st Vliegend Blaadje.
KLEINE COURANT
VOOR HELDER NIEÏÏWEDIEP EN TEXEL.
ELVIRA.
lo. 2501
Woensdag 8 Februari 1897.
25it« Jaargang.
Bureau: Zuidstraat.
Telefoonn". 63.
Bureau: Spoorstraat.
Tolefoonn. 51.
Abonnement
p. 3 maanden binnen de gemeente 50 Ct., met Zondagabl. 80 Ct.
id. franco per poet 75 idem f 1.121/,.
id. Toor het Buitenland f 1.25,idem f 2.00.
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
UitgeYenBERKHOUT 6 Go., te Helder.
8POOR8TRAAT en ZUIDSTRAAT.
Advertentlön
Tan 1 tot 5 regels25 Cent.
Elke regel meer
Groote let tera worden naar plaatsruimte berekend.
Ad verten tiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn.
HIEUWST IJ DINGEN.
HELDER, 2 Februari 1897.
In de laatste dagen hebben vele le
den van 't Rijks-college der Zeevisscherjjen
de vischhal te IJmuiden bezocht, in ver
band met het onderzoek, door den Minister
van Waterstaat in dezen aan het College
opgedragen.
Ook te Harlingen heeft men eigen
aardige lasten ondervonden van den over-
vloedigeu sneeuwvoorraad. Tusschen Bols-
ward en Harlingen was zooveel sneeuw
op den weg gevallen, dat de tramgemeen-
achap moest ophouden, terwjjl de voer
lieden weigerden rijtuigen te verhuren
voor een rit naar Bolsward. Een solist,
die voor de algemeene repetitie voor de
Cte zanguitvoering uit BolBward moest
en, moest wegblgven, en de directeur
der vereeniging, die zich te Makkum be
vond, moest met een rijtuig met vier
paarden herwaarts worden gebracht.
De bestuarders der jjsvereeniging hebben
getoond, hunne betrekking niet als eene
sinecure op te vatten, doordien zjj niet
alleen de massa gevallen sneeuw bg nacht
door een dertigtal werklieden van de baan
hebben laten opruimen, teneinde de lief
hebbers van het schaatsrgden den volgenden
dag weder te kunnen ontvangen, maar
ook ieder op zgne beurt een gedeelte van
den nacht het opzicht over den arbeid op
zich namen.
De aangekondigde hardrjjderjj van man
nen moest echter wegens het ODgunstige
weder worden uitgesteld.
Moordaanslag te Amsterdam.
Jan Burger, de zoon van een brood
depothouder aan de KromboomBloot, had
verkeering met een dagmeisje, dienende
bg een herbergier, Nieuwmarkt 5. Door
verschillende redenen kwam er een ver
koeling tusschen het jonge paar, tot groot
leedwezen van Burger, die, nadat het
meisje hem zgn congé had gegeven, nog
eenige malen gepoogd had de oude betrek
kingen weer aan te knoopen. Alles was
tevergeefs. De vroegere geliefde deed Jan
duidelgk blgken, dat zg niets meer met
hem wilde te maken hebben.
Zoo kwam er wrok in zgn hart en hg
zon op een middel om het meisje gevoelig
te straffen. Helaas, deze gelegenheid bood
zioh heden aan, toen J. Burger de herberg
bezocht aan de Nieuwmarkt. Na iets be
steld te hebben, kwam zgn vroegere be
minde, die een emmer water op straat
had uitgestort, terug om zich door de
herberg naar de keuken te begeven.
Eensklaps vloog een bezoeker, in wien
zg onmiddellgk Jan herkende, op haar af,
en voordat zg hem kon ontwgkeD, bracht
hg haar met een scherp mes een steek
toe in den rug onder het schouderblad.
Toen de gewonde neerzeeg, scheen Jan
eensklaps tot het besef zgner ontzettende
daad te zgn gekomen. Zonder zich te be
denken, keerde bg thans het mes tegen
zichzelf, en met de bedoeling zich van
kant te maken, bracht hg zich eene ern
stige wonde toe in den buik.
Het geval bracht groote opschudding
teweeg in de herberg en reeds spoedig
drong het gerucht van een nieuwen moord
aanslag naar buiten. Onmiddellgk werd
de politie gealarmeerd en een agent, die
in de buurt was, legde het eerste verband
aan het meisje, dat daarop evenals de ge
wonde Bnrger, naar het Binnengasthuis
werd vervoerd. Hier bleek het, dat de
wonden, hoewel van ernstigen aard, niet
levensgevaarlijk zgnmen heeft althans
nog hoop, beiden in het leven te kannen
honden. -
Een prachtige Bchilderg in het bureel-
vertrek van den secretaris-generaal van
het departement van marine, is bij den
brand in dit departementsgebonw geheel
door de vlammen verteerd. Het doek had
volgens kunstkenners een hooge waarde.
De door den brand veroorzaakte schade
wordt op ongeveer f 10.000 geschat,
liet ongelah te Botterdam.
Omtront het ontzettende ongeluk te Rotter
dam, waarvan wij in het grootste deel van
odb vorig no. melding maakten, meldt men
het volgende:
Donderdag waren de werklieden den ge-
heelen dag werkzaam geweest in de ondoreto
verdieping van de piek van het stoomschip
•Teutonia" van de firma W. H. Muller Co.,
liggende in de dokhaven. Met hun tienen
hadden zg onafgebroken doorgewerkt aan het
krabben eo teeren van den binnenwand, om
tegen 4 uur daarmede gereed gekomen, zich
naar een hoogere verdieping te begeven. Een
hunner droeg een pot met teer en had een
brandende smeerkaars in do hand, die onge
lukkigerwijze schuin was afgebrand, waardoor
een groote brandende pit van de kaars in
den emmer met teer viel, die in oen raioimam
▼an tijd geheel en al in brand stond, zoodat
do man den emmer niet meer vasthouden koD,
en dien vallen liet in een party matten, die
nagenoeg op hetzelfde oogeDblik in volle vlam
stonden. Het was een vreeseljjk oogenblik
voor de zich in de ruimte bevindende werk
lieden, die allen naar den uitgang sneldeD,
een uitgang, zoo nauw, dat er slechts één
mensch tegelijk door kan. Eo de vlammen
verspreidden zich met schrikbarende snelheid,
zich werpend op alle# wat in haar weg stond,
zich mededeelend ook aan de kleeren der on-
gelukkigen, van wie er verscheidene met
brandwonden, verschroeide haren, of door het
vuur aangetaste kleeren bovenkwamen. En
toen men meende, dat allen in veiligheid
waren, werd de brandslang van het schip ge
baald. Want dikko rookwolken stegen op,
en het gevaar, dat de brand zich zou uit
breiden, vermeerderde met het oogenblik. Een
flinke straal werd op het gat gericht, totdat
vrceselyke ontdekking! bg het appél
blook, dat drie der werklieden zich nog be
neden moesten bevinden. Onmiddellgk snelde
men naar beneden, tot tweemaal toe, maar
het was onmogelijk af te dalen. De rook be
lette ten eonon male do ademhaling, on wie
zich des ondanks verder had gowaagd, had
dit ongetwijfeld met den dood moeten be-
koopen. Het wms een momont van angstige
Bpanning, verbijsterd liep men door elkaar,
totdat opeens het bevel klonkblusschen
Inmiddols was ook de chef van de politie te
Charlois, de hoer D. A. Caapers, met eenige
mannen op de plaats van de ramp aange
komen. Hy requireerde terstond het stoom
bootje «Havendienst II", on met verdubbelde
kracht begon nu de strijd tegen het woedondo
element, onder toezicht van den opperbrand-
meester, den heer Rjjken. Enormo water
massa's werden in de piek geworpen, totdat
tegen 8 nur de beide ondorste verdiepingen
vol water stonden. Toen was men den
brand meester en kon men zich overtuigen,
dat wat men vreesde, helaas maar al te waar
was. Achtereenvolgens werden de lyken van
twee dor vermiste werklieden bovengebracht,
ééa overdekt met zware brandwonden. De
tweede had minder ernstige brandwonden be
komen en was blijkbaar in den rook gestikt.
Het Igk van den derde was niet te vinden,
hoe men ook met haken en dreggen arbeidde,
zoodat men de piek ten slotte door een
schroefgat liet ledigloopen, en te 11 nur ook
het Ijjk van den thans nog alleen vermisten
ongelukkige, onder een hoop matten vond
liggen, waaronder hg in zijn vertwijfeling
bljjkbaar een schuilplaats had gezocht. Alle
drie do lyken werden naast elkaar iD het
logies van liet scheepsvolk gelegd, omdat het
vaa boord brengen door hot dryfjjs on
de daisternis levensgevaarlijk was. Vrydag
morgen om 9 uur voer het stoombootje »Mine-
ral", eveneens aan de firma MUlier toebe-
hoorende, langszij van de iTeatonia" en
bracht de lgken der slachtoffers naar de ge-
meenteloods aan het Charloieche hoofd, waar I
dr. T. Brooksmit, politio-geneeshcer, de schou
wing verrichtte en den dood constateerde van I
Johannes De Wit, 18 jaar oud, wonende
aan den Zuidhoek
Simon Van 'tHof, 22 jaar oud, wonende
in de Gouwstraat
L. Van Persie, 24 jaar oud, wonende aan
den Smitshoek.
Laatstgenoemde was het laatst nit de piek
gebaald en had, evenals Van 't Hof, Diet
zulke zware brandwonden bekomen als De
Wit, wiens lijk ter qauwernood te herkennen
was.
Keoren wy thans terug tot de werklieden,
die het dek hadden woten te bereiken. Hun
namen zjjn
P. J. Van Gameren, oud 28 jaar, wonende
aan den Charloisohé Lagendijk, die, nauwi
lïjk» op het dek, deerlijk aan het onderlijf
verbrand, kermend van pijn, ineenzeeg, en
zoo spoedig mogelijk door de politie per rader-
brancard naar bet ziekenhuis werd gebracht,
r hg om halfces werd opgenomen. Vrij
dagnacht om half drie is ook dezo ongeluk
kige na een rreeaelgk lgden bezweken.
VerderG. v. d. Gaarden, wonende Wol-
phaertstraat en D. v. Noord, wonende aan den
Schulpweg, die beiden brandwonden bekwamen,
gelukkig niet levensgevaarlijkde een aan
pols en been, d« ander aan hand on rug.
Beiden werden behandeld door dr. J. Broek
smit on dr. De Groot.
Ongedeerd blevenHendrik Plank, P. Bar
kelaar, H. Van Loon en M. Kleingeld, die,
evenals de overledenen en de gewonden, in
de piek werkzaam waren toen do ramp plaats
greep.
De smart der ouders en bloedverwanten
de vier slachtoffers waren geen van allon ge
huwd is hartverscheurend en overal in
Charlois, waar iedereen de ongelukkigon zoo
goed kende, hoerscht diepe verslagenheid.
Een psendo-ddkter.
Voor de rechtbank te Breda stond Don
derdag terecht Marcus Velleman, oud 23
jaar, wonende te Amsterdam. Beklaagde
had zich te Ginneken uitgegeven als dr.
Gori, oogarts te Breda, aan twee personen
brillen verkocht voor f 2 50 en f 3 60 en
het gebruik van boorwater om de oogen
te waaschen aangeraden. Volgens den op
geroepen deskundige hadden de brillen eene
handelswaarde van f 1.25. De getuigen
verklaarden dat zg niet zouden gekocht
hebben als beklaagde den naam van dr.
Gori, dien zg als specialiteit kenden, niet
had opgegeven. Het Openbaar Ministerie
qualificeerde 't feit als oplichterij en eischte
maanden gevangenisstraf.
Een erg
een man met een houten 1
avontuur had
len, zekere E.
te Didam. Die stakkert kwam Zondag op
den weg uit de kerk naar huis aau het
dwalenhg volgt een anderen dan den ge
wonen weg, gaat niet ver van huis een
boschje kreupelhout in, breekt den band,
waarmede dat houten been aan zgn dg-
been is bevestigd, komt in dat boschje op
het dwaalspoor en loopt, neen krnipt, van
Zondagmiddag tot Dinsdagavond door dat
bosch, dus twee volle dagen en nachten,
rond en komt eindelgk Dinsdagavond thuis
aangekropen.
Falb voorspelt voor de eerstvolgende
dagen dooiweer en regen.
Een droevig ongeluk had dezer da
gen op Denemarken's westkust bg Lemvig
plaats7 booten waren door den storm
in nood. De reddingsboot ging uit, nadat
door de stoomboot vergeefs beproefd was
hulp te brengen. Twaalf man waren in de
boot, en aan strand stonden vele visschers
met lantarens, om hun kameraden bg te
lichten. Zg stonden er lang. En toen kwam
't bericht, dat de reddingsboot omgeslagen
en de geheele bemanning verdronken was.
De Tenniste booten waren toch behouden
aan land gekomen.
Een som van f16,800,000 voor een
patent is dezer dagen, volgens een bericht
van Richard Laders Patent- en Technisch
Bureau, betaald aan een wakkeren stations
chef te Sleepy Eye, in Minnesota, Grand
Bamble genaamd.
Het betreft een nienw uitgevonden rota
tie-stoommachine, welke nu door de Allan
Steamschip Compagny" geëxploiteerd zal
worden.
Men heeft dezer dagen te Berlijn
een zonderlinge bedaagde Engelsche dame,
Miss Giffard, die geheel alleen woonde,
nooit iemand bg zich toeliet en den ge-
heelen dag met gesloten luiken en lamp
licht zat te lezen, verbrand in haar bed
gevonden, met een uitgebrande lamp naast
haar. Men vond ongeveer f 50,000 in
effecten bg baar in huis, maar geen ander
voedsel dan een brood en een hal ven haring.
Die dam# was de dochter van den tooneel-
dichter en critiekechrjjver Dr. J. L. Klein,
wiens drama's tennaastenbg zgn vergeten,
maar wiens Geschiedenis van het Drama"
een standaardwerk is.
Klein, die vóór hg zich te Berlgn ves-
tigde, jaren in Italië, Griekenland en En
geland vertoefde, bracht van die reizen
een dochter mee. Hg ontving geregeld
geld nit Engeland voor haar, maar hg
spaarde alles op, zoodat zg, toen hg in
1876 stierf, een aardig kapitaal had.
Een nieuwe onderzeesdie boot.
Te Baltimore wordt een nieuwe onder-
zeesche bo ot gebouwd. Gedarende den tgd
dat de boot ondergedompeld is, zal de be
weegkracht door eene batterjj accumula
tors geleverd worden. De snelheid zal voor
korte afstanden zgn 12 knoopen per uur.
De noodzakelijke lucht zal in daarvoor
bestaande reservoirs geperst worden. Mocht
de onderdompeling zoo lang duren dat de
reservoirs geen genoeg lacht meer voor de
ademhaling leveren, dan kunnen zg opnieuw
gevuld worden.
Daarvoor heeft men een buis aangebracht,
waarvan het eene uiteinde door een drijver
boven water gehouden wordt, terwjjl het
andere met een goede lucht-, zuig- en
perspomp, die in de boot geplaatst is, in
verband gebracht is. Deze pompt dus de
buitenlucht op en perst die in de reservoirs.
Beu regiment soldaten ingesneeuwd.
Het eerste Zwitsersche regiment artil
lerie, dat nit Aigle naar Thun zou gaan,
is in den Mossespas, op een hoogte van
1431 meter, in de sneeuw blijven steken.
Sedert drie dagen heeft men geen nieuws
van hen. Men weet dat het regiment den
nacht van 23 op 24 Januari af in den pas
heeft moeten doorbrengen te midden van
een zwaren sneeuwstorm, terwgl er geen
enkele schuilplaats te vinden is. Berichten
van 21 en 22 Januari melden dat de
sneeuw 3.50 meter hoog lag en dat het
twaalf graden vroor. De weg moest wor
den afgelegd in drie dagen en nu is het
regiment reeds vgf dagen uit.
- Alweder eene wonderbaarlijke Prin-
sessengeschiedenis. Ze zgn in de couranten
van den laatsten tgd haast even talrjjk als
in een sprookjesboek.
Ditmaal is het de schaking van een
Russische Prinses, welke een berichtgever
van »The Morning Post'' verhaalt. De
heldin is de 17-jarige Priosea Marie Tsu-
knlidze, eenige dochter en erfgenaam van
Prins Samson Tsukulidze, een rgken grond
eigenaar te Kutaia, in den Cancassus. De
onbemiddelde jonge edellieden van die
streek betwistten sinds eenigen tgd elkan
der de gunsten der Prinses en er werd
met bloedverwanten der jonge dame een
complot gesmeed om haar te schaken.
Toen zg in December met hare moeder
op een partij was bg die bloedverwanten,
hield de gastvrouw zich, alsof zg plotse
ling ongesteld werd. Zg ging met al de
dames de kamer nit en Prinses Maria
werd onder een en ander voorwendsel al
leen gelaten. Terwgl zg zoo zonder eeniga
bescherming was, werd zg door een dsr
jongelieden, die naar haar hand dongen,
opgenomen en ondanks haar tegenspartelen
en hulpgeroep, naar een rijtuig gedragen,
dat buiten gereed stond en onmiddellgk
heenreed.
De moeder van het meisje snelde het
huis nit en liep het rgtuig na; maar zg
werd op den grond geworpen, en de schaker
en zgn medeplichtigen ontkwamen mat
hun buit.
Men heeft sinds dien dag noch een spoor
van de Prinses noch Tan hare schakers
Tijdstippen van verzending der
Brievenmalen.
Verscndingiwlg.
Dltiim derter
pOtt-hOMTg.
Tijdit. d.liit
bniLik Paatk
iMjMit rii kmitariua.
5 19 Febr.
7.16 'lav.
zecpoat via Rotterdia
12 ai 16
7.IS '»nv.
Hollandiebe «ril ris Gioui
San 10
7.15*1 iv.
p. Heil. mail rii Mimilli
9 ai SS
p, Fransebi miO ril Mincilli
19 en 26
7.1» 'eiv.
p. ïngtliche mail rii Brindiil
Nur Atjch in da Ooatkult
vin Suaitri
San 19
9 «0nor.
alken Vrijdag.
9.80 'ibm.
p. DniUaha mail ril Nipeli
8 Febr.
9 80 'mar.
Neer Ou yen# (Surln
p. Mipoit ril Anutardam
lOFibr.
7.1» 'air.
i. auil ovar Engalind
mail via St. Nisain
8 en 22
7.1» 'sar.
7.1» 'iav.
Neer Ourageo, Bons
Ir# en Arube
p. leepoet ril Amiterdam.
|t ^.brJ
p. »iil rii Qoocaitovri
•Ik» Diatdaf
aa Vrgdig.
Neer 8L Martin, Si
Eustatius en Saba:
p mail orar Engeland
8» 22 Febr
7.11'in.
Ingezonden.
Transwaal.
Van een onzer vroegere plaatsgenootan
ontvingen we onderstaand schrjjven, waar
aan we gaarne ruimte geven. Hetgeen
de jonge man hier in weinig woorden be
spreekt, achten we van genoegzaam be
lang dat hiervan in aifcgebreiden kring wordt
kennis genomen. Die zich toch in Afrika een
nieuw Vaderland willen zoeken, nemen dezen
wenk ter harte. In het groote land Trans
vaal kannen ongetwjjfeTd nog duizenden
onzer landgenooten een plaats vinden an
misschien gelukkig slagen, maar men ga
niet onvoorbereid dien grooten stap doen.
Mijnhur iU Rtdaetevr
Vergun mg als abonné ook eens een plaatsje
in nw blad.
Daar ik nu al over de 2 jaar in Transvaal
ben en overal al eens rond bob goreisd, zoo
gevoel ik mg verplicht, om ook eens wat ovar
den toestand te schrgven, vooral met'toog op
de emigratie, doch ieder blyft vr\j over myn
schrgven te denken of te gelooven wat hjj
wil, want er wordt zooveel in do conranten
geschreven over Transvaal, maar de menschon
schgnen het niet te gelooven zoo z{jn er ia
Augnstns 11. over de 1500 menschen nit ver
schillende oorden in Johannesbarg aangekomen,
en er komen nog wekelijks honderden mentched,
hetzgHollander#, Engelschen, Daitaohers,
Franschen, Rassen, Italianen, enz. enz., die
moeten toch allen eten niet waar Maar ik
kan n verzekeren, dat men dikwijls de ellende
eo armoede niet aanschouwen mag. De Bn-
gelsche emigranten hebben daar minder last
van, omrede het Engelsche kapitaal hier groo-
tendeole werkt en sinds dien laatsten opstand
met Jamesoo, zgn do Hollanders en Dnitachers
hier erg gezakt. En daarom waarschuw ik
elk vakman, die plan heeft Daar hier te komea,
eerst wel eens degeljjk te onderzoeken, of er eea
plaats voor hem is, want het is de tgd vaa
vroeger niet meer, dat al# men den trein nit-
•tapte, de patroons of bazen vroegen wat of je
voor vakman was, neen het gebeurt dat een
vakman, hetzg timmerman, metselaar of schil
der, hier wel veertien dagon kan loopen, eer
ySTOILLETOU
Daarop nam hij een smalle zaag, stak die
in het bovenste gat en zagendo verbond hjj
al de gaten, zoodat het slot was gescheiden
▼an de denr. Het overige werd met een steek
beitel gedaan, en de goed voorziene denr was
open.
.Doe het liebt weg," beval do slotenmaker,
voordat hg de vleugeldeur opensloeg.
John sloot zgn dievenlantaarn en trad met
zgn makker hel kabinet van den bankier bin
nen. Ook hier waren de jaloezieëa neerge
laten. Hot licht van den aanbrokondon dag
aoheen reeds daar tosschen door.
«No zgn wg er," fluisterde do slotonmaker.
•Denk jij, dat wg hier in deze kamer den
grootsten bnit kunnen maken
«Daar staat zgn brandkast," antwoordde
de mnlat zacht. .De duivel mag me haleD,
als de vent daar niet hot grootste dool van
ggn contanten bewaartIk heb aelf destijds
groote pakken bankbiljetten in zgne portefeuille
gezien."
Dat loog John, want hierbij speelde zgn
levendige verbeelding bem een poets.
»No, dan znlleo wg aan de hoofdzaak be
ginnen. Dat zal nog zweet genoeg kosten."
De slotenmaker nam nu de dievenlantaarn,
opende die een weinig en keek in het rond,
.OUUl bijd.b™dk..t in het oog kreeg. Zorg
vuldig bekeek hg bot ding aan alle kanten
an onderzocht de sleutelgatenmet een zucht
staakte hy zgn ondorzook.
Dut is degelgk werk van een nieew systeem.
Wg zullen daar misschien langer dan een dag
aan moeten werken."
.Vervloekt, mompelde John en woedend
trok hg aan do handvatsels van de denr der
brandkast. Als wij niet mooston vreezen voor
het gedruisch, dan zon bet beste wezen, dat
wg hot slot met krnit lieten apriogon," zei
de ander.
sJa, alsMaar komaan 1 Het loon
zal groot zjjn. Je hebt voortreffelijke werk
tuigen en heb je niet reeds meermalen met
goed gevolg zulk oen werk gedaan
sJa, maar niet met een kast van deze
soort," antwoordde de slotenmaker, terwgl hy
al kloppende de katt onderzocht. >Maar wat
helpt het Laten wg in Gods naam beginnen
Hij trok zgn jas en vest nit, liet door den
mnlat een leunstoel bijschuiven, waarop de
lantaarn gep'aatat werd, en begon aan zgn
arbeid.
Uren lang moesten boor, schrobzaag en
beitel dieoet doeD, eer in den zywand een
noemenswaardige slenf gemaakt was. En do
inbreker wist maar al te goed, dat zalke kas
ten dobbele wanden hehben, ieder van drie
k vier vinger# dikte. De buitenzijde van deze
kast was eohter van het allerhardste staal
vervaardigd.
Na een unr arbeid liet de slotenmaker zich
aflossenmaar John waa meer bodreveD in
het bespelen van mandoline en tamboerijn
dan in zulk werk. Da slotenmaker moest
weldra zelf weer aan den gang, als hg zgn
arbeid wilde zien vorderen.
Eindelgk was het gat zoo diep, dat oen
peiljjzer bleef stoiten op de vnlling tnsscbon
do twee ijzeren wanden. Alanu stak de sloten
maker een f'gne zaag, vervaardigd nit staal
voor horlogevocren, in het gat en begon een
opening uit te zagen, waardoor men binnen
in do kast zou kunnen grijpen.
Dit was een zware arbeid en het wee reeds
in den namiddag toen de eerste bres gereed
was. Nu kwam de tweede wand, waar men
minder tegenstand bg verwachtte. Deze werd
op dezelfde manier bearbeid.
Doch voordat de alotenmaker het doel be
reikt had, moest do dievenlantaarn weer aan
gestoken worden, aangezien door de reten
van de juloeziën niet goaoeg daglicht meer
binnenviel. Do pendule wees reeds byna vier
nor.
Eindelijk, eindelgk konden zg het tweede
uitgezaagde stak wegnemen. De slotenmaker
was zoo moede als een hond, zeide hjjhot
brood en de jenever waren reeds lang ver-
oberdalleen de trevredenhoid, dat zjj hei
doel bereikt hadden, gaf hun nog kracht.
Hjj kende de inrichtingen van zulke kaston
en mot goed overleg had hjj er op goworkt
om bjj do bergplaats van het gold in de
brandkast te kunnon komen hg kon daarvan
echter slechts de twee zjjvakken bereiken.
Uit het bovenste bracht hjj met do hand
rondtastende twee houten nappen te voor
schijn de eene waa goed gevold met zilver
geld, de andere met een handvol goudstukken.
In een wipje was deze buit gedeeld en in de
zakken der dieven verdwenen. Vervolgens
tastte de slotenmaker weer met de baad in
do opening en bracht een lederen portefeuille
te voorschijnde mulat kon bjj het zien daar
van een vreugdekreet niet onderdrukkon. .Daar
hebben wg don aap 1"
De portefeuille bevatte ongeveer drie duizend
mark in grootere en kleinere bankbiljetten.
Doch wat beteokende dat voor de hooggespan
nen verwachtingen dor dieveD, in het bijzonder
voor die van John Archer Die had minstens
op een milliojn gerekend.
Wanneer Snoward Zaterdagavond naar zjjn
kantoor was teraggekcerd en zjjn kleine ka*
bad laten aanvullen door zjjn kassier, zooals hjj
altijd deed, dan sou de slotenmaker althans
tevreden geweest zjjn. Doch na bevatte de
portefeuille meest handelsdocumenten, die voor
de beide dieven geenerlei waarde hadden.
Na alle vakjes van de portefeuille doorsnuf
feld te hebben, nadat elk blad papier be
keken was,) wierp de alotenmaker het ding
woedend op den vloer en tastte op goed gelnk
nogmaals in het gat.
«Daar is nog iets," zei hjj weldra, «een
kleine cassette, daar heeft de portefeuille
boven op gelegen." Bjj deze woorden bracht
hjj het voorwerp te voorschyn. Het was een
nauwkeurig passend dekselnergens waa de
sloiting van dit kistje te ontdekken, zoodat
het stellig van een gehoim slot was voorzien.
.Dat ziet er uit als eenjuweelkistje,"sprak
de mnlat, die het begeerig aangreep en van
alle kantea bekock. .Misschion hobben we nn
toch een stak, dat onze moeite beloont."
«Bah," antwoordde de ander verdrietig.
.Wie weet wat voor rommel er in zit. Ik
zie het al, we hebben geen geluk. Juweelen
kannen wg troawens slecht van de hand doen.
Wg kunnen er niet mee naar den juwelier of
naar den goudsmid gaan, want dan vallen we
licht in handen van de politieen oen
koopm8B, die gestolen goederen opkoopt, geeft
er slechts een appel en ei voor."
«Het is toch nog al zwaar 1"
■Och wat, het kistje is van gzerl"
De slotenmaker nam het kistje weer in
handen en achndde hoL Het gaf een doffen
klank, alsof een temelyk groot voorwerp tegen
de wandon aansloeg.
«Het is van binnen gevoerd en bevat slechts
een enkel Toorwerp, waarechynlyk een doosje
met juweelen."
.Zouden wy het eens openbreken?"
■Zoo dwaas zal ik niet wezen. Ik heb me
al genoeg vermoeid, od zal me niet afbeulen
om het gebeimalot van dat ding opeo to breken.
Wg nsmen het kistje moe, zooals bet nn is.
Sleep jy bet maar mee, je hebt je niet zoo
vermoeid als ik. In onze herberg hebben wÜ
tyd genoeg voor dat werk."
fDus hobben we hier afgedaan
.Ja, helaas 1 Moeten we die denr nog open
breken, die naar de andere kamers voert?
Die is ook met yzer beslagen on wjj vinden
weer brandkasten van dezelfde soort. Wy
zonden tot morgenmiddag moeten werken eer
wg bg het geld konden komen. Het is nn
reeds avond, wy hebben geen tgd genoeg en
d«n ik kan niet meer, ik val er bg neer
van vermoeienis."
Nogmaals tastte de slotenmaker in het gat
van do brandkast om zich te overtnigon, dat
er niets meer te halen was John Areher
voelde ook aog eens on nn maakten ag
zich gereed voor den torngtocht.
Langs don weg, dien zg gekomen waren,
bereikten zg den kelder weder. Zg moesten
daar blgven toeven tot den nacht, want vroeger
dnrfden zjj zich niet in den tnin wagen. Een
maal daargokomeo, moesten zg weder wachten
tot den morgen, om dan door de goopend*
dour weg te sluipen 1 Dit laatste deel van
hun tocht was voor hen mot moer gevaar
verbonden dan hnn wel volbrachte arbeid ia
mr. Snoward'a kabinet.
Naderhand beschonwdo Snoward het als
een goede ingeviDg, dat bg dien Maandag
vroeg reeds by de opening van het kantoor
aanwezig waa en nog vóór den bediende zya
kabinet binnentrad.
(Wordt vervolgd).
