't Vliegend Blaadje.
KLEINE COURANT
VOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXEL.
No. 1689.
Woensdag 31 October 1888.
Zestiende Jaargang.
NIEUWSTIJDINGEN.
FEUILLETON.
ELE0N0RE.
Abonnement
per 3 maanden binnen de gemeente50 Cent.
>3 franco per post75
AfaonderLgke nummers2
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Uitgevers: BERKHOUT Go., te Helder.
Bureaux: SPOORSTRAAT en ZUIDSTRAAT.
Advertentlën
van 1 tot 5 regels25 Cent
Elke regel meer5
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn.
HELDER, 30 Oct. 1888.
Zaterdagavond gaf de Scherm- en
Gymnastiek-Vereeniging Oefening kweekt
Kunst een openbare uitvoering in 't lokaal
«Tivoli."
Bij 't ophalen van de gordyn stonden
de leden der hoofdafdeeling, benevens
eenige adspiranten en leden der voorbe
reidingsklasse, op 't tooneel geschaard.
't Eerelid Gerrit Jansen nam 't woord
en bood, na een toepasselijke aanspraak,
den president, den heer C. S. Jaring,
namens de werkende leden en de leden
der schietclub een souvenir aan, ter ge
legenheid van zgn vijf-jarig presidium,
bestaande in een keurig, door den heer
Manikus geleverd, met zilver gemonteerd
rookstel. Een sierlijk album, bevattende
de namen der gevers, was er bijgevoegd.
Diep geroerd door dit blijk van waardee
ring, kon de geachte jubilaris zijn dank
slechts in korte woorden uiten. De werk
zaamheden, onder leiding van den ver
dienstelijken directeur R. Oostenveld,
werden met blijkbaar genoegen gezien
door de talrijke leden en genoodigden,
die de ruime zaal geheel vulden. Voor
bereidingsklasse en adspiranten toonden,
dat ze met vrucht de oefeningen hadden
bijgewoond. Door toeren waarbij spier
kracht en vlugheid uitblonken, zoowel
als bij de orde-oefeningen, gaf de hoofd
afdeeling blijk, dat »0. k. K." een waar
dige plaats onder de turnvereenigingen
inneemt. De oefeningen werden besloten
met een pantomime, die den lachlust op
wekte. Op 't bal, dat volgde, toonden
onze gymnasten zich onvermoeid.
Dat de directeur van Tivoli, de
heer Maalsteed, er steeds op uit is zijne
zaak te verbeteren, bewijst ons alweer 't
nieuw geschilderde voordoek, dat 't tooneel
afsluit. Een Italiaansch landschap, door de
ondergaande zon verlicht, met een Grieksch
tempeltje op den voorgrond, waarop de
naam Tivoli prijkt, boeit 't oog aange
naam, zoowel door frischheid van kleur
als sierljjke teekening, 't Is 't werk van
onzen ver dienstelg ken plaatsgenoot den
heer J. P. Yalter, die door eigen oefe
ning 't tot een goede hoogte als deco
ratieschilder heeft gebracht.
Zooals uit achterstaande annonce
blgkt, is de vereeniging >H. W. N" al
hier, van plan Woensdagavond in 't lokaal
Tivoli een tooneelvoorsteling te geven en
heeft daarvoor uitgekozen 't grappige
kluchtspel »De Bibliothecaris".
Bij vroegere gelegenheid hebben we
»H. W. N." zien optreden en, afgaande
op onze herinnering, verwachten we iets
goeds.
't Doel dier vereeniging is, een bijdrage
te leveren ten voordeel® van 't fonds voor
redders van schipbreukelingen te Helder
we vertrouwen, dat die bgdrage een flinke
zal zijn en achten een woord van opwek
king, waar 't zulk een doel geldt, geheel
overbodig.
Gaarne, we zagen 't meermalen, hebben
onze plaatsgenooten wat over voor man
nen, die lijf en leven wagen, wanneer de
noodstorm brult, de zee kookt, de
woedende golven onze stranden beuken
en' de akelige kreet weerklinkt: »een
schip in nood
Vrijdagavond geraakte G. Z., oud 26
jaren, woonachtig te Nieuwediep, zeeman
door de duisternis misleid, te Vlaardingen
te water. Na een tijdsverloop van eenige
minuten werd de man door G. Voorburg,
H. Broos en J. Polderman, allen te Vlaar
dingen woonachtig, op het droge gebracht,
terwijl het niet mocht gelukken, trots het
geduld van Dr. Voogd, de levensgeesten
weder op te wekken. De man laat een
vrouw en twee kinderen na.
Bedankt voor den Hoorn op Texel
J. Steenbeek, te Nieuwleusen.
De Kon. Familie heeft opnieuw een
droevig verlies te betreuren. De moeder
van H. M. onze Koningin de Vorstin
van Waldeck-Pyrmont is Zaterdagmor
gen te Pyrmont overleden.
Vorstin Helena Wilhelmina Henriette
Pauline Marianne, geboren 12'Augustus
1831, dochter van Hertog Wilhelm van
Nassau, was den 26 September gehuwd
met den tegenwoordig regeerenden Vorst
van Waldeck-Pyrmont.
Zooala men met een enkel woord heeft
medegedeeld, is ingediend een wetsontwerp, hou
dende bepalingen tegen het visschen door opva
renden van vreemde vaartuigen in de territoriale
wateren van het Rijk.
De internationale overeenkomst tot regeling
van de politie der visscherij in de Noordree
buiten de territoriale wateren, bepaalt wel in
art. 2, aline» 1, dat de visschers van eiken Staat
het uitsluitend recht van visscherij zullen genie
ten binnen een kring van drie mijlen langs de
geheele uitgestrektheid der kusten van dien Staat,
doch tegen inbreuk op dit onbetwistbaar recht
der nationalen bestaat geen strafbepaling.
De conventie zelve geldt dan ook alleen buiten
de territoriale wateren, aan den oeverstaat over
latende die maatregelen te nemen, welke noodig
mochten blijken tot handhaving van de rechten
der nationalen op of in de territoriale wateren.
Iedere oeverstaat is derhalve ook na genoemde
overeenkomst bevoegd gebleven op het hem toe
komende zeegebied zijn hoogheidsrechten uit te
oefenen en te doen eerbiedigen, en daarvan te
weren hen, die zich niet gedragen naar de voor
dat gebied geldende wetten of besluiten.
De conventie beperkt die bevoegdheid slechts
in één enkel opzicht, namelijk door aan vreemde
visschersschuiten de vrijheid te waarborgen om
in territoriale wateren te komen varen of anke
ren, welke vrijheid in gewone omstandigheden
trouwens in ieder beschaafd land wordt gelaten.
Het wetsontwerp strekt om het inbreuk maken
op de rechten der nationalen tot visscherij in de
territoriale wateren strafbaar te stellen en maat
regelen te nemen, opdat zonder gevaar voor
moeilijkheden met een vreemde regeering aan
visschers kunne belet worden, aldaar hun bedrijf
uit te oefenen.
Art. 1 bepaalt„Het is aan opvarenden van
vreemde vaartuigen verboden te visschen in de
territoriale wateren van het Rijk, zooals die zijn
omschreven in de art. 2 en 3 van de bij de wet
van 15 Juni 1883 (Stbl. no. 73) goedgekeurde
internationale overeenkomst tot regeling van de
positie der visscherij in de Noordzee buiten de
territoriale wateren.
Tegen overtreding van het verbod is geldboete
bedreigd en verbeurdverklaring van het vischtuig.
Op 30 September 11. bedroeg het
getal vacante predikauts-plaatsen iu ons
land 368, tegen 376 op 30 Juni 11. Gedu
rende het 3e kwartaal ontstonden 49 va
caturen en werden er 57 vervuld.
Z. M. de Koning heeft het bescherm
heerschap aanvaard der Engelsche com
missie voor het monument ter herinnering
aan de landing van Prins Willem Hl, in
1688, en als bgdrage in de kosten 100
pd. st. geschonken.
Volgens het Handelsblad is sinds
een paar dagen de toestand van Z. M. den
Koning weder minder gunstig, en ziet
Z. M. zich genoodzaakt een groot gedeelte
van den dag rust te nemen.
Het korps officieren der schutterijjte
Alkmaar heeft ontslag aangevraagd.
Een ingezetene van Haarlem heeft
een nieuw middel aangewend om muizen
te vangen. Een plaat bordpapier, be
smeerd met vogellijm, werd des avonds
door hem in de kamer gelegd, met het
gevolg, dat den volgenden ochtend niet
minder dan veertien muizen elkander ver
schrikt zaten aan te kijken op de kleverige
vlakte.
In een Amsterdamsch blad komt de
volgende vermakelijke advertentie voor
Zondagnacht per abuis uitgetrokken,
in het Vondelpark, een kamgaren jas en
vest, waarin een zilveren horloge met
stalen ketting. De vinder kan alles tegen
de volle waarde terug bezorgen. Adres
te bevragen aan het bureau Vliegend
Blaadje".
Zij is van eeD zeeman, die te dikwijls
op de vriendschap had gedronken en ten
slotte in het Vondelpark verzeild was,
waar lig dacht thuis te zijn en zich van
eenige kleederen ontdeed. Een voorbij
ganger nam waarschijnlijk de spullen
mee. Daar de zeeman liefst geen armen
drommel in aanraking met het gerecht
bracht en het gebeurde grootendeels zijn
eigen schuld is, zoekt hij nu op deze
manier zgn eigendom terug te krijgen".
Een gelukkig niet alledaagsch voor
val had te Rotterdam in een gezin plaats,
waar bij het gebruiken eener boterham
een naald met draad uit het brood
werd te voorschijn gebracht.
Omtrent den arend, geschoten door
den jager M. Koning, onder Schagen, deelt
men nog het volgende mede
Het dier, dat in den linkervleugel is
getroffen, heeft een vlucht van 7 a 8
voet. Het wordt in een kippenhok be
waard, waar het zich heel goed in zgn
gevangenschap schikt. Alleen, wanneer
hem een aangeschoten, doch nog levend
vogeltje wordt voorgeworpen, komt zgn
roofdiernatuur weer boven.
Alkmaar, 25 Oct. De Raad dezer
gemeente besloot gisteren tot het plaat
sen van een gedenksteen in den gevel
van het huis aan de westzijde der Mient
alhier, waarin Alkmaars eere-burgeres
mevrouw BosboomToussaint op 16 Sept.
1812 werd geboren. Een dergelijke hulde
zal worden gebracht aan de nagedachte
nis van den heer W. J. Hofdijk, die
alhier op 27 Juni 1816 in het huis aan
de zuidzijde van den Koningsweg het
levenslicht aanschouwde.
C. Braber Kz., landman te Oolt-
gensplaat en prediker te Oud-Beierland,
vertrok Zaterdag, in plaats van naar
Oud-Beierland, om daar een preekbeurt
te vervullen, naar Noord-Amerika, in
gezelschap van zgn oudsten zoon en
de lieve duiten van een inwoner van
Ooltgensplaat.
Een Geldersche stijfkop
Haast je wat! riep men op het stati
onsplein te Utrecht Woensdagmiddag een
boer toe, die zich naar den trein spoedde.
Het boertje liep dan ook zoo hard hij
kon het perron op. Er stond een trein
en hij stapte in een der 3e kl. waggons.
De conducteur vroeg en verkreeg zgn
kaartje.
»Er uit riep hem de haastige con
ducteur toe, je moet naar Maarsbergen
en deze trein gaat naar Rotterdam.
»Nee, nee, mannetje!" hernam de boer
al hijgende, je zei mg niet pakken, in die
waogen bin ik van morgen hier gekomme
en daor mot ik rijdenik heb 't retour
betaold".
Het boertje werd er echter, niettegen
staande zgn tegenspartelen, met geweld
uitgetrokken en hij kon nog een uur op
zgn waogen wachten.
Alweer komen onze Araerikaansche
overburen voor den dag met een splin
ternieuw plan van havenverdediging.
De tijd zal leeren of het uitvoerbaar is;
in elk geval pleit het voor de vinding
rijkheid van hem die het plan bedacht.
Kruit noch dynamiet komen er bij te
pas, maar petroleum. Door den uitvinder
wordt voorgesteld, doorboorde gzeren pij
pen te leggen, dwars door de rivier en
de haven-toegangen van Philadelphia.
Bij het naderen van den vijand kan pe
troleum worden geperst door de buizen,
en de drijvende laag behoeft dan slechts
aangestoken te worden om een ondoor
dringbaar gordijn van vuur en rook te
verkrijgen.
Naar men zegt, zal binnen een paar
weken een proef genomen worden bij fort
Mifflin.
Voor eenige dagen is te Rubrort
een Nederlandsch schip in beslag genomen
en de schipper geboeid naar de gevange
nis overgebracht, op grond dat het schip
grooter was dan waarvoor het geijkt was,
waardoor telkens meer kolen werden ge
laden dan waarvoor betaling werd ont
vangen. De schipper is thans uit de ge
vangenis te Ruhrort ontvlucht en weer in
Nederland teruggekeerd.
Waartoe concurrentie niet al kan
leiden, hiervan zag men onlangs een
sterk sprekend voorbeeld in een Moravisch
dorp. Daar werd het schoonhouden van
het schoolgebouw voor 188889 aanbe
steed. De man, die het tot dusver deed,
kreeg daarvoor f 10 maar nu was er een
concurrent gekomen en de beide mede
dingers deden al lager en lager aanbod,
totdat de een zich bereid verklaarde, het
werk om ni6t te doen.
Daarmee had hij echter zgn tegenpartij
nog niet overbluft, want deze bood aan,
1 gulden toe te geven. «Ik geef f 1,50",
riep daarop de ander. «Maar ik f2",
hernam de concurrent, en nu werd hem
het blgkbaar zoo begeerlgke baantje toe
gewezen.
Te Coburg werd dezer dagen in de
maag van een gans een 20-Markstuk ge
vonden. De vrouw, die het dier ver
kocht, wil dit geldstuk terug hebben,
daar zij het verloren heeft, maar de boer,
wien de gans oorspronkelijk toebehoorde,
beweert dat het geld van hem is, en de
man, die de gans kocht, houdt vol, dat
het hem toekomt.
Ongeveer 35.000 arbeiders der Eng.
kolenmijnen hebben het werk gestaakt, en
hun aantal zal waarschijnlijk weldra tot
50,000 zijn aangegroeid.
De werkstaking is voornamelijk beperkt
tot het graafschap York. Vele mgubesturen
elders hebben aan de eischen tot loonsver-
hooging der werklieden toegegeven.
Marine en Leger.
Bij het korps mariniers zijn toegekend: dfltil-.
veren medaille voor 24-jarigen trouwen dienst,
aan den sergeant majoor J. H. 8chrijver, sergeant
C. Te Pij, sergeant J. v. Dijk, sergeant A. 8tadt-
man, korpor. tamboer J. H. A. Banning, de bron
zen medaille voor 12-jarigen trouwen dienst, aan
den sergeant meester schoenmaker D. J. Beenhou
wer, schrijver 4de klasse (korporaal) R. J. B. van
Dijk, korporaal J. M. Verhoek, marinier le klasse
C. P. de Graaf, marinier le klasse J. F. Caboo-
ter, marinier le klasse P. Willebrands.
De le luitenants der mariniers P. J. v. Troo-
ijen en A. J. Paehlig worden met 16 November
a. s. geplaatst bij het le en 3e bataljon te Am
sterdam en te Rotterdam.
Op 1 Mei 1889 zal de 4e comp. vesting-artil
lerie, alhier in garnizoen, naar Willemstad ver
trekken om daar garnizoen te houden- De 2de
compagnie nit 's-Gravenhage komt alsdan hier in
garnizoen.
Zaterdag is te Ymniden binnengevallen Zr. Ms.
schroefstoomschip Sommelsdijk, onder bevel van
den kapit.-lnit. ter z. J. F. M. Lange, komende
van Suriname.
De kapt. der artillerie Vermijne, van hier,
wordt voor eenigen tijd te Luik gedetacheerd.
Zr. Ms. gaffelschoener „Argus", commandant
luitenant ter zee lste klasse M. E. Hazenberg,
belast met bet toezicht op de visscherij in de
Noordzee, wordt met den lsten November buiten
dienst gesteld.
Volgens de Java-Bode, zijn in den loop van dit
jaar in den ganschen Archipel nog Blechts 25 Eu-
Naar het Duitsch van E. WERNER.
28).
En ik heb oogenblikkelijk de deur weder
laten sluiten," vervolgde Arnulf, «wantzij
komen
z/De Denen Nu reeds
»/Ja, want zij marcheeren door de landstraat
en kunnen binnen een kwartier hier zijn."
iiZijn zy talrijk vroeg Hellmut, terwijl zij
over het voorplein naar de kamer gingen,
waar de dokter en Otto eenige oogenblikken
te voren hadden vertoefd.
«Er zijn meer dan wij dachten. Door den
nevel kunnen wij ze niet goed onderscheiden,
doch er zullen ongeveer een paar honderd
zijn."
De jonge slotheer scheen getroffen door dit
bericht, dat hy ongetwyfeld niet had ver
wacht.
«Zooveel?" mompelde hy, «daarop was ik niet
voorbereid."
«Ik ook niet, zij schijnen do zaak no~ ernstig
op te vatten en sturen ons dadelijk een half regi
ment op het dak. De stryd zal heviger zyn dan
wij dachten."
«Nu, dat doet er niets toe. Wij moeten het
wagen, het koste wat het wil 1"
«Wellicht wordt er weder bloed vergoten
om mijnentwilzeide Arnulf somher.
//Laat dat nu rusten," dus drong Hellmut aan,
doch Jansen schudde heftig het hoofd.
«Gij kunt het laten rusten ik nietGij weet
niet hoe mij dat kwelt en als een last op de
schouders drukt. Als wij voor de overmacht moe
ten bukken
«Wij bukken niet. 'De Duitsche troepen zijn
op marsch en totdat zij hier zijn zullen wij het
slot verdedigen."
Arnulf antwoordde niet terstond, hij scheen
met zich-zelf in strijd, eindelijk zeide hij, zonder
de oogen van den grond te slaan
«Mijnheer von Mansfeld gij hebt mij van
daag het leven en de vrijheid gered."
«En gij zoudt uw leven en vrijheid liever
verloren hebben, dan ze mij te moeten dan
ken
«Dat mag zoo zijn, doch daarmede wordt
de schuld, die ik u heb af te doen, niet ver
minderd."
uArnulf gij haat mij!"
Jansen zweeg doch zijn duistere blik gaf
het antwoord.
«Ook nu nog vroeg de jonge slotheer ver
wijtend.
//Arnulf hief de oogen, waarin iets van zijn
ouden trots flikkerde, langzaam op.
«Ik kan niet huichelen, mijnheer von Mans
feld. Ja, ik heb u bitter gehaat, als een af
vallige, die zijn vaderland verried en verloo
chende, als een zwakkeling, die aan den lei
band van een vreemde liep. Eerst heden
weet ik dat gij een man zijt, doch een paar
andere oogen, die verder zien dan ik,hebben
reeds vroeger ontdekt, wie gij waart. Van
daag hebt gij echter uw vaderland en uwe
bruid weergevonden nu kan mijn haat u
niet meer deren!"
Een diepe smart sprak uit deze woorden,
waardoor het vijandige op den achtergrond
werd gedrongen, en Hellmut besefte, dat de
beweegredenen, die dezen man zoo deden
spreken, niet kleingeestig of onbeduidend wa
ren. In zijn antwoord lag dan ook geen toorn
doch diepe ernst opgesloten.
«Arnulf, wij staan voor een strijd, waarin
een van ons beiden vallen kan. Laten wij
vooraf vrede sluiten."
Arnulf streek met de hand over zijn voor
hoofd, als wilde hij zijne herinueringen uit-
wisschen; men zag, hoeveel het hem kostte
om zijn tegenstander de hand te reiken, doch
hij deed het toch.
«Zonder u zoude ik nu voor den krijgs
raad staan cn den kogel te wachten hebben.
Er kan nu komen wat er wil, ik ben nu
toch vrij! ik dank u!"
Hellmut schudde krachtig de hem aange
boden hand.
«Wij zullen den ouden haat begraven en
het andere aan de toekomst overlaten."
De beide mannen hadden niet bemerkt, dat
Elenore aan den ingang der zaal stond en
deze laatste woorden gehoord had nu trad zij
haastig binnen.
«Hebt gij eindelijk een woord van dank
gesproken, Arnulf?" vroeg zij.
Jansen keerde zich om en zag haar aan
met een donkeren, raadselachtigen blik, ter
wijl hij een diepen zucht loosde.
«Ja," antwoordde hy. «Gy moet my niet
zoo verwijtend aanzien, freule Nora, gij weet
niet wat het my gekost heeft. Gij zult mij
in den slottuin vinden, mijnheer von Mans
feld."
«Ik volg u terstond," riep Hellmut hem na,
vervolgens trad hij op Eleonore toe.
«De Denen komen, Nora," zeide hij betee-
kenisvol «het is een heele overmacht."
«Ik weet het," antwoordde zij. «Zult gij
toch het slot verdedigen
«Tot den laatsten man?"
«En graaf Odensborg heeft u verlaten?"
«Ja voor altijd!"
Het antwoord klonk zwaarmoedig, Elenore
gevoelde de beteeken is, troostend legde zy de
hand op zijnen schouder.
«Niet voor altijd. Hij zal u later recht la
ten wedervaren. Hij zal
«Bij de zijuen blijven, zooais ik doozeide
Hellmut. «Waarom mij dat te vertellen? Hij
offert mij op, zooals ik hem moest doen.
Sedert van morgen weten wij, dat onze we
gen uiteen loopon, doch wij beiden hadden
ons do scheiding niet zoo zwaar kunnen voor
stellen."
«Berouwt nw besluit u?" vroeg zij zacht.
«Het was geen besluit, het was een ont
waken! Gij hadt het mij reeds gezegd, dat het
vaderland zijne rechten op den verloren zoon
zou doen gelden. Heb ik mijn vader verloren,
u heb ik daarvoor teruggevonden, of ver
werpt ge mij ook nu nog?"
Ilij behoefde geen antwoord meer, haar
blozen zeide hem genoeg.
«Heimat, niet op dit oogenblik wij staan
voor een gevaar
«Op dit oogenblik hebt ge mij het recht
gegeven u te beschermen," riep hij onstuimig
uit. «Het gevaar zal voorbijgaan, maar mijn
recht laat ik mij niet ontnemen. Kunt gij nn
uwe hand niet vol vertrouwen in de mijne
leggen?"
Hy had zyn arm om haar heen geslagen
en zag haar in de oogen, welke teeder in de
zijnen blikten en even teeder klonk hare stem,
toen zij antwoordde:
«Ja, Hellmut, nu kan ik het, want nu
weet ik, dat gij uwe vrouw zult liefhebbon
en beschermen, zoolang gij leeft!"
De oude majoraatsheer had wel goed ge
zien met zijne zoo dikwyls aangevallen testa-
mentshepaling, de jongelieden hadden elkan
der eindelijk toch gevonden. Doch er bleef
hun geen tijd, zich over hun nieuwverworven
geluk te verheugenslechts een enkelen, vu-
rigen kus drukte Hellmut op de lippen zijner
bruid, toen liet hij haar los. Zijn plaats was
nu huiten, waar de aanrukkende Denen zich
elk oogenblik kondon vertoonen.
Hij trad met Eleonore de zaal uit, doch zy
werden hier nog enkele minuten opgehouden;
mevrouw von Mansfeld kwam juist de trap
af, gevolgd door Eva en dokter Lorenz. Men
had hem aan het verstand gebracht dat men
ziju krijgsmansdaden nog niet noodig had en
hij ze in reserve moest houden. Hij had daarom
besloten de dames te beschermen natuurlijk
met het geweer ofschoon er voorloopig
nog niets te beschermen viel.
Wordt vervolgd.
