KLEINE COURANT
't Vliegend Blaadje
voor HelderTexel, Wieringen en Anne Paulowna
No. 3724
Zaterdag 24 October 1908.
36ste Jaargang.
Uit bet Buitenland.
Bureau: Spoorstraat.
Telefoon 59.
Bureau: Koningstr. 29.
Interc.-Telefoon 50.
ABONNEMENTi
Vliegend Blaadje p. 3 m. 50 et., fr. p. post 75 ct., Buitenl. 1.25
l Zondagsblad 37' 45 f0.75
Modeblad 55 80 f0.90
Muzik. Bloemlez. 60 85 fo.90
D V 1) 7) 7i 85
Voor 't Buitenland bij vooruitbetaling.
Verschijnt Dinsdag- en Vrijdagmiddag.
Uitgevers: BERKHOUT Co., te HELDER.
Bureaux: Spoorstraat en Koniugstraat.
ADVERTENTIEN i
Van 1 tot 4 regels25 cent.
Elke regel meer6
Bewijs-exemplaar 21
Vignetten en groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiên moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VBIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorsrd zijn.
Eerste Blad.
't Luwt wat in het Oostende drei
gende onweerswolken zijn voor een goed
deel afgedreven.
De mobilisatiegeruchten in het begin
dezer week werden al terstond tegenge
sproken. De ommekeer blijkt reeds verleden
Zaterdag te hebben plaats gehad. Bulgarije
heeft zijn mobilisatie laten varen. De troepen
beweging in dat land moet een heel gewone
heeten. De koning van Bulgarije had tele
grafisch aan de Fransche regeering kennis
gegeven van zijn plan den vrede te hand
haven, waarvoor hg een beroep deed op de
vriendschap van Frankrijk, terwijl hij aan
deze mededeeliug toevoegde, dat hij besloten
was zich met Turkije te verstaan. De
Turksche ambassadeur seinde deze mededee-
ling onmiddellijk naar Konstantinopel en daar
heeft men toen ook van de mobilisatieplanncn
afgezien. Alzoo staat voorloopig vast geen
mobilisatie.
Ook aan de Brilsche regeering gaf Bul
garije kennis dat het niets onbeproefd zou
laten om den vrede te verzekeren. In hoeverre
de in uitzicht gestelde conferentie hierop
heeft ingewerkt is moeilijk te zeggen. Heel
eigenaardig was de opmerking die wij daar
over in een blad vonden. Niet parlementair
maar misschien wel zeer juist gezegd was
hetToen men in Bulgarije bemerkte dat
op de conferentie zou besproken worden dat
het Turkije moest betalen, heeft het gedacht
dat kan ik zelf wel doen als ik toch
moet betalen en dan liefst zonder conferentie.
Vandaar de veranderde gevoelens.
Het ontwerpprogramma dat eventueel de
grondslag zal vormen voor de besprekingen
op de conferentie, is thans in onderzoek by
verschillende regeeringen en heeft Italië
reeds zijn goedkeuring daaraan gehecht.
Reuter is gemachtigd tot de verklaring, dat
noch de quaestie der Dardanellen, noch de
vereeniging van Kreta met Griekenland door
de conferentie zullen worden behandeld
beide quaesties zullen afgedaan worden
volgons de wenschen der Turksche regeering.
Men spreekt ervun dat de conferentie te
's-Gravenhage zal gehouden worden. Er zal
op die conferentie heel wat te regelen zyn,
maar het feit dat Bulgarije rechtstreeks in
onderhandeling trad met Turkije doet zien
dat vóór de samenkomst reeds belangrijke
geschilpunten zullen zijn bijgelegd.
Het schijnt dat een voorbereiding der
bijlegging van het geschil van het volk
zelve is uitgegaan. Twee leden van het
Centraal-Comitó der Jong-Turken hadden
zich tot bijlegging van het geschil naar Soiia
begeven en hadden daar een onderhoud met
het verzoeningscomité. Welwillende begroeting
van weerszijden en gereedmaking van een
protocol van de onderhandelingen, dat aan
den Bulgaarschen minister werd overlegd.
Verklaring van dezen dat hij gaarne wil
handelen in den geest van het volk. Gevolg
bekend.
De afdeelingschef van den minister van
huitenlandsche zaken heeft zich reeds naar
Konstantinopel begeven. Dit beeft in Turkije
een goeden indruk gemaakt. Gaarne wil men
daar vernemen wat Bulgarije als vergoeding
aanbiedt.
Kleine verwikkelingen, molestaties en der
gelijke zullen in den eersten tijd in de Bal
kanstaatjes nog wel voorkomen.
In Servië heeft men een aantal Oosten-
rijksche kooplieden lastig gevallen Oos-
tenrijk eischt daarvoor schadeloosstelling.
OoBtenrijksche gendarmen hebben te Agram
den Montenegrijnsche afgezant naar koning
Peter aangehouden en zijn bagage doorsnuf
feld, zoo meldt Reuter. Hij werd zeven uur
gevaugen gehouden, doch werd, na een klacht
bij minister-president Aerentbal, weer in vry-
beid gesteld.
Nog een ander incident in verband met
de Balkan-kwestie. In de Nowoje Wremija
kwamen in den laatsten tijd herhaaldelijk
aanvallen voor op Oostenrijk, naar aanleiding
van de inlijving van Bosnië. De Oostenrijk-
sche zaakgelastigde protesteerde daartegen
herhaaldelijk en eischt nu ook voldoening
van den adjunct-minister van huitenlandsche
zaken wegens die persoonlijke beleedigingen.
De Balkankweatie nam in den iaatsten tijd
zoozeer alle aandacht in beslag, dat byna
geen oog meer werd geslagen naar Marokko
cn we haast niet meer dachten om het jong
ste Fransch-Duitsche geschil daar. Dat was
in handen der diplomatie en dus veilig.
De „Temps* ontvangt uit Berlijn het be
richt dat Duitschland nog niet hot bepaalde
voorstel heeft gedaan om het geval van Ca-
sablanca aan de beslissing van liet Hof van
Arbitrage te onderwerpen. Er heeft slechts
een gedachtenwisseling daarover plaats ge
had.
In Bohemen steken de Tsjechen weer het
hoofd op en maken het der Duitschers erg
lastig. Er hadden in verscheidene plaatsen
botsingen plaats. Die nationaliteiten-twisten
zijn een waar kruis in de monarchie.
De Fransche minister van marine, Thom
son, heeft ontslag genomen. Naar aanleiding
van een interpellatie in de kamer over de
marine en de rampen, die haar in den laat
sten tijd troffen, verklaarde de minister, dat
de schuld van enkele feiten berustte bij zijn
voorgangers. Onder zijn bestuur was al het
mogelijke gedaan om verbetering te brengen.
Hij verklaarde voorts dat aan het hoofd van
marine iemand moest staan van erkende au
toriteit; hg zelf verklaarde die niet te be
zitten. Vandaar zijn ontslagaanvrage.
Nieuwsberichten
HELDER, 28 October.
- Bij het machiuisten-examen voor de
stoomvaart te Rotterdam Blaagde de heer
J. J. Cupido alhier.
Bij de Woensdag door de Directie der
Marine alhier gehouden verkooping is het
afgekeurde instructieschip «Het Loo" ver
kocht aan de Maatschappij «Scheepsslooperij
Holland" te Hendrik-Ido-Arabacht, voor f8817
en de torpedoboot »XIV" aan den lieer
M. Hildering, te Zaandam, voor f1400.
Helders Belang.
SUB-COMMISSIE VOOtt KUNSTAVONDEN.
Door bovengenoemde commissie worden
wy in staat gesteld oen opvoering van
Francillon door de het Nederlandsch Tooneel
bij te wonen. Aan oen recensie over de
opvoering van dit stuk to Groningen, ont-
leenen wij het vólgende
Genoten' inderdaad Du mus was ge
boren voor het tooneel als zijn vader met
diens prodigieuse verbeelding voor den avon
turenroman. «Francillon" verdiende opnieuw
te worden gemonteerd. Het is een sterk stuk.
Dumas is op zijne wyze een moralist. Hij
demonstreert gaarne eene stelling van zijne
speciale en zeer Fransche moraal. In dit ge
val deze, dat man en vrouw gelijke rechten
hebben, dat de gehuwde vrouw, die de zede-
wet niet overtreedt, aanspraak mag maken
op de .oprechte trouw" van haren man en
dat als hij zijn huwelijkscontract schendt zij
misschien het recht zou hebben hetzelfde te
doen. Misschien want ten slotte doet
.Francillon'' het toch niet: zy' neemt enkel
den schijn aan
Wij behoeven van een stuk, dat tot de
Fransche litteratuurgeschiedenis behoort, niet
meer te zeggen. Bij Dumas is bovendien niet
de handeling, de vinding hoofdzaak, hoewel
hij zijn «geval' zoo waarschijnlijk mogelijk
maakt, maar de pittige, geestige dialoog.
Zelfs in de vertaling, die trouwens zeer goed
is, wordt men getroffen door zijn merkwaar
dige kunst om de woorden te vinden, die
over 't voetlicht heengaan.
Als zij ten minste goed gezegd worden.
Dat was het goval dien avond. Wg weten,
uit onbescheiden berichten, die niet eens den
leeftijd van ëene vrouw eerbiedigen, dat mevr.
Mann met den heer Clous tweeentwintig
jaren geleden de rol speelde, die zij dien
avond gaf. Dat zon men nooit raden als men
het niet wist. Mevrouw Mann is eene zoo
volleerde kunstenares, dat zij als Sarah Ber-
nardt den indruk geeft van de eeuwige jeugd.
Zg heeft de beweging, den hartstocht, het
accent van de jonge vrouw. Het is bewon
derenswaardig en terecht werd deze groote
kunstenares met een bloemenhulde geëerd*
Mevr. HoltropVan Gelder ook ontving
bloemen, die rijkelijk verdiend waren en
als mej. Morel, die zóér goed en bekoorlijk
was, geen bloemen kreeg, is dat eene ver-
gissing.
De heeren deden het zonder bloemen of
kransen. Maar de heer Clous, de heer Reule,
de heer Van Schoonhoven, die o. a. het oude
verhaal van Brantöme zeer goed voordroe;
het geheel verdiende de zeer warme toe
juichingen van het talrijke publiek.
V.
L v. tl. Ploeg te Koegras.
Den 1 sten November treedt de heer L. v.
d. Ploeg, thans hoofd der school No. 1 tc
Koegras, als zoodanig in functie in school
No. 4 te Helder.
De polder Koegras verliest in hem niet
alleen een kundig onderwijzer, maar ook
iemand die meeleefde met zijn omgeving,
iemand die steeds bereid was een ieder met
raad cn daad terzijde te staan. Alle vereeni-
gingen mochten op zijn steun en medewer
king rekenen. Als secretaris van «Koegrasser
Belang'", voorzitter van de IJsclub en bankier
van de Raiffeissenbank, heeft hij zich dan
ook voor 't Koegras bijna onmisbaar gemaakt.
Als blijk van acbttng werd hem Woensdag
door den heer Tienstra, tot voor korten tijd
onderwijzer aan school No. 1, namens per
soneel en leerlingen van die school met een
toepasselijk woord: een prachtig wandkastje
aangeboden. Aangenaam verrast, bedankte
de heer V. d. Ploeg allen voor het prachtig
geschenk, de kinderen tevens opwekkende
zijn lessen en vermaningen ter harte te nemen,
teneinde later nuttige menschen in de maat
schappij te worden.
Met leedwezen zien we den heer en mevrouw
V. d, Ploeg, die zich eveneens een plaatsje
in de harten der Koegrassers heeft weten te
veroveren, vertrekken. („Scliagor Ct'
Bidden in het leger
Do Minister van Oorlog heeft, bij besluit
van 24 Sept. j.1. de wijziging in de regle
menten op den inwendigen dienst betreffende
de maaltijden aldus vastgesteld
Do commandeerende officier treft in ver
band met de locale gesteldheid, do vereischte
maatregelen, dut by de gemeenschappelijke
maaltijden, door het in acht nemen van eeDige
oogcnblikken van stilte, aan de aanzittenden
behoorlijk gelegenheid worde gegeven tot
bidden.
Eerste klas heen... derde klas terug!
Een speolgolegenlieid in do Reguliers-
dwarsstraat te Amsterdam heeft eene nieuwe
reclame bedacht om te trachten den bloei
liarer instelling te bevorderen. Aan het pu
bliek worden 'nl. kaartjes uitgegeven iu den
vorm van spoorwegkaartjes, waarop o. m.
staatAmsterdam Jeu Nationaltweede
klasse «Heen"; eerste klasse «Terug", zoo
dat het wordt voorgesteld, alsof de bezoe
kers er wel bij varen.
Wel bij varen! Als de goudsmeden en
juweliers eens wilden spreken, zouden zij
zeggen hoe dikwyls juist uit die speelholen
bij hen navraag komtwat do waarde wel
is van dezen horlogeketting met zeldzame
munten, van dezen ring met steen, blijk
baar noodschoten van deu speler die alles,
alles verloren heeftv- d. D.'
In October op schaatsen.
De Leeuw. Ct. schryft:
Een zeldzaamheid mag het zeker worden
geuoemd, dat het in den nacht van 19 op 20
Üct. zoo hard vroor, dat (te Leeuwarden)
het ijs 's morgens om 7 uur nog op de ruiten
zat cn slooten reeds met ys waren bedekt.
Meer nogdut reeds 21 Oct. op schaatsen
is gereden, zal wel te vergeefs in de jaar
kronieken gezocht worden. Onze correspon
dent te Warga toch meldt, d.d. 21 Oct.:
De wintervorst heeft zijn intrede gedaan
en wel zoo overhaast, dat als bijzonderheid
kan worden meegedeeld, dat H. C'astelein
(zoon van den vroegeren hardrijder M. Cas-
telein) reeds een tochtje op schaatsen heelt
gedaan. („N. R. C."
Gisting.
In den Bond van Post- en Telegraaf be
ambten „De Post'' is gisting ontstaan over
den uitleg van art. 1 der Statuten, dat luidt,
dat de Vereeniging een neutraal karakter
draagt. De sociaal-democratische leden vat
ten de betcekenis dezer noutralitet zoo op,
dat zij meenon recht te hebben hun begin
selen ook in den Bond te moeten brengen.
Het gevolg hiervan is geweest dat de af-
deelingen Rotterdam en Amsterdam zich
bobben afgescheiden. Ook in de afdeeling
Groningen is deze quaestie ter sprake ge
komen met het gevolg, dat het grootste deel
van het bestuur zijn functiën heeft neergelegd.
Een verhongerde.
Men Bchrijft uit Rotterdam aan «Het Volk
Dinsdagmorgen zakte op de Botersloot ecu
35-jarige man ineen, het bleek door uitput
ting tengevolge van honger. Want nadat hij
in een der magazijnen aldaar was binnenge
bracht en hem eten en drinken was verstrekt
het was net schaftijd monterde hij wat op.
De. man die nog tamelijk in de kleeren zat,
had in geen 48 uur voedsel gehad, zyn vrouw
en 3 kinderen waren thuis op de woning
gebleven. Fluks werden door den chef eet
waren daar bezorgd, en den man, een gedi
plomeerd boekhouder, nam hij voorloopig in
dienst bij de administratie. Sinds 20 weken
was hij werkloos.
Een oplichter.
Onder belofte van een huwelijk, knoopte
een automobilist in dezen zomer betrekkingen
aan met een paar dames te 's-Gravenhage;
hij liet zich allerlei eadedux geven, als eenige
kostbare schilderijen, een Keulache bierkruik,
papegaai met kooi en een aantal andere
voorwerpen. Hij zeide te heeten A. van
Leeuwen en te Arnhem aan den Velperweg
woonachtig te zijn. Altijd wanneer hij een
van zijn geliefden bezocht, kwam hij per
automobiel of motorrywiel on deed zich dan
zeer deftig voor. Toen hij dit spelletje niet
langer kon volhouden, of toon het hem geen
voordeel meer aanbracht, verdween hij spoor
loos.
De beide dames deden aangifte van het
geval bij de politie en deze zoekt thans den
oplichter in handen te krijgen, doch tot heden
was hij nergens te vinden. Waarschijnlijk
zijn deze twee dames niet do eenigo slacht
offers van don automobilist. Vad.
Werk voor scheepsbouwers.
De stoomvaartmaatschappij «Zeeland" zal,
gedeeltelijk met rijksgeld, drie nieuwe booten
bouwen maar wil dit nu in Engeland laten
doen, ofschoon de drie Hollandsche groote
werven even snelle aflevering op even ge
makkelijke betalingsvooiwaarden hebben aan
geboden. In de berichten hierover strijden
onderdrukte verontwaardiging en bedekte
vrees om de directie te ontstemmen, om den
voorrang. Maar de zgn. echt-nederlandsche
maatschappij zal wel engelsche verplichtingen
hebben en dan helpen vrees noch veront
waardiging.
Wel ongelukkig
De grijsaard Guliker uit Susteren kwam
eenigo weken geleden onder een auto terecht
met het gevolg dat de man ernstig werd
verwond. De man herstelde evenwel en had
zich juist Dinsdag weer op weg begeven,
toen hij voormiddags opnieuw het ongeluk
had door een auto, thans door een Maas-
trichtschen, te worden overreden. Hij kwam
met zijn kruiwagen ouder den auto terecht
en werd doodelijk gekwetst. Den automobiel -
bestuurder treft geen schuld. (Vad.)
Auto-ongeval.
De burgemeester van Rhenen,jhr. G. J. A.
Schimmelpenninck, reed Woensdagochtend,
doordat het stuur van zijn automobiel onklaar
werd, te Veenendaal met zulk een vaart
tegen een ijzer hek, dat het hek uit deu grond
gerukt en de automobiel ten deele verbrijzeld
werd.
De bestuurder, zekere Esseveld, werd uit
de auto geslingerd en hevig verwond wegge
dragen. Zijn linkerbeen was op twee plaatsen
gebroken. De burgemeester die in de auto
bleef zitten, kwam met den schrik vry.
Nederland en Venezuela.
Naar aanleiding van een te Willemstad
uit Den Haag ontvangen telegram van 21
September 11. volgens hetwelk de Neder-
landsche rogeering zich veel minder met de
moeilijkheden met Venezuela zou bezig hou
den, merkte de „Amigoe"' van 26 September
11. op, dat de eerste indruk, door dit bericht
teweeggebracht, teleurstellend was.
Het blad schreef' dan evenwel verder:
Dat de Nederlandsche Regeering zich thans
minder bezig houdt met de Venezolaansche
kwestie dan vroeger, is heel natuurlijk. De
Nota's zijn opgemaakt en verzonden, het
antwoord van Castro moet nu eerst worden
afgewacht.
Uit do otficiëele kennisgeving, dat eene
mededeeling, welke Nederland tot Venezuela
richtte, den toestand zou hebben verbeterd,
meende het blad niet te kunnen afleiden, dat
Nederland nu vertier van een gewapend
optreden zou afzien, zooals sommigeu in de
kolonie er uit meenden te mogen afleiden.
Het blad schreef dan
Het eenige, wat wy kunnen aannemen is,
dat Castro, die vroeger verklaard liad geen
verdere onderhandelingen te willen voeren,
alvorens hem volledige genoegdoening zou
zijn geschonken, thans door de verklaringen
uit Nederland in zooverre tot rede is gebracht
dat hij van dezen onmogolykeu eisch afziet,
en weer bereid is met Nederland tc onder
handelen.
Maar Nederland blijft het
antwoord van Castro gewapend
a"f waelite n.
Kunnen wij voor het oogenblik nog meer
eischen? Men zal toch niet zoo onbillyk
wezen te verlangon, dat onze oorlogsschepen
maar vast met een blokkade of een bombar
dement beginnen. Zulk een optreden is een
beschaafde Natie geheel onwaardig.
„Eerst afwachten, of Castro de redelijk
geBtelde eischen van Nederland wil voldoen
eerst na weigering daarvan zal Nederland
met geweld hem daartoe dwingen. De ge
stelde termyn, 1 November, is echter nog
ver genoeg verwijderd, dan dat wij hier
reeds toebereidselen zouden kunnen zien.
Wat het ultimatum van Nederland aan Vene
zuela inhoudt, is tot dusverre aau niemand
bekend. Hoe zwaar het ons ook valle zoo
lang in onzekerheid to blijven, wg kunnen
niet andera dan geduld oefenen en met ver
trouwen afwachten, wat er verder zal ge
beuren".
De ,Aunjoomeent evenwel als vast
staande te kunnen aannemen, dat liet tot
wapengeweld moet komen om blijvende
resultaten te erlangen.
„Wij zullen" schreef 't blad, «wel een
tijdje doormaken, dat schijnbaar alles mot
een sissor af zal loopen, maar als de
oorlogsbooten slechts hierblij-
v e n, zal de aap wel uit den mouw komen.
Met Castro valt niet te onderhandelen, hy
is geheel onbetrouwbaur, doot toch wat hij
wil, stoort zich aan geen tractaten.
Als Nederland zich niet met een kluitje
in 't riet laat sturen, zal ten slotte toch de
vrede met wapengeweld moeten worden be
vochten en door een krachtig toezicht ge
waarborgd blijven.
,Dat wg hier op Cura^ao, die Castro
kennen, liefst onmiddellyk met het laatste
zouden beginnen, omdat het er ten slotte
toch van zal moeten komen, is begrypelyk,
maar evenzeer dat Nederland Blechts gelei
delijk en voor iedereen duidelijk daartoe
moet gedwongen worden door onredelijken
onwil van Castro.
,En wie weet, hoe spoedig nog onvoor
ziene verwikkelingen het einde van den strijd
bespoedigen. Wat wij van harte hopen".
Langs de Straat.
Cavalleria Rusticana.
Ze beminden beiden hetzelfde meisje en
"t was hun beiden te doen om een eerlgke
verkeering, begrepen volkomen dat zij er
maar één kon nemen, zoodat een der aau-
bidders te veel was. Verliefde menschen, die
met dergelijke denkbeelden in 't warme hoofd
rondloopen, dienen elkaar zooveel mogelijk
te veringden, opdat een onaangename botsing
tot de onmogelijkheden behoort.
Helaas, het noodlot soms zoo verras
send had hen sa&mgebracht, de voorge
nomen diplomatische maatregelen verschalkt,
zoodat het „nu of nooit" noodzakelijk tot
oplossing moest komen, desnoods door het
besluit om te dnelleeren
De een zou het bewuste meisje naar huis
brengen, liep met haar langs de Molengracht,
toen plotseling de ander zich vertoonde, wiens
boosaardig gezicht en uitdagende houding
niet veel goeds voorspelden; strompelde dan
ook onverschillig, met opzet tegen de beide
geliefden aan, die daardoor als kegels omver
roldeneen onaangename ontmoeting dus,
waarvan het meisje echter gebruik maakte,
door op een draf de vlucht te nemen, dank
zij haar stalen zenuwen die weinig of niets
hadden geleden door deze carambole.
Nou tref ik je eens, hè; nou snap ik je
eens mannetje! Sta op of ik roljedade-
lijk in de grachtLaat nou er is zien
wie en wat je bentKom opKom op
zeg ik je ofMoet jij die meid verleien,
die meid, die mij toekomt? We zullen d'r is
kijken wie d'r recht op hebt, jij of ik
•Jij nietgilt de jongen, die weder op
de beenen is gekomen. «Ze moet jou niet,
versta je! Ze moet niks van je hebben, be
grepen En als je nog er is
Een sprong, een greep, een geduchte roffel
van vuistslagen en wankelend, stevig ge
strengeld om eikaars lichaam, tuimelen twee
jongens op de straatsteenen, wentelen tan
denknarsend met ingebonden borstmoeiheid,
kreunen en steunen in stomme woorden wat
zg willen
De oude korenmolen aan de gracht was
getuige van dezen aanval, keek als een rous
op de worstelenden noêr, liet de lange wie
ken snerpend rondgaan, toonde hiermede een
geweldige krachtsontwikkeling en 't was alsof
lig gedurig bonkte«kijk eens naar mijn
armen, hoe sterk, hoe gespierd zg u bescha
men kom hier dan zal ik jelui eens
Maar de vechtenden hoorden niets, zagen
wellicht niet eens den molen op 't oogenblik
dat zg, al schuivende over den weg, dicht
bij den waterkant waren gekomen. Nog een
enkele inspanning en het Heldersche kanaal
zou twee beklagenswaardige harten afkoelen.
«Staan jullie daar nou zoo geduldig naar
te kijken roept verontwaardigd een juffer,
die behoedzaam achter een paar mannen
ruggen staat te gluren.
«Mehsch! bemoei jy je d'r maarniet mee;
stop jg je kousen maar, zegt een opgeschoten
jongen, die met welgevallen naar de wor
stelaars ziet, terwijl hij een minachtenden
blik en een medelijdend lachje naar de juf
werpt en daarby gemoedelgk de handen wrijft.
•Ja, jelui bennen allemaal van die barrels",
keft de vrouw terug, die nog steeds haar
bezorgdheid toont in het jongens-schandaal,
waarvoorniemand der omstanders zich .warm"
maakt.
t Kan nog eventjes leien, er zgn geen
messen bg", ze doen 't maar met de vuisten
aldus redeneert een man en voegt hier lachend
aan toe: „'tpelicie-buro is dicht bij, als 't
noodig wordt dan geef je maar een schreeuw.
„Te water 1.... hg ligt te water!' jam
mert spytig het vrouwtje van daar straks,
komt van achter de mannenruggen en dringt
huilerig naar voren, geraakt tusschen een
aantal nieuwsgierigen beklemdj bukt mede
aan den wal om met nog vele andere ge
zichten in het donkere water te staren.
Behulpzame handen trekken weldra een
van stinkend water druipenden jongen omhoog
en nog andere handen zgn ijverig bezig om
z.g. «medeminnaar" revanche te geven. „Gooi
'm ok te water brult een infanterist, wiens
handen almaar in de broekzakken zijn ver
borgen. «Hij had 'twel verdiend," bevestigt
een meisjesstem. „Naar den galg met 'm
schreeuwt een beulstoon wraakgierig. „Neen,
op z'n knieën, de deugniet!' zegt een roman
tisch aangelegd jongmensch en nog anderen
roepen als om strijd totdat de menigte lang
zaam aftrekt en de stilte aan de gracht is
hersteld. Alleen de molenwieken draaien
voort, bonken echter niet als daar straks,
slingeren ietwat rustig in het tempo van
«andante" en het lichte lawaai hunner slagen
schijnt de melodie van het overbekende inter
mezzo «Cavalleria Rusticana". V. R.
FEUILLETON.
EEttOOM BUtTEtt.
Vrg bewerkt door AMO.
Na schrok hij toch en wanhopig riep hg
nit: «Wees niet boos, Hetty. "Die geheele
dwaze brief is werkelyk niet waard, dat wij
daarover ook maar één minunt oneenigheid
hebben. Ik bid je, lieve, beste Hetty, zie me
vriendelijk aan Vergeef me, dat ik driftig
werd, maar het hindert me, als je me niet
gelooftMijn lieveling, wees nu weer goed
op meEn hij knielde voor haar en greep
naar hare handen en Hetty zij boog zich
over hem heen en trok hem naar zich toe.
Het is zoo zoet weer te verzoenen, wanneer
men elkander lief heeft. Maar toch bleef er
iets zitten.
Dien avond nog laat sloop Hetty naar de
kamer van Louise. Verbaasd zag deze haar
in de rood geweende oogen.
«Je hebt geschreid, myn beste Een ge
lukkige verloofde en tranen dat past toch
niet best bij elkaar.'
De halfschertaend gezegde woorden deden
Ilelty treurig aan. Het was haar moeilijker
dan zij dacht om haar vriendin tc zeggen
wat haar op het hart lag.
«Verwondert je dat, dwaze meid Dan
ken je de mannen nog niet', zei Louise bit
ter lachend. Maar hierop schaamde zij zich
toch. Hoe kon het mogelijk zijn, dat bij haar
al was het slechts een enkel oogenblik, een
gevoel van vreugde was opgekomen. Zij ge
voelde zich nu onweerstaanbaar gedrongen
Frans te verdedigen.
„Ach, je moet zoo'n kleinigheid niet zoo
ernstig opnemen», zei ze levendig. «Frans
meende het stellig goed met je, hg wilde je
zeker een onaangenaam oogenblik besparen.
Ik kan me alles heel goed voorstellen. Die
oom is een zonderling; hg zal zich in zijn
episteltje eenige opmerkingen hebben ver
oorloofd, die voor vijfzesde op Frans betrek
king hebben en voor de rest misschien op
jou. Nu denk ik dat de wonderlijke man zich
ergert, omdat de neef hem niet om raad heeft
gevraagd. Het kan hem wellicht ook niet
aanstaan dat je een huitenlandsche bent
iu elk geval schynt hg zooveel alsemdrupjes
bij zijn gelukwensch te hebben gedaan, dat
Frans den brief maar heeft verscheurd. Zoo
zal het zijn. Je kunt gerust wezen, lieve
Hetty. Frans zal je niets ernstigs verborgen
hebben en wanneer Oom Eduard je eens
heeft gezien, zullen zyne bedenkingen hem
wel zeker berouwen, mijn hartedief."
„Maar waarom kon Frans me dan niet
openhartig zeggen wat zijn oom heeft ge
schreven Oprechtheid en vertrouwen zijn
de eerste voorwaarden voor elk gelukkig le
ven', zei miss Green styi hoofdig.
Louise trok de schouders op. „Ik weet
niet, Hetty, of wij vrouwen wel ooit volle
en onvoorwaardelijke waarheid van de man
nen hebben te verwachten', antwoordde zij
bitter. „Ik heb wol eens hooren zeggen dat
de mannen er een zekere voldoening in vin
den om de onaangename ervaringen voor zich
zelf te houden en men kan dat misschien
wel over zgn kant laten gaan, uls het maar
altijd gebeurt.»
„Wat je daar zegt kan je geen ernst zijn,
Lonise. Ik wil alles dcelen, allereerst bet
zwaarste met den man, dien ik liefheb.
Hetty's oogen vulden zich met tranep. Louise
werd het nu toch week om het hart. Zij trok
Hetty naar zich toe, kuste haar en zei toen
schertsend «Zeker, mijn beste, je moet Frans
maar naar je zin opvoeden. Eu uu dadelijk
naar bed hoor, anders komt mama en houdt
ons een straf-predikatie goeden nacht hoor
Hetty
.Goeden nacht, Louise!"
Het was voor het eerst dat Hetty Lonise
niet kuste, eer zij ging slapen.
Er wis rijp gevallen in den lentenacht
Jeugdige, veerkrachtige naturen laten zich
niet zoo snel terneer slaan, zoo ook Hetty.
Toen ze haar verloofde den volgenden dag
hoorde komen, ging zij hem vroolijk tege
moet. Zij sprak niet meer over den brief van
Oom Eduard en ook Frans wachtte zich wel
dat teere punt aan te raken.
Mevrouw van Elderen was geheel in haar
element. Het huwelijk zou niet lang meer
uitgesteld worden, dus moest men spoedig
met Hetty's uitzet beginnen. Zg bad nu de
aangename bezigheid met miss Green van
het eene magazijn naar liet andere te gaan,
waarby haar veelzijdige ondervinding en haar
practisohe blik goede diensten bewezen. Ook
moest men tebnis al de bestelde goederen
nazien, de modiste en de winkeldames, die
met reusachtige doozen kwamen, met ver
schillende zaken op de hoogte brengen, dan
weer uitkiezen en nieuwe bestellingen doen.
Verder moest er overlegd worden om onuutte
uitgaven te voorkonen.
Frans, die veel op den smaak van Louise
vertrouwde, kon haar slechts met moeite be
wegen eens mee te gaan bij den aankoop van
meubelen en tapijten. Een tegenstelling met
haar was haar mama, die niet genoeg met
Hetty kon praten over haar uitzet, met haar
alles bewonderen en zicli met haar kon ver
heugen.
Wanneer mevrouw van Elderen- het fijne
linnen of de kostbare met kanten gegarneerde
négligé's beschouwde en door hare vingers
liet gaan, slaakte zij nu en dan wel eens een
zucht.
„Maar moedertje, wat zet ge toch eeu
treurig gezicht", zei Hetty, toen ze eens zag
dat er oen traan onder de brilleglazen vau
mevrouw van Elderen glinsterde. ,U moet
uu vroolyk en opgeruimd zijn als u een beetje
van me houdt."
De oude dame glimlachte al weer,
„Nu, het is al voorbij, mijn lieveling. Maar
je moet me niet kwalijk nemen dat ik als
moeder hot zien van al deze heerlijkheden
aan mgn kind denk."
Hetty omhelsde haar.
O, LouiseMaar zij zal zich ook spoedig
verlovenzeker moedertje, dat zal ge
beuren.'
«Hoe mooi ziet alles er toch uit', zei
mevrouw van Elderen na een poosje, terwijl
zij ieder vouwtje zorgvuldig gladstrijkend,
eeu aantal damasten servetten op elkaar
pakte. „Ja, ja, men maakt tegenwoordig alles
zoo mooi, maar het kost ook veel geld. Toen
ik trouwde, was men eenvoudiger.»
„Maar meent n dat ik er veel belang in
stel meer of minder elegant ingericht te zijn
antwoordde Hetty. „Als mijn geluk alleen
daarin bestond, zou ik liever arm zijn.'
«Dat zeg je wel, lieve, maar om te trou
wen is er nu tegenwoordig eenmaal' geld
noodig. Ik zal het wel niet beleven, dat ik
mijn Louise getrouwd zie.»
Een diepe schaduw spreidde zich over het
gelaat van Hetty.
„Dat kan ik niet gelooven, mama. De
mannen kunnen zoo dwaas, zoo blind en zoo
slecht niet zijn. Er zal wel iemand komen
om Lonise gelukkig te maken», zei ze ijverig.
„Ach, mgn besto kind, je moet niet ver
geten, dat Louise bijna op de grens van de
jaren is, waarin meisjes gevraagd worden, en
de heeren zijn tegenwoordig kieskeurig. Zij
moeten wel zoo zijn, want zg mogen en kun
nen geen huishouding op een lossen bodem
oprichtenhet zijn nu geen tijden om erg
zuinig te leven. Maar laat ons er in berus
ten, HettyHet is voor Louise misschien
het beste ongehuwd te blijven. Ze is een
vreemd meisje verder kon Hetty bet
niet verstaan, want bet overige werd een
onverstaanbaar gefluister. Het gesprek was
hiermee afgeloopen.
Eenige dagen later reden Frans en Hetty
van een diner bij den overste naar huis. Zij
hadden op het diner nog een ander verloofd
paar aangetroffen, nl. een jongeren kameraud
en een vrij oude dame, wier leelijkheid naar
het algemeen oordeel werd vergoed door een
bijzonder «goed karakter". Het was Hetty
niet ontgaan dat dit paar in het geheim door
sommigen spottend word aangekeken en zg
hoorde maar al te goed de zachte opmerking
van een der heeren
Drommels, die papa van juffrouw van
Heldingen moet wel heel wat geld in hut
liuwolijksweegschaaltje gegooid hebben om
tegen de schoonheidsgebreken van zijn be-
koorlyk dochtertje op te wegen. Maar ik zou
haar, met haar gewicht in goud erbij, niet
cadeau willen hebben.'
Zeg eens, Frans, trouwen veel van je
kameraden om het geld?» vroeg ze op de
haar eigen openhartige eenvoudige manier.
„Hoe vraag je dat zoo, mijn schat luidde
de eenigszins verlegen wedervraag. «Overal
in de wereld zijn er wel huwelyken, die om
liet geld gesloten worden.'
•Hóe cerlooB om bg eeu meisje liefde te
huichelen, wanneer het om haar vermogen
te doen is hoe afschuwelijk vind ik zoo
iets!» ging Hetty opgowonden voort. „Wan
neer die juffrouw van Heldingen ooit te we
ten komt, dat ze alleen om haar geld ge
vraagd werd, zal ze zich wel nameloos on
gelukkig gevoelen»
Hij zweeg gedurende eenige oogenblikken.
Je ziet het te donker in, lieve", zei hij
daarop. „Juffrouw van Heldingen weet, go-
loof ik, zeer goed, dat haar papa een man
voor haar heeft gekocht cn eerlijk gezegd
zij kon immers niet veel anders verwach
ten*.
Wel foei, Frans», stiet Hetty nit en leunde
in den versten hoek van het rijtuig. Je noemt
ons Amerikanen verachtelijk dollarjagers,
maar het wil mg voorkomen, dat met jullie
zeden de jacht naar geld op veel ergere wijze
geschiedt. Een man, die zijn hart verkoopt
wel foei, hoe schandelijk." Zij beefde vau
opgewondenheid.
Het gesprek bleef even steken.
«Je moet niet dadelijk alles van den don
kersten kant bokyken, mijn lieveling', begon
hg eindelijk. „Zulke huwelijken wordenJuiet
altijd ongelukkigin plaats van de genegen
heid des harten komt dan dikwijls de weder-
zydsche achting.*
Zij lachte kort en zei toen
Achting! Spreek me niet van achting
waar moet die vandaan komen onder zulke
omstandigheden Zou die hieruit kunnen voort
komen dat de vrouw te fijngevoelig is om
den man te verwijten, dat hij zich heeft ver
kocht Of soms hieruit, dat hij de uiterlijke
beleefdheden tegenover de rijke echtgenoote
zorgvuldig in acht neemt?»
(Wordt vervolgd).
