't Vliegend Blaadje.
KLEINE COURANT
VOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXEL.
Jr
I
Beste Aardappelen,
Marinepetten en Mutsen,
DAMES-HANDWEBKEM,
^TA-Senderman.
Na zwaren strijd.
Tweede Blad.
JLr
SINT NICOLAAS.
Juistifisctt voor flest.Nicolaas.
St. Nicolaas!
No. 1753.
Woensdag 4 December 1889.
Zeventiende Jaargang.
Advertentie n.
Tabak- en
Sigarenhandel.
Wed, P. BRUIJN Wz.
maar Boon's Cacao en
Schavesande's Cacao.
Bij L. BUTER, Vijzelstraat.
Zuidstraat. _D. KOPPEN Cz. Zuidstraat.
Ontvangen voor St. NICOLAA8-CADEAUX
D. KOPPEN Cz, Zuidstraat.
St. Nicolaas-Etalage
SPECULAAS en SUIKEBWEBKEN,
Mej. J. KRUIS, (voerhee. He|. KEHELWC)WeStStrt N". 45.
Goud- en Zilverwerken
CORNs VAN DER MEIJ,
(Porazu Modaj).
bij e. J. FEIJEN, Zuidstraat.
STEENKOLEN
ZniTer braflilenöe Rütir-Steenkoleii f0.901|
HaarflstDüen -l.lüii
Bij L. BUTER, Vijzelstraat.
Attentie Damesl
Verloting
Ham, Metworst, Krentebrood
Speculaas en Taai-Taai,
iqj Wei ABBO, MoleipM.
Dies- sa HeereB-QanösctigBiien.
Bij de ondergeteekende is eene uitgelezen
keuze in kistjes fine merken Sigarenwelke
zich door verpakking hijzonder leenenvoor
ST. NICOLAAS-CADEA UX, in prijzen
van af 50 Cent. Ze zijn gevuld met de
geurigste RA VAN A'S en MANILLA'S.
Als van ouds het bekende Sigaren-Magazijn
einde Spoorstraat Q 13 (nieuw nummer 114)
Pas ontvangeneen oolleotie ZEEPEN,
in doosjes van 2 a 3 stnka, EAU DE
COLOGNE, BOSCHGEUR, SOAP MA-
LANG, JOCKEY-CLUB, FANTASIE
FLACONS. Alles in zeer billijke prijzen
verkrijgbaar bij
A. R. HOEDEMAKERS,
Bassingracht No. 5.
A f l.— cio zaK,
- bij G. JANNES, Oostslootstraat.
Geen DE J0NG<6 CACAO,
Geen VAN HOUTEN'S CACAO,
Geen GROOTEN'S CACAO,
Deze zgn de billtjkite in prijs en 't
beste in gebruik. Verkrijgbaar in 't
klein en in 't groet.
een prachtige sorteering TAFELKLEEOEN, TAFELL00PERS, ANTI-
MACASSERS, van de fijnste tot de grofste soorten, waaronder
ook velen, welke door Dames bewerkt worden.
Uiterst lage DOCH vaste prijzen.
De onder geteekende maakt haren geachten begunstigers
en plaatsgenooten bekenddat hare
Zij is ruim voor-
xoeder gereed is, gelijk andere jaren,
zien van alle soorten
benevens alle soorten Odeurs.
Hopende met een druk bezoek vereerd te wordeneven als vorige jaren.
Geëtaleerd met ee. flinke kenie
CADEAUX en KINDERSPEELGOED,
waaronder een uitgebreide sorteering POPPEN. LAGE PRIJZEN.
Aanbevelend
Weststraat 20. C. BIEGSTRAATEN-DRIESSEN.
Contróle:
Dr. E. A. van der BURG.
Hoogleeraar
te Leiden.
door
Professoren
van alle Nederl. Hoogescholen.
DEPOTS: te Helder bij de HH. VENSTER BLOKZIELden Bar* (Texel)
Wed. F. DE VRIESde Waal (Texel) C. BREMER; Schnfen P. GROOT Fr.;
Schaïerbruz H. PRINS't 2and S. KORVERVlieland S. W DEKKERTer
schelling C. DROOG.
in grooten voorraad, tegen billijke prijzen bij C. TROOST, Spoorstraat.
Voor het groote Feest heb ik een
schoone colleetie:
voorhanden, als: PARURES, FLACONS
met goud of zilver gemonteerd, ARM
BANDEN, RINGEN, Dames en Heeren
HORLOGIËN, Zilveren cilinder HORLO-
GIEN van f5.accuraat loopend,
wttarvoor wordt ingestaan.
Een exquise eorteering OORBELLEN,
van af f 1.25, wordt bjjionder aanbevo
len, alsook Gouden, Zilveren en Nickelen
HORLOGE-KETTINGEN,
REGULATEURS en PENDULES bied
ik tegen verlaagden prijs aan.
Spoorstraat.
AdresSpoorweg-Station.
Puik puike NA TU UR BOTER 60 Ct.p.pd.
Meppeler KOP-BOTERtegen 55 Ct. het
pond bij den geheelen koph 3 pond.
MARGARINE-BOTER van af 25 Ct.
tot 45 Ct. het pond.
l/a «n Yi« ^datjes, veel vermindering v. prijs.
Beste REUZEL 30 Ct.
Puik OSSEVET 26 Ct.
Diadeems van af f 1,75.
Vierverrels-Vlechten van af f 2,25.
Els-Vlechten van af f 2,75.
Vijfverrels-Vlechten van af f 3,25.
Ook wordt van uitgevallen haar een
VLECHT gemaaktvoor f 1,60.
Pas «afvangen eea teho«ne colleetie.
VLECHTEN en nieuwe SCHEIDINGS.
15. BINNENHAVEN 15.
D. GLAZER Az»f
COIFFEUR.
op St. Nicolaasavond,
van
Ontvangen een prachtige collectie
Gouden- en Zilverwerken,
uiterst lage prijzen,
voor SINT-NICOLAAS-CADEAUX.
W. J. AGGEMBlCH, Molbnqracht 35.
Ontvangen een nette keuze
met Benoodigdlieden.
Ruim gesorteerd In
Dassen, Fronts en Boorden.
en vele nieuwe Artikelen.
Een greep alt het Engelsche leven.
89).
//Ik wil niet bij hen bly ven, die mij altijd
bewaken en vervolgen." antwoordde Edith
met een dreigenden blik op haar broeder,
die haar rustig aankeek. «Voor ik mij ech
ter aan u toevertrouw, moet ik eerst weten,
hoe het in uw huis toegaat." Zij boog zich
voorover naar den dokter en vervolgde fluiste
rend: //Thuis sloten ze altyd de deur achter
mij, ala zij mij in een kamer gelokt hadden.
Zij deden het heimelijk en zacht, o zoo zacbt,
maar ik hoorde het toch. Gebeurt dat hier in
huis ook, mijnheer Brown?*
z/Wel neen, miss, volstrekt niet!« ant
woordde de dokter. «Ge kunt hier goheel
naar uw eigen verkiezing leven. Of ge in het
park of in huis wit gaan, is geheel aan uw
vrijen wilt overgelaten. Niemand zal u hin
deren in uw doen en latenniemand zal u
opsluiten, voor zoover de regels van dit huis
dit toelaten."
z/Maar uw huis is koud en somber, mijn
heer. Waarom zijn die zware ijzeren tralies
voor de vensters?"
z/Dat is een veiligheidsmaatregel tegen de
personen, die hier zouden willen binnendrin
gen, maar volstrekt niet tegen hen, die reeds
in huis zijn. Ge moet weten, dat er veel
menschen zijn, die in dit huis gaarne zouden
binnensluipen, om bier verzorgd te worden."
ffIk vind het hier welnieterg,« zeide zij, ter
wijl zij eens goed in de kamer rondkeek,
vmaar van bniten zag het huis er dreigend
uit. Als dat gele vogeltje begint te zingen,
dat hier binnengevlogen is, dan zal het recht
huiselijk zijn. Hoor, het begint al te kwinke-
leerenzoo dadelijk zult ge het hooren zin
gen.*
Zij stond op, ging achter haar stoel staan
en nam de leuning tusschen de handen op
de manier van een vogeltje, dat op een tak
gaat zitten. In die houding begon zij zoo na
tuurlijk het gezang van een kanarievogel na
te bootsen, dat iemand, buiten de kamer luis
terende, bepaald zou gedacht hebben, dat hij
een kanarie hoorde zingen.
Walther wisselde met den dokter een blik
van verstandhouding. De dokter knikte hem
daarbij toe, ten teeken dat hij reeds vast
overtuigd was van den gestoorden geestestoe
stand der jongedame.
z/Ha!" riep zy plotseling, den stoel losla
tende ee in een hoek vluchtende, daar is de
kat! Zij wil het vogeltje pakken! Help het
beestje toch, dokter!"
Zij hurkte op den grond en miauwde her
haalde malen, terwijl zij naar den vogel loerde
en zich gereed maakte, om een sprong te doen.
Dr. Brown opende het venster, waar hij
het dichtst bij stond, en stelde haar gerust
met de woorden: //Maak u niet verder onge
rust, miss! Ik heb het vogeltje de vrijheid
gegeven; de kat kan het geen kwaad meer
doen. Kom nu maar weer hier bij ons, miss!
Of wilt ge liever een wandeling in het park
maken? Zeg het mij gerust; ik zal u een
vriendelijk jonkman meegeven, om u rond te
leiden en u gezelschap te houden."
z/Dat voorstel bevalt mij, dokter! Laat dien
jonkman hier komen; aan zyn zijde zal ik
my dan gaan overtuigen, of het met de hoog
geroemde vrijheid in uw huis werkelijk zoo
staat, als ge mij verzekert.'
Ten gevolge van deze toestemming liet dr.
Brown zijn hulp-arts roepen en de jongedame
verwijderde zich met dr. Parker, nadat zij
harr brosder met een vyandigen blik verbo
den had, haar in het park te volgen.
wWat denkt ge van haar toestand?" vroeg
Walther, toen de deur achter hen
«Zij is volslagen krankzinnig,antwoordde
de directeur. wNa hetgeen ik gezien bfcb, zal
ik dan ook geen bezwaar maken, de ver-
eischte verklaring at te geven, zoodra mijn
hulp-arts tot de overtuiging is gekomen, dat
hy mijn oordeel kan overschryven. Om dit
zoo spoedig mogelyk gedaan te krygen, raad
ik u aan, rechtstreeks met hem te spreken
en aan nw woorden de uitdrukking uwer
dankbaarheid toe te voegen."
Bij deze laatste woorden knipte hij met de
oogen. Zijn rond gelaat toonde in den regel
geenerlei uitdrukking, maar als hij met zijn
oogen knipte en daarmee te kennen gaf, dat
hij den eerlijken weg verliet, dan wekte zijn
gelaat bepaald afkeer in deze oogenblikken,
maar hij was gedwongen zich goed te hou
den en hij hield zich goed.
»Ik zal uw raad niet vergeten, mijnheer
Brown,antwoordde hij. «Als ge verder niets
met mij te bespreken hebt, blijft er voor mij
niets anders over dan u te betalen.
Hij haalde zijn portefeuille te voorschijn,
nam er een banknoot van honderd pond ster
ling uit en reikte die aan den dokter over,
die het papiertje gezwind in zijn zak liet
verdwynen.
z/Ten overvloede wil ik u nogmaals verze
keren, dat hier alles gedaan zal worden, wat
heilzaam en nuttig is voor de gezondheid der
jongedame," zeide dr. Brown. //Duizenden ge
tuigschriften van gelukkig herstelden wor
den op aanvrage aan een ieder toegezonden."
«Ik dank u, mijnheer Brown; verdere aan
wijzing van uw geneeswijze is overbodig.a
«Naar ik hoop, zult ge mijn wetenschap
pelijke ervaringen niet verwarren met het
marktgeschreeuw van onkundigen."
Wees gerust, dokter; ik weet uw uitge
breide kundigheden op den waren prijs te
schatten. Bovendien weet ge, dat ik de eerst
volgende weken hier in den omtrek moet
vertoeven voor mijn handelszaken. Wanneer
dus bij u daartegen geen bezwaren bestaan,
hoop ik meermalen hier te kunnen komen."
z/Het zal my steeds een genoegen zijn, u
hier te zien, mijnheer Lund. Of ik u echter
bij ieder bezoek kan toestaan, uw zuster te
zien, zal afhangen van den toestand der jonge
dame."
ffDan *al ik bij ieder bezoek vooraf uw
toestemming vragen. Ik ga nu afscheid ne
men van mijn zuster en keer dan naar mijn
logement terug.«
nGoeden morgen, mijnheer! Vergeet s. v. p.
niet, dat ge met dr. Parker zoudt spreken."
Toen Walther Lund in het park kwam,
zag hij zijn zuster eerst niet, maar hij dacht
aan de bank, waar hij vroeger Alice had aan
getroffen, en liep er heen. Daar zaten de
beide meisjes naast elkander. Dr. Parker
itond voor haar.
Onwillekeurig hield hy zyn schreden in,
om in tegenwoordigheid van den hulp-arfs de
noodige bedaardheid te kunnen toonen, en hij
trad dan ook voor de meisjes met een gelaat,
dat niets van zijn gemoedsbeweging verried;
met Alice was dat anders. Zij kon zich niet
genoeg bedwingen; haar oogen straalden van
vreugde en geluk wat aan dr. Parker, een
scherp opmerker, dan ook niet ontging. Voor-
loopig liet hij echter niets blijkenhij had in
Walthers aangelegenheden reeds een diepen
blik geslagen en wilde trachten, die geheel
te doorgronden. Walther had daarvan voor-
loopig niet het geringste vermoeden. Hij groette
de jongedame uiterst beleefd, drukte den dok
ter de hand en sprak toen zijn zuster aan.
«Ik sta op het punt van te vertrekken,
Edith. Heb je mij nog iets te vragen of
te zeggen? Of iets aan mama? Je weet, dat
ik hier nog eenigen tijd in de omstreken moet
vertoeven; vindt je goed, dat ik nu en dan
eens hier kom?"
»Je doet me veel pleizier, als je weggaat
en geheel niet meer terugkomt. Eindelijk
schijn ik een toevluchtsoord gevonden te heb
ben, waar ik bevrijd ben van jelui's vervol
ging ën plagerijen. Men sluit mij niet op en
houdt mij niet voor waanzinnig, anders was
ik hier niet onder Gods vryen hemel en had
ik geen kennis met deze jongedame mogen
maken.
uHet verheugt me, dat je hier zoo naar je
zin bent. Aanvankelijk scheen het wel onmo
gelijk, ergens een plaats te vinden, waar je
wilde blijven.»
»Je ziet, dat je 't mis hebt. Het zou mij
hier nog beter bevallen, als je me alleen
wilde laten."
wDan blijft er voor mij niets over dan heen
te gaan. Ik hoop, dat je hier naar je genoe
gen zal zijn als ik weg ben. Mag ik eenige
oogenblikken uw aandacht vragen, mijnheer
Dr. Parker gaf aan dit verzoek onmiddel
lijk gehoor, nadat hij de dames beleefd ge
groet had.
Zoodra zij zoover gegaan waren, dat zij
door de dames niet meer konden verstaan
worden, begon Walther:
«Het zul u wel verwonderd hebben, dat ik
mijn zuster gebracht heb, ondanks uw mee
ning omtrent de kundigheden van den direc
teur. Ge moet daarom niet gelooven, dat ik
uwe woorden niet op prijs stel; alleen een
bijzondere omstandigheid noopt mij, gebruik
te maken van de diensten van dr. Brown.
Ik ben namelijk niet in het bezit van een
geneeskundige verklaring omtrent haar ge
stoorde geestvermogens, welke' noodzakelijk
moet overlegd worden. Uw chef heeft mij in
uitzicht gegeven, dat hij in overeenstemming
met u zulk een verklaring zou opmaken.
•Voordat wij dit onderwerp verder bespre
ken, wenschte ik u gaarne eenige opmerkin
gen te maken,» sprak de hulp-arts, terwijl hij
Walther onderzoekend aankeek. *Wij kennen
elkander nog niet langer dan een week, maar
het schijnt, dat onze kennismaking eigenaar
dige gevolgen zal hebben. In dien korten tijd
heb ik althans reeds duidelyk bemerkt, dat
ge u op tweeërleiwijze voordoet, mijnheer!
Houd mij dus ten goede, dat ik gaarne wil
weten, wat eigenlijk uw ware karakter is."
Bij deze woorden van den hulp-arts werd
Walther rood van schaamte. Hij werd door
grond en nog wel door iemand op wiens mis
leiding hij bij zijn plannen gerekend had.
Dit was bitter. Zijn ontroering ontging niet
aan het scherpziend oog van dr. Parker,
maar deze zweeg daarover. Hij wist nu dat
hy op het goede spoor was en vervolgde daar
om onbeschroomd:
,/Wat ik daar zeg bewijst genoeg, dat ik
mijn oogen goed gebruikt heb, en de kunst ver
sta, in de ziel der menschen te lezenmyn
beroep eischt, dat men zich daarin oefent.
Ik heb volstrekt geen reden, om u mijn ont
dekkingen te verzwijgen, evenmin als ik u bij
ons vorig samenzijn verzwegen heb, hoe ik
dacht over den toestand van het meisje, bij
wie ik u toen bracht. Laten wij dus samen
bedaard eens nagaan, wat ik opgemerkt heb.
Misschien gelukt het mij wel, daarbij uw
vertrouwen te winnen."
z/Ik sta beschaamd, dat gij ray doorgrond
hebt, mijnheer Parker. Geloof gerust, dat ik
daardoor pijnlijk getroffen ben. Doch ondanks
deze bekentenis, die mij moest nederdrukken,
kan ik onmogelijk een haarbreedte van myn
plannen afwyken. Al houdt gij mij op dit
oogenblik voor listig en dubbelhartig, in de
toekomst zullen mijne daden bewijzen, dat ik
niet het kwade, maar het goede tracht te be
vorderen".
«Het was volstrekt mijn voornemen niet,-u
van uwe handelingen een verwijt te maken",
sprak nu dr. Parker. Tik houd mij alleen
aan hetgeen ik heb opgemerkt, doch mijne
waarnemingen zijn nog niet voldoende om den
toestand geheel te doorzien en een grondig
oordeel uit te spreken over de handelende
personen. Zoo even hebt ge echter stappen
gedaan, om my- in uw handelingen te betrek
ken, en daardoor werd ik genoodzaakt u rond
uit te verklaren, dat ge in mij geen gedwee
medewerker zult aantreffen."
«Ik wil uw openhartigheid met gelijke munt
betalen, dokterMaar ga nog even voort en
zeg mij eens, welke fouten ik beging, waar
door uw aandacht op mij gevestigd werd".
«Uw persoonlijkheid heeft mijn aandacht
aanvankelijk niet getrokken. Toen wij met
den postwagen van Londen naar hier reisden,
kwaarat gij mij voor de man te zijn, voor
wien gij u uitgeeft. Ik bad dus geen reden,
om u scherp in het oog te houden. Maar
toen ik u hier in het gesticht weer aantrof
en u in tegenwoordigheid van het meisje
bracht, bemerkte ik dadelyk dat er tusschen
u beiden eenige betrekking bestaat".
«Ik weet toch nog zeer goed, dat ik met
de grootste voorzichtigheid ben te werk ge
gaan, om niet te verraden, dat ik baar ken".
z/Dat bemerkte ik niet aan u, maar aan
die jonge dame. Haar gelaat helderde op,
toen wy veor baar stondendat gebeurde
nooit, als ik alleen kwam waarom toen wel
Uw eigen woorden geveu daarop het best
antwoord, mijnbeer Lund. Zonder acht te
slaan op de afkeurende woorden, die ik even
te voren over dr. Brown had laten vallen,
verklaardet ge rondweg, dat ge voornemens
waart, uw zuster hier te brengen. Men be
hoeft dus niet bijzonder scherpzinnig te zijn,
om tot de gevolgtrekking te komen, dat zij
moest dienen om miss Norman berichten te
verschaffen".
«Ik sta verbaasd over uw scherpzinnigheid,
doch
Wordt vervolgd.
