LAP.
Herstelplaats voor Rijwielen
Bnrgeravondschool.
GRDOTE UITVERKOOP
SÉMenlapzjjn Je Leeev",
M. NAUTA,
P. J. LAFEBER
Gebruikt nu Duinker's alom bekende 50 ets. Boter.
P. DUINKER, Spoorgracht 2.
W. v. VLIET,
Magazijn van BrandstrofFen,
IV Dure Natuurboter.
fan geleurde PASSERDOOZEN,
Firma 8. J. PRINS Co.,
KRUISWEG 178-176. SPOORSTRAAT 17 boek Spuistraat.
De 5 wagons moeten oog komen.
10 H.L. Antbraciet 11.10 afgehaald.
10 H.L. Antbraciet f 1.15 thuis bezorgd
Hoogstpaat 127.
Wegens verandering in zaken
ZIE DE ETALAGE EN DE LAGE PRIJZEN.
Spoorstraat 27. Spoorstraat 27.
iMeeren- en Aongebeeren- Demisaisons
in de nlenvste modellen en dessins ranaf de goedkoopste tot in de fijnste genres
KONINGDWARSSTRAAT 33.
ANTHRACIET in verschillende prijzen.
GOUDSMID.
KANAALWEG 131.
van de Nieuwe RUND- en VARKENSSLAGERIJ,
Dat dit de beste is, bewijst de groote omzet.
Dagelijks machinale bereiding in perceel Keizerstraat 114.
Aanbevelend,
ALLE ARTIKELEN TOT SPOTPRIJS.
van f5.— voor f2.00 en van
flO.- voor f4.50, geheel compleet.
SPOTKOOPJES.
Nog één aanbieding.
AFSLAG I AFSLAG!
Bij A. BLIKKENHORST is ver
krygbaar Varkensvleesch: Lapjes 40 ct.,
Carbonade 40 ct., Doorregen Lappen 30
ct., Vette Lappen 271/, ct., Versch Spek
27V, ct. Dik vet Schapenvleesch 30 ct.
Schapenvet 25 ct. Alles per 5 ons.
Langestraat 46. - Helder.
IN HET
SPOORSTRAAT 27.
II.
v/h firma POPPELMANN Co.
Goedkoopste en meest gesorteerde Magazijnen van
Heeren- en Einderkleeding, Heeren-Modeartikelen, Vakkleeding, enz.
Specialiteit in KLEEDING NAAR MAAT.
Groote sorteering STOFPBN, waarvan stalen op aanvrage.
ir Ontvangen, w
Zie de étalages
I
OOK.B8 gelijk met de Gasfabriek.
Vraag prijsopgaaf voor T TIVVVVD
Wintervoorraad. Aanbevelend, JOH
Boter- en Kaashandel
„DE VERGULDE KOE",
Breewaterstraat No. 8
Door mij speciaal op de fabricatie van Trouw- en Verlovings
ringen toe te leggen en door aanschaffing der nieuwste machineriën,
ben ik in staat ringen te leveren, welke niet zooals vroeger aan elkaar
gesoldeerd worden, doch geheel zonder voeg, zonder naad.
Een ieder begrijpt het voordeel van een ring, welke niet gesoldeerd
is, boven een welke aan elkaar gelast is.
kunnen zonder gewichtsverandering nauwer en
wijder gemaakt worden,
worden door my voorradig gehouden in gewaar
borgd 14 kr. goud, in elke maat en elk gewicht.
Daar het eigen fabrikaat is, heeft U de ringen
uit de eerste hand en zyn de pryzen scherp JT TVT
concurreerend. xiYl^lNI
Elke ring is voorzien van mijn meeeterteeken
Uitsluitend verkrijgb. bij den fabrikant v. voegloozeTrouw- en Verlovingsringen:
JUNA UTA, GoudsmidKanaalweg 131.
\HMHHMHMHMBI^hmmmmmhhhmmm^
f 1.60 contant.
C. DE BOER Jr., HELDER.
Hedenavond OFLA lütii
li meerstraat 44.
Eerste kwaliteit Vleesch. Nette bediening.
Concurreerende prijzen.
Aanbevelend, L. INGELSE.
ZUIDfcTRAAT OVER DE WESTSTRAAT
Schetsen uit de Rechtzaal.
Dupe?
Ze schoof den Bchotel met koude rollade-
plakjes van zioh af en tegelyk smakte zy
deksel op schaaltje-aardappelen. Schoof haar
atoel een eindje terug, krniate de armen en
staarde nijdig voor zich uit, met bleek
gezicht, sombere oogen, woede-trek om de
mondhoeken.
Eerst lette hy er niet op. Dolf had echt
honger na den langen kantoor-dag't Was
me een dagje geweest I Meneer had 't weer
te pakken gehad Grommen, vitten van
ochtend tot middag. Zyn twaalf-uurtje was
er finaal bij ingeschoten. De plotselinge inval
van patroon om staten, tabellen te hebben
van drie jaar geledon, had alles in de war
gsstunrdDe jonge Holmers, de rjjke
volontair, op het kantoor gezet door
mannetje achter de schermen, waar meneer
om te geven had, ging klokslag halfeen
lunchenTrok zich van de drukte niks-
an Stond wel een kwartier stofjes van
jasje te schuiven. Stak dan tyne cigarette
aan. Rammelde dikwjjlB genoeg met riksjes
in beurs Echte ophakker, typo-van par-
venutjeDe anderen, de echte bedienden
van kantoor, durfden hun papiertjes, waar
aangekleed kadetje in zat, niet openmaken
vóórdat de tabellen van 1906 er waren.
Meneer was al vjjfmaal komen binnen-
stampen... „Hoe is 't? Hebben jelui 't nu,
ja of noen Daar mot-je, God vergevo my
de sonde een heel stel menschen voor heb
ben 't Is om je om je
Pats, dicht klapte deur.
Zjj hadden, met hnn drieën, eezocht,
in stapels stoffige papierenZe hadden
honger. Ze smachten naar oen kopje koffie...
maar ze durfden niet. Stel-je voor, dat
meneer daar binnen kwam en zy zaten te
eten, met smakkende lippen, dampen
de koppen
Ze haalden dikke pakken en bundels voor
den dag. Hunne raggen deden pjjn en ze
waren bek-afMaar de tabellen moesten
zy hebben
Binnen, in meneer z'n kantoor, ging om
de drie minuten de telefoon. Dat was een
gewis teeken dat ,'t weêr zoover was."
Dan haalde hy alles overhoop. Was er geen
goed met 'm te doen
Over-halfdrie wees de klok toen zo de
tabellen hadden Patroon had ze mot een
van opwinding bloedrood gezicht nit de han
den gerukt van deu employé, die ze hem
bracht
„Wat voeren jelni toch uit!?" had hy ge
schreeuwd, „dat 't een halve dag kost om
iets te vinden Daar mot verandering
in komen. Dat góat zoo nietEn,
plotseling beukond met z'n vuist op schrijf
tafelblad „Ik wil direct bediend worden I
Binnen een kwartier, versta-je-me Dèt
is administratie. Anders kan ik er wel een
paar kruiers neórzetten!
Doodstil haddon ze zitten pennen, heel
don middag. Telkens kwam meneer in het
lokaalLoerde dan naar den kant, waar
hun groote, hooge lessenaar stond Bleek,
zwijgend, zaten zy te werken.
Hy smeet met boeken, gaf ruk aan stoelen
en tafels, draaide knarsend sleutels om in
sloten, streok lucifers aan met vervaarlyk
gestryk. Dan was-ie-ineens by' de lessenaar
en keek het werk in, waar een-van de drie
aan bezig wasZoodat de maD, by wien
hy stond, met bonzend hart en deferent
op-zjj stoofdat meneer toch vooral goed
kon zien Van zyn kruk woü stappen
«Neen blyf maar zitten!..." Lorgnet op
neuspunt tuurde hij
Lehman in Kassei mot één n!harstto
hy uit, den employé aankijkend of deze
'n wissel vervalscht had... .Stomkop, datje
bent.Duizendmaal heb-je den naam ge
schreven... met één n, zeg ik je!"
Met sidderende vingers herstelde klerk
puntje... Stamelde iets met schorren klank...
Weg was hy wéér. Dicht bonsde de deur...
Zy schreven voort, bleek en zwygend.
Durfden niet opkyken.Soms had meneer
do aardigheid om terug te komen.
Dan, laugzaam, weifelend, schuw, zochten
de oogen der drie clkaèr... Drukten uiteen:
Wat zèg-je ervan?... Zóó erg is't nog nooit...
Maar iets bewoog in de kamer-er-naast...
Snel penden de kille vingers weêr.
Zoo was de dag voor Dolf omgegaan.
En nu had hy razenden honger. Verslond
hy de plukjes rollade, de aardappelen met
jus... de spruitjes, waar ie zooveel van hield...
Tooh aardig van Jaan om hem nu op spruitjeB
te tractecren. De misère van don verschrik-
kelijken dag begon te versmelten. Het knagen
van den honger ging over... En hy had nog
het aardige verrassinkje... Vanmiddag, toen
hy van kantoor kwam en naar gewoonte,
staande by buffet, gauw en in 't geniep z'n
stuivers-borreltje inBloeg.'toenig zondotje,
dat hy voor Jaan verzweegToen stond
daar ineons Donker, van het sigarenmagazijn,
naast hem.
„Zeg" zei de man, die al lang, wanneer
Dolf, om den anderen dag, zyn Vyf-van-twee
by hem kwam koopen, in de gaten had ge
kregen hoe 't by De Louw stond.. .zeg,
wij moeten dezer dagen eens even praten!"
En met een paar woorden had Donker
toen gezegd wat 't betrof... 'bAvonds tus-
schen zovon en tien, zyne „administratie"
bijhouden.had waarachtig geen tyd voor
zulke dingen.Och, hy kon wel, als ie wou,
daarvan niet.-Bepaald strikt noodig was 't
ook niet.Maar.voor 'n tientje in de
maand. Z'n broer de ambtenaar had hem
ul aangi boden, een van diens protégé's te
sturen... Voor vyf pop kon ie hemkrygen...
maar zulke apen van jongens hé?
„Zeker" had Dolf gezegd theel graag
met allo geno^
•Ja 1" viel Donker, van het sigaren
magazijn in (dat begryp ikl... Datsnap
ik 1 Enfin, kom maar eens an, hoor I
morgen of overmorgen En hy wuifde
hem minzaam beschermend toe. Vroeger
groette meneer Donker zeer hoffelijk
.Adieu, meneer De Louw!..." Nu was 't
„Bonjour, hoorin zich ontplooiend patroons-
bewu.Htzjjn.
Maar dat kon Dolf niet schelen. Hy had
al uitgerekend, wat het tientje per maand
voor verbetering zou brengen
En hy had zich voorgenomen er Jaan
mee te verrassen Wat zon ze 'n oogen
opzetten Eerst moest hy iets eten z'n
maag kromp letterlijk ineen...
En hy genoot lettorlyk van de spuitjes,
z'n lievelingsgerecht
Toen zag Dolf ineens, dat Jaan haar leeg
bord had weggeschoven, met nydig-sta-
rende oogen en gekruisde armen daar zat,
wachtend tot hy klaar was
Legde hy vork en mes noer. Voelde dat
z'n plezier over dat-met-Donker verdween
„Wat schéélt oran vroeg hy.
Niks," zei ze, kortaf en brunsk.
Hy probeerde door te eten. Vooral de
spruitjes lokten zooHy pikt er nog een
paar. Nam slokje waterKon zich, met
den besten wil, niet te binnen brengen waar
ze njjdig om kon wezen Van morgen had
hy haar zyn laatste gulden uit z'n portemon-
naie gegevenHy hield precies zestien
centen overZoodat hy tot overmorgen
met drie sigaren moest zien nit te komen
Hy trachtte to eten, maar 't ging niet.
.Weet jy," begon Jaan ineens „wat Hen
drik gisteren verdiend heeft, zonder er
een hand voor om te draaien
Hy zag haar met groot verbaasde oogen
aan en morkte tegelyk. dat er een nauw-
bedwongon slotlachje om haar mond speelde...
„Honderd zestig gulden I" riop Jaan uit,
en de woede over zijn pientorige, peuterige,
mal onbeholpen sul-lijkend gloeide in haar
blik;..
Hy kon geen stuk meer door zyn keel
krygen Streek zich door de dunne blonde
haren.
„Carolien krygt oen dubbele boa en een
hoed 'n Hoed De woorden stokten
haar in de keelZe zag, dat hy, Dolf,
bang was voor wat volgen kon
„En ikl" schreeuwde ze „ik mot met dat
vod van den vorigen zomer loopen Ik
mot m'n grjjze blouse verstellen Met lap
pies, die Trui me geeft... Ik mot... O, als
ik denk
Hy was opgestaan, besefte dat de storm
naderde
„Ja!' schreeuwde zy nu gilde ze,
de dagmeid was toch al een paar uren weg.
„Ja, als ik denk dat 'k in wéélde kou leven
Als eene ddme Als eene rjjke mevrouw
Ze zinspeelde op geheimzinnige flirtation
met een med. stud., jongeling, die nu
goede dokterspraktijk had Flirtation, waar
over allerlei geruchtjes waren gegaan
Maar die zy nu en dan te-pas bracht om
Dolf wèl goed en wèl diep te laten voelen,
welk „offer" ze gebracht had, toen ze hem
indertijd nam en dien ander, den medicus,
„had prijsgegeven
„Als ik denk dat eene vrouw schande,
vernedering, armoê moet dragen omdat haar
man Haar man Haar man
En zy zonk by de tafel neer. Ze snikte
't uit, met gillerigen klank, woelend
in haar kapsel schuddend 't hoofd in
radeloozen weedom
Ze strekte de armen naar hem uit, wees
op haar blouse „Dahr daèr zie-je-
dat De lappies, waarmee ik 't gelapt
hebDe lappies, die Trui me heeft ge
geven En hy verdient honderd-vyfeig
gnlden op één dagl... Hy geeft dubbele
boa en nieuwen hoed aan z'n vrouw.Dat
kan jou niet schelen, hé?... Dat laat jou
koud, hè?.
Zwak, bedeesd, blond manneke zat in een
hoek van de kamer. Hy voelde zich als een
schuldige, een, die zyn plichten met voeten
treedt. Hy keek met weemoed naar de nu
verstijfde spruitjes en naar de gestolde jus...
't Warrelde, dwarrelde hem door het hoofd.
Hy wist wel wat ze bedoelde en ook wel wat
hy ertegen had kunnen inbrengen. Hy dacht
aan zwager Hendrik, die op de wedronnen,
op de Beurs, overal •spekuleerde".Die
zulke „prachtige dagen" had.
En aan schoonzusje Trui, met haar mooie
toiletjes, die Jaan opstookte, aanvuurde.
Hy had 't zoo dikwyls gevoeld, die twee
brachten het ongeluk, de rampon... Maar als
hy iets wou zeggen, dan was 't hem of zijn
tong eensklaps lam en loom en machteloos
werd... Dan luisterde hy en knikte... raakte
confuus, verward... merkte niet, dat ze elkaar
knipoogjes toewierpen.Jaan, Hendrik en
Trui.vanwacht maar, we krygen hem
er wel toe.
Wist ook niet. dat ze vanmiddag.toon
hy op kantoor naar de tabellen van 1906 zat'
te zoeken, smachtend naar z'n kadetje... Dat
ze toen hadden afgesproken.
Er werd gescheld, terwyl Jaan in haar
kapsel woelde en 't uitsnikte aan de tafel,
waar de verkilde spruitjes en de verstijfde
aardappelen op stonden.
Er werd gescheld... hard en nadrukkelijk...
Kon slechts Hendrik wezen.
Zy naar slaapkamer om behuilde oogen af
te wasBchen. Hy, Dolf, nog trillend op z'n
beenen, trok aan het deurtouw.
't Waren Hendrik en Trui.
Snapten natuurlijk alles. Deden of ze heel
verwonderd waren dat de tafel nog niet af
geruimd was.
Trui naar boven, naar Jaan, om te hooren
hoe... Zusjes fluisterden..." Komt terecht!
Hendrik heeft.
Zwagers zaten tegenover elkander. De bleek
blonde, nog bevende, tegenover den dikke,
roode, den man met opgeblazen wangen en
waterige oogen.die, uit zjjzak van z'n
overjas, pakje in vloei te voorschijn haalde.
Een fijne, overheerlijke fiesoh cognac, neon
maar, echt spul hoor!
En ineens voelde Dolf iets in z'n hand
Een papiertje
Lapje van vyf en twintig
„Hè!?
„Leven en laten leven I" zei zwager Hen
drik „ik heb een mooien dag gemaakt
jelui krygt er óók wat van, hoor!"
Dolf dacht aan de huur, waar nog zes
gulden aan ontbrak Holde naar boven
Gaf Jaan het gele lapje
Kreeg, voor zijn zakduit, van haar een
riks
En zy' Bloeg haar poezelen arm om z'n
hals lachte weer tegen hem
„Praat nou's verstandig met Hendrik.
Luister nou's naar hem, ventje IWaar
achtig hy is zóó pienter
Hy zoende haar terug. En ging naar
zwager, die beneden op hem wachtte,
duimen in vestzakken, berekenend hoe hy
't nu, precies, met Dolf zou aanleggen
Niot te-gauw in-eens Zootjes-aan
Een kwartiertje later dampten de grog-
glazen De bleeke wangen van employé
hadden rose tint gekregen. Hy' en zwager j
Hendrik zaten samen te cjjferenEr lagen
allerlei strooken papier, berekeningen
Hendrik vertrouwde hem zyne geheimen toe,
van Beurs en van renbaan Kinderwerk
eigenlijkGek, die er gebruik van maakt
De vleezige vingers van zwager-speculaat, j
met allerlei glinsterende ringen eraan, gingen
van cyfer tot cyferDe wangen van bleek- J
blonden employé werden al-rooderEn
do flotsche, sohuwe, eerljjk bedeesde oogen
gingen tintelen, gloeien De magere vingers
I
woelden onrustiger door het dunne blonde
i haar
j Aan 't andere eind van de tafel zaten
zusjes Trui en zoon, te fluisteren. Als
eene van de twee wat harder sprak, dan
wenkte de andere: Stil nul... Voorzichtig
toch Nu gaat 't puik Ze beseften
dat het werk vlotteDat ten lange leste,
j Hendrik den ander in 't net kreegEn
stevig ook
Zoodat Jaan, bly dat haar optreden
van 's middags, toen de spruitjes waren ver
stijfd, zoo'n succes had, zus van jool en
blydschap in den arm kneep
In raadkamer der rechtbank waren de
meeningen verdeeld omtrent den schuchteron,
onhaodigen man, die zyn patroon voor over
de dnizend gulden had bestolen, teneinde z'n
dollen specnlatie-zncht" bot te vieren. Hy
had zoo openhartig, eerljjk geantwoord op
al wat men hem vroeg, dat zelfs de rechter
commissaris er een oogenblik verwonderd
over was geweestZich had afgevraagd,
of zoo'n houding niet... 't Zon niet voor
de eerste maal wezen Als masker diende
om van andere erger >pekelzonden" de aan
dacht af te leiden
't Schjjnt dat de man onder pressie van
een familielid heeft gehandeld, die hem ertoe
overhaalde... „merkte een der rechters op'
en ik moet ronduit zeggen, als je den
kerel ziet, maakt hjj wèl den indruk van
dupe te kunnen zyn Maar je kunt
niet weten
tNeen, zeg dèt wel!" viel de president
der strafkamer in, klein meneertje met
grjjzend baardje, wreede oogen en harde
trekken, oud-vrygezel, die de wereld
nooit had leeren kennen en alles met zjjn
koude hart en zjjn benepen blik bekeek
„Neon, zeg dèt welt... Ik verzeker je,
die De Louw is een groote fioltEen
dupel... Maar, beste meneer Van Wilgen,
zult u dan altjjd even sentimenteel.Neem
me het woord niet kwalijk. Even week.
want dat is 't toch.zulke dingen bljjven
bekjjken. Die Adolf de Louw een slachtoffer,
een dnpe? Door anderen overgehaald?" Hot
presidentje met wreede oogen en de harde
trekken liet een spotgryns hooren. ,Dat
is," besloot hjj „de grootste, meest-gerafii-
neerde, uitgeslapen schooier die men zich kan
voorstellen 1
En met een zwaai van verontwaardiging
over dat slappig-sentimenteele van de tegen
woordige rechters borg zjjn-Edelachtbare z'n
toga op
MaItre Corbkau.
