KLEINE COURANT
't Vliegend Blaadje
voor HelderTexelWieringen en Anna Paulowna
No. 3719
Woensdag 7 October 1908.
36ste Jaargang.
Eerste Blad.
Uit het Buitenland.
EEN OOM BUITEN.
Bureau: Spoorstraat.
Telefoon 59.
Bureau: Koningstr. 29.
Interc.-Telefoon 50,
ABONNEMENT:
Vliegend Blaadje p. 3 m. 50 ct., fr. p. post 75 ct., Buitenl. fl.25
:g .Zondagsblad 31' 45, f0.75
i Modeblad 55 80 f0.90
iMuzik.Bloemlez. 60 85 f0.90
Voor 't Buitenland bij vooruitbetaling.
Verschijnt Dinsdag- en Vrijdagmiddag.
Uitgevers: BERKHOUT Co., te HELDER.
Bureaux: Spoorstraat en Koningstraat.
ADVERTENTIEN
Van 1 tot 4 regels25 cent.
Elke regel meer6
Bewijs-exemplaar2'
Vignetten en groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentién moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn.
De Deensclie volksvertegenwoordiging
(iolke ting) is byeen en bespreekt de wel
bekende zaak van den oneerlijken minister
Alberti. De woordvoerder der regeerings-
party had een zeer moeilijke taak toen hij dt
regeering moest verdedigen tegen de aan
vallen. Want het is niet te ontkennen dat
de regeering mede schuld had, zy het dan
alleen misschien door onachtzaamheid. Zoo
werd thans ook als verwijt gericht dat
directie der Nationale Bank reeds voor eenige
jaren den minister van Binnenlandsche zaken
Berg opmerkzaam gemaakt had op onregel
matigheden in de boekhouding der Bóeren-
spaarbank. De minister nam daarvan toen
;niet de minste notitie.
Minister-president Christensen verdedigde
het voorstel uitsprekende „dat de Kamer
krachtig zou meewerken tot verzachting van
de gevolgen van het ongeluk door het mis
dadig bedrijf van Alberti over het land
gebracht". Diep bewogen sprak de minister
er zijn leedwezen over uit dat door Alberti's
zwendelarijen de goede naam van het land
had geleden. De heer Berg verdedigde zich
tegen de op hem gerichte aanvallen. Het
debat wordt nog voortgezet, 't Algemeene
gevoelen is evenwel dat noch voor Christen
sen, noch voor Berg in een nieuw ministerie
plaats zal zyn.
Nu de Bulgaarsclie regeering geautwoord
heeft dat het niet gaat om den Orientspoor
weg, voor zoover die in Bulgarye ligt, terug
te geven daar het geheele volk zich daartegen
verzetten zal on do regeering niet tegen den
uitdrukkelyken en klaarduidelijken wil des
volks kan handelen, moet er natuurlijk iets
op gevonden worden. Want het protest van
ilcn Turkschen zaakgelastigde te Sofia zal
evenmin veel geven, hoewel dat protest door
de Europeesche mogendheden gesteund wordt.
Van vorst Ferdinand zegt mon dat hij
geneigd zou zyn de lijn aan de maatschappij
terug te geven. Om uit de moeilijkheid te
geraken heeft Rusland nu voorgesteld het
vraagstuk vau den Oriënt spoorweg te onder
werpen aan het oordeel van de mogendheden,
die het verdrug vau Berlijn onderteekend
hebben. Frankrijk gaat in op dit voorstel
eu hoeft zyn vertegenwoordigers te Konstau-
tinopel en te Sofia opgedragen zich te
trachten te verstaan met de vertegenwoor
digers der andere mogendheden om te trachten
eene vredelievende oplossing te vinden van
dit geschil tusschen de Porte en Bulgarije.
't Is echter nog de vraag of de Europeesche
mogendheden wel eensgezind zijn in de
Balkan-kwestie. Enge! and blijkt wel eenigs-
zins anders te denken dan vroeger.
Mogelyk is het ook dat de heele Balkan-
znuk die al zoo lang een verzameling vau
kwestio's is dat het op den duur al te ver
velend wordt, eons defenitief en afdoende
geregeld wordt. Uit Parijs wordt namelyk
bericht dat de ambassadeur van Oostenrijk—
Hongarije te Parijs een onderhoud had met
den president dor republiek en minister
Piclion en een eigenhandigen brief meebracht
van keizer Frans Jozef. Deze brief liep over
de zaken in den Balkan. Mogelijk is daarin
ouk sprake van een inlyving van Bosnië en
Herzegowina.
Een goed tpeken voor het vermoeden dat
de kwestie's geen verwikkelingen na zich
zullen sleepen is het dat de toon noch in
Turk8che noch in Bulgaarsche bladen scherp is.
Ook de Grieken in het ryk van den Sultan
toonen zich in den laatsten tijd erg ver-
zoenings-gezind. Een aantal Grieksche gede
legeerden juichten Vrijdag den Sultan op
weg naar de moskee toe en de Sultan toonde
zich zeer ingenomen met die huldebetuiging.
De Grieksche bezoekers vonden te Konstan-
tinopel uon buitengewoon vriendelijk onthaal.
Er werden toespelingen gemaakt op een
verbond tusschen Turkije en Griekenland.
Hot Fransch-Chineescbe geschil ontstaan
door het binnendringen van Chineesche
revolutionnairen in Juni j.1. in Fransch
Indo-China, is bijgelegd. China botaalt
100,000 dollar en het bedrag waarop do
schadeloostelling voor den IJunnanspoorweg
wordt bepaald, het hiernieuwt de mijnrechten,
staat toe dat de spoorlijn doorgetrokken wordt
tot Sianfoe, doch weigert den onderkoning
in rang to verlagen. Nu Frankrijk kan
toch ook niot alles vergen.
N ieu wsber ichten.
HELDER, 6 October.
Zaterdag 3 October is in 't logement
van den heer J. Thijssen aan den Dykstraat
alhier publiek aanbesteed Het bouwen van
een boerenplaats met voorhuis en bybehoo-
rende werken, in 't Koegras gemeente Cal-
lantsoog, voor rekening van den Heer W.
Hoogenbosch aldaar.
Ingekomen 14 biljetten van de heeren
W. de Jong f 8790 Heldeif
J. A. Tninmun 8624 Bergen.
A. Brugman 7800 Winkel.
P. Hoek 7750 Callantsoog.
S. Overtoom 7500 Schagon.
Kaay Keizer 6745 Lutjewinkel.
J. Korsen 6690 Koegras.
H. Jonker 6655 Oudesluis.
G. Pluvier 6597 Schagerbrug.
Gebrs. Boekei 6525 Oude Niedorp.
Corn. Smit 6500 Koegras.
Jan Smit 6480 id.
G. Laagland Winder .6129 id.
J. Verhous .5914 Helder (gegund).
Schilderwerk.
J. Krans f 450 Anna Paulowna.
J. A. Tuinman «316 Bergen.
W. Zargeveld 315 Oude Sluis.
G. Pluvier 290 Schagerbrug.
J. Smit 277 Koegras.
P- Kuit 275 id. (gegund).
Het Witte Kruis.
De afdeeling Helder van de Noord-Holl.
vereeniging „Het Witte Kruis" hield 1.1. Vrij
dagavond, onder leiding van den lieer C. S.
Jaring, in /JL'ivoli" een vergadering.
Nadat de vergadering was geopend en de
notulen waren gelezen, deelde do voorzitter
mede, dat aan den magazijnmeester D. Rens-
hof, wegens vertrek naar elders, eervol ont
slag was verleend en in dieus plaats was
benoemd de hoer C. J. E. van Olm. Vorder
werd medegadeeld, dat op verzoek als blijk
van belangstelling aan de Witte Kruiston-
toonstelling te Hoorn een bijdrage was ver
leend. Aan de uitnoodiging van eenige al-
deelingen, om deel te nemen aan een fede
ratie van Witte Kruisafdeoliugen in Hollands
Noorderkwartier, om zoodoende moer kracht
te kunnen uitoefenen, had het Bestuur afvvy-
zend geantwoord, op grond, dat voor een
groote afdeeling, als Helder, daarvoor geen
aanleiding bestaat. De vergadering hechtte
hieraan hare goedkeuring.
De beschrijvingsbrief voor de algemeene
vergadering, die lieden te Amsterdam wordt
gehouden, werd behandeld en gaf weinig stof
tot bespreking. De te kiezen afgevaardigden
kregen vry mandaat, doch moeten bij de ver
kiezing van hoofdbestuursleden hun stem uit
brengen op de heeren Mr. H. J. C. van
Tienen te Zaandam (aftr. lid), Jhr. J. A.
Hoeufft te Amsterdam, W. D. Haitsma Mu
iier te Spaarndam en W. C. Visser to Nieuwe
Niedorpen voor de commissie van behoor
voor het herstellingsoord ,Heideheuvol" de
heeren B. W. Blijdonsteyn. Mr. E. Philips,
D. van Leijden, Jhr. J. A. Hoeufft en mei.
E. Stoffers.
Tot afgevaardigden naar de algemeene
vergadering werden benoemd de heeren G.
de Ven en M. H. J. Groenendijk en tot hun
plaatsvervangers de heeren P. de Geus en
H. de Boer.
Aangewezen werden tot leden van de com
missie tot het nazien der rekening van den
penningmeester de heeren F. Sant, J. Kluin
en H. Roukens.
Als bestuursleden waren aan de beurt van
aftreding de heeren P. de Geus en J. Spruit,
die niet herkiesbaar waren. Nadat de voor
zitter eenige waardcerende woorden aan de
aftredenden had gebracht voor al hetgeen zy
in het belang der afdeeling hadden gedaan,
werden ter hunner vervanging gekozen de
heeren M. H. J. Groenendijk en S. Rijkes.
Hierna niets meer aan do orde zijnde, werd
dc vergadering gesloten.
De warmte.
Het Kon. Ned. Meteorologisch Instituut
tc De Bildt doet de volgende mededeeling
De maximum temperatuur Vrijdagmiddag
2 October te De Bildt waargenomen, 26.1
gr. Celsius, is de hoogste welke sinds 1849
te Utrecht, De Bildt, in October werd op-
geteekend en overtreft den vroegeren hoog-
stcn stand voor deze maand, 24,8 gr. C. op
5 October 1886, met 1.3 gr.
Alleen op 1 tot 4 Juni cn op 21—26 Juli
zijn dit jaar hoogere temporaturen voorge
komen.
Zeldzaam.
Te Schagen zijn in de maand September
geboorte- noch sterfgevallen voorgekomen.
De laatste aangifte van eene geboorte was
op 11 Augustus.
Rijwielen huren en ze beleenen.
Donderdagnacht is door de recherche te
Haarlem aangehouden een 20-jarig dametje,
v. R., dat er haar werk van maakte bij
verscliillende rijwielhandelaren aldaar rijwie
len te huren en ze dan, voornamelijk te
Amsterdam te beleenen.
Vrijdag maakte «de juf' in gezelschap van
dc rechercheurs Van Halst en Brunteenuit
stapje naar Amsterdam, waar niet minder dan
13 dor verduisterde fietsen werden opgedoken.
Het ruim 20-jarige meisje is, nadat ze eene
bekentenis had afgelegd, voorloopig weer op
vrije voeten gelaten.
Een woesteling I
Aan boord van liet stoomschip rPylades
liggende in de Rijnhaven to Rotterdam heeft
Vrijdag een ernstige vechtpartij plaats gehad.
Een afgemonsterde halfdronken stoker kwam
aan boord en viel den eorstcn-machinist aan
wien hij twee messteken toebracht. De kapi
tein die den machinist te hulp kwam werd
door don woesteling in de hand gebeten. Einde
lijk werd hy door oen man der epuipage met
een graanschop togen den grond geslagen
waar hij bewusteloos bleef liggen.
Dr. Walfron, die ontboden werd, heeft dc
verschillende wonden gehecht.
Kwartjesvinders.
De koopman M. V. B. uit Kissingen in
Beieren, vertoeft te Rotterdam op zijn door
reis naar New-York. Vrijdagavond aan de
Wilhelminakado wandelende, word hy in zijn
moedertaal aangesproken door een hem onbe
kend man, die hom zoo wist te bepraten, dat
hij met hem du stad in ging. Deze onbekende,
een kwartjesvinder, bracht hom in een cafd
in de Zwarte Paardenstraat in het gezelschap
van twee andere kwartjesvinders. Het slot
van de geschiedenis was dat de kaarten op
de proppen kwamen. De bekende kwartjee
vinders-truc werd in toepassing gebracht on,
na aanvankelijk gewonnen to hebben, verloor
de Duitscher achtereenvolgens oen kapitaaltje
van 6000 mark in bankpapier. Toen liep hy
naar de politie, maar de kwartjesvinders
haddon zich met den buit al uit de voeten
gemaakt.
Nog meer werkeloozen.
Vrydagavond kregen de werklieden dor
Haagsche machinefabriek aanzegging dat do
fabriek gesloten zou worden en zij dienB-
volgons togen 10 dezer gedaan krijgen. Onge
veer 130 personen zullen hierdoor op straat
komen. (Volksdgbl.)
Een noodlottige val.
Bij hot schoonmaken der ruiten viel me
vrouw Vromen fe Zutphen uit de dorde ver
dieping harer woning aan de Markt door
een vallicht en kwam in den ingang der
benedenverdieping terecht. Beide beenen
waren gebroken.
Nederland en Venezuela.
De weigering van president Castro, om
door bemiddeling van den Duitéchen gezant
de nota van ons gouvernement in ontvangst
te nemen, is voor ,Het Centrum" opnieuw
een bewijs, dat de president eenvoudig twist
zoekt. Nu onze regeering toonde, dat zy tot
een oplossing in der minne bereid was, en
aan de grieven van Castro tegemoet kwam
door onzen gezant van zijn post te ontheffen,
had men kunnen verwachten dat de president
van zijn kant toenadering aan den dag zou
gelegd hebben.
In stede daarvan verbaast hij de wereld
door een nieuwe onhebbelijkheid, wier eenige
.verdienste' bestaat in haar nieuwheid en
oorspronkelijke buitenissigheid. De heer Cas
tro dingt bepaald naar een geheel afzonder
lijke plaats in de wereldgeschiedenis. Na
eeuwen zal men nog van hem moeten spreken,
als van den grooten dictator, die ver ver
heven stond boven alle diplomatieke gebrui
ken en eiachte, dat men hem zon behandelen,
zooals niemand anders, president, koning, of
keizer behandeld werd. De deferentie kan
niet groot genoeg zijn voor een man als
Castro En de methode, waarmee de regeering
van een Europeeschon staat, ook van een
groote mogendheid zich zou tevreden stellen,
is voor hem te gering. Is hij niet de president,
de dictator, de oppergebieder van Venezula
Een eeuw geleden beheerschte Napoleon
de wereld. Thans is het Cipriano Castro, die
aan landen en volken de wet voorschrijft,
die op geheel bizondore wijze moet ontzien
en bejegend worden.
Intusschen, vervolgt .Het Centrum", zou
men de vraag willen stellen of deze gekheid
nog lang moet voortduren, of de aanmatiging
van het tyrannetje een aanmatiging overi
gens wel aardig en aan de wereld ongetwij
feld een zeker amusement verschallend
nu niet de grenzen te buiten gaat.
Het blad eindigt dan met deze woorden
Ons gouvernement zal echter, naar wij ver
trouwen, geen dupe worden van deze aan
matiging. Wanneer Castro niet behoorlijk
wil onderhandelen, of eischen stelt, welker
inwilliging ons in een minderwaardige positie
zou brengen en nadeel berokkenen aan ons
prestige, dan hebben wy uitsluitend te denken
aan datgene, wat, naar de minister van buiten-
landsche zaken in de Kamer verklaarde, ook
hier het zwaarts weegtde handhaving van
onze waardigheid. Slechts een straffe houding
is dan mogelijk tegenover Castro s grootheids-
DE WEEK.
4 October.
t Is alles vruchteloos geweest!.... De
vrienden en bewonderaars van do auto hebben
nog op 't leste oogenblik liet uiterste beproeld
den senatoren on minister Bevers op den dag
van 30 September; toen Scheveningen zich
baadde in gouden zonneglans, als waren we
in 't hartje van Juli insteê van een eind in
den herfst, getoond wat de slakkengang'
van 10 K.M. per uur beduidt. Een honden
kar, een met bejaard beeBtje bespannen
rijtuig, een plompe, logge verhuiswagen
ze bleken alle vlugger dan de auto van 10
K.M.Er waren natuurlyk naievo menschen,
ook journalisten, wat toch kras is, want
die konden 't beter weten die na de
demonstratie vergenoegd zeiden, seinden,
schrevenAll right, hoor! De heeren hebben
nu gezien, dat 10 K.M. absoluut onmogelijk
is. Het amendement-Van Citters wordt morgen,
't heele motorwetje, begravenMinister
Bevers had-geglimlacht, en verscheidene leden
onzer Eerste Kamer hadden tegen elkaar
geknikt van: »Zie-je, amice, dat gaat toch
ook niet, heP" De automobilisten in den
zevenden hemel. De champie schuimde al.
Er werd gefuifd en getoastEn toen er
een was, die een gezicht trok van: .Tjonge,
je kunt toch niet weten, heeren 1" Niet de
huid verkoopen voordat bruintje geschoten
is, toen werd deze .zwartkijker" finaal -
besist, zooals de studiosi voorheen zeiden.
Edoch, de mnsch, waarin men zich
verblijd had, bleek weldra dood als een pier
zijnMet twaalf stemmen meerderheid
(2816; nam de Eerste Kamer den volgenden
dag de Motorwet aan, dus natuurlijk met de
10 K.M.-bepaling incluis. Menschen, die zich
daarover verbaasden, blijken de Eerste Kamer
heelemaal niet te .kennen' Geen beter
middel om dit achtbare college te brengen
tot het aannemen van een ontwerp dan te
trachten invloed uit te oefenen op zijn beslis
sing! En hoe luider, hoe warmer gij een
ontwerp aanpryst, des te grooter maakt gij
het gevaar voor verwerping. Zoo zijn nn
eenmaal ronzo senatoriale manieren". De
arme auto-vrienden hadden, zich moeite
kunnen besparen en onkosten in hun beurs
honden, 't Was toch alles tevergeefs! Gelijk
de .zwartkijker" voorspelde.
Moet men nu de gevallen beslissing
zooals de heer V erheyen in een geestig,
kleurig maiden-speechje zei, dat hij in een
repliek door roes van zelfadoratie bedierf
inderdaad betreuren als iets, dat ons belache
lijk maakt en aan nijverheid, vreemdelingen
verkeer, enz. den nekslag zal toebrengen
Ik verklaar 't niet in te zien. Waarom -
gelijk de heer Havelaar vroeg de
gemeentebesturen zoozeer gewantrouwd en
de h.h. chauffeurs zoo grenzeloos vertrouwd
Deze laatsten hebben 't er heusch niet naar
gemaakt! Vergeten mag men niet, dat een
maximum van 10 K.M. per uur kan, maar
immers niet behoeft te worden voorgeschre
ven. In het buitenland zyn er gelijk min.
Bevers herinnerde nog veel krasser
bepalingen op dit stuk. Overigens scheen Z.
Exc. van Waterstaat wel ietwat met zyn
figuur verlegen. Vermoedelijk had deze san-
guinisch-aangelegde bewindsman zich den
vorigen dag te Scheveningen in dien zin uit
gelaten, dat hij toch bezwaarlijk de 10 K.M.
kon verdedigen.
Wat hij dan ook niet deed. Z.Exc. liet de
zaak geheel aan de Kamer over. Hij zou
verwerping jammer vinden terwille van som
mige goede bepalingen in deze Motorwet,
maar overigens maakte 'them .warm noch
koud". En de senaat stelde vertrouwen in
de .prudentie" onzer gemeentebesturen. Nog
maals: ik vind don uitslag niet zoo bedroevend.
Men moet in deze natuurlijk met tact terado
gaan. Tien K. M. per uur als regel zou onzin
zijn. Maar het Damocles-zwaard zweeft nu
te allen tijde den chauffeur boven t hoofd!
't Is als met het fietsverbod, in den tijd te
Amsterdam voor centrale wegen uitgevaar
digd en na een poosje weer ingetrokken. Op
het gebied van antobilisme heeft men nu
eenmaal lieden, die met krasse maatregelen
moeten bejegend worden. Zy hebben t zich
zelf to wijten, dat de af keer tegen de auto's
zóó algemeen, zóó intens is, dat zelfs man
nen als de senatoren Van Wassenaer en
Van Heeckeren er tolken van worden. Aan
de politie-beambten, vooral te plattelando
ook, thanB de taak om, zonder aanzien des
persoons en zonder vrees voor de ongenade
van sommige aanzienlijken, die zich gaarne
voor potentaatjes-in zakformaat uitgeven, te
zorgen dat de automobiel kan worden het
nuttige vervoermiddel, dat weinig of geen
gevaar voor de publieke veiligheid biedt,
waartoe 't, met gezond verstand en .in
perking van dollemans-lief hebberyen, wel
degelijk kan komen 1
Overigens is de tweedaagsche zitting der
Eerste Kamer zonder „ongelukken" afgeloo-
peu. De Visschery-zoowel als de Explotatiu-
wet zijn goedgekeurd. Niemand twijfelde er
trouwens een oogenblik aan. Als de bejaarde
heer Rahusen, gelijk thans, oppositie voert,
dan doet hij t nog met zulk een innemenden
glimlach en op zulk een zaohten causeur-toon,
dat 't zelfs voor de tegenpartij een lust is,
naar hem te luisteren.
I. c. vond de heer Rahusen het ontwerp
te .bureaucratisch", te „hybridisch", vrijheid
besnoeiend, en zoo meer. Ook gelooft hy,
dat er met uitzondering van de platvisch,
nog genoeg visch te vangen valt en onze
kustvisscberij in kloeienden staat verkeert.
En dc ongelukkige zalmpjeB Ja, zegt
iin. Tal ma, deze smakelijke dieren worden
door de toenemende .onrust' op onze rivieren
erjaagd. Waar de eischen van modern vor
keer, ook te water, zich doen gelden, daar
wordt de rust en het welbehagen in zalmen
gezinnen jammerlijk verstoord en ontkiemt
in het hart eener zalmmoeder in steeds be
denkelijker mate neiging tot wat wij, men
schen, «beperking van het kinderen-tal" zouden
noemen. Menschen en zalmen zijn dus in zeker
opzicht lotgenooten IBij de behandeling
van de Explotatie-wet (het opsporen van
delfstoffen van staatswege) kwam de heer
Van den Biesen, de onverbeterlijke, weer eens
uit den hoek. Zou 't niet meer kosten dan
vijf miilioen, dit zaakje vroeg mr. Van
Nierop. .Laat de Amsterdamsche Bank 'tmaar
leenen 1" bromde de Brabander tegen den
levendigen Bankdirecteur uit Amsterdam,
Mr. Van Nierop.
•Dat is dan mijn zaak, niet de Uwe
riep mr. Van Nierop uit, terwijl zijn toch
al kleurige wangen karmijnig werden
De heer Van de Biesen mopperde nog wat
en president Schimmelpenninck zat te be
denken, hoe hij 't volgend jaar September
het grijze .enfant terrible* een nog wat
dnidelijker wenkje zal geven om zich toch
senatoriaal-deftig te gedragen.
Van het Vrijdagsche miniatuur zittinkje
der Tweede Kamer valt aan te stippen.
Min. NelisBen's mededeeling, dat dc gebr.
Bos, uit Opperdoes, ieder van Binnenl. Zaken
f 100.hebben gekregen voor het pakken
van Rosier. 't Blijft vreemd. Waarom 't op
,een koopje* gegooid? Zulke schrielheid
vind ik zeer gevaarlijk. Want 't blijft nn
eenmaal waar, dat slechts de .zilveren
slentels* vele poorten en denren kunnen
openen. Prikkelt gij niet 's menschen heb
zucht, of hoe men 't dan ook wil qoalificeeren,
dan strekt morgen-den-dag niemand een
vinger uit om Frans naar Medemblik terug
te brengen. Bovendien vind ik dat schacheren
met beloofde premién ver beneden de waar
digheid dor overheid. En of gebr. Bos nu
al of niet bijzonder goed bekend staan, heeft
m i. met de zaak, waar 't hier om gaat,
niets te maken.
Zon 't met Caracas toch .Katjesspel'
worden Zelfs zij, die tot de meest-opti-
mistischen behooren, moeten toch wel, nadat
verluid is dat Senor Cipriano zou geweigerd
hebben onze tweede nota anders dan van een
speciaal daarvoor gezonden gezant aan te
nomen, zeker gruwel van onbehagelijkheid
hebben ondervonden althans my vijand
van .Bnorrebaard*, wapengekletter en snor
kend chauvinisme giug 't zoo. Denkt de
heer Castro dat de Duitsche en Engelsche
effecten, waar Venezuela bij betrokken is
als debiteur, hem kracht kunnen geven om
Nederland als geheel onmondig te be
schouwen, dan zou de zaak er andere gaan
uitzien. Onze tweede nota was flink, waardig,
gematigd, goed van toon. Maar zij liet geen
«geschipper* toe. Nederland's naam is te goed
om door een Cipriuuo Castro besohimpt te
worden. Ook terwille van ons prestige in de
Oost de .bruine broeder" wordt daar
tegenwoordig zoo aller prachtigst op de hoogte
van alles gehoudenmoeten we geen
stap, geon streep verder gaan dan welke
een goed besef van nationale waardigheid ge
doogt Wie dit betoogt, sluit zioh toch nog
niet aan bij de don Quichotterie van de heeren
der .Nationale Stemmen", zouik zoo zeggen
Te Amsterdam, op het Prinsenhof, zijn
zoo goed warm-woelige dagen in zicht, als
op het Binnenhof, waar vooral Troelstra zal
trachten, bij het bcgrootings-debat, de kat
de bellen aan te binden, dit jaar. Van eeu
autocratisch-aangelegd, kort-aangebonden man
als burgemeester Van Leeuwen is, valt 't te
begrypen, dat de ergerlijke toon, in het blad
«Prinsenhof" aangeslagen, hem eindelyk ging
vervelen. Zonder inlichting of opheldering te
vorderen, de drie ambtenaren, in deze ver
antwoordelijk aan den djjk te zetten ziedaar
een uiterste, dat toont hoe vooral mr. Van
Leeuwen meer prikkelbaar en warmbloedig
dan diplomatisch-aangelegd is. Ik voorzie
van deze historie voor B. en W. onaange
name uren (de heer Ketelaar zal interpel-
leeren, en hij is niet bepaald venijnig van
toon, maar heeft zekeren taaien .Ausdauer
die een man als mr. Van L. geweldig kan
hinderen) en ten slotte een klein brokje
terugkrabbelen", dat voor B. en W.'s ge
zag noodlottig kon worden. Ik verdedig geen
seconde den onhebbelijken toon van «Het
Prinsenhofmaar evenmin het onbesnisd-
driftige van B. en W.'s houding. Mejuffr.
Van Naslaan, zaliger en zeuriger gedachte
nis, zou voorspellen, dat dit muisje een staart
zal blijken te hebben En 't is mijn innige
overtuiging, dat H.Ed. in dit geval profeti
sche gaven zou toonen te bezitten 1
Aan verdere bespiegeling meen ik, met
het oog op de officieel-geconstateerde Juli-
hitte van 26.1° C. voor heden te mogen af
zien Mb. Antonio.
FEUILLETON.
Vry bewerkt door AMO.
net is zoo gemakkelijk een jong meisjes-
hart te winnen, dat nog .nooit liefde gekend
heeft of door verdriet terneergebogen is.
Zy beoordeelde Hotty Green zoo juist als de
scherpste menschenkennerFrans van Hout-
heim moest overwinnen, als hij slechts wilde.
En hy.hij zon dwaas zijn als hij de
gelegenheid niet aangreep.
Hoe zonderling speelt het lot toch met
ons, menschen, dacht Louise. Waarom moest
Hetty Green juist haar levensweg kruisen.
Zij kon niet boos zyn op het lichtzinnige
toeval, dat alles zoo had geschikt. Evenmin
kon zij boos zyn op Hetiy. Zy zelf had
Frans immers genoodigd om kennis met
Hetty te maken en toch kwam bij haar de
gedachte opzou het niet beter zijn geweest
als ik liaar nooit had gezien
Het was gebeurd in den avond van den
2len December. Mevrouw van Elderen en
Louise hadden nog eenige boodschappen ge
daan en wandelden langzaam door het bont
gewoel naar hare woning. Op den hoek van
de Vijzelstraat en Singel had een oploopje
plaats. De beide dames gingen erheen en
hoorden dat een koetsier zich op ruwe wijze
uitliet tegen een jong meisje, dat blijkbaar
even te voren van zyn rijtuig gebruik had
gemaakt en het met hem niet eens kon wor
den. De omstanders, lieden uit de laagste
volksklasse, schepten veel behagen in het
voorval,
MN;
Louise had dadelijk opgemerkt dat het
meisje gebroken Hollandsch sprak met een
Engelsch accent. Zij hield haar moeder tegen
en trad naderbij.
,Neem dan toch dat gouden vijfdollarstuk
en wissel in den dichtstbijzijnden winkel",
hoorde ze het vreemde meisje zeggen, ,of
laat mij het doen.'
Neen, neen, juffie, allemaal praatjes. Wacht
maar tot de politie-agent van den hoek komt
die zal dat wisselen wel voor u in orde
brengen. Het is niet alles goud wat er blinkt."
De koetsier scheen zich op Kerstavond
reeds getracteerd te hebben. Het publiek
vermaakte zich kostelijk.
Verontwaardigd trad Louise dichterbij.
Vastberaden liep ze op den koetsier toe en
vroeg kort en bevelend
Hoeveel moetje hebben? Spoedig alsje
blieft.'
De man veranderde nu plotseling van hou
ding. Hij nam zijn muts af. .Twee gulden
vijftig alsjeblieft."
Zij gaf hem snel het geld en trad weer
naar het trottoir, waarheen de jengdige vreem
delinge haar hartelijk dankend volgde. Louise
zag nu eerst, dat de tranen het meisje in de
oogen blonken.
«Wees zoo goed my naar een winkel te
brengen waar ik mijn Amorikaansch goud
kan wisselen", zei het jonge meisje ontroerd.
Ik heb geen Hollandsch geld en die man
scheen mij voor een bedriegster te houden."
Spoedig was in het gebrek aan Hollandsch
geld voorzien, Voor de vreemdelinge ochter
afscheid nam vroeg zy naar het adres van
den Amerikaanschen consul.
Mevrouw van Elderen was zoo ingenomen
door de sympathieke verschijning, dat zij hot
woord opnam voor Louise.
„Oh, als u aan het consulaat wilt wezen,
kunt u wel met ons meegaan. Wij maken
boel geen omweg, wanneer wij langs de
Heerengracht gaan. Zoo u het dus goed
vindt, miss
Hetty Green*, zei de jonge dame, eer
biedig buigend.
Wanneer u het dus goed vindt, miss Green,
zullen wy u daarheen brengen.*
Zij dacht niet anders dan dat-de Ameri-
kaansche door den consul als gast verwacht
werd en was dus zeer verwonderd toen ze
onderweg hoorde, dat miss Green alleen om
raad en bescherming naar den consul ging.
Zy verloor reeds vroeg haar beide ouders
en was niettegenstaande haar jeugdigen leef
tijd geheel onafhankelijk. Reeds lang had zy
den levendigen wensch gekoesterd Enropa te
bezoeken en nu had zij haar plan volvoerd.
Eon gezelschapsdame, die zij had meegeno
men, was plotseling op de zeereis gestorven
en zoo stond zij by aankomst te Rotterdam
geheel alleen. Ze herinnerde zich een pension
in Amsterdam, dat haar was aanbevolen. Het
scheen echter verplaatst te zijn, zij kon liet
ten minste niet vinden en daar ze het liefst
een goed pension wenschte, waar ze land-
genooten kon aantreffen, wilde zij zich tot
den consul wenden.
By den consnl aangekomen troffen zy dezen
niet thuis. De portier vroeg of zy morgen
wilde terugkomen. De Amerikaansche scheen
hierdoor wel teleurgesteld te zijn. Ze liet er
zich echter niet door ontmoedigen. »Ik heb
mijn bagage op het station laten staan en
zal vannacht maar in een der dichtstbijzijnde
hötels logeeren», zei ze kalm. «Morgen zal
ik wel verder zien. Zoudt u me nog de vrien
delijkheid willen aandoen mij een goed liötol
aan te wijzen
Mevrouw van Elderen deed niet gaarne
iets ten halve. Vyf minuten later zaten de
drie dames in een rytnig en een half uur
later was miss Green met haar bagage in
het Bible-hotel. Toen Louise zich met haar
in haar kamer bevond en de kellner de groote
reiskoffers naar binnen droeg, vond zij ge
legenheid het innemende, fyne gezichtje en
donkere, mooie oogen van miss Green
op te nemen. Plotseling overkwam haar een
vreemd gevoel; het schoot haar te binnen,
dat het heden Kerstavond was. Zij kon het
niet over haar hart krijgen de vreemdelinge
hier alleen achter te laten. Zij zeide fluiste
rend eenige woorden tot haar mama en deze
hoewel aanvankelijk zeer verbaasd, was er
niet tegen, en zoo kwam het, dat Hetty Green
denzelfden avond nog onder den helder ver
lichten Kerstboom stond. Den volgenden dag
was ze reeds voor onbepaalden tijd als kost-
gangster in huis en daarbij tevens als lieve
vriendin in het huis vau mevrouw van El
deren opgenomen. De hulp van den consul
was niet meer noodlg.
Financieel was miss Green bepaald een
aanwinst voor de huishouding. Hoogst tact
vol, maar toch toch evenzeer beslist, drong
zij erop aan kostgeld te mogen betalen. Ze
wilde er zich een zekere zelfstandigheid door
verzekeren. Mevrouw van Elderen dacht te
verstandig om zich ertegen te verzetten en
zoo gold Hetty geheel als logeergast.
Toen Frans van Houthcim op den bewus
te» avond aan het verzoek van Louise vol
deed, trad miss Green hem met Amerikaan
sche vrijmoedigheid tegemoet. Hij was de
vriend van haar vriendin, dus was hij ook
haar vriend. Dit bedaarde, zelfbewuste en
toch ongekunstelde tegemoetkomen wekte
reeds dadelijk de sympathie op van den jon
gen officier. Het was zoo geheel anders dan
men in de salons gewoon was. De avond
ging vroolyker voorbij dan hij en Lonise
verwacht hadden en by het scheiden kon
van Hontheim niet nalaten haar toe te fluis
teren »Je miss is een allerliefste jonge dame,
Lonise. Werkelijk, het is een bekoorlijke fee."
Louise stemde hem dit glimlachend toe. I
«Dat is ze ook, Frans. Onder ons gezegd
Hetty is rijk.'
au schudde hevig het blonde hoofd.
Waarom zeg je me dat, Louise Zet toch,
smeek ik je, die gedachte uit het hoofd, dat
ik naar een goede party moet uitzien. Ik ga
liever bedelen.*
Toch had de pjjl getroffen.
Op weg naar zyn woning moe9t hij veel
aan de bekoorlijke Amerikaansche denken,
en daarbij liet het denkbeeld hem niet los,
dat zij hem een zorgenvrije toekomst kon
verzekeren. Zoo dikwijls hij beproefde die
gedachten uit het hoofd te zetten kwamen
ze even dikwyls weer terug. Was Hetty geen
mooi meisje Was ze niet om op te verlie
ven Met die gedachten vervuld ging hij te
bed, maar ook in den slaap kwam de Ame
rikaansche hem voor don geest in al haar
schoonheid. Was zij niet betooverend met
beur blond haar, beur helder blauwe oogen
en de donkere, fraai gewelfde wenkbrauwen
Ze was inderdaad bekoorlijk verrukkelijk I
Maar dan verdwenen de lieve meisjesachtige
trekken en een schooner, ernstiger gelaat
kwum er voor in dc plaats. De gestalte van
Louise werd grooter, twee donkere oogon
zagen hem vol liefde aan.
Louise, lieve vriendin*, mompelde hij in
zijn droom.
Mevrouw van Elderen had zich niet meer
over Frans van Houtheim te beklagen. Hij
was nu een zeer geregeld, vljjtig bezoeker
van haar hnis geworden en het wa9 voor de
ervaren vrouw spoedig geen geheim meer
welke magneet hem aantrok. Aanvankelijk
vreesde zy dat Lonise zich de toenadering
tusschen Frans en Hetty zou aantrekken,
daar haar moederoog vroeger bemerkt scheen
te hebben, dat de neef haar dochter niet ge
heel onverschillig was. Zij had er toen veel
zorg over gehad. Eon kort, vertrouwelijk ge
sprek met Louise stelde haar echter volko
men gerust.
»Het zou een geluk voor Frans zijn en ik
zou me van ganscher harte er over verblij
den, wanneer die beide, lieve menschen het
met elkaar eens konden worden. Ik geloof,
dat ze voortreffelijk bij elkaar passen en zeer
gelukkig zouden worden," zei Louise heel
bedaard.
Toch verliepen er nog weken, voordat het
tot eene verklaring kwam; Frans kon niet
besluiten met zijn aanzoek voor den dag te
komen, hoewel hij een hartelijke toegenegen
heid voor Hetty had opgevat en dit geloofde
liefde te zijn.
Wanneer hij alleen tegenover Hetty zat
en naar haar ongekunsteld, eigenaardig spre
ken luisterde, wist hy zeker dat hij haar
beminde. Maar wanneer hij de oogen sloot,
dan werd haar beeld, evenals in zijn droom,
steeds verwisseld en kromp hem het hart
ineen. Hy kon zichzelf geen rekenschap ge
ven van zyn gevoelens. Louise was steeds
voor hem oen lieve geachte vriendin geweest,
de gedachte, dat zij ooit iets meer voor hem
kon zijn, was vroeger nooit ernstig bij hem
opgekomen. Lonise en hij dat was immers
onmogelijk. Waarom zich daarover dus het
hoofd te breken En zy was in den laatsten
tijd ernstiger en stiller dan vroeger, 's Avonds
zat ze meestal over een boek gebogen en
welke lectuur voor een jong meisje.
(Wordt vervolgd).
