't Vliegend Blaadje.
KLEINE COURANT
VOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXEL.
De familie Nolen.
No. 1814.
Zaterdag 5 Juli 1890.
Achttiende Jaargang.
NIEUWSTIJDINGEN.
Atoonnem ent
per 3 maanden binnen de gemeente50 Cent.
>3 franco per post75
Afzonderlijke nummers2
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Uitgevers: BERKHOUT Co., te Helder.
Bureaux: SPOORSTRAAT en ZUIDSTRAAT.
Advertentlèn
van 1 tot 5 regels25 Cent.
Elke regel meer5
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VHIJDAGSiMURGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn.
KALENDER DER WEEK.
JULI, Hooimaand, 31 dagen.
Opkomst der Zon 3 u. 50 m.
Onderg.
8 u. 19
Zondag
Maandag
Dinsdag
Woensdag
Donderdag
Vrijdag
Zaterdag
Laatste Kwartier.
HELDER, 4 Juli 1890.
Het voorloopig Bestuur der onlangs
alhier gestichte vereeniging Helders Be
lang", welke zich ten doel stelt verfraaiing
en bevordering van den bloei dezer gemeente,
heeft in den loop dezer week een uitnoo-
diging gericht tot de ingezetenen, om tot het
lidmaatschap toe te treden. De inhoud
der circulaire, die zoo goed als in ieders
handen is, behoeft geene verduidelijking
en voor zoover noodig willen we hier
gaarne de aandacht er op vestigen. We
bevelen de lezing, de overweging en de
toetreding tot het lidmaatschap ten zeerste
aan, en gelooven, dat de plaats onzer in
woning er wèl bij zal varen, als deze nieuwe
vereeniging de noodige ondersteuning bij
de bevolking der gemeente mag onder
vinden.
Ter gelegenheid van de stichting der
vereeniging „Helders Belang," werd door den
waarn. Voorzitter zeer terecht gewezen op een
aantal zaken, die hier verbetering en verfraaiing
behoeven. Toch valt het den opmerkzamen
beschouwer op, dat deze gemeente een aantal
fraaie plekjes heeft, die wel verdienen, dat er
eens de aftentie op gevestigd worde. Als zoo
danig noemen we de gezichten op de Dijk-
straat van af het Café Hoffmanop de
Postbrug, gezien van de Kerkgracht ter hoogte
van het gebouw voor het kantongerecht
op het Helderache kanaal van af de Post- en
de Molenbrng en van af de brug bij de N.
kerk over de aan plantsoen zeer rijke
gemeente, gezien van een der ach ter boven ka
mers aan de Binnenhaven over de ach
ter-binnenhaven, van de Botbrug gezien
over ja over onderscheidene aan na
tuurschoon rijke plekjes. Aanleiding tot dit
schrijven vonden we in de bezichtiging van
eon drietal photographiön, dezer dagen ver
vaardigd door een bezoeker der gemeente, wien
men, bakens de geleverde proeven, de noodige
bekwaamheid in het photografeeren niet kan
ontzeggen. De platen (cabinet-formaat) stel
len voor1. de gracht ter noordzijde van
',-j Rijkswerf, gezien van af de Weststraat, vóór
het winkelhuis van den heer Dito2. de ha
ven in de richting naar het Hotel den Burg;
en 3. den houtzaagmolen van de heeren Jan
zen aan de Sluisdijkstraat, het achtergedeelte
van de wijk .Nieuwstad", met de R. IC. kerk
aldaar. Men late een vreemdeling deze pho-
tografiën eens zien en hy zal zich moeten ver
wonderen, dat er aan Hollands noordpunt, een
plek nagenoeg geheel door de zee ingesloten,
zooveel schoons bestaat, 't Is met zulke fraaie
gezichten vóór ons, haast niet te gelooven,
dat men in vroegere jaren elders verzekerde,
dat men hier ter plaatse voor een lichte be
schadiging van boomgewas eene fabelachtig
hooge boete moest betalen en dat niemand
eenig bezwaar had tegen die bepaling, een
voudig omdat er aan den Helder geen boomen
gevonden werden om ze te beschadigen.
Het bovenstaande verhindere niemand om
krachtdadig mede te werken tot het aanbrengen
van nog meerdere verfraaiingen, in 't belang
van de plaats onzer inwoning.
Een onzer brave medeburgers is ons
ontvallen, en wel de heer V. de Wit, tonnen-
legger. Na door een vreeselijke ziekte weken
lang geleden te hebben, ontsliep hij in 't Bin
nengasthuis te Amsterdam. De Wit was een
man, die niet alleen voor zich en zijn gezin
leefde, maar steeds bereid was daar te helpen,
waar zulks in zijn vermogen lag. Kwam er een
roeier in de reddingsboot te kort, hij stapte in
en heeft zoodoende in onderscheidene tochten
een aantal menschenlevens helpen reddenbij
't stranden der Renown is hij zelfs tweemalen
mede geweest. De steen, die thans nog op
't kerkhof de herinnering in 't leven houdt
aan een aantal opvarenden van een in storm
verganen loodskotter, is daar op zijn initiatief
en door zijne onvermoeide werkzaamheid ge
plaatst. Enkele werkjes, door liera in 't licht
gegeven, waarvan we hier opnoemen: .Be
schrijving van het Noordzeekanaal en de haven
van IJmuiden"; De schipbreuk van het Duit-
sche barkschip //Renown" en //Geschiedenis van
het Suez-kanaal en een Schets vaa 't Panama
kanaal," moesten strekken tot 't bereiken van
een weldadig doel. Zoo werkte de Wit ten
nutte van anderen en trachtte, waar hij kon,
tevens zijne kennis uit te breiden. Nu is hij
afgesneden afgesneden in de kracht des man-
nelijken levens eii ontrukt aan zyne vrouw en
zeven kinderen, die met diepe droefheid den
hun ontvallen man en vader nastaren. Zijne
trouwe zorg moeten ze missen en zijne werk
zame hand kan niet langer zijn talrijk gezin
voeden.
Diep zal door hen 't verlies van den ont
slapene worden gevoeld; maar door hen niet
alleen. Een talrijke schaar van vrienden heeft
Volkert de Wit achtergelaten, die hem niet
spoedig zullen vergeten.
Door den Raad der gemeente Bar-
singerhorn is benoemd tot onderwijzeres
te Kolhorn, mejuffrouw van Juchem, van
den Helder.
Met ingang van 1 Augustus e. k.,
wordt de heer G. J. Sariemijn, thans sta
tionschef bij den Oosterspoorweg te Naarden
Bussein, benoemd tot onder-stationschef
bij de Hollandsche IJzeren Spoorweg-
Maatschappij te 's Gravenhage.
Ontvangst der bemanning van de
„Prins Frederik".
Dinsdagavond 10.15 kwamen te Amster
dam aan het station aan de officieren en
de bemanning van de verongelukte Prins
Frederik". De heer Tegelberg, directeur
der Maatschappij Nederland", was op
het perron om hen te verwelkomen. Hij
sprak hen hartelijk toe en verzekerde hun,
dat door ieder, niet het minst door de di
rectie der Maatschappij, op hoogen prijs
is gesteld de goede orde, die aan boord
heeft geheerscht en de groote kalmte en
vlugheid, waarmede te werk is gegaan en
waardoor het alleen mogelijk is geweest
in zoo'n korten tijd zooveel menschenle
vens te redden. Hij erkende daarin de offi
cieren en de equipage van de Stoomvaart-
Maatschappij Nederland".
De zeer talrijke belangstellenden, die op
het station waren samengekomen, juich
ten die woorden luide toe.
Zij, die geen onderkomen hadden te
Amsterdam, konden naar het Zeemanshuis
g&an, en de Javanen werden verwacht in
de Javanenloods aan de Handelskade, waar
een maal Yoor hen gereed stond. Voor de
schade, geleden door hot verlies der plun
jes, zullen allen zoovee,1 mogelijk schade
loos worden gesteld. Zg die dit verlangen,
zullen bovendien zoo spoedig mogelijk in
de gelegenheid worden gesteld weder naar
zee te gaan.
In verband met de treurige berich
ten over het vergaan van de «Prins Fre
derik" verdient de aandacht, dat de davids
van de Prins Frederik" voorzien waren
van den vóór eenigen tijd in bijna alle
bladen besproken toestel van kapitein Duin-
ker tot het neerlaten van de sloepen. Al
de geredden hebben middelij leerwijze daar
aan het behoud van hun leven te danken,
want algemeen wordt erkend, dat het te
water laten van de sloepen op de gewone
wijze onmogelijk in den korten tijd van
7 minuten (een brief van een geredde
spreekt van slechts 5 minuten) had kun
nen geschieden.
De uitvinder is een landgenoot en scheeps-
gezagvoerder.
Per stoomboot Drammen" zijn Dins
dag uit Noorwegen te Amsterdam aange
komen twee lichtmatrozen van Zr. Ms.
instructiekorvet »Nautiius", die vóór eenige
dagen te Christiania van dat schip waren
gedeserteerd. Zij bevinden zich thans in
arrest aan boord van Zr. Ms. wachtschip
te Amsterdam.
De leening voor den herbouw van
den Stadsschouwburg te Amsterdam is ge
sloten. De laatste ton werd Dinsdag vol-
teekend.
't Maandblad, uitgegeven door de
vereeniging tegen de Kwakzalverij, vestigt
de aandacht op en waarschuwt tevens ern
stig tegen kwakzalverij door boeken, waar
bij meer bgzonder bedoeld worden de werk
jes,* die de aandoeniningen der geslachts
organen behandelen. Onberekenbaar is de
ellende, volgens 'tMaandblad, die door zulke
werkjes wordt verspreid en reeds vroeger
sprak 't den wensch uit, dat couranten 't
anonceeren daarvan zouden weigeren. Men
heeft hier in 't bgzonder op 't oog de werk
jes van Retau, Bernhard, Muller,
en la M e r t.
Wij vragen, zoo eindigt -'t Maandblad,
uitgevers van couranten, boekhandelaars en
wie het te weten noodig is, waar gij ook
verschillen moogt van ons in opvatting wat
is kwakzalverij met geneesmiddelen, helpt
ons ten minste in deze zaak, de jeugd, het
opkomend geslacht, te behoeden voor het
in aanraking komen met zulke geweten-
looze schepselsn, den naam van mensch
ten eenemale onwaardig.
De sergeant v. A., van het le bat.
grenadiers, die als geleider van twee ge
arresteerde schepelingen bij hun terugbren
gen naar boord met deze verschillende
herbergen bezocht, zoodat de arrestanten
beschonken op hunne bestemming kwamen,
is te dier zake tot grenadier gedegradeerd.
Er schijnen zoo wordt gemeld
den laatsten tijd personen in en om Am
sterdam te zwerven, die het op geweld
pleging aan vrouwen en meisjes toeleg
gen. Zoo werd Maandagavond op het Sla-
tuinen pad dichtbij den Haarlemmerweg
eene naar Sloterdijk terugkeerende dienst
bode door zulk een persoon aangegrepen,
en, toen zij zich krachtig verweerde, in
de sloot gedrongen. Op het hulpgeschreeuw
kwamen eenigen personen toesnellen, die
den aanrander meester werden en aan de
politie konden overgeven. De mishandelde
vrouw kwam zeer ontdaan en gehavend
in haren dienst terug, en de dader werd
in verzekerde bewaring gebracht.
Het Fransche oorlogsstoomschip „La
Mouette" is van Antwerpen te IJmuiden
binnengeloopen, naar Amsterdam opge-
stoomd en ligt thans in het Oosterdok
aldaar. Ook het vorig jaar bracht dit
schip een bezoek aan die stad.
Door den Commissaris des Konings
in Noord-Holland is bepaald, dat de jacht
op waterwild in den kring, begrepen bin
nen den Westfrieschen omringdijk en in de
gemeenten Petten en Kallantsoog zal wor
den geopend op Dinsdag 15 Juli, en in
de overige deelen der provincie op Vrij
dag 1 Augustus.
Men meldt uit Utrecht
Door een handelaarster in visch, alhier,
werd dezer dagen aan den te IJmuiden
wonenden vischkooper E. T„ ter vereffe
ning van een rekening, een postwissel tot
een bedrag van ruim f 100 verzonden.
Deze wissel kwam echter niet terecht,
en wel, zooals uit een daaromtrent inge
steld onderzoek bleek, doordien de vrouw
hem bij vergissing aan E. T. te Helder,
in plaats van te IJmuiden had geadres
seerd. Daar nu te Helder toevallig ie
mand van dienzelfden naam woont, was
de wissel bij dezen bezorgd geworden en
had deze, hoewel geen vischkooper zijnde,
hem toch maar aangenomen, en het daar
op vermelde bedrag ontvangen, denkende,
zooals hg later verklaarde, dat deze of ge
ne, met zijn minder gunstigen financiëelen
toestand bekend geworden, hem op een
kiesche wgze uit den brand wilde helpen.
Toen men eindelijk de vergissing ontdek
te en de gelden van den man terugvor
derde, kon door tussehenkomst van de po
litie nog slechts een gedeelte worden ge
red, het overige was reeds verteerd of op
andere wgze zoek gemaakt.
Middel ter verdrijving van muizen
Om muizen te verdrijven of te dooden
zijn al heel wat middeltjes toegepast, doch
weinige bleken proefhoudend. De knaag
diertjes bleken de val al spoedig ontwas
sen brood met luciferskoppen gingen
zij met een knipoogen voorbij, en muizen-
tarwe was meestal meer gevaarlijk voor
de honden of de kleine kinderen dan voor
hen. Nu deelt men echter mede, dat de
toepassing van een eenvoudig middel de
beste gevolgen heeft gehad. Men heeft
ze onthaald op brood in jenever gedrenkt,
en deze volkskanker heeft ook de muizen
ten verderve gevoerd. Zij hebben er zich
's nachts aan te goed gedaan, tot het laat
ste stukje, de laatste druppel, verdwenen
was, en 's morgens kon men bij verschei-
denen den dood constateeren tengevolge
van misbruik van sterken drank."
PROVINCIALE STATEN.
Noobd-Holland.
In de Dinsdag geopende zomervergadering
waren 65 leden tegenwoordig. Het nieuwgekozen
lid J. Kalff, voor Amsterdam, werd toegelaten
en beëedigd.
De begrootingen en andere financieele voor
stellen zijn in handen van een commissie gesteld,
ook de begrooting van „Meerenberg" en de sub
sidie-aanvragen en waterstaatsvoorstellen.
Omtrent het verzoek om subsidie voor den aan
leg van een lccaal-spoor AlkmaarHoorn, van
de heeren Bosman en De Lange, is, op voorstel
van den heer Monthaan, met 38 stemmen tegen
27 besloten dit in de afdeelingen te behandelen,
evenals de aanvraag van den heer Arkes om sub
sidie voor een stoomtram AlkmaarHoorn en
een adres van mr. Cosman daaromtrent. De aan
vrage van den heer Arkes om subsidie voor den
aanleg van een stoomtram HoornSchageu is
aan Gedeputeerden gerenvoyeerd om praeadvies.
Een voorstel van drie leden, de heeren Heems
kerk, De Vries en Waterschoot van der Gracht,
over de verpleging van behoeftige krankzinnigen
is in handen gesteld van een oommissie, na ver
werping met 46 tegen 19 stemmen van een voor
stel van den heer Willeumier, om het in de af
deelingen te behandelen. De voorstellen tot wijzi
ging van polder-reglementen zijn ook in handen
van de cemmissie gesteld.
Programma van het 8ste Zomer-Goncert,
op ZONDAG 6 JULI 1890,
aanvang 21/4l uur.
1. The Blue Bell, „of Scotland", marche
F. Dunkier. 2. Ouverture zu Melodrama,
z/Yelva", C. G. Reissiger. 3. a. //Toréador
et Andalouse sur le Bal Costumé, b. „Frot de
Cavallerie", Anton Rubinstein. 4. Masaique
de 1'opera „Dimitri Donskoi", Felix Joncières.
P auze. 5. Ouverture zum Festspiel „Des
Wanderers Ziel", Franz von Suppé. 6. Fan-
taisie über, //Italienische Melodiën", Adolphe
Schreiner. 7. „Auf Gliiskes Wogen", wal-
zer. Emil WaldteuJfel.
No3. 1. 2, 5 en 6, eerste uitvoering.
V ertootcrliig.
In 't adres, dat door het Bestuur der Kies-
vereeniging //Burgerplicht", alhier, aan de
Provinciale Staten is verzonden, komt, zooals
het in ons vorig nommer werd medegedeold,
een zinstorende drukfout voor, In regel 20
van den tekst staat„dat nimmer door die
spoorweglijn een doorloopend verkeer zal ont
staan met het oostelyk deel van dit gewest."
Het woord nimmer moest zijn immers.
In 't officiëele stuk stond die fout gelukkig
niet. De zetter had zich even vergist.
Uit het dagboek van een Chef der geheime
30) politie te New York.
„Ja", mompelde hij op zachten toon, zoo
als menschen doen die met zich zeiven spre
ken, »'t is goed geslaagd, hoe eenvoudig de
middelen ook zijn. Niemand kan zeggen dat
ik mij vermomd heb; en toch geloof ik dat
myn eigen moeder mij niet dadelijk zou herken
nen myn zuster misschien wel. Ik ben waarach
tig voor acteur in de wieg gelegd, van mijn
gezicht kan ik maken wat ik wil. Het eene
oogenblik ben ik een Amerikaandan een
Engelschman nu een Franschmanmorgen
een Rus of een Turk, als ik wil. Maar hoe
toevallig dat die Clifton juist op de boot moet
zijn. Zou hij weten dat ik aan boord ben
Me dunkt van niet. En toch, waarvoor is
hij hier? Het moet voor dezelfde zaak zijn; en
in die zaak ben ik betrokken, hoewel tegen
mijn wil. Wat weerga, waarom kan hij mij
niet met rust laten Ik zal zonder hem toch
al een harden dobber hebben. Natuurlijk gaat
hij naar inspecteur Byrnes, en als die weet
dat ik wat is dat"
Om deze vraag te beantwoorden moeten wy
opmerken, dat de hut van den gebaarden heer
een buifenhut washet raampje kwam op het
water uit, of liever op een smalle strook van
het dek tusschen de borstwering en den wand
der hut. Het dek was hier juist breed genoeg
dat iemand er kon zitten, met zijn rug tegen
den wand en de voeten op de borstweringj
een gelief koosde houding van de Amerikanen,
en ieder die den bloedsomloop eu zijn werking
op de hersenen heeft bestudeerd zal hun gelijk
geven. Wij moeten er bij voegen, dat er voor
het raampje een jaloezie hing.
Het geluid dat den gebaarden heer zoo plot
seling zijn monoloog deed afbreken, werd ver
oorzaakt door de komst van twee personen,
die in dezen nauwen doorgang veldstoelen
neerzetten en in dit rustige hoekje plaats na
men. Toen zij daar op hun gemak zaten en
een sigaar hadden aangestoken, begonnen zij
op gedempten toon te praten. Het raampje
der hut was open; maar door de jaloozie kon
men dit van buiten niet zienen daar de be
woner der hut reden had te onderstellen dat
het gesprek voor hem van bijzonder gewicht
zou worden, zorgde hij wel het venster te la
ten zooals het was het bood hem een goede
gelegenheid aan alle3 af te luisteren. Zooals
de lezer wel zal vermoed hebben, waren de
sprekers de beide passagiers, die wij hun reeds
als Henry Cliftou en Bob Stapleton hebben
voorgesteld.
»Je ging dus eerst naar Nieuw-Zeeland, zeg
je?" zeide Stapleton. «Hoe kwam het dat
je man Valentine, zooals je hem noemt, daar
was
„Hij was de tweede zoon, begrijp je, en dus
toen het geld dat zijn vader hem gegeven had
op was, moest hij er zelf maar zien te komen.
Hy ging dus naar Nieuw-Zeeland om zyn for
tuin te makeu in de schapenfokkerij. Toen ik
daar kwam, hoorde ik dat hij al meer dan een
jaar weg was. Met de schapenfokkerij was het
niet best gegaan, maar hij had op de een of
andere manier een som geld gekregen en was
heengegaan om die op te maken of hij terug
zou komen, of waar hij heengegaan was, kon
niemand mij zeggen. Je begrijpt, als hij ge
weten had dat zijn oudste broeder van plan
was dood te gaan en hem een landgoed van
zeven honderd vyftig duizend dollars te ver
maken, hij zijn adres wel zou achtergelaten
hebben."
't Is zonderling," zeide Bob Stapleton wys-
geerig, „zooals sommige menschen hun leven
lang bet geluk naloopen zonder het ooit iu te
halen, terwijl een ander het geluk ontloopt en
zich nooit wil laten vangon."
„Nu zooals ik zei," vervolgde Clifton, „deze
mr. Valentine was naar oubekende streken
vertrokken, en mijn werk was hem uit te vin
den. Ik dacht er eens goed over na, en het
kwam mij voor dat hy het waarschijnlijkst
in Amerika zou zitten, want het was niet te
deuken dat hij naar Engeland zou terugge
keerd zijn hij had nooit de Vereenigde Sta
ten bezocht, en met zijn zwervenden aard
moest hij begeerig zijn die te zien. En als
iemand naar Amerika gaat, is het zoo goed
als zeker dat hij vroeg of laat in New-York
komt. Dus verbeeldde ik mij dat ik hem iu
New-York zou viudeu. Maar, voor dat ik
wegging, dacht ik dat het niet kwaad zou zyn
eerst een kabel-telegram te zenden aan een
paar lui in New-York, van wie je wel gehoord
hebt, om te vragen of mijn man daar was.
Telegrammen de halve wereld om te zenden
kost geld, Bobmaar het is toch goedkooper
dan zelf te gaan, zonder nog te spreken van
het tijdverlies en al de moeite."
„Nu, maar als de onkosten toch vergoed
worden mex-kt Bob op.
„Dat is alles goed en wel, maar de men
schen willen een boel gedaan hebben voor
weinig geld, en een goede recommandatie is
soms nog meer waard dan een handvol munt
biljetten. Welnu, ik verwachtte dat het ant
woord wel een dag of tien zou uitblijven
maar acht en veertig uur nadat ik mijn tele
gram had verzonden, kwam de eigenaar van
het hotel waar ik logeerde, mij vragen of het
waar was wat hy gehoord had, dat ik naar
mr. Valentine zocht. Er was juist iemand
uit Panama gearriveerd, die vertelde dat hij
iemand van dien naam in Mexico had ontmoet
een week of zes geleden. Ik vroeg natuurlijk
dadelijk om dien man te zien, en wij praatten
met elkaar.
„Hij had Valentine gezien en ik had de
vaste overtuiging dat die het wezen moest. Hij
beschreef hem zoo nauwkeurig mogelykik
had den persoon in kwestie zelf nooit gezien,
maar ik had ziju signalement tot in de klein
ste bijzonderheden, en een portret dat voor een
jaar of vijf gemaakt was. De vreemdeling
zeide dat Valentine naar Mexico was gekomen
uit New-York na bij St. Thomas schipbreuk
geleden te hebben in een vreeselijken storm,
waarby een vriend van hem ik zal hem
Percy noemen verdronk,"
„Je noemt hem Percy, zeg je En hy ver
dronk in den orkaan van St. Thomas? Hoe
was zijn andere naam
„Ik noem geen namen, ik doe je maar een
verhaal", zeide mr. Clifton kortaf.
„Er schoot mij iets te binnen, dat was al
les," hernam de ander. „Dus mr. Valentine
stak over naar Mexico? En wat deed hy
daar
Wel, het schijnt dat hij brieven had mee
gebracht ter introductie bij den president en
andere kopstukkenhij overhandigde die en
werd almachtig goed ontvangen. Hij gaf hun
kennen dat hij was gekomen om zich daar
te vestigen en met het land op te groeien,
om zoo te zoggen. Het een leidde tot het
ander en ten slotte begonnen zij over de mij
nen te praten hij beweerde daar verstand
van te hebbende president gaf hem een gids
mee en zond hem naar een plaats, Pacbuca
genaamd, ongeveer zeventig mijlen ten noor
den van de stad. Hij scharrelde daar wat
rond en onderzocht de mynen, die in werking
warencn een paar, waarin niet meer ge
werkt werdeindelyk vestigde hij zyne keus
op een stuk grond, waar in het geheel geen
mijn was, maar toch had hy er zijn zinnen
op gesteld, en hij ging terug naar Mexico om
te trachten het in eigendom te krijgen.
Wordt vervolgd.
