't Vliegend Blaadje. KLEINE COURANT /OOR HELDER. NIEUWEDIEP EN TEXEL No. 1995 Woensdag 30 Maart 1892. Twintigste Jaargang. NIEUWSTIJDINGEN. „ONTERFD". iljp Bureau: Zuidstraat. Telefoonn". 42. BureauSpoorstraat. Telefoonn». 36. ATjOTinem ent p. 3 maanden binn. de gem. 50 Cent, met Zondagsblad 80 Cent- p. 3 maanden franco p. post 75 met Zondagsblad fl,20. Afzonderlijke nummers2 Cent. VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG Uitgevers: BERKHOUT Co., te Helder. BureauxSPOORSTRAAT an ZUIDSTRAAT. AdvortontLön Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn. Aan onze abbonné's buiten de "gemeente wordt beleefd ver zocht 't verschuldigde abonne mentsgeld Vliegend Blaadje en Zondags blad, le kwartaal 1802 te willen over maken per postwissel of in postzegels, vóór 5 April I892y zullende anders daar over met 5 Cts. verhooging per post wor den beschikt. Postwissels voor dat doel behoeven slechts met een zegel van 2% ct. beplakt te worden. Aan onze geabonneerden in Amerika wordt beleefd verzocht *t verschuldigde te willen overmaken. DE UITGEVERS. HELDER, 29 Maart 1892. De zaal van Tivoli zag er Zaterdagavond recht feestelijk uitnette decoraties prykten aan de wanden en boven 't tooneel verhief zich een schild, waarop de 4 V, de zinspreuk van den Bond der Nederlandsche gymnasten. Rechts stond de banier van de vereeniging »Kracht en Vlugheid" uit Alkmaar, en links die van «Oefening kweekt Kunst". Laatstgenoemd gezelschap zou zijn tienjarig, bestaan vieren, vandaar die feestelijkheid. Als genoodigden waren niet alleen deputaties van de hier bestaande gezelschappen //Pro Patria" en «Uitspanning door Inspanning" verschenen, maar ook de reeds genoemde Alkmaarsche vereeniging en ,/Olympia" van Wieringer- waard. De ruime zaal was stampvol met be langstellenden. De president van O. k. K. de hr. J. S. Ja- ring, riep allen 't welkom toe, schetste in korte woorden de geschiedenis der Veteeni- ging en bracht hulde aan de verdiensten van de hh. R. Oostenveld, H. J. Seeboldt en 't eerelid Gerrit Jansen, waarna do hr. D. M. Grunwald een waardeerend woord tot den president richtte. Nu werd de vereeniging een aangename verrassing bereid. Een zevental jonge dames bood de haar als feestgeschenk een prach tige banier aan, waarbij mejuffrouw A. A. K. Jaring namens 't dames-comité, bestaande ver der uit de damesD. Smid, T. A. Zegel, C. J. Hubbeling, A. v. d. Hoek, C. Grunwald, M. Spigt en G. Kiljan, een toepasselijk woord sprak. De president dankte voor 't keurige en kostbare geschenk, waaraan een fraai al bum, bevattende de namen der gevers, was toegevoegd en vertrouwde de banier verder toe aan den krachtigen banierdrager, den hr. N. van Riel. Bij haar geschenk voegden de dames nog een bloemkrans, die aan de banier werd gehangen. Nu nam de hr. H. H. Hotho, directeur van //Uitspanning door Inspanning" 't woord, wenschte 't gezelschap geluk met de nieuwe banier en hing daaraan namens zyne vereeniging een tweeden krans. Ook de hr. J. Lint, uit Alkmaar, betuigde kort en krach tig, als een echt turner, zijne sympathie cn bood den turnmakkers van O. k. K. zijn ge- lukwensch aan. De dames ontvingen daarop ieder een fraai bouquet; men zong 't expresselijk vervaardigd banierlied en alzoo was de bijeenkomst geopend. De banier vertoont op een bruin fluweelen veld in goud gewerkt S. en G. Vereeniging boven 't Heldersche Wapen en daaronder: «Oefening kweekt Kunst," Helder, opgericht 1882. Over 't programma, dat flink en lustig werd afgewerkt, onder leiding van dc hh. Oosten veld, J. J. de Jong, H. J. Seeboldt en mej. J. C. StavingaAbée, zullen we ditmaal niet breedvoerig spreken. De herhaalde applaus getuigden van de in genomenheid der bezoekers. No. 7 van 't programma, Vrije oefeningen, zij echter een afzonderlijk en waardeerend woord gewijd. Dit nummer werd uitgevoerd, on der leiding van den directeur A. v. Dijk, door le den van Kracht en Vlugheid. De krachtige ge stalten der jonge mannen, in hun net costuum, maakten reeds een goeden indruk. Daar klonk 't forsche commandowoord van den directeur, en allen voerden hunne bewegingen uit met een kracht en gelijkmatigheid, met een vlug heid en sierlijkheid, waardoor ze den naam van hun gezelschap hoog hielden. Ook een woord van lof voor no. 5. Carré lange stok, door vier zeer jeugdige knaapjes uitgevoerd, moet ons van 't hart't woord veelbelovend is hier op zijne plaats. Na afloop werd door den president van «O. K. K." een woord tot de aanwezigen gericht, gevolgd door een waar- deerende toespraak van den hr. A. van Dijk. Een prettig bal volgde. Kopenhagen, 24 Maart. Het bij Har- boere gestrande Nederlandsch barkschip »Libra«, kapt. Krijnen, is gepasseerden nacht by een westelijken storm verbrijzeld. Van den inventaris was slechts weinig geborgen, van de lading niets. De kapitein lijdt groot verlies, daar by zelf eigenaar van het schip was en niets verzekerd bad. New-York, 26 Maart. Kapitein Bak ker, van de »Obdam, heeft verklaard dat by zich in Nederland aan het tegen hem gewezen vonnis zou onderwerpen en niet in appèl gaan. Hamburg, 25 Maart. Het stoomschip «Desterro* is gisterochtend te 7 uur 4 zeemijlen NW. W. van het vuurschip van Terschelling in aanvaring geraakt met het Engelsche stoomschip «indra* van Hamburg naar Cardiff bestemd en te II uur in 14 vadem water gezonken. De pas sagiers ten getale van 44, zoomede de be manning, zijn door het Engelsche stoom schip «Uporto* gered en alhier aangebracht. Het stoomschip «Desterro* is in 1885 te Hamburg gebouwd en 1515 registerton- nen groot. Naar men mededeelt, is het casco van de «Desterro* alhier ter beurze verzekerd voor 300,000 Mark en de lading voor ca. 2,000,000 Mark. Betreffende het verongelukken van het ss. „Desterro" kan nog vermeld wor den, dat door de aanvaring met het ss. «Indra* een ontzettend groot gat in den boeg was veroorzaakt, doch dat door de goede inrichting der waterdichte schotten de «Desterro* eerst ten 10% unr, dus zes uren na de aanvaring, gezonken is en de passagiers en de uit 38 koppen bestaande bemanning in de vier reddingsbooten in goede orde konden worden ondergebracht. Tegen 11 uren werden zij opgenomen aan boord van het ss. «Oporto* en daar op de liefderijkste wijze verpleegd. De «Indra* heeft mede zware schade geleden en keerde later naar de plaats des onheils terug. De juiste tijd van aanvaring was des ochtends tusschen 3% en 4 ure, by mistig weder. De orde werd aan boord van de «Desterro* geen oogenblik ver stoord en de passagiers zijn vol lof over de houding van den gezagvoerder en de equipage van dit stoomschip Den 5en April e.k. hoopt de heer C. J. Reiziger, hoofd der Openbare Burger school te Alkmaar, den dag te herdenken, waarop hij, voor 50 jaar geleden, zijn eerste diploma als onderwijzer verkreeg. Vrijdag heeft te Breda een dubbele moord plaats gehad. De brievenbesteller F. heeft eerst zijne 26jarige vrouw, met wie hy nog maar enkele maanden gehuwd was, en daarna zichzelven met door revol verschot gedood. Beiden leefden in gedu- rigen onmin, naar vermoedt wordt, tenge volge vau minnenijd. Men meldt uit Breda Donderdagavond ging het hier van circa 5 tot 11 uur zeer oproerig toe. Het too neel van het tumult was in de Nieuwe- huizen, waar zich de woning bevindt van zekeren D. rondventer van het Rotte r- damsch Nieuwsblad* en tot het Leger des Heils behoorende, van wien gezegd werd, dat hij in den namiddag een pater op straat grovelijk beleedigd had. Nadat een hoop volk, die langzamerhand tot duizenden aan groeide, zich in de nabijheid zijner woning verzameld had, ging men eindelijk tot ge welddadigheden over. Men verbrijzelde de ruiten, wierp met steenen, trapte de deur van het huis in en wilde zich van den persoon in quaestie meester maken, die inmiddels had weten te vluchten. De politie trachtte met den blanken sabel de menigte uiteen te dry ven, doch toen dit door de groote overmacht niet gelukte, maakte de bereden politie een charge, waardoor weldra de straten werden schoongeveegd. Het verdere van den nacht ging rustig voorbij. Hoewel menigeen door een steenworp ge troffen werd, werd gelukkig niemand ern stig gewond. Daar het heden feestdag is, worden voor den avond de noodige voor zorgsmaatregelen genomen. In zake den dubbelen moord te Haar lem meldt men, dat de verhooren nog steeds worden voortgezet. Tot zelfs van Sassenheim worden familieleden tot het af leggen van verklaringen ingeroepen. Daar iemand te Werkendam plan had naar Amerika te vertrekken, liet hy deze week zijne huismeubels verkoopen. Na afloop der verkooping heeft hy door ophanging een einde aan zijn leven ge maakt. Te Sint-Pancras (N.-H) is Donder dagnacht ingebroken by de Wed. P. Smit. Een belangrijk bedrag aan geld en bank papier wordt vermist. De dief of dieven zijn, blijkbaar aan de voetstappen in den tuin, van buiten ingekomen, hebben de vensters van buiten opengehaald en een ruit uitgebroken daarna de koperen pin, waarmede het raam was gesloten, er uit genomen en zijn of is zoo door het raam naar binnen kunnen komen; een daar staande lamp is aangestoken. Alles duidt aan, dat zeer kalm is te werk gegaan. Toen de be woners des morgeus ontwaakten, stond de lamp in het midden der kamer op den vloer te branden. Het aanwezige goud- en zilverwerk is onaangeroerd gelaten. De zaak is in handen van de justitie. Do Amsterdammers hebben gaarno iets waarmede zij zich bezighouden. Sequah heeft nu afgedaan, nadat hij de bevolking in de hoofdstad eenige weken in 't vorige jaar had geamuseerd. Tegenwoordig heeft elkeen daar den mond vol over 't Leger des Heils en meer in 't bijzonder over generaal Booth. Denkende aan 't bekende gezegde, dat een te water geraakte kip in staat is om in 10 minuten een duizendtal nieuwsgierige Am sterdammers naar den walkant te lokken om die belangrijke gebeurtenis tot in de fijnste bijzonderheden te bezien, verwondert zeker niemand, dat tienduizenden Donderdagmiddag in gespannen verwachting in de nabyheid van 't Centraalstation waren bijeengestroomd. Ein delijk, 1 uur 21 bracht de trein van Rotter dam de langverwachte, die vergezeld was vau kolonel Nicol, kapitein Batten, adjudant Pol- lard en verwelkomd werd door kolonel Oliphant en cchtgenoote, benevens een aantal officieren, 't Gedrang buiten, rondom't rijtuig van den ge neraal, was zoo groot, dat de paarden slechts met moeite konden voortkomen. Een menigte heilssoldaten juichte en jabelde bij 't zien van hun opperhoofd en stroomde met de me nigte de rijtuigen achterna, naar 't paleis voor Volksvlijt. Boven op 't gebouw prykte de vlag van 't Heilsleger met 't wapen er in. Verder waren alom versieringen met vlag gen en groen aangebracht. Een eorewacht van heilssoldaten stond, in uniform, den bevel hebber op te wachten aan den ingang en een kinderkoor, 150 personen sterk, verwelkomde hem door 't zingen van liederen. Onder de herhaaldelijk gehouden bijeen komsten was die van Vrydagavond zeker wel de meest schitterende, 't Paleis voor Volks vlijt was goed bezet. Langs de wanden prijk ten fraaie decoraties en 't tooneel gaf den aanbük van een tuin nit de tropische gewes ten. Tusschen planten en bloemen verscheen de generaal met zijn gevolg, terwijl talrijke heilssoldaten in opgewondenheid met veelkleu rige vlaggetjes zwaaiden en 't muziekkorps onder directie van den stafkapitein Govaerts zich liet hooren. Eindelijk nam de generaal 't woord en gaf een boeiende beschrijving van zijne reis door Afrika, Engelsch Indiê en Australië, waar hy zeido, veel bekeerlingen gemaakt te hebben. Ten bewijze deelde hij mede, dat de Hindoes hem een groot aantal hunner afgodsbeelden hadden gebracht,, die hij nu in Engeland aan Musea zal vereeren. Over de ontvangst in Nederland was de heer Buoth zeer tevreden. De ramp te Amsterdam. Omtrent de vermoedelijke oorzaak van de vreeselyke ramp in de Huisdenstraat te Am sterdam, deelt de banketbakkersbediende het volgende mede Ik stond voor den oven in de bakkerij, toen juffrouw Van Eupen kwam overloopen om mij een bezem te vragen. Zij had een flesch met benzine laten vallen en nu wilde zij de scherven opveegen. Ik gaf haar den bezem en terstond volgde de ontploffing. Nu weet ik, dat in den win kel naast vele soorten van olie, waaronder talrijke fleschjes Sequaholie, terpentiju, enz., een vat petroleum stond. Dit was pas gebracht en de juffrouw vertelde mij nog in der haast, dat zij zoo geschrokken was, omdat het vat lekte.» De vluchtige benzine is dus in aanraking gekomen met de winkellichten zij ontplofte, deelde zich mede aan de petroleum, dit vat sprong en alles stond in vuur. Een bewijs dat juffrouw Van Eupen het gevaar inzag, ligt in het volgende Na het vallen van do flesch, riep zij een voorbijganger binnen, met verzoek de moeder van den kruier Vau Wijle, in den kelder aan den overkant, te gaan roepen, om haar te helpen. De man deed dit, de vrouw kwam terstond toeloopen en is het slachtoffer van hare hulpvaardigheid geworden. De zoon van de omgekomen vrouw Wyle verhaalt, dat hij juist vóór het oogenblik der ontploffing met twee kinderen zijn woning ver liet om sinaasappelen voor hen te koopen. Toen de man nog maar even de brug bereikt had, hoorde hy den slag en omziende, ontwaarde hij de vuurzee. Hij vloog terug en wierp als 't ware zijne kinderen op den stoep by den banketbakker. Tot bezinning gekomen, begreep hij, dat de handen uit de mouwen moesten gestoken wor den, en zijne kinderen beschermd ziende, snelde hy toe op een man, die onder de kroonlijst van het ingestorte huis lag. Hij beproefde dit braudende hout op te lichten, maar het mogt niet gelukken, en zette er toen een stuk hout ouder, waardoor de ongeluk kige van zijn last bevryd wegkruipen kon. Inmiddels was meerdere hulp komen opdagen, die den man, die thans in het gasthuis ligt. van zijn brandende kleederen ontdeed en ver voerde. De jonge Wijle, die toen nog niet wist dat zijn eigen moeder was omgekomen, hielp toen nog mede andere slachtoffers redden Een bijzondere vermelding verdient nog het gedrag van den heer P. J. A. Lenze. Deze wakkere man, een gepensionueerd onderofficier van de Marine, heeft het eerst iets bijgedra gen tot blussching van den brand. Hij kwam op het oogenblik van het uitslaan der vlam men juist voorbij en had de tegenwoordigheid van geest het papiermagazyn, twee huizen van het brandende perceel af, binnen te gaan, waar hy een ladder vond, met behulp waar van hij op het dak klom. De braDdweer wierp hem een slang toe, en daarmede heeft Lenze den geheelen duur van den brand gewichtige diensten bewezen tot behoud van de achtergelegen gebouwen. Tot twee malen toe werd wel een brand wacht naar het dak gestuurd om hem af te lossen, maar deze bekwamen beiden, door te vallen, kwetsuren, zoodat Lenze tot tien uren op den vrywillig door hem ingenomen post gebleven is. Hy kreeg wol schade aan zijne kleedingen was doornat geworden, maar dat hy gaarne er voor over gehad, om bij de droevige ge beurtenis te helpen wat hy kon. Burgerlijke Stand, gem. Helder, Van ut 24 Maart tot en met 26 Maart. ONDERTROUWD J. Oly, zonder beroep en W. M. Halff. J. de Boer, broodbakker en D. de Groot. GETROUWD: Geene. Nagelaten roman van EWALD AUGUST KöNIG. 24.) //Waarachtig niet, al kreeg ik de geheele hel tegenover mij te staan," antwoordde Egon, den kellner wenkende, om de ledige kruik weder te vullen. «Kon de zaak in een eerlijk tweegevecht beslecht worden, dan zou myn kling reeds lang werk gevonden hebben, maar deze lafaard durfde zich aan geen duel te wa gen en bovendien kan de schurk van rechts wegen slechts met de zweep getuchtigd worden Had ik de karwats in de hand gehad, bij den hemel, ik zou zijn gezicht wel geteekend hebben. «Daarmede zon je niets bereiken," onder brak Reinhard den vriend, «langs den geweld- dadigen weg kan je neef niet uit zijn erfdeel verdreven worden." «Dat weet ik," ging Egon voort, «en ook weet ik, dat zelfs een proces mij moeilijk in mijn rechten herstellen zal. Om den woorde- lyken inhoud van het testament te leeren ken nen, moest ik hierheen reizen, het document ligt by het gerecht, en een afschrift beweert myn neef niet te bezitten. Myn bruid en haar vader hebben my bovendien aangeraden om met een advocaat over de zaak te spreken en zoodoende kwam ik gisteren alhier aan.» «Gisteren reeds vroeg Reinhard verwijtend. #Ja. Ik was bij aankomst vermoeid en ont stemd en wilde jou daarom niet opzoeken. Van morgen heb ik mij naar het gerecht gespoed, het document werd mij voorgelegd. Het is zeer kort en bevat slechts de enkele bepaling, dat Werner von Eichenfels de geheele nalatenschap erven zal. Ik nam er afschrift van en ging daarmede naar een advocaat, wiens meeoing en raad mij niet bemoedigden. Het testament was zelfs rechtsgeldig, zeide hy daar het ver mogen niet van myn moeder afkomstig was, had mijn vader er naar willekeur over kunnen schikken. Het testament kon echter omgestoo- ten worden, zeide hij ook, wanneer ik het be wijs leverde, dat het door bedriegelijke middelen verkregen was. Het was voldoende, wanneer ik bewees, dat baron Werner het regiments- schrijven vervalscht of ten minste van deze vervalsching kennis gehad heeft, 'tgeen mij echter moeilyk vallen, ja wellicht totaal on mogelijk wezen zou. Niettemin gaf ik myn besluit te keuDeu, om onverwijld het proces te beginnen, doch de uitvoering daarvan leed schipbreuk op de hooge som, die de advocaat als voorschot vroeg. Hij zeide mij ronduit, dat het proces zeer veel geld zou kosten en dat ik hoogst waarschijnlijk wel niet in staat zou we zen, om deze kosten te dekkon, en hij kon uit eigen middelen niet zulk een hooge som besteden aan een zaak, die hy al vooraf als verloren moest beschouwen.» «En jy zelf hebt dat geld niet?" «Neen." «Nu, dan zal ik het je geven Jij antwoordde Egon verwonderd. «Zei je me vroeger niet, dat het in je kas steeds ebbe was «Zoo was, het vroeger," bevestigde Reinhard. «Mijn vader bezat ternauwernood zooveel, dat hij mij de universiteit kon laten bezoeken. Bij mijn terugkomst in het vaderland was mijn hoop niet bijzonder groot, ik wilde mijn studiën voltooien en dan naar een betrekking sollici- teeren den dood mijns vaders had ik reeds tydens den veldtocht vernomen. Een oom woonde nog hier, een broer van myn moeder, het was een oude brompot, wien niemand het naar den zin kon maken en die zich daarom dan ook van alle menschcn teruggetrokken had. Aan mij had hy zich bitter weinig gele gen laten liggen, ik bezocht hem van tijd tot tijd en verdroeg geduldig zijn luimen, niet uit eigen beweging, doch omdat mijn vader het zoo wenschte, maar nooit ontving ik van hem een cadeautje of een ondersteuning, en ik heb hem daar trouwens ook nooit om gevraagd. Slechts eenmaal opende hij my zijn hart en dat wel op den dag, waarop ik afscheid van hem nam, om ten heiligen strijde te trekken. Hij haatte de Franschen, een Franschman had hem de liefde zijner bruid en het geluk zijns levens ontstolen, zijn haat gold sinds dien tijd de geheele Fransche natie, en nu scheen hij in mij den man te zien, die hem wreken moest. Ik beschouwde dat als het phantastische denk beeld van een menschenhater en dacht niet verder aan deze laatste woorden, waarmede hy afscheid van mij nam, maar nu en dan schreef ik hem een paar regeltjes, wijl ik wist, dat myn vader dit gaarne had. Eerlyk bekend, had ik nooit eenige hoop gehad op een erfenis, ik wist zelfs niet eens, dat mijn oom rijk was. Wanneer dit punt al eens ter sprake kwam, dan gaf mijn vader steeds als zijn meoning te kennen, dat zijn zwager niet veel bezitten kon, doch in elk geval was het iets en met dat .iets" zou ik mij gemakkelijker den weg effenen, een arme duivel moet zich nu eenmaal alles geduldig laten welgevallen en spoedig vertwijfelen. Terstond na mijn terugkeer, nadat ik het graf van mijn vader bezocht had, spoedde ik mij naar mijn oom, ik vond hem stervende. Hij noemde mij zijn wreker en dankte mij. Zyn oude knecht moeBt mij een verzegeld pa pier overgeven, dat ik eerst na zijn dood mocht openen. Oom stierf nog dienzelfden dag, zyn oogen waren op mij gericht, toen zy braken, zijn hand rustte in de mijne. Ik verbrak nn het zegel, het papier was zijn testament, hij had mij tot zijn universeelen erfgenaam be noemd. En toen ik nu de nalatenschap ordende, bevond ik, dat ik een rijk was, je kunt dus gerust de hulp aannemen, die ik je aanbied.* .Ik weet, dat je aanbod uit een trouw vriendenhart komt, daarom neem ik het met hartelijken dank aan," antwoordde Egon be wogen, terwijl hij zijn vriend de hand reikte. .Maar ik wil het ook niet onder stoelen of banken steken, dat deze som verloren kan gaan." «In '8 hemels naam, ik kan haar missen," hermam Reinhard schertsend, «het verlies er van zal mij niet arm maken. Wij gaan morgen naar je advocaat, ik blijf borg voor de proces kosten en betaal terstond het verlangde voor schot. Voorloopig blijf je dus in Breslau. Je kunt by my logeeron." Daar moet ik voor bedanken," hernam Egon. Wat zon ik hier doen? Den slependen gang van het proces gadeslaan Dat zou mijn ge duld op een harde proef stellen en mij boven dien niets baten. Ik stuur nu den vervalschten brief naar het regiment op, de kolonel zal my antwoorden en dit antwoord zal, naar wy ho pen willen, een krachtig bewijsmiddel in mijn proces worden. Op het regiments-bureau zal men het best kunnen onderzoeken of de ver- valscher zich bij het stempelen van het schry- ven van den rechten stempel bediend heeft is zulks het geval geweest, dan levert het wellicht reeds een uitgangspunt op, om den dader te ontdekken. En hebben wij eenmaal den vervalscher, dan zullen we er ook wel achter kunnen komen, of hy een werktuig van mijn neef is geweest, en kan dit overtuigend vastgesteld worden, dan is ook mijn proces gewonnen. Inmiddels stel ik ook navorschin- gen in het werk in mijn geboorteplaats, ik heb daar reeds twee trouwe bondgenooten verworven, ik mag in elk geval op een gunstig resultaat hopen en al mocht dit dan ook nog zoo gering zijn, vele schakels maken een ke ten, en iedere schakel afzonderlijk is van waarde." «Zeer juist," beaamde Reinhard, die reeds sinds eenigen tijd met zichtbaar ongeduld op zijn onderlip beet, je zult vooral je aandacht moeten vestigen op de personen, die in dienst van je neef staan. Wie zijn je bondgenooton (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Vliegend blaadje : nieuws- en advertentiebode voor Den Helder | 1892 | | pagina 1