't Vliegend Blaadje.
KLEINE COURANT
/OOR HELDER. NIEUWEDIEP EN TEXEL
No. 1995
Woensdag 30 Maart 1892.
Twintigste Jaargang.
NIEUWSTIJDINGEN.
„ONTERFD".
iljp
Bureau: Zuidstraat.
Telefoonn". 42.
BureauSpoorstraat.
Telefoonn». 36.
ATjOTinem ent
p. 3 maanden binn. de gem. 50 Cent, met Zondagsblad 80 Cent-
p. 3 maanden franco p. post 75 met Zondagsblad fl,20.
Afzonderlijke nummers2 Cent.
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG
Uitgevers: BERKHOUT Co., te Helder.
BureauxSPOORSTRAAT an ZUIDSTRAAT.
AdvortontLön
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des
DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10
uur aan de Bureaux bezorgd zijn.
Aan onze abbonné's buiten de
"gemeente wordt beleefd ver
zocht 't verschuldigde abonne
mentsgeld Vliegend Blaadje en Zondags
blad, le kwartaal 1802 te willen over
maken per postwissel of in postzegels,
vóór 5 April I892y zullende anders daar
over met 5 Cts. verhooging per post wor
den beschikt.
Postwissels voor dat doel behoeven
slechts met een zegel van 2% ct. beplakt
te worden.
Aan onze geabonneerden in Amerika
wordt beleefd verzocht *t verschuldigde te
willen overmaken.
DE UITGEVERS.
HELDER, 29 Maart 1892.
De zaal van Tivoli zag er Zaterdagavond
recht feestelijk uitnette decoraties prykten
aan de wanden en boven 't tooneel verhief
zich een schild, waarop de 4 V, de zinspreuk
van den Bond der Nederlandsche gymnasten.
Rechts stond de banier van de vereeniging
»Kracht en Vlugheid" uit Alkmaar, en links
die van «Oefening kweekt Kunst".
Laatstgenoemd gezelschap zou zijn tienjarig,
bestaan vieren, vandaar die feestelijkheid. Als
genoodigden waren niet alleen deputaties van
de hier bestaande gezelschappen //Pro Patria"
en «Uitspanning door Inspanning" verschenen,
maar ook de reeds genoemde Alkmaarsche
vereeniging en ,/Olympia" van Wieringer-
waard. De ruime zaal was stampvol met be
langstellenden.
De president van O. k. K. de hr. J. S. Ja-
ring, riep allen 't welkom toe, schetste in
korte woorden de geschiedenis der Veteeni-
ging en bracht hulde aan de verdiensten van
de hh. R. Oostenveld, H. J. Seeboldt en 't
eerelid Gerrit Jansen, waarna do hr. D. M.
Grunwald een waardeerend woord tot den
president richtte.
Nu werd de vereeniging een aangename
verrassing bereid. Een zevental jonge dames
bood de haar als feestgeschenk een prach
tige banier aan, waarbij mejuffrouw A. A. K.
Jaring namens 't dames-comité, bestaande ver
der uit de damesD. Smid, T. A. Zegel, C.
J. Hubbeling, A. v. d. Hoek, C. Grunwald,
M. Spigt en G. Kiljan, een toepasselijk woord
sprak. De president dankte voor 't keurige
en kostbare geschenk, waaraan een fraai al
bum, bevattende de namen der gevers, was
toegevoegd en vertrouwde de banier verder
toe aan den krachtigen banierdrager, den hr.
N. van Riel. Bij haar geschenk voegden de
dames nog een bloemkrans, die aan de banier
werd gehangen. Nu nam de hr. H. H. Hotho,
directeur van //Uitspanning door Inspanning"
't woord, wenschte 't gezelschap geluk met de
nieuwe banier en hing daaraan namens zyne
vereeniging een tweeden krans. Ook de hr.
J. Lint, uit Alkmaar, betuigde kort en krach
tig, als een echt turner, zijne sympathie cn
bood den turnmakkers van O. k. K. zijn ge-
lukwensch aan.
De dames ontvingen daarop ieder een fraai
bouquet; men zong 't expresselijk vervaardigd
banierlied en alzoo was de bijeenkomst
geopend.
De banier vertoont op een bruin fluweelen
veld in goud gewerkt S. en G. Vereeniging
boven 't Heldersche Wapen en daaronder:
«Oefening kweekt Kunst," Helder, opgericht
1882.
Over 't programma, dat flink en lustig werd
afgewerkt, onder leiding van dc hh. Oosten
veld, J. J. de Jong, H. J. Seeboldt en mej.
J. C. StavingaAbée, zullen we ditmaal niet
breedvoerig spreken.
De herhaalde applaus getuigden van de in
genomenheid der bezoekers.
No. 7 van 't programma, Vrije oefeningen,
zij echter een afzonderlijk en waardeerend
woord gewijd. Dit nummer werd uitgevoerd, on
der leiding van den directeur A. v. Dijk, door le
den van Kracht en Vlugheid. De krachtige ge
stalten der jonge mannen, in hun net costuum,
maakten reeds een goeden indruk. Daar klonk
't forsche commandowoord van den directeur,
en allen voerden hunne bewegingen uit met
een kracht en gelijkmatigheid, met een vlug
heid en sierlijkheid, waardoor ze den naam
van hun gezelschap hoog hielden. Ook een
woord van lof voor no. 5. Carré lange stok,
door vier zeer jeugdige knaapjes uitgevoerd,
moet ons van 't hart't woord veelbelovend
is hier op zijne plaats. Na afloop werd door
den president van «O. K. K." een woord tot
de aanwezigen gericht, gevolgd door een waar-
deerende toespraak van den hr. A. van Dijk.
Een prettig bal volgde.
Kopenhagen, 24 Maart. Het bij Har-
boere gestrande Nederlandsch barkschip
»Libra«, kapt. Krijnen, is gepasseerden
nacht by een westelijken storm verbrijzeld.
Van den inventaris was slechts weinig
geborgen, van de lading niets. De kapitein
lijdt groot verlies, daar by zelf eigenaar
van het schip was en niets verzekerd bad.
New-York, 26 Maart. Kapitein Bak
ker, van de »Obdam, heeft verklaard dat
by zich in Nederland aan het tegen hem
gewezen vonnis zou onderwerpen en niet
in appèl gaan.
Hamburg, 25 Maart. Het stoomschip
«Desterro* is gisterochtend te 7 uur 4
zeemijlen NW. W. van het vuurschip
van Terschelling in aanvaring geraakt met
het Engelsche stoomschip «indra* van
Hamburg naar Cardiff bestemd en te II
uur in 14 vadem water gezonken. De pas
sagiers ten getale van 44, zoomede de be
manning, zijn door het Engelsche stoom
schip «Uporto* gered en alhier aangebracht.
Het stoomschip «Desterro* is in 1885 te
Hamburg gebouwd en 1515 registerton-
nen groot. Naar men mededeelt, is het
casco van de «Desterro* alhier ter beurze
verzekerd voor 300,000 Mark en de lading
voor ca. 2,000,000 Mark.
Betreffende het verongelukken van
het ss. „Desterro" kan nog vermeld wor
den, dat door de aanvaring met het ss.
«Indra* een ontzettend groot gat in den
boeg was veroorzaakt, doch dat door de
goede inrichting der waterdichte schotten
de «Desterro* eerst ten 10% unr, dus zes
uren na de aanvaring, gezonken is en de
passagiers en de uit 38 koppen bestaande
bemanning in de vier reddingsbooten in
goede orde konden worden ondergebracht.
Tegen 11 uren werden zij opgenomen aan
boord van het ss. «Oporto* en daar op
de liefderijkste wijze verpleegd.
De «Indra* heeft mede zware schade
geleden en keerde later naar de plaats des
onheils terug. De juiste tijd van aanvaring
was des ochtends tusschen 3% en 4 ure,
by mistig weder. De orde werd aan boord
van de «Desterro* geen oogenblik ver
stoord en de passagiers zijn vol lof over
de houding van den gezagvoerder en de
equipage van dit stoomschip
Den 5en April e.k. hoopt de heer C.
J. Reiziger, hoofd der Openbare Burger
school te Alkmaar, den dag te herdenken,
waarop hij, voor 50 jaar geleden, zijn
eerste diploma als onderwijzer verkreeg.
Vrijdag heeft te Breda een dubbele
moord plaats gehad. De brievenbesteller
F. heeft eerst zijne 26jarige vrouw, met
wie hy nog maar enkele maanden gehuwd
was, en daarna zichzelven met door revol
verschot gedood. Beiden leefden in gedu-
rigen onmin, naar vermoedt wordt, tenge
volge vau minnenijd.
Men meldt uit Breda
Donderdagavond ging het hier van circa
5 tot 11 uur zeer oproerig toe. Het too
neel van het tumult was in de Nieuwe-
huizen, waar zich de woning bevindt van
zekeren D. rondventer van het Rotte r-
damsch Nieuwsblad* en tot het Leger des
Heils behoorende, van wien gezegd werd,
dat hij in den namiddag een pater op straat
grovelijk beleedigd had. Nadat een hoop
volk, die langzamerhand tot duizenden aan
groeide, zich in de nabijheid zijner woning
verzameld had, ging men eindelijk tot ge
welddadigheden over. Men verbrijzelde de
ruiten, wierp met steenen, trapte de deur
van het huis in en wilde zich van den
persoon in quaestie meester maken, die
inmiddels had weten te vluchten. De politie
trachtte met den blanken sabel de menigte
uiteen te dry ven, doch toen dit door de
groote overmacht niet gelukte, maakte de
bereden politie een charge, waardoor weldra
de straten werden schoongeveegd. Het
verdere van den nacht ging rustig voorbij.
Hoewel menigeen door een steenworp ge
troffen werd, werd gelukkig niemand ern
stig gewond. Daar het heden feestdag is,
worden voor den avond de noodige voor
zorgsmaatregelen genomen.
In zake den dubbelen moord te Haar
lem meldt men, dat de verhooren nog
steeds worden voortgezet. Tot zelfs van
Sassenheim worden familieleden tot het af
leggen van verklaringen ingeroepen.
Daar iemand te Werkendam plan
had naar Amerika te vertrekken, liet hy
deze week zijne huismeubels verkoopen.
Na afloop der verkooping heeft hy door
ophanging een einde aan zijn leven ge
maakt.
Te Sint-Pancras (N.-H) is Donder
dagnacht ingebroken by de Wed. P. Smit.
Een belangrijk bedrag aan geld en bank
papier wordt vermist. De dief of dieven
zijn, blijkbaar aan de voetstappen in den
tuin, van buiten ingekomen, hebben de
vensters van buiten opengehaald en een
ruit uitgebroken daarna de koperen pin,
waarmede het raam was gesloten, er uit
genomen en zijn of is zoo door het raam
naar binnen kunnen komen; een daar staande
lamp is aangestoken. Alles duidt aan, dat
zeer kalm is te werk gegaan. Toen de be
woners des morgeus ontwaakten, stond de
lamp in het midden der kamer op den
vloer te branden. Het aanwezige goud- en
zilverwerk is onaangeroerd gelaten. De
zaak is in handen van de justitie.
Do Amsterdammers hebben gaarno iets
waarmede zij zich bezighouden. Sequah heeft
nu afgedaan, nadat hij de bevolking in de
hoofdstad eenige weken in 't vorige jaar had
geamuseerd. Tegenwoordig heeft elkeen daar
den mond vol over 't Leger des Heils en meer
in 't bijzonder over generaal Booth.
Denkende aan 't bekende gezegde, dat een
te water geraakte kip in staat is om in 10
minuten een duizendtal nieuwsgierige Am
sterdammers naar den walkant te lokken om
die belangrijke gebeurtenis tot in de fijnste
bijzonderheden te bezien, verwondert zeker
niemand, dat tienduizenden Donderdagmiddag
in gespannen verwachting in de nabyheid van
't Centraalstation waren bijeengestroomd. Ein
delijk, 1 uur 21 bracht de trein van Rotter
dam de langverwachte, die vergezeld was vau
kolonel Nicol, kapitein Batten, adjudant Pol-
lard en verwelkomd werd door kolonel Oliphant
en cchtgenoote, benevens een aantal officieren,
't Gedrang buiten, rondom't rijtuig van den ge
neraal, was zoo groot, dat de paarden slechts
met moeite konden voortkomen. Een menigte
heilssoldaten juichte en jabelde bij 't zien
van hun opperhoofd en stroomde met de me
nigte de rijtuigen achterna, naar 't paleis
voor Volksvlijt. Boven op 't gebouw prykte
de vlag van 't Heilsleger met 't wapen er in.
Verder waren alom versieringen met vlag
gen en groen aangebracht. Een eorewacht
van heilssoldaten stond, in uniform, den bevel
hebber op te wachten aan den ingang en een
kinderkoor, 150 personen sterk, verwelkomde
hem door 't zingen van liederen.
Onder de herhaaldelijk gehouden bijeen
komsten was die van Vrydagavond zeker wel
de meest schitterende, 't Paleis voor Volks
vlijt was goed bezet. Langs de wanden prijk
ten fraaie decoraties en 't tooneel gaf den
aanbük van een tuin nit de tropische gewes
ten. Tusschen planten en bloemen verscheen
de generaal met zijn gevolg, terwijl talrijke
heilssoldaten in opgewondenheid met veelkleu
rige vlaggetjes zwaaiden en 't muziekkorps
onder directie van den stafkapitein Govaerts
zich liet hooren. Eindelijk nam de generaal
't woord en gaf een boeiende beschrijving
van zijne reis door Afrika, Engelsch Indiê en
Australië, waar hy zeido, veel bekeerlingen
gemaakt te hebben. Ten bewijze deelde hij
mede, dat de Hindoes hem een groot aantal
hunner afgodsbeelden hadden gebracht,, die
hij nu in Engeland aan Musea zal vereeren.
Over de ontvangst in Nederland was de
heer Buoth zeer tevreden.
De ramp te Amsterdam.
Omtrent de vermoedelijke oorzaak van de
vreeselyke ramp in de Huisdenstraat te Am
sterdam, deelt de banketbakkersbediende het
volgende mede
Ik stond voor den oven in de bakkerij, toen
juffrouw Van Eupen kwam overloopen om
mij een bezem te vragen. Zij had een flesch
met benzine laten vallen en nu wilde zij de
scherven opveegen.
Ik gaf haar den bezem en terstond volgde
de ontploffing. Nu weet ik, dat in den win
kel naast vele soorten van olie, waaronder
talrijke fleschjes Sequaholie, terpentiju, enz.,
een vat petroleum stond. Dit was pas gebracht
en de juffrouw vertelde mij nog in der haast,
dat zij zoo geschrokken was, omdat het vat
lekte.»
De vluchtige benzine is dus in aanraking
gekomen met de winkellichten zij ontplofte,
deelde zich mede aan de petroleum, dit vat
sprong en alles stond in vuur.
Een bewijs dat juffrouw Van Eupen het
gevaar inzag, ligt in het volgende
Na het vallen van do flesch, riep zij een
voorbijganger binnen, met verzoek de moeder
van den kruier Vau Wijle, in den kelder aan
den overkant, te gaan roepen, om haar te
helpen. De man deed dit, de vrouw kwam
terstond toeloopen en is het slachtoffer van
hare hulpvaardigheid geworden.
De zoon van de omgekomen vrouw Wyle
verhaalt, dat hij juist vóór het oogenblik der
ontploffing met twee kinderen zijn woning ver
liet om sinaasappelen voor hen te koopen. Toen
de man nog maar even de brug bereikt had,
hoorde hy den slag en omziende, ontwaarde
hij de vuurzee.
Hij vloog terug en wierp als 't ware zijne
kinderen op den stoep by den banketbakker.
Tot bezinning gekomen, begreep hij, dat de
handen uit de mouwen moesten gestoken wor
den, en zijne kinderen beschermd ziende,
snelde hy toe op een man, die onder de
kroonlijst van het ingestorte huis lag. Hij
beproefde dit braudende hout op te lichten,
maar het mogt niet gelukken, en zette er toen
een stuk hout ouder, waardoor de ongeluk
kige van zijn last bevryd wegkruipen kon.
Inmiddels was meerdere hulp komen opdagen,
die den man, die thans in het gasthuis ligt.
van zijn brandende kleederen ontdeed en ver
voerde. De jonge Wijle, die toen nog niet
wist dat zijn eigen moeder was omgekomen,
hielp toen nog mede andere slachtoffers redden
Een bijzondere vermelding verdient nog het
gedrag van den heer P. J. A. Lenze. Deze
wakkere man, een gepensionueerd onderofficier
van de Marine, heeft het eerst iets bijgedra
gen tot blussching van den brand. Hij kwam
op het oogenblik van het uitslaan der vlam
men juist voorbij en had de tegenwoordigheid
van geest het papiermagazyn, twee huizen
van het brandende perceel af, binnen te gaan,
waar hy een ladder vond, met behulp waar
van hij op het dak klom.
De braDdweer wierp hem een slang toe, en
daarmede heeft Lenze den geheelen duur van
den brand gewichtige diensten bewezen tot
behoud van de achtergelegen gebouwen.
Tot twee malen toe werd wel een brand
wacht naar het dak gestuurd om hem af te
lossen, maar deze bekwamen beiden, door te
vallen, kwetsuren, zoodat Lenze tot tien uren
op den vrywillig door hem ingenomen post
gebleven is.
Hy kreeg wol schade aan zijne kleedingen
was doornat geworden, maar dat hy gaarne
er voor over gehad, om bij de droevige ge
beurtenis te helpen wat hy kon.
Burgerlijke Stand, gem. Helder,
Van ut 24 Maart tot en met 26 Maart.
ONDERTROUWD J. Oly, zonder beroep
en W. M. Halff. J. de Boer, broodbakker en
D. de Groot.
GETROUWD: Geene.
Nagelaten roman van
EWALD AUGUST KöNIG.
24.)
//Waarachtig niet, al kreeg ik de geheele
hel tegenover mij te staan," antwoordde Egon,
den kellner wenkende, om de ledige kruik
weder te vullen. «Kon de zaak in een eerlijk
tweegevecht beslecht worden, dan zou myn
kling reeds lang werk gevonden hebben, maar
deze lafaard durfde zich aan geen duel te wa
gen en bovendien kan de schurk van rechts
wegen slechts met de zweep getuchtigd worden
Had ik de karwats in de hand gehad, bij den
hemel, ik zou zijn gezicht wel geteekend hebben.
«Daarmede zon je niets bereiken," onder
brak Reinhard den vriend, «langs den geweld-
dadigen weg kan je neef niet uit zijn erfdeel
verdreven worden."
«Dat weet ik," ging Egon voort, «en ook
weet ik, dat zelfs een proces mij moeilijk in
mijn rechten herstellen zal. Om den woorde-
lyken inhoud van het testament te leeren ken
nen, moest ik hierheen reizen, het document
ligt by het gerecht, en een afschrift beweert
myn neef niet te bezitten. Myn bruid en haar
vader hebben my bovendien aangeraden om
met een advocaat over de zaak te spreken en
zoodoende kwam ik gisteren alhier aan.»
«Gisteren reeds vroeg Reinhard verwijtend.
#Ja. Ik was bij aankomst vermoeid en ont
stemd en wilde jou daarom niet opzoeken. Van
morgen heb ik mij naar het gerecht gespoed,
het document werd mij voorgelegd. Het is zeer
kort en bevat slechts de enkele bepaling, dat
Werner von Eichenfels de geheele nalatenschap
erven zal. Ik nam er afschrift van en ging
daarmede naar een advocaat, wiens meeoing
en raad mij niet bemoedigden. Het testament
was zelfs rechtsgeldig, zeide hy daar het ver
mogen niet van myn moeder afkomstig was,
had mijn vader er naar willekeur over kunnen
schikken. Het testament kon echter omgestoo-
ten worden, zeide hij ook, wanneer ik het be
wijs leverde, dat het door bedriegelijke middelen
verkregen was. Het was voldoende, wanneer
ik bewees, dat baron Werner het regiments-
schrijven vervalscht of ten minste van deze
vervalsching kennis gehad heeft, 'tgeen mij
echter moeilyk vallen, ja wellicht totaal on
mogelijk wezen zou. Niettemin gaf ik myn
besluit te keuDeu, om onverwijld het proces
te beginnen, doch de uitvoering daarvan leed
schipbreuk op de hooge som, die de advocaat
als voorschot vroeg. Hij zeide mij ronduit, dat
het proces zeer veel geld zou kosten en dat ik
hoogst waarschijnlijk wel niet in staat zou we
zen, om deze kosten te dekkon, en hij kon
uit eigen middelen niet zulk een hooge som
besteden aan een zaak, die hy al vooraf als
verloren moest beschouwen.»
«En jy zelf hebt dat geld niet?"
«Neen."
«Nu, dan zal ik het je geven
Jij antwoordde Egon verwonderd. «Zei
je me vroeger niet, dat het in je kas steeds
ebbe was
«Zoo was, het vroeger," bevestigde Reinhard.
«Mijn vader bezat ternauwernood zooveel, dat
hij mij de universiteit kon laten bezoeken. Bij
mijn terugkomst in het vaderland was mijn
hoop niet bijzonder groot, ik wilde mijn studiën
voltooien en dan naar een betrekking sollici-
teeren den dood mijns vaders had ik reeds
tydens den veldtocht vernomen. Een oom
woonde nog hier, een broer van myn moeder,
het was een oude brompot, wien niemand het
naar den zin kon maken en die zich daarom
dan ook van alle menschcn teruggetrokken
had. Aan mij had hy zich bitter weinig gele
gen laten liggen, ik bezocht hem van tijd tot
tijd en verdroeg geduldig zijn luimen, niet uit
eigen beweging, doch omdat mijn vader het
zoo wenschte, maar nooit ontving ik van hem
een cadeautje of een ondersteuning, en ik heb
hem daar trouwens ook nooit om gevraagd.
Slechts eenmaal opende hij my zijn hart en
dat wel op den dag, waarop ik afscheid van
hem nam, om ten heiligen strijde te trekken.
Hij haatte de Franschen, een Franschman had
hem de liefde zijner bruid en het geluk zijns
levens ontstolen, zijn haat gold sinds dien tijd
de geheele Fransche natie, en nu scheen hij
in mij den man te zien, die hem wreken moest.
Ik beschouwde dat als het phantastische denk
beeld van een menschenhater en dacht niet
verder aan deze laatste woorden, waarmede
hy afscheid van mij nam, maar nu en dan
schreef ik hem een paar regeltjes, wijl ik wist,
dat myn vader dit gaarne had. Eerlyk bekend,
had ik nooit eenige hoop gehad op een erfenis,
ik wist zelfs niet eens, dat mijn oom rijk was.
Wanneer dit punt al eens ter sprake kwam,
dan gaf mijn vader steeds als zijn meoning
te kennen, dat zijn zwager niet veel bezitten
kon, doch in elk geval was het iets en met
dat .iets" zou ik mij gemakkelijker den weg
effenen, een arme duivel moet zich nu eenmaal
alles geduldig laten welgevallen en spoedig
vertwijfelen. Terstond na mijn terugkeer, nadat
ik het graf van mijn vader bezocht had, spoedde
ik mij naar mijn oom, ik vond hem stervende.
Hij noemde mij zijn wreker en dankte mij.
Zyn oude knecht moeBt mij een verzegeld pa
pier overgeven, dat ik eerst na zijn dood mocht
openen. Oom stierf nog dienzelfden dag, zyn
oogen waren op mij gericht, toen zy braken,
zijn hand rustte in de mijne. Ik verbrak nn
het zegel, het papier was zijn testament, hij
had mij tot zijn universeelen erfgenaam be
noemd. En toen ik nu de nalatenschap ordende,
bevond ik, dat ik een rijk was, je kunt dus
gerust de hulp aannemen, die ik je aanbied.*
.Ik weet, dat je aanbod uit een trouw
vriendenhart komt, daarom neem ik het met
hartelijken dank aan," antwoordde Egon be
wogen, terwijl hij zijn vriend de hand reikte.
.Maar ik wil het ook niet onder stoelen of
banken steken, dat deze som verloren kan
gaan."
«In '8 hemels naam, ik kan haar missen,"
hermam Reinhard schertsend, «het verlies er
van zal mij niet arm maken. Wij gaan morgen
naar je advocaat, ik blijf borg voor de proces
kosten en betaal terstond het verlangde voor
schot. Voorloopig blijf je dus in Breslau. Je
kunt by my logeeron."
Daar moet ik voor bedanken," hernam Egon.
Wat zon ik hier doen? Den slependen gang
van het proces gadeslaan Dat zou mijn ge
duld op een harde proef stellen en mij boven
dien niets baten. Ik stuur nu den vervalschten
brief naar het regiment op, de kolonel zal my
antwoorden en dit antwoord zal, naar wy ho
pen willen, een krachtig bewijsmiddel in mijn
proces worden. Op het regiments-bureau zal
men het best kunnen onderzoeken of de ver-
valscher zich bij het stempelen van het schry-
ven van den rechten stempel bediend heeft
is zulks het geval geweest, dan levert het
wellicht reeds een uitgangspunt op, om den
dader te ontdekken. En hebben wij eenmaal
den vervalscher, dan zullen we er ook wel
achter kunnen komen, of hy een werktuig van
mijn neef is geweest, en kan dit overtuigend
vastgesteld worden, dan is ook mijn proces
gewonnen. Inmiddels stel ik ook navorschin-
gen in het werk in mijn geboorteplaats, ik
heb daar reeds twee trouwe bondgenooten
verworven, ik mag in elk geval op een gunstig
resultaat hopen en al mocht dit dan ook nog
zoo gering zijn, vele schakels maken een ke
ten, en iedere schakel afzonderlijk is van
waarde."
«Zeer juist," beaamde Reinhard, die reeds
sinds eenigen tijd met zichtbaar ongeduld op
zijn onderlip beet, je zult vooral je aandacht
moeten vestigen op de personen, die in dienst
van je neef staan. Wie zijn je bondgenooton
(Wordt vervolgd.)