KLEINE COURANT
't Vliegend Blaadje
voor Melder, TexelWiorinfgan en Anna Paelowna»
No. 4032.
Zaterdag 30 September 1»U
39ste Jaargang.
't Vliegend Blaadje p. 3 m. 50 ct., Ir. p. post 75 ct., buitenland f 1.25
Pre- Zondagsblad tut 37J 45 f 0.75
miënModeblad >>*55»»»» 65» f0.90
(Voor het buitenland bij vooruitbetaling.)
Advertenties van 1 tot 5 regels 30 cent.
Elke regel meer6
Bewqs-exemplaar2J
Vignetten en groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Interc—
Telefoon 50.
Verechijnt Dinsdag- en Vrijdagmiddag.
Uitgever C. OE BOER Jr. (v./h. BERKHOUT 4 Co), Helder.
Bur
Tweede Blad.
NIEUWSBERICHTEN.
HELDER 29 September.
Een prachtig aanbod.
Het Hoofdbestuur van .Onze Vloot" deelt
in haar Maandblad bet volgende mede:
Van ons Eerelid, den heer P. Koster, die
reeds zooveel voor «Onze Vloot" deed, ont
vingen wy bet volgende schryven, d.d. 9
September j.1., aan den inhoud waarvan wy
slechtfl hebben toe te voegendat wy onze
groote dankbaarheid voor de toezegging
deden blyken; dat wy, waar het zulk een
gewichtige zaak geldt, alle leden onzer Ver-
eeniging op het hart drukken meerdere leden
aan te brengen.
•Myne Heeren,
Van Uwen heer Penningmeester ontving
„ik onder datnm 6 September j.1. het bericht,
•dat op 1 September 1911 het ledental der
tVereeniging «Onze Vloot" 4860 bedroeg.
Teneinde myne belangstelling in onze
»Voreeniging te toonen, van welke ik de
»eer heb Eerelid te zyn, wilde ik U het
•volgende mededeelen
•Indien de Vereeniging in een jaar, rekenen-
de vanaf 1 September 1911, haar ledental
met dnizend kan vermeerderen en alzoo
•kan brengen tot 5360, ben ik bereid een som
(van dnizend galden in de kas der Vereeni-
ging te storten.
v Wanneer myn voornemen aan de 4360
(leden Vereeniging wordt medegedeeld en
«zy daardoor zien welk een mooie premie
•voor hunne Vereeniging op het ledenwerven
(Wordt gesteld (waarby het mes van twee
rkanten snydt) dan twyfel ik niet dat op
,1 September 1912 het begeerde ledental
•niet alleen zal zyn bereikt maar zelfs over
schreden.
Mocht de Vereeniging de kosten niet
(knDnen dragen om propaganda by hare leden
•te maken voor myn plan, zoo wil ik ook
,50°/| dezer kosten en zoo noodig het geheele
„bedrag betalen.
„In afwachting van Uwe geëerde beslissing
„in deze aangelegenheid, met de meeste
„hoogachting,
Uwe dienstwillige dienaar"
K/Ha. (get.) Koster.
Pincoff8. t
De heer L. Pincoffs is gisteren te New-Tork,
in den ouderdom van 80 jaren overleden.
Velen onzer bewaren nog de herinnering aan
dezen man, die in de jaren 18701880 wel-
iswaar aan den toen dnffen handelsgeest te
Rotterdam een stsrken stoot gaf, doch die
ook, door het failleeren van de Afrikaansche
Handelsvereeniging en van de Rotterdamsche
Handelsvereeniging, waarvan hy de oprichter
en bestuurder was, aldaar een finantieele
catastrophe veroorzaakte als men in ons land
nog niet beleefd had. Door de vlucht naar
Amerika wist hy aan een strafvervolging te
ontkomen.
In de ,N. Rott. Ct.« leien wy hierover
nog het volgende:
Het is wellicht de tyd nog niet om een
volkomen objectief oordeel te kannen vellen
over Pincofl's en de Rotterdamsche gebeur
tenissen, welke zich, omstreeks 1870, om
dezen man hebben geconcentreerd. Pincoffs
heeft groote bewonderaars gehad, maar daar
nevens ia er een groep geweest, in wier
midden zyn naam zelfB nanwelyks mocht
worden genoemd. De eersten waren vooral
Schetsen uit de Rechtzaal.
„Staartnummer."
Ongeluksdag.
't Was wéér een van die ochtenden geweest,
waarin een menscb door diabolischen plaag
geest schynt vervolg te worden.Juffrouw
Da wAs 'n tikje bygeloovig. Hechtte byzonder
aan geluks- en ongeluksdagen. En zoodra,
dien Maandag, een der kopjes van het Zon-
dagsche servies (nog niet opgeborgen) was
gebroken, zei ze, een trap gevend op de
scherven
„Daar heb-ie 't allzei ik 't niet met
die zwarte poes, die van morgen op 't kozyn
sprong?"
Gerrit, d'r man zat te grinneken. Had,
met dat sarrende grynsgezicht de manier
om iemand helsch te maken... eoht-dnvelsch...
,Beteekent juist geluk" zei Gerrit thee
slurpend.
En mèt dat-ie haar zit te treiteren, blyft
Da met d'r boezelaar haken in een sleutel...
Rits-rats. 't Ding was nog geen week oud.
In haar woede scheurde zy het schort nbg
een -nd verder open.
'Vooruit maarI... 't Kan niet op!" schreeuw
de zy zelve. Jaantje maakte dat ze naar
school kwam, want ze had gisteren een vlek
op haar beste jnrk gekregen en als moeder
dAt inviel... Ze had Jaan al een paar malen
aangekeken met oogen.oogen.
•Ik mot nog centen hebben snauwde zy
Gerrit toe, die z'n hoed stond af te sohnieren.
Hy scheen Oostindisch-doof.
Stak 'n sigaartje aan.
„Rook liever niet," gromde nerveus vrouwtje
op .ongeluksdag" .spaar liever je geld
voor je gezin 1"
Drink-jy geen advocaatjes," bitste hy terug,
kribbig wordend. H(j zinspeelde op hun
zitten, gister-avond, in een café met atrykje.
Da had liefst twee advocaatjes opgelepeld...
Hy voelde, ze kookte van nydigheid.
Gin^ naar de deur.
//Ik mot centen hebben 1" schreenwde zy.
Hy glimlachte, woü herrie vermyden.
Haalde z'n porte-monnaie voor den dag.
Grabbelde in het beetje geld. Legde een golden
op tafel.
Daar heb 'k niks an" zei ze (Straks komt
Nieuwenhuis. Gisteren heb 'k een rikz van
de hour afgenomen. Anders kryg-je straks
geen eten.
Ze dribbelde naar de achterkamer... Praatte
al-maar door... Kyverig, snauwerig... Toen ze
terugkwam, was-ie weg. Stilletjes wegge
slopen Gnldentje lag haar tegen te blinken,
met, voor haar overprikkeld gevoel, iets uit
dagends. Ze smeet het ding op den grond
van woede. Zoo'n ellendige kerel, die zich
uit de voeten maakt. Rookt sigaartjes, gaat
getroffen door hetgeen Pincoffs voor den
opbloei en de ontwikkeling van Rotterdam
als Enropeesche havengemeente is geweest,
en waren geneigd daartegenover zyne fouten
te vergoelykende anderen lieten vooral de
fouten gelden en bleven daardoor misschien
te zeer ontoegankelijk voor wat zoo niet tot
verontschuldiging, dan toch tot verklaring
daarvan zou kunnen dienen.
Wy willen thans niet trachten tnsschen de
twee party te kiezen. Hoe ook de geschiedenis
over Pincoffs per slot van rekening moge
oordeelen, dit zal waarschijnlijk door haar
worden erkend, dat hy de man is geweest,
die aan de herleving van den ondernemings
geest en de energie in onze gemeente een
■toot heeft gegeven, waarvan de nawerking
thans nog bemerkt wordt.
Het was omstreeks '70 hier te Rotterdam
een vry doffe toestand. De zin om waarlyk
eens iets groots aan te pakken ontbrak wel
niet, doch de man, die de sluimerende krach
ten zon weten wakker te roepen, liet op zich
wachten. Toen verscheen Pincoffs op het
tooneel. Hy heeft de toekomst van Rotterdam
doorzien, en de zaken aangevat, waar anderen
aarzelen bleven. Er ging van zyn persoon
iets uit, dat anderen misten. Waar dezen het
hoofd stieten, wist hy toegang te verkrygen,
en de kassen, die lang gesloten bleven, omdat
men niet het ware vertronwen had in de toe
komst, openden zich. Naast invloedrijke per
sonen wist Pincoffs het onmisbare, den nervns
rernm, voor zyn streven te winnen, en be
langstelling, die zich niet slechts in woorden
bleef niten, maar tot den daad overging, op
te wekken.
Zoo_ is Pincoffs in betrekkelijk korten tyd
het middeDpnnt geworden, waaromheen zich
de Rotterdamsche energie van dien tyd ver-
eenigde, en vanwaar nit ontegenzeggelijk een
groote invloed op de ontwikkeling van onze
haven is uitgegaan. Het werk is mislukt, en
de krach, waarmede het op een kwaad oogen»
blik (1870) ineengestort is, toen bleek, dat
de man, die het met nooit verbleekend opti
misme ineengezet had, per slot van rekening
zyne krachten had overschat, en het niet dan
met min oirbare middelen nog zoo laDg had
weten in stand te bonden,de krach, zeggen
wy, was verschrikkelijk, en, ware niet de
pnbliek-rechtelyke gemeente ter hnlp gesneld,
er zon misschien weinig nit den chaos terecht
zyn gekomen.
Doch wat bleef en tot op den hnidigen
oogenblik is blijven bestaan, was het herleefd
besef van Rotterdam's toekomst en beteekenis
voor den wereldhandel. Het materieel kapi
taal dat verloren gegaan was, was door eene
geestelyke herleving herwonnen.
Een automobielongeluk te Parijs.
Het was Woensdag tegen vyf nnr toen een
motorbus van de Ijjn Batignolles-PlanteDtuin
van de Tonrnellekade komende de Seinebrug
opreed. Jnist kwam op het andere einde van
de brug een andere motorbus van dezelfde
maatschappij aan, die in tegengestelde rich
ting reed. De bestuurder van den wagen, die
van de Toornellekade kwam, uit willende
wyken voor zyn makker, heeft misschien te
plots, gerekend naar de snelheid, die zyn
wagen had, het stnnr omgegooid. De bus
liep over het verhoogde pad voor voetgangers
door de brugleuning heen en stortte in de
rivier. De wagen was vol menschen; het
aantal slachtoffers is nog niet vastgesteld,
maar reeds zyn er elf dooden opgehaald,
waaronder vier kinderen, en tal van de ge
redde passagiers zyn gekwetst.
Onmiddellijk nadat het ongeluk gebenrd
was, dat een enkel oogenblik hen, die het
aanschouwd hadden, als verlamd van schrik,
eiken middag ergens steentje-leggen... Laat
haar zonder geld zitten.
Ze moest 't guldentje toch oprapen. Begon te
sohreien van narigheid en opwinding. Dacht
eraan om de boel in den steek te laten en
uit te gaan... Naar der zuster, om haar hart
eens uit te storten.
Tik-tik.
Meteen was meneer Nieuwenhuis binnen,
hnur ophaalder.
•Me man moest een lapje van tien wis
selen. Komt u morgen evon langs?" vroeg
ze, doodsbenauwd dat hy haar behuilde oogen
zou zien.
„Ik kryg" zei meneer Nieuwenhuis, hoed
en stokje netjes-bedaard op een stoel depo-
neerend en zelfs ongenood plaats-nemend .ik
kryg nog drie-gulden-zestien van Uw aandeel
in de reparatie van den vloer, weet-u-wel.
Met drie-vyftig van de huur maakt dat zes-
zes-en-zestig, op den kop af!"
En hy wachtte.
„M'n man heeft het geld by zich" zei Da,
op de lippen bytend om niet te laten merken,
hoe ze van Btreek was.
Dan loop ik oven by 'man... Het kantoor
is "Van Swietenstraat twee-en.Ja-juist. Ik
moet er juist langs."
Meneer Nieuwenhuis kleine, kool-zwarte
oogjes spiedden naar Da d'r wangen.Zy
werd rood als 'n kreeft.
Dat's ook goed I" zei ze, eigenlyk bly
dat Gerrit de prettige visite zou krijgen.
Lekker! Ze zou hem wol leeren, haar in den
pekel te laten zitten.
„Adieu I" zei meneer Nieuwenhuis, gezicht
trekkend van: dat zal me toch benieuwen...
En hy had de deur nog niet achter zich
gesloten, of Kee, van tante Door, staat in de
kamer. Ze schaamde zich dood.Kee had
direct^ alles in de gaten. Merkte natuurlyk
dAdelyk dat 't •hommeles" was.
Zy, Da, zakdoek tegen d'r wang. Trap
pelde van kwasi-kiespyn... Drukte haar tong
tegen wang om iets vreemds aan haar ge
zicht te geven.
Geen minnut geslapen vannacht" loog Da,
meesterlyk kermend .een holle kies... Auw..."
•Laat me 's kykenl" vroeg Kee, die het
zaakje niet vertrouwde.O, die snapte zoo
gauw alles... En ze wilde den mond van haar
nichtje open doen.
Blyf af!" schreeuwde ,Da „ik word razend
van pynl"
En stampend liep ze door do kamer... Dat
kreng van 'n Kee zon tóch niet merken.
Gister-avond was-je nog zoo best, hè?"
zei nicht op wantrouwend toontje." Je zondt
zeggen.Zoo in-eensl"
Da antwoordde niet. Spoelde, voor de lens,
met lauw water, haalde het lotery-briefje voor
den dag. 't Prachtige staartnummer.Met
twee negens en een zeven liefst 1... Waar ze
werkeloos liet staan, zag men op de brng
en op de Tonrnellekade tal van menschen
hun kleoren afgooien, hun schoenen uitdoen
en in hel water springen om de ongelnkkigen,
die in het voertuig gezeten hadden, te redden.
De omnibuB was geheel onder water ver
dwenen slechts het bord, waarop aangegeven
stondSquare des Batignolles, stak er boven
nit. Volgens do mededeeling van een der
geredden, zaten er een-en-dertig personen in
den wagen, negentien in de tweede klas en
twaalf in de eerste. Zooals een telegram reeds
heeft gemeld, is men ook bevreesd, dat de
sterke Btroom sommige der in den omnibus
zittende menschen heeft weggeslenrd. De
bestuurder van den wagen behoort tot de
omgekomenen, de conducteur heeft zich weten
te redden, maar eenmaal nit het water op den
vasten wal, was hy dermate de kluts kwjjt,
dat hy in eenen door naar zyn huis gehold
is; hy was aan het hoofd gewond. In het
gemeentelijke ziekenhuis werd aan de ge
redden en de bewusteloos opgehaalden alle
hulp verleend en daar speelden zich weer
de treurigste tooneelen af toen vrienden en
verwanten der slachtoffers dezen kwamen
herkennen. Een man heeft by het ongeluk
zyn vrouw en zyn kinderen verloren. Als
krankzinnig van smart wierp by zich op de
lijken der zijnen. Hy moest verwyderd worden.
Een ander man heeft zyn vrouw en twee
kinderen weten te redden. Als door een
wonder mag een der inzittenden van den
motorbus gered heeten. Het was een man,
die by een der vensters gezeten, op het
oogenblik, dat de wagen de brugleuning ver
brijzelde, zich door het venster wist heen te
werken en toen de zware omnibus in de
Seine stortte zich aan de afgebroken leuning
kon vastklemmen.
De Marokkaansche quaestle.
Berlyn, 27 September. De Parysche corres
pondent van het „Berliner Tageblatt" seint,
dat de overeenkomst tusschen Duitschland en
Frankrijk over Marokko niet tot stand zal
komen vóór einde September. De onderhan
delingen over den Congo zullen stellig duren tot
half October, wanneer niet afgeweken wordt
van de concessies, waartoe Frankryk zich in
Angustus bereid verklaarde.
De correspondent dringt er nog eens op
aan, dat de heer Von Kiderlen-Wachter
niet te optimistische berichten lanceert, al
is er aan het tot stand komen der overeen
komst niet meer te twyfelen, opdat niet op
nieuw onrust ontstaat. Voor die onrust zou
geen rode zyn en het verwekken ervan zon
een ernstige politieke font zyn.
De redactioneele wijzigingen, welke de
heer Von Kiderlen-Wachter nog wilde aan
brengen in het outwerp-verdrag over Marokko,
zyn hedon, volgens den «Berliner Lok&l
Anzeiger", door hem aan den heer Cambon
ter band gesteld.
Parys, 28 September. De niterst koele, en
alle optimisme terzyde latende, nota, die het
ministerie van buitenlandsche zaken heden
over het Dnitsche antwoord in zake Marokko
nitgaf, heeft een gedeelte van het pnbliek
nogal onaangenaam verrast. De nota moet
echter niet als een twyfelen aan een vergelijk
opgevat worden. De meening heerscht hier,
dat Duitschland nog eens flink wil doen
gevoelen, wat het alles omtrent Marokko
zoogenaamd toegeeft, om dan omtrent Kongo
veeleischender te kunnen zyn. In de Duitsche
bladen begint ook al een Kongoveldtocht,
een kleineering namelyk van het door Frank
rijk af te stane gebied. Men heeft nn mogelijk
door de koel gestelde, kordate nota willen
toonen, dat men zich niet door de Dnitsche
taktiek laat misleiden of beïnvloeden.
gisteravond beloofd had, dat Kee „portie" in
hebben mocht.
Ieder de helft. Dat was toen ze de advo
caatjes hadden opgelepeld. Kee in fideel-
royale stemming was. Het orkest speelde nit
de Dollerprinses", zoo'n lenk airtje. Kee
merkte, dat ze allemaal haar nienwe hoed
mooi vonden. Toen had ze haar woord ge
geven. Portie in het «briefje" met het Btaart-
nummer... Da, ook op dat stuk bygeloovig,
was in de wolken. Had nicht een zoen van
pret en dankbaarheid gegeven. Daarna weêr
vergeteD.
Het .briefje" I
Haar helft in de kosten.
Moet me juist op zoo'n ongeluksdag ge
beuren.
En Kee merkte direct, dat er iets „met de
centen" haperde.
Had al berouw genoeg gehad over haar
gulheid. Een staartnummer brengt altjjd ge-
lak... Voor zoon daalder most-ze me daar
misschien een fortuintje aan Da geven
Woü van de zaak af-wezen
Waarachtig, Da moest, met kleur als
bloed, bekennen dat Gerrit «hel geld by zich
had", moest wisselen Straks zou ze
•Jal" zei nichtje dat's nou erg jammer.
Maar weet-je wat het geval is Dirk was
tóch al zoo nydig dat ik je portie in dat
staartnummer had gegeven... En... En...
Gesteld, dat er n u vandaag iets op valt
Zie-je Recht is rechtNeem-jy dan
liever een ander briefje Och, mensch, dat
van die staartnummers is toch maar gekke-
praatEn ik kryg er mot met Dirk over.
Dat wil-jjj toch óók niet, hè Laten we
dan maar doen of er niks gezegd is 1"
Da stond het tafelblad op te wry ven. Beefde
van woede Een staartnummer met twee
negens en een zeven Ging haar neus voor-
bjj
•Toen jy verleden jaar met dat dwang
bevel zat en Gerrit jelui aan tien galden
heeft geholpen, toen
Nou kryg-je 't heelemaal nietstoof
Kee op „al woü-je 'r honderd galden voor
geven, niet I Ja, wy hebben jouw tien-pop
noodig IZAt-je 'r maar zoo goed by als
Dirk en ik Dan hoefde-je niet te liegen
dat je kiespyn hebt om niet te laten merken
dat jo loopt te grienen van armoeil"
„Dat lieg-je!" schreeuwde Da, by wie de
maat overliep „dat lieg je, varken Laat
jou Dirk maar oppassen, dat zo hem niet in
de kast stoppen. Dat z'n baas niet te weten
komt van z'n gappen
Kee was wit als krjjt. Ze strekte den
wijsvinger van haar rechterhand naar de
andere uit, en zei alleen
•Dat zal ik je betaald zetten. Onthoud je
dag, juffrouw IDAAr hoor-jo nader van I"
En statig schreed sy het vertrek nit.
De „Liberté" vóór den ramp.
In ons eerste blad hebben wy de nadere
bijzonderheden vermeld betreffende den schrik-
kelyken ramp, waardoor de Fransche Marine
getroffen is. De laatste berichten melden nog
het volgende
Parys, 27 Sept. Volgens de jongste inlich
tingen bedraagt het aantal dooden en ver
misten 226.
Parys, 28 Sept. Minister Deloassé heeft
verklaard, dat van de gewonden by de ont
ploffing op de „Liberté* 130 buiten gevaar zyn.
Toulon, 28 Sept. Zesentwintig lyken zyn
nit het wrak van de Liberté" opgehaald.
Tonlon, 28 September. Nog twee by de
ramp van de „Liberté" gewonden zyn in het
hospitaal overleden.
Een sloep van de „Brennus" heeft zes lyken
aan wal gebracht.
Admiraal Anvert, chef van den generalen
staf der marine, die tot voorzitter van de
onmiddellijk ingestelde commissie van onder
zoek benoemd is, wilde zich over de oorzaken
van de ramp nu nog niet uitlaten. Maar
over het •B'-kruit zei hy:
„Dit kruit heeft niet, zooals het zwarte
krnit, dat vroeger in gebruik was, een on
veranderlijke samenstelling; het is een orga
nisch poeder, dat leeft, en dat zes jaar na
de vervaardiging niet meer dezelfde samen
stelling heelt als den eersten dag; maar de
kracht ervan is zoo groot, dat die in over
eenstemming is met het moderne oorlogstuig.
Het is de vooruitgang. Wy zyn in deze
richting yooraangegaan. Kunnen we nu een
schrede terug doen en terugkeeren tot het
zwarte kruit? Absurde vraag 1 Indien morgen
een nieuw soort kruit wordt uitgevonden, dat
stabieler is, nemen we dat over, maar op het
oogenblik zyn we wel verplicht het te doen
met wat wy hebben
Het komt ons voor dat deze admiraal er
wel wat luchtig over denkt.
Nichtje nog éven 'n blik toewerpend Een
blik Maar ze deed do deur zachtjes dicht.
En geruisloos ging ze de trap af
Snikkend viel Da op een stoel neêr. Geen
centen als straks de groenteboer om z'n
achterstand kwamDe herrie met Gerrit,
die nooit iemand op kantoor woü hebben
voor particuliere zakenIn zyn nederige
positie kon 't hem op slag z'n baantje kos
ten Geen geld voor vleescb, nog vier
dagen vóórdat er tractement gebenrd werd
Scheur in baar splinternieuw schort. Kopje
van het Zondagsche servies stnkVlek op
Jaantje d'r beste jurk
En 't AllerergstHaar portie in hot
staartnummer naar de maan I
•Twee negens en 'n zeven I" snikte Da
de zwarte kat IZoo zwart als inkt was
ze I
Huiverend verborg zy het van tranen natte
gelaat in de handen
Wéér was het tweede advocaatje vóór haar
neêrgezet. Gerrit had 't besteld, schoon ze
bezwoer er geen droppel van te willen drinken.
,'t Zit me tot hier I" zei Da, en ze drukte
de met an-de-cologne besprenkelde zakdoek
tegen haar neus.
Gerrit merkte aan het marmeren blad van
't tafeltje, hoe ze beefde. En toegeven moest-io
't was •zuur." Duizend gulden Ze haddon
er toch hAast een lapje van vyf-en-twintig
door beet gekregen Dat kreng van 'n Kee.
Misbruik te maken van eene tydelyke ver
legenheid
Daar zaten ze, Dirk en Kee. Vier of
vyf tafeltjes verder. Zy had een pracht van
'n manteltje aaD, en glacé-handschoenen,
lichtgryze. Ze dronk port, met een beschuitje!...
Hy, Dirk, had grogjo voor zich staan. Droeg
een lichtblauwe, satynen das met zoo n liggend
Engelsch-boordje.Piekfijn, hoor!...
Van onze centen" zei Da, de oogen niet
kunnende afwenden van het tweetal.
Kee, die zoo dnivelsch treiteren koD, maakte
telkens opmerkingen tegen Dirk, en dan
lachten ze allebei.Ze bewogen dan de
schonders expres-hevig om echt goed te
tergen.En dan drukte Kee haar zakdoek
tegen 'n wang... Van «wat heb ik toch een
pyn Auw IEn ze lachten hen weer uit...
Het «strykje" speelde uit do .Carmen."
Anders vond Da dat zoo heerlik.Al was
ze in de miezigste bui, dan fleurde die leuke
melodieën van •1'Amourest enfant de Bohème"
of Aideux remparts de Séville" etc„ haar
dadelijk op. Nu verveelde de muziek haar.
De advocaat kon ze niet door d'r keel krjjgen...
Zulk volk bederft toch iemand zyn plezier...
Op-eens kwamen er kennissen van Dirk
aan het tafelije zitten. Ze kenden den meneer
en de dame niet... Volgden elke beweging..
Het wrak van de .Liberté".
De „Temps" ontvangt van haar bijzonde
ren correspondent, die het wrak „Liberté"
gezien heeft, o.a. de volgende mededeeliDgen
Het is onmogelijk te zeggen wat er van de
Liberté" geworden is. Ik heb het dorp
Lagonbran gezien, platgebrand tengevolge
van do ontploffing van een kruitmagazijn;
alle huizen waren als weggezakt in een
vloeibaren slyk-massa. Ik heb de >Iena"
gezien, dekken en romp gescheurd onder den
druk van het gas, dat by de ontbranding
van het kruit ontstaan was. Maar niets heeft
zulk een indruk op my gemaakt als die
enorme yzermassa, die tevoren de .Liberté"
was. Niets kan beter oen denkbeeld geven
van de ontzettende kracht der moderne ont
plofbare stoffen, dan die stalen dekken,
waarvan de dikke platen opgerold zyn als
stokken papier, dan die torons, die, honderd
duizenden kilogrammen wegende, kris-kras
door elkaar geworpen zyn. Verder schrijft
de bijzondere correspondent van de Temps
o. m., dat men de romp van de •Iena" na
het ongeluk volstrekt niet vorgelyken kan
met die der «Liberié". De .Iena" had den
vorm van een schip behouden, kon later nog
weer dry ven. Maar de „Liberté" is gekor
ven, opengescheurd, verwrongen, uiteenge
spat. De tlena" lag in het droogdok toen
het ongelnk gebeurde en de spanning, door
de ontploffing veroorzaakt, heeft zich door
de zyden van het schip een nitweg kannen
banen. Maar dat kon niet by de «Liberté",
die diep in het water lag, en het water, dat
onder het geweld der ontploffing hoog op-
kolkte, heeft zich op de dekkeD neergestort,
die, bezwijkende, omsloegen.
De verwoesting der .Liberté" heeft nog
dit gevolg gehad, dat men van het vaar
water op de reede van Toulon nu niet zeker
meer is. Bij de ontploffing zyn overal zware
stokken jjzer heen geslingerd en men vreest,
dat deze ook in het vaarwater terecht ge
De oogen der vreemde bezoekers gingen,
na een pousje, den kant van Da en Gerrit uit...
Hy werd bleek, en zy kersrood.
Dat's vervloekt laag!" bromde Gerrit,
toen de vreemde meneer met spotgezicht naar
Da keek.En de juffrouw gilde, gierde 't
nit.
Kee maakte wéér allerlei koddige bewe
gingen met haar zakdoek.Zoo'n pyn.O,
zoo n pijn.
Ze zagen 't precies hoe die menschen 't
over haar hadden.
Na knikte Kee: ja-juist, die zyn 't; die
twee, daar in den hoek. De dame keek om...
Proestte 't weêr uit... Alle vier schaterden...
Toen keek de vreemde meneer Gerrit recht
in de oogen.Ditmaal, met zekere min
achting... Van: Zoo, ben-jy dien snoeshaan 1...
in Mooie sinjeur.
Da probeerde nog hem by oen slip van
z'n jas tegen te houden, maar 't was te laat.
Zy dacht, dat het heelo café in de rondto
tolde
De ruzie-stemmen drongen tot haar door...
De muziek hield op
Gerrit eu Dirk stonden schouder aan
■chonder
De patroon kwam er-op aan De men
schen in het café met strykje vormden 'n
kring
•Pats!" Zondags dopje tegen een stoel.
(Patsl" hand van Gerrit tegen Dirk
z n wang.
Leelyke schooier 1"
Schoft!... Diefl Dief, datje bent!"...
Toen Da weêr tot zichzelve kwam, lag
zij in een vreemd vertrek, 't Was de huis
kamer der gade van den patroon nit het
calé-met strykje. Daar hadden ze haar heen
gedragen, toen alles, door de rnzie, in tnmnlt
en verwarriog raakte
,Fyne bezoekers I" hoorde zy de gade
des kastoleins zeggen tegen haar man.
tJa, wie kan dat vooraf weten, dat je
zulke schooiers in je huis krygtl..." brom
de hy, nog heelemaal ontdaan over de
herrieEen massa menschen waren nit
het café geloopen, toen die twee vechtende
kerels werden opgebrachtDe eerste mooie
avond van het seizoen
„Ligt ze nog van d'r stokje vroeg de
patroon, doelend op Da
Voor myn part gaat ze... zei de vronw,
zonder naar Da om te kjjken
De buffetjuffrouw wiesch haar met water,
maar ze schaamde zich zóó, dat zo de oogen
niet durfde opslaan En ze dacht slechts
aan de zwarte poes van dien ochtend
Na darvon ze nog volhouden, dat zwarte
katten
•Ik zal de zaak na misschien verder laten
komen xnllen zyn. Zoo weet men niet, waar
sommige torens der «Liberté" gebleven zyn.
De reede van Tonlon is toch al niet heel
diep; de grootste marineschepen kunnen er
maar net binnenkomen, zoodat groote ijser-
massa's in het vaarwater zeer gevaarlijk
zonden kunnen zyn.
Zooals reeds gemeld is, heeft men een
commissie benoemd, die een ondersoek naar
de oorzaken van de ramp, waarover men
nog steeds in het onzekere verkeert, zal in
stellen. Do byzondere verslaggever der Temps
maakt melding van het hardnekkige gerncht,
dat er te Tonlon blyft loopec, volgens het
welk er aan boord van de „Liberté", zoo goed
als op andere schepen, kruit van 1899 werd
bewaard. Op de verpakking van dat kruit
was een groene band aangebracht, wat be-
teekent, dat men er niet zeker meer van was.
De „Justice" en andere schepen hebben
plotseling krnit geland en van de „Masséna"
woei eergisteren een roode vlag, waarmee
men zeggen wilde: het kruit werkt.
Minister Delcassé is gisterochtend te Tonlon
aangekomen en heeft er zelf in de gezinnen
van de slachtoffers der ramp een voorschot
uitgedeeld van de aanzienlijke sommen, die
hem van verschillende kanten reeds voor die
gezinnen zyn toegezonden. Toen de ministor
dnarna een bezoek aan het wrak der „Li
berté" bracht, werd hy zeer ontroerd. Hy
zag er van af, om terstond, zooals het plan
was, de gekwetsten in het ziekenhuis van
St. Mandrier te gaan bezoeken en een laatste
groet aan de dooden te breogen. In den
namiddag kweel de minister zich van die
taak. De stroom van familieleden, die te Toulon
gekwetsten of dooden komen bezoeken, hondt
aan. Den trenrigsten indruk maken wel sy,
wier verwanten noch by den gekwetsten, noch
by de dooden te vinden zyn en die zoeken
moeten by de onherkenbaar verminkte lyken,
vaak niet meer dan hoopen verkoolde lompen.
En ook daar zoeken sy dikwyls tevergeefs.
rusten" zei de officier, die jnfvronw Da
speciaal nog eens even by zich had laten
roepen, «maar ik geef u den raad, juffrouw,
om voortaan wat kalmer te zyn!..."
(Ik, meneer 1" vroeg Da, denkend dat zjj
toch buiten schot bleef by de vechthiatorie
•ikl?"
•Ja, u!" zei de officier, en hy keek bar-
grimmig «ja, nVerwónderl n dat
zoo erg
J jaZy was door den barschen
toon toch overbluft
(Als u niet voorzichtiger zyt met nw
woorden, dan kant u nog wel eens leelyke
gevolgen ondervinden" zei Z.E.A. „Ik heb
van uw nicht..." Hy zocht den naam in
de papieren op «Van... Van... Juist!
Van Cornelia Schram, huisvrouw Dirk Jan
de GastDat is toch nw nicht
Aan het flikkeren van haar oogen merkte
de officier dadelyk hoe 't stond
f/Dio vrouw hebt u ernstig beleedigd. Als
zy
Da wilde er iets tegen inbrengen, maar
Z.E.A. maakte een afwerendo handbe
weging
Laat 't u gezegd zyn... '4 Is schande
lijk!"
Wrêr keek de officier haar aan met 'n
nydigheid
Toen kon Da 't niet meer honwen. Zoo'n
schande Of zy de grootste boef was
Ze snikte 't nit. En vertelde den officier
alles Van het staartnummerVan den
oDgelnksdagDat ze zoo van streek was,
dien morgen Om te bewyzen dat ze eene
fatsoenlijke vronw wasHy moest niet
denken, de officier, dat zy eene slet van de
straat wasZe overstelpte meneer met
bewyzen. Van hoe 't kwam, dat ze dien
ochtend zoo prikkelbaar was geweest
Anders zou ze nooit iemand n onvertogen
woord zeggen Liever zon Da Maar
zoo'n ongeluksdagEn dan die zwarte
katZoo zwart als inkt!
Eerst begreep de officier niet. Toen ont
plooide zich zyn strak streDg gelaat. Hy
schaterde 't uitschelde tegelyk den
veldwachter.
Uitlaten. Volgende zaakl
(Jaspers), de veldwaohter, had al by de
dertig jaren dienst. Twee medailles op de
borstMaar xéó-iets Een krampachtig-
schreiend vrouwtje... Wanhopig of ze zoo
naar de gevangenis moestEn den stnggen,
somberen officier van justitie, schaterend,
proestend van het lachen, dat de joligheids-
tranen hem over de wangen biggelden,
zoo-iets had Jaspers nog nooit beleefd
Maitrb cosbxau,
