't Vliegend Blaadje.
KLEINE COURANT
VOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXE]
L
Ho. 1650.
Zaterdag 34 December 1887.
Vijftiende Jaargang.
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Uitgevers: BERKHOUT Co., te Helder.
KALENDER DER WEEK.
NIEUWSTIJDINGEN.
FEUILLETON.
De erfpname van Wallerslum
-«• f dl Hl!
ii
Atoonnement
per 3 maanden binnen de gemeente50 Cent.
franco per post75
Afzonderlijke nummers2
Bureaux: SPOORSTRAAT en ZUIDSTRAAT.
Advertentiën
Elke regel meer5
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn.
Gelijk voorgaande
jaren, zal er ook nu
weder in ons blad van
Januari, gelegenheid bestaan tot
Jt plaatsen van ADVERTENTIËN als
in Familie, Vrienden en Bekenden,
igen 25 Cent per advertentie.
Het no. van 1 Jannari zal op Oode-
arsavond worden uitgegeven.
Hen gelieve de annonces zoo spoedig
ogeltfk in te zenden.
De Uitgevers,
BERKHOUT Co.
Aan onze geabonneer-
*den buiten de gemeente
wordt beleefdelijk ver
zocht 't abonnementsgeld
Vliegend Blaadje, 4e kwartaal, te willen
vermaken in postzegels of postwissel
lillende anders daarover na 5 Jan. 1888
•.et 10 cents verhooging per post be-
ihikt worden. DE UITGEVERS
DECEMBER (Wintermaand), 31 dagen.
Opkomst der Zon 8 u. 12 m.
Onderg. 3 u. 49 m.
i ondag 25 Kerstmis.
Caandag 26 2e Kerstdag. - H. Stephanus.
j-tinsdag 27
Voensdag 28
tonderdag 29
'rydag 30 "Volle Maan.
tiaterdag 31
HELDER, 20 December 1887.
In een der lokalen van de sociëteit „Eens -
erindheid" alhier, werd jl. Dinsdagavond een
vergadering gehouden door de kiesvereeniging
'.Helder." De president, de heer Mooy, herin-
lerde, nadat hij de vergadering had geopend, aan
iet onbeslist gebleven voorstel, door 't bestuur
n de vorige vergadering aan de orde gesteld, tot
rijtiging der statuten.
Deze wijziging betrof de weglating in art. S
an de bepaling, dat deze vereeniging zich ook
«n taak stelt de keuze en het aanbevelen van
landidaten voor het lidmaatschap van de Tweede
Kamer der Staten Oeneraal. Spreker lichtte het
rooratel nader toe, en deed daarbij uitkomen de
bedoeling van dit voorstel, nl. om de werkzaam-
ïeid van het stellen van candidaten voor de
Tweede Kamer over te laten aan de op 18 dezer
tot stand gekomen centrale liberale kiesvereeni
ging in het hoofdkiesdistrict Helder, en om ten
aanzien van de kiesvereeniging „Helder" als doel
vastte8tellende keuze van candidaten voor 't
lidmaatschap der Provinciale Staten en voor dat
van den gemeenteraad, en het hespreken en be
vorderen van de algemeene belangen, inzonder
heid met het oog op de gemeente Helder.
Onderscheidene leden voerden over dit voor-
L stel ook nu het woord, en nadat enkele bezwaren
door leden des bestunrs waren uit den weg ge
ruimd, en nadat de verzekering was gegeven, dat
de centrale vereeniging, ofschoon nog geen defini
tief bestuur is benoemd, werkelijk bestaat, werd
het hestnarsvoorstel met eenparige stemmen
aangenomen. Op voorstel van een der leden
werd daarop in art. 3 der statuten deze wijziging
gebracht, dat bij de bepaling der contributie
voortaan in plaats van minstens fl,2&, zal wor
den gelezen hoogstens f 1,25 per jaar.
Een voorstel van een der leden, om in 't vervolg
bij de kenze van candidaten, welke nu alleen
voor de Provinciale Staten en den gemeenteraad
zal plaats hebben, het voorschrift, dat die can
didaten van vrijzinnige richting moeten zijn, ter
zijde te stellen, kwam daarop in behandeling.
Na eenige discussie, waarbij gewezen werd op
de omstandigheid, dat, de Provinoiale Staten
het kiescollege voor de Eerste Kamer der Sta-
ten-Generaal uitmaken, en de gemeenteraden
nog steeds grooten invloed op het openbaar
lager onderwijs uitoefenen, werd het ongewenscht
geacht, de bepaling ter zijde te stellen, dat de
candidaten voor die colleges moeten zijn van de
vryzinnige richting. Door den president werd
medegedeeld, dat de poging, in het afgeloopen
voorjaar door deze vereeniging beproefd, om ten
dienste der visscherij op de Noordzee de vestiging
te verkrijgen van een geleidelicht op onze kust
ter bevordering van een veilige vaart der vis-
schers door bet Kaap- en Molengat, met gnnsti-
gen uitslag is bekroond. In het begin van het
volgende jaar zal door het bestnur der betonning
en bebakening bedoeld geleidelicht tot stand ge
bracht worden. De vergadering vernam deze
mededeeling onder blijken van levendige toejuiching-
Die toejuiching ontbrak ook niet, toen de presi
dent hulde bracht aan den krachtigen steun
door het bestunrs lid, den heer S. C. Visser, aan
deze poging in 't belang der zeevisscherij ver
leend. De vergadering werd, nadat de notulen
der vorige bijeenkomst waren voorgelezen en
goedgekeurd, voor gesloten verklaard.
Woensdagavond hield dr. Hennes,
op een bijeenkomst van de Sociëteit
j>Mars" een populaire voordracht over het
oog. Spreker wees in de eerste plaats
op de samenstelling van dat zintuig eu
liet de afzonderlijke deelen zien, waarbij
een uitmuntend praeparaat goede dien
sten deed. Vervolgens werd de werking
van het oog duidelijk gemaakt, door tee-
keningen zoowel als door proeven. Ten
slotte vestigde spreker de aandacht op
de abnormale toestanden van 't oog: bij
ziendheid, verziendheid, scheelzien, dal
tonisme of kleurenblindheid en 't ver
minderen van gezichtssterkte door ouder
dom, waarbij van de hulpmiddelen der
kunst, voor enkele dier gebreken, werd
melding gemaakt. Met de meeste be
reidwilligheid werden vragen over 't ge
hoorde door dr. Hennes beantwoord en
opheldering gegeven, over hetgeen niet
duidelijk was begrepen.
Bij monde van 't lid, den hr. F. J. Bussing,
werd spreker namens de aanwezigen een
woord van dank toegebracht.
Omtrent het zinken van het Eng.
stoomschip te IJmuiden, meldt men van
daar nog het volgendeMen vermoedt,
dat het tegen de Noordpier is aangeloopen;
op eenigen afstand van den havenmond
zit het schip tusschen de beide pieren
en wel binnen het gewone vaarwater.
Daar het hoog water was bg het plaats
hebben van het ongeval, meende men
kans te hebben het vaartuig spoedig vlot
te zullen krijgen. De sleepboot »Simson"
werd te dien einde uitgezonden, doch
moest weer onverrichter zake vertrekken.
Het lek, in het schip geslagen, was zoo
groot, dat in 10 minuten tijd het zinken
duidelijk zichtbaar was. Te zeven uur
was het schip reeds zoo goed als gezon
ken. Het volk werd door de reddingsboot
gered. Daar de boot dwars in het vaar
water ligt, gelooft men. dat de scheepvaart
er zeer door bemoeielijkt zal worden.
Wet op kinderarbeid.
Naar men verneemt, wordt bij het bij
de Tweede Kamer ingekomen wetsont
werp betreffende kinderarbeid verboden
de arbeid in fabrieken en werkplaatsen
tot hun 13e jaar. De veldarbeid is reeds
op het 12e jaar toegelaten. Het toezicht
wordt aan de geneeskundige inspecteurs
toevertrouwd. De geoorloofde arbeid wordt
10 uur daags bepaald voor personen be
neden de 16 jaar. Nachtarbeid, zoowe!
als Zondagsarbeid, wordt verboden tot
aan den 18-jarigen leeftijd. Over vrou
wenarbeid bevat dit ontwerp geen bijzon
dere regeling.
Toen de werklieden van den heer
Lemmers, aannemer te Beek (L.), zich
Maandag-ochtend naar hun werk te Bunde
begaven, vonden zij op den weg ter plaatse
genaamd „Schoouesleen" het lijk van den
hulponderwijzer aan de lagere school te
Elsloo. Deze jongeling was Zondag in de
herberg van Pisters aan het Hoolhuis
Bunde, en moet daar eenige woordenwis
seling hebben gehad. Men veronderstelt
derhalve dat hg door zijne tegenstanders
laaghartig is aangevallen. Zijn overjas
lag op eenigen afstand. Geld werd niet
bij hem gevonden.
Nader wordt gemeld:
Uiterlijke sporen van geweld waren op
het lijk niet waar te nemen. Vermoedens,
die doen twijfelen aau een natuurlijken
dood, zijn begrepen in het feit, dat men
zjjne overjas op circa negen meter afstand
vond liggen, terwijl hg in het bezit was
van een portemonnaie, die totaal ledig
was. Ook zgn hoofddeksel is niet gevon
den, Zgn zilveren horloge werd nog bij
hem gevonden. In zijn jas werd mede
een portefeuille, inhoudende eenige min
nebrieven, aangetroffen, welke afkomstig
waren van de dochter P. te Bunde, te
wier huize hij 11. Zondagavond tot circa
half elf ure had vertoefd en waar hij ee
nige woordenwisseling met andere per
sonen had gehad. Zgn woonplaats ligt op
circa 1 uur afstand van Bunde verwij
derd. De arme jongeling was de steun
zijner ouders en had een armen, blinden
vader.
De Justitie begaf zich Dinsdag ter
Een arme daglooner te Zelhem werd
Zaterdag door zgn vrouw verrast aan
genaam of onaangenaam door de ge
boorte van drie meisjes.
Niet minder dan 29 opzichters, die
bij den aanleg der Staatsspoorwegen zijn
werkzaam geweest, hebben aanschrijving
ontvangen, dat zij met primo Jan. a. s
definitief uit hun betrekking ontslagen zgn
De sluiting der jacht op kleiu wild
voor Noord-Holland is bepaald op Zater
dag 31 December a. s. met zonsondergang.
Het verkoopen, te koop uitstallen en
vervoeren zal uiterlijk tot en met 14 Jan.
1888 mogen plaats hebben.
Naar men aan de »Delftsche Ct."
mededeelt, heeft het volgende tooneel de
vorige week in de kazerne aan de Paar
denmarkt te Delft plaats gehad. Een
infanterist van de le comp., die in op
gewonden stemming thuis kwam, werd door
een serg. er op gewezen dat hij een kwar
tier over zijn tijd was. Hij werd hier
over zoo woedend, dat hij den serg. bij de
keel greep en, niet dan met groote moeite,
van dezen werd afgetrokken. Nadat hij op
zijn bed was gelegd, meende men dat hij
wel spoedig tot bedaren zon komen en
inslapenmaar in stede daarvan ontwaakte
zijn woede opnieuw. Hg nam een geweer
en stak daarmede naar een militair, die
op zijn kribbe lag, gelukkig zonder hem
te raken. Daarna nam hij achtereenvol
gens een zestiental geweren van den wand
en sloeg daarmede links en rechts op de
kribben en op den grond, zoodat er niet
veel heels meer van overbleef. Eindelijk
had hij uitgewoed en legde hij zich an
dermaal op zijne kribbe neder, van welk
oogenblik men gebruik maakte om hem te
boeien en naar de provoost over te brengen.
Hij was niet wel bij 't hoofd!
Een man, die Maandag in Den Haag
voor bedelarij terecht stond, en tegen wieu
5 dagen hechtenis en 6 maanden opzen
ding naar een Rijks werkinrichting werd
geëischt, deed den rechter het verzoek om
er asjeblieft nog een jaartje bij te doen!*
De Rechtbank gaf echter geen gehoor
aan dien wensch en veroordeelde hem tot
de gevorderde straf.
Ingezsonden
Mijnheer de Redacteur
Wanneer ik uw geëerd blad inzie, is het in
de eerste plaats de oneindige reeks van adverten
tiën die mijne aandacht trekt; dit is toch als
't ware een vraagbaak voor ieder. Elk heeft
hier wat wils. Hier wordt d i t aangeboden
daar wordt dat gevraagd, kortom ,,'t Vliegend
Blaadje" is zooals ik zeide een vraagbaak of
wegwijzer voor ieder. Ik wil u hiermede niet
vleien, dat is mijn bedoeling volstrekt niet.
Het was enkel mijn plan n beleefd te vragen,
wanneer er eindelijk weder eens een advertentie
van de Maatschappij „Tot Nut van 't Algemeen"
in uw orgaan geplaatst wordt Volksvergadering
op den zooveelsten enz. Menigeen wrijft toch bij
het lezen van dit aangename bericht de handen
warmpjes door elkaar en denktna zoovele beslom
meringen des levens, toch weder eens een genoeg
lijken avond en dat wel voor gering entrée.
Tot mijn leedwezen waren er bij de laat
ste nutsvergadering twee lieden, die niet erg
best tevreden waren over den spreker. Een 6 a
7-hondprd-tal menschen waren verheugd en op
geruimd naar Tivoli gestapt, waaronder een 30-tal
Israëlieten. Maar twee, ja, twee personen, dns
twee van dit collossaie auditorium, zijn erg be-
leedigd. Een algemeen beminde spreker betrad
de tribnne; hij weet het publiek dusdanig te
boeien, dat zij, om het zoo maar eens nit te druk
ken, ann zijn lippen hangen. Spreker kan ern
stig zijn, zoodat hier en daar wel eens een traan
rolt; maar op dezen avond heeft de gevierde
spreker het volk laten lachen, dat Tivoli op zijn
grondvesten stond te schudden. Er waren toen
nog twee, namelijk „Kaaiman" en „A", die niet
hebben kunnen lachen. Men ziet hieruit dat het
moeielijk gaat ieder tevreden te stellen. Deze
twee lieden dachten qui rit est désarmédat is q
Fransch. Maar, al zeg ik het zelf, het is goed
gespeld, anders mocht „iemand" uit een hoek te
voorschijn komen, die het in een ander blad
gaat corrigeeren en zoowaarook vertaalt. Maar TT
apropos„Kaaiman" en „A" blijven gewapend, 1
om ten strijde te trekken. Spreker heeft de bru- g
tnliteit gehad in zijn voordracht „Waarheid en
Schijn" een dialect te bezigen, dat alleen door
„Kaaiman" en „A" en nog een zeer klein hoopje
van Israël nit Amsterdam gesproken wordt.
Wanneer nu spreker het Boeren Friesch of het
Over Betuwsch van Cremer gebruikt had en nog 8
zoovele andere dialecten, zouden er dan onder j
de Christenen zijn die beleedigd waren P En j
Jnstns van Maurik is die ook een beleediger
van Israël P Bezigt hij dezen tongval niet P Arme j
littératnre, wanneer dit alles weggecijferd moest
worden, omdat „Kaaiman" en „A", twee waardige
Israëlieten, dien bewusten nacht niet hebben kun- j
nen slapen. j
Ik vraag ten slotte of de redenaar niet angst- i
vnllig moet worden, waneer hij belangloos en
gewis met edele gevoelens zijn schreden richt
naar Tivoli, om het volk een paar uur van ge
not te verschaffen, voortaan op de planken te
verschijnen.
U beleefd dank zeggende voor de verleende
plaatsruimte, heb ik de eer te zijn,
Lootsmannbtjb.
Ik geef aan de uitgevers van dit orgaan^Iff
recht, aan belangstellenden mijn naam te noemen?*
(De Redactie wenscht de discussie over
dit onderwerp thans te sluiten).
Algemeen Belang I
Mijnheer de Redacteur!
Verleen mij s. v. p. een plaatsje voor het na
volgende
Door de nieuwe Grondwet is niet alleen het
aantal kiezers enorm vergroot, maar zijn wij al
hier een zelfstandig kiesdistrict geworden dat een
lid der volksvertegenwoordiging zal afvaardi
gen, en dat is zeer gewichtig. Met allen ernst
zij de kiezers op het hart gebonden, niet aller
eerst te vragen naar 't belang der partij, maar
bovenal naar 't materieel belang van ons gewest;
het behoud der stelling Helderhet behoud van
het marine etablissementis voor ons te zijn of
niet te zijn. En daarmede zijn ook de belangen
der eilanden ten nauwste verbonden dringend
noodig is het. dus voor ons om een vertegenwoor
diger te kiezen, die voor 't behoud der boven
genoemde zaken pleit, die het eigenaardige onzer
positie ddór en ddór kent, een man, die be
kwaamheid en talent paart aan den goeden wil,
om voor die belangen strijd te voeren. Fries
land ijvert voor de landbouw, Twente voor Nij
verheid, Amsterdam eu Rotterdam voor Koop
handel welnu dat van uit den Helder, de mari
tieme stelling bij uitnemendheid, dan ook een
afgevaardigde worde heengezonden, die voor de
vele en velerlei vragen op 't gebied van ons
defensie-wezen een vraagbaak zij der toekomstige
regeeriDg. Wij zijn dat aan ons leger
3 Vertaalde Roman door Gerrit J.
Eensklaps maakte hij een kleine beweging,
legde zijne rechterhand op 't hoofd zijner
dochter en fluisterde:
//Alice, bid God toch om genadesmeek den
hemel dat myne zonden niet door 't eeuwig
verderf gestraft mogen worden."
«Ik bid, vader," fluisterde 't meisje terug.
ffEn bid ook, dat ik den geest van myn
vermoorden vriend niet hier namaals als een
spook moge ontmoeten."
#0, vader...."
ffDat niet mgn naam als de naam van een
misdadiger hier op aarde gebrandmerkt worde
en de vloek myner zonden 't hoofd van mgn
kind treffe."
De omstanders kregen tranen in de oogen.
//Ijlhoofdigheid," merkte de dokter aan.
//Vertrouw maar op God en Hij zal u ver-
ïfl geven, mynheer von Waldheim," troostte de
geestelijke.
Als een waanzinnige keek de lijder om zich
heen en riep:
/,Mijn God, erbarm u over my!"
De geestelijke bad overluid.
z/Alice!" vervolgde hy, „vergeef my mijne
schuld, dan zal God me misschien ook ver
geven! Wat er ook gebeuren moge, vloek me
niet, vloek niet 't oogenblik, toen 't noodlot
me tot uw vader maakte!"
Met kinderlijkeu eerbied boog Aiice 't hoofd
en zeide:
«Zegen me, mijn vader; uw zegen zal me
tot steun zijn in 't leven."
Na eenige oogenblikken sprak de lyder vol
gevoel
wGod, die je 't aanzijn schonk, moge je
redden uit de gevaren, waarin mijne zonden
je jengdig leven gestort hebben.
De dokter beproefde nog eenige verlichting
aan te brengen, de geestelijke bad vol vrome
aandacht, en ook de bedienden prevelden ge
beden voor den stervende
De dood sneed eindelijk den levensdraad af.
Kermend gaf de heer von Waldheim den
geest, 't Lijk werd op een baar gelegd, de
luiken werden gesloten en de bedienden be
gaven zich naar hun verblijf. Alleen de geeste
lijke bleef bidden met Alics, die thans weas
geworden was.
n.
Maanden waren verloopen.
Met weidsche pracht was 't stoffelijk over
schot van den heer von Waldheim, gevolgd
door alle aanzienlijken uit den omtrek, op 't
nabijgelegen kerkhof ter aarde besteld, en de
talrijke kransen alsmede de menigte bloemen
leverden 't bewys, dat hij algemeen geacht
en bemind was geweest. Thans sierde een
prachtig monument de plaats, waar zijn ge
beente rustte tot den dag der opstanding.
Dag aan dag ging voorbij op Wallersbrunn,
dat thans eenzaam en ongezellig daar lag.
't Schitterende kasteel geleek nu een reus
achtig klaaghuis, welks rust door niemand
werd gestoord. De condoleantie-visites, die de
treurende erfgename de paar eerste weken
geen oogenblik vrij lieten, waren afgelegd, de
gerechtelijke bemoeiingen reeds lang afgeloo
pen, en nu kon Alice von Waldheim zich
rustig aan hare smart overgeven. De jonk
vrouw had van hare vroegste jeugd af, hare
ouders onuitsprekelijk lief gehad. Nooit had
ze getwijfeld aan de rechtschapenheid haars
vaders, maar was integendeel gewoon geweest
hem als een toonbeeld van eer en plicht, als
een volmaakt man van de wereld te beschou
wen en hare moeder als een ideaal van deugd
en vroomheid.
De algemeene achting, deed hunne dochter
nog hooger tegen hen opzien.
Daarom hadden de woorden, door haar
vader zoo ze meende in ijlhoofdigheid gespro
ken, haar jong gemoed zoo hevig geschokt.
Dat er eenige waarheid in kon liggen, daar
aan dacht ze geen oogenblik.
Thans kon ze zich aan hare smart over
geven, want niets leidde hare treurigheid
langer af.
Alice bereikte zoo haar achttiende jaar in
de volle onschuld haars harten. Buiten de
pracht van haar ouderlijk huis had ze niets
gezien en wist dus niets van de wereld;
nooit had ze hare voeten gezet op een pad
dat niet zuiver was. 't Eenige leed, dat haar
had getroffen, was de ziekte haars vaders ge
weest. wiens ongemakkelijke luimen zy met
't grootste geduld had verdragen. Door zijn
dood trof haar de eerste gevoelige slag des
levens.
Onder de nagelaten papieren van den heer
von Waldheim had men geen testament ge
vonden en dus bleef zijne dochter in 't onge
stoorde bezit der erfenis.
Op herhaald verzoek van den landheer, had
de geestelijke, de eerwaarde heer Barnau, die
sinds jaren een welkome gast op 't kasteel
geweest was, er in toegestemd de voogdij over
zijne dochter op zich te nemen, waardoor
Alice een steun vond in hare treurige om
standigheden.
Week aan week ging zoo voorbij. Mei
kwam, Juni en Juli gingen voorbymaar
niets verstoorde de kalme rust, die over Wal
lersbrunn lag uitgespreid.
De pogingen, door vriendelijke naburen aan
gewend om de jonge erfgenaam aan hare
stille treurigheid te ontrukken, bleven vruch
teloos, daar Alice iedere uitnoodiging, hoe
dringend ook, beleefd maar tevens beslist af
wees. Aan 't kistje, dat haar vader haar in
zijn stervensuur had toevertrouwd, dacht ze
niet meer. Volgens hare belofte had ze 't,
den daaraanvolgenden dag, in bewaring geno
men maar 't was haar niet in de gedachten
gekomen, te onderzoeken wat er in verborgen
was. Ze had 't in een lade van haar schrijf
bureau gelegd; waar 't noodlottige voorwerp
misschien jaren lang ongeopend had kunnen
blijven, zoo ze niet door een paar regels, die
haar bij toeval in handen kwamen, aanlei-
diug gevonden had eens te kijken wat er wel
in was.
In 't begin van Juli was een brief uit
Rome, aan den heer von Waldheim geadres
seerd, op Wallersbrunn gebracht. Alice had
dien, zooals ze reeds Rang gewoon was, ge
opend maar ze dacht aan een vergissing,
toen ze 't volgende las:
Hooggeachte Heer!
«Daar er reeds twee maanden van 't nieuwe
halfjaar verstreken zijn, en ik nog geen be
richt van u heb ontvangen, neem ik de vrij
heid u te verzoeken me 't verschuldigde per
post over te maken. Gelief deze aanmaning
niet kwalijk te nemen, daar volgens de regels
der inrichting, vooruitbetaling vereischt wordt.
Zoodra u 't verlangt, zijn nadere mededeelin-
gen omtrent uw beschermeling tot uw dienst.
Ontvang de verzekering mijner hoogachting.
Dr. Rimoli,.
Directeur van 't Ziekenhuis
Rome. Juli 18.... St. Salvatore.
Alice had dat briefje achteloos ter zijde ge
legd. Ze geloofde, zooals reeds gezegd is, aau
een vergissing; ze ontstelde dus werkelijk,
toen ze, drie weken daarna, een tweeden
brief ontving van den volgenden inhoud:
Hoog-welgeboren Heer!
Daar mijne vorige aanmaning zonder ge-
volg gebleven is, zie ik me genoodzaakt over
de som vangulden, verplegingsgeld voor
den in onze inrichting geplaatsten patiënt, den
heer von Ludwig, per post te beschikken. Ik
verzoek u, dat bedrag oogenblikkelijk te vol
doen en teeken me met verschuldigde hoog
achting Dr. Rimoli.
Wordt vervolgd.