KLEINE COURANT
't Vliegend Blaadje
voor Helderw Texel en Wieringen
Ho. 2677.
Woensdag 12 October 1898.
26ste Jaargang.
Bureau: Zuidstraat.
Telefoonn". 32.
BureauSpoorstraat.
Telefoonn0. 81.
Atoonnoment
p. 3 maanden binnen de gemeente 50 Ct., met Zondagsbl. 80 Ct.
id. franco per post 75 id. fl.l21/s.
id.voor het Buitenland fl.25, id. f2.00.
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Uitgevers: BEBKHOUT Co., te Helder.
Bureauxi Spoorstraat en Zuidstraat.
Advertentlën
van 1 tot 5 regels25 Cent.
Elke regel meer5
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRlJDAGSMORGEyS vóór 10 uur aan cle Bureaux bezorgd zijn.
Uit het Buitenland.
't Komt wel heel, heel laat, maar toch ein
delijk hebben de mogendheden den eersten
ernstigen stap gedaan om de oplossing der
Kretenzer qaaestio te bespoedigen. Rusland,
dat aanvankelijk bezwaar maakte, om in den
'aan de Turksche regeering te stellen eisch te
deelen, heeft eindelijk zijn gezant te Konstan-
tioopel last gegeven, om het ultimatum mede
te onderteekenen. 't Is daarop aan de Porte
ter hand gesteld. Het stuk, in krasse bewoor
dingen gesteld, behelst de volgende punten
1. de mogendheden verlangen van den Sultan
den aftocht dor Turksche troepen, zoodat de
ontruiming binnen eene maand plaats hebbe;
2. de Porte is verplicht, binnen 8 dagen een
toestemmend antwoord te geven S. bij *t ont
vangen van een weigerend antwoord, zullen
de mogendheden onmiddellijk tot de uitvoering
van het besluit overgaan4. de veiligheid der
Mohammedanen wordt gewaarborgd5. de
suzerciniteit van den Sultan wordt eveneens
gewaarborgd, wanneer de troepen vrijwillig
heengaan. De admiraals der mogendheden
hebben terstond na de overhandiging van dit
ultimatum, versterkiugen aangevraagd. Frank
rijk o.a. zal nog 800 man en 2 stukken veld
geschut zenden. De Mohammedanen op Kreta
schenen de zaak heel kalm op te nemen, en
zelfs invloedrijke Turken hebben hunne geloofs-
genooten aangespoord, om de beslissing der
mogendheden gewillig aan te nemen.
Omtrent de Dreyfus-zaak leeft men te Parijs
op 't oogenblik in eene periode van afwach
ting. Er zjjn in deze zaak thans vele geruch
ten en onderstellingen in omloop, doch wjj
meenen, dat daarop de aandacht onzer lezers
niet behoeft gevestigd te worden. Liever wach-
fen wjj de ontvangst van meer stellige be
richten af.
Omtrent den Keizer van China loopt het
-gerucht, dat hem «den Zoon des Hemels"
het lichaam met gloeiende tangen is open
gescheurd. 't Is echter, zoooals we daar zeiden,
slechts een gerucht, en aan de betrouwbaarheid
'er van is het vergund te twjjfelen. Zeker,
volkomen zeker schjjnt het wel, dat de zwakke
Yorst thans geheel en al buiten het spel wordt
gelaten en, dat de vertegenwoordigers der
buitenlandsche mogendheden met hem lioege-
feaamd geen rekening meer behoeven te hou
den. Nevens het bovenvermelde gerucht,
wordt nog het vermoeden uitgesproken, dat
de Keizer ziek is, dat hij in gevangenschap
wordt gehouden, of althans naar een eenzaam
eiland is verbannen. Men verzekert, dat
.reeds in de tweede helft van Augustus twyfel
is ontstaan, of de Keizer, die den weg van
hervorming in het Staatsbestuur wilde opgaan,
in staat zou zjjn, zjjne plannen ten uitvoer
jto brengen. Het bezoek, door Prins Hein-
rich, den broeder van den Duitschen Keizer,
aan het Hof te Peking gebracht, heeft daar
- dus wordt verzekerd veel indruk ge
maakt. Aun de eene egde begon de Keizer
een werkzaam aandeel te nemen in de voor
bereiding en in hot bestuur der zaken, en
toonde hg de noodige hervormingen in het
Rjjk te willen invoeren aan den anderen
kant trad de Keizerin-weduwe weer op den
voorgrond, om haar invloed op de Rijksre-
geering krachtig te doen geldeD, en de door
haar gevreesde hervormingen beslist tegen te
houden.
Het socialisten-congres, thans te Stuttgart
vergaderd, heeft naar aanleiding van de be
kende vredes-circulaire van den Russischen
Keizer, een eresolutie aangenomen, waarin het
Gongres te kennen geeft, dat de Czaar zelf
behoort te beginnen door te ontwapenen, de
vervolgingen in zjjn Rjjk te doen staken, en
rijn volk een grondwet te geven. De
Berlgnsche nieuwsbladen weten te melden,dat
de internationale Conferentie tot algemeene
ontwapening in den loop der maand Maart
te Petersburg zal plaats hebben.
Te Pargs heorscht een werklieden-oproer,
dat in omvang eer toe dan afneemt. De
aseh- en vnilnislieden, die het werk staakten,
hebben de vuilniskarren omver geworpen.
Hevige botsingen tusschen de stakers en de
politie deze door de militaire macht bjj-
gestaan hebben plaats gehad. Eenige
belhamels zgn gearresteerd.
De Spaansch-Amerikaansche vredes-com-
missie, te ParijB vergaderd, zet dagelijks ha
ren belangrijken arbeid voort, en houdt, on
danks al de beleefd- en vriendelijkhedenwaar
mede hare leden worden overladen, haro be
raadslagingen en beslissingen precies geheim
zooveel mogelijk althans. Toch lekt er van
tjjd tot tjjd weieens het een en ander uit.
Zoo is men te weten gekomen, dat door Ame
rika de onafliankelgkheids-verklaring van Cu
ba wordt geëischt, onder voortdurend protec
toraat der Unieverder de afstand aan de
Unie van het eiland Portorico, en eindelgk
de bepaling, dat eerst dan over de toekomst
der Philippjjnsche eilanden zal worden beslist,
als de regeling der zaken van Cuba en Por
torico haar beslag zal hebben verkregen. De
beslissing omtrent de Philippijnen zal wel
voor een groot deel afhangen van de houding,
die door de bewoners in dezen tgd van af
wachting wordt aangenomen.
Zoo ergens, dan heeft men in de Vereenigde
Staten van Noord-Amerika er slag van, om
voor allerlei doeleinden de vreemdste niet
uitgezonderd voreenigingen te stichten. Te
Princetown, in den Staat Indiana, heeft men
nu onlangs een Bond gesticht tot bescherming
van het schoone geslacht, welks leden men
den naam van «witpetten" heeft gegeven. Het
doel van dezen Bond is, de gehuwde vrouwen
tegen de brutaliteit en minder goede behan
deling hunner echtgenooten te boschermon.
Van de wijze, waarop deze instelling zich van
hare zonderlinge taak poogt te kwijten, krijgt
men eenig begrip door de mededeeling van
de volgende, curieuse strafoefening. Een ze
kere juffrouw Keiler meende over het gedrag
van haar wederhelft te moeten klagenzjj
verzekerde dat de heer gemaal herhaaldelijk
hardhandig tegen haar te werk ging. Op het
vernemen van dit feit, begaven zich een 80
tal .witpetten" des avonds naar het huis van
den beklaagde, lichtten hem van zjjne leger
stede, en, na hem tot op zgn middel ontbloot
te hebben, bonden zg hem aan den stam van
een boom vóór zijn huis, waar zg hem een
50 tal zweepslagen op den rug toedienden.
Het vreemdste van dit avontuur was, dat hl
de deelnemers aan deze .rechtspleging" als
vrouwen gekleed waren. Het zou wel be
langrijk zijn te vernemen, hoe nu in 't vervolg
de verhouding is tusschen de beide echtge
nooten
NIEUWSTIJDINGEN.
HELDER, 11 Oct. 1898.
De tooneelvereeniging van korporaals
van 'fc 4e Reg. Vest. Art., genaamd »Wil-
helmina" gaf Zaterdagavond 1.1. in Tivoli
een uitvoering. De Voorzitter, de heer J.
Selnian, opende de bijeenkomst met een
gepaste toespraak, waarbij hij hulde bracht
aan het dames-lid, mej. Vroon, voor de
vervaardiging van de sierlijke banier, die
vóór het tooneel was opgesteld. Een twee
tal blijspelen getiteld*Die niet hooren
wil, moet voelen" en Stille Jan" werden
zeer ten genoege der aanwezigen afgespeeld
en brachten meermalen de lachspieren in
beweging. De heer G. H. J. van den
Bogaerde zong ter afwisseling zeer ver
dienstelijk >Van een Koningsvrouwe" en
een »Koninginnehed". De avond werd
verder met een bal besloten.
Aan mej. B. F. J. M. van Moorsel,
onderwijzeres alhier, is pensioen verleend
ter bedrage van f 205.id. aan den
hoofdonderwijzer R. Wijn, te Wieringen,
van f 600.
Gebrek aan water
ln de zandstreken van Friesland komt
op vele plaatsen gebrek aan goed drink
water voor 'tvee. De slooten zgn uitge
droogd de »dobben" zgn uitgedroogd of
't water is zoo vervuild, dat het ondrink
baar is geworden. Op vele plaatsen is men
dan ook aan 'topschoonen en uitdiepen
van slooten en putten. Ook vele regen
bakken zijn in letterlijken zin uitgeput.
Te Harlingen is eene kerk te koop,
namelijk de Westerkerk der Ned. Hervorm
de Gemeente. Dit kerkgebouw is reeds se
dert lang niet meer in gebruik, omdat een
deel van de gemeente indertijd tot de Evang.
Luthersche en Doopsgezinde en een an
der deel tot de Gereformeerde Kerken is
overgegaan.
Het gebouw staat vlak bij de haven.
Op dit oogenblik heeft het geen glasruit
meer heel, een gevolg van de algemeene
liefhebberij der kwajongens, om in onge
bruikt staande gebouwen de ruiten in te
werpen.
Alweer een ongeluk met een
petroleumstel
Donderdagavond viel ten huize van den
smid J. M. Bongers aan den Singel 226
te Schiedam, terwijl de vrouw des huizes
zich met hare kinderen in de keuken be
vond, het brandende petroleumstel van de
rechtbank, vermoedelijk doordien het 4
jarig zoontje aan het deurtje daarvan trok,
waardoor moeder en zoontje in brand ge
raakten,
Bongers bracht zijn vrouw op straat,
waar de brandende kleeren door den bak
ker P. A. Tempelaars gebluscht werden,
terwijl Bongers de kleeren van zgn zoontje
doofde.
De vrouw bekwam belangrijke verwon
dingen aan de armen, terwijl het gelaat
en de haren geschroeid werden en het
zoontje bekwam over het geheele lichaam
deerlijke brandwonden.
Bongers zelf bekwam brandwonden aan
de handen, terwijl een kind nog een brand
wond aan het gelaat opliep,
De doctoren De Bruin en Elzevier Dom
verleenden geneeskundige hulp.
Nader meldt men, dat 't 4-jarig zoontje
overleden is.
Het echtpaar Kools, in Den Haag,
dat Zaterdag zijn 65-jarig huwelijk vierde,
kreeg vele blijken van belangstelling in zijn
eenvoudige woning in de St. Jacobstraat.
Groot was de verrassing, toen ook het eere-
bestuur van de 3de sectieafdeeling Den
Haag en omstreken van de vereeniging
Metalen Kruis den oud-strijder kwam geluk
wenschen en hem het eerelidmaatschap der
vereeniging kwam aanbieden, vergezeld van
een couvert met aangenamen inhoud. Ook
de oud-waschvrouw van de Citadel, de we
duwe Schoenzetter, kwam heel gemoedelijk
met den ouden krijgsmakker een uurtje
praten over den ouden tgd.
Deze zeldzame feestdag had echter een
droevig einde. Des avonds overleed de 91
jarige Kools onverwachts, zittende op een
stoel.
Aan de stoomrijstpellerij De Unie",
van de firma Wessanen Laan, te Wor-
merveer, is men bezig het zoogenaamde
Engelsche systeem »The Witten Sprinkler"
(firma Witten Son, 9 Victoria-Embank-
ment, Blackfriarsbridge, Londen) aan te
Dit systeem, een van de nieuwste vin
dingen op het gebied van brandblusch-
materiaal, berust op het beginsel van
zelfblussching, zoodra bij het ontstaan van
brand een zekere warmtegraad is bereikt.
Het gevaar, dat een brand zich in korten
tijd snel kan uitbreiden, wordt, volgens
dit stelsel, zooal niet geheel voorkomen,
dan toch aanmerkelijk verminderd. Dit
laatste is voor groote fabrieken, als meel-
en rijstfabrieken, stoomspinnerijen, enz.,
van groot belangwant al zijn zulke ge
bouwen ook nog zoo goed van deugdelijk
bluschmateriaal voorzien, de omstandigheid,
dat een brand veelal te laat ontdekt wordt,
maakt het dikwijls onmogelijk die blusch-
middelén met goed gevolg aan te wenden.
Voor zoover wij weten, is »The Witten
Sprinkler" in ons land nog maar alleen
aangebracht in de stoomspinnerij Twente",
te Alraeloo, zoodat >De Unie" de tweede
fabriek zal zijn.
Het bestaat hoofdzakelijk uit een stelsel
van buizen, door de geheele fabriek heen
loopend en welke in verbinding staan met
een waterreservoir, dat het water in de
buizen op een bepaalde drukking houdt.
Dit reservoir bevat ongeveer 30 M8 of 300
H.L. water. In die buizen zijn op een on-
derlingen afstand van 8 Engelsche voeten
openingen, welke afgesloten zgn met klep
pen, welke door een hefboomsarm worden
aangedrukt. De ruimte tusschen de openin
gen en de kleppen is toegesmolten met een
metaal, dat reeds bjj een temperatuur van
155° F. vloeibaar wordt. Een en ander is
daarbij zoo ingericht, dat, terwijl de klep
pen een druk van 6 atmosfeeren kunnen
verdragen, de drukking op het solderseel
tot op wordt teruggebracht. Zoodra
nu in het een of ander gedeelte van de
fabriek, bij het ontstaan van brand, een
warmte wordt ontwikkeld boven 155" F..
smelt het soldeer, de hefboomen springen
los, de kleppen vallen neer en door een
distributer of verspreider heeft over eene
oppervlakte van 60 tot 100 Eng. voeten
een flinke stortregen plaats. Door afsluiters,
welke op verschillende plaatsen aanwezig
zijn, kan de toevoer van water gekeerd
worden. Te gelijk met het openspringen
van de kleppen wordt een brandsignaal ge
geven, dat buiten de fabriek goed kan ge
hoord worden. Door het water in het re
servoir ligt een stoompijp, om des winters
bevriezen te voorkomen in de buizen be
vindt zich dan samengeperste lucht.
Voor fabriekeu, welke voorzien zijn van
»The Witten Sprinkler", wordt door de
assurantiemaatschappijeu een belangrijke
vermindering op de brand-premiën gegeven.
Men schrijft uit Haarlem
Vrijdagmiddag te goed 2 uur, had in de
De Clercqstraat een gerechtelijke verkoop
plaats, op last van den inspecteur der rijks
belastingen. Er was veel, zeer veel rumoe
rig publiek op de been, dat werd toege
sproken door den socialist J. Terstraeten,
die aanraadde niet te koopen. Dit geschied
de in zooverre, dat alleen door het publiek
werd geboden op de meubeltjes van een in
wonende naaister, wier boeltje, als in het
huis aanwezig, ook was in beslag genomen.
De rest werd door handlangers van den
deurwaarder verkocht, dadelijk in een meu
belwagen geladen en naar de douanenloods
vervoerd.
Men had gedacht bij deze gelegenheid
eens zeer slim te zijn en daarom een lin
nenkast met ijzeren bouten aan den muur
vastgezet. Die kast, meende men, zat dan
spijkervast, behoorde aan het huis en kou
dus niet verkocht worden. Maar de deur
waarder liet eenvoudig een smid komen, de
bouten losslaan cn verkocht het stuk toen
toch.
Door het damespubliek werd hem na
afloop een pak slaag beloofd.
Uit Goes wordt gemeld:
Donderdagmorgen werd een alhier wo
nende, ruiui 50jarige vrouw door een buur
vrouw dood op den grond liggende ge
vonden.
Haar man en zoon lagen ziek te bed
en zij had zich op den grond daarvoor ter
ruste gelegd. Bij alle drie personen had
den zich verschijnselen van kramp voor
gedaan, die worden toegeschreven aan het
gebruik van vermoedelijk minder goed
vleeschook de zoon van de overledene is
zeer ernstig ziek. Ook bij andere perso
nen, buiten dit gezin, die van datzelfde
vleesch gegeten hadden, deden zich ziek
teverschijnselen voor. (M. C.)
Overreden.
Zaterdagmiddag had te Dordrecht een
ongeluk plaats. De hoofdconducteur der
Staatsspoorwegen Jan Timmer, standplaats
Rotterdam, die daar met zijn goederentrein
was aangekomen, wilde nog over de rails
steken terwijl een sneltrein in aantocht
was. Hg werd door den trein gegrepen en
gedood. De man laat een vrouw met zes
kinderen na.
Vee-Invoer in België.
De »Moniteur Beige" van 8 October be
vat een ministerieel besluit, volgens het
welk melkvee den ln en 15n van elke
maand in België wordt toegelaten langs
Watervliet, Selzaete, De Cliuge, Santvliet,
Esschen-station, Esschen-dorp. Barleduc,
Achel, Maaseyk en Visé. De ingevoerde
beesten moeten eene quarantaine van tien
dagen ondergaan. Schapen mogen voortaan
langs dezelfde douanebureaux en op de
zelfde dagen en uren worden ingevoerd
als paarden (zie de Staatscourant" van
19-20 Dec. 1897 No. 298 en van 27*-
28 Maart 1898 No. 73). Dit besluit treedt
den 15u October as. in werking.
(>8t. Ct.")
Eeu hycnajaulit ia... België!
Op de kermis te Verviers stond een
menagerie, waarin zich o. a. twee hyena's
bevonden. Deze dieren vonden op zekeren
dag gelegenheid uit hunne gevangenis te
ontsnappen tot grooten schrik van de
bewoners natuurlijk. Dadelijk togen de
dierentemmer Camillus en zijn helper,
een neger, zekere Eduard Wilson, een
ware Hercules, op weg om te trachten de
dieren weder in hun macht te krijgen,
die zich waarschijnlijk in een van de par
ken der stad schuil hielden. Weldra ont
dekte men er een bij'het «tandbeeld vnn
Chapuis. Met gzeren hand greep de neger
het beest bij den nek en geholpen door
Camillus, bracht hij het dier weder in zijn
kooi
De tweede hyena zocht men echter te
vergeefs. Doch tegen den avond kwam
men den dierentemmers mededeelen, dat
ze zich in het bosch der Dardanellen te
Andrimont schuil hield. De neger toog,
alleen vergezeld door zijn hond, op weg
en kwam nog juist tijdig genoeg om den
verzamelden boeren te beletten het beest
te dooden. Na het door zijn hond te
hebben laten opsporen, greep hij het
bij den nek en bij de achterpooten én met
zijn herculische kracht legde hij het lieve
diertje om zijn huls en bracht het weer
achter de tralies. De beide uitbrekers zul
len voortaan wel beter worden opgesloten.
Be jri aun voorraad der wereld.
In een redevoering in de >Britsch Asso-
ciation" te Bristol, op 7 September, heeft
Sir William Crookes de man, naar
wien de luchtledige buizen genoemd wor
den, die bg de Röntgenphotographie noo-
dig zijn met grooten nadruk gewezen
op het gevaar dat na een aantal jaren de
graanvoorraad voor de verbruikers niet
meer voldoende zal zgn. Dit gevaar schjjnt
hem veel grooter dan dat van de uitputting
der steenkolenmijnen. Reeds nu is er een
te kort in de graanproductie. De oogst
voor de geheele wereld van het vorige
jaar is geweest 1.921 millioen bushels, of
ongeveer 730 millioen hectoliter, daar 1
bushel ruim 38 liter bevat. De 516'/» mil
lioen broodeters hebben echter 2,324 bus
hels noodig. Dit tekort wordt niet gevoeld
omdat er een overschot is van vroeger
jaren, die buitengewoon gunstig waren ge
weest. Maar spoedig zal het wel degeljjk
gevoeld worden.
Er bestaan twee middelen om het drei
gend gebrek te bezweren. In de eerste
plaats een uitgebreider graanbouw, overal
waar dit nog mogeljjk is. Dit kan ons
echter slecht een goede dertig jaar helpen.
Nauwkeurige berekeningen leeren dat
hoogstens nog maar 100 millioen acres
beschikbaar zijn, die 1270 millioen bushels
kunnen leveren, en dat zou, bij dezelfde
toeneming der bevolkingen, in 1931 nog
juist voldoende zijn. Maar in de tweede
plaats moet er gezorgd worden voor doel
matige bemesting, »The Chemist to the
Rescueroept sir William. Die kan de
onzaglijke hoeveelheid stikstof in de natuur,
die nu verloren gaat, vastleggen en ver
zamelen, en daarmede den grond dwingen
veel meer te leveren dan thans. Daarop
moeten de scheikundigen zich toeleggen,
want doen zij dit niet, dan zal het brood
zeker schaarscher en duurder worden en
de menschheid gedwongen zijn, zooals de
Indische volken, zich met maïs en andere
minderwaardige graansoorten te behelpen.
Levend brgruven.
Bij gelegenheid van de in Augustus
te Verviers gehouden wielerwedstrijden
sneed een der mededingers naar den Grand
Prix geweldig op over zgn buitengewoon
>form" en met een air van onfeilbaarheid
gaf hg te kennen, dat bjj zóó zeker was
als eerste aan te komen, dat hij zich
levend wilde laten begraven als het niet
zoo was. De wedstrijd vond plaats en de
opsnijder kwam werkelijk als eerste aan,
maar van achteren gerekend.
Des avonds na zijn „overwinning" werd
er op zijn deur geklopt. Er verscheen
voor zijn woning een deputatie van rouw-
dragenden met een zwart geverfde en met
bloemen versierde »heuschelgke" doodkist.
Er. wa9 ook een muziekkorps present en
een groot aantal »klaagvronwen", gerecru-
teerd uit de volijverige, op dergelijke rel
letjes verzotte straatjeugd, hieven reeds
een erbarmelijk gehuil aan.
Nadat de wielrenner zijn groote verba-
ziug te boven was gekomen, schikte hij
zich in het onvermijdelijke, en eenige
oogenblikken later bewoog zich de zeldzame
stoet, geopend door den Yóór zijn doodkist
marcheerenden wielrenner en gesloten door
een joelende bende straatjongens, door de
straten in den omtrek van de woning van
>het lijk". De treurmuziek en de vrouwen
wisten op treffende wijze de algemeene
diepe smart te vertolken, zoodat de begra
fenis tot volkomen tevredenheid van de
deelnemers afliep.
Hot eind van het lied was een zeer ge
animeerd opstandingsfeest, waarvan de
bittere metallische nasmaak den opsnijder
een lesje zal zijn geweest om vooreerst
geen grootspraak meer te spreken,
Kampioen".
Eene Deensche dame, Mad. Chris-
tensen, die in het Royal Aquarium, te
Londen, een vasten van 30 dagen was be
gonnen, heeft, op last der toezicht hou
dende geneeskundigen, haar hongerkuur
na 17'/s dag opgegeven.
Zij had vroeger te Kopenhagen 20 dagen
gevastmaar toen dronk zij thee en koffie
en nu alleen water.
Marine en Leger.
Bljjkens bij het departement van marine
ontvangen bericht is Hr. Ms. flottieljovaartnig
Koctei". onder bevel van den luitenant ter
zee lsto klasse E. F. T. Bik, 6 dezer te Port-
Saïd aangekomen. (,Stct.")
Bevorderd tot kapt. bij het 2e reg. inf. do
lste luit. van liet 3e reg. G. v. Munster,
vroeger in garnizoen alhier.
De machinist le kl. bg de marine H. Ströer,
heeft voldoend examen afgelegd voor hoofd
machinist 2e kl.
Feuilleton.
OIDBB GEHBIMZIKHTGE
BBSCHEBMIHG.
Vrij bewerkt door AMO.
20)
,Had ik dan geen reden om te ontroe
ren?' vroeg Marie.
«Althans niet om zoo hevig te ontroeren,
als gg werkelgk deedt. Beproef niet, mij te
misleiden, Mariehet zal u niet gelukken.*
»Ik ben niet gewoon u te misleiden,' ant
woordde zg eenigszins gekrenkt.
,Ik weet het. Maar wat beteekende die
hevige schrik? En die onmacht?'
,Dat kwam door de vrees, dat mjjnheer
Dumat misschien in levensgevaar verkeert.'
>Maar men ontroert in zoo hevige mate
alleen, als het personen betreft, die ons zeer
ter harte gaan,' zei de markies, terwijl hg
Marie uitvorschond gadesloeg. Deze keek haar
vader verlegen aan, maar zeide eindelgk
«Als ge uit mjjn gemoedeaandoeningen ge
volgtrekkingen kunt maken, dan weet ge
misseh'en alles even goed als ik het zeggen
kan. Ik heb nooit het voornemen gehad n
te misleiden en wil dat nu ook niet doen."
,Bedoelt ge daarmee, dat ge mgnheer Du-
nat bemint?» vroeg de markies in gespannen
verwachting.
,Ik bemin hem,' antwoordde zg zacht,
maar op vasten toon.
«Ja, ge bemint hem- zei de markies met
een schemering van hoop, «als een vriend,
niet waar Als iemand, wien men dankbaar
heid verschuldigd is?'
.Waarom niet nog anders vroeg Marie
haastig »Als ge Eduard kendet, zooals ik
hem ken, zondt ge achting hebben voor zgn
edel en rechtschapen karakter.'
Antwoord me bepaaldBemint ge den
jongen Dumat zooieer, dat ge zijn vrouw
zoudt willen worden?'
Marie aarzelde een oogenblikhaar boe
zem hjjgde en een traan blonk in baar oog.
Doch na eenig stilzwijgen zag zg haar vader
vastberaden aan en antwoordde bedaard
Ge hebt de waarheid gesproken. Ik be
min hem van ganscher harte; niets zou
mg gelukkiger kunnen maken, dan dat ik
hem tot echtgenoot kreeg. Zonder het te
willen of te weten, ben ik hem gaan lief
hebben. Berisp mij er niet om vaderals ge
mg liefhebt en me gelukkig wilt maken,
tracht dan niet deze liefde uit mjjn hart te
verbannen.*
De markies zag met gevouwen handen zgn
kind aan. Zgn gelaat was bleek en had een
smartelijke uitdrukking.
Marie' sprak hg met bevende stem, ,het
ergste wat mg kon overkomen, is nu ge
beurd. Als het mg door een engel uit den
hemel gezegd was, zon ik het niet geloofd
hebben.'
«Vader, hoe kant ge het zoo verschrikke
lijk vinden, dat ik Eduard Dumat bemin 'i
Is dat dan iets zoo buitengewoons De liefde
hangt immers niet van onzen wil af en is
evenmin een zaak van opvoeding. Het is een
gevoel, dat in ons ontwaakt, zonder dat wij
het kunnen verklaren. Het toeval bracht mg
met Eduard samenik leerde hem achten
om de goede hoedanigheden, die ik in zgn
karakter opmerkte en toen kwam de liefde
vanzelf.'
De markies begreep dat zijn dochter de
waarheid had gesproken maar kg bleef toch
bg zijn besluit om zich tegen haar liefde te
verzetten. Een straal van hoop verhelderde
zijn gelaat, toen hg vroeg:
«Ge hebt toch niets van uw gevoel laten
bljjken? Het zon ook dwaas van mgnheer
Dumat zgn, als hij toegaf aan zulk een dwaze
liefde.
«Iemand, die uw dochter bemint, is een
dwaas?» vroeg Marie een weinig gekrenkt.
«Het zou dwaas van hem zgn, omdat zijn
liefde toch hopeloos zou wezen. Maar we
zullen daar niet vorder over spreken. Ik
hoop, dat hg er niets van bemerkt heeft, dat
ge hem bemint.'
Dan zou hij mgn woorden niet moeten
gelooven.
Hebt ge hem dan uwe liefde bekend
riep de markies in vertwijfeling.
Dat heb ik, en hij heeft mij wederliefde
gezworen."
De markies rees eensklaps op en liep in
hevige ontroering door de kamer. Zijn ge
laat gloeide, zgn lippen waren vast op elk
ander gedrukt. Eindelgk bleef hg voor zgn
dochter staan en zeide
Marie, op dit oogenblik ben ik mjjzelf
nauwelijks meesterdaarom zeg ik alleen
hoe eer ge Eduard Dumat vergeet, des te
beter zal het voor u zgn, want ik zou u
liever in uw
Hg voleindigde deze woorden niethjj
zag dat zgn dochter doodsbleek werd en wilde
haar niet nog meer bedroeven. Weer liep hij
door de kamer rond en vervolgde toen
Wij zullen later verder spreken. Misschien
hebben mgn woorden u gegriefdmaar de
uwe hebben mijn hart als dolksteken gewond.
Alleen de verzekering, dat gg u naar mgn
wenschen zult schikken, kan die wonden
heelen. Overweeg dit wel, want ik spreek de
volle waarheid.'
Marie antwoorde niet, maar boog het hoofd
en bedekte haar gelaat met de handen. Zg
hoorde haar vader de deur openen en weer
sluiten toen zg opkeek, was zij alleen. Zij
liet zich op haar bed rallen en barstte in
tranen los. Haar hart was gebroken, zg
weende en snikte luid. Zacht werd de deur
geopend, zjj hoorde het niethaar vader
keek in de kamer, zjj bemerkte het niet. Zg
jammerde op hartverscheurende wjjze en
wrong do bandon als een wanhopige.
De markies bleef een oogenblik op den
,£rempel staan en zag met innig medcljjden
naar zgne dochter. Zijn geheele lichaam
beefde van ontroering en ook zijn oogen
werden vochtig. Hg zette reeds een voet
over den drempel, want hij gevoelde berouw
over de harde woorden, die hij tegen zijn
geliefd eenig kind had geuit. Maar terwjjl
hg daar op den drempel toefde, kwam de
onde familietrots weer boven en zijn mede
lijden verdween. Hij trok de deur dicht en
verwijderde zich.
En Marie weende nog immer en vermoedde
niet, dat haar vader haar bespied had. Zjj
wist, hoe onbuigzaam hjj was, en kon niet
denken, dat hg een oogenblik op het punt
had gestaan toe to geven.
De wagen, waarmee Eduard vervoerd werd,
reed ten zuiden van den djjk, die Sint Malo
aan het vasteland verbindt, de straat in, die
naar de oostzijde der stad voert. Daar men
licht menschcn kon ontmoeten, zei de aan
voerder der kerels tot den gevangene
«Beste vriend, nu moet je maar vertellen,
of je goedschiks je mond wil houden, of dat
we je een prop in den mond moeten stop
pen.»
Eduard was geheel in hun macht en wilde
niet gaarne nog ruwer behandeld worden.
Hulp roepen zou hem ook weinig baten, want
de kerels zouden aan de toeschietende voor
bijgangers zeggen, dat hij een deserteur was,
dien zjj naar het schip brachten en daarmee
zou alles afgeloopen zjjn. Hjj gaf dus zjjn
woord, dat hij zou zwijgen. Eindelijk
hield de wagen stil bjj eenige oude gebou
wen, waar gewoonljjk de aangevoordo visch
werd verkocht. Eduard moest den wagen
verlaten en werd door twee mannen naar
liet strand geleid de derde had nog iets bjj
den wagen te doen en kwam achteraan. Iljj
droeg een langen staak in de hand, met
een bosje stroo aan het eind. Zoodra zjj aan
den oever der zee waren, sloeg de man met
den staak vuur door middel van' zjjn tondel
doos en stak het stroo aan, dat dadcljjk op
vlamde, want het was met pek besmeerd.
De staak werd een paar maal in de lucht
gezwaaid en spoedig daarna werd dit signaal
op de zelfde wijze beantwoord aan boord van
een schip in de haven. Nu wist Eduard
zeker, dat men hem aan hoord van een schip
wilde brengen. Maar als hoedanig en
waarheen zou dat schip hem voeren De zoe
met hare frisscho koelte was vroeger een bron
van genot geweestmaar nu kwam ze hem
geheel anders voor. Dat flikkerende licht in
de verte leek hem een spook, dat hem aan
trok als een dwaallichtje, dat hjj volgen
moest. Het was of de dood hem over het
water toegrijnsde en het werd hem benauwd
om het hart.
Het licht aan het strand was uitgedoofd
en dat aan boord van het schip was ook
weldra uitgedoofd. Al dien tjjd spraken de
drie schurken geen enkel woord en Eduard
vroeg nietszij zouden hem toch niet geant
woord hebben, dat begreep hjj wel.
Na verloop van ongeveer een kwartier
hoorde hjj riemen in het water plassen. Dat
geluid kwam al nader en nader, totdat een
boot dicht bij het strand zichtbaar werd, die
weldra aanlegde, waar de groep stond. In de
boot zaten vijf mannen vier aan de riemen
en éen aan het roer.
,Zjjt gij het, Chauron?' vroeg do man aan
het roer.
•Ja!'
Hebt ge den vogel gevangen
De vijf mannen kwamen aan wal en Edu
ard werd door zjjn geleiders aan hon over
gegeven.
Hier hebt ge hom," zei de aanvoerder.
•Nu ben jij verder verantwoordelijk voor
hem wjj hebben onze taak gedaan."
Nu, wees maar niet bang, dat wjj niet
goed voor hem zullen zorgen, antwoordde de
ander.
Drie mannen uit de boot grepen den ge
vangene aan en brachten hem in do boot,
terwijl de twee anderen ter zjjde gingen met
de drie schurken, die Eduard hadden opge
licht. Nadat zij met elkaar fluisterend iets
hadden besproken, keerde de drie naar den
wagen terug; de andore twee kwamen in de
boot en deze werd van wal gestooten,
tHoor eens, vriend, zei Eduard onder het
varen tot den man aan het roer, .kunt ge
mij ook zeggen, waarom ik gevangengeno
men ben
Hebben die vorige drie mannen het je
niet gezegd?' klonk de wedervraag.
,Ze zeiden, dat ze mij moeten oppakken
als desertour van een Engelsch schip. Na
wil ik maar weten, of ge er ook zoo over
denkt.
(Wordt vervolgd.)
