KLEINE COURANT.
't Vliegend blaadje.
Voor Helder, Texel en WIerIngen
ROLANDS LIEFDE.
Ho. 2657.
Woensdag 3 Augustus 1898.
26ste Jaargang.
Bureau: Zuidstraat.
Telefoonn". 32.
BureauSpoorstraat.
Telefoonn0. 81.
A'bonnement
p. 3 maanden binnen de gemeente 50 Ct., met Zondagsbl. 80 Ct.
id. franco per post 75 id. f 1.121/a.
id. voor het Buitenland fl.25, id. f2.00.
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Uitgevers: BERKHOUT Co., te Helder.
Bureaux t Spoorstraat en Zuidatraat.
Advertentiën
van 1 tot 5 regels25 Cent.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorg-d zijn.
IJlt het Buitenland.
Pitns Rismarrk f
Prins Otto Eduard Leopold von Bismarck,
geboren den 1 April 181;"», overleed jl Zater
dagavond 11 uur, te Friedrichsrtihe. Hij was
de derde van liet driemanschap van Duitsch-
lands eenheid thans heeft ook hjj zijne plaats
ingenomen in de geschiedenis der wereld.
Keizer Wilhelm I en Aloltke gingen hem voor
naaf 't graf. Menig waardeerend woord zal
dezer dagen voorzeker aan de nagedachtenis
van den grooten Staatsman worden gewijd,
doch te midden daarvan verdient in herin
nering te worden gebracht hetgeen op's mans
80sten geboortedag in de .Reichsanzeiger''
(De Duiiselie Staatscourant) over dezen be
roemden man word gezegd.De ontelbare
bewijzen van oprechte liefde en vereering, die
hij bjj deze|gelegenheid van verre en van nabij,
van hoog er. laag ontvangen heeft, leggen
getuigenis af van het feit, dat de dankbaar
heid voor de onsterfelijke diensten, door hem
in 't belang van Duitschland's macht en aan
zien bewezen, onnitwischbaar geprent ia in
de harten van het Duitsohe volk. In den dienst
van zijn heldenkeizer bracht hij het grootsehe
werk der Duiische eenheid tot stand." Dit
woord van hulde en waardeering verdient her
haald en in herinnering gebracht te worden,
nu de dood onverwacht den grooten man uit
het leven heeft weggerukt. Reeds bij zijn leven
stonden zijne grootc verdiensten gegrift in
monumenten van brons en steen, doch langer
dan die gedenkteekenen zal zjju naam blijven
geëerd in het Duitsche Rijk, zal zijn naam
blijven geroemd in de gedachtenis aller volken.
Bergen (Noorwegen), 31 Juli. De Keizer
ontving gisteravond laat het eerste zorgwek
kende bericht over den tocstnnd van Bismarck.
Z. M. wus diep getroffen, toen de doodstijding
kwam. De vlag van de .Ilohenzollern" waaide
halfstok, do vlaggen-parade bleef achterwege.
Dé keizer beval den onmiddellyken terugkeer
naar Duitschland. Maandagavond komt hij te
Kiel aan.
Omtrent de door de Vereenigde Staten van
Noord-Amerika aan Spanje te stellen vredes
voorwaarden verneemt men, dat ze als volgt
zullen luiden Afstand van het eiland Porto-
ricoerkenning der onafhankelijkheid van
Cubaafstand der Ladronen-eilandcn en op
zyn minst vestiging van dén kolenstation op
de Philippijnsche eilanden. In de voorwaarden,
die genoemd worden, wordt heel niet ge
sproken van eene oorlogsschatting. Wellicht
dat de regeering te Washington overtuigd is,
dat Spanje zoo'n schatting toch niet kun be
talen. Evenmin wordt gewaagd van een wapen
stilstand dc oorlog moet, wordt door de
Spanjaarden in de voorwaarden slechts be
willigd, subiet eindigen. Wat betreft de Philip-
pjjnen 't wordt zeer waarschijnlijk geacht,
dat over hel toekomstige dier eilanden zal
worden beslist door eene gemengde Spaansch-
Amerikaanschc commissie. Maar Spanje zal
ze toch ook wel kwjjt raken.
Dc eischen van Amerika dus schrijft
een berichtgever zijn hoog, dit is niet te
ontkennen. Zjj zijn hoog daarom, omdat de
Vereenigde Staten op dit oogenblik eigenlijk
meester zijn noch op Cuba, noch van Por-
torico, noch van de Philippijncn, en dus dc
afstand van al deze eilanden alleen zal ge
schieden, wanneer Spanje de overtuiging
heeft gekregen, dat de totale verovering toch
maar eene quaestie van tjjd, geld en bloed
is. Spanje hoopt nu blijkbaar, dat de Euro-
peesche mogendheden tegen die harde voor
waarden zullen opkomen. Maar tot heden
houden de mogendheden zich wijselijk buiten
de quaestie.
De Fransche regeering is in 't geheel niet
op haar gemak ten aanzien van de Dreyfus-
zaak. De personen, die onbewimpeld hunne
meening te dezer zake uitspraken, ondervinden,
dat de regeering er maar geen gras over laat
groeien. Niet minder dan acht gevallen heb
ben zich nu reeds voorgedaan, waarin straf
werd toegepast op hen, die verklaren, het
niet precies met de regeering ééns te zyn.
Het laatste dezer gevallen was de schorsing
van Zola, in zyn recht om zich officier van
het Legioen van Eer te heeten. En ook deze
bestraffing bljjft niet zonder gevolg, want een
andere letterkundige, Jules Barbier geheeten,
heeft, op 't vernemen van deze schorsing,
het ordeteeken, indertijd hem toegekend, aan
den kanselier der orde teruggezonden, met
een schryven van dezen inhoud: ,Er zyn
menschen, wien het kruis een eer is en
er zyn er, die het kruis tot eer verstrekken,
als de groote Zola, die groot genoeg is, om
Frankrijk schoon te wasschen van het slyk,
waarmede het naar hartelust wordt bedekt
door alle slechto leiders, die beweren het te
bewaken. Ik voor mjj ben van oordeel, dat
nii den maatregel, waardoor Zola is getroffen,
geen andere weg open blijft dan zich terug
te trekken uit eene orde, waarvan hjj is
uitgesloten. Ik verzoek u dus van mijn af
treden als lid van het Legioen van Eer nota
te willen nemen. Het doet mij evenveel ge
noegen, n mijn officiorsrozet terug te zenden,
als het my indertijd verheugde die to ont
vangen." Onderscheidene letterkundigen
in Frankrijk stellen zich voor, dit voorbeeld
te volgen. Zonder te beoordeelen, aan
welke zijde in deze het recht is gelegen, zijn
al deze voorvallen weinig geschikt, om het
prestige der regeering te versterken. En toch,
van haar standpunt zijn de genomen maat
regelen niet zoo heel vreemd.
Het trouwen, anders gezegdhet sluiten
van huwelijken, gaat in den regel heel ge-
makkcljjkmoeilijker is het om echtschei
ding te verkrijgen. Toch is er heel wat ver
schil in de wetten, die daarvoor in onder
scheidene landen bestaan. In Noord-Dakota,
een der Staten van de Noord-Amerikaansche
Unie, luidt de wet op dit punt al heel vrij
gevig en vergemakkelijkt zij de scheiding
in groote mate. Men moet in dien Staat slechts
90 dagen verblyf gehouden hebben, om in het
„voorrecht" van scheiding wegens dronken
schap, onvoldoend huishoudgeld, mishande
ling en vorlating te deelen.
Het is voor Amerikaansche echtparen, die
hun vrijheid terug verlangen, dus heel ge
makkelijk, om het verlangde te verkrijgen.
Het stadje Fargo, in den genoemden Staat
gelegen, heeft dan ook voortdurend een twee-
h driehonderd echtparen, die er tijdelijk alleen
wonen, om hun negentig dagen „uit te
zitten*.
Tc Karlsruhe (groothertogdom Baden) is
dezer dagen, na heel veel strijd in den ge
meenteraad besloten tot stichting van een
gymnasium uitsluitend voor meisjes. Een der
gcmeenteraads-lcden riep by 't nemen van
dezo beslissing uit: .Ik vraag het u op uw
geweten af, mijne heeren, zou een uwer een
gymnasium-meisjo willen tronwen
NIEUWST IJ DINGEN.
HELDER, 2 Aug. 1898.
- Zondagavond gaf de heer Johan Schmier
zijn .Groot Afscheids-Concert" in den tuin
in .Tivoli".
Dat de opkomst van 't publiek nietgrooter
was, schryven we ten deele toe aan de over
haasting, waarmede 't concert werd gearran
geerd.
Als medewerkers zouden optreden Mevr.
L. Bouman—le Gué, die echter verhinderd
werd te komen, waardoor wyziging in 't pro
gramma ontstond en de hh. zangera ieder een
deel voor hunne rekening moesten nemen.
De medewerkers waren mej. Angelique do
Beer, pianiste en dc hh. Herman Venverloo
en I. H. Beek, solo-violoncellist.
't Weer was bij nitstek zoo gunstig, dat de
bezoekers in den tuin konden blijven zitten.
De heer Schmier wist door zijn edel bas-
geluid en schoone, muzikale voordracht 't pu
bliek voortdurend te boeien, en niet 't minst
bij de voorgedragen liederen.
Met genoegen zagen we den heer Venverloo
weder eens optreden en hoorden dat zyne
tenorstem nog even krachtig en helder klonk
als vroeger. Geen wonder dat na afloop der
muzikale voordrachten een luid applaus weer
klonk.
De heer Beek deed zich kennen als een
solo-violoncellist van groote verdienste. Met
't grootste gemak werden door hem de tech
nische moeielijkheden, voorkomende in „Sou
venir de Spa" overwonnen en toonde hy den
strijkstok meesterlyk te knnnen behandelen.
Ook hier ontbrak 't na afloop niet aan blijken
van tevredenheid.
Een van. de aantrekkelijkste nummers
bij de a.s. Kroningsfeesten te Amsterdam zal
voorzeker zyn de .Betooging van het Neder-
landsch Gymnastiek-verbond". Meer dan 2000
turners zullen op 't terrein achter 't Rijksmuseum
op 7 September geschaard staan, om onder
leiding van den heer Van Aken een serie
staafoefeningen uit te voeren en verder aan
de toestellen te werken. De vercenigingen
Oefening kweekt Kunst" en „Pro Patria",
alhier, zullen aan de betooging deelnemen, de
eerste met 18, do laatste met 12 leden, en
beido met banier.
de Commissie tot exaiuineeren van
Stuurlieden ter Koopvaardij hield 12, 13,
14, 15, 19, 20, 21, 22, 20, 27, 28 Juli
zitting te Rotterdam. Geëxamineerd werden
48 candidaten. De volgende diploma's wer
den nitgereikt.
Groote Zeilvaart A. Eerste stuurman aan
de heeren R. Schaap, G. Klimp, H. De
Jónge. Tweede stuurman aan de heeren
B. F. Brugsma. A. Wolkammer. Derde
stuurman de heeren H. Hubenet, E. M.
Chevalier, L. W. Bakker, K. Wegcner, D.
R. Bleeber. P Ree, E. De Boer, K. Lieu-
wen, C. De Gorter, J S. Lotsy.
Groote Stoomvaart A. Eerste stuurman
aan de heeren R. Dobbenga, H. P. De
Haan, H. C. M. Van Houten. Tweede
stunrman aan de heeren H. Zijlstra, P.
Buys, P. Knegtmans, Derde stuurman aan
de heeren R. Schaap, E. M. Chevalier L.
W. Bakker, F. A. Harterink, J, A. Van
Beusekom, Kuipers, J. M. De Winter,
L. J. Bouwman, J. J. Lucas, K. Wegener.
Opleiding adspiniut-Nilroinistrateurs.
Door den Minister van Marine is in de
Staatscourant medegedeeld het Koninklijk
besluit van 27 Juli 11., waarbij is vast
gesteld een nieuw reglement voor de op
leiding van adspirant-administrateur bij de
Zeemacht, en dat bjj hetzelfde besluit is
bepaald, dat dit,jaar vijf jongelingen bij
de opleiding geplaatst kuunen worden.
Naar men verneemt, heeft de regee
ring aan de spoorwegbesturen in overwe
ging gegeven het daarheen te leiden, dat
aan het personeel, bij een maximum
arbeidstijd van veertien uren daags, minstens
52 vrije dagen per jaar, en daarvan 20
Zondagen, kunnen worden toegestaan.
Naar men verneemt ligt het in de
bedoeling der regeering, op 1 Ootober
a. s. op 's rijks kweek- en normaalscholen
de lessen te doen beginnen, in zake den
invlopd van het gebruik van alcoholische
dranken op het menschelijk lichaam.
Vermoedelijk zullen ook medici meteen
deel dier taak worden belast.
Naar men verneemt, zullen de Indische
prinsen te paard in hunne Ooatersche
kleeding deel uitmaken van den stoet,
waarmede H. M. de Koningin te Amsterdam
en te 's-Gravenhage haren intocht zal doen.
De Oppcr-Ceremoniemeester vau li.
M. de Koningin brengt in de »Staats-Ct."
ter kennis van allen, die wenschen te wor
den toegelaten in de »Cour van geluk-
wensching", te houden door Hare Majesteit
de Koningin in het Koninklijk Paleis te
Amsterdam, op Woensdag 7 September,
des namiddags te 4 uur 30 min., dat zij
zich znllen moeten doen inschrijven op de
lijsten, welke ter inteekening zullen zijn
nedergelegd in genoemd Paleis, van 1 tot
en met 10 Augustus, dagelijks vau des voor
middags 10 tot des namiddags 4 uur.
Tot de Cour kunnen worden toegelaten
autoriteiter., particulieren en deputatiën uit
Amsterdam en uit de provinciën, met uit
zondering van die uit Zuid-Holland.
Particulieren, die niet ie voren aan H.
M. de Koningin zijn voorgesteld, kunnen
tot deze Cour niet worden toegelaten.
Tot het nederleggen van adressen van
hulde zal gelegenheid bestaan in de tegen
woordigheid van H. M. de Koningin; de
beschikbare tijd en de gelegenheid zullen
echter niet toelaten, dat toespraken, hoe
kort ook van inhoud, zullen kuunen wor
den gehouden.
Alle tot de Cour toegelatenen zullen
moeten gekleed zijn in galaambtscos
tuuin of uniform voor hen, die dit bezit
ten, voor de overigen, zooveel mogelijk,
rok en witte das.
De dames, welke te Arasterdam hare
opwachting wenschen te maken aan H. M.
de Koningin, gedurende het verblijf van
Hoogstdezelve in de hoofdstad in Septem
ber, moeten zich daartoe schriftelijk tus-
schcn 1 en 10 Augustus wenden tot Harer
Majesteits Dama du Palais, mevrouw Van
Loon—Egidius te Amsterdam.
De gelegenheid tot het maken van op
wachting aan H. M. zal bestaan op de
receptie in den avond van 5 September,
tot welke receptie echter uitsluitend kun
nen worden toegelaten dames, reeds te
voren aan H. M. de Koningin voorgesteld,
en hetzij te Amsterdam woonachtig, hetzij,
voor zooverre de provinciën betreft, op
een der vroegere jaarlijksche soirees of
recepties te Arasterdam ontvangen.
30 Juli 1745, W. J. G. baron Ben-
tinck geboren
In 1758 tot adelborst benoemd, klom
Bentinck op tot den rang van kapitein ter
zee. In den slag bij Doggersbank (1781)
voerde hij het bevel over »de Batavier,"
een schip van 54 stukken. Reeds bij den
aanvang van het gevecht werd hij zwaar
aan den schouder gewond. Het schip werd
vreeseljjk geteisterd, daar het voortdurend
door grootere schepen werd aangevallen.
In zwaar gehavenden toestand liep het
schip Helder binnen. Bentinck werd tot
schout-bij-nacht benoemd wegens zijn dap
perheid en werd zorgvuldig verpleegd, doch
overleed aan zijn wonde in Augustus 1781.
Te Antwerpen is bjj de jongste prijs
uitreiking aan de leerlingen der Teeken
academie (Hoogere Kunstschool) een le
prijs ten deel gevallen, zilveren medaille
groot model met lauwerkrans, aan Frans
van den Anker, geb. te Helder. Deze eer
volle onderscheiding verwierf hij in den
5den graad, klasse decoratieschildering voor
het onderwerp plafondschilderen.
De Bourgogne*
Het maritiem gerechtshof te Halifax
(Niéuw-Schotland) heeft uitspraak gedaan
in de zaak der aanvaring van 4 Juli.
Kapitein Anderson, commandant van de
Cromartyshire, wordt alle verantwoorde
lijkheid ontzegd voor het ongeluk, en het
gerechtshof wensclit hem geluk met de
houding der Engelsche zeelieden. Het hof
erkent voorts dat Anderson voor en na de
aanvaring alle voorzorgsmaatregelen ge
nomen heeft, door de internationale regle
menten voorgeschreven. Hij heeft al wat
in zyn macht stond gedaan om de schip
breukelingen te redden. Het hof heeft hem
zyn certificaat teruggegeven en hem har
telijk gelukgewenscht.
De uitspraak verklaart nog, dat uit het
onderzoek niet blijkt, onder welke omstan
digheden de Bourgogne* gezonken is,
en evenmin waaraan het groote verlies
van menschenlevens toegeschreven moet
worden.
De correspondent van de »N. R. Ct.«
te Londen seint
»Het vonnis van het maritiem gerechts
hof te Hallfax in zake de aanvaring tus-
schen de Bourgogne* en de Cromarty
shire*, waarbij verklaard wordt dat het
ongeluk niet gebeurd zon zyn als de »Bour-
gogne* den gebruikelyken koers gehouden
had, is dadelijk medegedeeld aan den agent
van de Transatlantische Maatschappij. Deze
moet uitgeroepen hebben Wat kon men
anders verwachten van een Engelsch ge
rechtshof
Omtrent den brand aan boord van
het stoomschip »Ardandhu,« wordt uit
New-York gemeld, onder het opschrift
>Een aanval op de booten*
De brand in het ruim ontstond in den
avond van den 25en Juli. Er waren slechts
een klein aantal passagiers aan boord,
namelijk vier in de kajuit, en zeven in de
derde klasse. Deze laatsten trachtten zich
met geweld van een der Bloepen meester
te maken, waarop een der officieren hun
de revolver voorhield met bedreiging, den
eerste die zich in de sloep begaf te zullen
neerschieten zoo dreef hy hen naar een
plaats op het voorschip. Daar men bang
was dat het schip niet meer te redden
zou zyn en de hitte aan dek ondragelijk
werd, werden vrouwen en kinderen in eene
sloep, en de rest der passagiers in een
andere geplaatst, waarop beide sloepen,
bemand met eenigen der equipage, op
een afstand van het schip op de riemen
bleven. De overige bemanning slaagde er
in zooveel water in het ruim te pompen,
tot men den brand, die niet voor aan
komst te New-York geblnscht werd, méester
was. Daarop werden de sloepen met de
passagiers weder aan boord genomen en
bereikte men behouden de haven van
New-York.
Het optreden van dien officier tegenover
de derde-klasse passagiers wordt te New-
York geroemd.
Eea volksstem, op 2 Augustus.
Heil, heil U, edele Koningsvrouwe
Heil U op dit geboortefeest!
Uw volk herdenkt in liefde en trouwe,
Wat Gy voor Neêrlaud zjjt geweest.
Heil, Moeder onzer Koninginne!
Heil, fiere Regentes van 't land!
Uw schoonste naam is Volksvriendinne,
U blijft steeds onze trouw verpand.
Straks legt ge U w zware taak uit handen,
Met zooveel meesterschap volbracht,
Tot zegen van de Nederlanden
Op 't heil van Kind en volk bedacht.
Straks zal Uw Dochter 't land besturen,
Zooals Zy 't van U heeft geleerd.
Moog' Haar regeering zeer lang duren,
Opdat 'slands heil staag wordt vermeerd.
Heil U, heil, ed'le Koningsvrouwe
Ons danklied klink' U te gemoet.
Uw eeren wjj in liefde en trouwe
Zijt met de Koningin gegroet
W. M. Tz.
Marine en Leger.
Bevorderd tot dirigecrend officier van
gezondheid der 2de klasse de dirigeerende
officier van gez. der Gde klasse K. Hennes,
chef van het hospitaal te Assen, vroeger
alhier.
De minister van oorlog heeft wyziging ge
bracht in de tjjdvakken, voor wolke de mi
liciens-verlofgangers onder dc wapenen moeten
worden geroepen.
De lichtingen 1894 en 1895 van bet le,
2e, 8e, 5e, 6e en 8e regiment infanterie, van
elk regiment de eerste vier bataljons, eerst
opgeroepen van 25 Augustus tot en met 17
September, zjju thans opgeroepen van 1 Sept.
tot en met 24 Sept.;
De lichting 1895 dierzelfde korpsen (p
bataljons) van elk en van het 8e regiment
tevens het le, 2e, 3e en */s der 4e compag
niein plaats van 2 Sept. tot en met 21
Sept. thans van 5 Sept. tot en met 24 Sept.
FEUILLETON.
31)
De dochter legde beide handen op de
schouders haars vaders. .Ik dank u,* sprak
zc en 2ag hem innig aan. De graaf knste
haar en zc ging heen, zeggendeIk zelf
zal Felix wel verwittigen.'
In de gang ontmoette haar tante Rose,
die met bezorgden blik hare nicht aankeek.
Waarheen, Julie vroeg ze
Het meisje bleef stuan, cn een zonnig
lachje verhelderde haar gelaat. «Lieve tante,
ik ga mijn geluk halen, doch ge kondt mij
daarbjj een weinig helpen, wilt ge?'
«Wat vertel je daar, kind?' vroeg de oude
dame bevreesd
,Ga naar papa, en zeg, dat hy u alles
vertelt wat ik hora nu gezegd heb." Plotse
ling sloeg Julie haren arm om den hals harer
tante en duisterde: .Weet ge wel dat ik eens
zei, dat ik niets ontberen kon
Doeh dat was niet waar, tante, alles zou
ik kunnen ontberenik weet nn hoe geluk
kig men is aan de zijde van den geliefde.
Ik heb leeren beminnen, tante bemin
nen van gansclier harte
O, Julie, rajjn kind,* riep tante Rose ver
schrikt en bevende, .dus is hot waar,
werkelijk waar. En wat zegt hy?»
Papa wil hem spreken. Ik zal het hem
nu gaan zeggen en hy zul niet neen zeggen,
zooals vandaag in den tuin. Ik bid u, tante,
ga naar papa!'
De gravin de Blagey drukte de hand harer
nicht.
,De hemel zy met u, mjjn kind; moge
alles ten goede komen."
Tante Rose verlangde geen verdere ver
klaring en Julie dacht er niet aan ze to geven
de oude dame en hare nicht begrepen
elkaar wel.
Tante Rose ging naar haren zwagerte
wilde hem zeggen, dat het vooroordeel niet
sterker moest zyn dan de liefde.
Voor de deur van Roland's kamer lag
Hector weer, die treurige dagen beleefd had
tjjdcns de ziekte van zijn meester. Toen hij
Jnlie zag, stond hjj op en kwam haar tege
moet.
Zachtjes opende Julie de deur.
.Is mijnheer Roland in zijne kamer
vroeg Julie, maar reeds had Jacob de deur
geopend
Roland zat voor zyn schrijftafelbrieven
en papieren lagen verspreidde heer was
bezig met inpakken evenals zyn knecht.
Met het hoofd in de hand beschouwde hy
aandachtig het portret van een kind. Felix
scheen zoo in gedachten verzonken, dat hjj
de deur niet had hooren opengaan.
Julio aarzelde om venier te gaan. Hector
echter trad naar zyn meester en legde de
beide pooten op zyn schouders.
.Ben jij daar; wie heeft je binnen ge
laten?' vroeg Roland, uit zijn droom ont
wakende.
Hij keerde zich om daar stond Julie.
Julie,* riep hy verrast, .komt u nog
naar my
rIk weet, dat het heelemaal niet passend
is, dat ik kom* sprak ze een weinig bedeesd.
Myn vader wenscht u tc spreken."
.En wildet gy my dat zeggen?'
Ja," antwoordde de gravin blozende.
„Weet gy, wat u papa my zeggen wil?.
„Ja."
.Julie, ik ik vermoed, wat dé graaf de
Lomont my te zeggen heeft,' zei Roland
bewogen. .Gy ayt bjj nw papa geweest en
hebt hein ons gesprek in den tuin meegedeeld.'
.Ja.'
„Ik vraag niet, wat uw papa geantwoord
heeft, Jnlieik weet, dot dc trotschheid van
den graaf een harden strjjd te voeren heeft
met de liefde voor zjjn kind, doch deze liefde
zal cn moet overwinnen. Ik ben reeds bij
den hertog geweest om hem te zeggen, dat
ik morgenvroeg niet vertrekken kan, wijl ik
de hand mijner beminde moest vragen."
„Felix !•-•
.Julie, myn Julie, wie heeft u geleerd mij
zoo liof to hebben
Vertrouwt ge mij, Felix?' vroeg zestra-
lende van geluk.
,Ja, lieve Julie, wie zoo openhartig dnrfde
bekennen iemand beleedigd te hebben en
noodeloos gegriefd, die vertrouw ik heel mjju
leven.*
Ik heb je zoo lief, mijn Felix?* riep ze.
.Je bent mjjn teerbeminde, lieve Julie,'
riep de ernstige man jubelend van geluk.
BESLUIT.
Eenige jaren later vinden wij achter eenen
boschrykcn bergrug verscholen het Chiitean
Belmont, een klein sierlyk slot.
Op het groene grasperk spelen twee kin
deren, een tweejarig beeldschoon knaapje en
ccn blond tieiyarig meisje. Een bejaarde
dame, wier blik met welgevallen op de kin
deren rust, is bezig met borduurwerk.
Li nette, je loopt te snel, pas op, dat
Eduard niet valt,* zei de dame.
De kleine knaap scLaierde van pret. .Ik
ben zeer voorzichtig, tante Rose,' antwoordde
het meisje.
Aan den anderen kant van het grasperk
wandelde graaf de Lomont met zyn vriend
de Moval.
•Je hebt geljjk, het is een waar geluk
hier te zijn,' zei de Lomont, .zoo dikwjjls
als ik kan, rjj ik- hierheen. Ik had werkeljjk
niet gedacht, dat alles zoo goed gaan zou.
Hot was een goede gedachte van den her
tog de Gonconrt het Chiitean Belmont aan
Roland te verkoopen. Ik herleef heelemaal
en ben gelukkig zoo kort bjj mijne kinderen
te zijn. Tante Rose is in den hemel, wan
neer wc naar Belmont rijden. Goddank dat
ge ook hier blijftFelix is een uitstekend
mensch. Niettegenstaande haar huweljjk met
een burger, verkeert Julie nog veel met adel-
Ijjkcu. De hertog noodigt Roland zeer dikwjjls
uit, hetwelk hij altoos gereedelijk aanDecmt.
Julie is de bekoorlijkste huisvrouw, die ik
ooit ge-zieu heb en Roland draagt haar op de
handen. Felix is
.Een uitstekend huisvader,* voltooide de
Moval ernstig. «Ik ben bly hem weldra te
zien. Den prachtigen jongen, den kleinen
Ednard, heb ik reeds bewonderd, maar wie
is dat meisje, waarmee hjj speelt?'
Dat is Linettc, het kind der blinde we
duwe, welke de Mesnil uit haar huisje wilde
jagen ge herinnert u zeker wel?'
„De weduwe is dood evenals hare moeder,
daarom nam Julie het kind tot zich.*
«En de Mesnil?» vroeg de Moval aarze
lend, .hebt ge iets van hem gehoord?'
vHij is later gevangen genomen,* hernam
du Lomont ernstig.
De vrienden zwegen een oogenblikdaar
klonken luide een paar vrooljjke kinderstem
men .Papa, mama."
Felix Roland kwam in den tuin, vergezeld
van zjjne jonge vrouw, die hein tegemoet
gegaan was. Jnlie snelde vooruit naar den
kleinen Ednard en reikte hem aan papa, die
stralend van geluk de teedere lippen kuste.
Tante Rose, de Lomont en de Moval wer
den door Roland hartelijk welkom geheeten.
.Neef Raoul laat u groeten,» zei de Lo
mont, nadat de eerste vragen en antwoordeu
gewisseld waren.
„Hoe gaat het met hem vroeg Julie
raedeljjdend.
.Ik vond hom zeer verzwakt, toen ik hem
den laatsten keer zag. Hjj wordt eiken dag
zwakker, maar hjj is vrooljjk en gelaten en
wenscht ti steeds alle geluk.»
Julie drukte haar kind aan dè borst en
Roland zag zjjne jonge vrouw met schitterende
oogen aan.
Deze blik scheen te zeggen
Wjj hebben bet geluk gevonden, al voeren
wjj geen adellijk wapen
EINDE.
Voordeelige vacantie!
Ik heb een prachtigen vacuntie-tjjd ge
had. Ruime luchtige kamers. Geen extra uit
gaven voor warme of koude baden, geen bel
voor het diner. Een goed voorziene wjjnkel-
der zonder kurkengeld, en bovenal, geen fooien
voor 't dienstpersoneel.
Heerlijk, heerlijk. Waar ben je geweest?
Ik ben thnis gebleven 1
