KLEINE COURANT.
't Vliegend blaadje.
Ifoor Helder, Texel en Wlerlngenm
No. 2621.
Woensdag 30 Maart 1898.
26»to Jaargang.
Bureau: Zuidstraat.
Telefoonn*. 32.
Bureau: Spoorstraat.
Telefoonn'. 81.
ATDonnoment
p. 3 maanden binnen de gemeente 50 Ct., met Zondagsbl. 80 Ct.
id. franco per post 75 id. fl.!21/s.
id.voor het Buitenland 1.25, id. f2.00.
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Uitgevers: BEBKHOÜT Co., te Helder.
Bureau» i Spoorstraat en Zuidstraat.
Advortentlên
van 1 tot 5 regels25 Cent.
Elke regel meer5
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Ad verten tiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bnreaux bezorgd zijn.
Aan onze abonné's buiten d"e
gemeente wordt beleefd ver
zocht 't verschuldigde abonne
mentsgeld Vliegend Blaadje en Zondags
blad,. Ie kwartaal 1898, te willen over
maken per Postwissel of in postzegels,
vóór 5 April, zullende anders daar
over met 5 cents verhooging per post
worden beschikt.
Postwissels voor dat doel behoeven
slechts met een zegal van 2'/a Ct. beplakt
te worden.
Vil het Buitenland.
Berichten uit het Oosten verzekeren, dat
de Turken zich gereed maken, om de Griek-
sche provincie Thessalië te ontruimen. Uit
Athene wordt gemeld, dat Edhem-pacha, de
bevelhebber van het bezettingsleger in het ge
noemde gewest, aan de bevelhebbers der ver
schillende korpsen heeft gelast, zich gereed te
maken, ten einde in den loop van April Thes-
salië te verlaten. Wenschelijk zou het zeker
zyn, zoowel voor het door den oorlog en
door de bezetting zwaar geteisterde gewest,
dat aan de verzekering, vervat in 't boven
staand bericht, zoo spoedig mogelijk gevolg
werd gegeven, doch de Turksche regeering
draalt steeds, als het op handelen aankomt.
Zoo gaat het ook met de vestiging van een
zelfstandig bestuur op Kreta en met de be
noeming van een gouverneur, 't Is uitstel en
nog eens uitstel dat is de gewone tactiek
van Turkye. Uit Athene wordt evenwel als
zeker gemeld, dat Prins George in den loop
van April naar St. Petersburg vertrekken en
1 Juni e. k. zyn post als Gouverneur van
Kreta aanvaarden zal.
In een der nieuwsbladen komt een artikel
voor, dat door zyn inhoud in groote mate
de aandacht trekt van allen, die belangstel-
lea in de zoozeer gewenschte oplossing der
arbeidsquaestie. Br wordt daarin door
een Engolschraan een nieuw stelsel medege
deeld, dat hy niet alleen theoretisch, maar
ook practisch ontwikkelt. Gelyk hij verzekert,
wordt dat stelsel reeds eenige jaren achtereen
toegepast in de staalfabrieken in Penasylvanië
en, volgens zijne verzekering, met zéé voor-
treffelyken uitslag, dat arbeiders noch werk
gevers er aan denken, het op te geven. Het
komt hierop neêr, dat de werkman wordt aan
gespoord, zyne krachten zooveel mogelyk in
te' spannen, doordien hij rechtstreeks voor
deel trekt van eene grootere productie, 't Is
dus vierkant het omgekeerde van wat de so
cialisten in Engeland nu pogen te verkrygén
beperking van den arbeid, opdat een ander
ook werk zal hebben. Een van de noodzake
lijke voorbereidende maatregelen voor een
dergelyk toonstelsel is het vaststellen der
looncn voor verschillende onderdeelen van het
stuk werk. Er wordt een zorgvuldige studie
gemaakt van den tijd, die vereischt wordt
voor elke ondergeschikte werkzaamheid van
het bedryf. Bijv. een schroef wordt gemaakt
ia een kwartier, een moer in tien minuten,
enz. Deze ondergeschikte werkzaamheden
worden in klassen geordend. Wanneer een
stuk gemaakt moet worden, verdeelt men het
werk in zjja verschillende elementaire deelen
zoekt op, hoeveel tijd voor elk daarvan noodig
is en berekent op die wijze de voordeelen,
die den werkman ook voor dat deel van den
arboid toekomen. De gewichtige gedeelten
van dc werkzaamheden in de fabriek zijn
minder moeilijk te schatten, en de uitkomst
is cene ruimere productie, waarvan de voor
deelen ten deele ook aan de werklieden toe
komen en ook werkeljjk uitgekeerd worden,
in verhouding tot liet aandeel, dat zij, blijkens
de door hen afgeleverde producten, aan den
arbeid hebben genomen. -Of nu dit stelsel,
dat in do fabrieken in Pensylvanië uitmun
tend voldoet, ook elders goede resultaten zou
opleveren, dit zou eerst dkn kunnen bljjken,
wanneer er in verschillende bedrijven ernstig
de proef meê genomen werd.
Uit Washington, de residentie van de Pre
sident der N. A. Unie, wordt beslist verze
kerd, dat de regeering aldaar voornemens is,
om aan Spanje mede te deelen, dat de toe
stand op Cuba onhoudbaar is, en dat de vij
andelijkheden spoedig ton einde gebracht moe
ten worden.
Den 20sten Mei a. s., zal het 400 jaar ge
leden zijn, dat de Portugees Vasco di Gama
het anker liet vallen voor Calicut. H ij had
den weg ter zee naarlndië ge
vonden. Zooals bekend is, zal dat eeuw
feest in Portugal plechtig gevierd worden, en
zullen van verschillende natiën Nederland
waarschijnlijk niet uitgezonderd zich daar
op dien dag eenige oorlogschepen vereenigen.
Nu heeft de Royal Geographical Society in
Engeland besloten, eveneens dien gedenkdag
te vierenwant, zegt zy, het is Engeland
en niet Portugal geweest, dat van den moed
en dea ondernemingsgeest van den grooten
Portugeeschen zeeman heeft geprofiteerd, en
Engeland behoord dankbaarheid te betoonen
aan den vreemdeling, die nieuwe werelddee-
len voor het Britsche nageslacht ontdekt
heeft.
Over het gevangeniswezen in Engeland
schrijft een der nieuwsbladen uit dat land,
en hy plaatst ter waarschuwing daarboven
.Leest dit niet, Indien gij vandaag opgeruimd
wenscht te blijven I" De schrijver deelt daarin
mede, dat elke gevangene nog met drie by-
straflen gestraft wordt, n. 1. met honger, sla
peloosheid en ziekte. Het voedsel is altyd on
voldoende en meestal weerzinwekkend slecht.
Ziekten van de verteringsorganen zijn een
noodzakelijk en geregeld gevolg daarvan. De
gevangenen mogen slechts vier keer per jaar
familieleden en vrienden spreken, telkens ge
durende hoogstens 20 minuten. De bezoekers
treden dan in een hok, 't welk met tralies is
afgesloten. In een anderhalven meter daarvan
verwijderd hok bevindt zich de gevangene,
terwijl in de tusschenruimte twee opzichters
plaats nomen, zoodat nog heel wat meer voor
zorgen genomen worden dan in een dieren
tuin, om de menschen tegen een aanval van
wilde dieren te beschermen.
NIEUWSTIJDINGEN.
HELDER, 29 Maart 1898.
Ds. Hijlkema, alhier, heeft voor het
beroep naar de Doopsgezinde gemeente te
bedankt.
Zaterdagavond had in de nieuwe zaal
van Tivoli de tentoonstelling der teekeningen
van- en de prysuitdeeling aan de leerlingen
der Industrieschool plaats.
De teekeningen, langs de wanden tentoon
gesteld, leverden 't bewys dat de leerlingen
in den laatstgehouden wintercursus, zich - met
ijver en vljjt, onder goede leiding hadden
toegelegd zoowel op 't ljjn- als 't hand-
teekenen. Nadat de president der commissie,
de heer C. J. Verhey, 't woord had gegeven
aan 't bestuurslid, den heer B. L. Vries,
hield deze een toespraak tot de leerlingen.
Spreker wees op 't snel verloop van den
tyd, daar de cursus alweer ten einde was,
en hoe noodzakelijk 't moet geacht worden
dien nuttig te besteden. In dezen tijd, den tyd
van stoom en electriciteit is de spreuk
.Kennis is macht" van groote beteekenis.
Spreker betreurde 't, dat by 't examen tot
toelating, zooveel knapen wegens onvoldoende
kennis moesten worden afgewezen en maakte
de opmerking, dat jongelieden na 't verlaten
der school niet moesten denken dat de leertijd
voorby wnB 5 integendeel moesten ze begrijpen
dat die leertijd nu eerst recht aanving. Als
voorbeeld werd een drietal marinematrozen
gesteld, die den cursus hebben bijgewoond.
Een aansporing volgde om na 't vierde- ook
aan een vijfde en zesde studiejaar deel te
nemen.
Onder gepaste toespraak werden de bekro
ningen uitgereikt en daarna de lyst der loffe
lijk vermelden voorgelezen.
Prijzen en getuigschriften.
Vierde jaar.
H. G. Volmuller, le prijs en getuigschrift.
J. Oort, 2e
A. J. Meesters, Se t
J. de Waard, 4e t
P. J. Klopper, 5e
A. D. Buys, 6e
J. J. Snel, getuigschrift.
O. R. Bouma,
Loffelijke vermeldingen.
Derde jaar.
Nat.-, Schei- en Wertuigk.N. P. Krul, J.
Ran Wz., E. R. Peeters, A. M. M. Bels, J.
Boom, E. C. Rippens.
WiskundeW. H. Bron, J. G. v. Dam,
J. Boom, E. R. Peetors, A. M. M. Bels, T.
J. P. Aanstoots, W. Slijboom, 'K. Been.
Lynteekenen N. P.-Krul, K. Been, T.
Wilner, E. R. Peeters, A. M. M. Bels, J.
Ran Sz., J. Boom, E. C. Rippens.
Handteekenen N. P. Krul, E. R. Peeters,
A. M. M. Bels.
Letterkundige vakken L. M. Roland, J.
Boom, J. Ran Sz., J. Morsink, H. Peeters,
A. M. M. Bels, C. Klaassen, K. Been.
Tweede jaar.
WiskundeA. Bethlehem, P. W. Groet,
J. v. Bendegom, J. J. Feyen, J. C. Schende-
laar, H. van Heijst, J. C. N. de Graaff.
LynteekenenJ. C. Schendelaar, J. J.
Feijen, F. J. Meerens, A. Bethlehem, N.
Bruin, C. Kaas.
HandteekenenS. N. Bakker, A. H.
Rykers, A. Bethlehem, J. C. Schendelaar, A.
Sterk, W. B. J. Garstenveld, H. Lak.
Letterk. vakkenA. Bethlehem, J. C.
Schendelaar, A. H. Rykers, P. W. Groot,
C. Kaas, A. Felkers, J. v. Bendegom, J. C.
N. de Graaff, A. Sterk, S. N. Bakker, G.
Krul.
Eerste jaar.
RekenenS. Trap, M. Boon, J. D. Bi
schoff, A. P. J. Weerenbeek, L. J. Jansen,
C. Molenaar, M. C. Ran, R. C. Zwaan, G.
Hieter, C. Pronk, J. E. Wallard, A. Bels,
W. Jonker, J. G. J. Polling.
LynteekenenA. P. J. Weerenbeek, A.
Bels, S. Trap, W. Jonker, J. D. Bischoff, S.
M. Boom, J. Smits, L. J. Jansen, M. Boon,
A. A. Klik, A. Raam, P. Geervliet, G. Egner,
L. Dekkers, R. Zwaan, G. Hieter, J. G. v.
Dam, W. Sljjboom, W. H. Bron.
Handteekenen J. E. Wallard, A. A. Klik,
G. Egner, A. P. J. Weerenbeek, J. G. J.
Polling, A. Raam, L. J. Jansen, S. Trap, A.
Bels.
Letterk. vakkenA. P. J. Weerenbeek,
J. E. Wallard, A. Raam, P. Geervliet, G.
Hieter, A. Bels, J. G. J. Polling, S. Trap*
C. Pronk, S. Boom, W. Jonker, J. Smits, J.
D. Bischoff, R. C. Zwaan, L. J. Jansen.
Vyfdejaar.
J. C. v. d. Plas, H. Kerkhoff, C. J. van
Bendegom.
Na een dankbetuiging voor de getoonde
belangstelling aan de vertegenwoordigers van
't Gemeentebestuur, 't Nutsbestuur en de
commissie voor middelbaar onderwijs, werd
besloten met een waardeererid woord aan den
vertrekkenden leeraar Wolda en de beide
leeraren N. J. Leijer en J. Damman, die
weldra hunne betrekking zullen nederleggen.
Het in het verlengde gedeelte der
Buitenhaven alhier gezonken liggende Noor-
sche schip »Mentone" is Vrijdag ten over
staan van notaris Stammes in Hotel >de
Toelast" alhier publiek verkocht. Kooper
werd de heer P. van Es Sr., alhier, voor
f 1425.De inventaris van het schip bracht
f 605.75 op, zoodat de geheele opbrengst
f2030.75 is.
Lachend had de lente hare intrede
gedaan en men verheugde zich alreeds in
't uitzicht op 't schoone jaargetijde, toen
de winter onverwacht terugkeerde en met
ijselijk geweld zijn bulderende stem uit 't
N.O. verhief, niet voor een oogenblik, maar
bijna vier dagen achtereen, 't Was den ge-
heelen winter nog zoo koud niet geweest
en de wind blies met een geweld, dat veel
dingen, die niet stevig vastzaten, naar be
neden kwamen.
Boomtakken lagen in menigte op den
weg en zelfs zag men hier en daar afge
waaide dakpannen. Van alle kanten kwa
men berichten, dat telegraafpalen waren
omgewaaid en nu en dan kwam een spoor
trein niet op tijd aan. Men leest zelfs dat
zware boomen hier en daar ontworteld zijn.
't Barkschip »Mentone" is door den
storm in diep water gezonken en in de
Koopvaarderssluis zonk een baggermachine.
Visscliersvaartuigen geraakten op drift en
werden beschadigd en een aantal marine
sloepen sloegen vol water.
Na den storm volgde regen in over
vloed.
De heer mr. M. Buchner te Alk
maar, sinds 20 jaar schoolopziener in het
arrondissement Helder, heeft in eene cir
culaire aan de onderwijzers medegedeeld,
dat hij als schoolopziener zyn ontslag heeft
aangevraagd. Zijn heengaan wordt door de
onderwijzerswereld in genoemd arrondisse
ment zeer betreurd. Steeds toonde hy zich,
zoo schrijft men, bereid te helpen en te
steunen, waar dat mogelyk was. Waar ge
meentebesturen te kort schoten in de be
hartiging der onderwjjsbelangen, trad hij
steeds voor dat ouderwijs op en rustte niet
eer, voordat voldaan was aan voorschrift
en plicht.
Ook de schoolopziener in 't arrondisse
ment Texel, jhr. J. C. W. Strick van
Linschoten is van plan in den loop van
den zomer dergelijk ontslag aan te vragen.
Posterijen.
De aandacht van het publiek wordt er
op gevestigd, dat aan alle postinrichtingen,
alsmede bij de depothouders van postzegels
enz. zijn te verkrijgen postbladen
(voorzien van een postzegelafdruk) van 3'/j.
van 51/, en van 13 cent.
Deze postbladen kunnen aan de
binnenzijde beschreven worden en daarna
toegeplakt, zonder meer, aan een adres
respectievelijk binnen den kring voor het
locaalport, binnen het Rijk en naar het
buitenland worden verzonden, zoodat het
gebruik van postpapier, briefomslag en
postzegel overbodig is.
Mits het gewicht van den enkelvoudigen
brief (15 gram) niet wordt overschreden
kunnen .voorworpen, waarvan do insluiting
in brieven geoorloofd is, z o n d e r b ij-
betaling, mede in postbladen worden
Er zijn tevens te verkrijgen klein mo
del postbladen van 3'/g en van 5cent,
welke in het binnenlandsch verkeer ge
bruikt kunnen worden om in de grootere
postbladen te worden gesloten en den ge
adresseerde voor het antwoord te dienen.
Alle postbladen, welk vóór de verzen
ding onbruikbaar worden, doordat men
zich verschrijft of anderszins, kunnen aan
de postkantoren ingewisseld worden tegen
nieuwe voor een halven cent per stuk.
Naar men verneemt, is bij de depar
tementen van marine en oorlog eene her
ziening van de wetten betreffende de mi
litaire pensioenen van zee- en landmacht
in bewerking, omtrent welke herziening
ook het advies is gevraagd van den mili
tairen pensioenraad.
De bekende cacaofabrikanten, de
heeren C. J. Van Houten Zoon te Weesp,
zyn voornemens op een terrein in de ge
meente Weespercarspel, groot ongeveer 46
hectaren, gelegen naast hun fabrieksterrein,
een park met ongeveer 500 arbeiderswo
ningen en 50 woningen voor employés te
doen aanleggen.
Eenige woningen zullen bestemd worden
voor winkelhuizen.
Verder moet een ruimte aangewezen
worden voor muziekuitvoeringen, met mu
ziektent, zitbanken, kiosken enz. Voorts
plaats voor een gebouw voor muziek- en
zangonderwijs, en een voor uitvoeringen,
goed voor 1000 a 1200 personenvoor
restauratie-, biljart- en leeszalen, badhnis,
school voor lager onderwijs met voorbe
reidende klassen voor circa 500 kinderen,
gymnastiek- en speeltuinen en voor een
eventueel op te richten kerk.
De kosten zijn uit den aard der zaak
nog maar globaal te ramen. Maar als men
aanneemt, dat het park alleen, zonder de
woningen, aan aanleg met ophooging en
beplanting ongeveer f 250.000 zal kosten,
waarbij nog wel f 150.000 komt voor
waterleiding, verlichting, rioleering enz.,
dan mag men aannemen, dat het geheele
plan met de gebouwen enz., niet ver be
neden de f 2.000.000 zal blijven.
ATJEH.
De »N. Rott. Ct." ontving van haren
correspondent te Batavia het volgende te
legram
Blijkens officieele mededeeling is generaal-
majoor C. P. J. van Vliet benoemd tot
chef van den generalen staf, in welke be
trekking hij kolonel J. B. van Heutsz ver
vangt, die tot militair commandant en
waarnemend gouverneur van Atjeh be
noemd is.
Thee, het geurige kruid uit China,
breidt hare reputatie steeds uit, dank zy de
reclame die onophoudelijk haar lof verkondigt.
De firma J. P. Nord Thomson heeft eene
fraaie teekening het land iugezonden, waarop
het portret onzer koningin en ook eene Chi-
neesche jonkvrouw, dio vriendelijk een kopje
van het .aroma" aanbiedt. Op den achter
grond het paleis op den Dam, op het oogen
blik van den historischen optocht't geheel is
smaakvol en wel geschikt om aan de .Kro
ningsthee" der firma aandacht te schenken.
Naar men zich zal herinneren, werd
indertijd gezegd, dat in zake Dreyfus het
licht uit Londen zou komen. En voor de
tweede maal voorspelt de Londensche
Daily Chronicle" thans de openbaarma
king binnen zeer korten termijn van aller
belangrijkste stukken in deze.
Het zouden zyn brieven of liever stukken
van de hand van Esterhazy, door hem aan
den Duitschen militairen »attaché" Von
Schwarzkonoen sreschreven. En verder
zouden het zyn twee brieven, geteekend
door Generaals, die in het Zola-proces een
rol hebben gespeeld.
de visschcrmau nauwelijks een voegzame
ilaata aan het plankier der Buitenhaven, door
iet aanwezig zijn der oorlogsvaartuigen van
'a Ryks marine.
De vischhandel leeft zoo ongeveer van de
genade der autoriteiten, en zéér tot schade
van 't moeielijk bedrijf, gezwegen nog van
het herhaald wapperen der blauwe vlag, dat
als sein dienst doet om do binnenkomende
vaartuigen buiten de haven te houden.
Zéér zeker, de Helder is een maritiem
station in de eerste plaats en daarvoor moeten
de eerste ruimten worden ingeruimd, maar
ook de handel, waarvan de gemeente groo-
tendeels bestaat, heeft zyne eischen en mot
goeden wil kan er veel worden gedaan, opdat
ook de vi8scherman gelegenheid tot liggiug
en opslag verkryge.
Acht de Hooge Regeering zich geroepen
de visschery te steunen en hare veel vermo-
genden invloed aan te wenden, opdat deze tak
van vaderlandsche nijverheid bloeie, is het
dan te veel gevraagd, van haar te eischen
dat die zorg zich niet alleen bepale tot
IJmuiden, maar evenzeer d&kr, waar dit
moeielijk bedryf met goed gevolg wordt uit
geoefend
Als zonen van een zelfde vaderland, als
belastingplichtigen door een zelfde wet, eischt
de goede trouw eon volkomen gelyke zorg
voor gelijksoortige belangen, anders ware de
taktiek van protectie te IJmuiden do grootst
mogelyke onrechtvaardigheid, dio terecht ver
bittering wekt.
Helder, 26 Maart 1898.
J. KORVER.
Ingezonden.
Tweeërlei Regeeriuguorg.
By de in het laatst van 1897 gevoerde
debatten over de begrooting van Waterstaat,
kwam ook een post in behandeling, ten doel
hebbende de stichting van een Ryks vischhal
te IJmuiden. De zorg der Regccring, ten op
zichte van IJmuiden als visschorshaven, is
voldoende bekendde visschershaven werd
expres voor dit doel gebouwd en was een
werk, waaraan tonnen gonds zijn ten koste
gelegd. De Rjjks-vischhal met directe spoor
wegverbinding, is bestemd in deze do kroon
op genoemde havenwerken te plaatsen, en
in weerwil dat de tegenwoordige Regeering
beweert tegen elke protectie te zyn, geven
de haven-inrichtingen te IJmniden het bowys
eener protectie.van de ergste soort. Immers,
waar en wanneer heeft de Hooge Regeering
zich de belangen van den handel en visschery
zéé aangetrokken als juist te IJmuiden?
De visscherman, hetzy deze woont of zyn
beroep uitoefent op Texel, Wieringen, Helder,
Maassluis of Scheveningen en Vlaardingen,
beeft in geenen deele zich te verheugen, dat
zijne belangen door 's Ryks regeering worden
behartigd. Schier overal is hy hot stiefkind,
en het sober met velerlei moeite en ontbe
ringen verdiende levensonderhoud, is niet
verkregen door hulp en medewerking der
Regeering.
Hier te Helder, waar geregeld eene vloot
van visschuiten in de haven komt, en gebruik
maakt van de vischhal, door de gemeente
Helder, na o zooveel moeite gesticht, heeft
Mijnheer de Redacteur
Beleefd verzoekt onderg. voor dc volgende
weinige regelen een plaatsje in uw blad,
bij voorbaat myn dank.
Zy die de verg. waarop Troelstra sprak,
onlangs bezochten, of het verslag er van uit
de bladen lazen, zullen zich herinneren dat
aan het einde van den avond by het debaV
de heer Heeringa door een paar vragen den
indruk gaf, alsof hij op een militair aan do
bestuurstafel, de aandacht wilde vestigen van
mogelijk aanwezige superieuren. Ik zeg don
indruk gaf, omdat later, volgende dagen door
H. werd beweerd, dat dat volstrekt niet
zijne bedoeling was geweest, (sic). De aan
wezigen, van welke klenr dan ook, gaven
—,J T_ a.JAayk
kennen, dat bjj hen nog te veel natuurlijk
rechtsgevoel aanwezig was en walging van
alles wat naar verraad riekt, dan dat dergelyk
optreden hunne goedkeuring zoude hebben
kunnen wegdragen, terwyl ik nog het geloof
heb, dat mijn vroegere superieuren nog te
hoog staan om daarop ooit in te gaan.
Ware ik superieur geweest, 't had my zeker
beleedigd met te speculeeren op- en dus de
aanwezigheid te vermoeden van absoluut lage
gevoelens en hij had dus stellig het omge-,
keerde bereikt van wat hy zich in dat geval-
had voorgeteld. Een en ander overwegende,
meen ik aan het oordeel van datzelfde publiek
te moeten onderwerpen, de handeling van
zekeren B e ij e r, sergeant-ziekenverpleger aan
het Marine-IIospitaal, sabbatist onder de
schoone zinspreuk: .Hebt uwe naasten lief
als u zeiven". Deze B e y e r vond het noodig
om in den morgen, volgende op die vergade
ring, naar zyn Cjief te gaan, den Colonel van
het Hospitaal, en deze ongevraagd te
vertellen dat een onder zyne bevelen dicneude
militair had deelgenomon aan die verschrik
kelijke vergadering. Gelukkig was echter de
C. milder van opvatting en dus meer Christen
dan B e y e r, die dus ditmaal te vergeefs
een zeer onchristelijke poging waagde, éók
tegen de vrouw en kinderen van z'n onder
geschikte. B e y e r had cr dus ditmaal niets
aan en opdat hy er nu toch iets aan zou
hebben, heeft ondergeteekende gemeend, z'n
naam door middel van de pers te moeten
vereeuwigen, voor het verrichten van een van
d i e daden, die hoe langer hoe minder genado
vinden in de oogea van heel het volk en
zeker sterk worden afgekeurd door ieder wel
denkende.
Helder, 24 - 3 - 98. D. v. GOSLIGA,
gewezen verpleger in 't Marine-
Hospitaal alhier.
rHTJILLIBTON
ge gJtWfKjtaftft.
25)
Mina keek naar een schuilhoek uit en het
geluk was haar gunstig; ze stond dicht by
een kraam, die leeg was en van daar kon
ze do heele markt overzien.
Ze had wel een kwartier daar gestaan,
toen ze de voetstappen van twee mannen
hoorde f op hetzelfde oogenblik brak dc maan
even door de wolken; zy herkende den beul
en zyn slachtoffer, en een kreet van schrik
ontsnapte aan hare borst.
Collings scheen het te hooren en bleef een
oogenblik staan, doch zijn geleider trok hem
verder. Het werd weer donker en zo kon
nauwelijks de twee personen meer onderschei
den. Hare kleeren dropen van den regen en
hinderden haar in het gaan, doch de wil was
sterker dan hare krachtzy volgde hen.
DERTIENDE HOOFDSTUK.
In de eigenlijke kern der oude stad met
hare kromme straten vindt men vele grachten,
met een vuil zwartachtig water gevuld. Hooge
huizen verheffen zich aan weerskanten dezer
kanalen, waarop schuiten de goederen ver
voeren.
Overdag heerscht hier een woelige drukte
luid weerklinkt dan het geroep derschippers
en sjouwerlioden, die de goederen in- en uit
laden. 'a Avonds echter was het er doodstil,
•o in den regenachtigen Octoberaacht, dien
Brvndini voor zyn misdaad uitgekozen had,
heerschto er eene volslagen duisternis. Hy
voorde Collings door een menigte eenzame
straten, waar 't aanhoudend donkerder werd.
.Waarheen gaan we vroeg Collings,
staan blijvende, «dat is hier een leelyk ge
deelte."
Ik heb nog nooit gehoord, dat het iemand
tusschen deze grachten bevallen is," lachte
Brandini, «men ziet, dat gjj niet dikwyls in
Hamburg geweest zyt. Overdag ziet het er
heel anders uit."
.Overdag zou het my evenmin hier be-
bevallen."
.We zullen er spoedig door zijn," zei
Brandini, ,ge kunt toch niet verwachten,
dat do oude in een villa woont.'
.Ik had eer gedacht, dat hy in Sint-Pauli
woonde,* zei Collings.
Daarvoor is hy te slim daar wonen alle
zeelieden en allen kennen hem,* hernam
Brandini.
Weer liepen ze een kort eind zwygend
naast elkaareensklaps bleef Brandini staan.
,Daar,* zei hy, over het water wyzende.
Van een gebouw kon men ternauwernood
iets onderscheiden.
.Waar?* vroeg Collings.
.Daar in dat huis woont hy op een zolder
kamertje er staan twee paardenkoppen boven
de deur; ge kunt niet misloopen.*
Collings poogde nog altyd iets van bet
huis te onderscheiden en naderde zonder het
te weten meer en meer de gracht, waaruit
men een hol geluid hoorde, dat het naderen
van den vloed aankondigde.
.Ik geloof, dat er nu licht op zyne kamer
is,* riep Brandini, die eene schrede nader trad.
Onwillekeurig keek Collings omhoog; op
hetzelfde oogenblik kreeg hy zulk een hevigen
slag in den rug, dat hy het evenwicht ver
loor en in 't water stortte.
.Gemeene schurk 1* riep Collings. Brandini
wist, dat h(j met een geoefend zwemmer te
doen haddaarom had hy een roeispaan ge
grepen om hem weer neer te stooten, indien
hy naar boven wilde komen.
De ongelukkige deed vergeefsche pogingen
om weer boven te komen, hetgeen by de
heerschende duisternis zeer moeilyk was.
Toch was het hem gelukthij klemde zich
met de handen aan eene schuit vast, doch
daar trof hem Brandini met de roeispaan op
de handhy liet los en viel weer terug.
Nogmaals kwam hy boven en nu maakte
Brandini zich gereed om hem een feilen slag
op het hoofd toe te brengen, doch zyn arm
word vastgegrepen, een schrille kreet om
hulp weerklonk door de stilte van den nacht
en de roeispaan plofte in het water zonder
Collings geraakt te hebben. Woedend keerde
Brandini zioh om en lachte spottend, toen
hy een meisje voor zich zag.
«Pak je weg en schreeuw niet, anders
werp ik jou er ook in
Mina riep nog eon paar keer om hulp en
toen hy haar by de baDd greep, beet zij
hem zoo geducht in den arm, dat hij brulde
van pijn.
.Elleudige!' schreeuwde hy en wilde haar
in liet water werpen. Ondertusschen was
Collings echter weer op het droge hy sprong
by en greep zyn dolkmes. Op hetzelfde oogen
blik weerklonk 't duitje van de politie.
Nu achtte Brandini zich verloren en wilde
vluchten. Hy liep Collings, die zich in de
natte kleeren niet goed kon bewegen, omver
en snelde weg, maar hy ontmoette juist de
politie-agenten, die hem aanhielden. Hij,
zoowel als Collings en Mina Bonman, werden
naar het politie-bureau gebracht.
Do agenten waren niet weinig verbaasd
in den matroos, die hardnekkig zweeg, den
•eelbesproken neef van den heer Straus te
herkennen. Hunne verwondering steeg ten
top, toen zy het verhaal van Mina en Col
lings hoorden. Het scheen hun gewichtig ge
noeg om den commissaris van politie van het
gebet-de te verwittigen.
Een nur later kwam de commissarishij
nam Collings en Mina in verhoor on ontbood
een rijtuig. By wilde het meisje zelf by baar
vader brengen en tevens don ouden Melton
in »de Zeehond" aanhouden, want hy twyfelde
niet het minst aan de waarheid van de hem
medegedeelde feiten. Geheel in tegenstelling
met den rechter Lindner had hy nooit geloofd,
dat de architect de moordenaar was, maar
altijd beweerd, dat men in eene andere
richting moest zoeken. Hij verheugde zich,
dat het hem zou gelukken den waren moor
denaar te vatten.
Het raadselachtig verdwynen van Mina had
in .de Zeehond" veel opzien gebaard.
Toen Bouman uit de gelagkamer naar boven
ging, was er geen licht op do kamerhy
meende, dat Mina nog in de keukon by de
wuardin was, en riep haar. Do vrouw trachtte
hem gerust te stellen, doch dat hielp maar
weinig. Het eene kwartier verstreek na het
andere en middernacht was reeds lang voorby,
toen de deur zachtjes geopend werd en Mina
op haren teonen binnenkwam. Doch in welken
toestandHare kleeren waren doornat, de
haren verward over het bleeke gelaat en
hare oogen duidden schrik en ontzetting aan.
.Mina, kind, waar zyt gy geweesthoe
ziet ge er toch uit?' riep de goede vrouw.
Van Bonman moest zo echter een harde
berisping hooren.
Vrouw Stork zag, dat achter Mina ver
schillende politie-agenten binnen getreden
waren en dit deed de gramschap van Bou
man ten top stygen.
Heeft je de politie opgevangen en thuis
gebracht?" schreeuwde hy.
De politie-commissaris legde hem echter
het zwygen op. ,Geen woord meer of ik laat
u knevelen," gebood hy. .Er zal u niets
gebeuren nwe dochter heeft niets bedreven
wat straf verdient; wy zoeken een misdadi
ger, die zich hier verborgen houdt.*
•Een misdadiger in mijn huis!* mompelde
vrouw Storkde commissaris sloeg er echter
geen acht op. Op zyn wenk haalden de
agenten licht nil de gelagkamer en gingen
naar boven, naar de kamer van don ouden
Melton, welke Mina hun nauwkeurig aange
duid bad. Een agent bleef op de trap staan
en duldde niet, dat iemand volgdetwee anderen
bewaakten de huisdeur, en lieten niemand in
of uit.
De beambten vonden den ouden Melton
half gekleed op zyn bed zitten. Hy had zyn
buurman op zyn dochter hooren schelden,
het rumoer beneden in het huis gehoord en
kreeg daardoor een bang voorgevoel. Hy
begon te vreezen, dat de aanslag van Bran
dini wel mislukt zou wezen stond soms het
verdwynen vau het meisje hiermee in ver
band
Zyn arm was verergerdhy was dik op
gezwollen en het brandde hom er in als vuur.
Toen by de deur hoorde openen en de
politie-agenten boorde binnentreden, wist hy
meteen dat alles verloren en verraden was;
hij sprong op, greep zyn mes en trachtte zich
met de gezonde linkerhand te verdedigen.
De twee agenten vielen op hem aan, ontruk
ten hem zijn wapen en legden hem de boeien
aan de oude matroos toonde echter zulk een
kracht en behendigheid, dat een beambte eene
diepe snede in de hand ontving.
Zelfs toen hy geboeid was, riep hy nog
,Wat wil men van my Waarom overvalt
ge ray
.Dat zal je spoedig vernemen, indien jo
het niet recht weet,* zei de commissaris
.uw kameraad, de valsohe Karei Brcttor of
beter gezegd Brandini, is reeds in onze handen
en heeft alles bekend.*
Melton begon te vloeken en te tieren on
Het zich door de agenten voortslepen. Men
bracht hem in hef rytuig en vandaar naar
de gevangenis.
Ondertusschen had Mina aan haar vader
en vrouw Stork verteld, wat er in de laatste
uren gebeurd wasten slotto was zo zoo
afgemat, dat ze geen woord moer kon uit
brengen.
De vrouw nam Mina als een klein kind
op den arm, droeg haar naar boven en ont
kleedde haar. Ze legde haar te bed en ging
niet eerder weg vóér ze een glas warmen
wyn gedronken had.
Nadat de vrouw naar beneden was, riep
Mina haar vader aan het bod.
«Vader,* smeekte zy, .wees niet boos op
my over hetgeen ik gedaan hebik kon niet
anders, ik moest hem redden.'
.Wat raakte jo die vreemdeling?* bromde
de oude, doch wischte tevens een traan uit
zyn oog.
.Hy was voor my geen vreemdeling en
wat men aan anderen doet, doet men aan
zichzelf, niet waar, vader De onschuld van
August is nu bewezen.'
,Gy hebt hem gered, lief kind,* hernam
de oude. Zy omhelsde hem nog inniger on
zei.Het was toch goed, dat ik Engelsch
geleerd heb I*
Door vermoeienis uitgeput viel ze weldra
in een vasten slaap.
(Wordt vervolgd).
