KLEINE COURANT
't Vliegend Blaadje
voor Helder, Texel en Wleringen..
EGON's VROUW.
No. 2879
Woensdag 19 September 1900.
28ste Jaargang.
Bureau
Zuidstraat 72.
BureauSpoorstraat.
Telofoonn0. 69.
Uit het Buitenland.
Het was op het vernemen van het bericht,
dat de heer Kruger, met het plan om naar
Europa te vertrekken, te Lorenijo-Marquez
is aangekomen, wel te verwachten, dat de
dagbladen dezo belangrijke tijding niet onbe
sproken zouden laten. En vreemd is het zeker
niet, dat de Engelache pers, over het alge-
gemeen zoo vijandig jegens de Afrikaners ge
zind bitter scherpe en schampere opmetkingen
maakt over, zooals zjj het gelieft te noemen,
de «vlucht» van den ex-president der Trans-
vaalscho Republiek. De Times», onder die
dagbladen op verre na niet het venijnigste,
laat zich over de bedoelde gebeurtenis vol-
genderwijze uit: ,De man, die gedurende
zoovele jaren een bfjna despotisch' bewind
over Transvaal gevoerd heeft zocht een schuil
plaats tegen de wapenen van de mogendheid,
die hij durfde tarten, en vluchtte op Portu-
geesch grondgebied. Het moet een bitter oogen-
blik zyn geweest voor een ex-president, toen
hy de grenzen overging en het land verliet,
waar hy zonder verlof van Engeland nimmer
zal terugkeeren. Vele jaren lang was hij de
ziel van de anti-Britsche samenzwering in
Zuid-Afrika. Met een hardnekkigheid en een
kloek maar bekrompen inzioht in de zaken,
heeft hy steeds gewerkt voor de verwezen
lijking van het denkbeeld het verdry ven der
En gelachen uit Zuid-Afrika, en het vestigen
eener Zuid-Afrikaansche republiek, onder Hol-
landsche suprimatie, op de ruïnen van En-
gelsche koloniën. Daaraan heeft hy i»l zijn
geestkracht gewyd. Hy heeft gemanoeuvreerd,
geïntrigeerd en gestreden. Meer dan een poli
ticus uit de koloniën, en misschien zelfs meer
dan een Europeesch staatsman, zal, met een
zucht van verlichting, vernomen hebben, dat
Kruger er in geslaagd ïb, zjjne archieven over de
grenzen te brengen. Ongetwijfeld bevinden zich
daarin geheimen, die velen van '8 mans vroegere
correspondenten liever niet in Engeland's han
den zonden zien.' Op die wjjze gaat het
blad voort, doch andere Engelsche dagbladen
maken het veel erger, en putten zich uit, om
de verwachting uittespreken, dat de oorlog
nu wèl ten einde is gekomen.
De vorige week eindigde met hot ontvangen
van het bericht uit LorenQO-Marquez, dat
President Kruger aldaar wordt gevangen ge
houden door den Portngeeschen gouverneur
dier stad. Afgestapt bjj zjjne aankomst aldaar
ten huize van den heer Pott, consul van Trans
vaal en Vrijstaat, ontving hij weldra een bezoek
van den gouverneur, die van zjjne regeering
de opdracht had ontvangen, voor den President
zorg te dragen en hem te beschermen. Dit
stond in verband met Kruier'h voornemen, om
naar Europa te vertrekken. Sedert is echter
door den Engelschen consul lo LjrenQo-Mar-
quez bezwaar geopperd tegen Kruger's verbljjf
aldaar, met het bljjkbaar doel, om van uit dat
onzjjdig gebied de Transvaalsche aangelegen
heden te beBturen. Hiertegen werd verzet in
gebracht, en hot gevolg is geweest, dat de heer
Kruger naar het paleis van den gouverneur
is overgebracht, en dat hy afgezonderd wordt
gehouden van de Transvalere, die daar gekomen
waren, om hem te bezoeken. Dit belet echter
niet, dat de heer Kruger, zoodra de gelegenheid
daartoe bestaat, naar Europa kan vertrekken.
Lord Roberts, do man van de veelvuldige
proclamaties, heeft, naar aanleiding van Pre
sident Kruger's .vlucht", opnieuw zulk een
publiek stuk uitgevaardigd, waarin hy de bur
gers van Transvaal vermaant en bedreigt op
ernstige wjjze. Hy verzekert daarin, geeno
middelen onbeproefd te zullen laten, om mot
den sterken arm den guerilla-oorlog te doen
eindigen, en stelt de burgers verantwoordelijk
voor de gevolgen van verder verzet.
Omtrent de Chiceeeche verwikkelingen xjjn
dezer dagen de onderhandelingen aangevangen
tusschen Prins Tsjing, als gevolmachtigde der
Chineeache regeering, en de gezanten dor mo
gendheden. Eerlang zal men dus berichten
omtrent den uitslag dier beraadslagingen te
gemoet kunnen zien. Men meent te weten, dat
o.a. door Rusland wordt geëischt: gevangen
neming van Prins Toean, den aartsvijand der
vreemdelingen en do uitsluiting der Keizerin
weduwe van allen invloed op de regeering.
Inmiddels zal het zeker vooreerst niet ontbreken
aan de noodige geruchten omtrent den afloop
der onderhandelingen, die stellig wel inge
wikkeld zullen zijn.
De oorlog, die door de Vereenigde Staten
van Noord-Amerika op de Philippynsche eilan
den in het oosten van Azië wordt gevoerd,
toont in hoofdtrekken zeer groote overeen
komst met den strjjd van Engelond in Zuifl-
Afrika. 't Zou wel wensoheljjk zjjn, dat dit
door de Engelsche regeering eens rijpelijk
werd overwogen. De jongste berichten van
de genoemde eilanden toonen aan, dat do
oorlog, die nu reeds twee jaren heeft geduurd,
aan 4000 Amerikaansche soldaten het leven
heeft gekost, en dat voor het vervolg een
bezettingsleger van niet minder dan 65.000
man bepaald noodzakeljjk wordt geacht. Op
het oogenblik zijn de Amerikanen minder ver
dan in den aanvang, en kunnen zij zich slechts
meester achten van Manilla en het aangren
zende gebied dier stad. Het geheele overigo
deel bevindt zich in de macht der Philipino's,
waar zjj onafgebroken hun guerilla-oorlog
voeren, en zich tot zelfs enkele mjjlen van
de hoofdstad wagen. Behalve de hoofdstad,
houden de Amerikanen weliswaar nog enkele
kustplaatsen bezet, doch nergenB zjjn hunne
voorposten veilig, en bijna dageljjks moet er
gevochten worden. Een eigenljjk Philippjjnsch
leger is er niet meer; er zjjn slechts benden,
die zich in het binnenland verborgen houden,
om, als de kans schoon is, afzonderlijke Ameri
kaansche troepen-afdeelingen te overvallen,
zich daarna te verstrooien, om zich later weêr
met hetzelfde doel te verzamelen. Het mee-
rendeel van de invloedrijke en wèlgestelde
bevolking der Philippjjnen staat da&rbjj in
gemeenschap mot do opstandelingen. Het be
kende opperhoofd der inboorlingen Aguinaldo
is in al zijne bewegingen volkomen vrij.
De Amerikaansche soldaten lijden daar de
grootste ontberingen, en hebben veel last van
tropische koortsen. Allen, die met don toe
stand daar van nabjj bekend zjjn, achten de
verovering dor Philippjjnen zoo goed als on
mogelijk, en beweren, dat 500.000 soldaten
gedurende vele jaren noodig zouden zjjn, om
den opstand op afdoende wyze te onderdruk
ken. En als men bjj dit alles bedenkt, dat
de Amerikanen daar zjjn gekomen als bevrij
ders van het Spaansche juk, dan moet men
er wel toekomen, om den toestand heel en
al hopeloos te noemen.
NiËiiwsTunMmv.
HELDER, 18 September 1900.
Staten-Generaal.
De zitting 1899/1900 van de beide Ka
mers der Staten-Generaal is jl. Zaterdag
namiddag door den Minister van Binnenl.
Zaken, daartoe door H. M. de Koningin
gemachtigd, op de gebruikelijke, plechtige
wijze gesloten. In de door den Minister
gehouden sluitingsrede werden de wets
ontwerpen opgesomd, die in dit zittingjaar
door de Kamers zyn behandeld en aange
nomen, en werd, namens H. M., dank be
tuigd voor de betoonde medewerking aan
deu wetgevenden arbeid. Heden zou het
nieuwe zittingjaar door H. M. met iu acht
neming van het gewone ceremonieel worden
geopend.
Tweede Kamer.
Door den minister van marine is een
wetsontwerp ingediend, strekkende om het
tijdvak, gedurende hetwelk het pantserdek-
schip Friesland" aan den dienst in Ned.
Indië is onttrokken voor eene zending naar
Zuid-Afrika, aangevangen 24 October 1899,
voor de bemanning van dezen bodem, ten
opzichte van aanspraak op pensioen, gelyk
te stellen met diensttijd bij de zeemacht
in 'a Rijks overzeesche bezittingen.
In de toelichting tot dit wetsontwerp
wijst de Minister er op, dat de Friesland"
tijdelijk aan de scheepsmacht in Neder
landsch-Indië onttrokken en op 24 October
1899 van Batavia naar Zuid-Afrika gedi
rigeerd is, alwaar deze bodem onafgebroken
gestationneerd is gebleven tot 23 Aug.jl.
Voor de bemanning van dit pantserdek-
schip, die allen, naar beurtorde, voor een
tijdvak van 3 achtereenvolgende jaren voor
den dienst in Oost-Indië werden aange
wezen, zou aan den genomen maatregel
het zeer belangrijk nadeel verbonden zyn
dat de tijd van afwezigheid uit de Over
zeesche bezittingen voor eventueele aan
spraken op pensioen niet dubbel zou tel
len en tevens dat voor den tjjd, buiten de
keerkringen verbleven, niet de verhooging
van pensioen kan worden toegekend, be
doeld by de artt. 19 en 44 bis der gewij
zigde wet van 28 Augustus 1851, tot re
geling van de militaire pensioenen by de
zeemacht.
Stuurlieden examens.
De commissie tot examineeren van stuur
lieden ter koopvaardij hield van 11 tot 16
September zitting te Amsterdam. Geëxa
mineerd werden 18 candidatcn.
De volgende diploma's werden uitge
reikt
Groote zeilvaart A, tweede stuurman
aan de heeren A. E. Gomm, H. P. de
Jonge, J. Spaanderman, J. W. H. Zim-
mermanderde stuurman aan de heeren
H. de Kok, L. Bakker J. Smit.
Groote stoomvaart A, eerste stuurman
aan de heeren H. Smit, H. Wegener
tweede stuurman aan de heeren H. J.
Harms, Th. W. Smitderde stuurman
aan den heer A. E. Gomm.
Uit LJmuiden schryft men van 13
dezer
De stoomtrawler »Minna" is gisteren op
zee gezonken.
Dit is de tweede stoomtrawler van de
IJmuider vloot, welke vergaan is. De »Gre-
ta" bleef met man en muis in de sneeuw
stormen van dezen winter; de Minna'"
heeft zich vermoedelijk lek gestooten op
een wrak. Het volk kon zich gelukkig
redden.
Het merkwaardige van het geval is, dat
beide booten van eenzelfde Duitsche reederij
gehuurd waren door den heer Planteydt,
alhier. Behalve de gewone verzekering, door
de reederij in Geestemunde, had ook de
huurder eene assurantie op de booten ge
sloten. Eigenaardig is het, dat in de laatste
jaren geen enkele van de meestal zeer oude
Engelsche kotters van hier vergaan is en
daarentegen eenige groote sloepen en twee
ijzeren stoomtrawlers wèl. De kotters heb
ben dus hun naam als goede zeeschepen
wel gehandhaafd.
De Visschershaven te IJmuiden heeft
nu ook electrische verlichting gekregen.
Van de bestaande lantaarnpalen zyn de
petroleumlampen afgenomen en vervangen
door gloeilichten. Daarenboven zyn er nog
16 booglampen rondom de haven aange
bracht, zoodat deze nu uitstekend verlicht is.
De nieuwe Rijksvischhal beeft 14 boog
lampen gekregen, zoodat ook daar geen
gebrek aan licht zal zyn.
De kindermoord te Tilburg.
Onder de getuigen, die den avond van de
ontdekking der afgrijselijke gebeurtenis,
gehoord zijn een verhoor, wat tot bij
vier uur in den ochtend duurde moet
een persoon geweest zijn, die den schilder
Mutsaers zelf belangrijke dingen heeft hoo-
ren zeggen, ten overstaan van eenige vrou
wen.
't Was 's namiddags even vijf uur en er
was nog niets bekeud van eenige ontdek
king. De schilder Mutsaers zeide toen reeds
dus twee uur vóór de ontdekking van het
lykje op de gewelven der kerk: 'tls toch
verschrikkelijk. De kleeren van het arme
kind zyn gevonden in de verwarmingsbui
zen van de kerk. En waar 't kind is, weet
ik ook wel. Dat ligt boven op de >holsbal-
ken".
Dit zou dus een zeer bezwarende getui
genis voor den schilder zyn.
Dat de schilder dit om vyf uur en niet
later tegen de vrouwen gezegd zou hebben,
is niet te loochenen. Want om zyn getuige
nis, ten aanzien van het uur, waarop dit
gesprek plaats had, nog meer aannemelijk
te maken, voegde de ooggetuige er aan
toe: ik ben door te blijven pvat en nog iet
wat te laat gekomen bij de oef-ningen van
den kruisweg bij de paters Capucynen. De
ze oefeningen nu beginnen ten vyf ure.
Deerniswaardig moet de toestand zyn,
waarin de vrouw van den koster Isterdaal
verkeert.
Den avond van het eerste verhoor, had
het mensch met een 14-jarige dochter, uren
lang moeten wachten alvorens verhoord te
worden.
Eerst Yan niets bewust, was het haar
allengskens duidelyk geworden, waarvan
haar echtgenoot verdacht werd.
Stom van smart, deed zjj niets dan her
halen, dat zij haar man onmogelyk tot zoo
eeu onmenschelijke daad in staat achtte.
Dat kon niet, dat kon niet, herhaalde zij
telkens. Hoe kon men hem toch verden
ken V
Ooggetuigen hebben deze arme vrouw,
gebroken en verplet van smart, de trap
zien afstrompelen, toen omstreeks twee
uur iu den nacht haar verhoor was af-
t Vrijdagmorgen is tusschen Vlaardin-
gen en Maassluis op den spoorweg het
lijk gevonden van L. Van Bergen, kaste
lein te Maassluis. Het hoofd was geheel
afgereden. Vermoedelijk is deu ongeluk
kige door den sneltrein naar Hoek-van-
Hollaud overreden.
Gestikt op de sportkar!
Twee jonge kinderen tePurmerend had
den een sportkarretje in het plantsoen
neergezet, waarin zich een kindje van een
jaar bevond van den werkman A. Oudejans.
Daarop gingen ze niet ver vandaar spelen.
Inmiddels was 't kind van 't zitbankje af
geschoven, waardoor de strak gespannen
riem, die om 't lijf zat, den hals bereikte,
zoodat het moest stikken. De zoo spoe
dig mogelyk ontboden gemeente-geneesheer,
dr. A. Bakels. trachtte gedurende drie
kwartier de levensgeesten op te wekken,
doch mocht er niet in slagen.
Uit Galveston
komen steeds erger berichten. Men heeft,
naar het heet, reeds bjj na tienduizend slacht
offers geteld, en dat getal groeit nog aan,
omdat nog veel ljjken onder de puinhoopen
bedolven zyn. De lykeulucht is zoo erg,
dat groote brandstapels opgericht zyn,
waarop honderden lichamen, dooreengewor-
pen, verbrand worden, grootendeels zonder
herkend te zyn.
De correspondent van de Daily Tele-
graph", te New-York, dïe naar Galveston
gereisd is, hangt een gruwelijk tafereel op
van het schrikbewind, dat daar geheerscht
heeft, nadat de elementen hun verwoestend
werk hadden verricht. Er vormden zich
benden van blanken, ook vrouwen, en van
halfdronken negers, die de bouwvallen door
zochten, de lijken beroofden en afmaakten
wie nog tegenstand bood. De aanzienlijkste
burgers kwamen toen bjjeen en benoemden
een veiligheidscommissie van drie leden,
waarin de burgemeester en de hoofdcom
missaris van politie zitting namen, en die
den staat van beleg afkondigde en veel
burgers als vrjjwillige rustbewaarders aan
stelde en wapende.
Deze laatste schoten veel plunderaars
o. a. een 90-tal negers dood, maar de
ergerljjke tooneelen duren voortgewapende
negers omsingelden het $t. Mary-gasthuis,
waar houderden revolverschoten gewisseld
werden, zoodat alweer tal van negers wer
den gedood. Eiken avond herhalen zich
die tooneelen, het is feitelijk een burger
oorlog op straat wordt telkens gevochten.
De correspondent van de Daily Telegraph"
zegt, dat alleen te Galveston 15000 uien-
schen zonder dak zijn de stad is grooten
deels weggevaagd, de havenwjjk althans
alle gebouwen op de kade, de prachtige
havenhoofden, door Huntington aangelegd,
en het station van de Zuid-Pacific zyuwer-
nield. De spoorweg is over een lengte van
50 KM. verwoest.
De staat van beleg is te Galveston afge
kondigd, en van overheidswege zyn prjjzeu
vastgesteld voor eetwaren, waaraan nog
groot gebrek is.
Vereenvoudigde voeding.
De pogingen, die in den laatsen tijd door
de scheikundigen worden aangewend om het
voedingsvraagstuk zoo eenvoudig mogelyk
op te lossen, worden tegenwoordig veel
besproken.
Het is bekend (of misschien ook niet),
dat de hedendaagsche chemie voorgeeft, uit
de voedingsstoffen de uitsluitend aanzettende
bestanddeelen te kunnen extraheeren, in
dier voege, dat het voldoende zal zyn eenige
pastilles in te slikken om ontbeten of'ge
middagmaald te hebben. Een kop choco
lade wordt vervangen door een balletje, ter
grootte van een speldeknop, een biefstuk
door een tablette, die de doorsnede en de
zwaarte van een kwartje heelt en als meu
twee kippeneieren wil nuttigen, kan men
volstaan met een linze uit te zuigen.
De wyze van zich te voeden zul ten zeerste
op prjjs worden gesteld door lieden, die
behept zjjn met een slechte maag, of die
het ongeluk hebben binnen de muren van
een belegerde stad te zjjn opgesloten maar
ougetwyfeld zouden anderen weer vinden,
dat, wanneer die voedingsrevolutie uitbarstte,
zij aan het menschelyk leven veel van ziju
aantrekkelijkheid zou ontnemen.
Welk een prettige wjjze van eten zou
het zyn, wanneer die slimme chemisi hun
beoogd doel bereiken. Men zal, in den vorm
van pillen, stikstof en koolstof, de grond
stoffen, waaruit hoofdzakelijk rundvleesch
bestaat, bjj zich dragen, en die balletjes
eet men op, als men naar zyn werk gaat.
Welk een ideale methode, om den etens
tijd in te krimpen, teneinde meer tjjd over
te houden om te werken.
De grootste wjjsgeeren hebben steeds
nagedacht over het vraagstuk wat is het
levensdoel van den mensch.
Wanneer men die vraag uitpluist, komt
men tot een oplossing, die bjj uitstek be
stemd schynt om sentimenteele geesten van
schrik te doen verstjjven, maar die er des
niettegenstaande niet minder waarheid om
bevat.
Een goedkoope rattenval.
Men neemt een vat of ton, tamelijk
hoog, en plaatse op den bodem een steen
op zyn kantdaarna giete men zooveel
water in de ton, dat dit ongeveer gelijk
staat met den bovenkant van den steen.
Is dit geschied, dan binde men over de
ton een stuk katoen of stevig stuk papier
en legge een plank in schuine richting
van den bovenkant der ton naar den grond,
opdat de ratten gemakkelijk boven kunnen
komen. Op dat papier legge men eenige
stukjes gebakken spek. Bemerkt men uu
's morgens, dat de ratten van het spek
hebben gegeten of wel alles hebben opge
maakt, dan herhale meu dit een paar
nachten, opdat zjj zich veilig weten op
het papier, daarna snijdt men een kruis
door het papier en binde hut spek met een
draad vast. De eerste rat, die er nu op
komt valt in de ton, en ook weldra de
tweede. Elk der ratten tracht nu uit het
water en op den steen te komen om zjjn
leven te rekken en dit heeft tengevolge,
dat er verscheiden ratten volgen, omdat
de ratten op de ton komen toeloopen op
het gekibbel en gevecht van de andere
ratten.
Een Duitsch blad, waaraan dit bericht
is ontleend, verzekert, dat men op eeu
graanzolder in één nacht en in één ton op
die wjjze 50 ratten heeft gevangen in eeu
dergelyke goedkoope val. Eenmaal in het
water zijnde, kunnen zij onmogelyk weer
uit de ton komen en moeten dus verdrinken
Heldersche Moppen.
Ook een passagier.
Een leeljjko eigenaardigheid der Engol-
sclien is, dat zo met Kerstmis nog al diep
in het glaasje kjjken.
Punsch geeft daarop een vermakelijke
plaat.
Koetsier (het portier geopend, tot een heer
in zjjn rjjtuig, die uit dineeren geweest is)
Wjj zjjn er, mjjnheer! Mjjnhecr, u is er!
Hier is uw huis. Stap er maar uit, maar
wees voorzichtig, hier is de tree....
Heer: Jawel, dat is in onle, „maar w
zjjn mjjn voeten?...
Nederig.
Polilie-oommiasaris.Dus je hebt dien
rijksdaalder gevonden? Waarom heb je hem
dan niet dadeljjk op mjjn bureau gebracht?
Bedelaar: .Zoudt u denken, dat ik mot
mjjn eerljjkheid loop te geuren
De Oorlog in Zuid-Afrika.
Kruger naar Europa.
WEENEN, 15 Sept. Het »Neue Wie
ner Abendblatt" heeft een telegram uit
Triest, waarin gemeld wordt, dat op de
Oo8tenrijksche boot »Styria Lloyd", die
binnenkort Lorenfo Marqués zal aandoen
op de terugreis naar Europa plaatsen ziju
besproken voor president Kruger en ge
volg.
De strijd in het Lijdenburgsche.
LONDEN, 15 Sept. De »Staudard" ont
ving uit Machadodorp een telegram van
13 dezer meldende dat French te Barber-
ton is aangekomen en daar 3000 vrouwen
en kinderen vond, die uit Pretoria en
Jobannesburg gevlucht zjjn.
De Boereu maakten tusschen Helvètia
en Schoemansdrift een wagen van de te-
legraafafdeeling buit, waarin zich Buller's
correspondentie en mails bevonden.
KAAPSTAD, 15 Sept. Generaal French
heeft Barbcrton bezethy maakte er liet
rollend materiaal der N. Z. A. S. M.
en 43 locomotieven buit, benevens Mauser
geweren, «munitie, vee en voor drie we
ken levensmiddelen. Ook maakte hy 100
gevangenen.
De strijd wordt voortgezet.
LONDEN, 15 Sept. De correspondent
van de Daily Telegraph" te Loren90
Marquez meldt, dat president Kruger van
de woning van consul Pott gegaan is naar
het paleis van den Portugeesche gouver
neur-generaal, waar hjj, op verzoek van
den Engelschen consul klaarbljjkelyk als
gevangene wordt gehouden. Niemand krijgt
vergunning hem te sprekenzelfs aan
Schalk Burger werd de toegang geweigerd.
De meeste Transvaalsche ambtenaren ver
lieten Loren90 Marquez, om naar Trans
vaal terug te keereu.
Consul Pott kreeg bericht, dat de Regee
ring te Lissabon de Republieken beschouwt
als behoorende tot het Engelsche grondge
bied en daarom Consul Pott niet langer
als baren vertegenwoordiger kan bescbou-
Terwijl de >Temps", de »Debate" en
andere Frauscbe bladen betoogen, dat een
bezoek van president Kruger aan de Euro-
peesche hoven vruchteloos zou zjjo »het
scherpste oog zou in Europa geen mogend
heid kunnen bespeuren, die er aan denken
zou, den eersten stap te doen om in extre-
rnis tusscheubeide te komen", sehrjjtt de
»Temps" zegt de »Matin" te kunnen
verzekeren, dat president Kruger zjjn be
zoek reeds by verscheiden hoofden van
Europeeeche Staten heeft aangekondigd.
»De vruag, met welke eerbewyzen de
eerwaardigeu President der Zuid-Afrikaan
sche Republiek zal worden ontvangen,
behoeft zelfs niet gesteld te worden, zegt
de »Matin". Men zal hem ontvangen als
het hoofd van een Staat Nooit zal
een beschaafde natie aannemen, dat staten
met een pennestreek van hun souvereini-
teit vervallen verklaard kunnen worden. En
dus bljjven de presidenten Kruger en Steyn
de hoogeljjk geachte en bewonderde ver
tegenwoordigers van twee souvereine natiën,
die geen afstand hebbeu gedaan van bun
onafhankelijkheid. President Kruger zal
overal ontvangen worden met den eerbied
die toekomt aan zyn waardigheid, met de
sympathie, die zyn ongeluk, en de bewon
dering, die aan zjjn heldhaftigheid verschul
digd is.
>De beleedigingen van de Engelsche
pers verboogen den glans van zyn persoon
lijkheid en maken die te meer onaantast
baar."
LONDEN, 15 September. Uit Louren^o
Marqués wordt geseind
Burgers, die gisteravond hier zyn geko
men, zeggen dat de Boeren te Nelspruit
het onder elkaar oneens zyn en zich aan
plundering en brandstichting overgeven
FEUILLETON.
16)
Wegens toenemende ziekcljjkheid kon de
moeder zich weinig meer met hot kind be
moeien, Lindis bleef daarom dan ook urenlang
aan zich zeiven overgelaten en richtte de
groote donkere kjjkers op het verguldsel van
het bedje of op de krullen van het behangsel.
Daar de ledomaten sterker geworden waren
en hare woning niet meer in het nauwe bedje
bestond, zat zjj in een hoek, speelde met
steentjes en maakte geluiden, die zjj van nie
mand gehoord had. Later, toon de moeder
gestorven was en Werner Kemper in een aan
vechting van te late liefde en barmhartigheid
hel kleine wezen in de armen sloot, betoonde
het hier hoegenaamd geen blijdschap over,
maar huilde en trachtte zich los te maken
uit de haar omvattende armen. De vader
werd daardoor verbitterd en bestrafte het meer
dan eens, wjjl hy niet wist, dat de kleine
wortelen, toon zjj eens den warmen bodem
der vaderliefde zochten maar niet vonden,
in de rots van het eigen hart moesten
groeien. Zoo werd de woestenjj al grootoren
grooter.
Toen nu het loeren kwam en de uren van
den voormiddag bezet waren, zat zjj daar en
staarde met het eenig schoone, dat zjj bezat,
met de fraaie, nombere oogen, op de punt
▼an liet ver van haar af liggende boek of
van de landkaart, en wanneer de vader, zjj
bet ook maar zelden, een tchieljjke vraag lot
baar richtte, verschrikte zjj en wist geen
antwoord te geven. Maar op lange avonden,
of wanneer de vader in zjjn werkkamer zat
en haar niet miste, lag zjj op den grond tus
schen dooreengeworpen boeken of op platen
en verscheurde kaarten, die zjj niet meer
noodig had.
Van de boeken haars vaders had zjj, daar
de slentel steeds op de boekenkast zat, meer
dan de helft gelezen, zonder dat hjj het ver
moedde. Daaronder waron de meesten zulken,
die zjj niet kon begrjjpen. Sinds Lindis had
loeren denken en gevoelen, had de verede
lende geest der gravin op haar gewerktwat
in de opvoeding verzuimd was, had deze
trachten aan te vullen, en het was een vrien-
deljjke. hartverkwikkende omgang tusschen
die beiden geweest. Uit het diep gevoelende
hart van het jonge meisje kwam een warm
bestaan voort, eerst nietig en onbeduidend,
doch daarop zich al rjjker en rjjker ontwik
kelend, hare ziel was sterk en kuisch. Wjjl
zjj haar hart niet voor den tjjd ontzenuwd
had door liefdesgedachten en liefdesbeelden,
woei ook de adem van een onverzwakt leven
uit hare ziel.. Ook haar omgang was aantrek
kelijk wjjl zjj steeds alleen was geweest,
had zjj ook alleen hare wereld opgebouwd
en het was een nienw, merkwaardig, slechts
haar toebehoorend rjjk, waarin hare gedach
ten zwolgden.
Buiten de gravin Elisabeth had Lindis nie
mand gehad, wien zjj een blik in haar bin
nenste veroorloofde. In de laatste jaren was
aan hare gloeiende phantasie een nieuwe
Cooverwereld geopend geworden voor de al
vaker en vaker terugkeerende vertellingen
van de oude damo die met het toenemen dor
jaren als 'l ware met geestdrift over het ver
leden sprak, over de schitterende feesten, de
prachtige bals, de loovernachlen van het
kasteel Hmllwey, en daarbjj was do innige
liefde voor den dooden echtgenoot het voort
durende middelpunt in de verwarde taal, die
de hooge leeftjjd ingaf.
Sinds gravin Elisabeth het tjjdeljjke met
het eeuwige had verwisseld en Lindis het
groote geheim van haar bruidschap bezut,
sierde hare phantasie de vervlogen beelden
met nienwe en dichtte nog veel schoons bjj
het gehoorde. Hare ziel greep steeds om
zich heen, haar geost zag het kasteel, den
graaf Egon, de trotsche gravin-moeder, zjj
zag groene heuvels verrjjzen, bronnen vloeien,
wjjngaardranken fluisteren, kortom een nieu we
wereld ontsloot zich aan haar door bljjde
verwachting en een door hoop doorglocid
binnenste.
Wat ook graaf Ilallwey bewogen mocht
hebben om aanzoek te doen om hare hand,
welke onedele motieven zjj veronderstelde,
wjjl hjj haar naar het altaar wilde voeren,
zonder haar gezien te hebben, zoo sprak toch
een onverklaarbaar iels in haar hart ten zjjnen
gunste. Een niet te noemen gevoel trok haar
met een heirneljjko vreugde naar de plok,
waar gravin Elisabeth de schoonste dagen
haars levens gesmaakt, waar zjj bemind en
geleden had, de plek, welke haar laatste
woord had gegolden. Een zeker smachtend
verlangen, ja, een liefde zonder naam, waar
omtrent zjj het met zichzelve niet eens was,
maakte zich van haar meester en deed haar
sneller ademhalen bjj de gedachte, eenmaal
tante's naam aan te nemen, waaraan deze
zulke zware offers had gebracht.
ACHTSTE HOOFDSTUK.
Een koude, donkere Jannari-avond daalde
op P. neer. Do sneeuwvlokjos dwarrelden
een dol jagen op deu grond, waarop een hard
bevroren jjskorst bjj iedere schrede akelig
kraakte. De storm huilde en gierde om de
hoeken der straten en verjoeg de voetgangers,
die trouwens toch maar in een klein aantal
vertegenwoordigd waren.
Met den kraag van zjjn mantel hoog opge
slagen schreed graaf Egon in hot voorgedeelte
eener kleine parochiekerk in do voorstad op
en neer. Reeds een poos liep hjj aldus met
groote schreden, toen er plotseling in de duis
ternis een tweede mannelijke gestalte opdook
en naar do kerk toekwam.
Het traliehek viel in het slot, de onbe
kende schudde zich de sneeuw van de voeten,
deed zjjn parapluie toe en wilde juist liet
ruim der kerk binnentreden, nit 't welke door
de half aanstaande deur een zwak kaarslicht
schitterde.
tGuttheim.'
«Neem me niet kwaljjk, ik had u niet
gezien, kapitein.* De aangeroepenc sprak
levendig cn schudde krachtig de hand van
den graaf.
Mjjn moeder heeft u tot de reis overgo-
ha&ld, is 't niet?'
(Neen, de gravin weet er zelfs niets van.
Alleen in D., waar ik uwe nieuwe woning
in orde bracht, vertoefde ik op haar verlangen,
maar mjjn zuster Francisca verzocht mjj
De jonge landbouwer stokte in do grootste
verlegenheid.
,Om mjjn huweljjk bjj te wonen, is 'tniet
zoo?« bracht Hallwey er met moeite uit en
voer met de hand langs hel voorhoofd, waar
op koude zweetdroppels stonden. •Guttheira,
ik dank er u voor, dat ge gekomen zjjt, het
is voor mjj op dit oogonblik een zekere troost
u in mjjne nabijheid to weten.'
In zwjjgcnd medelijden drukte Guttlieim de
hand van den graaf, die hjj onwillekeurig
had vastgehouden.
«Ge zjjt de eenige vertrouwde van mjjn
huis," hernam Hallwey met de uitdrukking
van den harteljjkstcn dank. «Ik bon zooals
ge weet, eenigen tjjd op reis geweest, ik
wilde mjjn moeder niet eerder sproken dan
nadat alles voorbjj was. Gjj kent haar
smart. Is Eugcnie, freule von BietingholT bjj
tar
«Ja, zjj kwam spoedig na den dood van
de hertogin en staat do gravin dapper ter
zjjde. De dames hebben bijzondere plannen
gemaakt, go bobt er toch zeker al van ge
hoord, kapitein?'
Ik weet, dat zjj mij uit de ketenen be-
vrjjden willen, die ik mjj heden laat aan
smeden, hebben uitgedacht, wat trouwe liefde
slechts vermag uit te denken. Of hot immer
gelukken zal Is er al tjjding van Leo ge
komen
10 ja, voor u zoowel als voor do gravin
moeder zjjn lange brieven aangekomen. De
graaf is gelukkig in Amerika geland. Hij heeft
daarom een wissel, dien gjj voor hem bad
gedeponeerd, geïncasseerd cn is vorder door
gereisd naar Californië.'
,En overigens?' vroeg do graaf kalm, maar
inncrl|jk diep bewogen.
«Graaf L<o schynt zeer terneergeslagen ge
sterad te zjjn, bjj verzocht dringend om be
richt aangaande den loop der zaken.'
Het gedruisch van eeu rjjtuig, dat voor
den ingang der kerk stilhield, deed graaf
Egon licht ontstellen, hjj verbleekte.
Uit het rjjtuig stapten de woekeraar cn
zjjn dochter, laatstgenoemde in een eenvoudig
donker reistoilet en zwaar gesluierd. Twee
deftige hoeren bevonden zich in hun gezel
schap, die zich aan den graaf weldra als
reserve-officier en grondbezitter mei goed
klinkende namen voorstelden en van wich
bekend was, dat zjj bjj den woekeraar zwaar
in hot krjjt stonden.
Do voorstelling was spoedig afgeloopon en
het kleiDe gezelschap betrad hot schip der
kerk zonder verder een woord te spreken;
zjj wisten toch allen waarom het hier han
delde, en van het pjjnlyke van don toestand
waren allen zich bewust. Kemper schreed
met zjjno jonge dochter vooruit naar het
altaar, tcrwjjl Ilallwey aan do zjjde van den
voormaligen speelmakker met vasten Irod
volgde. Een ijzeren vastberadenheid lag erin
zjjne trekken, een koude hoon in zjjne ernstige
oogen. Ook do woekeraar, die met vasten
druk en onverbiddelijke hardheid de hand
van zjjn bevond kind omsloten hield, blikte
somber en Gutthcim kon, ondanks het sche
merlicht en den sluier waarnemen, hoe de
lippen van de brnid als 't ware smartelijk
beefden.
Do priester, door den koster verwittigd,
trad woldra aan het altaar en graaf Egon
plaatsto zich aan de zjjde van do hem opge-
dwongen bruid, die hjj een uur geleden op
het stadhuis voor het eerst had gezien.
Het kaarslicht flikkerde, door don tocht
bewogen, onrustig heen en weer en verlichtte
hel zonderlinge bruidspaar op een treurige
wjjze, het gloed verder over de in diepe
duisternis gevulde ruimte, over de weinige
getuigen der korte handeling, die slechta
weinige minuten duurde en bleef eindeljjk op
het enorgickc, van kracht cn gezondheid ge
tuigende gezicht van Gnttheim, die daar
bleek en aangedaan bjjstond, evenals wilde en
moest hjj zich er tusschen werpen, en dit
wederzjjdsch gedwongen huwelijksverbond ver
hinderen.
(Wordt vervolgd.)
