KLEINE COURANT
't Vliegend Blaadje
voor HelderTexelWlerlngen en Anna Paulowna
Plicht en Liefde.
No 3933.
Zaterdag 22 October 1910.
38ste Jaargang.
't Vliegend Blaadje p. 3 m. 50 ct., fr. p. post 75 ct., buitenland f 1.25
Pre-1 Zondagsblad37$ 45 f0.75
miënj Modeblad 55 65 f0.90
(Voor het buitenland bij vooruitbetaling.)
Advertentiën van 1 tot 5 regels 30 cent.
Elke regel meer6
Bewijs-exemplaar2$
Vignetten en groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Interc—
Telefoon 50.
UitgeverC. OE BOER Jr. (v./h. BERKHOUT L Co.), Helder.
Bureauxi Spoorstraat en Koningstraat.
Tweede Blad.
Verbetering.
In ons Raadsverslag gelieve men in kolom
3, regel 32 van onder en in kolom 4, regel
5 van boven te lezen „De heer B i e r s t e-
k e r," (in plaats van: „de heer van Breda").
UIT HET BUITENLAND.
De spoorwegstaking in Frankrijk is ge
ëindigd. Wel eenigszins plotseling heeft het
stakingscomité toegegeven. Maandagmorgen
werd de staking tot het uiterste nog naar
alle kanten geproclameerd, Maandagavond
verklaarde het nationale Syndicaat der spoor
wegarbeiders de staking geëindigd. By deze
laatste kennisgeving werd medegedeeld dat
binnenkort een manifest zal worden uit
gevaardigd, waarin het genomen besluit zal
worden verklaard en aan het spoorwegperso
neel de eisch zal worden gesteld alle maat
regelen te treffen tot instandhouding en be
vordering der vakvereenigingen. Nu, die
verklaring is werkelijk niet overbodig.
De «Temps" merkt op dat in zekere
kringen wel zal worden beweerd dat de door
do spoorwegdirecties beloofde 5 francs (f2.50)
per arbeidsdag voor de te Parys wonende
beambten zonder de staking niet zou zyn
toegezegd. De directies hadden die verhooging
echter reeds goedgekeurd vóór het uitbreken
der staking en de leiders waren daarmee
bekend. Alleen moest nog een Dadere rege
ling getroffen en de datum bepaald, waarop
de lotsverbetering zou ingaan.
In Portugal geen uitslaande brand, hoewel
't nog wel hier en daar eens smeult. Uit
Lissabon wordt aan de .Daily Mail" bericht
dat de patriarch van Lissabon, het boofd der
Portugeesche kerk, in de Maandag aldaar
verschenen bladen de verklaring heeft af
gelegd, dat hy zich aansluit by de republiek.
De groote mogendheden zullen do republiek
eerst erkennen wanneer het te kiezen parle
ment de thans nog slechts voorloopige re
geering zal hebben bevestigd.
Nu Portugal en Frankryk rustiger worden
kan ook eens in overig Europa rondgekeken
worden. Zoo wordt uit Konstantinopel ge
seind de ministerraad heeft beraadslaagd
over de vorming van bet GriekBch kabinet
VeniseloB en heeft besloten den Turkschen
gezant te Athene onbepaald verlof te ver-
leenen. Turkjje heeft dus zyn bedreiging,
dat het de diplomatieke betrokkingen ver
breken zou als Veniselos minister werd, vol
voerd. 't Schynt dat men in Griekenland er
zich niet veel van zal aantrekken. De Turk-
sche minister van oorlog heeft zyn ontslag
genomen, doch dat staat niet in verband met
de Turksch-Grieksche quaestie.
De Servische kroonprins is ernstig ziek.
In het paleis te Belgrado heerst groote neer
slachtigheid tengevolge van de verergering
van don toestand van den prins. Koning
Peter gaat gebukt onder huiselijk en politiek
leed, slaapt weinig en veroudert merkbaar.
De koningsmoord van Juni 1903 heeft aan
de dynastie der Karageorgewitsen nog wei
nig zegen gebracht.
In Egypte was zoowaar ook een spoor
wegstaking uitgebroken. Ze heeft echter
nog geen twee volle dagen geduurd.
Uit Weenen wordt bericht dat de minister
van oorlog in de legercommissie van de Hon-
gaarsche delegaties een overzicht gaf van
de maatregelen ter gelegenheid van de
annexatie. Hy wees er op, dat de mobilisatie
snel en zonder incidenten in haar werk was
gegaan, waaruit de groote oorlogswaarde
van het leger was gebleken.
De gunstige afloop was te danken geweest
aan de volkomen overeenstemming tusschen
de beide regeeringen en aan den goeden
geest der bevolking.
De genomen maatregelen hadden een uit
gave gebiecht van 180 millioen.
Eenige maatregelen van blyvenden aard
zullen nog een krediet van ongeveer 10 mil
lioen noodig maken.
De minister zeide, dat de crisis tydens de
annexatie had getoond, dat de monarchie
tengevolge van de politiek van allianties
rekening moet houden met de mogelijkheid
van een oorlog met verschillende staten
en dat dus voortgegaan moet worden met
verbetering van het leger.
De Engelsche minister Lloyd George bracht
in een redevoering in City-Temple te Londen
de hooge oorlogsnitgave weer eens ter sprake
«Vijfhonderd millioen pd. st. wordt door
alle landen der wereld gezamenlijk besteed
aan oorlogstoerustingen. Dat geld kan veel
beter gebruikt worden. Maar zoolang andere
landen enorme sommen voor dit doel uitge
ven, mag ook Engeland niet achterblijven,
wil het zyn tegenwoordige positie in de we
reld blyven innemen.
Er moot dus een internationale overeen
komst worden getroffen tot inkrimping van
de oorlogslasten, dan kunnen de vrijkomende
sommen worden besteed tot leniging van
sociale nooden*.
Jawel, dat is al zoo dikwyls gezegd maar
zeggen geeft zoo weinig, 't Resultaat was
tot hiertoe nog altijd verhooging van den
post oorlog in alle landen.
Engeland heeft een vry scherpe nota naar
Perzië gezonden. Daar staat ïd, dat Engeland
zich verplicht zal zien de zorg voor orde en
rust in Zuid-Perzië, voornamelijk op den
grooten handelsweg, in handen te nomen,
zoo de Perzische regeering, dien weg niet
behoorlijk en veilig onderhoudt. Waarschijn
lijk is Rusland's houding in Perzië aan dit
optreden niet vreemd.
De Russische regeering heeft nog altyd
niet hare drie corpsen uit Noord-Perzië
teruggetrokken, en maakte zelfs alles gereed
voor de wintei kwartieren dier troepen.
NIEUWSBERICHTEN.
HELDER, 21 October.
Kapitein Christoffel eervol ontslagen.
Aan den kapt. der infanterie H. Christoffel
iB op zyn verzoek ontslag uit den militairen
dienst verleend.
Bakkerswet.
De heeren Schaper, Troelstra, Ter Lsan,
Helsdingen en Hugenholtz hebben voorgesteld
in het amendement-Goeman Borgesius c.s.
(om den nachtarbeid vry te laten wanneer
deze beperkt blyft tot zes nachten in drie
weken) de bepaling op te nemen, dat nooit
langer dan acht uren per etmaal bakkers-
arbeid mag worden verricht.
Logger gestrand.
Gisternacht omstreeks half drio is op den
kop van het Noorderhoofd van den Nieuwen
Waterweg gestrand de logger VL 11 «de
Goede Verwachting 11', schipper Swaneveld,
van de reedery Betz en Van Heyst te Vlaar-
dingen. Hot volk, 14 man sterk, is met assi
stentie der stoomreddingsboot en wippertoestel
gered en geland.
Moordaanslag.
Uit Schoonhoven schrijft men aan «Het
Volk"
Maandagavond werd de gemeente in rep
en roer gebracht door het plegen van een
moordaanslag. De losse arbeider D. H. leeft
reeds geruimen tyd gescheiden van zyn vrouw,
die door het houden van kostgangers in haar
onderhoud voorziet. Horhaaldelyk kwamen
kyfpartyen voor, tot nu toe zonder ernstige
gevolgen. Een der kostgangers zekere J. H.,
arbeider op de loodwiti'ubriek alhier, begaf
zich naar de woning, waar H. met zyn broeder
samenwoont. Deze werd uitgestuurd om een
paar fleschjes bier te halen en in dien tyd
ging de bezoeker H. te lyf met een groot
slagermes, dat daar van den broeder aan
wezig was. Met een steek- en eenige sny-
wonden wist deze door een belendend huisje
te ontsnappen. Op het politiebureau werd hy
verbonden, maar het gelukte niet het bloeden
geheel te stelpen. De steekwond van ongeveer
15 centimeter diepte, op zjj van het lichaam,
had de ingewanden gekwetst en maakte vol-
het oordeel van den geneesheer over-
ing naar het ziekenhuis te Utrecht nood
zakelijk. Dit had dan ook per automobiel
plaats. De dader is in zijn kosthuis in hech
tenis genomen, te beschonken om verhoord te
worden.
Men vreest voor het leven van den gewonde.
Ex-Koning Manuel in Engeland.
Londen, 19 Oct. Het koninklyk jacht
Victoria and Albert", met den ex-koning
Manuel van Portugal on diens moeder, Amélie,
aan boord is hedenmorgen te Plymouth aan
gekomen.
Hoe koning Manuel vluchtte.
De correspondent van de tCorriere della
Sera", de heer Luigi Barcini, die thaBS te
Lissabon vertoeft, deelt nog eenige bijzonder
heden mede omtrent de vlucht des konings,
welke hy van ooggetuigen vernomen heeft.
Maandagavond om halftwaalf keerde do
koning in zyn paleis terug van een feest
maal in Belem. Een ieder wist toen, dat de
revolutie voor de deur stond. Tydens het
diner was een ruiter overhaast de eetzaal
binnengekomen, en had den commandant van
de municipale garde een paar woorden in
het oor gefluisterd, waarop deze zich in alleryl
verwijderde. Een half uur later werd de mi
nister van marine weggeroepen. Niemand aan
tafel sprak meer een woord, de koning waB
stiller dan ooit. Men had hem op zyn vragen
geantwoord, dat het slechts een onbeteeke-
nond oproer betrof, dat spoedig onderdrukt
zou zyn. In zijn paleis teruggekeerd, liet hy
onmiddellijk telefonisch den minister van
binnenlaudsche zaken ontbiedensteeds kwa
men onrustbarende berichten binnen. De vorst
zond zyn bedienden heen, en trok zich in
zyn bidvertrek terug. Precies om twee uur
in den nacht donderden 12 kanouscholen de
koning belde en vroeg wat er gaande was:
niemand wist het. Hy kleeddo zich en wachtte
mededeelingen van zyn ministers. Intusschen
was het 16e regiment infanterie in vollen op
stand gekomen. De minister van oorlog tele
foneerde den eenen generaal na den anderen
op, met het bevel de leiding der verdediging
op zich te nomenalle generaals waren ziek.
Het lot der monarchie was feitelijk al beslist.
Eenige adjudanten schaarden zich om den
koning; terwyl buiten het geweervuur knet
terde, trachtte men door de telefoon een der
ministers te bereikengeen hunner gaf ant
woord. De omgeving van den koning trachtte
hem nog voortdurend gerust te stellen met
de verzekering, dat er niets ernstigs plaats
greep. Inlusscben brak de morgen aan, het
paleis was verlaten, de bedienden verdweneD,
de ministers onzichtbaar. Alleen de paleis
wacht was met 400 man versterkt. Manuel
dwaalde van de eene kamer naar de aDdere
zyn blik was star, zijn gelaal bleek. Eindelyk
kwam een bericht van den minister-president
hy gaf den koning per telefoon den raad,
zich zoo spoedig mogelyk naar Cintra te be
geven, om daar de onderdrukking van den
opstand af te wachten. De adjudanten dron
gen aan, om te blyvenin angst en onzeker
heid verstreken de uren. De vorst weigerde
alle spys en drank, vroeg slechts naar zyn
ministers. Daar vlogen do eerste projectielen
over het paleisuit het venster zag men den
kruiser Adamastor" manoeuvreeren. By het
vierde schot stortte een muur in, de kooing
begaf zich naar de achterzydo van het paleis,
eindelyk werd besloten tot de vlucht.
De auto werd uit de garage gehaald, de
adjudanten overlegden waarheen zich te be
geven, daar Cintra te open ligt voor een
verdediging.
Ten einde de paleiswacht niet te ontmoe
digen door het vertrek van den koning, liet
men de auto leeg den hoofduitgang uitryden,
terwyl de vorst met twee getrouwen door
een achterdeur den tuinmuur bereikte; een
oude bediende, de eenige die niet gevlucht
was, sleepte een ladder uan, een adjudant
ging voor, de koning volgde. Aan de andere
zyde stond de auto gereed ou weldra was
men buiten de stad. Tegen vier uur bereikte
de koning Mafra, waar twee uur later konin
gin Amelia en Maria Pia zich by hem voeg
den. Tydens den maaltyd kwam een officier
berichten, dat de vlucht moest worden voort
gezet naar Ericiera, waar het jacht .Amelia"
gereed lag. In allerijl pakten de vluchtelingen
wat brood, vleesch en aardappelen by elkaar
in de Bervetten, en voort ging het in de auto
naar het strand. By het aan boord gaan moest
een adjudant koning Manuel ondersteunen.
Zwijgend sloeg de bevolking alles gade, nie
mand grootte de vertrekkenden. Met de han
den in den zak staarde de jeugdige banneling
naar de zich verwijderende kust.
De mijnramp.
Gross GieseD, 18 October. Nader wordt
bericht over den ramp in de myn Siegfried,
dat een arbeider en tweeman van de reddings
brigade dood en geborgen zyn en dat nog onge
veer 12 lyken geborgen moeten worden.
Men neemt aan, dat de ontploffing ïb ont
staan door een kist met dynamiet. De schacht
en de myn zijn, behalve de plaats des onheils,
niet beschadigd,
Gross Giesen, 19 Oct. By do ontploffing
in de myn .Siegfried" zyn in het geheel
achttien slachtoffers gevallen, by wie twee
manschappon van de reddingsbrigade.
Allen lijken zijn geborgen.
Vliegen.
De Clément Bayard.
De «Daily Mail" schryft: De Clément-
Bayard heeft 246 Eng. myl afgelegd, maar
ze had brandstof voor ruim 700 myl. In
oorlogstyd liggen dus al Engelands steden in
den kring van dergelijke luchtschepen van
het vasteland. Als ze straks verbeterd zyn
en beter wind on storm kunnen trotseeren,
zal het gevaar nog grooter wezen. Dus, Enge
land schud uw traagheid af I Wy moeten de
lucht beheerschen, gelijk wy de zee beheer-
schen, want anders is het ook met onze heer
schappij ter zee gedaan.
Wynraalen's tocht ParysBrussel en terug.
De sportcommissie van de Automobileclub
de France heeft, na te hebben onderzocht
en besproken de omstandigheden, waaronder
het vertrek van Wynmalen voor den tocht
ParysBrussel plaats had, besloten, den
vlucht van Wynmalen te erkennen, doch don
tyd daarvan te bepalen op 36 uur, d. i. den
als maximum toegestanen tyd. Wynmalen
wordt dus als laatste erkend.
Wellman is met de „Trent" te New-York
aangekomen en daar met veel enthousiasme
ontvangen. Een heirleger van photograien
en reporters wachtten hem op. Hy verklaarde
dat hij tot Zondagavond vol goeden moed
was op een gunstig resultaat. Toen stak er
echter een storm op, waartegen de motoren
niet waren opgewassen.
Wellman's ballontocht
Londen, 19 October. Even vóór midder
nacht heeft do Daily Telegraph een marco-
nigram ontvangen van Wellman, die zich
aan boord bevindt van het stoomschip
Trent*.l)
Dat marconigram was Dinsdag te New-
York ontvangen, via Nanlucket. Vandaar
was het naar Londen geseind. De inhoud
was als volgt:
Na Zondagmorgen Nantucket te zyn voor
bijgevlogen legden wy volgens onze bereke
ningen 140 mylen (van 1.8 K.M.) af in de
richting Oost-Noordoost. Wy verwijderden
ons van den vasten wal, doordien er een
goede wind waaide, en zonder dat de motor
werkte. In den namiddag bevonden wy ons
op ongeveer 42° N.B. en 67° W.L. toen de
wind omliep naar het noordwesten, uit wel
ken hoek hy mot een snelheid van ca. 80
myl waaide.
Do sloep- en ballanceerstaart rukte telkens
krachtig aan den ballon, die er door aan het
schudden werd gebracht en in een soort
rollende beweging geraakte, welke het lucht
vaartuig met totale vernietiging bedreigde.
Het werd een vreeselyke nacht, maar alle
opvarenden bleven kalm, ja vroolyk. Wy
waren zeer vermoeid, en de een na den
ander sliep in; niet anders denkende, dan
in het water wakker te zullen worden.
Londen, 19 October. De Daily Telegraph
heeft in een latere editie het volledig relaas
gepubliceerd van Wellman's tocht. De sleep-
staart trok de •America* omlaag en dreigde
haar te doen vergaan. Ook was de staart
gevaarlijk voor de reddingsboot, die er byna
door was tol zinken gebracht. Wellmann
marconigrafeerdo. De boot was ons eenig
middel tot redding. Wy besloten aan boord
van de «America" te blyven en wierpen
gasoline weg om de .America' lichter te
maken, 's Ochtends om drie uur werd last
gegeven do motoren aan te zetten ten einde
te trachten Europa of de Azoren te bereiken.
Do wind was aanvanklijk gunstig, maar liep
al spoedig om naar het noordoosten Het
was nu onmogelijk om met den verminderen
gasolinevoorraad de Azoren te halen. Daar
om werd nu gepoogd de Bermuda-eilanden
te bereiken. Wy volgden nu een zuidweste
lijke richting en maakten ongeveer 15 mylen
in het uur, want wij spaarden onze motoren
en de nog beschikbare gasolino voor een
laatste krachtsinspanning. Wy waren vast
besloten zoolang mogelijk in den ballon te
blijven. Maandagavond wierpen wy nog
meer gasoline en eenige beschadigde gedeel
ten van de machine overboord, teneinde ons
gedurende den nacht nog boven de zee te
kunnen houden. Wy hadden het dien nacht
zeer koud en konden ons niet warm houden.
Het word onmogelijk in de lucht te blyven.
Het groote gevaar was, dat de sleep- en
balanceerstaart zou breken of de reddingsboot
zou doen zinken, die mot veel moeite on by
sterken wind om één uur des nachts werd
te water gelaten. Wy hadden de ,Trent'
op twee uur afstand opgemerkt; en het was
onze eenige kans op redding, de reddingsboot
uit te brengen. Het tewaterlaten werd met
groote behendigheid bewerkstelligd. Vaniman
liet de r America" dalen tot vlak boven het
wateroppervlak. Simon (de scheepsofficier,
die de reis meemaakte) had de leiding bij
het neerlaten van de reddingsboot. De ba-
lansceerstaart sloeg tegen de boot aan en
deed hem byna kantelen, op een moment dat
enkel Simon nog aan boord van de America"
bevond. Toen hy nu geconstateerd had dat
alles in orde was, kwam hy ook in de red
dingsboot. De .America*, bevrjjd van het
gewicht der boot steeg snol omhoog on was
snel in de verte verdwenen. Wy zagen het
verlies van den ballon zonder veel spijt,
want hy was toch tot niets meer bruikbaar.
Wellicht zullen wy later oen grooteren en
sterkeren ballon bouwen. De zware sleep-
staart heeft den ballon in zyn vaart gestremd,
en naar omlaag getrokken, ook was do staart
hinderlijk by het sturen. Het was een nood
lottige fout, dien staart aan te brengen.
Maar deze tocht is een proefneming geweest,
die de moeiten en het gevaar, dat wy te door
staan hebben gehad, waard is geweest. Wij
hebben buitengaats een afstand van 1800
K.M. s) afgelegd.
Londen, 19 October. Down, de gezagvoer
der van het stoomschip .Trent*, van de
Royal Mail, seint radiografisch bizonderheden
van de omstandigheden, waaronder hy
de bemanning van Wellman's luchtschip
America* heeft opgevischt.
Het gebeurdo op ongeveer 640 K.M. ten
Z. van Sandyhook, zoowat halverwege tus
schen New-York en de Bermuda-eilanden. De
mailboot was op weg naar New-York, waar
zy hedenmiddag wordt verwacht. Het lucht
schip is dus ver uit zijn koers gedreven.
De .Trent* opende een nieuwe stoom
vaartlijn tusscheu New-York en Cuba. Het
is dus een groot gelnk, dat Wellmann dit
schip heeft ontmoet, temeer daar de «Trent*
een weinig bezochten zeeweg volgde. Ver
moedelijk zou Wellman op zyn tocht niet
licht een ander schip gezien hebben om hom
te helpen.
De redding geschiedde gisteronochtend
vroeg. Toen de kapitein van do «Trent" de
eerste noodseinen van de .America* opving,
woei er een storm, die het luchtschip snel
zuidwaarts dreef. Het opvisschen ging zeer
moeilyk en duurde drie uur. Wellman deelde
den kapitein mede, dat de hoofdrede, waar
om hij zyn luchtschip had prijsgegeven was,
dat het hevig schommelde, telkens wanneer
stortzeeën den evenwichthouder troffen. Die
heftige schommelingen putten de bemanning
geheel uit. Niettemin sprak Wellman met
geestdrift over zijn mannen.
Met den dood voor oogen bleven zy kloek
moedig aan het werk. (N. R. Ct.)
zool toe maar! ik gun jelni van harte
een vrjjen Zondag 1 sluiten motte ze I
allemaal! s-l-u-i-t-e-n I
De gansche bende is voorbygeraasd. Met
aangehaakte trossen van jongens on meiden
schuift ze om den hoek, opeens in do volle
Spoorstraat-drukte. Daar slaat het vreugde-
geluid boven de huizen. Ver hoorbaar.
INGEZONDEN.
1) De »Trent« is een bont die vaart tusschen
Bermuda en New-York; zij kan heden of morgen
te New-York aankomen.
2) Elders in dit telegram wordt gezegd dat de I
wind Noord-west werd.
3) Wellicht verdient deze schatting niet te
veel vertrouwen.
Langs de straat.
Zondagsrust.
Woensdagavond.
Hardnekkig plonst do stortregen en de
wind jaagt oen heele troep witjassen ais
snorrende lansen door de natte, druipende
buurt.
't Zyn slagersgezellen. Op fietsen. Die ge
lijk een lange wagenrits, hei-verlicht, over
do drabbig-glimmende klinkers voortrollen.
Voorop een paar met borden, waarop je
kan lezen wat ze eigenljjk beoogen. Zon
dagsrust. Nu met 1 November.
Zy, die volgen, zorgen volkomen dat dit
tot ieder doordringt. Geweldig gezang zwelt
tot zwaarheid van geluid. Uit volle borst
gaan de populaire moppen als een lawine
van steeds heviger uitbundigheid. Enkele
zwaar-diepe bassen doen zich hooren met
sarrende kracht. Eenige min of meer fyne,
hooge stemmen gillen boven alles uit een
melodieuse zegekreet. Terwyl bellen en ho
rens deze gelukswaamin met gerinkel en
getoeter oorverdoovend begeleiden.
Ineens vliegen een aantal deuren open.
Menschen van allerlei slag, luk op sensatie,
wippen fluks naar buiten. Zo staan 'n oogen
blikje waarlijk paf van dat plotse gewicmel
en gekrioel in hun gewoonlyk stillo straat.
Uit een stuk of wat raam-omlijstingen in
de hoogte komen nieuwsgierige kinderhoof
den. In nachtjapon, 'n Beetje bleek, huive
rig. Die wuiven, klappen al spoedig gestadig
en bly in de handen.
Een warrig vrouwenhoofd, onder 'n slaap
muts, waarvan de banden vroolyk uitwap
peren in de avondbries, verschjjnt door een
dakvenster. Ze knikt onophoudelijk, aanmoe
digend, roept byna luidkeels tot do aanstor-
ming van warm-gereden enthousiastenrgoed
Geachte Redactie I
Ondergcteekonde verzoekt u beleefd een
weinig ruimte af te staan in uw veelgelezen
blad, voor onderstaande regelen. By voor
baat myn dank daarvoor.
In uw blad van Dinsdag 18 Octobor j.1.
komt oen ingezonden stukje voor,onderteekend
door het Hoofdbestuur van «Goet gelnk".
Omdat dit stukje .één leugen al leugen*, is
alleen om de menschen op een dwaalspoor
te brengen, daar dit in hun eigen belang is,
wilde ik uwe lezers eveu met de waarheid
op de hoogte stellen.
De zaak is deze:
Donderdag 13 en Vrijdag 14 October is
er vergadoring gehouden van don Stokers
hond «Goet geluk*. Dinsdag 11 October had
ik verzocht om op een van deze tweo
vergader-avonden het woord te mogen voeren
voor den tyd van een uur. Er werd my
gevraagd waarover ik het zou hebben. Myn
antwoord Inidde:
Ten le: Over mijn schorsingen bedanken
als len secretaris van het Hoofdbestuur van
bovengenoemden bond;
ten 2eDe stokers een raad geven in het
belang van hen zelf en van den Bond.
Woensdag 12 October kreeg ik ten ant
woord, dat met het oog op do belangrijke
punten, welke behandeld moesten worden,
myn verzoek niet kon worden toogestaan.
Maar dit was het geval niet. De heeren
kennen de kwestie te goed. Om nu te voor
komen dat hun plan in duigen zou vallen,
wilde men my van de vergadering houden.
Dit echter lukten hen slecht, want ik
bezocht do vergadering toch, om my te ver
gewissen van de belangrijkheid der punten,
en .ik heb dan ook de overtuiging mode
genomen, dat men mij het woord niet had
willen goven, want hetgeen er behandeld is
kon om 9 uur zeker zyn afgeloopon, doch
do heoren rekten het tot 11 uur.
Ik heb dan ook de heeren (de ondertee
kenaars van het ingezonden stuk) uitgenoo-
digd op de vergadering te komen van Dins
dag 18 dezer.
Dus dat was de eerste nitnoodi-
giag-
Ik heb er bijgevoegd, dat de heer J. de
Vries schriftclyk zou worden uitgenoodigd
voor dezo vergadering.
Dit geschiedde op Donderdag 13 October;
Vrydag 14 dezer de advertentie in uw blad,
Dinsdag 18 October heb ik den heeren por-
soonlyk verzocht te komen; toen wisten zjj
nog niet of zy zouden komen, ja of neen.
Dit was de tweede uitnoodiging.
Maandagavond heb ik onderstaand schrjj-
von verzonden aan den heer J. do Vries.
Helder, 17 October '10.
Mynheer I
«Maandagavond te 7.30 nur zal er eene
openbare vergadering worden gohonden
voor stokers. Hetgeen daar door my zal
worden besproken, heeft voor het mee-
,ren<leel betrekking op uw persoon, omtrent
uwe handelingen, tydens u was vorbon-
•den aan den bond."
•Ondergeteckende noodigt u daarom uit
,om ter vergadering te komen, om van
de aangeboden gelegenheid tot debat ge-
bruik te maken."
w. g. J. A. Strkütkrü.
Nog betuigon de heeren hunne spjjt in
het ingezonden stukje, dat zy niet zyn uit
genoodigd. Maar de heeren donken to kunnen
volstaan met hun bespottelijk stukje. Zy
wenschten my veel succes toenu dat heb
ik gehad. Do aanwezigen spraken hunne af
keuring uit over de meer dan laffe houding
door hen ingenomen en begrepen ook zeer
goed do beteekeniB van het spreekwoord
het schurftig schaap vreest de roskam".
U nogmaals dankend voor ne plaatsing
teeken ik
J. A. Strkdtkeb,
Stoker K. M.,
a./b. Hr. Ms. «Van Spejjk".
FETriLLHTOH.
2)
Eindelyk was de 9de Jannari aangebroken.
Voor de eerste maal in haar leven zou Laura
een bal bywonen. Het vlekkeloos witte kleedje
plooide zich verrukkelijk om Laura'B rijzige
gestalte en een krans van sneeuwklokjes was
door het blonde haar gevlochten. Weldra
kwam Christiane, die bewonderend haar jeug
dige meesteres beschouwde, aankondigen, dat
het rjjtuig voor was, en dat de koetsier onge
duldig met zijn zweep klapte.
Met een kloppend hart en vol opgewonden
heid en verwachting reed Laura naast hare
moeder door de verlichte straten. Beiden
zwegen. Laura zeer benieuwd of de uitnoo-
diging van luitenant von Ring zou zyn, de
moedor zich met weemoed herinnerend, hoe
veel genoegelyke uren zy vroeger met haar
echtgenoot in die zelfde zaal van het Casino
had doorgebracht.
In het Casino was het dien dag zeer druk
en levendig geweest. De lees- en eetzalen
werden ontruimd en luitenant von Ring had
handen vol werk, want aan hem was het op
gedragen, alles voor het bal gereed te maken.
Rechts en links snelde hy door de zalen.
Trek die lanrierboomen uit dien hoek wat
naar voren. Zoo, zoo, niet te ver, anders
nemen ze te veel plaats weg. Hy bleef voor
het groote middenstuk staan, waar het borst
beeld van den koning tusschen klimop en
kroonluchters prjjkte. De groote, zilveren
kroonlnchters moeten wat meer van elkaar
worden geplaatst, en zoo ging het voort, tot
het tyd werd om do gasten te ontvangen.
Eerst verschenen eenige officieren, daarna
kwam de commandant met zjjne vrouw en
weldra volgden do uitgenoodigde families.
«Myn waarde Ring", sprak opeens majoor
von Olefeld die tot verbazing van al de offi
cieren de zaal binnentrad, rik moet je even
spreken".
De heer von Olefeld die reeds als vaandrig
by het regiment had behoord, was later lee-
raar aan de militaire academie geworden.
Nadat eenige jaren geleden zyne vrouw ge
storven was, had hy zich nog meer aan de
beoefening der wetenschappen gewijd en zich
geheel uit het gezellig vorkeer teruggetrok
ken. Weinige weken geleden weder in actieven
dienst getreden had hy het bevel over het
eerste bataljon gekregen.
Men wenschte von Ring geen gelnk, adjudant
van den ernstigen, ingetrokken bevelhebber
te worden von Ring, die de verpersoon
lijkte opgeruimdheid en levenslast was,
maar tot aller verbazing ging het beter dan
men gedacht had, het scheen zelfs, dat de
ernstige majoor von Olefeld bjjzonder veel
ophad met zjjnen jeugdigen adjudant.
Myn waarde von Ring, ge zyt hier een
der machthebbenden, ik heb vanavond twee
dames nitgenoodigd, mevr. von Rodenwald
en hare dochter, familie van een mijner
vroegere vrienden. Voor de moeder zal ik
zelf zorgen, wilt gy nu zoo goed zijn eens
naar de dochter te zien, die hier misschien
weinig of geen kennissen heeft en haar dansers
voor te stellen".
Wat ik doen kan, zal geschieden, majoor",
zeide von Ring, zich naar de deur begevende
om nieuwe gasten te ontvangen. De heer von
Olefeld stond met zyn helm in de hand som
ber rond te zien naar hot gejoel om hem
heen, de dames groette hy styf, nauwelijks
sprak hy eenige woorden met do comman
dantsvrouw. Had hij by het leven zjjner vrouw
al niot van feestelijkheden gehouden, nu waren
zo hem geheel ondragelijk geworden. Hij had
zyn geluk in den huiseljjken kring on in de
studio gezocht. Heden was het dus voor hem
geen kleine opoffering geweest om op het
bal te komenmaar hy meende aan zijn
vroegen chef en vriend, baron von Roden
wald, aan wien hij veel verplichting had,
verschuldigd le zyn, diens achtergelaten we
duwe en dochter een uifnoodiging te zenden
en hy vond het na gepast, de dames zelf te
ontvangen.
Als jong luitenant had von Olefeld, na zijn
beide ouders kort na elkander te hebben ver
loren, niet alleen veel bewyzen van vriend
schap ondervonden in het huis van do Roden-
wald's, maar zijne beide zusters hadden er
gedurende die treurige omstandigheden weken
lang gelogeerd.
Dit kon en mocht hy niet vergeten en ter
wille der oude vriendschap zou hy zich de
opoffering getroosten, ditmaal het bal by te
wonen.
Naar de deur ziende, bemerkte hy dat
mevrouw Rodenwald met hare dochter waren
aangekomen. Hoe ond was de eerste geworden
sedert hij haar de laatste maal had gezien.
Hy trad op de dames toe en bood de barones
zyn arm aan.
•Gy hier von Olefeld? Dat is een ware
verrassing", zeide de oude dame, .dan hebben
wy zeker ook de nitnoodiging aan u te
danken?"
Ik ben zoo vry geweest, waarde mevrouw",
antwoordde de majoor, Laura aanziende, die
zich door dit bericht eenigszins teleurgesteld
voelde. Zy had gehoopt, dat luitenant von
Ring haar de uitnoodigingskaart had gezonden.
Myne dochter Laura" stelde mevrouw
Rodenwald haar voor, ,natuurlyk zoudt gy
haar niet hebben herkend".
Zy was slechts vier jaar ond toen ik haar
de laatste maal zag", zeide de majoor glim
lachend, .maar zy gelijkt veel op haar goeden
vader".
Mama heeft my meermalen van u gespro
ken, mynheer; ik weet, dat gy een vriend
van myn vader waart".
Ja, hy was als een vader voor my en
mjjne zusters".
Op dit oogenblik verscheen luitenant von
Ring met een blaadje waarop de balkaarties
lagen.
Myn adjudant de heer von Ring", zeide
von Olefeld hem voorstellende.
Henri boog, met het verzoek, of de frenle
een balkaartje wilde nemen: en mag ik dan
zoo vry zyn", voegde by er by, «my zelf er
voor de eerste polka op te plaatsen?" Na
zyn naam op het kaartje te hebben gekrab
beld, verwijderde hy zich. De heer von Ring
had Laura niet herkend, hetgeen haar smar
telijk aandeed, terstond daarop evenwel kwam
hy terug.
fMaar freule, neem my niet kwaljjk ik
weet waarlijk niet waar ik myn oogen en
ooren had. Bij myne tante Plater had ik reeds
het voorrecht, aan u te worden voorgesteld
Dat is zoo, mynheer von Ring".
Het onderscheid van toilet.... dat ver
andert zooik mag immers hopen dat u
het my niet kwalijk neemt?"
De jonge officier werd nu weder geroepen
om zyn plichten als commissaris to vervullen.
De barones en hare dochter werden aan ver
scheidene dames voorgesteld.
Laura's balkaartje was weldra vol, de
muzikanten begonnen de eerste wals te spelen
en vroolyk zweefde zy tusschen de dansende
paren.
Mevrouw Rodenwald nam op een der langs
de wanden geplaatste canspé's plaats en de
majoor zette zich by haar neder.
«Het is langen tyd geleden dat wy elkan
der hebben ontmoet'', b.go„ mevrouw Roden
wald.
•Ja, en zelfs niet van elkander hoorden",
antwoordde de majoor. «Als jk my niet ver-
gis, zyt gy na den dood van nw echtgenoot
naar Königsberg verhuisd en ik bleef steeds
aan den Ryn vertoeven".
,Zoo is het en u schynt de fortuin gunstig
te zyn geweest, want ondanks do algemeene
klacht over weinig promotie zyt gy, dunkt
my, op vry jeugdigen leeftijd majoor gewor
den, dan waart gy wel gelukkig!"
De fijngevoelige vrouw ontstelde, toen zy
zag hoo het ernstigo gelaat van Von Olefeld
nog somberder werd.
(Gelukkig?" zeide hy op zoo schamperen
toon, dat zy wel bemerkte dat hot leed hem
niet gespaard was gebleven, maar zy vond
dit niet de plaats, daar verder naar te vragen.
Hoe zyt ge te weten gekomen dat wy nu
te Berlyn wonen?" vroeg zy verder.
«Door een toeval; laatst onder de Linden
wandelend, meende ik u te herkennen en de
jonge dame naast n ziende, die zoo sprekend
op uw overleden echtgenoot gelykt, bleef my
geen twijfel over. Dat kon niemand anders
dan de kleine Laura zyn, die na eene dame
was geworden".
En toen hebt gij ons terstond die uit
noodigingskaart gezonden. Ik bodank er n
recht hartelijk voor. Uitgaan en verstrooiing
komen by ons weinig voor on het doet me
erg veel genoegen, dat Laura eens wat af
leiding heeft".
Do heer Von Olefeld knikte toestemmend;
hy zag maar al to goed aan do eenvoudige
kloeding der zoo teer en zwak uitziende onde
dame, dat zy over weinig te beschikken had.
Waarom zyt gy niet te Königsberg bly ven
wonen, mevrouw?"
Een zoo oud vriend als gjj zyt, kan ik
dit wel toevertrouwen zeide mevrouw Von
Rodenwald eenigszins klcurendó. Er is bier
meer gelegenheid met handenarbeid wat te
verdienoD.
Een smartelijke nitdmkking verscheen op
het gelaat van den majoor. Hiertoe was de
arme vrouw dus genoodzaakt. Op ditoogen
blik danste Laura hen voorby en knikte zy
hare moeder toe met een van vreugde stralend
Hoe schoon is uwe dochter geworden en
myn jonge adjudant schynt een goed danser
te zyn".
,IIet spijt my vreesolyk, frenle, u niet ter
stond herkond te hebben", zeide Von Ring,
zoodra zy met dansen een oogenblik ophielden.
Maar, mynheer, dit is niet moor dan
natuurlijkuls men dagolyks gezelschappen
bezoekt, dan leert men zooveel verschillende
mensohen kennen, dat het licht kan gebeuren
dezo of gene te vergeten", antwoordde Laura
zonder eenig spoor van krenking.
Ik begryp me toch niet hoo het mogelyk
is geweest'zeide Henri, haar glimlachend
aanziende.
Laura bloosde en was .ethengd, dat haar
cavalier hierover niet verder doorging maar
over de tentoonstelling begon te spreken.
(Wordt vervolgd).
