KLEINE COURANT
't Vliegend Blaadje
Welkomstgroet
voor Helder, Texel en Wieringen.
VALENTINE.
No. 2698.
Zaterdag 24 December 1893.
26»te Jaargang.
Bureau: Zuidstraat.
Telefoonn". 32.
BureauSpoorstraat.
Telefoonn0. 81.
iatoonnomont
p. 3 maanden binnen de gemeente 50 Ct., met Zondagsbl. 80 Ct.
id. franco per post 75 id. fl.121/*-
id.voor het Buitenland fl.25,id. f2.00.
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Uitgevers: BEBKHOUT Co., te Helder.
Bureauxi Spoorstraat en Zuidatnaat.
Aavertentlèn
van 1 tot 5 regels25 Cent.
Elke regel meer5
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk «les DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn.
KALENDER DER WEEK
DECEMBER, Wintermaand, 31 dagen.
Opkomst der Zon 8 ,u. 13 m.
Ondcrg. 3 u. 48 m.
Zondag 25 Kerstmis.
Maandag 2G 2e Kerstdag.
Dinsdag 27 Volle Maan.
Woensdag 28
Donderdag 29
Vrydag 30
Zaterdag 31
Aan onze abonné's buiten de
gemeente wordt beleefd ver
zocht 't verschuldigde abonne
mentsgeld Vliegends' Kliarfpj en ZoiMlair-
blail, 4e,kwavtaal 1808, te willen over
maken per Postwissel of in postzegels,
vóór 5 Januari, zullende anders daar
over met 5 cents verhooging per post
worden beschikt.
Postwissels voor dat doel behoeven
slechts met een zegel van 2'/s Ct. beplakt
te worden.
We verzoeken onzen lezers
die, volgens gewoonte, een
aan Familie, Vrienden oi'
Begunstigers in ons blad
willen pluatseu. beleefde
lijk daarvan tüdig opgave
te willen doen.
DE UITGEVERS.
tlit liet Buitenland.
De binnenlandsche toestand in Spanje, die
vóór an tijdens den oorlog met de Vereenigde
Staten van Noord-Amerika al verre van
rooskleurig was, is er na den krjjg heel niet
beter op geworden. Dit is te begrijpen, wan
neer meri maar oven lot op op de voor
Spanje hoogst ongunstige vredesvoorwaarden,
waarbij liet Rijk als koloniale mogendheid
geheel te gronde gaat. De President van den
ministerraad, do heer Sagasta, is dan ook
zjjn politieke leven danig moede, en verlangt
ten zeerste naar een spoedig altreden, t Ge
rucht wordt vorspi'cid, dat ziekte de oorzaak
is van zijn stellig voornemen, om de teugels
van hët bewind aun andero banden overte-
geven. Men vertelt te Madrid, dat zulk eene
ongesteldheid hem in den regel overvalt, als
er nattigheid is te voelen, of met andere
woorden, al» de zaken fout loopen. Er zjju
evenwel ook berichtgever*, die verzekeren,
dat het tegenwoordig ministerie een wjjziging
zal ondergaan, en dat de heer Sagasta aan
het hoofd van het bewind zal bljjven, met
vervanging van eenige leden van het Ka
binet. Hoe het zjj, de toestand is, ook met
het oog op de woelingen dor Carlisten, zorg
wekkend, en Spanje gaat in ieder geval een
moeilijke toekomst togemoet. 't Is heel wat
veranderd, sedert den tijd, toen de boheerscher
van het land kon zeggen ,Het zonlicht in
m^jn Staten weet van geen ondergaan..
Men spreekt hier weieens van een vroe-
geren burgervader, die, toen hij eenige feeste
lijkheid verbond aan het feit, dat hij het
2000ste bruidspaar in zjjne gemeente in liet
huwel\jk had verbonden, de opmerking maakte
wie weet hoevelen, die door mjj een handje
werden geholpen, om in het huwelijksbootje
plaats te nemen, er heel, heel graag weêr uit
zouden stappen, en dio injj maar heel weinig
dankbaar zulleD zjjn voorde door mjj be
toonde hulp, In Frankryk, en in het bijzon
der te Parijs, schijnen er zeer velen te zjjn,
die vurig wenschen den terugtred te doen.
Een berichtgever uit do Fransche hoofdstad
verhaalt, dat dezer dagen aldaar van de ge
legenheid, om tot echtscheiding overtegaan,
welke gelegenheid daar te lande sedert den
jare 1884 bestaat, een zeer druk gebruik werd
gemaakt. Een der Parjjscho rechtbanken had
namelijk in óóne zitting niet minder dan 294
huwelijken door echtscheiding te ontbinden.
Dit geschiedde. 't Ging al zeer vlug
in den tijd va.n heelcmaal 4 uren. De zaken
waren bovendien al zeer onkostbaar, want
«jj .geschiedden alle pro Deo, dus geheel gratis.
Een groot aantal menschen daar gaven dus
blijk, van hot huwelijksleven genoeg te heb
ben. Geen wonder, dat de berichtgever in
zijne correspondentie de verzuchting slaakte
Het huisgezin in Frankrijk is bezig te ster
ven. De Fransche familie is langen tijd
de lieveling geweest van hen, die iets
goeds willen vertollen van het groote
land, dat in de wereld maar al te zeer be
kend is als de tempel van bet vermaak. Men
beweerde, dat de echte Fransche familie zeer
gehecht was aan elkander onderling, dat men
er bescheiden, zuinig en ingetogen leefde. De
opgaaf der veelvuldige echtscheidingen, hier
boven medegedeeld, getuigt op eene welspre
kende wijze, dat thans het huwelyk daar al
een zeer los9e verbintenis is geworden."
De Kamer van Afgevaardigden in Frankryk
is dezer dagen weêr voor de zoovcolste maal
bezig geweest met de behandeling der veel
besproken Dreyfns-zaak, ditmaal meer be
paald met het oog op de zoogenaamde ge
heime slnkken van het proces van 1894. Een
oüd-miuieter gaf do noodige, door sommigen
minder gewenschte, inlichtingen, die opnieuw
het vermoeden verlevendigden, dat, wanneer
Dreyfus werkelijk schuldig is aau landverraad,
zyn schuld niet kan bljjken uit de door
eenigen vau zooveel gewicht geachte geheime
proces-stukken. Een andero oud-minister, en
wel de heer Cavaignac, die gedurende eenigen
tijd de portefeuille van Oorlog in handen heeft
gehad, beweerde evenwel, dat er, buiten de
geheime documenten om, overtuigende bewjj-
zen voor do schuld van Dreyfus bestaan. Een
en ander geeft aanleiding, om de zaak, hoe
hoog ernstig ook, voor een oogenblik van den
vroolijken kant te bezien, want een spotvogel
heeft daarin reden gezien, om in een der
Parysche bladen deze opmerking te publicee-
ren .Men zal nog eindigen met de bewijzen
voor de schuld van den banneling van het
Duivelseiland te zoekon in de laars van
den archivarus aan het departement van Oor
log, of in de pet van generaal Boisdeffre
NIEUWSTIJDINGEN.
HELDER, 23 December 1898.
Met 1 Jan. zal de heer C. G. van
der Lee, thans inwonend geneesheer aan
het Wilhelniinagasthuis te Amsterdam,
zich hier ter plaatse vestigen.
Yoor het bouwen van een Villa aan
de Parklaan te Bussum, waren de minste
inschrijvers Gebrs. van Os, voor eene som
van f 8391.
Uit zeer vertrouwbare bron verne
men wij dat de Marinedelegatiën over het
4e kwartaal 1898 reeds op 30 December
3 ten Postkantore alhier zullen worden
uitbetaald, de aanvragen daartoe zullen
door belanghebbenden daags te voren ter
Gemeente Secretarie kunnen worden af
gehaald.
Uit de Tweede Kamer.
Nadat Hoofdstuk VII B (Financiën) der
Staatsbegrooting was aangenomen, volgde
een tamelijk uitvoerig debat voor het VlIIste
Hoofdstuk (Oorlog). Eerste spreker was de
heer van der Zwaag, die zich ook nu weder
een verklaarden vijand betoonde van alle
oorlogs-uitgaven. Spreker merkte o.a. op,
dat anderen ons dwingen, om ons in staat
tan tegenweer te brengen. Zoodoende, zeide
hij, werken wij tegen elkander in. Laten
we daarom beginnen met ontwapening
anderen zullen ons dan volgen. Er is wer
kelijk geen aanval in 't zicht. Al 70 jaren
achtereen hebben we ons gereed gemaakt.
De gevreesde, mogelijkheid, dat wij, als we
ons niet toerusten, bij eene andere natie
kunnen worden ingelijfd, blijft bestaan bij
al onze uitgaven oor defensie, 't Bedrag
dier uitgavén zoii op veel nuttiger wijze
kunneu worden aangewend. Spreker beriep
zich op 't geen door den Keizer van Rusland
te dezer zake is gezegd, en noemde dat
een teeken des tijds. Aan 't einde voerde
spreker aan, dat wij, Nederlanders, het voor
beeld moeten geven, dat wij den krankzinni
gen wedloop met de oorlogswapenen niet
willen. Dan zullen we door de kracht der
humaniteit bondgenooten vinden. Onder
de volgende sprekers bevond zich de heer
Pijnappel, die de opmerkingen van den heer
v. d. Zwaag met het oog op den toestand
in Europa ontzenuwde en aantoonde, dat
het beslist onmogelyk is, met de toerustingen
tot den krijg te wachten totdat wij aan
gevallen zullen worden. Het is, dus merkte
spreker op, nog geen 30 jaar geleden. dat
wij zeer ernstig bedreigd werden (tijdens
den Fransch-Duitschen oorlog). Zulk een
gevaar kan onverhoeds opkomen. Bloed
vergieten is soms noodig en niet te vermij
den, waar het geldt de verdediging onzer
onafhankelijkheid. Toen deze spreker aan
't einde zijner rede deed opmerken, dat door
ons voorbeeld om alle krijgstoerustingen te
laten varen, andere mogendheden, zeker niet
de groote mogendheden, niet tot navolging
zouden worden gewekt, werden zijne woor
den met luide bravo's begroet. In den
breede werd door den Minister van Oorlog
zoowel zijn beleid als zijne begrooting ver
dedigd en in 't 'bijzonder lichtte lip zijne
meening toe, dat een proef met een oefe-
ningstyd voor de miliciens van 8 maanden
voldoende is gehandhaafd. Deze begroo
ting is ten slotte aangenomen met
85 tegen 8 stemmen.
Fcn vergunning:.
Het »Soerabaiasch Handelsblad" schrijft:
Woensdagochtend werd ons een quitantie
getoond, geschreven in het Maleidch en
geteekend door een advocaat alhier, ver
taald luidende «Ontvangen van Hadji
de som van vijftig gulden voor bet spre
ken over Het verleenen der vergunning
tot Het dragen van scHoenen bij fletse»".
Een totale Miwusverdiiisteriujr op
27 December.
In den avond van Dinsdag 27 Decem
ber Heeft er oen totale maansverduistering
plaats, die in ons land in Haar geheel
zichtbaar zal zijn.
Wanneer wolken of nevels ons ditmaal
bet vrije uitzicht op den hemel niet be
nemen, zal deze verduistering zelfs onder
zeer gunstige omstandigheden kunneu ge
zien worden. Vooreerst bereikt de volle
maan (tijdens een Maaneclips is het altijd
volle maan) in den winter grootere
hoogte, worden de beelden niet alleen
minder rörraend door de straalbreking,
maar is de atmosfeer gewoonlijk ook zui
verder dan dicht bjj den horizon. Ten
tweede heeft de eerste aanraking met de
kernscbiaduw plaats, wanneer de maan reeds
vrij Hoog staat.
Begin, der verduistering 8 uur 54 min.,
einde 1 uur 56 min.
Van veel belang, vooral bij een totale
eclips, ïs de waarneming van de kleur van
Het verduisterde deel en van de verschil
lende tinten, die daarin kunnen voort
komen»
Het verduisterde gedeelte van de schijf
wordt niet onzichtbaar, maar heeft een
grijze of rossige tint. Ook zelfs tijdens de
totaliteit blijft de maan zichtbaar, als een
schijf een koperkleurig licht. Dat
licht vertoont zich bij elke totale eclips
weer anders dan bjj een vorige en kan
alle tinten van rood aannemen. Nu en
dan is de kleur zelfs vuurrood, zoodat de
maan zich voordoet als een gloeiende
schijf. Een enkele maal, maar hoogst zel
den, komt het voor, dat de totaal ver
duisterde maan geheel onzichtbaar wordt.
Te hard gcloopeo.
Te Vlissingen viel een heer uit Middel
burg, die zich bijzonder haastte om de
tram nog te halen, toen bjj over deTon-
nebrug was, plotseling dood neer. De ont
boden arts constateerde hartverlamming.
In de laatste 20 jaren zijn alle Neder-
landsche meelfabrieken op vier na, ver
brand enkële zelfs tweemaal. De nogniet
afgebrande fabrieken zijnDe Maas te
VlaardingenRijst en Pelmolen en Viruly
en llavenswaay te Rotterdam, en Smeets
te Roermond. De meeste molens verbrand
den tusschen Zaterdagavoud en Zondag
morgen. (»B. Ct.)
Geeft nfet aan bed Naars
Zondagmiddag werd door den veld
wachter v. d. Stel. te Zoeterwoude, aan
den weg aldaar gevonden een vrouw, die
zoovel sterken drank had gebruikt, dat hij
haar overbrenging per handwagen noodig
achtte, ten einde haar tijd te geven te
ontnuchteren. Maandagmorgen, toen de
vrouw ontslagen en op weg naar Leiden
was, zag de veldwachter, dat zij de 4
door haar afgebedelde sneden wittebrood
te water wiorp, waardoor opnieuw is ge
bleken, dat men door aan dergelijke per
sonen iets te geven, niet liet goede, maar
wel het kwaad in de hand werkt, daar
de centen aan jenever worden verdronken
en bet brood weggesmeten wordt,
Naar men uit Den Haag onder
voorbehoud meldt, hebben de geneeskun
digen bij H. M. de Koningin-Moeder een
ernstige inwendige vergroeiing geconsta
teerd en werd een operatie noodzakelijk
geacht.
Met het oog op de Inhuldigingsfeesten
is deze tot heden uitgesteld, doch het
voornemen be.stuat baar in liet begin van
het volgend jaar te ondernemen.
Men schijft uit Dreute
Op het gebied van strooperij wordt er
in den laatsten tijd eene wijze van
patrijzen te bemachtigen in praktjjk ge
bracht, welke door politiedienaren, belast-
met bet opsporen van overtredingen der
jachtwet, zeer inoeielijk is tegen te gaan.
Nu bet voeder voor deze vogels meer
en meer scbaarsch begint te worden, tracht
de slimme wilddief de plaatsen te ont
dekken, waar een koppel patrijzen zich
vóór het vallen Yoor den avond nog ge
regeld van het noodige voedsel zoekt te
voorzien. Heeft hjj zulk een plaats ont
dekt, gewoonlijk een akker laat gezaaide
rogge in een afgelegen veld, dan gaat hjj
als volgt te werk
Een zekere hoeveelheid boekweit, rogge
of gerst, b. v. een liter, wordt vooraf
eenigen tjjd in jenever of brandewijn gezet,
totdat deze goed verzadigd is met alcohol.
Deze boekweit of andere koren wordt dicht
bij elkander op de verkende plek uitgestrooid,
waarna de strooper zich, met een knuppel
of stok gewapend, zoo dicht mogelijk in
de nabijheid in hinderlaag legt, om de
verrichtingen der patrjjzen zoo goed mo
gelijk gade te slaan en, als het tijd voor
hem is, handelend op te treden. Zoodra
nu de argeloozen komen en bet geprepa
reerde voadsel vinden, vallen zjj daarop
gretig aan, weinig vermoedende, dat dit
hun galgenmaal is. Nadat zij zich ver
zadigd hebben, blijven de gevolgen van
de werking van de alcohol niet lang uit
zij worden dronken.
De strooper geeft hun al dan tijd, tot
dat hij vermoedt of aan hunne bewegingen
wel bemerkt, dat het tijd wordt om zijn
slag te slaan. Alsdan treedt hij uit zijn
verdekte stelling. De patrjjzen willen
vluchten, doch missen een behoorlyk ge
bruik van hunne vleugels en beenen. Een
wild gefladder ontstaatzjj tuimelen over
den kop en worden een prooi van den
wilddief, die ze met zijn knuppel meedoo-
geuloos doodslaat.
Op deze laaghartige wijze wordt meer
dau eens door gewetenlooze wilddieven een
goede buit
Zuiver drinkwater—onzin
In den gemeenteraad van Sappemeer
is een adres ter tafel gebracht van de heeren
J. Hazen en T. Keizer, te Groningen, die
de gemeente wilden voorzien van zuiver
drinkwater.
Dit adres werd in handen gesteld van
Burgem. en Weth. met verzoek om advies.
Bij die gelegenheid gaf een der raads
leden zyn meening over de zaak aldus te
kennen
«OnzinZie de paarden en koeien, die
onzuiver water drinken. Zie myn hond, die
op de brug ligt en zich laaft aan het wa
ter uit het diep. Zie de eene of andere
vrouw, die haar slof uittrekt en er sloot
water uit drinkt. Is dat schadelijk voor
de gezondheid Wel neenhet kan
heel goed gaan zoo. Het is heel mooi
zoo'n onderaardschen stroom bij droogte,
zooals men dat ziet in Parijs, in Enge
land, maar hier Och kom, dikke woorden,
dat heele ding
Gelukkig maakte niemand zich over deze
redeneering boos, maar werd er harteljjk
gelachen
Door het ontploffen eener kruitfa
briek te Hangtschou zijn 1000 Chineesche
soldaten gedood.
Maandagavond zijn er in Luik weer
vechtpartijen geweest tusschen de clericale
studenten, die van een uitstapje naar
Seraing terugkeerden, en liberale studen
ten. Deze laatsten begonnen weer. Onder
bescherming van de politic kwamen de
clericalen hun sociëteit, en evenzoo later
het station binnen. Drie studenten kregen
in het gevecht wonden.
Erger waren de vechtpartijen, die later
in Leuven ontstonden, toen de Leuvenscbe
studenten die in Luik waren geweest, daar
aankwamen. Toevallig trok namelijk jaist
een Leuvensch liberaal gezelschap uit, en
de twee troepen raakten slaags. Wie be
gonnen is, blijkt niet. Er werd krachtig
op losgeranseld, en eenige personen kregen
wonden, vele andere werden meegenomen
naar het bureau van politie. Gendarmes
veegden de straat schoon. Ongelukkig
viel daarbij een van de paarden met zyn
ruiter, die beide beenen brak. Tot drie
uur 's ochtends was het woelig op straat.
De byrgemeester verbood gisteren samen
scholingen op straat.
In het huis van een vrek te New-
burg (Ver. Staten), dat na zjjn dood door
zocht werd, vonden de zoekers een zeer
aristocratische muizenfamilie. Zjj had zich
een nest gemaakt van een pakje van twin
tig bankjes van honderd dollar, die de
vrek in een oude kast had weggestopt en
leefde in dat huis van 2000 heel tevre
den en rustig. De bankbiljetten werden
te Washington ingewisseld tegen goede
en vormden met de 10, die het verval
len huis opbracht, eene heele verrassing
voor de erfgenamen.
Een zonderlinge qnaestie.
Op een telegraafkantoor in Berlijn zit
een assistent ijverig te werken. Plotseling
gevoelt hij behoefte zjjn arbeid voor een
korten tjjd af te breken en daarom ver
wijdert hij zich, na een collega gezegd te
hebben, dat hij tien minuten weg zal
bljjven. Doch middelerwijl komt de in
specteur van het telegraafwezen binnen
en bemerkt, dat onze vriend niet tien,
maar twintig minuten wegblijft. Toen kg
dan ook terug komt, maakt de inspecteur
hem daarop opmerkzaam en hoewel de
assistent zegt, om welke reden hij even
weg is geweest, vindt zijn chef, dat twin
tig minuten daarvoor in elk geval te
lang is, en legt bij hein een boete
van 1 mark op. De ander is daar
mede niet tevreden en vraagt der directie
dispensatie van deze boete, terwijl hjj een
verklaring van zijn dokter overlegt, dat
hij wel degelyk 20 minuten noodig heeft
voor de bedoelde verrichtingDe di
rectie is van oordeel, dat er een «des
kundige" voor noodig is om te beslissen
of er tien dan wel twintig minuten toe
noodig zijn. Er wordt dus een dokter ge
raadpleegd, die als zyn meening uitspreekt,
dat men, onder normale omstandigheden,
met tien minuten kan volstaan, doch dat
hem niet bekend is, of bedoelde assistent
in normale omstandigheden verkeerde.
Toeh vindt de directie op grond van deze
uitspraak, dat voor een telegraaf beambte
10 minuten voldoende zyn om bedoelde
bezigheid «zonder overhaasting" te ver
richten, waarvoor de assistent goed ge
vonden had 20 minuten te gebruiken,
ITet dansen.
Gelijk in alle andere zaken heerscht
ook in het dansen een zekere mode. Wat
zou men bjjv. nu wel van een hal zeggen,
waar enkel die dansen werden gedanst,
welke eenige jaren geleden nog in zoo hoog
aanzien stonden, dat men bjj exceptie de
«ordre des danses" door een nieuw nom-
mer dorst te onderbreken? De wals, de
polka, de mazurka, de quadrille, die allen
hebben hun besten tjjd gehad. Het jonge
re geslacht dweept met de nieuwe dansen
de Patiuenrs, de Boston, de Berline, de
Troika, de Washington-post (vooral niet
te vergeten) en de «.inadrillo des lanciers,
zoodat een heer of dame, die. hoewel de
eerste jeugd achter den rug hebbende, nog
vlug ter heen is, zich nauwelijks aan een
invitatie tot een hal durft te wagen, waar
het hem of haar moet wezen als een
deftige magistraat uit de achttiende eeuw,
die voor een schotel aardappelen wordt
gezet
T(jdstlppen van verzending der
Brievenmalen.
Nsar Oost-lndlë:
Naar St. Martin, St. Eustatlus en Saba:
p. mail over Eugelanil 26 Dcc. 7.'tt
Yemodingifreg
Datumdarter
poit-bezorg.
Tjjdit.d.Uat.
bual.ahl'oilk.
p. seepoat via Amaterdam
23 Deo.
T-7.7"
p. «opoit via Uoitordam
30
7.—'»av.
f. Hol!, mail via Genua.
8 Jan.
7.—- 'tav.
p Holl. mail via M arseills.
27 Dec
8.30 'anaal.
p. Fransche mail via Marseille
30
7— '»av.
p. EngeUohe mail via Brindisi
28
9.— 's mor.
Nsar Atjeh cu de Oostkust
vin Sumatra
eiken Vrijdag.
9.'a mor.
p. Duitsche mail via Napels.
0 Jan.
9.— 'a mor.
Naar Guyana (Suriname)
p. seepost via Amiterdam
81 Dec.
p. mail over Eugelaud
26
7 'sav!
p. mail via St. Naxaire
7 Jan
7.—'.UT.
Naar Cura$ao, Bonaire en Aruba
p. zeejwat via Amsterdam
81 Deo.
rETTILLETOU
12)
Hjj werd razend van toorn, en gevoelde
een woesten haat tegen haar in zich opkomen.
Een boosaardige grijnslach vloog over zjjn
door waede misvormd gelaat.
»De wraak is een gerecht, dat het best
smaakt, wanneer het afgekoeld is, mompelde
hjj tusschen de tanden. Luid vroeg hjj: //Is
dat uw laatste woord
.Het is mijn laatste woord,1 antwoordde
zjj vastberaden.
»Hoor dan nn ook mjjn laatste woord. Ik
kan u redden of verderven, Hoe ver dit strekt
zult later ondervinden.»
Valentine zweeg.
«Hoop niet,1 vervolgde Bauerlich, ,dat ge
u van de baschuldiging van maerd kunt zui-
veron. Men zul u veroordeelen en ter dood
brengen."
Ik vertrouw op mjjn onschuld,» zei ze
dof.
Ge weet zelf wel hoe weinig die te be-
teekenen heeft,» sprak hjj honend. »Maar
al waart ge zoo onschuldig als de zon aan
den hemel en zoo rein als versch gevallen
aneeuw, dat zou u niet helpen. Liever zie ik
uw hoofd op het schavot vallen, liever ver
richt ik zelf het werk van den beul aan u,
dan dat ik u in de armen van een ander zie.
Valentine, je behoort mjj toe, je moet de
tnjjne worden of een achandeljjken dood ster
ven, je hebt gen andere kous
/Den dood, den dood lispelde zjj bevend
zjj dacht het koude staal reeds in haar hals
te voelen, zjj dreigde in onmacht te vallen.
.Nu toont go u in uw ware gedaante,» kreet
zjj. «Ik ben u daar dankbaar voor, nu weet
ik, wat ik van u te verwachten heb."
»I)at zal je eerst later ondervinden!' siste
lijj. .Je hebt er zelfs geen zwak begrip van,
hoezeer ik je in mjjn macht heb.»
.Doe, wat ge kunt,» zei ze met onder
werping.
.De bedenk tjjd is voorbjj, daar komen ze
van de justitie.1 sprak lijj. Er werd aange
scheld en op dat zelfde oogenblik schoof
Bauerlich den grendel van den deur weg en
fluisterde Valentine toe; .Nog is het tjjd
■redding of ondergang wat kiest ge
Zjj schudde het hoofd.
Weer vroeg de stem van een mnn in de
gang naar mejuffrouw Valentine Zier, en de
ontsicldo Constance voerde een bejaard man,
in een lange blauwe overjas gekleed, de woon
kamer binnen. Zijn baardeloos gelaat had een
stereotiep vriendelyko uitdrukking, de kleine
grjjze oogen keken onschuldig rond doch niets
ontging aan zjjn aandachthij kon den als het
ware om een hoekje zie».
De man maakte zich bekend als de cora-
misasris van politie Kühnel o» begon met een
beleefde verontschuldiging, dat hjj haar nog
zoo laat kwam storen. Het was echter noo<£
zakelijk, dat hjj heden nog eenige inlichting»,
ontving van mejuffrouw Zier, die bij mevrouw
Rechling in do Viotoriastraat al juffer van.
gezelschap gediond had. Mejuffrouw zou well
reeds vernomen hebben, dat die dame van-
dang plotseling gestorven was, voegde hjj.
er terloops bij en vatte daarbjj Valentino
scherp in het hoog.
Tante Constance, dio slechts op een ge
legenheid gewacht had, om aan haar. gevoel:
uitdrukk ing te kunnen geven, hief een lüid
jam mergeschrei aan, dat de beambte even
eens voor een teeken van schrik als van
verrassing kon houden. Valentine echter
schudde alleen het hoofd. Gedachtig de be
lofte aan Hendrik, wilde zjj niet bekennen,
dat zjj roede bericht had gekregen van het
plotseling sterfgevalmaar het stiet haar toch
tegen de borst te zeggen, dat zjj er niets
van wint.
De schijnbare onverschilligheid, waarmee
het meisje zulk een onverwachte, aangrijpende
tijding opnam, maakte op deu beambte een
zeer slechten indruk dat was zoo goed als
een halve bekentenis van haar schuld.
.Is mevrouw liechling lieden morgen bjj u
geweest vroeg hij verder.
Valentine antwoordde toestemmend.
//Heb ge een woordenwisseling met haar
gehad
.Ja.»
»En hebt ge haar toen bessensap gegeven
•Ja.»
,Ï3 daar nog iets van voorhanden
.O, de flesch is nog voor meer dan de
helft vol, mijn nicht ontkurkte zn eerst om
mevrouw Rechling er van te geven,1 riep
tante Constance.
»II-eefc u dat gezien v> vroeg de commis
saris^ zich tot de onde dame wendende.
JaT zjj trok er de kurk af, toen ik in do
keoke n kwam om het scheerwater van mijn
broeder te laten wegloopen dadeljjk daarop
ging ik weer naar binnen.1
.Mag ik die flesch eens zien En ook het
glas, waar de dame uit gedronken heeft?»
»I)e flesch, met genoegen," antwoordde
de -spraakzama tante, .Maar het glas dat
«1 m oeiljjk gaan, want mijn nicht heeft het
spo edi g, nadat het gebruikt is, afgespoeld en
w« er bjj de andero glazen gezet.»
Do commissaris wierp een doordringenden
blik op Valentine. .Laten wij dan de flesch
halen! Waar ataat die? Mag ik u verzoeken,
mejuffrouw
Met de grootste beleefdheid beduidde hjj
Valentine met een gebaar zjjn wensch, dat
zjj de flesch zou halen en dat hjj met baar
mee wilde gaan. Zondor een woord te spre
ken voldood zij aan dit verlangen, voerde
hem naar de keuken en liet hem zelf de
flesch uit de kast nomen hjj hield de flesch
even tegen liet licht en knoopte zc toen onder
zijn jas. In de kamer teruggekeerd, vorderde
hij, dat Valentine met hem naar Berlijn zon
guan.
Nu kon tante Constance zich niet langer
stil houden. .Wilt ge mjjn nicht gevangen
nemen snikte zjj.
.Hoe komt ge toch op die gedachte, me
vrouw
De oude dame begreep, dat zjj een domme
streek had begaan en trachtte er om heen te
praten. „Als de politie komt, krjjgt men spoe
dig zulke gedachten.1
Do commissaris lachte fijntjes en bedacht
de keuze zjjuer woorden om haar nog meer
in het nauw te brengendoch nu kwam
Adolf er tusschen. Hjj maakte zich aan den
commissaris bekend als de rentenier Bauer
lich, een bloedverwant des huizes en stelde
met de grootste voorkomendheid den commis
saris voor gebruik te maken van zjjn rjjtuig,
dat iiog. voor dc deur wachtte, om met zjjn
nicht naar Bcrljjn te rjjden.
/,U staat mij dan wel toe mee te rijden
dan ga ik bij den koetsier op den bok zit
ten'» zeide hij tot Valentine met een veel-
bcteekenenden blik op den commissaris, die
gaarne dit voorstel aannam.
.Wilt ge ook naar Berljjn, Adolf?» kreet
Constance met tranen in de oogen. .Moet ik
dan bjj het lijk alleen in huis bljjven?»
De commissaris keek verwonderd en ont
steld op. Toen Bauerlich hem gezegd had,
hoe de zaken hier in kuis gezegd waren, gaf
mjjnheer Kühnel dan ook zjjn oprecht leed
wezen te kennen, dat hjj op zoo'n treurigen
dag hier als verstoorder had moeten optreden.
Een oogenblik stond hjj in gedachten ver
diept en zeide toon: .Ik hoop u van dienst
te kunnen zjjn, mevrouwEr wacht iemand
buiten op me, dat is een vertrouwbaar man.
Ik zal hem binnenroepen en hem last geven
hier te bljjven tot aan den terugkomst van
nw nicht. Hjj zal niet lastig zjjn, n niet sto
ren, en mocht het wat laat worden, ga dan
gerust slapen, want ge zjjt onder goede be
scherming.
Zonder een antwoord af te wachten, ging
lijj de deur achter zich open latende in
de gang, riep een nam en keerde terng met
een eenvoudig gekleeden, iets jongeren man,
wien hij zacht eenige bevelen gaf. Zonder dit
te laten bemerken, had hij op die wjjze meteen
gezorgd voor de bewaking van het huis en
van de eenige daarin blijvonde bowoonster.
.Mag ik n nu beleefd verzoeken, mejuf
frouw?' zeide hjj duarop tot Valentine. Ter-
wjjl zjj baar hoed opzette en baar mantel
omsloeg, week hjj geen oogenblik van hare
zijde.
Gaarne zou Valentine nog even bjj het Ijjk
van haar vader gegaan zjjn, om het een laatst
vaarwel toe te roepen, want zjj had een
voorgevoel, dat zij niet zou tcrugkeeren, zoo
lang haar rader nog hoven aarde stond. Zjj
begreep echter, dat do commissaris haar niet
alleen in de andere kamer zou laten gaan en
wilde liever heengaan zonder een laatsten
kus op het voorhoofd te drukken, dan dit te
doen in tegenwoordigheid van een vreemden
man, die haar wantrouwend bewaakte Vol
gens haar uiterljjk geheel bedaard, omhelsde
zjj de weenendo tante cn fluisterde haar
toe: //Tot spoedig wederzien!» Zelf geloofde
zjj daar echter niet aan.
De commissaris bood haar zftn arm, ge
leidde haar naar het rjjtuig, opende het por
tier, hielp haar instappen en kwam tegen
over haar zitten, terwijl Bauerlich op den
bok plaats nam en wegens den kouden
Februariwind de kraag van zjjn jas omhoog
haalde.
In snellen draf reed men den langen weg
van Willerasdorf naar het commissariaat van
politie in de wjjk Moabit. Gedurende den rit
werd tusschen den commissaris cn Valentine
geen enkel woord gewisseld. Zij had haar
sluier voor hot gelaat getrokkeu en in een
heek vanhet rjjtuig plaats genomen tusschen-
beido meende de commissaris haar tanden te
hooren klapperen.
Toen het rjjtuig voor het portaal stilhield
en Valentine uitstapte, vond Bauerlich, on
danks de waakzaamheid van den commissaris,
toch nog gelegenheid haar toe te fluisteren
Valentine, voor het laatst vraog ik u wilt
ge mjj tocbehooron
.Neen, nooit!» fluisterde zjj met een ge
baar, dat duidelijk huur afkeer verried.
,Dan gaat uw noodlot in vervulling,4
mompelde hij.
Bauerlich wachtte totdat de deur achter
hen dichtviel en stapte toen in het rijtuig,
dat hem in druf wegvoerde.
VWordt vervolgd.)
