't Vliegend Blaadje
KLEINE COURANT
NIEUWEDIEP EK
JJMt (Sdtmrda.
Ho. 2465
Woensdag 80 September 1896.
84eto Jaargang.
H
Bureau: zuidstraat. 1 T AA 11 Kj 171 nijin
Telefoonn". 68. V 1/1/11 IlljLJJijIl,
I TWYWT Bureau: Ipoorstraat.
lülA fit J. Telefoonn. 61.
Abonnement
p. 3 maanden binnen de gemeente 50 Ct., met Zondagsbl. 80 Ct.
id. franco per post 75 idem f 1.12
id. voor het Buitenland f 1.25, idem f 2.00.
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Uitgevers: BERKHOUT ft Co., te Helder.
Bureaux 8POOB8TRAAT .n ZUIDSTRAAT
AdvertontLön
▼an 1 tot 5 regels.25 Cent.
Elke regel meer5
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaur bezorgd zijn.
_j Aan onze abonné's buiten de
gemeente wordt beleefd ver
zocht 't verschuldigde abonne
mentsgeld Vliegend Blaadje en Zondags
blad, 3e kwartaal 1896, te willen over
maken per Postwissel of in postzegels,
vóór 5 Oct., zullende anders daar
over met 5 cents verhooging per post
worden beschikt.
Postwissels voor dat doel behoeven
slechts met een zegel van 2l/a Ct. beplakt
te worden.
Aan onze abonné's in Amerika
wordt beleefd verzocht, het ver
schuldigde abonnementsgeld te willen
overmaken.
DE UITGEVERS.
NIEUWSTIJDINGEN.
HELDER, 29 Sept. 1896.
Zondagmorgen hield de WelEerw. hr.
G. E. Bron, predikant bij de H. G. zijne
afscheidsrede in de Nieuwe Kerk.
't Kerkgebouw was bezet door een tal
rijke menigte belangstellenden, die den grjj-
zen leeraar voor 't laatst wilde hooren.
Toen ds. Bron den kansel had beklommen,
begon hg zgne toespraak met de woorden
>Er is een tgd van komen en een tgd van
gaan."
Na een evangeliearbeid van 41 jaren,
waarvan 37 jaren hier ter plaatse, achtte
de grjjze leeraar 't oogenblik gekomen,
waarop hg zjjn werkkring diende te ver
laten, hoewel 't besluit daartoe hem veel
.tr$d en moeite had gekost. Hg rekende
schouders rust van den
dat, wegens Klim
arbeid, die op de
gemoedelgken evangeliedienaar, niet langer
door hem kon worden voortgezet. Intusschen
zou de gemeente van Den Helder steeds bjj
hem in dankbare herinnering bljjken.
Tot tekst werd daarna gekozen 2 Cor.
13:13, laatste gedeelte. De gemeenschap
des H. Geestes zij met u allen."
Na 't zingen van gez. 43 1 en 6 gaf
de eerw. spreker een beschrgving van de
werking van den H. Geest, wenschte dat
zgne gemeente door dien Geest mocht be
zield worden en eindigde met een opwek
king tot onderlinge liefde en belangstelling
in de openbare godsdienstoefeningen.
Na afloop werd gezongen gez. 236 4,
Op den afscheidsgroet aan de gemeente
volgden nu bijzondere toespraken van den
vertrekkenden leeraar tot de leden van den
Kerkeraad, de aanwezige collega's, den
weleerw. hr. Bakker pred. bg de Lntersche
gemeente, den godsdienstonderwijzer Keu-
ning, hh. kerkvoogden, 't zangkoor Har
monie", den leider van den zang en den
organist.
Aan 't einde werd nog een woord van
dank aan de gemeente gebracht voor het
vertrouwen, aan spreker zoovele jaren ge
schonken.
Namens de collega's werd nu een harte
lijk en waardeerend woord tot ds. Bron
gesproken door zgn ambtgenoot, den wel
eerw. hr. ds. Beekhuis.
Door bovengenoemd zangkoor werd onder
leiding van den hr. W. Kujjk den ver
trekkenden leeraar een afscheidslied toege
zongen, waarna de gemeente zong Ps.
72 11.
Met een lied van 't zangkoor eindigde
de plechtige godsdienstoefening, die zeker
bg de aanwezigen nog lang in herinnering
zal blijven.
De R. K. Kiesvereeniging alhier, heeft
in eene vergadering, Zondag 11. gehouden,
totcandidaat voor den gemeenteraad gesteld
den heer H. Dito. De verkiezing zal plaats
hebben Dinsdag 6 Oct. a.s.
Hr, Ms. pantaerschepen>Kortenaer,"
»Piet Hein" en >Evertsen" zgn jl. Zater
dag van Amsterdam naar Rotterdam ver
trokken en zullen aldaar acht dagen ver-
big ven.
De Scheveninger bom Sch. 268,
schipper L. v. d. Zwan, is Zaterdag met
26 last haring te Nieuwediepbinnengekomen,
wegens gebrek aan drinkwater en ongesteld
heid van een der opvarenden, die ter behan
deling naar het marine-hospitaal werd over
gebracht. De schuit is daarna naar zee
teruggekeerd.
Misplaatste aardigheden.
Men schrijft van Terschelling, d.d. 24
Sept.
>Het is bekend, dat de zeelieden, als zjj
in nood verkeeren, zeer dikwjjls eene flesch
overboord werpen, waarin een stuk papier,
meldende hun laatste ongeluk, etc. Meer
malen is er op gewezen, dat van dit een
voudig middel een schromelijk misbruik
wordt gemaakt, om flauwe aardigheden uit
te halen, wat ten gevolge heeft, dat de strand-
zoekers die flesschen maar zelden meer me-
denemen, waardoor het mogelijk is, dat
velen onbekend big ven met het lot van hunne
bloedverwanten, waar ze anders er mee op
de hoogte gebracht zoaden zgn. Wij kun
nen niet ernstig genoeg tegen dergelijke
praktijken waarschuwen, en 't ware te wen-
schen, dat alle zeelieden en passagiers ze
nalieten.
Bg Borkum is een barkschip ge
zonken, vermoedelijk met de geheele be
manning. Te Juist is een schip gestrand.
Een sloep met proviand vaneen kanon
neerboot in de haven te Hoorn zou Vrijdag
middag door 5 matrozen naar het schip
worden geroeid, doch sloeg door den hevigen
golfslag vol water. Vier mannen sprongen
er uit en kwamen zwemmende aan boord.
Maar de vjjfde man dreef met de zinkende
boot naar het havenhoofd terug. Daar wer
den hem touwen toegeworpen, zoodat
weldra behouden aan wal stond. De boot
sloeg stuk en de proviand ging verloren,
De in de muziekwereld te Amsterdam
algemeen bekende orchest directeur, de heer
F. Wedemjjer, is Zaterdagnacht bg de Stad
houderskade te Amsterdam te water geraakt
en jammerljjk verdronken. Zondagmorgen
werd zgn ljjk gevonden.
Dezer dagen kwam in een dorp in
den omtrek van Haarlem een paartje om
zich te laten trouwen. Kwam het omdat zjj
niet meer in eene groene jeugd zich mochten
verheugen (ze waren beiden de zestig al ge-
passeerd) of hadden zg nooit van de usanceB
gehoord zeker is het dat zg vergeten
hadden getuigen mede te brengen.
Gelukkig waren er medelijdende zielen
in de buurt, die zich bereid verklaarden in
dezen hiatus te voorzien. De koetsier die
het paar gereden had, de veldwachter, de
gemeente-secretaris en een welwillend land
bouwer uit de buurt traden als getuigen
op, en zoo kon de gewenschte knoop, dank
zg de medewerking van deze bonte rjj, nog
gelegd worden.
Een jonge dame met een zeer ge
distingeerd uiterlijk en nette manieren nam
dezer dagen haar intrek in een hotel te
Leiden. Heel spoedig bleek het der politie
dat men te doen had met eene sluwe op-
lichtster, die onder valsche voorgevens in
verschillende winkels goederen kocht en
medenam. Enkele winkeliers, die haarminder
vertrouwden, boden aan de goederen aan
haar adres te zenden; in zulk een geval
gaf zij een gefingeerd adres op, ten gevolge
waarvan die goederen weder in het bezit
der leveranciers kwamen.
De dame werd aangehouden, en uit het
verder door de politie ingestelde onderzoek
bleek bovendien dat de aangehoudene onder
gelijke omstandigheden ook goederen was
machtig geworden te Amsterdam, Haarlem
en Deventer, en dat zjj als ziekenverpleegster,
echter slechts voor korten tgd, in verschil
lende gestichten was werkzaam geweest.
Zg behoort tot eene nette familie, heeft
eene hoogere burgerschool doorloopen en
had daarna hare opleiding voltooid in eene
dameainrichting te Bonn.
Na opgemaakt procesverbaal is zg naar
de gevangenis te 's-Gravenhage overgebracht
ter beschikking van den officier van justitie
aldaar.
In de nu trekkende 352e Staatsloterij
is verleden Dinsdag de f 100,000 gevallen
op No. 719. Iemand, te Gouda woonachtig,
had de onvoorzichtigheid eenige dagen
vóór de trekking een briefje (l/io aandeel)
van dat nummer te verscheuren, waarvan
nu het gevolg is dat de daarop gevallen
prjjs, f4250, niet kan worden uitbetaald.
Dit strekke tot waarschuwing van de
houders van loten tegen de vernietiging
van briefjes, zoolang de trekkingen niet
zjjn afgeloopen en zoo lang de mogelijk
heid bestaat dat nog fouten in de trek-
kingsljjsten voorkomen.
Omtrent dit geval behelst het >Dagbl."
nog het volgende verhaal:
den inspecteur der Registratie in Den
Haag vervoegde zich iemand uit Gouda om
zgne hulp in te roepen.
Mijnheer, kunt u mg ook helpen, ik ben
zoo ongelukkig 1"
»Wat scheelt er dan aan?"
>Och mjjnheer, ik heb een twintigje ge
kocht in de loterjj en daar is me nu het
groote lot op gevallen
>Nu dan felici.
»Neen mijnheer, feliciteer me niet, ik
ben radeloos. Ik ben een arm man, ik werk
hard voor mjjn vrouw en*kinderen en daar
valt me nu het groote lot op mjjn twintigje
en mjjn vrouw heeft het verscheurd
»En de stukken weggegooid?"
»Ja, och ja, en nu weet ik geen raad."
Met bedaardheid werd hem nu aange
toond, dat, als zgn verhaal waar bleek te
zijn, door het inleveren van de andere
negentien twintigjes, er wellicht kans was,
dat hg zgn aandeel nog kreeg over een
jaar.
De jongen die in de lucifersfabriek
>Lumen" te Schiedam in brand heeft ge
staan, is aan de gevolgen daarvan overleden.
Het bericht, dat onder den vloer der fabriek
vaatjes buskruit werden bewaard, noemt
»Het Vad." geheel uit de lucht gegrepen.
Waar moet het met de aardappelen heen
'tZiet er treurig uit met die aanhou
denden regen voor onze aardappelen, veler
hoofdschotel bg den maaltijd. Die op hooge
zandgronden zgn geteeld, loopen vooreerst
nog niet zoo groot gevaar, maar die op
lage kleigronden worden ziek. 'tls te
hopen, dat 't niet zoo erg zal worden als
vóór 60 jaar, toen de ziekte zich voor het
eerst in ons vaderland vertoonde en de
meeste akkers het rooien niet waard bleken.
De weinige goede zandaardappels werden
toen voor f 10 en hooger het mud ver
kocht.
De huismoeders waren ten einde raad,
wat zg bg het middagmaal zouden op-
disschenmen moest zich bepalen tot
erwten en boonen en meelkost. Gelukkig
kwamen er in het voorjaar Keulsche aken
met Pruisische aardappelen, die gewoonljjk
voor veevoeder werden aangevoerd, maar
toen als een ware lekkernjj werden gegeten.
Een zeeman, die dezer dagen te Cardiff
terugkeerde, heeft een zeer treurig schip-
breukverhaal te vertellen.
Het schip »Ealing," waarop hg tweede
stuurman was, verging in Januari bjj Green
Island (Nieuw-Schotland) door het stooten
op een klip. Hjj bracht met den kapitein,
twee officieren en dertien anderen van de
bemanning, vier dagen en nachten door in
een open boot, zonder voedsel en dun ge
kleed, bg een temperatuur van 6° onder 0.
Vóór de boot aan land kwam, waren de
kapitein en acht anderen van de koude ge
storven en de overgeblevenen kwamen met
bevroren ledematen te Halifax aan. De
tweede stuurman moest zich beide beenen
en al zgn vingers laten afzetten. Hg was
eerst na verloop van zes maanden genezen.
Al de anderen moesten dergelgke operaties
ondergaan.
Twee van de omgekomenen werden vóór
hun dood krankzinnig en liepen razend
heen en weer in de boot, die dreigde om
te slaan.
Van een boot, waarin de eerste officier
en zes der bemanning de »Ealing" ver
lieten, werd niets meer vernomen.
Gaslicht.
Den 19en September was het 70 jaren
geleden dat te Berljjn de eerste gaslantaarn
werd aangestoken. In het jaar 1826 liet
koning Frederik Wilhelm II met de»Im-
perial Continental Gas Association" een
verdrag sluiten, volgens hetwelk deze firma
te Berljjn een filiaal onder den naam van
>Gaserleuchtung8-compagaie" zou oprich
ten. Het denkbeeld om gas voor verlichting
te gebruiken, is nu meer dan een eeuw oud.
De Engelschman Murdoch was de eerste die
in 1792 zgn huis en zgn kleinere werk
plaatsen te Cornwall met steenkolengas
verlichtte en de beroemde ingenieurs Baulton
en Watt volgden spoedig zgn voorbeeld door
in hun groote spiunergen te Halifax even
eens gas te branden. Doch op het punt van
straatverlichting is Berljjn de stad, die
daartoe het eerst gas bezigde. De verlichting
had aanvankelijk slechts in de wintermaanden
van begin September tot einde April plaats.
De Engebcke ingenieur Perkina was de
stichter der eerste Berljjnsche gasfabriek.
Vasten.
Een Amerikaansch blad bericht dat me
vrouw Ingham, een Amerikaansche, het
record van alle vasters van da Vereenigde
Staten heeft geslagen en reeds 203 dagen
heeft gevast. Echter geschiedt dit niet vrij
willig: mevrouw Ingham ljjdt aan aanvallen
van katalepsie, gedurende welke zg niet
het geringste voedsel neemt. Men vertelt,
dat zg 15 jaren geleden 360 dagen zonder
eten bleef. Zeker is het, dat haar vreemde
ziekte zeer de aandacht trekt van ver
schillende geneesheeren der Vereenigde
Staten Mevrouw Ingham heeft tjjdens haar
korte oogenblikken van helderheid
zelfs dan is het onmogelijk haar
voedsel in te krjjgen. Vóór haar
aanval woog zg 210 pond; op
den 203en vastdag haalde zg niet meer dan
75 pond.
Het gevaar van snurken.
Een student uit Praag, die te Weenen in
een hotel logeerde, werd in zgn eersten slaap
gestoord door een krachtig gesnork. Hg
sprong uit het bed, stak een kaars aau en
doorzocht zgn kamer; onder het ledikant
vond hg een jongen man in diepen slaap.
De student riep een paar kellners, die den
vreemdeling vastgrepen en naar het politie
bureau brachten. Daar werd hg herkend als
een iri de politiebladen gesignaleerd sloten
makersgezel uit Müacheu. Hg bekende, dat
hg, met het doel diefstal te plegen, in de
kamer was geslopen toen hg geen voor
werpen van waarde had gevonden, had hg
besloten de terugkomst van den"
af te wachten om diens horloge en porte-
monnaie te stelen. Hg was onder het ledi
kant gaan liggen en daar door den slaap
overmandhjj scheen zelf niet te vermoeden
dat hg zoo snurkte.
Gemeenteraad van Texel.
Vergadering van Vrjjdag 25 September.
Voorzitter Jhr. Strick van Linschoton, Bur
gemeester. Aanwezig eerst 7, later 8 leden
afwezig de hoeren C. P. Kejjzer, Metz en
Westenberg, allen met kennisgeving.
Na opening worden de notulen gelezen en
goedgekeurd.
I. Mododeolingen.
Drie missiven van Ged. Staten
le. goedkeuring suppletoirs begrooting;
2e. goedkeuring verhooging der huar poet-
en telegrattf kantoor
8e. niet-ontvankeljjk-verklaring eoner reclame
tegen don hoofd, omslag, van P. D. Kuiter.
Ingekomen eene kennisgeving van den heer
V. H. Houwen, hoofd der school te Zuid-
Eierland, inhoudende, dat hjj heeft i
aan het verlangen van den Raad door eene
landbouwacte te behalen, verzoekende met 1
Jan. a.s. salaris ver hoogiDg tot een bedrag als
andere hoofden genieten, te mogen ontvangen.
Gesteld in handen der Commissie voor
het bogrootingsonderzoek.
II. Aanbieding van de begrooting der Ge
meente en die van het Algemeen Armbestunr,
dienst 1897.
De eerste wjjst als eindojjfer in ontvangsten
en uitgaven aan f51587,04'; geen gunstig
cijfer volgens den Voorzitterevenwel weDScht
hjj nog geene belastingverhooging. Bjj de
tweede begroot ing werden geone getallen ge
noemd. Verzocht werd weder (2600 subsidie
te mogen ontvangen.
Als commissiëa van onderzoek worden be
noemd voor de le de hh. Koning, Metz en
Roepervoor do 2odo hh. Koorn, Zjjm en
Lap.
Do begrooting der Gemeente zal bjj de
ledon cireuleeren.
III. Herhaling8-onderwjjs.
Op voorstel van don Voorzitter i
stommen besloten, dit onderwjjs
niet verder te doen geven, op grond van de
belangstelling, die het beeft
^ETJXXjIJEITOU
15)
»Uw vuder kan voor zich zeiven spreken",
antwoordde hjj kortaf. «Er is niets geheim
zinnigs. Gjj, met uw dwaze inbeelding, maakt
En zonder mjj zelfs met oen hoofdknik te
verwaardigen, keerde hjj zich om en ging den
weg naar West Inch op.
i volgde hem langzaam, zeer ontstemd
het gobeurde. Ik gevoelde dat er iets niet in
den haak wa6, maar al was er mjjn leven
mee gemoeid geweest, ik had Diet kannen zeg
gen, wat dit alles beteekonde. Peizende over
het geheimzinnigs van de komst van dien man
«n over zjjn langdurig verbljjf bjj ons, ver
volgde ik mjjn weg. Wie had hjj toch wel in
'het oude fort denken te ontmoeten? Was de
kerel een spioD, die daar een anderen spion
wilde spreken? Maar wat viel er eigenljjk in
Borwickshire te spionneeren Daarbjj kwam,
dat majoor Elliot hem kende en dat die niet
zooveel eerbied voor hem zon hebben betoond,
als er iets met hem niet in den haak was ge
weest.
Torwjjl ik zoo in gedachten verzonken voort-
liep, hoorde ik plotseling een vrooljjke stem,
die mjjn naam riep. Ik keerde mjj om en zag
den majoor zelf den heuvel afkomen, met zjjn
bulhond Bonnder aan een ton w. Die hond was een
gevaarl jjk, wcestdieren had menigoen in den om
trek gebeten. De majoor hield ochter veel van den
hond en nam hem bjjna altjjd op zjjn wan-
IV. Verzoek van J. H. Moojen en J. P.
Noordjjk om subsidie voor eene tweede stoom
bootverbinding met den vasten wal. Aan
gezien dit verzoek gisteren door adressanten
is ingetrokken, bljjft behandeling achterwege.
V. Verzoek om vorhooging van jaarwedde
door de telefonisten te Ooatcrend, den Hoorn
en Oudeschild.
In het verzoek wordt medegedeeld, dat
slechts door ieder f 50 per jaar genoten wordt,
en dat zjj knonon vragen eenige tegemoet
koming van het publiek, dat echter diaarover
klaagt.
Do Voorzitter stolt voor om de aanvrage
te splitsen en het verzoek van ieder afzondorljjk
to behandelen en doet mededeelÏDg van het
aantal verzonden en ontvangen berichten over
de laatste jaren. Voor den Hoorn bedroegen
deze in 189556 en 35, voor OoBterend 180
en 124, voor Oudeschild 247 en 206; ondor
de laatste Marineberichten inbegrepen.
De heer Zjjm zou alvorens de jaarwedden
te verhoogen, willen zien of voor het tegen
woordig bedrag misschien andere personen te
vinden zjjn.
De Voorzitter meent, dat ook dan de wedden
onvoldoende zjjn, waarop de heer Zjjm deze
gaat vergelijken met het salaris voor onder
wijzers, bjj wie zich het loon ook regelt bjj
vraag en aanbod.
De Voorzitter meent, dat deze vergeljjkiag
niet opgaat, omdat een pBS beginnend onder
wijzer met 500 gnlden voldoende beloond
wordt.
De Wethonder Kejjzer betreurt het, dat het
verzoek is ingekomen. Bjj de oprichting der
kontoren was men op de dorpen zeer tevreden
den toestand. Was er iets voor te zoggen,
om de wedden te Oosterend en Oudeschild te
verhoogen, voor den Hoorn ging dit niet aan.
Daar kost elk bericht der gemeente reeds on
geveer f 1.
De Voorzitter beaamt dit.
Da beer Zjjm meent, dat er geen motief
is voor het voortbestaan van het kantoor te
den Hoorn.
Do Voorzitter zegt, dat dit thans niet aan
delingen mee, maar nooit anders dan aan een
stevig koord. Juist toen ik mjj omkeerde om
den majoor op te wachten, struikelde hjj over
een boomstam en liet het tonw glippen. De
hond rende don hen vol af, recht op mjj aan.
Ik was niet bjjzonder op mjjn gemak,wantik
had stok noch steen ondor mjjn bereik en
kende den gevaarljjken aard van het diér. De
majoor riep hem uit allo macht terug, maar
ik geloof, dat dit don hond nog woedender
maakte. Daar ik zjjn naam kende, riep ik zoo
hard als ik kon «Bounder, Bsunder 1" in de
hoop, dat hjj mjj als vriend zon herkennen.
En dat gelukte, want met opgezette rugharen
snelde bjj mjj voorbjj en op Bonaventnre De
Lapp aan. Deze keerde zich bjj het geschreeuw
om on zag dadeljjk wat er aan do hand was.
Toch vervolgde hjj rustig zjjn weg. Het hart
sloeg mij in de keel, want de hond had hem
nooit gezien en zou hom waarschjjnljjk erg
toetakelen. Maar nauweljjks had het dier het
knippen met duim en vinger van De Lapp ge
hoord, of zjjn woede bedaarde plotseling en
kwispelstaartend kroop hjj voor zjjn voeten.
«Is dat uw hond, majoor?" zeide hjj, toon
diens eigenaar kwam aanstrompelen. ,Eon mooi
dierbjjzonder mooi
«Ik wa3 bang, dat hjj u zou bjjten," zei de
majoor buiten adem, want hjj had bjjna even
hard geioopen als ik.
*Och gekheid," riep De Lapp, terwjjl hjj
den hond over den kop streek, rzoo'n goed
beest doet geen kwaad. Het is een mooie aar
dige hondik houd veel van honden. Maar
het doet mjj pleizier u hier te ontmoeten, ma
joor, want deze jonge man, wien ik veel
verplicht ben, begint mjj op eens voor een spion
te honden. Ï9 het niet waar Johan?"
Ik werd zoo verlegen, dat ik geen woord
kon spreken, maar als eene boerenjongen met
hooggekleurd gelaat naar den grond koek.
«Gjj kont mjj, majoor!" hornam De Lapp»
«en zult wel de goedheid willen hebben hom
te verzekeren, dat van zoo iets geen sprake
kan zjjn."
«Neen, neen, Johan, daar is geen kwestie
van," sprak de majoor.
tik dank u, majoor!" vervolgde De Lapp.
«Het is maar gelukkig, dat ge mjj kont on
recht kunt laten wedervaren. Wat u betreft,
ik hoop, dat uw knie spoedig weer hersteld
moge wezen on dat men u weldra een regiment
zal toevertrouwen."
«Met mjjn knie gaat het flink vooruit,
antwoordde de majoor; maar zoolang er geen
regiment weer krjj-
1 ik waarschjjnljjk niet
oorlog komt, zal ik
gen, en een oorlog
meer beleven."
«Zoudt ge dat denkon?" vroeg De Lapp mot
een zonderlingen glimlach. «Wjj zullon zien,
waarde vriend! wjj zullen zicnl"
Hjj nam zjjn hoed af, keerde zich om en
daalde verder den weg naar West-Inch af.
De majoor zag hem in gedachten verdiept na
en vroeg mjj Iood, waarom ik op de gedachte
gekomon was, dat hjj een spion zon zjjn. Ik
vertelde hem, wat ik gezien had. De majoor
zei niets, maar hoofdschuddend ging hjj ver
der, als iemand die zich niet gernst gevoelt.
Na 't voorval in hetonde fort dacht ik over
onzen vreemden commensaal niet meer zoo
als vroeger. Het was toch zeker waar,
hjj iets voor ons verborgen hield. Eigenljjk
;d, was hjj een wandelend geheim, daar
zjjn verleden eon dichte sluier bleef han
gen. Gebeurde het al eens een enkele maal,
dat hjj ons daarachter een blik gunde, dan
kregen wjj niets dan akeligheden te aan
schouwen. Zjjn eigen lichaam alleen was
vrocseljjk om te zien. Eens, op een zomerschen
dag, toen we samen aan het baden waren,
bospeurde ik, dat hjj overdekt was mot littee-
kont van vroegere wonden. Behalve zeven of
acht diepe naden over borst en rug, waar
schjjnljjk door sabelhouwen veroorzaakt, waren
zjjn ribben aan ééa kant uit het verband ge
rukt on een gedeelte van oen zjjner kuiten
was weg. Hij lachte om mjjn verbazing.
«De Kozakken 1 De Kozakken!" riep hjj,
terwjjl hjj met zjjn handen over de litteokens
streek, .en die ribben zjjn gebroken door ka
nonnen, die over mjj heen reden. Cavalerie
zal je niet hinderen, want een paard zal nooit
op je trappen, al loopt het ook nog zoo hard.
Ik ben door vjjftionhondord kurassiers over
reden en door de Rnssisahe huzaren van Grodus,
en daarbjj bekwam ik geen letsel. Maar ka
nonnen dat is erger!"
»En die kuit?" vroeg ik.
«Gjj zjjt misschien nieuwsgierig, hoe dat
gebeurde. Welnu, luister. Mjjn paard was
ooder mjj doodgeschoten on ik lag met ge
broken ribben op het slagvold, doordien de
kanonnon over mjj beengeredon ware». Het
was vreeseljjk koud vreeseljjkl Do grond
was zoo hard als Bteen, er was niemand om
de gewonden te helpen, zoodat ze
in bondingen, waarover men lachen
gevoelde ook, dat ik begon te
en wat deed ik toen? Met mjjn sabel sneed
ik, zoo goed als ik kon, het doode paard open
en kroop er in. Sapristi I daar was hot warm
Maar ik paste er niet heelemaal in,
mjjn beenen er bniten staken, 's Nachts,
ik sliep, kwamen de wolven om de
doode paarden op te eten en per abuis namen
zjj ook een hapje van mjj. Later was ik op
mjjn hoede en met behulp van mjjn pistolen
zorgde ik wel, dat zjj niets meer van mjj kre
gen. Ik leefde daar warmpjes en wel gedu
rende tien dagen."
«Tien dagen!" riep ik. »En wat hebt ge
in al dien tijd gegeten?"
Wel, natuurljjk at ik het paard. Dat was
om zoo te zoggen kost en inwoning voor mjj.
Maar ik was verstandig genoeg om het ge-
doolto, dat mjj tot huisvesting diende, niet het
eerst to nemen. Er lagen genoeg doode man
schappen om mjj heen, die nog in hot bezit
hunner voldflosschen waren, zoodat ik allee
had wat ik behoefde. Den elfden dag vor-
soheon een patrouille lichte cavalerie on ik
was gered".
Door zulk soort vorhalon worden wjj het
een en ander omtrent zjjn vroeger leven ge
waar. Maar spoedig zon do dag aanbreken,
waarop wjj meer van hem zouden te weten
komen. Hoe dat gebeurde, zal ik n verteUon.
Het was een koude, mwe winter geweest,
maar in Maart was het heerljjk weer, met
een zooion zuidenwind, zooda
uit te botton en do i
Den zevenden van die i
Jacob Horsceroft terugkomen uit Edinburg.
Den eersten waren de colleges reeds geëindigd,
maar de examens duurden nog een volle week.
Eduarda on ik wandelden op het strand
hel was den zesden -— cn ik kon over niots
anders spreken dan over mjjn ouden vriend,
den eenigen van mjjn leeftjjd, dien ik bezat.
Eduarda was zeer stil en afgetrokken, hetgeen
bjj baar eon zeldzaam voorkomend verschijnsel
was. Maar zjj luisterde glimlachend naar al
les wat ik sprak.
«Die arme, goede Jacob I" zei zjj oen paar
malen met een diepen zucht.
.En als bjj door zjjn examens komt", ver
volgde ik, (dan zal hjj een eigen huishouden
beginnon en zullen wjj onze Eduarda moeten
Ik trachtte dit schertsend te zoggon,
de woorden bleven mjj in de keel hangen.
jWordt vervolgd).
