KLEINE COURANT 'i Vliegend Blaadje voor Helder, Texel en Wieringenm EGON's VROUW. No. 2878. Zaterdag 15 September 1900. 28ste Jaargang. Bureau Zuid straat 72. BureauSpoorstraat. Telafoomi0. 59. KALENDER DER WEEK. SEPTEMBER, Herfstmaand, 80 dagen. Opkomst der Zon 5 n. 36 m. Onderg. 6 u. 12 m. Zondag 16 Maandag 17 Dinsdag 18 Woensdag 19 Donderdag 20 Vrijdag 21 Zaterdag 22 Uit het Buitenland. De President der Vereenigde Staten van Noord-Amerika heeft in een schrijven, bjj ge legenheid van het aanvaarden der candidatunr voor de in November a.s. Presidcnts-verkiering, zijne denkbeelden eenigszins bloot gelegd om trent de te volgen staatkundige gedragslijn bij de Chineesche verwikkelingen. Hij ver zekert in zjjn politiek manifest, dat hg zich strikt zal houden aan de met do overige mo gendheden gesloten overeenkomst. De regeering dus verklaart de President is dankbaar jegens de soldaten, de zeelieden en de over hen gestelde officieren, die met de troepen van andere mogendheden en rassen zich heb ben vereenigd voor de heilige zending, waar van de resnltaten door heel de wereld met vreugde zijn begroet. Uit deze medodeeling van den President wordt nu door buitenland- sche dagbladen opgemaakt, dat de regeering der Vereenigde Staten op die wjjze zeker geen vrede kan hebben met de voorstellen tot ont ruiming van Peking, want dan zou zg hai taak in China niet als geëindigd kunnen be schouwen. Indertjjd werd door de mogendheden overeengekomen de overeenkomst dateert van 3 Juli 11. tot het bewaren van rust en orde in het Chineesche Rgk en het instel len van eene wettige regeering. De President heeft nu evenwel niet laten uitkomen, op welke wgze hg zich voorstelt, dat de bedoelde over eenkomst zal worden uitgevoerd. De staatkundige toestand is, in zooverre hg de Chineesche verwikkelingen betreft, nog altgd zeer duister. Het vraagstuk omtrent de ontruiming van Peking schjjnt nog altgd in de kabinetten der mogendheden overdacht te worden, en aanleiding te geven tot onderhan delingen, die in het diepste geheim plaats hebben. Alleen meent men te wet9n, dat de Engelsche regeering ongezind is, om met het voorstel van Rusland tot ontruiming van Peking mede te gaan. Dit maakt men op uit de oc casioneels uitlatingen van een paar ministers. Een hunner, die dezer dagen ergens eene redevoering uitsprak, zeide o.a., dat geene re geling in China voor bevredigend kan worden aangezien, wanneer daardoor de indruk zou worden gewekt, dat China eigenljjk overwon nen had. Engeland zeide hg moet aandringen op de bestraffing van de meest ongehoorde misdaad tegen bet volkenrecht, die in deze eeuw is begaan. De minister drukte de hoop en de verwachting uit, dat door de mogend heden, in onderling overleg, hieraan zou wor den gevolg gegeven des noods zou echter Engeland op eigene verantwoordolgkheid al dus moeten handelen. Een andere bewinds man van Engeland wees op de noodzakelijk heid, niets te doen wat slechts schgn zou geven, dat een eenmaal verkregen voordeel zou worden losgelaten, een eenmaal gewonnen stelling zou worden ODtruimd. De Engelsche regeering dus verzekerde hg zou zich in geen geval aansluiten bg een voorstel, in dien geest gedaan. Overigens deed hg uitkomen, dat de mogendheden zich eenstemmig beslist hebben verklaard tegen eene verdeeling van Chiig»» en tegen het in bezit nemen van eenig grondgebied in het Hemelsehe Rgk. Genoeg doening zullen zjj eischen voor de gepleegde misdaden en waarborgen tegen herhaling daarvan. Door deze mededeelingen ljjkt het dus vrg duidelgk, dat aan het plan, om Pe king door de troepen der mogendheden te doen ontruimen, geen gevolg zal worden ge geven. Ten minste algemeene instemming vindt het voorstel stellig niet. Officiëel is echter nog niets van de antwoorden, en dus van de plannen der mogendheden, bekend. Een der Engelsche nieuwsbladen deelde dezer dagen den inhoud mede der proclamatie, indertgd in naam der Koningin van Engeland in een der Zuid-Afrikaansche districten Krugersdórp uitgevaardigd. Deze procla matie luidde als volgt: Hierbjj wordt ter algemeene ken nis gebracht, dat, zoo de mannen, thans op commando, en behoorendo tot fami lies in de stad en het district Krugers dórp wonende, zich niet hebben overge geven, en hunne wapens niet hebben ingeleverd aan de Keizerlgke autoriteiten, hunne gehecle bezitting zal worden ge- confiskeerd en hunne gezinnen zullen worden uitgezet, van have en goed be roofd." Het bedoelde blad voegt aan de vermel ding van den inhoud dezer strenge proclamatie toe, dat het, met het oog op zulk eene be dreiging, in 't geheel niet te verwonderen is, dat de vrgheid lievende Boeren den strgd met woede big ven voortzetten, en nu zelfs het plan hebben beraamd, om eerder uittewgken naar het Duitsche gebied in Zuid-Afrika, dan zich te laten inlgven bg Engeland. Engeland dus gaat het bedoelde blad voort heeft circa tien man moeten uitzenden voor eiken gewapenden Boer. En door deze groote over macht is het er eindcljjk ingeslaagd, een volk van landbouwers en schaapherders uit zjjne landpalen te verdrijven. Engeland heeft, on danks de stellige verzekering van zjjnen eer sten minister Lord Salisbury dat de regeering er niet aan denkt, een veroverings oorlog to voeren, het grondgebied van twee onafhankeljjke Slaton bg zgne koloniën inge lijfd. Het heeft den oorlog gevoerd op eene wgze, eon beschaafden Staat onwaardig. Het heeft do krijgsgevangen Boeren behandeld, als of het misdadigers van de ergste soort warenhet heeft hen doen overbrengen naar verbannings-oordon, vér over de zee. En on danks dit alles, heeft Engeland de vrge manner der Zuid-Afrikaansche republieken niet kunnen onderwerpen. Nü is het den oorlog gaan voeren tegen vrouwen en kin deren. De mannen worden als rebellen be handeld, de vrouwen uitgezet, van have en dak beroofd. En de bovenaangehaalde pro clamatie, en de uitvoering, die daarop is ge volgd, toonen glashelder aan zegt het be doelde blad hoe diep wel eene beschaafde natie zinken kan. Lgdenburg is nu in het bezit der Engel- schen, en dit geeft aanleiding tot het ver moeden, dat er des te meer uitzicht bestaat op het onophoudelijk voortzetten van den guerella-oorlog. De Boeren trekken nu steeds meer noordwaarts, waardoor de verbindings lijnen der Engelschen verlengd en hoe langer hoe meer onverdedigbaar worden. Zg wor den daardoor gelokt in een hun onbekend land, verwijderd van den spoorweg, en komen op die manier op een voor hen zeer gevaarlijk terrein. De voortzetting van den kleinen oor log blgkt steeds gunstig voor de Boeren- commando's te zjjn. NIEUWSTIJDINGEN. HELDER, 14 September 1900. Nederland tegenover Zuid-Afrika. In eene brochure, getiteld «Doet Nederland zgn plicht jegens Transvaal?' tracht Afri- c a n u s de door hem gestelde, gewichtige vraag te beantwoorden. Zgn antwoord op die vraag luid beslist ontkennend. Hg merkt op, dat de mogendheden, groote en kleine, werkeloos toezien, terwijl Engeland oorlog voert met schending van alle volkenrecht en beschaafd oorlogsgebrnik. De schrijver herin nert er aan, dat het Nederlandsrhe volk wel begaan is met het lot zjjner stambroeders, doch te klein en te machteloos zich gevoelt, om de helpende hand toe te' steken. Hjj wgdt een warm woord van hulde aan den volgverigen strijder voor de belangen van Transvaal wijlen ds. Lion Cachet die een petitie van 't Nederlandsche volk wilde in 't leven roepen, gericht tot Regeering en Kamers, met het verzoek, dat deze zouden doen, wat zg konden in het belang onzer stamverwanten. Nn deze kampvechter voor de Boeren is heengegaan, blgkt het meer en meer, dat de menschen, ook van zgne richting, ontmoedigd zgn. En de overige partgen zwij gen eveneens, en op een en ander lettende, komt de schrijver der brochure op de gewone verzuchting: ,We zgn zoo zwak, zoo nietig, we kunnen niets doen 1Daartegenover stelt hg de volharding der betrekkelijk zoo weinig talrgke Boeren, tegen het wereldrijk Groot- Brittannië zich verzettende. De schrijver wjjst vervolgens op de eereplaats, aan Nederland geschonken in de Vredesconferentie, en op de mogelijkheid, om de mogendheden uitte- noodigen, om met ons maatregelen te beramen tot herstel van den vrede. Indien het met onze onafhankelijkheid M treurig is gesteld, dat we zelfs dat niet aandurven, ditn, meent hg, hoe eer hoe beter een vreemde vlag ge- heschen, dan langer huichelachtig poseeren als een vrije Staat. Door onze laffe lijdelijkheid leggen we onze nietigheid, onze weerloosheid voor heel Eu ropa bloot, en dc muil, die nu onze broederen verslindt, gaapt reeds naar onszelven en onze koloniën. Wie zichzelven schaap maakt, wordt van de wolven gegeten. Waarom, dus vraagt de schrgver, indien wij hebben besloten, ons nimmer te doen gelden, onderhouden wij leger en vloot en den kostbaren stoet van gezanten, en besteden de daarvoor benoodigde gelden niet liever tot bestrijding van het kankerend pauperisme, door pensioneering van ouden van dagen Willen wij weerbaar ons betoonen, laten we dan opkomen tegen de vernietiging van een deel van onzen stam, want daarvoor verliezen wjj ook een deel van onzen kracht, gaat onze nationale eer te loor, en krimpt het gebied van onze moedertaal in. Reeds kwamen honderden in de kracht des levens, die ginds hun bestemming hadden en den band tusschen Afrikaners en Hollanders ver sterkten, ambteloos naar 't vaderland terng. Onderwijzers, predikanten en rechtsgeleerden zullen volgen. De schrgver wekt, op 't voor beeld van wglen ds. Lion Cachet, tot het optreden tegen Engeland op. Als voorzittende mogendheid in zake de vredesconferentie, acht hg dat mogelgk, vooral ook bg de bekende goede gezindheid bij alle beschaafde natiën. En al waren zelfs alle mogendheden ongezind, om Engeland's schennis van het volkenrecht te keer te gaan, Nederland zou als protest daartegen zgn gezant uit Londen kunnen terugroepen, en aldus der wereld verkondigen, dat het niet wil heulen met de beroovers en moordenaars van het volk van éénzelfden stam. Hg vraagt o. a. of h-t waar is, dat Nederl. Indië de paarden heeft geleverd, waar op de Engelsche ruiters onze stamverwanten en landgenooten zoo najagen Mocht onze regeering alsnog opkomen voor het goede recht de schrgver verzekert, dat elk Hol- landsch hart zich zou verblgden. Engeland zou toornen, liet zou misschien onze koloniën wegnemen. Dat laatste doet hij toch als zjjne begcerto is opgewekt, en hoe laffer wjj ons aanstellen, hoe meer wg dat wegnemen zul len voorbereiden. Ooze belangen worden geschaad. Onderda nen onzer Koningin geschiedt onrecht. Leden onzer ambulance worden gevangen naarCey- lon gevoerd. En wg hooren van geen protest wij zwjjgcn als kinderen, die bang zijn voor een bullebak. De schrgver wil, dat er van ons land, van ons volk uitga eene krachtige beweging tot vorming van een internationaal verbond tegen Engeland, buiten de regeerin gen om. Reeds zjjn er duidelgke teekenen, die pleiten voor wélslagen. Men verbinde daar aan agitatie tegen Engelschen invloed, boy cotten van Engeland's handel en industrie, 't bijeenbrengen van gelden, 't verschaffen van levensmiddelen en ammunitie, het uiteen den van vrijwilligere» De landswetten Bchgnen dat niet te kunnen verhinderen. Waar de wet der liefde verbiedt, lgdelgk toe te zien, dat broeders gemoord worden, en alles dringt, om den weerlooze te beschermen en bij te staan, moeten, naar schrgvers over tuiging, lagore overwegingen zwggen. De Boeren zgn van hun voorgeslacht niet ontaard ons volk op den klassieken bodem der vrgheid evenmin. Niet aan dat volk, maar aan zgne leiders de schuld, dat er niets geschiedt 1 Staten-Generaal. De >8t.-Crt." bevat een Kon. besluit van 10 dezer, waarbij bepaald wordt dat de tegenwoordige zitting van deStaten-Generaal zal worden gesloten op Zaterdag 15 Sep tember 1900, des namiddags te drie uur. De minister van binnenlandsche zaken wordt gemachtigd zich op dat tijdstip te begeven naar de vergadering der Staten- Generaal, ten einde in eene vereenigde vergadering der beide Kamers, de zitting te sluiten. De opening van de vergadering der Staten- Generaal zal plaats hebben op Dinsdag 18 September, met het gebruikelijke ceremo nieel, waarvan het programma mede in de »St.-Crt." is opgenomen. In de Telegraaf' is een protest op genomen, onderteekend door 95 Nederlan ders, 23 Duitschers, 10 Amerikanen en 46 Italiauen, allen door de Engelsche regeering uit Transvaal gezet. Zjj beklagen zich over de afschuwelijke behandeling, die zg op hun reis, zoowel te land als op zee hebben ondervonden, op de spoorreis zgn zg 4 a 5 dagen bjjna zonder voedsel geweest. Voor vrouw en kinderen was aan boord bijna geen slaapplaats, terwjjl de mannen plaats moesten zoeken in de paardenhokken. Een hok, dat moest dienen als privaat, was in zolk een walgelijken toestand, dat men bang was er gebruik van te maken. De bereiding van den kost liet alles te wenschen over. Koffie, thee en soep wer den verstrekt in emmers, welke men des morgens zag gebruiken om den vloer te wasschen De andere kost werd opgediend in ijzeren bakken, die vroeger voor de militairen als spuwbakken gediend hadden Het voedsel was van dien aard, dat men de gansche reis hoofdzakelijk op brood moest leven. Zelfs gegronde klachten wer den niet aangehoord. Op Zondag 26 Augustus was het vleesch in zoo'n staat van ontbinding, dat men op 50 meter afstand den stank niet verdragen kon. Eerst na hevig protest der passagiers werd het vleesch, dat reeds in de soep ketels was, over boord geworpen. Naar aanleiding van berichten in sommige Nederlandsche nieuwsbladen heb ben zich, volgens mededeeling van den consul-generaal te Kaapstad, Nederlanders naar Zuid-Afrika begeven, om aldaar een werkkring te vinden. Genoemde consul-generaal heeft thans in een schrijven aan het departement van buitenlandsche zaken medegedeeld, dat hg ten ernstigste het publiek in Nederland moet waarschuwen tegen emigratie naar Zuid-Afrika, daar deze vooreerst niet aan te bevelen is. Met de republieken bestaat geen gemeenschap en slechts aan enkelen wordt op bizonder verzoek vergunning ver leend naar den Oranje-Vrijstaat te reizen, waar honderden menschen ledig loopen, terwijl voorloopig geen verbetering in dien toestand te verwachten is. Naar aanleiding van desbetreffende berichten in de dagbladen kan worden gemeld, dat het hoofdcomité van het Ne derlandsche Roode Kruis couranten en goe deren voor de krijgsgevangenen op Ceylon zendt aan den consul van Nederland te Colombo. Te Amsterdam is een brievenbestel ler gearresteerd, verdacht van diefstal van postzegels, waarvan een groot aantal in zgn woning werd gevonden. De pachter van de vernielde rotonde te Blaricum ondervindt veel deelneming in zgn droevig lot. Bg den Heer Praetorius, te Bu88um, is te zgnen behoeve een bedrag van f 1396 aan bgdragen ingekomen. Naar men uit Maassluis meldt, is logger M A 138 Moordrecht, schipper D. van de End, op zee aangevaren door een stoomtrawler, waarbg de trawler zonk en de Moordrecht belangrjjke schade kreeg. De laatste is door een Vlaardinger logger op sleep genomenbeide zjjn onderweg naar Maassluis. De bemanning van den stoomtrawler is aan boord van de Moordrecht. Boomen en onweer. Bekend is dat het gevaar, om door den bliksem getroffen te worden, op 't vrge veld grooter is dan in 't bosch maar ook hier is de mensch niet volkomen beschut, want ook de boomen staan, af naar hun geleidend vermogen, in verbinding met de zich ontladende wolken. Reeds bg de ouden heette het, schrgft de Veldpost", dat de eiken en dennen geen veiligheid gaven, maar wel de beuken. Vele oude houtvesters en boschopzichters weten bg ervaring, dat oude eiken, dennen, lariksen en sparren, als deze boomen een dorren top of een dorren, naar boven gegroeiden tak hebben, het gevaar om door den bliksem getroffen te worden verhoogen, en menig lezer zal wel zelf bggewoond hebben, dat eiken, linden, populieren en lariksen door den bliksem getroffen waren. Om in dit op zicht iets te geven wat eenige zekerheid aanwjjst, deelen we het volgende mede uit een statistiek te Lippe opgemaakt, waar jaarlijks aanteekeningen over het inslaan van den bliksem gehouden worden. 56 keer werden eiken getroffen, 24 keerden nen en sparren, daarentegen geen enkele beuk, hoewel ~/io yaa bet bosch uit beuken bestond. Dat de beuk zoo te zeggen tegen den bliksem gewaarborgd is, schgnt veroor zaakt door de werking der met fijne haren voorziene beukenbladeren, dit wordt althans algemeen aangenomen. Dat nu enkele vrgstaande beuken, omdat deze het hoogste punt vormen, toch getroffen wor den, is wel te verklaren. Maar in elk geval i& men in het bosch onder een beuk veiliger dan onder een anderen boom. Hooge boomen echter moet men steeds vermijden, wegens de groote kans door den bliksem getroffen te worden. Wordt men door eon onweersbui overvallen, en wil men beschut ting tegeu de bui zoeken, dan kieze men daartoe lage boomgroepen, vooral recht ruwe beuken. Aan den rand van het bosch moet men zoo min mogelgk gaan staan beter ia het, wat dieper het bosch in te gaan. Overigens bedenke men, dat men bg een onweer in 't bosch steeds veiliger is, dan in 't open veld, want daar is men zelf het hoogste punt en de bliksem kiest "j voorkeur de hoogste punten. De vree86lijke cycloon in Texas. Een hevige orkaan heeft Zaterdag, over Texas en andere Amerikaansche staten aan de Golf van Mexico gewoed. De voornaamste stad van Texas, Galves- ton, dat ongeveer 50.000 inwoners telt, heeft in het bijzonder veel te lijden gehad Zaterdagmiddag te 5 uur begon de storm en duurde onafgebroken en met ongeken de hevigheid voort tot middernacht. Spoe dig was de verbinding met de buitenwereld afgesneden en men verkeert nog steeds in angstige spanning over het lot der bevol king. Uit enkele bijzonderheden, die be kend zjjn geworden, blgkt dat een zware ramp Galveston heeft getroffen. De stad ligt op een eiland, dat slechts eenige voe ten boven de oppervlakte der zee verheven is. De orkaan sloeg eerst alle bruggen weg, welke het eiland met het vastland verbon den. De New-Yorksche World" ontving reeds bericht, dat het aantal personen, dat in den orkaan het leven liet ongeveer 3.000 bedraagt, doch men vreest, dat dat ge tal veel te laag is geschat. 4.000 huizen zgn verwoest de en niaterieele schade wordt berekend op 50 millioen. Een huis van drie verdiepingen stortte in en begroef 9 perso nen onder het puin. Ook een hospitaal en een sauatorium zgn verwoest, terwijl waar schijnlijk alle verpleegden zgn omgekomen benevens tal van personen, die er een schuilplaats in hadden gezocht, wegens den soliden bouw dier inrichtingen. Op sommige plaatsen staat het water 6 voet hoog in de straten. Een groot aantal daken is weggeslagen en van de kadewer- ken is weinig over. Ook de stad Houston is grootendeels ver woest en ook daar verloren veel menschen het leven, terwijl de steden Sabinepass en Alwin, die nabg Galveston liggen, geheel zgn verwoest Later bericht men Op één plaats, te Virgina Point, zes mjjlen ten Noorden van Galveston, zjjn 1200 lijken aangespoeld. Ongeveer 6000 huizen moeten zgn verwoestde materieele schade wordt geraamd op f25,000,000, wanneer men de schade aan den katoen- oogst er bg rekent zelfs op f 50,000,000* Er was niets tegen den orkaan bestand. Straten werden weggeveegd, huizen wap perden omhoog als vlaggefiarden en de ge weldige vloedgolf, die met den storm ge paard ging, blies de schepen als veertjes voort. Een groote zeeboot werd midden in Gal veston neergesmeten. Elders werden treinen van de rails gelicht en een eind verder neergeworpen. Er zijn plaatsen in Texas, die door den storm let terlijk uitgemoord zjjner is geen levend wezen meer in. LONDEN, 12 Sept. VolgenB de laatste telegrammen uit Texas is het aantal slacht offers van den wervelstorm drieduizend. Ten eiudc een dreigende epidemie te voor komen zijn de lijken bij menigte in zee geworpen, waarbg zich gruwelijke tooneelen voordeden, omdat de inwerpers het werk staakten en hooger loon eischten. Zesdubbele moord. Te Barna is eene vreeselgke misdaad gepleegd, die zee slachtoffers geëischt heeft, alhoewel de aanslag slechts tegen één per soon gericht was. De vrouw van een onderwjjzer, Romantschuk, te Barna, noo- digde eenige vriendinnen op een namiddag- feestje uit en zette haar een melkoréme voor, waar allen zeer veel van hielden. Kort na het eten van de zoetigheid, waar van allen een tamelijk groote lioeveelheid genomen hadden, voelden de vrouwen hevige pjjnen, zoodat er spoedig een ge neesheer moest gehaald worden, die ver giftiging vaststelde. Het onderzoek weea spoedig uit, dat er moord gepleegd was door den knecht van vrouw Roinantschuck, die denzelfden dag nog zgn dienst had verlaten, onder voorwendsel een beteren gevonden te hebben, maar eigenlgk om de sporen eener vroegere misdaad te doen verdwijnen. De knecht had namelyk een quitantie zgner meesteres vervalscht en 200 ft. ont vangen op de bank Zverda. Daarop had hg zjjn dienst verlaten na eerst nog de noodlottige crème te hebben helpen be reiden. In deze mengde hjj het vergif om zgn meesteres onschadelijk te maken, daar zg spoedig zgn vervalsching moest ontdekken. Al de dames zgn reeds over leden en de moordenaar is aangehouden. De Oorlog in Zuid-Afrika. LONDEN, 11 Sept. De bladen bevatten een telegram uit Pietermaritzburg, dd. 9 dezer, naar luidt waarvan de Boeren de spoorwegbrug ten Z. van het station Klip- rivier (ten Z. van Johannesburg) vernield en daar een trein bemachtigd hebben. President Kruger. LOURENCO MARQUÉS, 12 September. President Kruger is gisterenavond hier aangekomen. LONDEN, 12 Sept. Het legerbestuur heeft alsnog het bericht van president Kruger's komst te Louren^o Marqués niet bevestigd. LORENCO MARQUEZ, 12 Sept. President Kruger en verscheidene Trans- vaalsche ambtenaren logeeren thans bg consul Pott Men verzekert dat zg 24 dezer met de Herzog" naar Europa zul len vertrekken. Uit Johannesburg werd Zaterdag gemeld, dat de Boeren nu alle Engelschen, die to Nooitgedacht krjjgsgevangen waren, losge laten hebben. Volgens den correspondent der Daily Chronicle" te Pretoria heeft President Kru ger onlangs telegrafisch een proclamatie uitgevaardigd, waarin de burgers geraden wordt als zjj de Engelschen in handen komen zich te onderwerpen, maar zoodra mogelgk zich weer bg hun commando te voegen. Beloften onder bedreiging met geweld afgelegd, zegt hg hebben geen kracht. LONDEN, 12 Sept. Uit Belfast wordt gemeld, dat De la Rey zich te Nelspruit bevindt, en De Wet te Tuba 'Nchu. Men zegt, dat Therou's lijk herkend is. tiotha's legermacht wordt geschat tus schen vier- en tienduizend man sterk te zgnmen meldt, dat zjj ruim voorzien is van ammunitie voor het groote geschut. FEUILLETON. 15) En toch was Lindia niet schoon, ten minste niet volgens du algemeen in het land geldende begrippende huidkleur was te donker en te mat, het aangezicht te klein en verdwijnend onder de ontzaglijke massa van zwart haar, de geheele achttienjarige gestalte te tenger en te broos. Lindis.' Kemper stond in de deur van de huis kamer. Ik kom dadeljjk pa.* «Zou je eens voor enkele minuten bg mg in mgn kabinet willen komen Lindis sloot het venster en volgde haren Tider op diens kamer. «Ga zitten, mgn kind, ik heb je een mede deeling te doen, die met dit hier in verband staat.* Kemper greep naar Sen blauw tele gram, dat op tafel lag. Met een onbehagelijk gevoel had Lindis aan het verzoek van haren vader gehoor'ge- geven. Met wa heimelijke huivering schoof zjj haar stoel op zjj, zoo ver mogelgk verwij derd van de noodlottige, met ijzer beslagen geldkist, die op het blad der tafel stond. «Ik wil dat je trouwt, Lindis, er heeft iemand aanzoek gedaan om je hand.* Een hevige blos schoot naar het donkere gezichtje van het verraste meiqje. «Maar ik ken toch niemand, pa?« «Graaf Hallwey ken je des te beter.» Een boosaardige glimlach misvormde den mond des sprekers. «Leo Hallwey.' Een heftig misnoegen klonk met geheimen angst uit den toon harer stem. Maar, mgn hemel, bg heeft toch immers al een bruid en en—* een veel beteekenende blik trof de geldcassette op de schrijftafel. «Het is niet Leo, maar zjjn oudere broeder Egon Hallwey, die je tot vrouw begeert, giste ren ontving ik dit telegram, heden ben je de bruid van den graaf.' Lindis was opgesprongen. Toorn teekende zich op haar gelaat af. .Maar dat is koppe larij, dat is mg verkoopen. Papa, loochen niet. Gij gij," de verontwaardiging beroofde haar van do spraak.* ,Blgf bedaard, Lindis.' Kemper dwong zgn dochter om weder te gaan zitten. «Be derf mij bet genot niet, dat ik in die zaak mijn lievelingsidée had. Het bljjft zooals ik gezegd heb, daar valt niets meer aan te ver anderen. Overigens verkeer je ia een dwa ling. Graaf Egon heeft van mij geen pfenning geleend, hg heeft verder zich uitdrukkelijk tegen een bruidschat verzet, kortom, hjj is vrg io zjjn besluit gebleven. Met hem had ik hoegenaamd niets uit te staan. Ben je thana tevreden Hg wil uwe millioenen niet, hg heeft geen schulden bg u, die hem tot ondoordachte stappen verleiden vroeg Lindis twijfelend en met toornige oogen. «Neen.' Maar ik, ik ken hem in het geheel niet,* zeide zjj. Gekheid, de meeaten loeren elkaar eerst na de bruiloft kennen,' antwoordde Kemper schouderophalend. «Graaf Egon ha, nn herinner ik het me. Hg heeft een beeldschoone breid, de scboone hofdame van destjjds, ik weet het zeer goed,' stamelde Lindis verschrikt. «Best mogelgk, maar van die party is een voudig niet* gekomen. Overigens gaat me dat ook niet aan, mg is het voldoende, dat hg jou huwen wil. Hallwey is van ouden adel en do beste partg in het heele land, zg het dan ook al niet iu een financiëel opzicht. Maar wat geeft geld Ik bezit het bg cen tenaars en hjj wil het niet eens.' Een boosaardige rimpel vertoonde zich tus schen de wenkbrauwen van den woekeraar. Lindis wist, dat daarop een uitbarsting van toorn volgen zou en zwoeg. Wat kan zjj ook goed en wol hebben togen een huweljjk, dat haar in andere, vriendeljjker sferen brengen moe9t, het was immers hare verlossing uit deze gevangenis, uit deze muffe geldatmosfeer, uit dat met een vloek beladen huis, achter welks h<x>ge muren de wjjde schoono wereld wenkte en groette. Hallwey, dit was de naam, die hare oudtante droeg cn die zjj thans in een zware ziekte onophoude- ljjk noemde. Was het een beschikking des hemels, dat zjj hem eveneens dragen zou om het geslaoht oen nieuwen glans te bezorgen? Wellioht met haar geld, met de millioenen haars vaders. Lindis huiverde. «Over eenige weken heeft het huweljjk plaats, richt je daarnaar,* klonk de stem haars vaders te midden van haar gedachten-chaoB. ,Je uitzet zal ik in Parjjs bostellen, je hebt voor niets te zorgen, dan je te onderwerpen en bcminneljjk te zjjn. Het huweljjk zal iu alle stilte voor twee getuigen plaats vinden, wjjl je verloofde een afkeer heeft van al die luidruchtige drukte. Het nadere zal ik je later wel tnededeelen. Je kant thans gaan.* Lindis ging niet, zjj vloog weg, en toch was het haar als droeg zjj looden gewichten aan do voeten. Als in een droom verzonken lag zjj in een boek van het divan en dacht na over do woorden, die zjj heden vernomen bad, en over de toekomstbeelden, die haar door haren vader getoond waren geworden. Met het vallen van de schemering schreed zjj over den met sneeuw zwaarbedekteu muur naar het smalle venster van het achterhuis, van 't welk zjj een sleutel bezat, en klom naar binnen, zorgvuldig het venster achter zich sluitend. Naast het oudt-rwetache ledikant in de slaapkamer zat de isegrimmige dienstbode der oude gravin en knikte bjj de ziekewacht over haar breikous heen, die zjj in de handen hield. De klok tikte in haar kast, de met kap bedekte lamp op een salontafel brandde met een getemperd licht, alles, zooals het vroeger was geweest, en toch anders als voor heen. Tante zat overeind in haar wit kussen, het fijne oor gericht naar den kant, vanwaar het jonge meisje kwam. Lindis, Lindis, je bent lang weggebleven,* zeide de oude vrouw zacht, als vreesde zjj de slaapster te wekken, wier regelmatige gezonde ademhalingen door de stilte van de kamer weerklonken. •Tante.* Lindis ging op den rand van het bed zitten en leunde haar zwart kopje tegen de sneeuwwitte wangen der blinde grjjze dame. «Stil, wees stil, schrik niet, papa heeft me vandaag gezegd, dat ik de vrouw van graaf Egon Hallwey moet worden, binnen kort reeds, en Stephanie's zoon? O, het zjjn harde men- schen, klaagde de oude vrouw. «Ga niet tot hen Stephanie is mjjn vijandin, hare zoons moeten het eveneens zjjn. Weroer, ik bid je, laat het kind niet heengaan.* De oude, door de jaren verzwakte vrouw fantaseerde bljjkbaar, bet verschrikte meisje sloot met hare hand zacht de lippen der opge wonden vrouw. «Laat mjj, Lindia, zie, de Kempers brengen den Hallwey's geen geluk ha.* De oude oppasseres was door de luide woorden wakker geworden, zjj stond op en reikte der zieke een sterkend geneesmiddel. Door moeheid overweldigd, verzocht zjj nog Ga niet heen, Lindia, je moet mjj nog ver tellen hoe het zoo goloopen is, en Lindis, je weet, dat ik onschuldig ben, je zult over mjjn eer waken. Vergoot niet, wat ik je ge zegd heb, de watertoren «Slaap gerust, geliefdo tante, ik weet on denk aan alles, ik zal niets vergeten,* ver zocht Lindis vriendelijk en streelde de gerim pelde handen der dame, die in waarhoid oen moedor voor haar was geweest. Met Lindis hond in hare rechterhand sliep gravin Elisabeth in, kalm en vast. Den vol genden dag was zjj den eeuwigen vrede inge gaan. Een veelbewogen leven had een einde genomen. Met een heldhaftig besluit had do gravin zich van haren neef Werner Kemper alge- wend, wjjl zjj het onvercenigbaar achtte met haar geweten om van bet brood te eten, dat hjj onrechtvaardig verwierf. Zjj had, om het onderhoud voor zich zelve uj bestrjjden, kleine bjjouteriën, die zjj nog van hare ouders bezat, verkocht. Dat deze kleine bedragen, dank zjj Lindis' zorgen, zich in het oneindigo ver lengden, dit vermoedde zjj niet, hoogstens dat zjj er zioh eens over verwonderde, dat hare levensbehoeften zoo gering waren. Het haar toebehoorende had zjj notariöel aan Lindis vermaakt, en vorder in ieder mogelijk opzicht ten gunste van deze geteatementeerd. Het was wel niet voel, wat gravin Elisa beth, de meest gevierde vrouw van haar tjjd, naliet, doch toen Lindis van haar vader bevel ontving om de noodige toebereidselen tol haar vertrek naar D. te maken, haalde zjj de met stof bedekte kisten van de orerledeno van den zolder en liet ze met haar eigen koffers naar hare toekomstigo woning in I). brengen. Lindis kwam zichzelve voor als in een onbekenden droom vorkecrend, in angstige spanning wachtte zjj op haar trouwdag, dio haar door haar vader na een langdurig heen en weer schrjjven met den graaf medegedeeld was geworden. Een onbeschrjjfeljjke droethcid overviel haar, wanneer zjj aan het oogenblik der eerste ontmoeting met haar toekomstigon echtgenoot dacht en een wild verzet legen den man verbitterde haarhart. Waarom koot hjj haar nit tot echtgenooto, nadat zgn levens hoop verjjdold was? Ja, waarom, wanneer er goon geldcljjke motieven bestonden, geljjk haar vader herhaaldeljjk verzekerd had. Waar om koos hjj haar, bet onbeduidende leeljjke meisje Men moest medeljjdon met Lindis hebben. Toen zjj geboren werd, lag zjj in het fraaio vergulde pronkbedje in het kostbaarste linnen en de lieerljjkste kant met een minder aan genaam betrokken gezichtje, ovenals had eon demon er zjjn adem over laten gaan. Wan neer vreemdo menschen in de woning van den advocaat kwamon, misprezen zij het kind niet, maar zjj zwaaiden het ook evenmin lof toe. Zoo werd zjj al grooter en grooter. De vader kwam vaak door do kamer, om naar haar to kjjken, en wanneer de jonge moedor menigmaal als uit wanhopige innigheid de kleine aan het hart drukte, vestigde zich het zwarte oog van hot kind al vragend op den vader, evenals gevoelde het de krenking. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Vliegend blaadje : nieuws- en advertentiebode voor Den Helder | 1900 | | pagina 1