KLEINE COURANT.
Een Feestavond "•B
't Vliegend blaadje.
Voor Heldery Texel en Vlieringen m
ROLADS LIEFDE.
No. 2661.
Woensdag 13 Juli 1888.
26ste Jaargang.
Bureau: Zuidstraat.
Telefoonn". 32.
BureauSpoorstraat.
Telefoonn0. 81.
Abonnement
p. 3 maanden binnen de gemeente 50 Ct., met Zondagsbl. 80 Ct.
id. franco per post 75 id. f 1.12 V®.
id. voor het Buitenland fl.25, id. f2.00.
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Uitgevers: BERKHOUT Co., te Helder.
Bureau» i Spoorstraat en Zuidstraat.
Advertentlèn
van 1 tot 5 regels25 Cent.
Elke regel meer5
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAG8iMOBGEN8 vóór 10 uur aan de Bureuux bezorgd^z^jiL
wordt door ons, den lezers van ,,'t Vliegend Blaadje" aangeboden op MAANDAG
18 JULI a. s., in den tuin of in éen der zalen van „Tivoli".
In de courant van Vrij dag a. s. deelen we hieromtrent nadere bijzonder
heden mede. DE UITGEVERS.
Uit het Buitenland.
Dc oorlogsberichten doen op 't oogenblik,
waarop we dit overzicht samenstellen, alsnog
vermoeden, dat weldra Al de rampen van den
kr\jg over Santiago de Cuba zullen worden
uitgestort. De Spaansche bevelhebber in die
stad heeft dus wordt Btellig verzekerd
beslist geweigerd, de stad over te geven, en
't gevolg daarvan moet noodwendig zjjn een
bombardement, gevolgd door een stormaanval.
De Amerikanen zullen ongetwijfeld de stad
in handen krijgen, de Spanjaarden zullen zich
ook nu wel wéér door moed en onversaagd
heid onderscheidendoch de jjseljjke toonec-
len, die er zullen voorvallen, zullen wel heel
weinig strekken tot bemoediging van hen, die
reikhalzend uitzien naar de vervulling der al
oude profecyEr zal vrede zijn op aarde
Ondanks alles, is er tóch sprake van, dat er
in allen ernst pogingen worden aangewend,
om tot vrede te geraken. In ieder geval, men
schynt te trachten, om onderhandelingen aan
te knoopen. Dit wordt niet allen gemeld uit
Madrid, maar ook uit Santiago komt het be
richt, dat men in beide legers er mede be
kend is, dat pogingen tot het sluiten van den
vrede althans worden voorbereid. In de Ver-
eenigde Staten wordt de wensch naar den
vrede reeds sterker geuit. De President der
Groote Repübliek heeft officieel den wensch
geopenbaard, dat men den Allerhoogste niet
slechts moet danken voor de behaalde over
winningen, maar Hem ook moet smeeken,
aan het onmetelijke onheil, dat de oorlog met
zich brengt, spoedig een einde te maken. Be
moedigend voor de vrienden des vredes zjjn
de volgende woorden van den President
.Moge de Heer ons geliefde Vaderland wel
dra de zegeningen van den vrede wedergeven,
en alle bewoners van het land, dat thans ten
gevolge van den oorlog de verwildering tege
moet gaat, het onschatbare voorrecht van
veiligheid, rust en voorspoed weder doen ten
deel vallenMen mag wel veilig aan
nemen, dat de man, die deze bede slaakt, ook
ijverig zal medewerken, om de vervulling er
van le helpen verhaasten.
Ongeveer een maand geleden is de trek
naar de gondvelden van Klondyke, die tydens
het koude seizoen was gestaakt, weder her
vat In den winter was in Britsch-Columbia
een stad van tenten verrezen met 5000 in
woners, die den naam Bennctt ontving. Thans
zal, naar men vermoedt, deze stad wel wéér
verdwenen zijn. Bjj den aanvang van het sei
zoen zouden, naar schatting, 25000 gouddor-
stige gelukzoekers op weg naar Klondyke zijn.
Begin Jun1 waren er 2800 booten op de rivier
Yukon en in het geheel zjjn er 3000 gebouwd.
Hoeveel beminnaars van het .slyk der aarde"
tot het midden van den zomer naar het land
van belofte zullen gaan is niet bij benade
ring te bepalen, doch men verwacht, dat in
het geheel zesduizend booten den Yukon
zullen opvaren.
Hoewel de goudzoekers tot alle nationali
teiten behooren, zijn tot dusverre onder hen
nog.geen ongeregeldheden voorgekomen. Het
sterkst tyn vertegenwoordigd de Amerikanen
en de Engelschen.
Herhaaldelijk komen berichten uit het verre
wonderland tot ons over. Interessant is het
zeker, 't een en ander te vernemen omtrent
de journalistiek in dat vreemde gewest. De
courant, die daar wordt uitgegeven, de .K1 o n-
dyke MorningPost" kost bij abonne
ment 375 dollars (ruim f 900) per jaar. Een
afzonderlyk nummer dollar (f 18.75). Voor
advertentie-kosten wordt per regel 75 dollars
(p. m.f 187) voldaan, 't Is zeker, HII. uit"
gevers van nieuwsbladen in Nederland zouden
heel goede winsten behalen, als zij dat tarief
konden volgen, 't Staat echter te bezien, of
er zich wel veel abonné's en daverteerders
zouden opdoen
Door den Minister van Oorlog in Frank
rijk is in de vorige week in de Kamer van
Afgevaardigden geantwoord op de vraag, hem
door een der leden gesteld, in zake de ver
oordeeling van Dreyfus. In ecne bljjkbaar
weloverdachte rede, verklaarde de Minister
overtuigd te zijn van de schuld en van do
eigen bekentenis van den veroordeelde. En
op twee na algemeene stemmen verklaarde de
Kamer genoegen te nemen met de verkla
ring des Ministers. De zaak schynt hiermee
echter niet uit te zijn. Kolonel Picquart heeft
nu aan den President van den ministerraad
een schryven gericht, waarin hij zegt, dat
hij in staat is, voor eiken bevoegden rechter
aan te toonen, dat de overtuigingstukken,
waarop de Minister van Oorlog zich heeft,
beroepen, öf vervalscht, bf ten onrechte op
Dreyfus toepasselijk geacht zijn. Kolonel
Picquurt besluit zijn brief met te zeggen, dat
de Minister van Oorlog, de heer Cavaignac,
er te goeder trouw is ingeloopen.
NIEUWST IJ DINGEN.
HELDER, 12 Juli 1898.
Bij beschikking van den minister
van marine is de klerk bij 's Rijk werf te
Hellevoetsluis M. J. Polak, met ingang
van 1 Augustus a.s., overgeplaatst naar
's Rijks werf te Amsterdam.
Ingevolge beschikking van Gedepu
teerde Staten van Noord-Holland, is de
termijn tot het exploitatie brengen der stooni-
tranilijn >Schagen Wognum Hoorn,"
verlengd met drie maanden en nu bepaald
op 1 November e. k.
Prijsvraag reclame-biljet.
Het Dagblad de Courant" heeft een
prijsvraag voor een reclame-biljet uitge
schreven, waarvoor als prijzen zijn beschik
baar gesteldéén van 500, één van 300,
één van 200 en vijf van 100 gulden.
De jury béstaat uit de heeren H. P. Berlage
Nz., architect, en G. H. Breitner en H. W.
Jansen, kunstschilders. Deze namen zijn
borg, dat werkelijk iets moois zal worden
verkregen.
Aan het bureau van >De Courant", N. Z.
Voorburgwal 365 te Amsterdam, zijn de
gedrukte voorwaarden van mededinging te
bekomen.
Vlucb.
Van het eiland Urk schrijft men
De ansjovisvangst is alhier voor dit
jaar geëindigd. Heden 7 Juli werden door
één vaartuig 340 stuks ansjovis aange
bracht. Alle andere visschers hebben hun
visebwant, voor deze teelt in gebruik,
gedroogd en opgeborgen. Het grootste
deel der Urker vloot is naar de Noordzee
vertrokken, terwijl de overige kleinere
vaartuigen uitgaau op de vangst van bot
en aal in de Zuiderzee.
Niet weinig vaartuigen vertrokken naar
elders om te werven, wijl hier op de drie
scheepshellingen plaats en volk te weinig is.
Er is in onderscheidene plaatsen, en
ook alhier, sprake van het planten van
een »Wilhelmina-eik", te omgeven met
een gepast en sierlijk ijzeren hek. Dezer
dagen werd te Gouda de levering van
zulk een hek in 't openbaar aanbesteed.
De laagste inschrijving bedroeg f170. De
kosten zullen aldaar bestreden worden uit
bijdragen van de schoolkinderen.
Bjj een twist Vrijdagnacht in den
Zandstraat te Rotterdam heeft een slecht
ter naam staand persoon, Heerdink gé-
heeten, een anderen jongen man Friezer
genaamd, een messteek toegebracht. Friezer
is in levensgevaarlijken toestand in het
Ziekenhuis opgenomen. De dader werd
Zaterdagmorgen ontdekt op het dak van
een huis in de Vierwindènstraat, waar hij
zich verscholen had. De politie arresteerde
hem.
Men meldt uit Vlissingen
De matroos L., op schildwacht staande
voor het wachtschip »Bulgia," pleegde Vrij
dagavond tegen den bootsman S. insubor
dinatie met geweldpleging. Te ruim elf
uur begaf de bootsman zich aan boord,
doch werd door den schildwacht aange
vallen. De bootsman pareerde met de hand
een slag met de sabel, bestemd voor zijn
hoofd, doch bekwam kwetsuren aan band
en hals. Daarna kreeg hij nog een houw
in den rug en vluchtte in een hotel. De
matroos achtervolgde hem, dooh werd ge
arresteerd. De bootsmau ia naar het hos
pitaal vervoerd, zijn toestand is niet levens
gevaarlijk.
Misbruik van sterken drank moet de
oorzaak zijn.
De schipbreak van de iBoargogne"
Blijkens telegrammen uit Amerika maakt
het vergaan van de .Bourgogne" in N.Ame
rika een even pijnlijken indruk als hier. Do
ophelderingen van den agent der Compagnie
générale transatlantique te New-York, die de
beschuldigingen van de passagiers tegen de
bemanning van de „Bourgogne* tracht te
ontzenuwen of hun schuld poogt af tc wen
den op de tusschendeks-passagiers, worden in
•de Ncw-Yorksche 'pers geheel onvoldoende
verklaard tegenover het pertinente getuigenis
van de passagiers. De correspondent van de
.Standard' te Halifax seint nog uitvoeriger
'bijzonderheden uit dat getuigenis. Het is ge
bleken, dat de .Bourgogne* tachtig mjjl uit
den koers was, die omstreeks dit jaargetijde
.gevolgd wordt door andere Atlantische stoom
vaartlijnen. De agent der Compagnie génerale
transatlantique te Halifax verdedigt de be
manning op dezelfde wys als de agent te New-
York, hetgeen groote verontwaardiging wekt
onder de geredde passagiers. Deze zeggen,
dat de agenten dergelijke verontscholdigingcn
liever weg moesten laten, want zij maken do
ssaak niet boter. Dt New- Yorksche pers noemt
het gebeurde beschamend voor de monschhéid.
De New-Yorksche Sun verwijt de officieren
van de .Bourgogne" plicht verzaking, aange
zien zjj de tucht niet handhaafden. Hadden
zij ecnige schavuiten uit hun bemanning dood
geschoten, dan zouden misschien vele menschen-
levens gespaard zijn. De advocaat-generaal
van den staat New-York overweegt of er
geen termen bestaan om eenige matrozen van
de .Bourgogne? die het ergst huisgehouden
hebben, wegens móórd te vervolgen.
President Faure, die dadelyk na het bekend
worden tan de ramp bljjk gegeven heeft van
zjjn deelneming, laat zich voortdurend op de
hoogte houden van de bijzonderheden.
Keizer Wilhelm heeft uit Odde in Noor
wegen in oen telegram aan president Faure
zjjn deelneming betuigd. Faure ontving Vrij
dagochtend bezoek van den Russiscben gezant,
die de betuigingen van leedwezen en sympa
thie van zyn regeering overbracht.
De gemeenteraad van Havre is ten teeken
van deelneming verdaagd. Het gemeentebe
stuur zal maatregelen nemen om de betrek
kingen der slachtoffers te hulp te komen.
Terwijl Deschancl in de Fransche Kamer,
sympathie betuigend met de slachtoffers van
de ramp, alleen met lof sprak van de officie
ren der .Bourgogne*, heeft de voorzitter van
den Senaat deze merkwaardige woorden dur
ven uitspreken: .Indien er een troost kan zyn
by znlk een ramp, dan is het de gedachte,
dat de officieren en de bemanning tot het
einde toe moedig hun plicht gedaan hebben,
eenigen zelfs ten koste van hun leven.'
Het .Journal* bevat een intervieuw met eeD
machinist van de „Bourgogne', Lasiné, die
zeideHet schip is getroffen op een punt,
juist boven de ketels gelegen. De schok was
zoo hevig dat wij binnen eenige minuten ge
zonken zijn. En hij voegde er bij dat allen
verzet aanteekenden tegen de besehuldiging
van lafhartigheid.
In herinnering wordt gebracht dat de .Bour
gogne' een paar jaren geleden gelegenheid
gehad heeft om de bemanning te redden van
een zinkend Duitsch schip het reddingswerk
werd toen geleid door luitenant Unsworth,
die in Febrnari van dit jaar, toon de .Cham
pagne* by Newfoundland averij kreeg, met
een bootj> hulp ging halen, en eerst zes dagen
later door de .Rotterdam* werd opgenomen.
Eén lid van den raad der koopvaardijvloot,
Charles Moutier, protesteert in do '.Teropa*
tegen sommige beschuldigingen waarmede con-
cürreerènde maatschappijen de Fransche vlag
in discrediet trachten te brengen. Hjj brengt
in herinnering, dat het zwaar mistte en dat
dienzelfden dag in dezelfde streek van don
Oceaan nog twee aanvaringen hebben plaats
gehad. By de overdreveu en steeds toenemende
eischen ten aanzien van de snelle vaart, die
men aan de stoomschepen stelt, moeten der
gelijke ongelukkon hoe langer hoe talryker
worden. („N. R. Ct.«),
De Fransche transatlantische maatschappij
heeft beelag laten leggen op de „Cromar-
tysbire. Een onderzoek zal worden ingesteld
naar de omstandigheden waaronder de aan
varing plaats greep. De Fransche maat
schappij doet de Eagelsche een proces aan.
Volgens het Engelsche recht is de verant
woordelijkheid der reedera van een schip, dat
een ander schip in den grond boort, indien
schuld bewezen wordt en er menschenlevens
verloren zjjn gogaan, beperkt tot p.d. 15 per
ton. De schadeloosstelling zou dientengevolge
niet meer dan omstreeks 600,000 francs
kunnen bedragen. De waarde van de „Bour
gogne" werd geschat op 8 millioen het schip
was voor de helft verzekerd. De waarde van
de lading is nog niet te bepalen.
Kapitein Deloncle was 44 jaar. Hjj had
eerst bjj de gouvernements-niarine gediend en
de oorlogen in Tongkibg en Tunis meege
maakt, om daarna leeraar te worden aau de
zeevaartschool te Brost. Hjj was sedert vier
jaar in dienst van de maatschappij.
De Fransche consul te New-York seint
dat gered zijn 10 passagiers tweede klasse,
40 tuaachendek passagiers, 38 leden van de
bemanning en 28 van het personeel.
Onder de omgekomenen zjjn mevrouw
Dillon, de vrouw vnn een der voornaamste
advocaten te New-York, en haar dochter;
de Amcrikaansche schilder Scott Evans
Anthony Pollook, een bekend advocaat uit
Washington en zijn vrouwtweo paren die
bun huwelijksreis maakten, kapitein Clack en
1 mevrouw Ciark jut New Jersey prof. Yoppu
en zijn jonge vrouw, enz.en naar men
zegt ook Ismaël Joessoef, de voornaamste
worstelaar van den Sultan.
Behalve het beroemde doek Passage do
gue, van Jules Dupré, zjjn nog twee kostbare
schilderijen met de lading verloren gegaan
Le Zuiderzee, van Gaein, en Le Passage
difficile, van Vilbert, voorts een aquarel van
denzelfden schilder.Dc waarde van deze kunst
werken alleen wordt op meer dan 100,000
frs. geschat.
Onder de vermiste passagiers lekl.
van 't vergane stoomschip Bourgogne" is
volgens het Dagblad" ook een ud van
een Haagsche familie, de ingenieur J. H.
Wind. die zich uit Venezuela, waar hjj
bij den aanleg van spoorwegen was, op
weg bevond naar Nederland. De heer
Wind was de eenige Nederlander aan
boord.
De trawelen van den oorloc.
Kapitein Usher, van de Amerikaansche tor
pedoboot .Ericson,* die de bemanning van
bet Spaansche admiraalschip .Viscaya* te
hulp kwam, vertelde het volgende aan de cor
respondent van de .Daily News*
.De Amerikaansche kogels hadden gaten
geslagen in haar 12 Eng. duim dikke pant
sering van nikkeistaai. Door die gaten kon
ik naakte mannen zien, bebloed en gekerfd,
die tusschen de ijzeren platen lagen te rooe-
toren. De kanonnen waren nog geladen, en
gingen van zelf af, door de hitte. Maar wjj
waren voorzichtig en gingen hel schip langs.
Het dek en de zjjden waren roodgloeiend.
Twee mannen, spiernaakt, lieten zich langs
de touwen van de davits naar benedon zak
ken en bjj het rollen van het schip werden
zij nu eens tegen de heete zjjden van hot
•chip geslingerd, dan weer naar buiten, dan
weer terug.
Ik nam honderd en tien man van de
Vixoaya* aan boord, allen moedernaakt, en
nooit heb ik zoo iets vreeseljjks gezien als
deze mannen, met hnn bloedende wonden
uitgestald. Een van hen zwom naar ons toe.
Zjjt gjj een officier? vroeg ik. Neen. ant
woordde hjj, ik ben maar een ellendige sol
daat." Geen van de gewonden slaakte ook
maar oen gekreun."
De correspondent van de „Daily News*
beeft nog geboord, dat de officieren van de
Almirante Uquendo' en de „Cristobal Colon'
zich netjes gekleed hadden als voor een pa
rade. De gelieele bemanning van do .Colon»
stak in nieuwe kleeren, zelfs hun ondergoed
was nienw. Toen het schip zonk, braken zjj
de provisiekamers open en vulden hun zak
ken met pasteien en beschuit. De officieren
zeiden dat zjj sedert een week den buik niet
vol gehad hadden, doch waarachjjolijk tracht
ten zjj medelijden op te wekken, want be
halve pasteien hadden zjj vee en kippen aan
boord, maar geen geld.
Toen de „Colon* zich overgaf, riepen de
mannen .Viva los Americanos." Sommigen
waren zoo dronken dal men hnn touwen om
hot Ijjt moest slaan, om hen te laten zakken.
De Spaansche kapelaans, geneeshceren ea
officiëren weigerden naar hun eigen gewonden
om te zien, maar namen de zaak nogal wjjs-
geerig op, zij hadden bljjkbaar niet verwacht
dat zij den avond van dien dag nog zouden
zien.
Admiraal Cervcru zit op het halfdek van
de .Iowa,' zeer kalm, hij heeft een vuilen
witten hoed van een Amerikaanschen matroos
op. De Spaansche officieren en manschappen
zeggen vrjj uit, dal liet voor Spanje nutteloos
is, den oorlog voort te zetten. De Spaansche
oorlogsschepen zjjn verwrongen en uiteen ge
vallen wrakken geworden, ze gelijken merk
waardig veel op het wrak van de „Maine*
in dc baai van Havana.
De Spanjaarden vertellen, dat het bombarde
ment van do kust hun reeds geleerd had, dat zjj
de Amerikanen onderschat hadden; toen de
regeering te Madrid dus bevel gaf, dat de
vloot naar Havana raoc^t gaan, koos Cer-
vera het oogenblik uit waarop Sumpson, zoo
als roon van het fort Morro" had waargenomen
gemeenlijk godsdienstoefeningen hield, toen
kreeg de gelieele bemanning een extra borrel
en men ging den ondergang tegemoet.
Terwijl de kapitein van de „Oquendo"
zich doodschoot om de nederlaag niet te over
leven, was het scheepsvolk zoo ongeduldig
om zich over te geven, dat zy een tafellaken
van de voorplecht lieten waaieD. De .Vtzca"
haalde haar vlag nog juist iutjjds neer, om
het overschot van de bemanning van don
dood te redden: de torpedoboot .Ericsson"
FEUILLETON.
25)
De gravin antwoordde niet.
.Juist den dag voor zjjne ziekte, vroeg hjj
mjj een aandenken aan Lomont. De kleine
pbotographie
De grjjsaard kon niet uitspreken. Julie
sloeg haren sluier voor het gelaat en verliet
met een vlugge groet de kAmer.
Raoul mompelde heel tevreden .Kjjk, kjjk,
ik heb me nog vergist, ze pasBen toch bjj
elkaar. De hemel weet, of alles niet te
VEERTIENDE HOOFDSTUK.
Op hetzelfde unr wandelde graaf de Mes-
nil op de kamer, die hjj vroeger 'e Lomont
bewoonde, onrustig heen en weer.
-Ik begrijp van alles, wat ge mjj
vertelt!* snauwde hjj zjjnen bediende toe.
.Góede hemel!* riep Robert, .me dunkt,
dat ik duidelijk genoeg ben. De graaf de
Lomont heeft mjj op Nieuwjaarsdag den dienst
opgezegdbinnen weinige dagen moet ik
vertrekken. Gjj znlt ook wel binnenkort oen
brief krijgen, dat men uwe diensten hier
niet langer noodig heeft. Dan kunnen we als
dolende ridders ons geluk elders beproeven.»
„Waarom hebt ge mjj dan verzocht hier
te komen?' vroeg de Mesnil ongeduldig.
„Wel, om u persoonlijk de zaken uit elkaar
te zetten; liet is altjjd goed, dat men weet,
aan wien we het mislukken onzer plannen
te danken hebben.'
.Zwjjg van hem,' hernam de Mesnil drif
tig, .ik weet niet, wat ik doen zou, om
dien gehaton naam niet meer te hooren.
Waarljjk, deze man is het ongeluk mjjns
levens.*
„Dat is zoo. De gravin weet nu alles haar-
fjjn over n van den diefstal."
De Mesnil braakte een niet zeer aristo
cratisch klinkende verwensching uit en Louis
lachte spottend.
,Ik liet u hier komen om te overleggen,
hoe wij mjjnheer Roland onzen bjjzonderen
dank zullen betuigen. Ik dacht, dat de ziekte
ons in do gelegenheid zou stellen weldra
achter de ljjkbaar te gaan, doch Jacob ver
telde mjj vandaag, dat het beter ging, doch
«lat nu juist de toestand het gevaarljjkste was
de kleinste misslag
Robert zag zjjn meester met een loerenden
blik aan en hield op.
Jammer, dat wjj zulk een kleinen mis
slag niet kunnen teweeg brengen,* zei do
Mesnil.
„Waarom zouden we dat niet kunnen
vroeg Robert, .doch gij zult der gravin zulk
eeno smart niet willen veroorzaken. In den
beginne scheen ze den directeur niet te kun
nen ljjden, doch nu verraadt haar uiterljjk
hare inwendige gevoelens."
Drommels 1 houdt op!" schreeuwde de
Mesnil. .Wanneer ik in dc kamer van Ro
land kom, schiet ik hem neer als een dollen
hond
„O, dat maakt te veel geraas I- zei Robert
ondeugend, „overigens hebt gij dit edele plan
reeds meer opgevat en nooit uitgevoerd. Dan
weet ik iets beters.*
f „Wat?* vroeg de Mesnil heesch.
.Vergift!» zei Robert lakóniek.
„Vergift
.Wel ja, eene witte vloeistof, zonder smaak
en geheel onschadelijk, voor hen nameljjk,
dien zo auderen toedienen. Daar mjjnheer
Roland zoo ziek is, denkt niemand aan min
der natunrljjke doodsoorzaken.'
.Vreeseljjk!* zei graaf de Mesnil en
vriscfale het zweet vun zjjn voorhoofd. „Doch
teoe denkt ge dat alles te regelen en waar
vandaan krijgen we het middel
We zullen vandaag nog aan het werk
.gaan. Ik weet, dat dezen nacht Jacob alleen
-aan het ziekbed zal waken. Gravin Jnlie
bereidt hedenavond de limonade voor den
izieke; totnutoe deed dit tante Roae, maar
»die is sedert gisteren ziek ea moet het bed
ihoudenge ziet, dat alle omstandigheden
gunstig zijn.*
.Ik zie niet in, wat hel met de zaak te
maken heeft, dat Julie den drank bereidt,
fcloe denkt ge.het vergift in het drankje te
ki-ijgen
Robert mompelde iets, wat juist niet vleiend
was voor zijn heer.
.Als gc het nog niet begrijpt, zal ik zeer
uitvoerig moeten wezen. Ge zult het vergift
moeten toedienenwaarom, zal ik u zeggen.
Ik ga in den kelder en bereid eene flesch
roodeu wijn met een sterke dosis chloral
de graaf' de Lomont gebruikt dit tegen slape
loosheid en dit heb ik van zijn nuchttnfëlje
genomen.
Mina laat ik deze flesch aan Jacob geven,
hjj drinkt elkon avond wijn, omdat hij waken
moet. Na het eerste glas slaapt Jacob wis
drie uren, neem aan van negen tot twaalf.
Ondertusscheii gaat gjj den zieke bezoeken
die of wel slaapt of wel bewusteloos is.
.De helft van den inhoud van hetffoschje,
dat ik u geven .zal, zoo vervolgde Robert,
.schudt gjj in de limonade, waarna ge n uit
de voeten maakt, 's Morgens hobben we mjjn
heer Roland .niet meer te vreezen. Men zal
hot overlijden aan het ongunstig verloop der
ziekte toeschrjjven. Zou echter de zaak uit
lekken, dan kunnen we ons goed redden.
In het kasteel gelooft men algemeen, dat de
gravin den du-ecteur vinnig haat. Heden wilde
zij zelve de limonade bereiden. Dit springt
in het oog; want verschillende bedienden
hebben mij dit verteld. Dat inen eerst zal
vragen wie de limonade bereidt heeft, ligt
voor de hand.*
Robert zweeg en de Mesnil hield beide
handen voor het gelaat, dat nog valer was
dan voorheen.
Hij heeft zichzelf het lot bereid,' zei de
graaf. .Waarom stond hjj mjj overal in den
weg? Waar is het lleschje, Robèrt?'
De bediende haalde uit den borstzak van
zyn jas oen kristollen Ileschje in zilver ge
vat zeer voldaan gaf hjj het aan den graaf.
„Waarom haat je dien man zoo vroesc-
ljjk
Robert trok de schouders op en kéék een
oogenblik voor zich.
„Wc dienden samen In één regiment, zooals
ge weet,* vertelde hjj. .RolHud als vrywilli
ger en ik als gewoon soldaat. Op zekeren
dag vond ik ecu kostbaren ring van een offi
cier en behield hem. Roland ontdekte de
zaak, klaagde mjj aan en ik kreeg nu,
gc weet zelf wel, hoe men zulke kleinigheden
bjj de militairen straft. Sedert wachtte ik op
ecne gelegenheid om mjj op den strengen
lieer Roland te wreken. Maar toch, zei Ro
bert, .is dit niet de eenige reden. Ik haat
hem, sedert ik hem ken, en omdat hjj de
rechtvaardige Roland is.«
Robert wendde zicli om en ontgrendelde
de deur weer.
In het slot heerschte de diepste stilte.
In een donkeren omslagdoek gehuld ging
tante Rosc, die niet zoo ongesteld was als
Robert verteld had, door de gang. Hare
schreden hoorde men niet op het zachte
vloerkleed.
Zachtjes opende zjj de voorkamor der ver
trekken. Hier was uiemand er brandde slechts
eene kleine lamp, evenzoo in de tweede ka
mer, waar Jacob in een leunstoel sliep. Naast
hem stond eene tafel, waarop een Ilesch wjjn
en een glas. Rose keek den bediende ver
wonderd aan.
Hoe kon hij nu slapen in plaats van bjj
Roland te waken Hoe menigen nacht had
zjj niet verre van hem gewaakt! De arme
Jacob moost wel afgemat wezen. Voorzichtig
ging zjj io de kamer van Roland.
Hier brandde geene lamp; 't licht 'twelk
door de geopende deur in het zlekeuvertrek
viel, was juist toereikend om de meubels te
zien. Zjj trad aan het ziekoed en boog zich
voorover om de gelaatstrekken te onderzoe
ken. De wangen waren erg ingevallen, de
vochtige haarlokken hingen over het hooge
voorhoofd, de f jjne mond was bijna gesloten
een zware ademhaling bewoog de breed#
borst. Met bevende hand raakte ze het voor
hoofd van den zieke aan.
Deze opende de donkere oogen.
„Wat is het goed, dut gjj komt, tante
Rose,' Duisterde Roland on zocht naar hare
hand, die ze zwjjgend in de zjjne legde.
.Jacob zeide mjj, dat gjj zelf ziek waart.'
.Stil, stil,* hernam zjj heel zacht.
„Ik moet wel stil zjjn.' zei Felix en zonk
weer in het knsseo neer.
(Wordt vervolgd).
