't Vliegend Blaadje.
KLEINE COURANT
VOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXEL.
No. 1925
Woensdag 29 Jnli 1891.
Negentiende Jaargang.
NIEUWSTIJDINGEN.
iLDonnement
per 3 maanden binnen de gemeente 50 Cent.
>8 franco per post75
Afzonderlijke nummers2
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Uitgevers: BERKHOUT Co., te Helder.
Bamix: SPOORSTRAAT en ZUIDSTRAAT.
AdLvertontLön
van 1 tot 5 regels25 Cent.
Elke regel meer5
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn.
HELDER, 28 Jnli 1891.
Onder de minste inschrijvers bij de
Vrijdag 1.1. door de Directie der Marine
te Amsterdam gehouden aanbesteding ko
men o. a. voor J. Hubbeling, voor groene
zeep, f 1085.70 A. Govers Jr. voor stoelen
met gevulde zitting f 2998.50dezslfde
voor spiegels f 228 G. Koppen voor man
den, f 1030 allen van Helder.
Heeft bjj de laatste verkiezing alhier
het korps stemgerechtigden grootendeels
geschitterd door afwezigheid, aanstaanden
Dinsdag is er gelegenheid die blaam uit
te wisschen door een getrouwe opkomst
ter stembus. Drie leden voor den gemeen
teraad moeten er nog gekozen worden om
't aantal compleet te maken. Neemt deze
gelegenheid eens te baat, medeburgers, en
toont dat ge uwe roeping als kiezer be
grijpt. Wikt en weegt de u bekende candi-
daten en kiest dan, naar eigen over
tuiging ben, die gij 't meest waardig
acht op de zetels der beschreven vaderen*
plaats te nemen.
In Rotterdam is ontstaan de Nieuwe
Rotterdamsche Schouwburg Maatschap pij,
onder den directeur gérant Alex. Saalborn,
't Gezelschap artisten bestaat uit 12 heeren
en 9 dames, terwijl 't koorpersoneel uit 12
heeren en 12 dames is samengesteld. Be
halve 't nieuwste op 't gebied van drama's
volksspelen en blijspelen, zullen er door
de Schouwburg Maatschappij ook operetten
worden opgevoerd.
Bovengenoemd tooneelgezelschap heeft
't plan alhier in 't winterseizoen vier abon-
nements-voorstellingen te geven in den
Stadsschouwburg »Tivolic.
Door het Departemet Helder der
Maatschappij tot Nut van 't Algemeen
werd jl. Vrijdagavond onder presidium van
den heer G. E. Bron, eeue vergadering
gehouden in het lokaal »Tivoli« alhier.
Door de afgevaardigden naar de dit jaar
gehouden algemeene Vergadering der Maat
schappij werden eenige mededeelingen ge
daan omtrent het verhandelde in die bij
eenkomst. Als leden van 't Bestuur van
het Departement werden herkozen de hee
ren A. Klerk Az. en J. C. J. Graat, en
tot Voorzitter van het Bestuur de heer
G. E, Bron. Mede werden herkozen als
directeuren der Spaarbank de heeren J.
Oortgijsen en C. Stammes, en tot Com
missarissen dier instelling de heeren J.
G. R. Vos en B. L. Vries. Het jaar
verslag over 1890/91, door bestuurderen
der Industrieschool ingezonden, werd voor
gelezen, en aan de werkzaamheid van
't Bestuur dier instelling hulde gebracht.
Ter vervanging van de naar elders ver
trokken leden des Bestuurs, de heeren D.
J. Van Wijngaarden en J. 't Hooft, werden
gekozen de heeren J. Kooreman en J. Se-
venhuijsen.
Aan 't einde der vergadering werd door
een der leden het voorstel gedaan om te
bepalen, dat de dubbeltallen, voortaan in
te zenden voor de verkiezing van leden
des Bestuurs voor de Spaarbank en de
Industrieschool, zullen strekken tot aan
beveling der genoemden voor die betrek
kingen, doch dat de leden niet gehouden
zijn, uitsluitend die voordracht te kiezen.
De Vrijdag afgeloopen admissieëxa-
mens voor cadet aan de K. M. Academie
te Breda hebben den volgenden voorloopigen
uitslag opgeleverd Er hadden zich 276
adspiranten aangemeld, waarvan 6 niet op
kwamen. 58 werden geneeskundig afge
keurd, 3 bleven voor het mondeling examen
weg, zoodat de examens door 209 jonge
lieden werden afgelegd voor 77 plaatsen.
Van de 27 adspiranten voor het te
's Gravenhage te houden examen tot toela
ting als adspirant-administrateur bij de ma
rine zijn 18 afgekeurd of niet opgekomen,
zoodat er ten slotte nog 9 dingen naar de
opengestelde plaatsen.
Namens de Maatschappij T. N. v.
't A. is bij den uitgever M. E. de Grauw,
te Ouderkerk a/d Amstel, uitgegeven
Armenzorg", door Dr. H. H. Meijboom.
Deze brochure vermeerdert de reeks der
kleine populaire geschriften, waarmede ge
noemde Maatsvolksbelangen onder de aan
dacht tracht te brengen. De armenzorg
is in den laatsten tijd veel besproken, ook
op de plaats onzer inwoning en 't is der
halve wel te veronderstellen dat velen be-
geerig zullen zijn te weten wat een be
voegd beoordeelaar over dat onderwerp
zegt. De prijs voor 36 pag. goeden druk
is slechts 5 cent.
Vrijdag viel te Amsterdam een gla-
zenwasscher op de Joden Breestraat drie
verdiepingen hoog op straat. De man werd
dood naar het Gasthuis gebracht.
Twee vrouwen kregen te Slikkerveer
een zoo hooggaanden twist, dat de een de
ander twee vingers bijna geheel afbeet.
De politie is met het geval in kennis ge
steld.
De aardappelziekte neemt in IJ- en
Haarlemmermeer-polders toe, zoodat uitge
strekte velden zijn aangetast.
Te Giethoorn liep Donderdag een
hert met een prachtig gewei bij de koeien
van dsn veehouder J. Lok in het land te
grazen. Het werd spoedig door eenige per
sonen achtervolgd, maar ontkwam in de
bosschen.
Een slimme vogel
Maandag werd door den deurwaarder
Quaedvlieg, te Tongeren, onder de vol
gende omstandigheden, beslag gelegd op
een rijtuig met 2 paarden.
Een stalhouder uit Maastricht was een
bankier uit Antwerpen f 200 schuldig. Hoe
wel de rechtbank den bankier gemachtigd
had den stalhouder bij deurwaarders-exploit
tot betaling te dwingen, achtte deze het
toch wenscbelijker om tijd en geld te spa
ren, van een list gebruik te maken, die
werkelijk goed verzonnen mag genoemd
worden.
De Antwerpenaar kwam Zondag met
zijn vrouw naar Maastricht, logeerde daar
's nachts, en buurde den volgenden morgen
natuurlijk zonder zijn naam te noemen,
van den stalhouder een rijtuig met twee
paarden, waarmede hij zich naar Tongeren
liet brengen. Nauwelijks was hij op de
Groote Markt aldaar, aangekomen, of on
middellijk begaf hij zich naar den deur
waarder Q., wien hij onder overlegging
van zijn rechterlijke volmacht, verzocht
beslag op het rijtuig en de paarden te leg
gen, waartoe deze onmiddellijk overging.
De verbaasde koetsier werd door den slim-
men schuldeischer met een goede fooi
naar Maastricht teruggestuurd, en tevens
met de boodsehap aan zijn patroon, dat
als deze niet spoedig de f 200 betaalde,
terstond tot het verkoopen der goederen
zou worden overgegaan.
Sinds eenige dagen beweegt zich na
bij de Nederlandsche grenzen, tusschen
Gronau en Bentbeim, een troep van pl.m.
150 Zigeuners, die alle moeite doen om
over onze grenzen te komen de maréchaus
sees zyn steeds op hun post, om dien
overtocht te beletten.
Een te Haarlem woonachtig buiten
lander is door zijn zwager bestolen, tijdens
deze bij hem gastvrijheid genoot. Hij ont
vreemdde namelijk een gouden doekspeld
met edelgesteenten, een gouden horloge,
zilveren ketting enz.
Door de maréchaussées te Raalte is
aangehouden en ter beschikking van de
justitie gesteld een zekere Grondhuis, die
tot tweemaal toe, te Raalte en te Holten,
door middel van valsche sleutels was in
gebroken en veel linnengoed, kleedingstuk-
keu enz., zoomede f50 aan geld had ont
vreemd.
Sedert een veertien dagen is van
Zwolle verdwenen een gehuwd boterhan-
delaar, een der eersten in de Zwolsche
sportwereld. Met hem zijn denzelfden weg
gegaan een minderjarige jonge dame uit
Deventer, alsook eenige duizenden guldens,
hem in zijne qualiteit van penningmeester
bij verschillende instellingen toevertrouwd.
De justitie doet onderzoek*
In Tyrol is dezer dagen een der zyden
van het gletscher-meer plotseling onder den
waterdruk bezweken, en de Weener bladen
bevatten uitvoerige beschrijvingen van de door
dit ongeval aangerichte schade Dit meer lag
niet veel lager dan de Ortler Spitz en ont
lastte zich in den bovenloop van de Etsch.
De Alpen-vallei aan den voet van den Ortler
is bekend onder den naam van het Martell-
dall. Kort voor 9 uur 's morgens zagen sommige
menschen water door den gletschermuur zijpelen,
die aan de dalzijde het meer insloot. Vooreen
ongeluk vreezende, loste men schoten en ont
stak men vuren van nat hout, opdat de rook
de aandacht zou trekken ook zond men knapen
naar beneden in het dal, om de landlieden te
waarschuwen voor hetgeen misschien gebeuren
zou. Te Gand, bijna 3 uren gaans beneden
het meer, werd om 4 uur 's namiddags opge
merkt, dat het water van de Plima, den stroom
die in de lengte doorloopt, snel stijgende was,
terwijl men boven aan de oevers van het meer
waarnam, dat dit in steeds versnellende mate
leegliep. Plotseling, doch verscheidene uren na
de eerste dreigende teekenen, verbrak het wa
ter den tegenhoudenden muur, wierp reusachtig
groote ijsblokken voor zich uit, alsof het kleine
stukjes hout waren en stortte in het dal naar
beneden. Het geraas, waarmede dit gepaard
ging, wordt beschreven als een schrikaanjagend,
aangehouden gebrul en kon nog vele mijlen be
nedenwaarts worden gehoord boven dit geraas
nit meende men van tijd tot tijd ontploffingen
te hooren, vermoedelijk door achtereenvolgende
gedeeltelijke verbrokkelingen van den ijsmuur.
De inwoners te Gand gingen na het ontvangen
der eerste waarschuwing hunne goederen van
waarde naar hooger terrein overbrengen, doch
waren met hun toebereidselen niet gereed, toen
de vloedgolf hen bereikte. In drie takken ver
deeld, sleepte^ hij alle huizen van het dorp weg.
Nog geen uur te voren gaven twee voorname
inwoners van het dorp een diner in de dorps
herberg en wisten zich met hunne gasten nog
slechts bezwaarlyk te redden. Het dal is over
een lengte van 20 mylen in een wildernis
van modder en vernielde overblijfselen van al
lerlei soort veranderd. Alle wegen en paden
zijn verdwenen, zoodat aanvankelijk alle ge
meenschap met de buitenwereld was afgesne
den. Binnen een afstand van 12 mylen waren
20 bruggen vernield. Eenige uren later be
zweek ook het onderste gedeelte van den ijs-
muur, en dit werd door eene nieuwe overstroo
ming gevolgd, die evenwel geen kwaad meer
kon doen, omdat de verwoesting door den eerste
stortvloed was voltooid. Alle gebouwen en in
het algemeen alles, wat zich boven den grond
verhief, was weggevaagd, want de vloed had
drie uren lang met volle kracht aangehouden,
Een enkele kerseboom stak boven de verwoes
ting uit, als het ware de vernieling van alle
menschenwerk ten spot. Op een enkele plaats
was het mogelijk geweest het stijgen en vallen
van het water te meten, namelijk, in de sluis
van een molenbeek, en daar had men bevon
den dat tusschen 's namiddags half vier en half
zeven het water 10 meters steeg en 11 meters
viel. Van menschen, die hierbij omgekomen
zijn, wordt niets gemeldgelukkig had het
geheele natuurverschijnsel bij daglicht plaats.
Wedloop met een trein. Een be
richtgever van het Petit Journal verhaalt
voor waarheid, dat dezer dagen een jong-
mensch, in dienst bij den heer Robert te
Trancard, in een trein zittende, op het
oogenblik dat men het station Fléac (Cha-
rente) verliet, zijn hoed het portier zag
uitwaaien, den wagen uitsprong, overbui-
telde, zijn hoed greep en den trein achterna
liep. Al de passagiers zagen hem ver
scheidene kilometers(!) ver over slooten en
heggen heen voortrennen, tot hij den trein,
die gelukkig verschillendebochten beschreef,
bereikte, zich vastgreep aan de porti erkruk
en zijn plaats weer innam,
Die het niet gelooft, betaalt een daalder".
Te Charette, kanton Morestel, in het
Fransche departement Isère, is in het ge
heele jaar 1890 niet een enkel kind ge
boren. De burgemeester, graaf De Char-
donnet, heeft thans bij trommelslag doen
afkondigen en aanplakken de volgende ken
nisgeving.
»Wij, maire van Charette, loven een prijs
uit van 100 fr. aan elke vrouw, die in het
jaar 1892 een levend kind ter wereld brengt.
Deze prijs zal 8 dagen lang bij den Bur
gerleken Stand worden uitgekeerd. De ou
ders zullen ten minste een jaar in de ge
meente hebben moeten wonen, en het kind
moet wettig zijn."
Als niet het Berliner Tagebl." het
vertelde, zouden wij, als van misschien
slecht ingelichte zijde afkomstig, moeilijk
geloof kunnen slaan aan het volgend be
richt omtrent den heerschenden nood bij
de Berlijnache volksklasse.
In de Markthallen dier hoofstad waren
voortdurend bleeke kinderen rond, bedelend
om een aardappeL Worden tegen het einde
der markt manden en korven omgekeerd,
dan begint een wilde jacht naar iederen
aardappel, krop, peul of wat het ook zij,
dat dan te voorschijn komt. Niet alleen
kinderen, maar ook volwassenen vechten
letterlijk om den buit. Wat anders wordt
weggesmeten, zelfs kleine stukjes been die
in den slagershoek op den grond liggen,
alles wordt gretig verzameld.
Dezer dagen werd een klein meisje in
de Hal der Andreasstraat betrapt op dief
stal van drie aardappelen. De bestolen koop
vrouw vraagt »Heb je zoo'n honger »Ja,
we hebben thuis niets te eten." >Wat is
je vader Wever". »En wat doetje moe
der Franjes draaien aan doeken". »En
met je hoevelen thuis »Nog vier zusjes".
Houdt dan je schort op", en zooveel aard
appelen als daarin konden, schudde ons
vrouwtje er in.
Als de toestand in 't hart van den zomer
zoo is, hoe zal de winter dan zijn, vraagt
het blad.
De bevolking van Engeland (met het
prinsdom Wallis) bedraagt volgens de nieuw
ste telling van dit jaar in ronde getallen
29 millioen inwoners, tegen 26 millioen in
1888, 18 millioen in 1851 en bijna 9 mil
lioen in 1801.
Te vicalvaro, in Spanje, is bij von
nis van den krijgsraad een 16-jarig korpo
raal gefusilleerd, die uit minnenijd een ser
geant in den slaap gedood had.
EuSIrMInliiiLlitiiEiir.
2)
«Het zou mij zeer onaangenaam zijn, als
ik den schijn opwekte, alsof ik mij ongerust
maak over het voorrecht, dat de beide Dnit-
sche officieren genieten van nu en dan door
mevrouw Gray en miss Jane ontvangen te
worden," begon de Engelsche advocaat, toen
F*% voor Jane Gray stond. „Neen, in tegen
deel, ik verheug my daar over! Ik weet, dat
die heeren de eersten zullen zyn om mij hunne
gelakwenschen aan te bieden, als het oogen
blik is gekomen dat miss Jane mij haar hand
geeft om mijn vrouw te worden en daarmee
den vorigen wensch vervult, dien ik sedert
vijftien jaren heb gekoesterd." Hier zweeg de
advocaat eenige seconden, maar omdat me
vrouw Gray en Jane niets antwoordden, ver
volgde hij
..//Ik durf zeggen, dat miss Jane Gray sedert
vijftien jaar myn gedachten bezig heeft ge
houden, en dat ik steeds een open oog gehad
heb voor de teedere wenken, die zij mij mocht
hebben willen geven. Als zy dit tot nu toe
nog niet gedaan heeft, dan zal zij daarvoor
zeker grondige redenen gehad hebben re
denen, die ik altyd zal achten en eerbiedigen.
Eerst in het feit, dat de vreemde officieren
hier in huis worden toegelaten, zie ik zulk
een wenk. Ik weet, dat miss Jane mij daar
mee wil toeroepen: „Mijnheer! ik ben in
groot gevaar, red mij en niets kan mij weer
houden om aan dien roep gehoor te geven.
Tegelijk met deze rozen bied ik haar mijn
hand en alles wat ik verworven heb ik
leg het neder aan de voeten van de vereerde
miss Jane Gray, die ik sedert hare kindsheid
bewaakt en beschermd heb. Ik weet dat het
overbodig is, hierbij te voegen dat ik ware
liefde voor haar gevoel en haar onder alle
omstandigheden zal blijven beminnen."
De advocaat boog zijn knie en reikte haar
de rozen over.
wik dank u, mijnheerantwoordde Jane,
»maar ik moet u ook heden hetzelfde antwoord
van vroeger gevenGeef mij tijd om mjjn
hart te beproeven."
Evenals vroeger zal ik mij naar deze woor
den schikken," sprak mijnheer Morris. »De
geringste wensch van miss Gray is voor mij
een bevel. Ik zou niet zoo onderworpen zijn als
ik niet wist dat miss Jane innig overtuigd is,
dat zij aan mij alleen kan toebehooren. Laat
mij het zonder onbescheiden of aanmati
gend te zijn ronduit zeggenhart en
hand mogen aan geen ander man ter wereld
toebehooren. Dat heb ik gezworen, en het
is bekend dat ik mijn eed zal geBtand doen
Ik heb de middelen in de band om ieder te
vernietigen, die mij de hand van miss Jane
zou willen betwisten, en ik heb geen reden
om den man te sparen, die mij ontrooft wat
ik gewonnen heb.«
Knielend had mijnheer Morris op bjjna
fluisterenden toon deze woorden uitgesproken;
hij stond nu op en scheen tevreden over den
indruk, die zyn dreigende taal op de beide
vrouwen had uitgeoefend. Op hoffelijken toon
vervolgde hy
»Het vèrheugt mij u te kunnen zeggen, dat
er nog oen laatste spanne tjjds over is, die,
naar ik hoop, voldoende zijn zal om de ge
voelens van miss Jatjes hart tot klaarheid te
brengen. Nog heden reis ik wegens gewich
tige zaken naar Londen en binnen weinige
weken keer ik weer naar hier terug. Ik hoop
dat ge in dien tijd alle voorbereidselen zult
maken voor het groote feest onzer verloving."
Toen mijnheer Morris afscheid had geno
men, wierp Jane zich weenend aan de borst
van haar tante.
„Ik ben bang voor mijnheer Morris. Hoe
kan ik zijn vrouw worden O, wie bevrydt
mij van hem?"
En de redding was nabij. Nauwelijks een
half uur later verscheen Koert Yon Berghaupt
met zijn vriend Wambold, en als echte solda
ten, ook in de liefde, gingen zij recht op hun
doel af.
Van de oprechtheid zijner gevoelens ever-
tuigd, verklaarde Koert zijn liefde aan miss Jane
op een manier, die aan- anderen tot voorbeeld
mocht strekken. Onuitsprekelijk gelukkig viel
zij Koert om den hals, maar toch zag zij in
gedachten mijnheer Morris als een dreigende
spookgestalte voor zich staan.
In stilte werd de verloving van het jonge
paar gevierd en een bekoorlyke villa aange
kocht en nauwelyks vier weken later waren
Koert, en Jane in den echt verbonden.
„Nu." vroeg Wambold zijn vriend eenige
dagen na het huwelijk, „hoe staat het met de
verwachte ongelukken Oefent je kwaad ge
sternte nog zijn nadeeligen invloed uit?"
»Zulk een groot geluk, als ik met myn vrouw
smaak, mag men niet ongestraft genieten.
Maar er mag gebeuren wat wil, ik zal my
flink houden. Mijn goed en bloed voor myn
geluk en voor mijn vrouw J"
Nog altijd was mynheer Morris niet te Wies-
baden teruggekeerdJane en haar tante noem
den zelfs zijn naam niet in tegenwoordigheid
van Koert. En toch moest de gevreesde man
in kennis gesteld worden met de groote ge
beurtenissen, die hadden plaats gegrepen. Na
ryp overleg besloot mevrouw Gray zelf naar
Londen te reizen, om den advocaat bekend te
maken met de dingen, die niet meer te ver
anderen waren. Zy wilde hem een moeder
lijke troosteres zijn en hoopte hem op deze
wijze met het gebeurde te verzoenen.
Hoe weinig kende zy mijnheer Morrishij
was de man niet om een enkel oogenblik van
Jane's hand af te zien of zijn dreigementen
te vergetennn niet en nooit
IL
Koert Von Berghaupt zat met zyn jonge
vrouw in het door weelderige wijngaardran
ken omgeven prieel. Van daar had men een
heerlijk uitzicht op den Rijn. Het jonge paar
zag elkander aan met blikken vol liefde, die
beloofde eeuwig te zullen duren. Koert was
dien dag naar Frankfort geweest, om een ge
wichtige geldzaak te regelen. Het betrof een
groote som uit do huwelijksgift zijner vrouw,
die in solide staatspapieren moest belegd wor
den. Jane klaagde juist, dat in zijn afwezig
heid de uren haar zoo lang gevallen waren.
Met een kus sloot hij haar den mond en
wees toen op een stoomboot, die de rivier op
voer. Het dek van de trotsche boot was met
talrijke reizigers bezet. By den aanblik van
dat vaartuig werden de trekken der jonge
vrouw droevig. Zij hield de hand voor de
oogen en schreide.
Waarom schrei ie, best vrouwtje?"
„Laat me maar schreien, Koertdat doet
me goed. Als ik een schip zie, met zooveel
passagiers aan dek, schrei ik altijd. Het is
nauwelijks vier jaar geleden, dat ik mijn ou
ders aan boord van de „King Richard* ver
gezelde. Ik zal nooit vergeten, hoe vroolyk
de passagiers op het dek heen en weer wan
delden. Allen spraken van een gelukkige
reis naar Nieuw-Zeeland, zooals de »King Ri-
chard" er reeds eenentwintig gemaakt had. O,
Koert, van al die vroolyke menschen keerde
niemand terug zy rusten allen op den bo
dem der zee
Koert sloot zijn snikkende vrouw in zyn
armen en trachtte haar te troosten. Toen
verzocht hij, dat zij hem recht veel zou ver
tellen van haar ouders, en van harte voldeed
zy aan dien wensch. Zy droogde haar tra
nen en begon
rPapa heeft zich jegens den Engelschen'
handel zeer verdienstelijk gemaakt. Hy was
consul en bezat groote landerijen in Nieuw-
Zeeland. Zooals myn tante je reeds verteld
heeft, werd ik in de kolonie geboren en kwam
eerst met myn zevende jaar in Londen, om
bij haar een zorgvuldige opvoeding te krygen.
Weinige dagen na mijn aankomst stierf mijn
oom, mijn vaders oudste broeder. Tante zegt
nu nog dat ik haar een groote troost was
in die moeielijke tyden. Toen ik veertien jaar
oud was, kwamen myn ouders naar Londen,
om tegenwoordig te zijn by myn opneming
als lid der kerk. O, Koert, wat heerlyke
dagen waren dat, na zoo langen tyd van mijn
ouders gescheiden te zyn geweestOorspron
kelijk waren zy van plan om te gaan stille
ven en al hun zorg aan mij te wijdon, maar
de zeer groote en onverwachte verliezen in
papa's ondernemingen noodzaakten hem, de
uitvoering van dat plan uit te stellen. Be
zorgd voor mijn welzijn, regelde papa alles
wat mij betrof, gaf mijn huwelijksgift bij de
Bank van Engeland in bewaring en wilde nu
met mijn mama naar de kolonie terugkeeren.
Zij vonden jammerlijk den dood in de golven,
Is dat niet hard, Koert?"
Wordt vervolgd.
