't Vliegend Blaadje. KLEINE COURANT VOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXEL. Mo. 2142. Zaterdag 26 Augustus 1893. 21ste Jaargang. NIEUWSTIJDINGEN. 12> Bureau: Zuidstraat. Telefoonn0. 42. Bureau: Spoorstraat. Telefoonn. 36; ADonnement p. 3 maanden binnen de gemeente 50 Ct., met Zondagsbl. 80 Ct. id. franco per post 75 idem f 1.12® id. voor het Buitenland f 1.25, idem f2.00 VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG. UitgeversBERKHOUT Co., te Helder. Buraaux: SPOOR8TRAAT an ZUIDSTRAAT. A.avertentlC)ii van 1 tot 5 regels25 Cent. Elke regel meer5 Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn. KALENDER DER WEEK. Opkomst der Zon 4 u. 56 m. Onderg. v t/ 7 u. 8 m. AUGUSTUS (Oogstmaand, 31 dagen). Zondag 27 Volle Maan. Maandag 28 Dinsdag 29 Woensdag 30 Donderdag 31 Verjaardag van Koningin Wilhelmioa Helena paulina Maria. SEPTEMBER (Herfstmaand, 30 dagen). Vrijdag 1 Zaterdag 2 HELDER, 25 Aug. 1893. Bjj kon. besluit islo. de opzich ter der magazijnen bij 's Rijks werf te Willemsoord, J. Dekkers, op zijn verzoek, eervol uit 's rijks dienst ontslagen, behou dens toekenning van pensioen. 2o. bevorderd tot opzichter der maga zgnen bij 's Rijks werf te WiHemsoord, de le bewaarder bij die werf, D. Viejou. Benoemd tot opzichter over 's Rijks kustverlichting te De Cocksdorp op Texel M. Muije, lichtwachter te Kijkduin. Waarschijnlijk ook al tengevolge van den enormen aanvoer van zeegras op Wie- ringen en Texel, is de handel in dat ar tikel thans van weinig beteekenis. Dezer dagen bood zelfs een handelaar 1000 pak ken zeegras, a 50 KG. ieder tegen fl. per pak aan en kon ze zelfs tot dien prijs niet slijten. Sommige pachters van wier waarden hebben nog zooveel voorhanden van het vorige jaar, dat ze nu op de door hen gepachte gronden maar niet laten maaien. Belanghebbenden wordt herinnerd, dat de rijkscommissie voor de examens ter verkrijging van een diploma als stuurman aan boord van koopvaardijschepen met aan vang van 12 Sept. a. s. zitting zal houden in het Raadhuis te Amsterdam, te 91/» uur. Het volgend examen zal weder in Oc- tober te Rotterdam plaats hebben. Te Enkhuizen had gistermiddag een droevig ongeluk plaats. De timmermans knecht Tj. Kramer zou tusschen schafttgd op zijn erf peren gaan plukken. De stam, waarop hij zat, brak en hij viel er mee naar beneden, met het gevolg, dat hij meer dood dan levend in huis werd gebrachteen uur daarna was hij een lijk. De ongelukkige laat een vrouw en drie kinderen achter. Een allertreurigst ongeluk had gis terennamiddag te Sas van Gent plaats. De vrouw van den ambtenaar Rud, op een petroleumtoestel bezig visch te bakken, wilde ermee de trap opgaan. Bg ongeluk trapte ze op haar kleed, viel en stond in een oogwenk in volle vlam. De man snelde toe, greep haar en ijlde met haar naar 't kanaal, op een 6tal meter afstand gelegen. Hg wierp zich met haar te water. De vlammen waren gedoofd, doch het slacht offer was reeds met vreeselijke brandwon den overdekt. Het vel hing met flarden aan armen en lijf. De vrouw lijdt ver schrikkelijke pjjnen. In den nacht van Maandag op Dins dag ontstond er brand in het gebouw der openbare school te Muiden, met het ge volg, dat school en woonhuis geheel ver nield zijn en de bewoners van dit laatste nauwelijks tijd hadden zich te redden. De rechtbank te Heerenveen heeft A. P., veehouder te Sloten, tot 14 dagen gevangenisstraf veroordeeld, wegens het vervalschen van drinkwaren. Hg voegde water toe aan de melk, die hij aan de bo- terfabriek leverde. Hartjesdag. Twee Engelsche dames, die ook van de feestelijkheden op Hartjesdag hadden ge hoord, gingen Maandagavond een kijkje nemen in de Willemstraat. Terwijl zij met belangstelling naar een groepje dansende jongens en meisjes zagen en luisterden naar het gesis van de voetzoekers en het knallen van de zevenklappers, kwam er plotseling een groote voetzoeker op de kleeding van een der dames terecht, waar door haar toilet in brand geraakte. Terwgl een paar omstanders toeschoten om de vlam te dooven, begaf zich de an dere dame naar den Haarlemmerdijk, om een dokter te zoeken. Zg schelde bg een geneesheer aan. De meid deed open maar verstond de Engelsche dame niet, die on gelukkig op haar beurt geen woord Hol- landsch kon spreken. Het dienstmeisje dacht dat de Engelsche dame haar voor den mal hield en gaf haar een klap in 't gezicht. De Engelsche dame, niet onbe dreven in de bokskunst, sloeg flink terug en een oogenblik later, rolden de twee vrouwen over den grond. Gelukkig kwam er nu een mau aan, die het dienstmeisje aan 't verstand bracht wat de wensch der dame was. Het dienstmeisje, geheel verslagen, bood haar verontschuldigingen aan. De Engel sche dame schikte haar gefomfaaid cos- tuum, bekeek met treurigen blik haar be dorven hoed en keerde met een dokter terug naar haar vriendin, die na voorloo- pige behandeling harer wonden naar het ziekenhuis werd gebracht. Als gevolg van de viering van den Hart jesdag geraakten hier en daar beschonken personen te water. Drie daarvan werden den volgenden morgen op verschillende plaatsen der stad levenloos opgehaald. Dinsdag hebben zich te Rotterdam twee gevallen van cholera asiatica voor gedaan, en wel bg een bootwerker en bg een schipper aan boord van een vaartuig, liggende in de Wijnhaven. Eerstgenoemde is naar de barak vervoerd, terwijl laatst genoemde zulks weigerde. Twee heeren hoorden Maandagvond in een gang op de Wijnhaven te Rotter dam een vrouw kermen. Zg waarschuwden een paar agenten, die, na ingesteld onder zoek, eerst een flesch jenever vonden en vervolgens de kermende vrouw, die in haar dronkenschap de flesch verloren had en deze in donker nu niet meer terug kun nende vinden, aan het huilen was gegaan. De agenten wilden haar opnemen, maar zij beet, trapte en sloeg om zich heen en het kostte heel wat moeite, vóór men haar op een handwagentje gelegd en in het po litiebureau gebracht had. Daar bleek 't dat zij een 70-jarige oude bekende der politie was, die op een kruk loopende, be delende in haar onderhoud voortziet. Een roerend wederzien. Daar wandelde Dinsdagmorgen een boe renvrouw op de Botersloot, tusschen de Mient en de Vest, het gedeelte markt dat speciaal gereserveerd is voor den verkoop van vinken, geiten, konijnen, kippen, en ander twee- en viervoetig gedierte. Haar droomige blik dwaalde her- en derwaarts over de levende koopwaar, zorg vuldig hield ze de hand op den achter rokzak, bevreesd als zij was, voor de wijd- befaamde Rotterdamsche marktdagzakken rollers. Ten laatste, alsof een geheime macht baar aantrok, richtte zij haar schreden naar links, waar een koopman in »geite- bokken* kalm zjjn boterham zat te nuttigen. Belieft uwé eeD mooi bokkie, juf frouw. De juffrouw gaf geen antwoord, als ont steld hield ze het oog gevestigd op een klein wit geitje, dat kalm neerlag tusschen zgn lotgenooten, zich iets te herinueren trachtend (de juffrouw, niet het geitje). Opeens, ja dat was zekerheid, riep zg uit, teeder en hartstochtelijk»Lewietje, Lewietje, ben jij daar beesie, hartlap, liefie, kom dan maar De koopman, verwonderd, meende juist te vragenMeen je mijnals 'hg de geit zag opspringen en naar 't boerinnetje snellen. Volgde een innige omhelzing, vele men- scben schaarden zich er om heen, even zoovele uitroepen kruisten elkaar. Ach menschen, da's nou mijn Le wietje, mgn biesie, dat verleden week weg- geloopen is. En nou heb ik et terug. Een jong dweepend dametje dat zich misschien een dergelijk tooneel met een bemind jongeling herinnerde, kreeg tranen in de smachtend blauwe oogen en ver toornde zich over het spottend lachen van koele omstanders. Ook de koopman zelf scheen blind voor poëzie. As 't nou uit is, met je gelewietje koopen voor twee kwartjes ken je 't krijgen. Twee kwartjes, da's me te duur, snikte het boerinnetje, 'k geef je een schel ling voor mgn dotje, mijn suikerbeesie. Vooruit neem maar mee. 't Vrouwtje betaalde en innig verblijd, het dier in de armen drukkend, het stree- lend en kussend ging ze haar weegs. Te Philippine herdacht Zondag jl. een ingezetene, op zgn gouden bruilofts feest, tevens den dag, waarop hg vóór een halve eeuw benoemd werd totdood graver. In het Prins Hendrik-dok, te Mid delburg, wordt door de Kon. Maatschappij >de Schelde* een niet alledaagsch werk ver richt aan een van de schepen der Rotter damsche Lloyd. Het stoomschip Batavia,* dat 7 April 1883 van genoemde werf te water werd gelaten, zal 24 voet worden vergroot. De ijzeren platen op ongeveer s/s der lengte van het schip zgn reeds voor een deel los gemaakt, het achterste gedeelte zal worden achteruit gebracht de kiel ligt dan ook in hellende richting en de verkregen ruimte alsdan aangevuld. Met deze ver grooting gaat gepaard vernieuwing van machine en tuig. Wanneer het vernieuwde stoomschip be wijzen zal hebben geleverd aan de ver wachting te hebben voldaan, dan bestaat de waarschijnlijkheid, dat er een dergelijke bewerking op meer schepen dier reederg zal worden toegepast. Een nieuw beroep Voor de ramen van een café tevens logement, hoek Damstraat en Voorburgwal, kan men het volgende lezenGepaten teerde getuigen ten allen tijde hier te verkrijgen." Wie nu gelukkige vader" is geworden of voor andere zaken op het stadhuis ge tuigen noodig heeft, kan ze daar bekomen. Een wijnhandelaar te Breda kreeg uit Amsterdam een bestelling van 30 flesschen Champagne en 120 flesschen Bordeaux-wijn, benevens 25 flesschen cog nac, van een dame uit Amsterdam, »wier dochter in het huwelijk treedt". Men wordt »nog deze week betaald". De domme wijnhandelaar heeft zelfs geen briefkaart gewaagd aan deze domme flesschentrekkersstreek. Aan een particulier schrjjven uit Atjeh ontleenen wij het volgende Onder de Atjehers heerscht in den laat- sten tgd zeer veel verdeeldheid, zelfs heeft een onderlinge strjjd binnen onze liniën plaats gehad. Een hevig gevecht van een aantal van 600 Atjehers had er plaats, waarbij getracht werd elkanders kampongs te veroveren. Een der beide partgen be hoorde tot onze bevriende Atjehers, die dan ook door onze troepen van een 30tal geweren voorzien werden en 2000 patronen. Een zeer hevige schermutseling had plaats, waarbg circa 3000 schoten gelost werden, doch slechts één man werd ernstig ge kwetst. Van een der Nederlandsche be- zettingsposten genoot men het schouwspel. Bij de bevriende Atjehers waren zelfs 2 hoornblazers. Vond nu het spreekwoord maar toepas sing »in troebel water is het goed vis- schen", dan had men kans op een spoedige Rotterdam, 22 Aug. Het ss. Kirkby" bestemd naar Rotterdam, dat 13 Aug. naar Plymouth terugkeerde met belangrgke schade door aanvaring met het Engelsche oorlogsvaartuig »Forth" is Zaterdag 11. in het dok gezet om onderzocht te worden. Niet aUeen is er een opening van 25 voet lang in de zijde, doch onder in het ss. is een groot gat van zes voet wijd in het vierkant, dat vermoedelijk door den eersten stoot van den ram werd veroorzaakt. De machine, die grootendeels onder water zit, heeft weinig geleden, doch het ketelruim is een volmaakt wrak. De bakboordsketel, die ongeveer 40 ton weegt en tijdens de aanvaring ongeveer 30 ton water bevatte, is uit de bedding minstens 18 duim voor waarts geschoven, terwgl de stuurboords ketel zwaar lek is. De »Forth" liep 22 voet diep in de »Kirkby" en het is bijna een wonder dat het ss. drijvende bleef met zulke belang rgke schade. Maandagavond stonden bij de Wgker- brug te Voorburg twee dames te wachten op de IJselstoomtram naar den Haag. Een van haar, mej. P., wonende te Ara sterdam, was reeds op het tramrgtuig ge stapt, terwgl de andere nog op den.weg bleef staan, omdat zg te voet huiswaarts wilde keeren. De juffrouw, die zich reeds op de tram bevond, sprong er toen af, terwgl het rijtuig reeds in beweging was, met het ongelukkig gevolg, dat zg strui kelde en de wielen haar over een arm en de beide beenen gingen, welke lichaams- deelen verbrijzeld werden. De verwonde werd per rijtuig getrans porteerd naar Voorborg, alwaar een ge neesheer het eerste verband legde, waarna zij verder vervoerd is naar het ziekenhuis in Den Haag, waar de juffrouw nog den zelfden avond overleed. De personen, die gisterenavond op den Kralingscben Plas door het omslaan van een zeilboot verdronken, zijnJ. Koorenwonende in de Ruhroekstraat, nalatende een weduwe met 3 kinderen; K. Kop, in dezelfde straat woonachtig, nalatende een weduwe met 4 kinderen Bezie, wonende in de Schoolstraat, nala tende een weduwe met 2 kinderenW. Snelreweert, ongehuwd, wonende aan de Slaakkade, allen meubelmakersen D. Kooren, marinematroos. De beide gered den zgn in zooverre hersteld, dat zg hun werk kunnen hervatten. Sedert de stoomvaartlijn Harwich Hoek van Holland geopend is, is het rei zigersverkeer op de lijn VlissingenLonden merkelijk verminderd. Indien men te Rozendaal dagelgks de DuitschEngel sche mailtreinen ziet aankomen en vertrek ken, valt dat zeer in het oog, hoewel alle zorg en spoed voor deze treinen, en facili teiten voor de reizigers in acht worden genomen. Te Zundert (N.-B.) is een kind bij het eten eener prnim door een wesp in de keel gestoken. Geneeskundige hulp En Hendrik richt zgn schreden naar het veldlazareth, dat aan het uiterste van het bivouac is opgericht. Hier liggen de zwaar gewonden op veldbeddende lichtgewonden zgn reeds vervoerd naar plaatsec, die verder van de vechtlinie verwgderd zijnhier ligt een Fransch grenadier met grijzen baard naast een jong Pruisisch officier van de garde, ginds een bruine Afrikaansche jager naast een Prui sisch dragonder. Er wordt geen woord gespro ken nauwelijks komt een smartkreet over de vast samengeperste lippen der gewonden. In koortsachligen spoed helpen de geneesheeren en de ziekenverplegers de ongelnkkige krijgs lieden. Doch menigmaal is alle hulp vergeefach, Hier en daar buigt de dokter zich over een, wiens oogen reeds voor immer gesloten zgn. Wat verlangt ge, dragonder? vraagt een dokter aan Hendrik, die juist binnentreedt. Neem mg niet kwaljjk dokter, ik wou zoo gaarne eens naar mgn ritmeester zien. Ritmeester Von Altenbrak ik ben zgn op passer. Daar ligt hg hg zal wel gauw sterven. Doodsbleek en met gesloten oogen ligt Edu- ard Von Altenbrak daar neder. Zgn adem haling is buitengewoon versneld en telkens vertoont zich een bloedig schuim op zijn lip pen. Weenend knielt Hendrik bij de legerstede van zijn heer neder en vat zgn kille hand. Ritmeester ach, mijnheer De gewonde opent langzaam de oogen en ziet den trouwen oppasser niet zonder eenige verwondering aan. Zijt ge daar, Hendrik? zegt hij met groote inspanning. Ach, ik droomde, dat mgne vrouw hier was mijn kinderen mgn zoon. Hendrik, ga naar mgn vrouw verlaat mijn zoon niet hem dreigt gevaar ik gevoel het oh, mgn God laat mg niet sterven. Een vreeselijke aanval van kramp doet den gewonde kermen, de dokter komt toegesneld. Richt hem een beetje op hij stikt. Te laatEen stroom bloed golft uit den mond van den ongelnkkige Een trilling het hoofd zinkt op de borst Edu- ard Von Altenbrak is dood. Langzaam legt de trouwe dienaar hem op zgn legerstede neder en bedekt zgn gelaat met beide handen. Met ernstig gelaat staat de dokter naast hem. Ge zjjt een brave borstRaak nu maar niet zoo van streek, hg laat tenminste geen huishonden na. Geen huishouden I Hendrik springt op. Die laatste hartverscheurende woorden van zijn heer klinken hem nog in de ooren, hg legt de hand op zijn hart en fluistert Ik zal ze niet verlaten die arme vrouw en die arme ongelukkige kinderen I Daar klinkt door den nacht het verzamel- signaal der dragondersnog eenmaal legt Hendrik zgn hand op de gebroken oogen van zgn heer en na snelt hg weg ook hem roept de plicht. ACHTSTE HOOFDSTUK. Onder het woelige rumoer van den krijg is het Duitsche keizerrgk als herboren opge staan en nu is Berlijn, de keizerstad, in feest dos. Van alle huizen wapperden de vlaggen met de kleuren van het nieuwe rgk, in vele straten ziet men ze in rijen langs de hnizen. Korven met bloemen ziet men bij de geopende vensters staan en van geluk stralende ge zichten zien de straat langs en luisteren of ze de muziek nog niet hooren van den intocht der zegevierende troepen. Vandaag keeren de gardetroepen in Berlijn terug, de dappere krijgers, die de hoogten van Saint-Privat be stormden, bij Sedan keizer Napoleon gevan gen namen en bg Le Bonrget den overmach- tigen vijand terugdreven. Aan de spits ziet men den eersten keizer van het nieuwe rgk, den grgzen held. Kanonschoten dreunden, de klokken luid den, de intocht begon Het gejubel van het volk vereenigde zich met het hoera der terng- keerende krijgslieden. Nu waren do zware of fers vergeten, ieder dacht slechts aan de roem rijke daden van het Duitsche leger en aan hetgeen door den oorlog tot stand gekomen wasde lang gewenschte eenheid van het Duitsche vaderland. Juichend klonk den grgzen keizer dan ook van alle zjjden het rHeil Dir im Siegerkranz" tegen. Het gelaat van hen, die dierbare dooden betreurden, klaarde op bij de gedachte, dat hun dood niet te vergeefs as. Ook het dorpje Friedrichshagen was fees telijk getooid, maar de straten waren een zaam en ledig. Bijna alle inwoners waren naar Berlgn getogen. Voor het huis bg den oever van het meer zat een bleeke jonge vrouw in rouwgewaad. Margherita was alleen, zij had Dorothea met de kinderen naar het bosch gezonden, het dienstmeisje was naar Berlgn en zoo zat de jonge vrouw daar eenzaam en alleen, verdiept in haar droevige gedachten. Hoe was zij ver anderd in het laatstverloopen jaarVroeger was zg niet forsch van gestalte, neen, maar haar wangen hadden een gezonde klenr, haar lippen waren frisch rood, haar zwarte oogen schitterden met een zacht vuur. En nu? Haar wangen waren vaalgeel, haar lippen flets, haar oogen hadden hun vnnr verloren en h ar gestalte was gebogen. Margherita had sedert weinige weken het ziekbed verlaten, waarop Eduards doodstijding haar had neergeworpen. In slechts weinige regelen had de brave dienaar, Hendrik, haar de ontzettende gebeurtenis gemeld. Van geen andere personen had zg eenig bericht ontvan gen. Aan niemand hbd zg haar leed kunnen klagen, aan niemand dan aan Dorothea, die dan ook werkelijk deelnam in haar smart. De eerste dagen was zij als een waanzinnige in huis en hof rondgevlogen, toen had een he vige zenuwkoorts haar op het ziekbed gewor pen en eerst met de lente was zij daarvan opgestaan. Maar de kracht van haar lichaam en geest was gebroken, zg kon aan niets an der meer denken dan aan het noodlottig einde van haar echtgonoot, wat van haar en haar kinderen zou worden was haar onverschillig. Zg leefde alleen nog voort in de hoop, dat de dood haar spoedig met haar man zou ver eenigen. Als de oude Dorothea er niet geweest was, zouden de kinderen alle verzorging ge mist hebben, maar de oude getronwe ziel zorgde voor den geregelden loop van het huis houden en voor de kinderen. Nood en gebrek kwamen de woning niet binnen. Eduard Von Altenbrak had vóór zijn vertrek een groote som gelds bij een bankier in bewaring gege ven, op naam van Margherita, en van dit kapitaal bestreed de onde Dorothea de uitga ven van het huishouden. Onbeweeglgk stil zat Margherita daar neer. Zelfs in den warmen zonneschijn rilde het verzwakte lichaam als van konde. Zg trok haar doek dichter om haar hals en sloot de oogen. Plotseling schrikte zij op. Het tuinhek knarste in de hengsels, en toen zij langzaam het oog daarheen richtte, zag ze een man, die op krukken in den tuin voortstrompelde. De man had een houten been, hg was in burgerkleeding, maar zgn borst was versierd met eereteekenen voor krijgsbedrijven. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Vliegend blaadje : nieuws- en advertentiebode voor Den Helder | 1893 | | pagina 1