KLEINE COURANT
't Vliegend Blaadje
voor Helder, Texel en
Waarschuwing.
No. 2972
Zaterdag 10 Augustus 1901.
29ste Jaargang.
Bureau
Zuidstraat 72.
Bureau: Spoorstraat.
Telefoonn0. 59.
Atoonnomout
p. 8 maanden binnen de gemeente 50 Ct., m. Zondagabl. 87Vs Ct«
id. franco per post 75 id. f 1.20.
id. voor bet Buitenland f 1.25, id. f2.00.
A fzonderlyke nommers 2 Cent.
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Uitgevers: BERKHOUT Co., te Helder.
Burraun Spoorstraat an Zuidstraat.
Advertentl&n
van 1 tot 5 regels25 Cent.
Elke regel meer5
Groote lettere en Vignetten worden naar plaateruimte berekend.
Ad verten tien moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGEIS8 vóór 10 nut- aan de Bureaus bezorgd zijn.
Projectielen, scherven,
banden, looden kogels,
enz., welke gevonden
worden op de zandplaat
ONRUST, op de Texel-
sche kust of nit zee
worden opgevischt, zijn
's Rijks eigendomhij,
die zich deze voorwerpen
toeeigent, is derhalve
strafbaar volgens de wet.
Het oprapen en vervoeren
van geladen niet gesprongen
projectielen is levensgevaar-
ijk, ook voor de omgeving
van hem, die zulks verricht.
Dt KolonelCommandeerende Officier
van het 4e Regiment Vesting-Artillerie,
J. J. DE GREVE.
KALENDER DER WEEK.
AUGUSTUS, Oogstmaand, 31 dagen.
Opkomst der Zon 4 u. 36 m.
Onderg. 7 u. 33 m.
Zondag 11
Maandag 12
Dinsdag 13
Woensdag 14 Nieuwe Maan.
Donderdag 15 Maria Hemelvaart.
Vr\jdag 16
Zaterdag 17
Uit het Buitenland.
Keizerin Friedrich van Ouitschland.
Deelden wy in ons vorig nummer reeds hot
beticht mede van het ovcrlyden der Keizerin,
wé voegen daaraan thans eenige nadere bij
zonderheden toe, nopens het leven dizer merk-
waardige vrouw. Zy werd geboren den 21
November 1840 en trad den 25 Jan. 1858 in
het huwelyk met den toeumaligen kroonprins
van Duitschland, den lateren Keizer Friedrich
1IL Spoedig na haar huwelijk wist de schooue
en lieftallige Engelsche Prinses (oudste doch
ter van Prins Albert en Koningin Victoria)
zich de liefde van haar nieuwe volk te ver
werven, eene liefde, die in den loop der jaren
aangroeide tot eene eerbiedige vereoring voor
de VorBtin met haar groote gaven van ver
stand en hart, die niet alleen den Keizer een
teeder liel hebbende echtgenooto was, maar
in ruimen kring onder het Duitsche volk zegen
en geluk wist te verspreiden. Zij schonk haar
doorluchtigen Echtgenoot vier zonen en even
veel dochters, aan Duitschland zijn tegen-
woordigen Keizer Wilhelm II die een
jaar na het huwelijk geboren werd en Prins
Heinrich, geboren 1862, die thans een der
hoogste posities bij de Duitsche vloot bekleedt,
de verpersoonlijkte //gepantserde vuist', die
Engeland's gezugia gaan hooghouden in China.
De beide andere zonen zijn jong gestorven.
De vier dochters van het Keizerlijk echtpaar
zijn allen gehuwd de oudsto Prinses Char-
lotte met den erfprins van SaksenMei-
ningenPrinses Victoria, de tweede, met
Prins Adolf van SchaumburgLippe Prinses
Sophie met Kroonprins Constantijn van Grie
kenland, en do jongste dochter, Margaretha,
met Prins Friedrich Karei van Hessen.
De Vorstin heeft slechts 99 dagen als Kei
zerin op den Duitschen troon gezeten. Haar
echtgenoot, die den 9 Maart 1888 tot de
regeering werd geroepen, stierf reeds even
drie maanden later aan de keelziekte, die zich
het jaar te voren bij hem had geopenbaard.
Sedert trok de Keizerin zich op haar slot
Friedrichshof terug, en vertoonde zich niet
meer in het openbaar levod. Hare laatste
levensjaren werden verduisterd door een on
geneeslijk lijden, 't welk haar leven gedurig
in gevaar bracht. Nog onlangs, kort na zijne
troonsbestijging, reisde Koning Eduard VII
van Engeland naar Friedrichshof', om zijne
zuster té bezoeken, wier toestand toon zeer
ernstig was. Zy nam tijdelijk weer in beter
schap toe, doch dezer dagen nam de ziekte
weder snel de overhand, en jl. Maandagavond
is zy bezweken.
De Boeren-troepen in de Kaapkolonie laten
zich bij voortduring niet onbetuigd. De Re
geering daar ziet zich dan ook genoodzaakt,
de bekend geworden ontruimings-politiek toe-
tepassen. De inwoners eener streek wordea
dit wordt noodig bevonden weggevoerd,
omdat het district blijkbaar een veilige wjik-
plaats biedt aan de Boeren. Meer dan veertig
families zullen daarom worden overgebracht
naar //veilige landhoeven". Het blijkt dus ge
noegzaam, dat de Engelsche overheid maar
geen kans ziet, om op haar eigen grondgebied
haar onderdanen tegen de invallen der Boeren
te beschermen. Zij wordt door het lastig op
treden harer vijanden genoodzaakt, haar toe
vlucht te nemeu tot een stelsel, dat in de Re
publieken heeft geleid tot de inrichting der
verfoeilijke en verfoeide kampen, waarover
zooveel bittere klachten opgaan, die de wereld
door weerklinken. Tal van mannelijke be
woners der Kaapkolonie hebben zich by de
Booren-commando's aangesloten. Het is te
verwachten, dat door de thans genomen maat
regelen nog meer versterking komt voor het
Boerenleger.
De Kaapache correspondent van oen der
Engelsche dagbladen meldt in zyn jongsten
brief nit Kaapstad, dat het zoogenaamd schoon
vegen van het gebied in den Vrystaat groo-
tendeels wordt verricht door gekleurde hulp
troepen, aan wie onder de Engelsche vlag
volle vryheid wordt gegeven, om hun dierlyk
instinct te volgen. Een correspondent van de
,Cape Times" beschreef onlangs hun op
treden als volgt: «Groote troepenpaardenen
vee worden binnengebracht, en de talryke
schapen konden de colonnes niet bijhouden,
zoodat de Kaffers bevel kregen ze af te maken,
hetgeen ze deden door de dieren eenvoudig
de keel aftesnyden. Dat werkje is een bron
van vermaak voor den Kaffer. De lyken van
duizenden dieren liggen open en bloot op het
veld, ten prooi aan de gieren. De colonne
neemt nu een welverdiende rust". Men
moet niet nit het oog verliezen teekent de
correspondent van het Engelsche blad daarbij
aan dat het bovenstaande niet is het verhaal
van een inval door een bende Hunnen (wilden),
doch het verslag van eene militaire operatie
op Engelsch grondgebied, onder de Engelsche
vlag
Heel grif gaat het niet met de beëindiging
der zaken tusschen China en de mogendheden,
wier gezanten, waarlijk een niet gemakkelijke
taak hebben te verrichten, om de zoolang reeds
hangende verwikkelingen tot een bevredigend
einde te brengen De definitieve overeenkomst
zou dezer dagen in eene bijeenkomst van de
vertegenwoordigers der mogendheden worden
onderteekend, doch toen dit er op aankwam,
verklaarde de Engelsche gezant, dat hy ern
stig bezwaar maakte, en alsnog zijne handtee-
kening niet wilde plaatsen, lly weigerde,
zonder echter daarvan rekenschap te geven.
De gezamenlijke gezanten hebben toen de be
slissing tot een nader te bepalen tijdstip uit
gesteld. Of alles nog ordelyk en rustig
zal afioopen, wordt door menigeen betwijfeld.
Nu de expeditionaire troepen de tehuisreis
aanvaarden, onstaat er van lieverlede vrees,
dat de onlusten in sommige deeleh van het
Hemelaclie Ryk opnieuw zullen nitbreken.
En daar is wel reden voor, om die vrees te
koesteren. De immer Btrydlustige Boksers
schijnen zich al meer en meer te roeren, en
zullen waarschynlyk den vredigen toestand,
die er in den laatsten tjjd bestond, wel weer
trachten te verstoren, uit wraak over de ge
dweeheid der Regeering tegenover de «bar
baren*. 't Zou dan niet onmogelijk zijn, dat
een nieuwe interventie der mogendheden nood
zakelijk werd, zeker niet in het belang der
Chineesche schatkist, die nu al zoo zwaar
geteisterd wordt.
Wat zou toch het behoud en het voortbe
staan van den vredestoestand een groot voor
deel brengen aan de bevolking vau een land
dat door verdeeldheid en strjjd zich ernstig
benadeeld ziet. Deze gedachte werd opgewekt
by het vernemen van het bericht, dat borin
gen, nu onlangs in het gebied van Jobannes-
burg in Zuid-Afrika ge laan, zeer gunèiige
resultaten hebben opgeleverd. Op eene diepte
van 4000 voet ontdekto men daar eeD hoofd-
goudader. Groote gevolgen zyn daarvan te
wachten, en heerschle daar te lande nu vrede
en rust or kon terstond geprofiteerd worden
van zulk een belangryke ontdekking. De
Engelsche regeering zal zeker wel trachten
met deze ontdekking haar voordeel te doen,
doch zoolang de oorlog voortduurt, zal het
niet gemakkelijk gaan, om rustig over den
goudryken grond te beschikken. De Boeren
weten daar in die omstreken heel goed den
weg eu kunnen het den oulginners lastig genoeg
maken.
ItlËllWSTIJÜIHUKIS.
HELDER, 9 Augustus 1901.
Aan den heer J. J. de Roos, adsis-
tent der Postergen alhier, is op zgn ver
zoek met ingang van 16 dezer eervol
ontslag uit den dienst verleend.
Verkiezing Gemeenteraad.
Woensdag jl. heeft alhier de officiëele can-
didaatstelling plaats gehad voor twee leden
van den Gemeenteraad, nl. één in het eerste
district, ter voorziening in de vacature,
ontstaan door het vertrek van den heer
C. S. de Wit, en één in het derde district,
wegens bedanken van den heer H. van
Wingerden.
Bij den burgemeester werden lijsten in
geleverd voor de volgende candidaten
Eerste District.
D. H. GRUNWALD, candidaat der Libe
rale Kiesvereeniging Helder".
Th. TERRA, candidaat der R.-K. Kies
vereeniging Eendracht".
Derde District.
P. BAIS, candidaat der Anti-Rev. KieB-
vereeniging «Nederland en Oranje".
C. S. JARING, candidaat der Liberale
Kiesvereeniging «Helder".
Uit bovengenoemde candidaten zal bjj
de stemming op Woensdag 14 Augustus a.s.
door de kiezers in de betrokken districten
een keuze moeten worden gedaan.
Burgerschool.
Nu eerlang alhier eene Burgerschool
voor aanstaande handwerkslieden zal geo
pend worden, is het zeker niet van belang
ontbloot, kennis te nemen van de desbe
treffende bepalingen, voorkomende in de
wet van 2 Mei 1863 tot regeling van het
Middelbaar Onderwgs. De artt.
13 en 14 dier wet luiden als volgt
De burgerscholen, voornamelijk bestemd
voor aanstaande ambachtslieden en la ad-
bouwers, zijn dag- en avondscholen. De
burgerdag-chool is van een tweejarig cur
sus. Aan de burgerdagschool wordt onderwgs
gegeven in a. de wiskundeb. de eerste be
ginselen der theoretische en toegepaste me
chanica en der kennis van werktuigen
c. die der natuur- en scheikunded. die
der natuurlijke historiee. die der tech
nologie of die der landbouwkundede
beginselen der aardrijkskundeg. die der
geschiedenis h. die der Nederlandsche taal;
i. de eerste gronden der staathuishoudkunde
k. het hand- en rechtlijnig teekenen en
l. de gymnastiek. De gemeenteraad bepaalt,
of de beginselen der technologie dan wel
die der landbouwkunde onderwezen zullen
wordenhg kan ook bepalen, dat in beide
vakken onderwgs zal gegeven worden. Hij
kan ook bg de opgenoemde vakken van
onderwijs dat in het boetseeren en in eene
of andere vreemde taal voegen. De raad
bepaalt mede, welke van de in dit artikel
genoemde vakken aan de avondschool on
derwezen zullen worden.
In elke gemeente, waar de bevolking
10.000 zielen te boven gaat, wordt door
het gemeente bestuur ten minste ééne
burgerschool, dag- en avondschool, opge
richt Zij kan aan eene openbare, lagere
school verbonden worden. Mocht de bevol
king eener gemeente van boven 10.000
zielen zóóver uiteen wonen, dat op bezoek
eener burgerschool weinig te rekenen ware,
of in de behoefte op andere wijze voorzien
zgn, dan kan zoodanige gemeente door Ons
van het voorschrift der eerste zinsnede
van dit artikel vrijgesteld worden. Blijkt
het, dat door eene burgeravondschool in
de behoefte eener gemeente voldoende
wordt voorzien, dan kan van de verplich
ting tot 't oprichten eener burgerdagschool
door Ons, doch telkens slechts voor een
bepaald getal jaren, ontheffing worden ver
leend. In dit geval is het onderwijs der
avondschool over een tweejarigen cursus
verdeeld, en bepalen Wij, den gemeente
raad gehoord, welke der in het vorig ar
tikel genoemde vakken het onderwgs zal
omvatten".
Door den heer B. II. Polak, gediplo
meerd dausonderwgzer alhier, is een boek
geschreven, dat binnenkort het licht zal
zien en dat handelt over het dansen.
Dezer dagen hadden we het genoegen met
het interessante handschrift kennis te
maken en we hebben het met groote
belangstelling van 't begin tot 't einde
gelezen. Het is een zeer onderhoudend
geschrift met vele geschiedkundige bijzon
derheden en waarin een theoretische
beschrijving wordt gegeven van de ver
schillende dansen. De stijl van deze
pennevrucht is vloeiend, terwijl tal van
aanhalingen van bekende en onbekende
schrijvers en eenige fraaie teekeningen
aan het geheel een buitengewone aantrek
kelijkheid geven. Yoor dansliefhebbers is
het een alleraardigst geschrift, maar ook
niet-dansers zuilen-het zeker met het groot
ste pleizier doorlezen en nog wel het een
en ander er in aantreffen, dat hen belang
inboezemt. Wg twijfelen dan ook niet of
de heer Polak zal een buitengewoon succés
met zgn letterkundigen arbeid hebben
Verkiezing Tweede Kamer.
WESTSTELLINGWERF. Uitgebracht
3222 geldige stemmen. Hiervan verkregen
de heeren F. W. N. 11 u g e n h n 11 z (soc.
dem.) 1432, J. van der Molen (antir.)
1064 stemmen. Tusschen deze heeren moet
aldus herstemming plaats hebben.
De overige stemmen werden uitgebracht
op de heeren Blink (716) en Yeenhoven(12).
VEENDAM. Bij de gisteren gehouden
herstemming verkregen van de 4984 uit
gebrachte geldige stemmen mr. E. A.
Smidt 2687, mr, P. J. Troelstra
2297. De heer Smidt is dus gekozen.
Inbrekers aan het werk.
In den nacht van Maandag op Dins
dag zgn de inbrekers in Amsterdam weer
aan het werk geweest.
Op de Keizersgracht, bg de Brouwers
gracht, No. 24 bevindt zich het graan-
en meelpakhuis van de firma M. Witsen-
burg Jr. waarachter het kantoor ligt, dat
door een lange gang, naast het pakhuis
loopende, te bereiken is. In dit aldus ver
van de straat verwijderde, stille kantoor
hebben de inbrekers een bezoek gebracht,
nadat zij de gangdeur aan de Keizers
gracht met een looper geopend hadden.
Toen een der firmanten Dinsdagmorgen
op het kantoor kwam, vond hij de brand
kast aan de beide zg wanden als 't ware
opengeknipt. In de kast waren niet anders
dan boeken en papieren en voor ongeveer
f 50 aan post- en plakzegels. De firma
neemt 's avonds alle geldswaarden mee
naar buis. De boeken lagen over den grond
verspreid en waren grootendeels zeer ge
havend, tengevolge van de ruwheid, waar
mede zg door de gemaakte gaten waren
te voorschijn gehaald. De zegels waren
alle meegenomen. Het zaagsel, waarmede
de geforceerde wanden waren opgevuld,
lag in een grooten hoop naast de kast.
De kantoordeur, die gesloten was geweest,
was, blijkbaar met een koevoet openge
broken.
De dieven hebben geen spoor van hun
aanwezigheid achtergelaten.
Uit 's-Gravenhage schrijft men
Aan het politiebureau op de Groenmarkt
is eergisternacht een bewoner van het
Rozenhofje aan den Zuid-Buitensingel komen
mededeelen, dat er in het hofje een man
lag, die door twee personen van een hand
kar daar was neler geworpen.
Bij de komst der politie vond zij den
bewusten man dood liggen, en trof zg
tevens aan de bedoelde twee personen met
hun handwagen. Deze verklaarden, dat zg
meenden, dat de thans overledene, J. de
W., wonende Hoefkade, door dronkenschap
in de Nieuwe Molenstraat op den grond
was gevallen. Zij hadden hem daarom naar
het hofje vervoerd om hem in een leeg
buis te brengen.
In het commissariaat op de Groenmarkt
bleek later dat de doode een steekwond
in de borst had, welke hem, volgens latere
verklaringen van de genoemde twee per
sonen, zou zijn toegebracht in de Nieuwe
Molenstraat door een man met wién hg
twist had gehad. Als verdachte is om
streeks half vjjf in den morgen naar het
commissariaat gebracht een schoenmaker,
wonende in de Nieuwe Molenstraat. Deze
ontkent echter de wond te hebben toe
gebracht. De justitie is met de zaak in
kennis gesteld.
Als ijlgoed verzonden.
Op het perron van het station D. P. te
Rotterdam werd omstreeks 10 uur Dinsdag
morgen aangetroffen een 8-jarig Israëlitisch
meisje, even te voren met den trein uit
Duitschland aan dat station aangekomen.
Het kind was goed gekleed en had een
valiesje bg zich, doch wat de bgzondere
aandacht trok, was een stuk papier, met
een lintje duidelijk zichtbaar om den hals
gebonden, en waarop in Duitsch schrift
geschreven stond »S. Noah, vischhandelaar,
Rotterdam". Yan een ieder verlaten stond
de kleiue meid daar, natuurlijkerwijs niet
wetende waarheen. Haar hulpbehoevend
heid trok de aandacht en zoo kwam zij
met de politie in contact, die het meisje
medenam naar het centraal bureau op het
Haagscheveer tot nader onderzoek. Bg
stukjes en beetjes kwam men te weten, dat
het kind gekomen is van een tante, woon
achtig in een plaatsje, vermoedelijk nabij
Berlijn, en dat zjj van uit Berljjn ppr spoor
de reis naar Rotterdam heeft gemaakt. Ver
der kwam men te weten, dat de geadres
seerde S. Noah in de Aert van Nesstraat
aldaar woont en dat hij een oom van het
meisje zou zgn, terwijl haar vader te Londen
moet verblijf houden. Hoewel niet kun
nende lezen en schrijven, kan de kleine
meid zich goed verstaanbaar maken in het
Engelsch en Duitsch. De politie is. in
overleg getreden met haar oom.
De vischhandelaar N. heeft het 8-
jarige meisje, dat Dinsdagmorgen uit
Berlijn te Rotterdam aangekomen is, aan
hem geadresseerd, onder zgn hoede geno
men. Volgens verschillende inlichtingen,
die het kind gaf, moet hg aannemen,
dat zg familie van hem is. Zg zal naar
haar vader in Londen worden gezonden.
Erfenlsrecht.
De rechtbank te New-York heeft da
rechten erkend van zekeren John Bower»
op de nalatenschap van een gierigaard, dia
60,000 dollars had nagelaten. De erfge
naam liet als een der bewgzen van naaste
verwantschap gelden, dat hg evenals da
overledene zwemvliezen had tusschen da
teenen. De rechters bevalen de opgraving
van het lijk van den erflater en toen ook
daar de aanwezigheid der zwemvliezen ge
constateerd was, werd Bowers in het bezit
gesteld van zgn erfenis.
De vroeger «gebruikelijke weg".
De uiterste weg om tot een huwelijk ta
is in onze dagen, gelijk ieder weet,
zoo wel voor dames als voor heeren eene
advertentie in de courant of eene inschrij
ving in een huwelijksbureau. Oudtjjds, vier of
vijf eeuwen vóór onze jaartelling, was dat
te Babyion anders, misschien wel zoo prao
tisch. Öerodotus althans, die er van spreekt
verklaarde nergens ter wereld eene betera
methode om aan den man of aan de vrouw
te raken te hebben aangetroffen.
Alle jonge of trouwlustige meisjes en
vrouwen kwamen ééns in het jaar op eena
bepaalde plaats bijeen en ontvingen daar
bezoeken van alle jonge en oude vrjjers,
die over een huwelijk dachten. Na afloop
der kijkdagen werden de dames in vei
ling gebracht, eerst de mooiste en da
liefste. En omdat de heeren geweldig
tegen elkander opboden, van ophouden geen
sprake was en alles tegen contante beta
ling geschiedde, kwam langzamerhand eena
flinke som in handen van den afslager.
Als de schoonheden geplaatst waren,
kwamen de minder bevoorrechte vrouwen
in veiling. Maar onder geheel veranderde
condities. Aan elke van deze soort werd
uit het saamgebrachte geld een hnwelgka-
gifl toegewezen, die te hooger was, naar
mate de natuur gezicht of lichaam had
misdeeld. Uitnemende waar voor de bet-
ren, die meer zagen op het bezit van eenig
kapitaal" dan «op uiterlgke schoonheid'
Het resultaat van de verpachting waa
jaar aan jaar even verblgdend. Ook de
dames van de laatste categorie werden,
zoo de markt tenminste niet overvoerd wai,
doorgaans allen gemijnd.
De Oorlog in Zuid-Afrika.
Met hoeveel plaatselyk succes de Boe
ren troepen in de Kaapkolonie optreden
mag worden afgeleid uit de omstandig
heid, dat de beroemd geworden ontrui
mingstactiek thans ook daar in toepassing
wordt toegebracht. Althans «Reuter" seinfc
uit Waterkloof, niet ver van Graaff Rei-
net, dat het noodig is bevonden de in
woners van Waterkloof weg te voeren,
daar het district een veilige «wijkplaats
bljjft voor den vijand. Meer dan veertig
families zullen worden overgebracht naar
«veilige hoeven".
Het is zeer zeker een merkwaardig
teeken van den voortgang van den strgi
in de Kaapkolonie, wanneer de Britscha
overheid op haar eigen gebied niet alleen
niet in staat is haar onderdanen te be
schermen, maar zelfs haar toevlucht moet
nemen tot een stelsel dat in de republie
ken heeft geleid tot de verfoeilijke en
verfoeide kampen.
Een profest van President Kruger?
LONDEN, 7 Aug. De «Morning Post"
verneemt uit Brussel, dat President Kru
ger een protest voorbereidt tegen de rede
die Chamberlain Vrgdag heeft gehouden.
De toestand in de Kaapkolonie.
LONDEN, 7 Aug. De Standaard" ver
neemt uit Brussel, dat de toestand in de
Kaapkolonie, tengevolge van den inval,
met den dag ernstiger wordt.
PBUILLE3T03V.
DE BOOZE GEEST.
Vry bewerkt door AMO.
18)
«Ben jelui dan blind?" was het grimmig
bescheid van Jacqnes Leroy, «tiet ge dan
niet dat het front niet uit Apaches bestaat,
ten minste niet uit levende Apaches! Het zyn
de lyken van de door oob gedooden, die den
levenden tot schild dienen.»
Inmiddels was de vyandclyke troep zoo na
bij gekomen, dat een ieder zich van de waar
heid zyner bewering kon overtuigen.
Nn komt het er op aan mannen laten
vry in ieder geval maar eens vnren.Meer
dan dertig schoten knalden. Toen de kruit
damp opgetrokken was, bleek het dat er niet
de minste verandering in de linie, die onver
vaard naderde, was gekomen. Men zag slechts
zich voortbewegende lyken, een afachuw-
lyk schouwspel! Charles Larnon wilde juist
bevel geven op de voorste blokhuizen te klim
men om een doeltreffender vuur op den vy-
and te kunnen openen, toen plotseling de linie
der Apachoe zich oploste en de Roodhuiden
behendig tot ODder de palissaden sprongen.
Sommigen misten wel hnn doel maar dat be-
teekende niets tegenover de menigte der vy-
anden, die, beschut tegen de kogels der ko
lonisten, by de palissaden Btonden. Een oo-
genblik later beukten hevige houwen met de
tomahawks tegen de poortdeur; door velen
tegelyk uitgevoerd, men hoorde het kraken van
het hout en het vallen der spaanders. Alle
blikken richtten zich nu op Jacques Leroy,
waardoor de kolonisten stilzwygend het ge
zag erkenden van den man, die hoewel een
vreemdeling in de kolonie, in den verloopen
nacht genoegzaam bewezen had, dat hy, dank
zy zyn veeljarige ondervinding alleen de mid
delen kende om het gevaar onder de oogen
te zien.
«Waar zyn de vrouwen en kinderen?» vroeg
by.
,In het groote blokhuis in het midden der
kolonie,* gaf Charles Larnon ten antwoord.
«Mynheer Bouleau is by hen.*
Jacques Leroy knikte goedkeurend.
Terwyl de tomahawk-slagen met onvermin
derde hevigheid de poort beukten, sprak Jac
ques Leroy de kolonisten aldns toe: //Mannen
broeders!'
»Wy hebben nog maar korte oogenblikken
voor ons, oer de poort bezwykt en dan zul
len de Apaches als hongerige wolven naar
binnen stormen.*
«Ik behoef u niet te zeggen, wat ons lot
zal worden.*
•Slechts een wanhopige tegenstand kan ons
misschien redden."
„Tegenover zulke vijanden bestaat er geen
middenweg: dus, het een of het andere: over
winnen of sterven.'
«Overwinnen of sterven!» klonk hot een
stemmig.
Laten wij over een oogenblik de kolonie
verlaten en ons in het woud begeven.
Na eene wandeling van een half uur zien
wy, diep in het bosch een even onverwacht
als kleurrijk schouwspel.
Op den heuvelachtiger: boschgrond liggeu
omstreeks zeventig soldaten, wier kleurige
uniformen scherp afstekend tegen het donker
groene gebladerte. Een gelijk aantal gezadel
de paarden graast in de nabijheid. Aan den
voet van een reusachtigen pijnboom zit een
jonge man. wiens nniform hem als bevelheb
ber der ruiters doet kennen. Na verloop van
eenigen tyd komt er een tweede persoon uit
het kreupelhout te voorschijn. De man is
groot van gestalte en krachtig gebouwd. Hy
draagt de ruwlederen kleeding der Trappers
en is een oude bekende van ons.
,Komaan, mynheer Houdance,» riep de offi
cier levendig, ,zyt ge daar weerik was juist
van plan om naar de kolonie op te breken:
ik dacht niet anders, dan dat de Apaches u
gescalpeerd hadden!*
«Dat heeft ook bitter weinig geschoeid,"
gaf de Trapper ten antwoord, terwyl hij zich
het zweet van het voorhoofd wischte. „Ik ben
de Apaches voorzichtig genaderd, om hun
aantal te weten te komen, toen ze op eens
van beido zijden kwamen opzetten en met
moeite gelukte het my me achter het struik
gewas te verschuilen. Ik bemerkte dat ze zich,
gereed maakten om de kolonie te bestormen.
«Laat terBtoad opbreken, mynheer Green,
dan kunnen we ze nog in de prairie aanval
len en hun een gevoelige nederlaag toebren-
gen.'
,Hoe talryk zyn denkt ge?
•Omstreeks tweeh. 'erd, maar slechts en
kelen hebben vuurwapenen.'
De officier liet onmiddellyk opstijgen en de
ruiterbende reed naar deu zoom van het
wond.
Wat Jacques Leroy voorspeld had, gebeur
de de poort bezweek eindelijk o ider de her
haalde slagen en er kwam eene kleine ope-
niog in, waardoor een jeugdige krygsman naar
binnen sloop.*
„Met ware doodsverachting schoof hy de
twee zware dwarsbalken op zij, maar moest
die dappere daad met zijn leven boeten.»
«Hy had echter zijn doel bereikt, en als
een zondvloed drongen de Apaches de kolonie
binden.'
Een oorverdoovend geweersalvo ontving de
roekeloozen, onder een woedend gebrul vielen
de voorsten, doodelyk getroffenen. Nogmaals
werd een salvo gelost, met dezelfde uitwer
king.
Revolvers in de hand en dekking geno
men,* weerklonk het commando van Leroy,
boven het ramoer uit, en zoo goed mogelyk
werd het door de kolonisten uitgevoerd.
Voet voor voet moest door de Apaches ge
wonnen worden, doch steeds kwamen nieuwe
scharen door de poort naar binnen en dreig
den het kleine, maar dappore hoopje kolonisten
te verpletteren.
«We zya verloren, Larnon,* zeide Jacques
Leroy tandenknarsend, de Apaches zyn ons te
talryk.'
Bij tien, by twintig tegelyk, wierpen de
Roodhuiden zich op elk der kolonisten, die
zich echter met hunne revolvers dapper ver
dedigen.
xiy.
Toen brak er een ontzettend oogenblik aan
het oogenblik, waarop alle schoten afgevuurd
waren, want tyd om op nieuw te laden ont
brak natuurlyk.
Met messen en geweerkolven verdedigden
ze zich nu, en bier en daar zonk een der
dapperen, uit talrijke wouden bloedend, ster
vend neder.
Het was een stryd op leven en dood.
Sedert het binnendringen der Apaches wa
ren echter nanwelyks vyf minuten verloopen
toen zich plotseling een paardengetrappel liet
hooren en onder een krachtig hoera geroep
ronden de zeventig bereden soldaten de poort
binnen en wierpen zich op de verraste Apa
ches.
Het hoerageroep werd luide door het klei
ne hoopje kolonisten beantwoord en het too-
neel veranderde als by tooverslag. De ver
dedigers werden nu aanvallers en de Rood
huiden trachtten in wilde vlucht don uitgang
te bereiken.
Met zyn stentorstem riep Jacques deu ko
lonisten toe hom te volgen, hy posteerde zich
daar en de vluchtende Indianen werden terug
gedreven.
Een vreeselyk moordtooneel volgden nu.
De verbitterde kolonisten losten nn een
schot op de dicht opeengedrongen schare
der Apaches, terwyl de soldaten- alles over
hoop staken of tegen den grond reden.
Boven alles uit klonk de stem van het op
perhoofd Hiakowa.
Op zyn geroep maakten de niet gewonde
Indianen rechtsomkeert, sprongen ovor de nog
trillende lijken hunner stamgenooten en snel
den naar de andere zyde van de kolonie, waar
zich een kleine, smalle uitgang bevond.
Soldaten en kolonisten waren hen echter
dicht op de hielen.
.Vervolgt de ellendigen,* riep Jacques Le
roy zyn mannon toe; «geen hunner mag Li
breville levend verlaten.»
,Een der mannen echter gaf aan die roep
stem geen gehoor.*
«Het was Jean Houdance, die zyne doch
ter zocht.*
«Terwyl het moorden aan de andere zyde
van de kolonie opnieuw werd voortgezet,
drong hy de hut van den ouden Pierre bin
nen, waar hy, evenmin als in de andere
blokhuizen, een levend wezen rond. Toen rped
hy naar het groote blokhnis midden in het
dorp. De deur stond open en luide angst
kreten klonken in zyn ooren. IJlings sprong
hy van zyn paard en drong het blokhuis
binnen. Do gezamenlijke vrouwen eu kinderen
waren hier bijeen, die luide angstkretou slaak*
ten. Midden in het vertrek lag dö predikant
Bonleau met verpletterden schedel, terwyl
diens moordenaar met een bloed druipende*
tomahawk voor hem stond. Het was Hiakowa.
Met ruwe vuist tilde hy de bewustelooxe
Ninette van den grond en trachtte met zya
buit te ontvluchten, doch Jean Houdance
versperde hem den weg. „Heidaar, knaap,"
riep do Trapper uit, met eeno stom die raa
woede beefde„nu zullen wy eens afrekenen."
Zyn buks achteloos terzyde werpend, sprong
Houdance als een woedende tjjger op Hiakowa
los en omknelde met zijn yzeraterke armen
diens lichaam. Alle pogingen van bot opper
hoofd, om zich uit die vreeselyke omarming
los te wringen, mislukten, ofschoon hij Hou
dance hevig in den arm beet, zoodat hét blosd
er uitsprong. Steeds vaster omknelde hy zya
slachtoffer de tomahawk gloed nit de krach-
telooze hand van het opperhoofd diens oogea
puilden uit hunne kassen men hoorde een
kort gesteun toen een dof gekraakea
de Trapper wierp een lijk op den grond
hy had de ruggegraat zyns vyands in tweeëa
gedrukt.
Ninette sloeg nu de oogon op en herkende
haar vader. Met een kreet van blydsohap
zonk zy aan zyn borst. In het oog van den
yzersterkon, onbuigzamen man blonk eea
traan.
(Wordt vervolgd.)
