waneer hij belangloos en gewis met edele gevoelens zijn schreden richt naar Tivoli, om het volk een paar uur van ge not te verschaffen, voortaan op de planken te verschijnen. U beleefd dank zeggende voor de verleende plaatsruimte, heb ik de eer te zijn, Lootsmannbtjb. Ik geef aan de uitgevers van dit orgaan^Iff recht, aan belangstellenden mijn naam te noemen?* (De Redactie wenscht de discussie over dit onderwerp thans te sluiten). Algemeen Belang I Mijnheer de Redacteur! Verleen mij s. v. p. een plaatsje voor het na volgende Door de nieuwe Grondwet is niet alleen het aantal kiezers enorm vergroot, maar zijn wij al hier een zelfstandig kiesdistrict geworden dat een lid der volksvertegenwoordiging zal afvaardi gen, en dat is zeer gewichtig. Met allen ernst zij de kiezers op het hart gebonden, niet aller eerst te vragen naar 't belang der partij, maar bovenal naar 't materieel belang van ons gewest; het behoud der stelling Helderhet behoud van het marine etablissementis voor ons te zijn of niet te zijn. En daarmede zijn ook de belangen der eilanden ten nauwste verbonden dringend noodig is het. dus voor ons om een vertegenwoor diger te kiezen, die voor 't behoud der boven genoemde zaken pleit, die het eigenaardige onzer positie ddór en ddór kent, een man, die be kwaamheid en talent paart aan den goeden wil, om voor die belangen strijd te voeren. Fries land ijvert voor de landbouw, Twente voor Nij verheid, Amsterdam eu Rotterdam voor Koop handel welnu dat van uit den Helder, de mari tieme stelling bij uitnemendheid, dan ook een afgevaardigde worde heengezonden, die voor de vele en velerlei vragen op 't gebied van ons defensie-wezen een vraagbaak zij der toekomstige regeeriDg. Wij zijn dat aan ons leger 3 Vertaalde Roman door Gerrit J. Eensklaps maakte hij een kleine beweging, legde zijne rechterhand op 't hoofd zijner dochter en fluisterde: //Alice, bid God toch om genadesmeek den hemel dat myne zonden niet door 't eeuwig verderf gestraft mogen worden." «Ik bid, vader," fluisterde 't meisje terug. ffEn bid ook, dat ik den geest van myn vermoorden vriend niet hier namaals als een spook moge ontmoeten." #0, vader...." ffDat niet mgn naam als de naam van een misdadiger hier op aarde gebrandmerkt worde en de vloek myner zonden 't hoofd van mgn kind treffe." De omstanders kregen tranen in de oogen. //Ijlhoofdigheid," merkte de dokter aan. //Vertrouw maar op God en Hij zal u ver- ïfl geven, mynheer von Waldheim," troostte de geestelijke. Als een waanzinnige keek de lijder om zich heen en riep: /,Mijn God, erbarm u over my!" De geestelijke bad overluid. z/Alice!" vervolgde hy, „vergeef my mijne schuld, dan zal God me misschien ook ver geven! Wat er ook gebeuren moge, vloek me niet, vloek niet 't oogenblik, toen 't noodlot me tot uw vader maakte!" Met kinderlijkeu eerbied boog Aiice 't hoofd en zeide: «Zegen me, mijn vader; uw zegen zal me tot steun zijn in 't leven." Na eenige oogenblikken sprak de lyder vol gevoel wGod, die je 't aanzijn schonk, moge je redden uit de gevaren, waarin mijne zonden je jengdig leven gestort hebben. De dokter beproefde nog eenige verlichting aan te brengen, de geestelijke bad vol vrome aandacht, en ook de bedienden prevelden ge beden voor den stervende De dood sneed eindelijk den levensdraad af. Kermend gaf de heer von Waldheim den geest, 't Lijk werd op een baar gelegd, de luiken werden gesloten en de bedienden be gaven zich naar hun verblijf. Alleen de geeste lijke bleef bidden met Alics, die thans weas geworden was. n. Maanden waren verloopen. Met weidsche pracht was 't stoffelijk over schot van den heer von Waldheim, gevolgd door alle aanzienlijken uit den omtrek, op 't nabijgelegen kerkhof ter aarde besteld, en de talrijke kransen alsmede de menigte bloemen leverden 't bewys, dat hij algemeen geacht en bemind was geweest. Thans sierde een prachtig monument de plaats, waar zijn ge beente rustte tot den dag der opstanding. Dag aan dag ging voorbij op Wallersbrunn, dat thans eenzaam en ongezellig daar lag. 't Schitterende kasteel geleek nu een reus achtig klaaghuis, welks rust door niemand werd gestoord. De condoleantie-visites, die de treurende erfgename de paar eerste weken geen oogenblik vrij lieten, waren afgelegd, de gerechtelijke bemoeiingen reeds lang afgeloo pen, en nu kon Alice von Waldheim zich rustig aan hare smart overgeven. De jonk vrouw had van hare vroegste jeugd af, hare ouders onuitsprekelijk lief gehad. Nooit had ze getwijfeld aan de rechtschapenheid haars vaders, maar was integendeel gewoon geweest hem als een toonbeeld van eer en plicht, als een volmaakt man van de wereld te beschou wen en hare moeder als een ideaal van deugd en vroomheid. De algemeene achting, deed hunne dochter nog hooger tegen hen opzien. Daarom hadden de woorden, door haar vader zoo ze meende in ijlhoofdigheid gespro ken, haar jong gemoed zoo hevig geschokt. Dat er eenige waarheid in kon liggen, daar aan dacht ze geen oogenblik. Thans kon ze zich aan hare smart over geven, want niets leidde hare treurigheid langer af. Alice bereikte zoo haar achttiende jaar in de volle onschuld haars harten. Buiten de pracht van haar ouderlijk huis had ze niets gezien en wist dus niets van de wereld; nooit had ze hare voeten gezet op een pad dat niet zuiver was. 't Eenige leed, dat haar had getroffen, was de ziekte haars vaders ge weest. wiens ongemakkelijke luimen zy met 't grootste geduld had verdragen. Door zijn dood trof haar de eerste gevoelige slag des levens. Onder de nagelaten papieren van den heer von Waldheim had men geen testament ge vonden en dus bleef zijne dochter in 't onge stoorde bezit der erfenis. Op herhaald verzoek van den landheer, had de geestelijke, de eerwaarde heer Barnau, die sinds jaren een welkome gast op 't kasteel geweest was, er in toegestemd de voogdij over zijne dochter op zich te nemen, waardoor Alice een steun vond in hare treurige om standigheden. Week aan week ging zoo voorbij. Mei kwam, Juni en Juli gingen voorbymaar niets verstoorde de kalme rust, die over Wal lersbrunn lag uitgespreid. De pogingen, door vriendelijke naburen aan gewend om de jonge erfgenaam aan hare stille treurigheid te ontrukken, bleven vruch teloos, daar Alice iedere uitnoodiging, hoe dringend ook, beleefd maar tevens beslist af wees. Aan 't kistje, dat haar vader haar in zijn stervensuur had toevertrouwd, dacht ze niet meer. Volgens hare belofte had ze 't, den daaraanvolgenden dag, in bewaring geno men maar 't was haar niet in de gedachten gekomen, te onderzoeken wat er in verborgen was. Ze had 't in een lade van haar schrijf bureau gelegd; waar 't noodlottige voorwerp misschien jaren lang ongeopend had kunnen blijven, zoo ze niet door een paar regels, die haar bij toeval in handen kwamen, aanlei- diug gevonden had eens te kijken wat er wel in was. In 't begin van Juli was een brief uit Rome, aan den heer von Waldheim geadres seerd, op Wallersbrunn gebracht. Alice had dien, zooals ze reeds Rang gewoon was, ge opend maar ze dacht aan een vergissing, toen ze 't volgende las: Hooggeachte Heer! «Daar er reeds twee maanden van 't nieuwe halfjaar verstreken zijn, en ik nog geen be richt van u heb ontvangen, neem ik de vrij heid u te verzoeken me 't verschuldigde per post over te maken. Gelief deze aanmaning niet kwalijk te nemen, daar volgens de regels der inrichting, vooruitbetaling vereischt wordt. Zoodra u 't verlangt, zijn nadere mededeelin- gen omtrent uw beschermeling tot uw dienst. Ontvang de verzekering mijner hoogachting. Dr. Rimoli,. Directeur van 't Ziekenhuis Rome. Juli 18.... St. Salvatore. Alice had dat briefje achteloos ter zijde ge legd. Ze geloofde, zooals reeds gezegd is, aau een vergissing; ze ontstelde dus werkelijk, toen ze, drie weken daarna, een tweeden brief ontving van den volgenden inhoud: Hoog-welgeboren Heer! Daar mijne vorige aanmaning zonder ge- volg gebleven is, zie ik me genoodzaakt over de som vangulden, verplegingsgeld voor den in onze inrichting geplaatsten patiënt, den heer von Ludwig, per post te beschikken. Ik verzoek u, dat bedrag oogenblikkelijk te vol doen en teeken me met verschuldigde hoog achting Dr. Rimoli. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Vliegend blaadje : nieuws- en advertentiebode voor Den Helder | 1887 | | pagina 1