KLEINE COURANT
't Vliegend Blaadje
voor Helder, Texel, WIerIngen en Anna Paulowna-
HET TESTAMENT.
No. 3508.
Zaterdag 23 Maart 1907.
35ste Jaargang.
Uitgevers: BESEHOUT Co., te HELDER.
Uit het Buitenland.
n.D,
Nieuwsberichten.
mi
Bureau: Spoorstraat
Telef. 59.
Bureau: Konlngstr. 29.
Interc.-Telef. 50.
Abonnement
Vliegend Blaadje p. 3 m. 50 ct., fr. p. post 75 ct., Boitenl. f 1.25
j t Zondagsblad 37®45 0.75
a J Modeblad 55 80 >0.90
i5 Muzik. Bloemlezing» »c60»»»»85» 0.90
Voor 't Buitenland bg vooruitbetaling.
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Bureaux: Spoorstraat en Koningstraat.
Aavertentlèn
van 1 tot 4 regels 25 Cent.
Elke regel meer6
Bewjjs-exemplaar21/t
Vignetten en groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux. bezorgd zijn.
Eerste Blad.
Aan onze abonné's buiten
de gemeente wordt beleefd
verzocht 't verschuldigde abonnementsgeld
Vliegend Blaadje en Zondagsblad le kwar
taal 1907 te willen overmaken per Poet
wissel of in postzegels vóór 5 April)
zullende anders daarover met 5 cents ver
hooging per post worden beschikt.
Postwissels voor dat doel behoe
ven slechts met een zegel van 2x/a Ct.
beplakt te worden.
Eindelek heelt Stolypin, de Russische mi
nister-president, zjjn lang gewachte regeerings-
verklaring aan de Doema voorgelegd, 't Is
een heel stok met beschouwingen, beloften,
plannen.... en een aanvraag om geld. Zeer
juist wjjst de minister op het verschil tus-
schen nieuwe wetten in staten die reeds lang
een vertegenwoordigend regeeringsstelsels heb
ben en een land, dat in een toestand van
wedergeboorte verkeert, als Rusland. Nood
zakelijk is dat beginsel vastgesteld geworden
ter bepaling van de rechten van den Staat
en van het individu. Na een opsomming der
wetten uitgevaardigd vóór het bijeenkomen
der Doema en die haar thans ter behande
ling zollen worden gegeven, wijst de regee
ring op de noodzakelijkheid van landwetten
domeinen zullen aan de boeren worden afge
staan. Voorts zullen komen wetsontwerpen
betreffende de vrijheid van geweten en on
schendbaarheid van het briefgeheim, onschend
baarheid van den persoon, behoudens, wat
de twee laatste betreft, de rechterlijke be
voegdheid. De verbanning langB administra
tieven weg wordt afgeschaft, de uitzonderings
wetten zullen belangrijk worden gewijzigd.
Het justitiewezen zal hervormd worden. De
orthodoxe godsdienst zal de bevoorrechte
blijven zonder dat inbreuk zal worden ge
maakt op de rechten der andere gezindten.
Wat de arbeiders-quaestio betreft meent
de regeering dat werkliedenbeweging ten doel
heeft verbetering van het lot der arbeidende
bevolking. Ze zal zich derhalve onthouden
van iederen maatregel om die beweging te
versterken of tegen te gaan. De gemeenschap
zal echter tegen ongeregeldheden beschermd
worden.
Verder bestaat het plan voor eene verze
kering van invaliede en zieke arbeiders en
voor den aanleg van sporen in Europa en
naar het verre Oosten.
Voor dat alles moet natuurlijk geld zijn
Rusland moet daarbij zijne eer als groote
mogendheid ophouden. Aangekondigd worden
eene inkomstenbelasting en wijziging van de
successiebelasting. Een gedeelte der belasting
wordt ter beschikking gesteld van de organen
van zelfbestuur.
De regeering is bereid tot groote krachts
inspanning; zy rekent op de medewerking
der Doema.
De verklaring der regeering werd door de
groote meerderheid stilzwijgend ontvangen
de rechterzijde alleen kwam met bijvalsbe
tuigingen.
Thans 1
kwam het debat. De socialist
Zereteli valt de regeering aan over de instel
ling der veldkrygsraden en de kneveling der
De verbetering van het lot der boeren
et ernstig gemeond de fabriekseigenaars
zullen er het beste bij varen. Verschillende
sprekers van de rechterzijde trachtten de
Doema te bewegen met de regeering te
arbeiden en hare revolutionnaire denkbeelden
te laten varen. Er werd een motie voorge
steld om het vertrouwen in de regeering uit
raarin de houding der vroegere
i wordt veroordeeld.
Minister Stolypin verklaarde dat de Doema
volgens de wet niet bestaat uit rechters en
dat op de ministersbank geen beschuldigden
zitten. Zjj weet dat autoriteiten zich wel
aan willekeurige handelingen schnldig
en zal zich verhengen wanneer
die aan 't licht brengt.
De Kadetten stelden daarop eene eenvoudige
orde van den dag voor, met welke verschil
lende redenaars verklaarden in te stemmen.
Met groote meerderheid werd na een leven
dig debat besloten over de verklaring van
Stolypin eenvoudig tot de orde van den dag
over te gaan en te bepalen dat de zittingen
van de Doema den volgenden dag zouden
voortgezet worden.
Een verschil met de vorige Doema is er
dus al. Die nam onmiddellijk een motie van
wantrouwen aan, maarwerd ook naar
hnis gezonden.
Ingezonden.
Geneeskundige Armverzorging.
Dezer dagen kwam mjj in handen het
«Verslag van de bevindingen en handelingen
der Gezondheids-Commissie ingesteld voor
de gemeente Helder, in hot jaar 1906".
Daar trok o.m. het meest mijn aandacht
Hoofdstuk Vin.
't Is een publiek geheim, dat over de be
handeling, door de Doctoren, belast met de
armenpractijk, niet altijd met lof wordt ge
sproken.
Doordat we met de oorzaak daarvan, in
den regel, niet op de hoogte zijn. is dat oor
deel vaak scherp. Ook hier zou 't spreek
woord .alles begrijpen is alles vergeven",
zeer goed op z'n plaats zjjn. Io genoemd
Hoofdstuk b.v. lezen we, dat de dokter met de
armenpractyk belast daarvoor ontvangt plus
minus 10 cent per visite. Niemand zal beweren
dat genoemd bedrag, zelfs aan den meest be
scheiden eisch voldoet.
Wanneer we nu in 't oog houden, dat
onze maatschappij ieder individu er toe dwingt,
het matrieele vraagstuk niet te vergeten, dan
zal men billijker wjjze moeten toegeven, dat
de wetenschappelijke mensch, die zoo karig
wordt betaald, Diet altyd en onder alle om
standigheden opgewekt kan zyn. Voeg daarby
dat de matrieele nood van hen, die gratis
geneeskundige hulp krjjgen, bjjna altyd van
dien aard is, dat de voorschriften door den
dokter gegeven, met den besten wil, vaak niet
kunnen worden nageleefd.
Wanneer we de genoemde oorzaken niet
op den achtergrond schuiven, zal men in vele
gevallen, de gemoedstoestand van den dokter
kunnen verklaren. Om hierin althans eenige
verbetering te brengen, wil de commissie de
vrijgevigheid der nit te geven bowyzen voor
kostelooze geneeskundige behandeling beper
ken. Om dit te bereiken geeft zy den raad
Stel onafhankelijke, niet-neringdoende wijk
meesters aan. Met dit laatste nu zy men vooral
voorzichtig 1 De aangestelde wijkmeester mag
zich beslist niet laten beïnvloeden door de
meening der Commissie, n.1. ,dat men nogal
vrijgevig is geweest met het uitreiken van
bewyzen, van recht op vrjje geneeskundige
behandeling." De wijkmeester dient zich nauw
keurig op de hoogte te stellen met de nooden
en behoeften van den aanvrager(ster). Dit
alles zal tjjd en moeite eischen, maar dat zal
de functionaris zich moeten getroosten, want
hoezeer wjj er tegen zyn dat dootor en ge
meente worden overlast, toch mogen wy aan
den anderen kant niet toelaten, dat er gevaar
taat, dat de armsten ook hier weer de dupe
worden. Geschiedt de aanstelling niet met de
meeste zorg, dan loopen we inderdaad gevaar
voor wat biervóór wordt geuit, en dat is zeer
zeker niet de bedoeling geweest van de Com-
sie bjj het opstellen van Hoofdstuk VIII.
J. W.
Helder, 22 Maart 1907.
In den op Zondag 18 Maart te Bever
wijk gehouden Schaakwedstrijd, behaalde
onze plaatsgenoot, de heer J. Quant, in
de 3de klasse den lsten prjjs, zijnde een
zilveren medaille.
Vaderland en Oranje.
De Onderofficiers-Vereeniging voor land
en zeemacht .Vaderland en Oranje" hield
ter gelegenheid van haar S5-jarig bestaan
Zaterdagavond 1.1. in .Casino" een feestelijke
vergadering. By het binnentreden der zaal
merkte men terstond, dat er iets buitenge
woons op til was. By den ingaDg moest men
door groen en vlaggen heen, vreemd uitge
doste personen heetten de feestgangers wel
kom en stelden hun een f eestcourant ter hand,
terwyl zy den dames bovendien een bouquetje
vereerden. Er heerschte een echt feestelijke
stemming.
Omstreeks kwart over achten opende de
Voorzitter, de sergeant-majoor der Art. J. V.
ia 't Veld, de bijeenkomst met een toespraak,
waarin hjj een welkom toeriep aan de leden
met hunne dames, aan do bestuurders van
vriendschappelijke vereenigingen en in 't bij
zonder aan de aanwezige officieren. Daarna
herinnerde hy er aan, dat in Maart 1872 de
vereeniging was opgericht met het doel om
feestavonden te organiseeren en om den ka
meraadschappelijk en geest aan te kweeken
tusschen de onderofficieren van land en zee
macht. De vereeniging had in den loop van
35 jaren tijdperken van bloei, maar ook van
tegenspoed. Zoo verlieten na een bestaan van
10 jaren de onderofficieren der zeemacht en
die der infanterie de vereeniging en richtten
//Admiraal de Rujjter" en .0. V." op. De
vriendschapsband bleef evenwel bestaan. Spre
ker eindigde met de beste wenschen voor den
bloei van V. en O" en met de verzekering,
zoo er bangere tjjden mochten aanbreken en
de vrede in ons land mocht verbroken wor
den, de leden met ernst hun plicht zouden
vervullen als goede zonen van Vaderland en
Oranje.
Na deze toespraak ging het scherm van
het tooneel omhoog en vertoonde zich een
fraai tableau, zjjnde een symbolische voor
stelling van de vereeniging //Vaderland en
Oranje", waarbjj op den voorgrond trad de
verbroedering van land- en zeemacht. Dit
tableau, verlicht door bengaalsch vuur, werd
daverend toegejuicht.
Hieroa voerde de Voorzitter van .O. V.",
de adjndant-onderoff. Westra, het woord om
de vereonigiog geluk te wenschen met baar
jubilé. Hij bood »V. en O." een fraaien krans
aan en wenschte, dat de goede verstandhou
ding van blyvenden aard mocht zijn. Een
driewerf hoeravolgde op deze speech.
Vervolgens werd, zooals het programma
het uitdrukte, door een Spectakel Specialitei
ten-Gezelschap een alleraardigst programma
uitgevoerd. Tal van voordrachten en duo's,
de een'nog leuker dan de ander, werdon ten
beste gegeven, gymnastische oefeningen
aan 't rek, staafoefeningen, enz. werden roo
keurig uitgevoerd, als we zelden zagen,
het blyspel .Leen me je vrouw" ten tooneele
gebracht, muzieknummers door een orkest,
onder leiding van den heer De Groot, wissel
den de werkzaamheden af en verhoogden de
feestvreugde. Om 12 uur verlieten wij .Ca
sino", doch toen was het programma nog niet
afgewerkt. Wy twyfelen er evenwel niet aan
of het overige deel was even amusant. Ook
het bal zal den talrjjken bezoekers wel veel ge
noegen hebben verschaft.
Beroepen bg de Ned. Herv. Gem.
te Culemborg (toezegging) dr. A. L. Th.
van der Ven, predikant te Eindhoven,
vroeger alhier.
Luitenant Nix opgehaald.
Woensdagmorgen ie te Billegom bij het
pakhuis van den graanhandelaar Van Wa-
veren het ljjk opgehaald van den sinds
eenigen tjjd verdwenen luitenant Nix, Het
had een groote wond aan het hoofd. De
schaatsen hingen nog aan een knoop van
den mantel. Uit de papieren in een porte
feuille aauwezig, kon de identiteit van het
lgk bewezen worden.
Anna Paulowna, 18 Maart 1907.
De afd. Anna Paulowna van den Bond
voor Staatspensionneering hield Zaterdagavond
16 Maart, eene vergadering in de .Vlas- en
Korenbeurs". Niet velen waren aanwezig. Na
opening der vergadering door den voorzitter,
trad als spreker op de heer Den Broeder
van Amsterdam. Na in groote trekken de
geschiedenis van de verzekering geschetst te
hebben, besprak de heer Den Broeder den
toestand van den ouden werkman, om daarna
de vraag te beantwoorden: //Waarom Staats
pensionneering
j Verschillende stelsels in 't buitenland v
den besproken, aangetoond werd, dat parti-
I culier initiatief onmogelyk is waarna uiteen-
gezet werd waarom de bond Staatspensioen
voor iedereen wil, zonder premiebetaling. Het
I benoodigde geld kan gevonden worden uit
j successierechten in de zylinie, progressieve
j belasting. Bovendien zou by invoering van
Staatspensionneering veel geld bezuinigd wor-
f don op particuliere en kerkoljjke liefdadigheid
j en armbestuur.
Hierna ging spreker na de critiek van de
.Christen-Democraat" op den Bond, waarvan
de conclusie wasrdit blad heeft wel be
schuldigd, maar niets bewezen". Een harte-
Ijjk applaus volgde op deze rede. Een der
aanwezigen vroeg: neemt de Bond toe of af.
Spreker toonde uit de officieële cjjfers aan
dp.t de Bond steeds toeneemt in ledental en
in aantal af deelingen.
Op de vraag, wanneer zal Staatspension
neering er zyn, was moeiljjk een beslist ant
woord te geven, doch de geschiedenis toont
aan, dat alle grootsche zaken langzamerhand
veld winnen om ten slotte tot stand te komen.
Zoo ook hier. De ontwikkeling dwingt daar
toe.
De voorzitter bedankt den Bpreker voor
zjjne schoone rede en sluit de vergadering.
Een eigenaardige maatregel.
De politie te Amsterdam heeft een maat
regel genomen, die den bekenden inbrekers
of verdachten individuen de uitoefening van
hun handwerk niet bepaald vergemakkelijkt.
Zoodra n.1. een politie-dienaar 's nachts
een der bekende beruchte sujetten op
straat aantreft, wordt hg medegenomen,
gehoord en gefouilleerd.
Zoo werd heel wat inbrekersmateriaal
in beslag genomen. De maatregel, aldus
vernamen wjj, wordt onverbiddelijk op alle
als dieven, inbrekers en kwartjesvinders,
beruchte personen toegepast en voldoet
dermate, dat menigeen van hen zich 's nachts
niet meer op straat waagt.
De diefstal van f 55.000
Er schgnt eenig licht te komen in de
/iuisternis. De directie der Nederl. Fabriek
van Werktuigen en Spoorwegmaterieel te
Amsterdam, ontving namelgk eenige dagen
geleden een ongeteekend schrgven, waarin
aanwijzingen werden gedaan, die kannen
strekken tot het opsporen van de vermoe
delijke daders der brutale berooving van
den looper der fabriek. Per advertentie
noodigt de directie der fabriek den schrij
ver of de scbrgfater (want de hand waar
mede de brief geschreven was, kon ook,
die eener vrouw zjjn) uit, zich bg haar
bekend te maken. Deaverlangd wordt ge
heimhouding verzekerd- De brief bevindt
zich in handen der justitie.
Het is niet de eenige, die de directie
der fabriek gekregen heeft in verband met
deze berooving. Zjj ontving er ook een
van eeD... kaartlegster, die zich sterk maakte
den dader of de daders door middel harer
kunst te kunnen opsporen.
De directie is op dit aanbod echter niet
ingegaan.
De looper is hersteld van den schrik,
dien de berooving hem veroorzaakt heeft
en doet weer dienst.
Stuurlieden-Examens.
's-Gravenhage, 20 Maart. Geëxamineerd
7 candidaten. Geslaagdgroote stoomvaart
lste stuurmanG. Smit, S. J. Graaf Yan
Limburg Stirum 3de stuurmanR. Krom
hout, Rab, W. J. van der Horst.
De ramp van de „Berlin".
Naar men meldt, heeft Z. K. H. de Prins
der Nederlanden aan alle leden der be
manning van het loodsvaartuig te Helle-
voetslais, van de reddingsboot President
van Heel, van de vlet en van de sleep
boot >Wodan«, met welke beide laatste
nachtelijke redding gedaan is, fraaie foto's
gezonden van de pier en van het wrak
van het stoomschip »Berlin«. De foto's
worden bljjkens het onderschrift ter her
innering aan 22 Februari 1907 aangebo-
en »als persoonlijk bljjk van 's Prinsen
groote waardeering van de uitnemende
plichtsbetrachting en menschlievende wijze
van optreden bg het redden van schip
breukelingen van het stoomschip »Berlin
aan den Hoek van Holland*.
Deze opdracht is door Z. K. H. onder
teekend.
De stille redsters.
De »Stand.« schrijft:
Zal bij het huldigen Yan de redders aan
den Hoek, ditmaal ook aan de verpleeg
sters gedacht worden
Sperling en zjjn makkers hebben de ge
redden van 't wrak gehaald, maar de ver
pleegsters hebben 't reddingswerk voort
gezet en voleind.
Zonder haar trouwe toewjjding en ener
gieke volharding ware allicht voor meer
dan één der schipbreukelingen de redding
doelloos geweest.
Zonder een oogenblik aan zichzelf te
denken en zonder te vragen naar rust,
hebben ze dagen en nachten aan de sponde
der geweldig aangegrepenen gewaakt, en
het loon is haar geschonken. Niet één be
zweek.
Zei ven vragen ze dan ook om geen an
der loon, maar hierin staan ze met Sper
ling en zijn getrouwen gelijk. Ook voor
haar was de schoonste bekroning van haar
toewijding de eindelijk gelukte redding.
'laar als dan nu in meer dan ééo kring
de behoefte spreekt, om den redders te
toonen, op wat prjjs men hnn moed, hun
toewgdiog en volharding stelt, laat er dan
ook om de verpleegsters gedacht worden.
We zeggen dit niet uit valsch feminisme.
Maar omdat niets zoo hard is, dan bg
het publiek en bg autoriteiten te bespeu
ren, dat het stille werk en de toewijding
van de binnenkamer achterstaat bg het
reddingswerk, dat ieder zag.
Een vierling.
Het echtpaar Van Beek, aan de Birkt
bg Amersfoort, dat reeds vjjf kinderen
heeft, werd Woensdagnacht verblijd door
de geboorte van vier flinke jongens. Moeder
en kindertjes zjjn heel wel.
Bjj advertentie in het N. v. d. D.
wordt gevraagd.... een »fatsoenlgke Vrou
welijke Koetsier (Cochère), flink persoon,
goed kunnende rjjden en om de geheele
verzorging eener Epuipage op zich te ne
men. Loon nader te bepalen."
De Ruyter-feestviering te Vlissingen.
Morgen sullen aan den voet van het stand
beeld van De Rnyter kransen of andere
huldebljjkon worden nedergelegd voor zoover
tot dusver bekend door het gemeentebestuur,
namens „Onze Vloot", door het Belgisch
loodswezen, het personeel van het eskader
oorlogsschepen en „Pro patria" van Rotter
dam. By het huldeblijk van 't eskader zal
een muziekkorps der Koninklijke Marine
tegenwoordig zyn.
Voordat door prins Hendrik de eerste steen
wordt gelegd van de De Rnyterschool zal
door prof. dr. F. J. L. Kramer, directeur van
het Huisarchief, een rede en door mr. J. Smit
Az., voorzitter der vereeniging „Zeevaart
school", een toespraak gehonden worden.
De boottocht, waaraan elf sloepen zullen
deelnemen, zal voorstellen de aankomst van
den Admiraal en Generaal M. Az. de Rnyter
te Vlissingen op 15 Aug. 1666.
Ten stadhnize wordt De Rnyter ontvangen
door den baljuw, burgemeester, schepenen en
den raadpensionnaris Cornelis de Wit, die
toespraken houden zullen.
Te 7.30 zullen de oorlogsschepen, die by
de aankomst van den prins om 12.15 in hot
verbreed kanaal liggen en salnntschoten lossen,
geïllumineerd worden, 's Avonds hebben volks
concerten plaats.
Te 6.30 neemt de maalt jjd in het Grand
Hotel dat door het bestuur der Zeevaartschool
aan den. Prins en genoodigdon wordt aange
boden een aanvang.
Uit Amsterdam schryft men
Wy hebben dezer dagen eens nagegaan
welke de Rnyteriana het Nederlandsch Museum
voor geschiedenis en kunst, gevestigd in don
linkervleugel van het Ryksmugenm bezit. Groot
is het geheel dier voorwerpen niet, maar toch
zyn er wel eenige zaken by die in deze de
Ruyter-dagen de aandacht sullen trekken, als
men weet waar ze te vinden zyn.
In de zoogenaamde Zilverzaal wordt, in een
glazen vitrine, bewaard de groote gouden
Chattam-beker. Do platte deksel is aan de
bovenzyde versierd met het wapen van
Holland.
Een ander deel der do Ruyteriana is to
vinden in het z.g. Fragmentengebouw, en wel
in de zaal der provinciale kleederdrachten.
Wy zagen er:
de z.g. kroon van den koning van Ardra,
door de Ruyter, volgens overlevering, veroverd
een wandelstok met ivoren knop, door hem
gebruikt
een hem toebehooronde scheepsklok
een sabel met lederen schede, door de Ruyter
gewoonlyk gedragen
een rapier met rjjk gesneden bloedkoralen
gevest, aan de Ruyter geschonken door den
onderkoning van Napels in 1676
een kommandostaf van schildpad, de gouden
knoppen met topazen bezet, hem vereerd
namens Karei II, koniDg van Spanje, door
markies de los Velez, onderkoning van Napels,
op 17 Febr. 1676
een sabel door de Ruyter veroverd in een
gevecht tegen de Algerynsche zeeroovers bjj
Salee, in October 1655
een sabel door hem veroverd op den Fran-
scheu vrijbuiter, kapitein La Lande, in de
nabjjheid van Corsica, op 28 Februari 1657
een gouden medaille
een commando-staf van het gouvernement
ter kuste van Guinea
twee kussensloopen, behoord hebbende tot
den inboedel van den admiraal, en aan boord
gebruikt
een brief door de R. eigenhandig geteekend
een brieventaach van de R. Aan de bin
nenzijde is met gouddraad gebordaord de
Ruyter
een gedeelte van zjjn geslachtslijst
een groot stoelkossen, waarop zyn wapen
geweven is
en eindelykeen roodfiuweelen mats, met
paarlen bezet, gediend hebbende voor de
hertogskroon, aan de Ruyter vereerd door
Karei II, koning van Spaiye.
Hulde aan Admiraal M. A. de Ruyter.
Niet alleen van Vlissing's toren
Wappert thans de driekleurvlag,
De oude geestdrift schynt herboren
Op deez' heugeljjken dag.
Vry Neêrland's dundoek wappren,
Hem ter eer, die voor haar streed
En te midden zyner dappren,
Wondren voor 'slands vrijheid deed.
Glorierijk meldt 's lands historie
Ons de Ruyteris heldenda&n.
Onverwelkbaar is zjjn glorie;
Nimmer kan zjjn roem vergaan.
Hy, de held der Nederlanden,
Groote zoon van 't voorgeslacht,
Wordt zelfs aan de verste stranden.
In deez' stond met lof herdacht.
Vlood ook reeds een drietal eenwen
Sinds de held aan 't Scheldestrand
Werd geboren, 't Puik der Zeeuwen,
Werd de redder van zjjn land.
Dankbaar willen wy hem eeren,
Huldigen, met bly gemoed.
Neêrland blyft hem hoog waardeeren,
Zoo aan wal als op den vloed.
W. M. Tz.
FSTJIXjXJHTOIT-
Er werd geklopt zoo aarzelend, alsof
de vinger, die klopte, deze beweging liever
had vermeden dan ze nit te voeren.
Een heldere stem riep: «Binnen!"
De hengsels knarsten. By het hooren van
dit onaangename gelnid keerde een blond
meisjeshoofd zich naar de denr, om den per
soon te zien, die op een zeer ongelegen
oogenblik haar kwam storen in het lezen van
een roman.
«Goeden dag, juffrouw Martha 1"
Zjj kleurde, sloeg het boek dicht en stond
eenigezins verlegen van haar stoel op.
//Goeden dag, mynheer Jordanl"
De zon speelde door de bladeren van het
klimop der varanda en een paar stralen ver
lichtten het gelaat van het meisje met gou
den gloed.
Het burgerlijk, eenvoudig gemeubileerde
vertrek met zyn veelkleurig tapyt en de ver
gulde vazen, gevuld met ruikers kunstbloe
men, scheen op den binnenkomende geen be-
huglijken indruk te maken; integendeel, by
eiken voetstap, die door zjjn krakende laar
zen in de heerschende stilte zoo duidelijk
hoorbaar waren, kreeg zyn gelaat somberder
uitdrukking.
«Neem mjj niet kwaljjk", sprak hy, toen
hy op eenigen afstand van het meisje bleef
staan. «Is uw moeder thnis
„Ja, dat wil zeggen, zy is in de keu
ken. Zal ik haar roepen?" Is n niet wel,
mynheer Jordan?
«Neen of ja! Ik weet het werkelyk
niet", antwoordde hy, terwyl hy de rechter
hand tegen do slapen drnkte.
«Ik kan 's nachts niet goed slapen", voegde
hy er met een gedwongen glimlach by.
«Ah, den waakhond van onzen buurman,
den boomkweeker", viel zjj snel in«dat is
een afsehowelyk beest. Ik hoor hem soms
ook wel."
«O, die hond heeft er geen schuld aan",
sprak hy aarzelend. «Kan ik nw moeder spre
ken Het ligt mjj een beetje zwaat op het
hart".
Een trek van wrevel of van teleurstelling
werd een oogenblik op haar lief gelaat zicht
baar.
«Wel zeker", antwoordde 3jj en na het
boek uit de haDd gelegd te hebben, ging zy
heen.
Eenige minuten later kwam zjj terug, voor
afgegaan door hare moeder, over wier breede
schouders zjj met gehuichelde onverschillig
heid heenglnnrde naar den jonkman, wiens
verlegenheid zich oploBte in een bitteren
glimlach.
«Wel mynheer Jordan, wat is er van uw
dienst?" vroeg juffrouw Schnitzor met een
veelbeteekenenden blik naar den wandkalen-
der, die als een aanmaning voor hare hnur-
ders boven de sofa hing. //U brengt zeker de
huur? Hm? Het is van daag de tweede mjjn-
heer!»
«Helaas, die breng ik niet, omdat ik ze
niet brengen kan», antwoordde hy aarzelend.
«Tenminste op dit oogenblik heb ik niet zoo
veel geld in kas. Als u een beetje geduld
wilde hebben*.
«Ja, ziet n*, viel juffrouw Schnitzer hem
met zekere spottende welwillendheid iD de
rede «dat is gemakkelijk gezegdgeduld heb
ben! Iedereen kan wel komen om mjj go-
duld aan te raden. Maar belasting en repa
ratie en wat er verder bjj een hnis komt
kjjken, betaal ik altyd prompt. En wy heb
ben toch eten en drinken noodig Martha cn
ik. En kleeren moeten „ij ook hebben en
brandstof, niet waar? Van schoenwerk en
loon voor de dienstbode zal ik maar niet
spreken. En dat alles moet ik van de huur
betalen. Als de hoorders mjj echter niet met
geld, doch met mooie woorden betalen, dan
ziet het er slecht voor mjj uit.'
Onder het aanhooren van deze woorden
had hy de vniBten gebald, ak onderdrukte
hy een hevige smart.
«Ik zal u wel betalen, juffrouw Schnitzer.
Maar ik had de vorige maand vergeten den
kleermaker te betalen, die mjj dit winter-
costunm geleverd heeft. Ik ben nog zoo wei
nig gewoon aan nanwkenrig rekenenen
aan verzoeken» voegde hy er by.
«Nu, dat leert men wel, als de nood aan
den man komt" zei de dikke juffrouw, dit
maal zonder een blik naar den kalender. «Ik
heb anders niet over n te klagen. Ge ver
richt uwe bezigheden en verdient uw brood,
cn ge zjjt ook huiselijk genoeg. Welnu, als
er toch een wachten moet, dan kan ik even
goed wachten als de kleermaker, misschien
beter dan hy. Goed, dan stellen wy het op
den eersten van de volgende maand, myn
heer Jordan, of vroeger, als ge het geld
hebt.»
Hy knikte.
«Ge zult geen dag langer behoeven te
wachten dan ik noodig heb om het geld bjj<
een te krjjgeD. Mjjne lessen
«Martha heeft, helaas, geen nat van muziek
of schilderkunst, anders zon het by mjj op
de kosten niet aankomen.'
z/Ik waardeer bjjzonder uw verlangen om
mjj te ondersteunen, juffronw Schnitzer»,
zeide Jordan, zyne gevoeligheid het zwjjgen
opleggende. «Kunt ge mjj misschien zeggen,
of de naam van mevrouw Von Karstenbrook
u bekend is?*
«Nu, dat zou ik meeuen, dat zou ik mee-?
nen!" riep zjj levendig. «Wat...»
«Ik ben bjj haar aanbevolen als teeken-
onderwjjzer en om met een muziekinstrument
haar zang te begeleiden.»
«Wel, daar mag u wel bly om zjj'nl Nu
ben ik er zeker van, dat ge wel zult voor
uitkomen. Heb je dat gehoord, Martha
Mevrouw Von Karstenbrook! Die heeft om
gang met heel veel menschon. En daarby is
zy een zeer mooie vrouw."
Het meisje, dat tot dusver met neergesla
gen oogen had gestaan, bloosde plotseling tot
in den hals.
«Naar men zegt, wil zjj weer gaan trou
wen», zeide zjj snel.
«Is zjj dan weduwe?' vroeg Jordan, zon
der veel belangstelling te toonen.
«Sedert anderhalf jaar. Weet je wel, Mart
tha, als men dien man bjj zjjn leven gezien
heoft, dan kan men het haar niet kwaljjk
nemen, dat zjj nog eens aan iets beters denkt.
Dat is natnurljjk kind? De oude Karsten
brook zat in zjjn rjjtuig als een bundel lap
pen. Zjjn gezicht was zoo geel als een citroen.
Afschuweljjk! En zjj er naast als een roos.
Dat is toch zoo, niet waar, kind?»
«Ja moeder, als een roos*, zei Martha
zacht.
«Van die dame kunt ge ruime betaling
verlangen,» vervolgde de moeder. «Die heeft
geld en geeft het ook nit. Mjju aanstaan
de schoonzoon «wel wat is dat, wat is
er dan om te plnizen aan je schort of om
tranen in de oogen te krjjgenl* riep de
zwaarljjvige vr >uw misnoegd en tevens ver
baasd. «Denk je dan, dat mynheer Jordan
al Diet reeds lang lont geroken heeft? Het
iB de zoon van onzen buurman, den bloem-
kweeker, mijnheer! En dan ben je nu
byna achttien jaar oud geworden om Diet aan
trouwen te denken? Wel, zeg zelf eens mijn
heer Jordan, is dat niet om verdrietig van
te worden?"
«O, neen, juffrouw Schnitzer'*, antwoordde
Wilfred Jordan met zichtbaar ongeduld. «Dat
is vrouwelijke schaamte, die niet bekennen
wil, hoe gelukkig zjj is. Ik feliciteer u, juf
frouw Martha. En nn zal ik mjj gereed ma-
kon om naar mevrouw Von Karstenbrook te
haan. Ik dank o nogmaals voor het uitstel,
juffrouw Schnitzer.'
«Niet te danken! Niet te danken! Ge zult
mjj wel betalen, zoodra ge kont. Gelukkig
komen er niet elke maand kleermakersreke
ningen. Nu, goeden dag, mynheer Jordan!»
Hjj opende vlug de deur en trok die haas
tig achter zich toe. In het portaaltje bene
den aan de trap bleef hjj een oogenblik
staan om adem to scheppen. Hjj streek de
hand langs zjjn heet voorhoofd, als wilde hjj
een drukkenden last van zich afschuiven en
ging vlug de trap op naar zjjn bescheiden
achterkamer. Dat armoedig gemeubileerde
vertrek zag er al even vreugdeloos uit als het
leven van Wilfred Jordan zelf.
Vroeger I Vroeger l
Hjj sloeg zich tegen het voorhoofd, als
wilde bjj zjjn geheugen op de vlucht jageD.
Maar herinneringen zjjn niet zelden mot
weerhaken bezet, die een bloedende wonde
achterlaten als men ze met geweld uitrukt.
En na de ondervonden vernedering van zoo
even bloedde de wond in Jordan's borst hevig.
«Ik bezit wel kracht om te werken, maar
niet genoeg nederigheid om te ljjden mom-
Eelde hy, terwjjl hjj met bevende hand zijne
leoding voor den spiegel in orde bracht. «Ik
kan wel ontberen, maar niet vragen. Al moet
ik er honger en koude om ljjden, ze zullon
beneden hun geld hebben".
Boven zjjne linnenkast hingen de portret
ten van zjjn overleden ouders. Daarop bleven
zjjn vochtige oogen rusten.
«Ik heb u weinig vreugde verschaft", mom
pelde hjj somber, »Ik verdien de hel, waarin
ik nu gedwongen ben te leven. Kon ik nog
eens van voren af aan beginnen op het tijd
stip, toen ik ophield uw trots te zjjn, dan
zou het heel anders met mjj gaan.
Hjj wierp zjjn mantel om, drnkte den
hoed op zjjn donkere lokken en verliet de
kamer.
Bniten speelde de Novetaberwind met en
kele sneeuwvlokken, die door de heldere
lucht dwarrelden en in de stralen der onder
gaande zon flikkerden als zilveren sterren.
De straten die naar het villakwartier leid
den, waren vol wandelaars. In de fraaiste
winkels verspreidden hier en daar de elec-
trische gloeilampen reeds haar schitterend
licht. Rjjtnigon en tramwagens rolden to
midden van hot straatgewoel voort, terwjjl
ventende kooplieden met luide stem hunne
waren aanprezen.
Wilfred Jordan schonk geen aandacht aan
de vrooljjke gezichten, die hij ontmoettehjj
bemerkte niet, dat de voorbjjgangers hem
aankeken om zjjn regelmatig schoon gelaat
of om den ernst ajjner trekken hjj liep
voort, al sneller en sneller.
(Wordt vervolgd).
