De Blauwe Oreif.
„Oe Toekomst",
Uit den Omtrek.
Advertentiën.
Hl Koek- en Banketbakkers
en Bedienden.
1ste soort TAAI-TAAI
Sm- 1ste soort SPECULAAS
Albert de Ruijter Dz.,
Winteraardappelen
Keizerstraat No, 26.
St. Nicolaas-cadeau.
BUSGROENTEN.
S. VAN AMESFOORT, Bierstraat.
De bewaarder, die stond tusschen de twee
hekken, waar zy en Dirk, d'r arme jongen,
elkaar konden zien, had zich even omgedraaid.
Die wi9t er alles van Had haar, toen
ze in de buitengang kwam, eventjes toege
knikt. Ze mocht geen gesprekken houden,
maar HoutmanB had d'r toch even toegevoegd
van dat ,'t nou begon op te schieten". En
hy stapte naast oud-wijfje voort, expres hard
en dreuncnd-tredend op 't steen van den
vloer om niet te laten merken dat-io met
haar rsmoesde'Zóó hadden ze een woord
of wat gewisseld. Zij telkens drukkend
het tot nattig propje geworden zakdoekje
tegen d'r oogen. En Houtmans had haar
even toegewuifd van: ,Nou saluutjes, hoor!
Iioud-je maar taai, moederDat las ze in
z'n eerlijke grijze oogen. Die Houtmans was
nog de .kwaaiste" niet. Was, in het geniep
wel eens eventjes bij juffrouw De Bontaan-
geloopen, zoo'n enkele maal. Als-ie vrij had.
In gewone kleeren natuurlijk dat de buren
er niks van konden merken. En dan zaten
zy moeder en bewaarder uit de gevange
nis samen te praten.
In 't begin was-ie wat stug, wantrouwend
geweest. Dat had ze best in de gaten
Zoo'n gevangenis-beambte komt met zooveel
bedrog, aanstellerig, malligheid, zooveel be
drog, aanstellerij, malligheid van „simulatie",
zooals de geleerde menschen zeggen, in aan
raking.
Maar Houtmans had gaandeweg bespeurd,
dat 't hier toch «iets anders" was Moe
dertje had hem van Dirk verteld. Oude por
tretjes laten zien. En de bewaarder had lang
gekeken naar het frisscho, leuk-glunderige
jongensgezicht. Hij had 't hoofd geschud en
voordat-ie eraan dacht, dat moeder-zelve
naast hem stond, mompelde hy„Jammer
Jammer voor den kerel!"
Toen schrok hij er zelf van. Veegde over
zijn langen, dikken knevel. Verslikte zich
van verlegenheid Durfde moedertje niet
aankyken. En zy stond, in een hoek van de
kamer, te schreien. Toen zy hem weer aan-
keck, merkte Houtmans, hoe zielsbedroefd
ze was Dat-ie hier niet te doen had met
luidjes van het. gewone slag der door-de-wol
geverfden, die ze bedotten Hij werd heel
anders. Nam kommetje koffie aan. Probeerde
moeder op te beuren en moed in te spreken.
Vertelde, hoe hij gehoord had, dat de heeren
met allen lof" van Dirk spraken. Zag hoe
in moeders oogen glans kwam stralend
zonnetje van oplovenden moed toen hy
dat verzekerdeVoelde, hoe oneindig-
groot de liefde, in dat arme oude hart van
goedig burgervrouwtje was voor den jongen,
die eerlang vry zou komen
En eindelyk had ze 't hem toevertrouwd,
't groote geheim.
Hij, Houtmans, luisterde met heel strak
gezicht. Hij pufte om de paar seconden lood
grauwe compacte wolken uit z n pijp. Hy
tuurde onafgebroken naar een prentje aan
den muur, voorstellend een kersrooden, in
kleurdruk vereeuwigden «Dageraad", door
de buren en kennissen meesterstuk van kunst
geprezen
Hy knikte telkens als moeder hem aan
zag, in spanning over wat mijnheor Hout
mans denken, zeggen, vinden zou van het
geval
Hy was moeder, dien avond, te stil.
Hy snoof telkens alsof hy zwaar verkouden
was. Dan stak-ie weer een lucifer aan, ter-
wyl z'n pyp toch walmde als de pijp van
een scheepsschoorsteen
En toen zy uitgepraat was, hem ver
teld had 't geval van de jonge meid, waar
Dirk dan zoo razend veel van hielddie
hem eigenlijk aan 't lijntje had gehouden
en 'm baloorig gemaaktzoodat-ie ver
zeild raakte onder kennissen, die hy nooit
had moeten ontmoetenen hoe zy, die
zelfde Klaartje, hem later weer .gelymd"
had en cadeautjes van 'm aangenomen
Hoe dat, en d&t alleenDat cadeautjes
moeten geven aan die meidHaar Dirk
in 't ongeluk gestort had
Toen vatte moedertje plotseling in haar
wilde opwinding ze was anders nooit zoo
eigen", zoo familiaar, hoor 1 een van me
neer Houtmans' handen in haar broodmagere
knuistjes, die kletsnat waren van de tranen
die erop gevallen waren, en ze zei al-maar
weer:
.Om haar heeft-ie 't gedaanZoo
waar Zoo waar zal ik Och, meneer
Houtmans, en nou zie ik 'r niet meer
Ik heb haar een briefje gestuurd, maar geen
asem Ik weetIk weet dat-ie
Als ze
Met groot gedruisch had meneer Houtmans
z'n pypje uitgeklopt by de kachel. Met zeker
vertoon van schrik gezegd, dat-ie guen seconde
meer te verliezen had. Had kijkend naar
oen kaut, waar moeder De Bont hem niet
bespieden kon, eventjes gewuifd met de hand
meer, van «Nou, Ajuusjes
De straat opgeloopen. Regelrecht naar het
sombere gebouw, waar zyn tuak hem riep.
Maar wie gezien had wat er leefde op
dien terugtocht naar de gevangenis in
het soms-koude en dan weer zoo vriendelijke,
zoo warme grys van de oogen des beambten,
hij zou erin gelezen hebben echt, groot,
mooi verdriet over een jong leven, dat niet
meer te redden viel
En voordat hy, dien avond, aan de groo
te hoofdpoort sein had gegeven van veilig-
binnen laten, had-ie een paar maal zeer
hevig over zijn forschen knevel gestreken,
want hij voelde dat 't hem anders te mach
tig zou worden Als-je zoo om en by de
vijf-en-dertig jaar die dingetjes hebt meege
maakt. dau weet je te voorspollen wat er
komt, alsof je «met den helm" geboren
waart
Moeder zat op haar gewone plaatsje
met een stapeltje wit goed op d'r knieën
toen hij binnenkwam. Dat wist ze, hoe
gewoner, kalmer, eenvoudiger 't nou was,
des te liever zou 't hem zijn. In haar oude
lichaam hamerde 't haast-afgoBloofde hart
met wilde slagenDat vonkjes dansten
voor haar oogen. En ze moest héél hard
knarsen op de tanden om terug te dringen
de tranen, die dreigden te komen. En de
naald in haar vingers danste op t katoen,
meer dan-ie prikte of naaide.
Zy had hem hooren binnenkomen. En
gaan zitten.
Toen, over haar bril heen, met dat intense
wit van matelooze- aandoening der afgetobde
ziel, keek ze hem aan, haar Dirk. Na die
acht maanden
Zag ze hem aan. Zoo vriendelijkmet
zoo'n heerlyk gejubel van haar moeder
vreugde.knikte zy tegen hem. Willende
uitdrukken Dag kind Dag lieveling
Dag, myn jongen. Moeder is zoo blij, dat
je er weer bent!
't Glimlachte om de oude, slappe afgeleefde
lippen. En ook was er heelemaal uit
verborgen hoekje van ziel komend zoo'n
angst op dat gezicht.
Ze had zyn stoel op de oude plaats neer
gezet. En z'n pakje tabak met de pyp. En
vlak vóór hem stond in een mooi nieuw
lystje, het portret van vader, waar Dirk
zooveel van gehouden hadDien had-ie
maar gekend in zijn vroege jaren nu al
lang geleden. Maar Dirk kom op vaders
knieën klauteren met zoo'n echt plezier dat
moe er van genoot.
En later, als ze Dirk het portret van den
jong gestorven vader liet kijken, dan kwam
er had ze best opgemerkt trek van
echten weemoed op zijn gelaut. Dat alles
wist moe. En daarom juist had ze dat
portret daar nou neergezetAls om uit
te drukken Hij vergeeft je ook. Jij bent
en blijft onze lieve, beste jongen
Voor ons, je oude», ben-je toch altijd
dezelfde hoor
Maar hij zag 't niet.
Hij had z'n pet op den grond gesmeten.
En z'n eene arm lag languit op do tafel
Ze voelde 't dadelijk, scherp-ziend moeder
tje, dat hy leefde in droomwereld.
Hij merkte heelemaal niksZ'n oogen
stonden wild. Hij woelde in z'n haren. Op
zijne vervaalde, verrauwden, mager gewordeD
wangen toekende zich vurige vlekken af.
En toen ze uiterste kracht inspannend
om naar hem toe te gaan haar hand op
z'n schouder legde en tegen hem zei
„Dirk, kind, zeg-je moeder niet eens
gocien-dag
Toen vloog hy op uit z'n stoel. Zag-ie
haar aan als gerukt uit wereld van visioe-
neg, vèr van de naaste omgeving. Toen
voelde ze eerst recht, eerst diep, het ver
schrikkelijke lyden, dat hem folterde, toen
hij 't uitschreeuwde
,Ze heit me uitgelachen. En gezicht togen
me getrokken van Dacht je soms, dat ik
met zoo'n.. met zoon., met 'n boef.. En
de vader heit me gevraagd' of ik 't hier man
keerde Zyn dochter aan een boef te geven.
D'r uitEn gauw ook watDe vent voor
wien ik gestolen heb om 'm aan centen te
helpen... voor haar natuurlyk hè? Voor
Klaartje Een tachontig pop die 'k gegapt
heb D'r uit, heit ie gezegd Gemeeno
schooier, die je bentEn zij heit me uit
gelachen
Moeder sloeg haar broodmagere trillende
armen om hem heen, maar Dirk rukte zich
los. 't Portret viel op den grond, 't Glas
brak in honderd scherfjes. De straatdeur
bonsde dicht
Het feestelijke dure «kommetje koffiie" dat
moeder voor Dirk gezet hadom 'm te ver
rassen na z'n thuiskomst; om 'm te bewy-
zen, dat-ie voor haar, moeder, nog d'r eigen
lieve beste jongen was, verspreidde z n geu
ren in het kamertje. Maar moedertje rook
er niks van. Die lag, met haar smal
smartekapje gedrukt tegen den stoel, waar
Dirk straks nog gezeten hadEn het
eenige waar ze aan denken kon, was aan
den smak, waarmee de straatdeur was dicht
gevallen toen hy weggingToen alles
voorbij was, voor altyd
Meneer Houtman, do bewaarder van de
gevangenis is nog by haar teruggeweest.
Een dag of wat na Dirk's laatste vertrek.
De buurtjes hadden tegen hem geknikt;
gehoofdschud vingers tegen wangen gedrukt
gegluuid wat-ie er wel van zei
Hij had z'n uniform aan. Nu was er toch
niks meer aan te bedervenDadelyk zag
hy, dat het vonkje in haar vroeger schran
dere, pientere oogen verflaauwd was.
Ze wist best, waarom meneer Houtmans
kwam. Hy vertelde haar, maakte haar dui
delijk, hoe Dirk den avond nadat-ie in zóó
felle wanhoopsstemming was weggegaan
Afijn «dat alles weêr verloren was.» t Drong
maar langzaam tot de hersens, het begrip,
van vrouwtje door. In die enkele dagen was
ze tien jaar verouderd.
Maar toen meneer Houtman9, de bewaar
der, zou vertrekken, wenkte zy hem
Er kwam een smeekend trekje op haar
gezicht. Ze kleurde nog eens als van
oudsals vroegertoen de smart in haar
hersens nog niet zóó vernield en verwoest
had zijn hand tusschen haar becnige kil-
aanvoelende vingertjes.
Zij fluisterde hem iets toe. Of-ie goed voor
'm zou zijn Voor haar jongen
De waanzin van smart schaterde in haar
oogen. Ze grijnslachte. Maar de oude gevan
genis-bewaarder voelde, wat voor verdriet
er school in dat grijnzen
En met al zijn kranig geschoold zelfbe
dwang kon-ie niet verhoeden dat, terwijl hij
verzekerde van: «Zeker moeder, waarachtig
hoor!" Dat toen een traan neerdruppelde uit
z'n strenge eerlyke kijkers, die al zooveel
van menschelyke ellende doorschouwd had
den, op de haast doodo vingers van arm, arm
vrouwtje
Maitbe Corbeau.
Texel, 16 Nov.
Op de lammereumarkten werden aange
voerd 31797 lammeren. Behalve deze werden
op de weekmarkten, die nu geëindigd zijn,
aangeboden 188 paarden en veulens, 838
stuks rundvee, 17756 stuks wolvee, 984
varkens en biggen.
Bovendien werd nog veel op de stallen
en in de weiden verkocht.
Do Handelsvereeniging .Wilhelmina" heeft
hare eerste garnalen verzonden, voorloopig de
vangst van drie schuiten. Reeds meerdere
zullen zich in de volgende week met de
garnalenvangst bezig houden, daar de Noord-
zee-visscherij to weinig oplevert.
Bovengenoemde verecniging zal in het
komende saizoen met ongeveer 40 schuiten
werken.
Sinds lang wordt er door de schipperij
over geklaagd, dat do ingang tot de haven
van dit eiland voel te nauw is. Meermalen
beloopen binnenkomende vaartuigen dan ook
schade. Tengevolge dor te nauwe invaart
is 't voor stoombooten van eenigen omvang
bijna ondoenlijk om ten allen tyde veilig
binnen te komen. Dit ondervond ook gisteren
weer ,De Dageraad", die tegen een der
havenhoofden liep. Wanneer zal men toch
eens gevolg geven aan 't stellig zeer billijk
verlangen van schippers en visschers, om tot
vergrooting der haven over te gaan. Kan
het geheelen werk al niet terstond worden
uitgevoerd, dan talme men toch niet langer
om aan de varenslieden oen veilige invaart
te verzekeren.
Wieringen.
De zangvereeniging «Nieuw Leven" is
toegetreden tot den Bond van Gemengde
Zangvcroenigingen in Noord-Holland.
Het zangersfeest van dien bond, waaraan
nu ook «Nieuw Leven» zal deelnemen, zal 't
volgend jaar hoogstwaarschynlyk worden
gehouden op Hemelsvaartsdag in de Groote
Kerk te Alkmaar.
Het herhalingsonderwijs is te Hippolytus-
hoef aangevangen met 15 leerlingen, te
Oosterland met 4, terwyl zich te Westorland
geen voldoend aantal leerlingen aanmeldde
zoodat aldaar geen herhalingsonderwys zal
worden gegeven.
Door het Bestuur van het Heemraadschap
is afwijzend 'beschikt op het verzoek van de
IJsclub Wieringen, om vergunning gedurende
den winter 20 cM. water in de slooten te
houden.
J.l. Zaterdag en Zondag gaf «Harmonie"
hare eerste uitvoeringen in dit seizoen, de
eerste avond voor ongehuwde, de tweede
voor gehuwde kunstlievende lodenbeide
avonden was de zaal stampvol.
Een zevental muzieknummers benevens het
drama «Wroeging» vormden het programma;
do uitvoering van de muziek zoowel als de
vertolking van het drama getuigdon dat er
flink gestudeerd washet publiek toonde
door applaus telkens veel instemming Het
waren een paar zeer gezellige avonden, welke
beide door een dansje werden besloten.
Bargerlijke Stand der. gemeente Teiel,
van 7 Nov. tot en met 13 Nov. 1908.
GEBORENJan Gerard, z.v. Martinus
Albortus Kuiper en Johanna van Maldegcm.
Jan z v. Jan Alderlieste en Uiltje van der
Vliet. Jannetje, d.v. Gerrit Bakker en Dirkje
de Ridder, Willem z.v. Paulus Bakelaar en
Cornelia Brouwer.
ONDERTROUWDAdolph Ferdinand
Koning en Adriaantje Schagen.
GETROUWDCamelia Zijm en Martje
Witte.
OVERLEDEN Dirk Mantje, oud 55 jaar,
echtgenoote van Grietje Dros, de Waal. Jacob
Bakker, 79 jaar, echtgenoote van Neeltje
de Boer.
Advertentiën gelieve men 's morgens
vóór 10 uur te bezorgen.
Na ontvangst van postwissel kf 1.50,
zendt ondergeteekende franco
een Boek
met 20 fraaie gekleurde, geteekende
voorbeelden voor 't garneeren van
TAARTEN en KOEKEN.
Bekroond op verschillende Tentoon
stellingen.
H. F. WOLDENDORP.
"Watertorenstraat. Winschoten.
Busgroenten.
Spercieboontjes a 16 ets.
Snijboontjes a 14
Spinazie 10
per pond.
Zoute Groenten.
Snijboontjes 12 ets.
Spercieboontjes a 8
Machinale Zuurkool a 6
per pond.
A. POSTMA, SPOORSTRAAT 68.
20 cent.
50 cent.
FRANCO THUIS.
Oudeschild Texel.
DE ECHTE
die men goed kan houden tot Juni.
prijzen en conditin zeep
billijk.
Monster 24 cent per 5 kop.
D. DIJKSHOORN,
Koningdwarsstr. 49.
Tabak- en Sigarenmagazijn
Groote keuzq luieenge-
w o n e doozen Sigaretten.
Ruime sorteering in
kistjes van 25, 50 en 100
Sigaren.
B ij zonder geschikt als
Beleefd aanbevelend,
Wed. R. SNEL.
Fijne Spersieboontjes 16 cent per 5 ons.
Snijboonen 14 5
Spinazie 10 5
Machinale Zuurkool
6 cent per 5 ons.
Gemarineerde Haring
5 cent per stuk.
■JZ Wonderzalf
„DE WALVISCH"
geneest Huidziekten, Jeukingen, Puisten,
open Beenen, f 0.75.
Verkrijgbaar byDE BIE—BIER
STEKER, Keizerstraat 93.
