KLEINE COURANT
't Vliegend Blaadje
voor Helder, Texel en WSeringen.
No 2680
Zaterdag 22 September 1900.
28ste Jaargang.
Bureau
Zuidstraat 72.
Bureau: Spoorstraat.
Telefoonn0. 59.
KALENDER OER WEEK.
SEPTEMBER, Herfstmaand, 30 dagen.
Opkomst der Zon 5 u. 48 m.
Onderg. 5 u. 58 m.
Zondag 23 Nieuwe Maan.
Ihwtog SI Nlenwj„r.
Dinsdag 2o J
Woensdag 26
Donderdag 27
Vrüdag 28
Zaterdag 29
tilt het Buitenland.
Koningin Victoria hoeft dezer dagen eene
proclamatie geteekend en doen uitvaardigen,
waarin het beeluit tot ontbinding van het
tegenwoordige Parlement tegen 25 dezer is opge
roepen. Het nieuwe Parlement zal dan togen 1
November a. s. worden bijeengeroepen. Bjj
de mededeeling hiervan voegen wjj den wenach,
dat de uitslag der te houden verkiezingen
zoodanig moge zjjn, dat hei kabinet, waarin
een man als Chamberlain een zoo gewichtige
rol speelt, aan den dijk gezet, en de onrecht
vaardige oorlog in Zuid-Afrika ten spoedigste
tot een eind gebracht wordt. Met leedwezen
vernemen we echter, dat er niet veel kans
bestaat op de Tervulling van dien wenBch.
Wèl lokt de mededeeling der ontbinding van
hot Parlement met de uitschrijving der ver
kiezingen in dezen tijd in het land tal van
aan- en opmerkingen uit, doch deze moeten
natuurlyk zonder gevolg bljjveu. Het konink
lijk besluit wordt daardoor niet herroepen.
Een der Engelsche bladen betreurt het, dat
de verkiezingen nu weldra zullen plaats
hebben, eer nog de kiezers op de hoogte
kunnen zjjn van hl do voor Engeland droe
vige gevolgen van den oorlog. Moesten de
verkiezingen in 't begin van het volgend jaar
plaats hebben de uitslag zou voor de re
geering minder gunBtig zijn. 'tBlad meent,
dat het den ministers, en vooral Chamberlain,
er om te doen is, nü te geuren met de schijn
baar gunstige berichten uit Zuid-Afrika, ter
wijl de ernorme kosten van den onzaligen
oorlog nog niet behoeven gepubliceerd te
worden. Van eene zoo schoone gelegenheid
poogt het ministerie behendig te profiteeren,
ten oinde zjjno positie bjj do aanstaande ver
kiezingen te handhaven. En nu komt er nog
iets by, dat, haast zonder twijfel, de vastheid
der ministeriëele zetels doet toenemen. De
liberale party ljjdt sterk aan onderlinge ver
deeldheid, en dit vermindert in groote mate
do kans, om het tegenwoordige kabinet op
zy'de te zetten. Zelfs wordt verzekerd, wat
vóór eenigen tjjd niet mogelijk werd geacht,
dat een deel der liberaleD thans, mot Cham
berlain en zyne vrienden, de annexatie der
Zuid-Afrikaansche republieken voor Engeland
dringend noodig keurt. De toestand is op
die wyze maar heel weinig opbeurend
De nadere mededeelingen omtrent President
Kruger's verblijf te Lorenyo-Marquez beves
tigen de meening, dat hij daar in het paleis
van den Portugeeschen gouverneur volstrekt
niet gevangen wordt gehouden, maar dat zjjn
verblyf aldaar slechts noodig is geacht, om
het hem onmogelijk te maken, op het neutraal
gebied van Portugal den strijd tegen Enge
land verder te besturen. De gouverneur heeft
dus wordt gemeld bevel ontvangen,
om den heer Kruger volstrekt niet te bemoei
lijken by zijn plan, om naar Europa te ver
trekken, en om alle maatregelen te nemen,
die strekken kunnen, om de veiligheid on de
eerbiedige behandeling van den ouden Presi
dent te verzekeren. Bovendien heeft de gou
verneur ook last gekregen, om toetezien, dat
de President werkelyk naar Europa vertrekt.
Hierdoor heeft echter de Portugeesche regee
ring hare bevoegdheid overschreden. Zy heeft
volkomen recht, te beletten, dat de heer
Kruger gedurende zjjn verblijf 16 Lorenc;o-
Marquez iets doet, waardoor Portugal's on
zijdigheid kon worden geschonden. Maar
zij heeft niet het recht, iets te bepalen, om-
hot doel van zijn reis, als hjj het Portugeesche
grondgebied wil verlaten. Bovendien kunnon
de belangen van Portugal in het minst niet
geschaad worden, indien do heer Kruger
voornemens mocht zyn, om ergens anders
heen dan naar Europa te vertrekken, b.v.
naar Azië of Amerika. Vreest men soms te
Londen dus vraagt een berichtgever
dat de aankomst van den ouden President
in de Vereenigde Staten van Noord-Amerika
zulk een invloed zou hebben op het Ame-
rikaansche volk, dat de zaak der Boeren
daardoor een andere wending zou krijgen
Het plan van den heer Kruger schynt
te zijn, om, als hy naar Europa vertrekt,
Nederland, België, Frankryk en Rusland te
bezoeken, ten einde de regeeringen dier lan
den tot het bezigen van hun invloed te be
wegen.
Naar men verneemt, hebben de gezanten
der mogendheden te Peking een bijeenkomst
gehouden, waarin zy twee dor drie door den
Keizer van China aangewezen gevolmachtig
den hebben gewraakt, om hunne bekenden
deelneming aan en toelating van de gepleeg
de gruwelen.
Dé generaals der verbondene troepen heb
ben zich daarmede vereenigd. Li-Hoeng-Tsjang,
die men nog meer ten halve vertrouwt, is dan
nog de eenige onderhandelaar die genade
vindt. En wat den stand der zaken betreft
de oorlog schynt nog niet ten einde te zyn
wellicht dat graaf Waldersee, die thans in
China is aangekomen, or als opperbevelhebber
der vereenigde troopenmacht, nog eon en an
der te doen zal vinden. De generaals der leger-
afdeelingen moeten reeds gewaarschuwd zyn,
dat zy zich gereed hebben te houden tot het
bevechten van Chineesche troepen, die den
verbindingsweg van Peking naar Tientsien
bedreigen. Rusland heeft inmiddels gevolg
gegeven aan zyn voornemen, om door een deel
zyner troepen Peking te doen verlaten. Er
blyven nu nog 8000 man van het Russische
leger in de hoofdstad achter. Het geheele
aantal troepen der mogendheden bedraagt
70.000 man, waaronder 22.000 Japanners.
Enkele Engelsche bladen spreken de ver
wachting uit, dat ook andere mogendheden
Rusland's voorbeeld zullen volgen, hetgeen
zy een misdaad van grooten omvang zouden
Te Maintz (Duitschland) is jl. Zondag do
jaarljjksche algemeene vergadering der sociaal
democratische party in Duitschland geopend.
Deze vergadering is tevens bestemd ter vie
ring van het 25jarig bestaan der Vereeni-
ging. Den dag te voren hielden de sociaal
democratische vrouwen een bijeenkomst, waar
in bitter werd geklaagd over de houding der
sociaal-democratische mannen, die de vrouwen
beweging niet ernstig opnemen, en gewoon
zyn te zeggen, dat zy, en niet de vrouwen,
het huishondgeld verdienen, en dat de vrou
wen dus by het fornuis en niet op vergade
ringen thuis behooren. Daarom moeten de
vrouwen voor zich self zorgen en betoogen.
Er werd door de dames besloten, de belan
gen der vrouwen te behartigen door de stich
ting eener vereeniging in het land, met eene
aanvoerster te Berlyn.
MIEUWHTIJDIKGEW.
HELDER, 21 September 1900.
Transvaal en Oranje-Vrijstaat.
EEN PROTEST VAN DE
ZUID-AFRIKAANSCHE DEPUTATIE.
De Zuid-Afrikaansche deputatie in den
Haag heelt het volgende protest uitgegeven
Te onzer kennis is gekomen dat in een
proclamatie van Lord Roberts, den opper
bevelhebber der Britsche troepen in Zuid-
Afrika, wordt gezegd, dat president Kruger
de grenzen der Republiek is overgetrokken
en daardoor formeel het presidentschap
heeft nedergelegd en zijn afval van de zaak
der Boeren de burgers moet overtuigen dat
het noodeloos is den strijd voort te zetten
W ij voelen ons verplicht tegen deze nieuwe
insinutatie onze stem te doen hooren en te
verklaren, dat als de Staatspresident der
Zuid-Afrikaansche Republiek de grenzen
van zijn land heeft overschreden, Z.H.Ed.
zulks heeft gedaan om gevolg te geven
aan eene opdracht van den Uitvoerenden
Raad, welk lichaam volkomen bevoegd is
krachtens speciale machtiging van den
Volksraad in zyne zitting van 1899, den
Staatspresident te machtigen zich buitens
lands te begeven voor het een of ander
doel. Volgens de constitutie treedt in zoo
danig geval de Vice-presidentonmiddellyk
op als Staatspresidenten blijft de regeering
alzoo in alle opzichten voortbestaan. Van
nederlegging van het presidentschap is dus
geen sprake, van afval van de zaak der
Boeren evenmin. De proclamatie heeft dus
weder geen ander doel dan om door onware
voorstelling van zaken afbreuk te doen aan
den vijand, dien men, zelfs door toepassing
van tegen alle recht en gerechtigheid in-
druischende maatregelen, niet kan ten onder
brengen.
De Deputatie der Zuid-Afrikaansche
Republieken,
A. FISCHER.
C. H. WESSELS.
A. D. W. WOLMARANS.
De le-luit. van het O.-I. leger C J-
Asselbergs, die als militair attaché den
oorlog in Zuid-Afrika gedeeltelijk meege
maakt en daar geruimen tijd ernstig ziek
gelegen heeft, is thans, na een voorspoedige
reis, te 's Gravenhage teruggekeerd.
De »Kölnische Ztg." schrijft:
Betreffende het bericht, dat de Nederl.
Z.-A. Spoorweg door de Engelsche militaire
autoriteiten is overgenomen, zyn nog geen
nadere bijzonderheden bekend geworden,
doch het is wel waarschynlyk, dat Enge
land deze handeling voltrokken heeft of
voltrekken zal als opvolger in rechten van
de Transvaalsche regeering, als hoedanig
het zich sedert de officiëele verklaring der
annexatie beschouwt. In de concessie
oorkonde voor de Ned. Zuid-Afr. Spoorweg
is het geval voorzien, dat de regeering het
recht hebben moet, den spoorweg by het
uitbreken van een oorlog over te nemen
en op dit artikel, welks uitvoering ook
de regeering van president Kruger indertyd
had kunnen eischen, zal de Engelsche regee
ring wel steunen. Wy beschouwen bet als
vanzelfsprekend, dat de Engelschen hierdoor
de bij verdrag verkregen rechten van de
baan volstrekt niet ongeldig willen verkla
ren, maar dat zy tegenover den spoorweg
als nieuwe regeering de rechten zullen
eerbiedigen, die de oude regeering den
spoorweg heeft verleend.
Naar het Dagblad" verneemt, zyn
twee Nederlanders, kortelings Transvaal
uitgezet, zich aan het departement van
buitenlandsche zaken komen beklagen over
de schandelijke behandeling, die zy door
en by hun uitzetting van Engelsche zyde
hebben ondervonden.
Blijkens een bij de directie der Ne-
derlandsche Zuid-Afrikaansche Spoorweg-
Maatschappij ingekomen telegram van den
consul-generaal der Nederlanden te Kaap
stad, is den 16en dezer wederom een stoom
schip, de >Arundel Caatle", van Kaapstad
naar Vlissingen vertrokken met een aantal
geëmployeerden der maatschappij met vrou
wen en kinderen te zamen ongeveer
200 personen aan boord. Ook nu weder
zyn de namen der terugkeerenden niet by
de directie bekend.
Uit Vlissingen meldt men, dat de »Arun-
del Uastle" den 17en om 3 uur n.m. van
Kaapstad vertrok met ongeveer 360 Hol
landers, die Zuid-Afrika weer uitgezet zyn.
Den 9en October wordt het schip te Vlis
singen verwacht.
President Kruger.
Men meldt uit den Haag:
•Naar wij vernemen, is bij onze regeering
telegrafisch antwoord ontvangen van den
Nederlandschen consul te Louremjo Marqués,
mededeelende dat president Kruger het hem
namens de Nederlandsche regeering gedane
aanbod om met een Nederlandsch oorlogs
schip in Nederland te komen, aanneemt."
De »Spectator" heeft een aardige
illustratie. Oom Paul staat voor het kaar
tjesloket te Loren^o Marquez. Rustig, stoer,
den pijp in den mond, vra.igt hij een
eerste klas biljet.
Enkele reis vraagt gedienstig en
bedenkelijk de beambte.
Neen, waarachtig niet »retour", ant
woordt Kruger.
Ik Oom Paul, 't moet retour zyn hoor 1
Uit Huil is te Scheveningen bericht
ontvangen dat de bom »De vyf Gebroe
ders", reeder A. C. Roeleveld aldaar, door
een Engelsche boot overvaren is. De bom
is gezonken, doch de bemanning gelukkig
gered.
Het stoomschip General Dodds", dat
14 dezer den Waterweg binnenkwam, van
Dakar naar Rotterdam bestemd, werd in
quarantaine gehouden ter reede van Maas
sluis omdat, naar bekend is, te Dakar in
niet geringe mate de gele koorts heerscht.
Wy vernemen nu dat er zich aan boord
een paar ziektegevallen hebben voorgedaan,
waarvan de symptomen op gele koorts
wijzen. (Scheepvaart.)
Wij kunnen hier bijvoegen, dat het ge
noemde stoomschip nog altijd te Maassluis
in quarantaine ligt.
Onder de bevolking van het Rijks
opvoedingsgesticht te Alkmaar heerscht
een oproerige geest.
Vrijdag was er de hoofd-inspecteur der
gevangenissen, rijksopvoedingsgestichten en
rijkswerkinrichtingen aanwezig, ten einde
een onderzoek in te stellen, en van elders
iB bewaarderspersoneel gerequireerd ten
einde orde en rust te helpen herstellen.
Mede was dien dag de directeur van de
strafgevangenis te Amsterdam in Alkmaar.
Het geheim der Scheveningsche duinen.
Aan den persoon, die eenigen tijd gele
den is aangehouden en sedert in arrest
gehouden, in verband met den moord op
den 7-jarigen knaap Van Wezel te 's Gra
venhage is de sluiting der instructie betee-
kend, zoodat dezer dagen een beslissing te
verwachten is of de zaak al dan niet ver
wezen wordt naar de openbare terechtzit
ting van de Haagsche rechtbank.
De kindermoord te Tilburg.
Zondag werd in de kerk van het H. Hart
aangekondigd, dat Dinsdagmorgen te 8 uren
de plechtige reconciliatie der kerk zon
plaats hebben.
Er werd bygevoegd, dat dit als voor
zichtigheidsmaatregel geschieden zal en
men daardoor niet den uitslag van het
onderzoek der justitie wil vooruitloopen of
een besliste meening uitspreken, over de
plaats, waar de misdaad is gepleegd.
Tevens werden de parochianen uitgenoo-
digd de solemmeele mis by te wonen,
waarmede de plechtigheid zal besloten wor
den en God vurig te bidden, dat Hij het
zoenofter aanneme, zich over de parochie
ontferme, en aan den schuldige of de schul
digen de genade der bekeering schenken
moge.
Uit den Haag wordt gemeld
By het vullen, is een ballon, waarmede
de luchtreiziger L. Antenne aan den Paral
lelweg zou opstijgen, in brand geraakt. De
vulling zou plaats hebben door middel van
warme lucht, waartoe een bak, gevuld met
spiritus, was aangestoken, en een der vlam
men schynt het papier, waarvan de ballon
vervaardigd was, te hebben geraakt.
De kleeren van een twaalfjarig jongetje,
A. v. T., dat dicht by het vuur stond, raak
ten in brand, waardoor het kind hevige
brandwonden kreeg, en in het Ziekenhuis
moest worden opgenomen. De agent Schou
ten, die vrij van dienst was, en tot de toe
schouwers behoorde, greep het kind, en
't gelukte hom de brandende kleeren te
blusschen. Hy bekwam daarbij echter
brandwonden aan zyn handen, moest zich
in het Ziekenhuis laten verbinden en zal
voorloopig zijn dienst niet kunnen doen.
De toestand van het jongetj* is niet
levensgevaarlijk. Mocht het behouden blij
ven, dan is het te danken aan het moedige
en raenschlievende optreden van agent
Schouten.
Wasch de vruchten af.
Nooit moet men ongewasschen vruchten
eten. Door voorafgaande reiniging der
vruchten spoelt men het stof der velden en
wegen, den fijn verdeelden mest van straten
en tuinen, de eieren van ingewandswormen,
groote en kleine bacillen en de weinig
zichtbare, maar voor ons organisme scha
delijke stoffen af, vooral niet te vergeten
het zweet van de handen dergenen, die de
vruchten afplukten en verkochten en die
dikwijls het gebruik van een zakdoek niet
kennen.
Gevangen Hollanders.
Dr. Bronsveld voegt zich in zjjn Kroniek
bij hen, die hun stem verheffen voor het
vragen van inlichtingen aangaande het ge
deporteerd ambulance-personeel.
Onze landgenooten zegt hij worden
•op de ruwste manier opgepakt, als niet
voel beter dan vrachtgoederen vervoerd,
en in schepen geladeu, waarin men hen
behandelt, alsof zy het uitvaagsel der
menschheid zyn."
En ons volk en onze regeering schy-
nen daarin te berusten. "Wij hooren althans
niet, dat er zelfs een manlijk protest wordt
gezonden naar het hof van Engeland.
Ik bezocht dezer dagen de tentoonstel
ling van ons zeewezen te 's Graven hage.
Heeft men bedoeld met deze herinnering
aan hetgeen wy eens waren, iets van den
ouden volksgeest te doen opvlammen
Dat verkleinde scheepken in den Vyver-
berg moest het ons toeroepenZóó
klein zijt ook gy geworden?
Eens vloog onze vloot den Theems op, en
verbrandde in 't gezicht van Londen tal
van Engelsche schepenthans ligt een
klein model van een toenmalig admiraal
schip als een stuk speelgoed in een vyver,
en nu en dan wordt het 's avonds geïllu
mineerd ten genoege van een vermaak
zoekend publiek.
Ons steeg het bloed naar 't aangezicht
van schaamte en toorn.
De Hollandsche leeuw uit onzen tjjd
komt uit Neurenberg en wordt nu en dan
te voorschijn gehaald uit een doos en
Engeland doet met hem wat hij wil ten
aanBchouwe van heel de wereld.
Wy hadden nooit geloofd, dat zulke
onbeschaamdheden, en zulke ongerechtig
heden mogelijk waren, maar nu zien wij ze.
En terwijl in Afrika Engeland, zonder
protest van eenige mogendheid, doet wat
het wil, tractaten schendt, weerloozen mis
handelt, brandt, rooft en plundert gaat
het met de andere Mogendheden in China
de eer wreken van de miskende Wester-
sche beschaving, en den moord van zen
delingen en inlandsche Christenen.
Wy beleven een miskenning, een onderst
boven keeren van al wat eerlijk, trouw,
Christelijk is, gelijk vermoedelyk nooit
heeft plaats gehad.
Ach, als God ons niet staande hield,
wat moest er dan van ons worden! Wy
werden de prooi van twijfel en ongeloof.
In China vermoord.
Men seint uit Nijmegen aan »DeTjjd":
Den 16 ontving de heer De Favereau,
minister van buitenlandsche zaken, te Brus
sel, het volgend telegram van den Belgi
schen gezant te Peking»Ik heb treurig
nieuws, Mgr. Hamer en twee zyner mede
missionarissen, de Belgen Heirmans en
Mallet, zyn vermoord."
Mgr. Hamer was geboren te Nijmegen
21 Aug. 1840, werd priester gewjjd 10
Aug. 1864 en vertrok in 1865 met nog
drie missionarissen naar China. In 1879
werd hij aldaar tot bisschop benoemd.
Sedert 1889 verbleef hij in West-Mon-
golië.
Verdronken op weg naar de wedrennen.
Nabjj Wexford werden Zondag wedren
nen gehouden en vele belangstellenden
begaven zich over zee naar de renbaan,
aan boord van kustvaartuigen. Een dezer
vaartuigen, de >Dolphin", volgeladen met
passagiers, ankerde wegens ondiep water,
op ruim 250 meter afstand van de landings
plaats. Tien passagiers werden in een
bootje behouden aan wal gezet en toen het
terugkwam op zij van de »Dolphin", ver
drongen andere passagiers zich, om hot
eerst geland te worden. Ten slotte zaten
er 15 h 20 in het kleine vaartuig. Tusachen
de »Dolphin" en de kust bevond zich een
geul van ongeveer 100 voet diepte en toen
het bootje zich er boven bevond, sloeg er
water over een der zjjdeneen paniek
ontstond en het bootje sloeg om.
Er waren andere booten in de nabyheid,
maar alle te toI geladen, om hulp te
kunnen verleenen. Aan de kust stonden
hondeiden menschen, te ver af echter, om
de met den dood worstelenden in de golven
te helpen. Het was een vreesalijk gezicht.
Een man redde zijn vrouw en zjjn twee
jongste kinderen door bijna bovenruensche-
ljjke inspanning, maar zjjn oudste dochter
verdronk. Iemand aan boord van de Dol-
phin" wierp met groote handigheid een
ljjn uit en slaagde er in verscheidene dren
kelingen uit 't water te halen. Een der dren
kelingen, die zich door zwemmen gemakke-
ljjk had kunnen redden, wilde een vriend
helpen en verdronk zelf. Zeven ljjken zyn
gevonden, maar verscheidene personen
worden nog vermist.
Onbekendo Brieven.
Postk. Heldor. lo helft Sopt.
A. Verbrugge, G. Nieuwhof, Moj. Koba
Louwpost en M. Endhoven allen te Amster
dam, Jerwel, Delft, J. Leliveld, Leiden, Baker
en A. Berghaan te Amsterdam.
Briefkaarten. Mej. N. Jongort, Amsterdam,
J. Leliveld, Leiden, G. Vermeulen, Nicuwediep.
Uit 't Buitenland torug ontvangen D. Tiolc-
man, Dortmund.
Briefkaart T. M. S. du Perugo, Civitavechia.
De Oorlog in Zuid-Afrika.
LORENQO MARQUEZ, 18 Sept. Het
vechten bjj Komatipoort duurt voort, alle
beschikbare mannen worden naar de grens
gezonden. Men verwacht dat de Komatibrug
vernield zal worden. Hier heerscht groote
ongerustheid.
Een Boeren ambulance-trein met 20 ge
kwetste Boeren en vier gewonde Engel
schen is hier aangekomen. Hedenavond
zullen 500 Boeren-vluchtelingen aankomen.
PRETORIA, 18 Sept. Generaal Pole
Carew heeft Kaapmuiden genomen en daar n
56 locomotieven benevens een ontzaglijke a
hoeveelheid rollend materiaal buit gemaakt.
v
Te Lorenfo Marquez wordt verteld dat
het zwaar geschut der Boeren te Koma
tipoort zou zyn aangekomen. Het Boe
renleger zou geheel gedesorganiseerd zyn J
vele Boeren nemen de wijk naar de Por
tugeesche haven. Er zyn reeds vier treinen
met vluchtelingen aangekomen. Ook me
vrouw Kruger is te Lorenyo Marquez, en
president Steyu wordt eiken dag verwacht.
De families der Boeren die naar Barber-
ton de wijk hadden genomen, hebben beve!
ontvangen te vluchten, er zyn drie stoom
schepen gecharterd om hen naar Neder-
land over te brengen. Ie
v o
Te Brussel moet uit Rome bericht zjjn
ontvangen, indirect van den Transvaalscheu
consul te Napels, dat president Kroger
vredesvoorstellen voor Engeland mede naar
Europa brengt, waarvoor hy den steun der
mogendheden zal vragen. Deze voorstellen
zonden behelzen administratieve autonomie p(
voor de republieken onder politieke suzerei-
niteit van Groot-Brittannië.
Hm®
Reuter's correspondent in Bullcr's leger
seinde den 12den dezer: »De liuperial
Guides hebben 100 ton levensmiddelen ge
vonden in een molen van Glynn's Lyden-
burg Mjjn, alsook 300.000 patronen. De
mjjn werd tot den 5den door de Boeren
ontgonnen, en generaal Botlia zond het
goud met de spoor naar den hoor Kruger."
11
Naar het heet, ljjdt Botha aan een ont
steking van de amandelen en van de keel n
en heeft hy veel last gehad van malaria. t
Lallen seinde den 18den uit Pretoria,
dat men nu twjjfelt aan De Wet's dood.
Een Boer, die tien zieke Saeforth-Hoog-
landers van Heilbron naar Vrede fort weg
bracht, vertelde dat de Wet te Heilbron
was en hy die Hooglanders naar de Engel
schen gezonden had.
FEUILLETON.
EGON's VROUW.
17)
Met doordringende blikken monsterde Guit-
heim liet slanke meisje aan graaf Egon's
xjjde, hare hand beefde zichtbaar, toen zjj
het verbindende .ja» met een handslag beze
gelde. En nn de ringen. Kemper had aan
allee gedacht, hg bood ze op de vlakke hand
den priester aan, die ze na de zegening aan
de vingers der jonggehuwden stak, geen ver
moeden hebbende van het zonderlinge, ja,
tragische lot dezer beiden, dien bjj thans de
hnwelijksgelofte afnam.
Op een hardklinkenden toon en met een
Guttheim onbekendo stem sprak graaf Egon
de gewichtige woorden, die hem levenslang
aan de dochter van den woekeraar ketende.
Zonderling klopte zgn hart, toen Gnttheim
luisterde naar de schuchtere, met tranen kam
pende meisjesstem, die op een zoeten, wel-
iuidenden toon de gelofte herhaalde. O, wat
botcekendo de eed van deze beidon, die
niet de liefde, niet hnn eigen wil hierheen
gevoerd had, maar do willekeur, van een
enkele, wien de omstandigheden een macht
hadden gegeven, om beslissend en met ge
weld in te grjjpon, hnn een onbeschrijfeljjk
barteleed berokkenend en aan wilde wanhoop
prjjsgevend.
De handeling der huwelijksvoltrekking was
afgeloopen, do priester verwjjderde zich, do
aanwezigen brachten hunno gelukwcnschen.
«Nog spot op de comtdie, die hier werd ver
toond,» mompelde Hallwey in grimmige woede.
Hjj vatte de hand van zjjn jongen pachter
Gnttheim en toen zjj don uitgang van de kerk
hadden bereikt, fluisterde hjj met heeeche
stemRjjd met ons mede terug naar D.,
het is mjj onmogelijk om met haar alleen te
bljjven.»
«Maak gerust gobruik van ons rjjtuig mjjn-
heer de graaf, gjj komt ncj tjjdig genoeg
voor het vertrek van den trein aan. De
heeren gaan met mjj te voet naar rojjne wo
ning.' Kemper draalde nog een weinig, wel
licht dat hjj nog een vertrouwelijke toespraak
of eon woord van afscheid verwachtte; toen
er iets dergelijks echter niet volgde, haalde
hg onverschillig de schonders op en wendde
zich tot zjjn begeleiders. Wjj kunnen thans
gaan,» zeide hjj met een hoffelijken glimlach.
Hjj kustte Lindis op het voorhoofd en was
na eenige seconden in de duisternis van den
avond verdwenen.
«Mag ik u verzoeken om in te stappen,'
zeide Guttheim, ziahtbaar bewogen tot de
jonge vronw, die daar stil en bewegingloos
als oen steenen beeld stond.
Zwjjgend voldeed zjj aan dezo uitnoodiging.
Hallwey volgde, voor zich zeiven de voor
plaats innemende, en het rjjtuig rolde achio-
lijk weg.
Toen eindeljjk de lichten van het station
opdoken en het rjjtnig stilhield, vloog graaf
Egon als 't ware van zjjn zitplaats op en de
kondo lucht in, die verkoelend tegen zijn voor
hoofd aankwam. Het heldere gaslicht viel
verblindend op het schoone militaire hoofd,
dat voor het oogenblik ontbloot, de dichte
sneeuwvlokken over zich dwarrelen liet. Het
koele nat was een weldaad voor do van
schaamte gloeiende trekken, die zoo even nog
b«t bleek der ontsteltenis en van den afkeer
hadden vertoond. Welk een eindeloos jammer
moest daaruit voortspruiten. Frans Guttheim
schudde het hoofd en beschouwde heimeljjk
de kleine, slanke gestalte, die voor eenige
minuten de echtgenooto van graaf Hallwey
geworden was. Zjj stond eenzaam, als uitge
put, tegen het stationsgebouw aangeleund, en
ver van haar af, ja zeer ver, stond de graaf,
met geen enkelen blik zich bekommerend om
zjjne zoo even aangetrouwde echtgenoote.
«Wat is het toch rnuar goed, dat ik gevolg
heb gegeven aan hot verzoek van mjjn zuster,»
dacht Guttheim bjj zich zei ven.
De korte mededeeling van den graaf, die
zjjn huweljjk en zjjn aankomst in het late
avonduur in D. meldde, was voor hem een
vingerwijzing geweest. Goddank, hjj was een
uitstekend tusschenpersoon, die getrouw be
middelde, wat tusschon die twee zoo geheel
en al zonder tegenspraak niet af te doen viel.
Wat was graaf Egon veranderd. Zelfs do
stem, hoe onvriendelijk was zjj. De reis, die
hjj in het barre van den winter gemaakt had,
even nadat hjj zjjn toestemming tot dit onge
lukkige huweljjk had gegeven, had hem'geen
verzachting, geen hulp in den nood gebracht,
hjj had haar ondernomen, om niet .gek*
te worden, had hjj zolf in een bitteren lach
uitbarstend bjj zjjn aanwezigheid in Hallwey
gezegd.
Gravin Stephanie echter, de moeder van
Egon, liep handenwringend rond, haar leed
was onmeteljjk, hare gansche hartstochtelijke
natuur had zich in haat opgelost, in grimmi-
gen haat tegen het wezen, dat haar eerstge
borenen was opgedrongen.
Guttheim dacbt daaraan en met een licht
leedwezen liet hjj zjjn blik glijden langs de
eenzame vrouwengestalte tegen den muur.
Do trein kwam aangobruist. De passagiers
stapten nit, graaf Hallwey was vooruitgegaan
om een ledige coupé te zoeken. Toen hjj deze
had gevonden, stapte hjj in en liet het aan
zjjD pachter over om de jonge vrouw iu de
coupé te helpen, die hem zwjjgend gevolgd
was.
De trein zette zich in beweging.
Guttheim herinnerde zich op latere jaren
nog zeer goed die stonde, waarin een dof
angstgevoel de borst der drie personen samen
snoerde. Hallwey zat aan het venster on
keek naar buiten in den stormaebtigen win
ternacht, zjjn hart eischte vrijheid, eischte
de geliefde terug, die bjj zjjne moeder ver-
toofde en dio even wreede uren te doorleven
had als hjj.
iO, onverdrageljjko foliering.' Zjjn voor
hoofd zonk tegen do ruiten, terwijl de trein
in geljjkmatigen spoed zjjn eindeloos geratel
liet voortklinken.
Gnttheim zat aan hot tegenovergestelde
venster, en wierp schuwe, zjjdelingscbe blik
ken op het jonge paar, dat nog geen woord
met elkaar gesproken, geen blik gewisseld
had.
,Een vreeseljjk huweljjk,dacht hjj met
een stille huivering.
En Lindis Zjj zat in oen hoek gedrukt on
bleef in dezelfde onbowoeglijke houding.
«Zou ze slapen vroeg Egon Hallwey
zich zeiven af. Wolk oen zaligheid wanneer
in hare plaats eens Engenie von Bietinghofl'
hadde gezeten. Doch ook aan den langsten
rit komt een einde. De trein hield in D. op,
de graaf was reeds buiten in den sneeuwstorm,
zich ltaasiig door het geringe aantal reizigers
ongemorkt een weg banend. Guttheim reikte
dor jonge vrouw, die juist op het punt stond
de coupé te verlaten, de hand. Een oogen
blik rustte do lichte last van haar lichaam
op zijn gespierden arm en gleed zacht op den
grond neer. «Heb medelijden en laat mjj
terugkecron, fluisterde zjj bevend. Hij schudde
zwjjgend hot hoofd.
De fiacre, die Guttheim besteld had, was
recht tjjdig ter plaatse aanwezig, lijj wees
haar den graaf aan, die wel eenigszins lust
scheen te gevoelen om den weg te voet af te
leggen, hjj bedacht zich echter en stapto mede
in het rjjtuig, waarin de anderen reeds plaats
genomen hadden. En- zoo ging het dan door
do nachteljjke stille, zwak verlichte straten
der residentie in snellen draf, en na verloop
van een kwartier hield men in een voorname
stille straat stil.
Hier alzoo hebt ge me eon thuis bereid
vroeg de jonge kapitein, als 't ware uit zjjn
kwellende gedachten ontwakende.
.Hot is zeer eonvoudig, zeer bescheiden,
geheel en al volgons do wenschen van do
gravin-moeder, die iedere onnutte uitgave ver
meden wilde hebben,* antwoordde Guttheim
bedrukt.
.Zjjn er gedienstige geesten aanwezig?"
«De oude Margaretha is hier do gravin
wilde aan vreemde personon geen blik in het
huishouden gunnen, en verder Frits van
graaf Leo, beiden zjjn trouw en weten te
zwygen.»
Hallwey wenkte met de hand, als worden
de mededeelingen hem te veel. Hjj opende
het portier en sprong in de sneeuw naar
buiten, het aan zjjn begeleider overlatende,
om met den koetsier af te rekenen.
De portier van het huis stond slaapdronken
onder den ingang en liet met een knorrig
«goeden avond» den graaf, zjjne vrouw en
Gnttheim voorbjj zich heengaan.
De huisdeur viel in het slot, nog eenige
trappon slechts en Lindis was aan het doel
gekomen.
Met een zilveren armluchter gewapend,
stond onder de wjjdgoopende glazen deur
vun een corridor de onde huishoudster van
het slot Hallwey, en wachtte met betraande
oogen haren meester on diens, in stand zóó
ver onder hem staande, echtgenoote op, die
hjj gehuwd had, om zjjn familie voor schande
te bewaren. Noch welkom noch groet ont
ving de jonge vrouw, de oude Margarotha
boog zich alleen diep over de hand van baron
meester heen.
}In het salon zjjn do lichten voor don gra> ra
aangestoken, en hier is de andere kame -
Margaretha opende haastig do donr van e
op do plaats uitziende kamer en liet er c ',l
jonge vrouw binnentreden, terwjjl Gutlhcii
den graaf in dienB vertrekken volgde.
Lindis eerste beweging was om naar br
venster te gaan. Goddank, zjj kon het
openen en hot was ook niet van jjzeren slaver 8
voorzien. Mot ooti zachten kreot tuimelde 7
tegen den wand on drukte beiden bandon o
het hart.
Wat gebeurde hier waarom behandeld r
Hallwey haar mot zulk een verachting? Wa M
had hem tot dat huweljjk gedwongen, wat e!
iu Godsnaam, wat? Maar zjj mocht doz<
minachting niet dulden, zjj mocht zich de- -T^
behandeling niet zwjjgend laten welgevallen,
wat had zij dan misdreven Hjj was immerf ^1*
vrjjwillig naar het grjjze huis gekomen J
vrjjwillig. Een afschuwcljjk vermooden ging
er door haro ziel. Wanneer haar vader oenv
de hand in het spel had gehad. Maar nee
hjj had immers herhaaldelijk verzekerd, da
hjj Egon llallwoy niet gekend, dat hjj ho
nooit te voren gezien had en dat ileza ,D,
iederen pfonning huwelijksgift had alge-
(Wordt vervolgd.)