KLEINE COURANT
't Vliegend Blaadje
voor Holdor9 ToxoiWSorÊngon on Anna Paulowna.
|Zatardag-.27'April 1912.
40»te Jaargang
Met de haringtrekkers
op het water,
LEVENSSTRIJD.
^tHo. 4092
t Vliegend Blaadje p. 3 na. 60 cl, fri p. poet 75 ol, buitenland 11.26
Pre- Zondagsblad 37J 45 f0.75
miën l Modeblad »»»66i»»»75» f0.90
(Voor het buitenland Wj vooruitbetaling.)
Advertentién vaa 1 tol 5 regela (bjj vooruitbetaling) 80 ceat.
Elke regel meer6
Be wijs-exemplaar
Vignetten en groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Intero.-
Telefoon BO.
Vereohijnt Dinsdag- en Vrijdagmiddag.
Uitgavar i O. DE BOER Jr. (*./k. BERKHOUT 4 Co.), Helder.
Bureauzi Spooratraat en Roningatraat.
Eerste Blad.
HIEUWSBERICHTER.
HELDER, 26 April.
Woensdagmiddag te 2 uren had in Café
Central" de jaariyksche, algemeene verga
dering plaats van f't Fonds in de gomeepte
Helder tot 't verloenen van ondersteuning
van Redders van Schipbreukelingen''. Zy werd
geleid door den heer C. D. Zur Mlihlen, te
IJ muiden. Da opkomst was als gewoonlijk
niet groot. Nadat de Voorzitter de vergadering
had geopend met een hartelijke toespraak,
les de secrotaris, do heer Kloosterhuis do
notulen, die onveranderd werden goedgekeurd.
Daarna braeht deze verslag uit over den
toestand van 't Fonds, waaraan wij 't vol
gende ontleenen
»'t Fonds" mag zioh gelukkig achten, en
dankbaar tevens, dat 't verslag over den
«toestand" zoo gunstig mag zyn.
Terwijl geheel de wereld onder don diepeD
indrnk blijft van de vreeselijkste scheeps
ramp, die ooit plaats had, ging voor ons een
geheel jaar voorbij, waarin bijna ons gehoele
land en meer bepaald onze kust voor diep
treurige gebeurtenissen verschoond bleef.
Geen ingrijpend en krachtdadig optreden
van de zyde van »'t Fonds", hoe daarvoor
in staat, was daarom noodig.
De werkzaamheid van 't bestuur bepaalde
zich daardoor tot de .gewone" fiaantieele
en administratieve aangelegenheden.
't Was uw bestuur een genoegon gebruik
te kunnen maken van de nieuwe bepaling
in de statuten, om ook hulp te kunnen ver-
leenen aan oude, hulpbehoevende Redders van
Schipbreukelingen. De rekening van den
penningmeester zal u daarvan inlichten.
De buitengewone administratieve werk
zaamheden van 't bestuur bepaalden zich
in hoofdzaak tot een herhaalde, breedvoerige
correspondentie, waarbij door tuSBcheDkomst
van don heer Commissaris der Koningin ia
N.-Holland, tal van inlichtingen werden
gevraagd door den Z. K. H. don Prins der
Nederlanden, Voorzitter van 't Oranjekruis,
omtroDt doel en streven van 't Fonds.
Moge 't volgende verslag even gunstig
luiden, als dat van 1911".
Door de commissarissen, de beeren De
Boer Jr., Kastelijn en Visser, werd rapport
uitgebraoht over de rekening over 1911. Met
dankbetuiging aan den penningmeester den
hoer C. J. Verhejj, vernamen wjj de vol
gende cijfers over den fiaantiëslen staat van
't Fonds:
Ontvangen in 1911 f657,924
Uitgaven f 212,89
Voordeelig saldo f 445,53*.
Dit gevoegd bij de saldo's van vorige jaren
wijst aan een te goed van f 18020,91*.
De heer W. Poll werd bij acclamatie hor-
kozen tot lid van 't bestuur van 't Fonds.
Bij de rondvraag werd de aandacht ge
vestigd op de belegging der geldon en aan
genomen een wijziging der Statuten.
Vereeniging tot bestrijding der Tuberculose.
De Heldersche afdeeling hield Woensdag
avond in «Tivoli" haar jaarvergadering.
Do voorzitter, de heer G. de Ven, herdacht
in zijn openingswoord don afgetreden secretaris
Dr. Smits, die zooveel deed voor do vereeni
ging. Uit den aard van zijn werkkriug was
hij goed op de hoogte mot het werk door de
vereoniging te verrichten en gevoelde er veel
voor. Namens de vereeniging meent hij een
hartelijk woord van dank hier te moeten
uitspreken.
De notulen werden door den wd. secrotaris
den heer W. Visser golesen. Deze bracht ook
het jaarverslag uit. Wijl dit in druk zal worden
verspreid, meenen wij te kunnen volstaan met
enkele aanteekeningen daaruit.
De consultatrice ging voort met haar gewone
werk. Zjj volgt thans in den Haag oen cursus
van 8 maanden om hare kennis uit te breiden.
In hare plaats treedt tijdelijk op moj. C.
Koningsteijn.
ÊjDe vereeniging telt thans 228 ledeD. Er
werden samen 1851 huisbezoeken afgelegd.
Hare wenken werden geregeld opgevolgd.
^Meermalen was zjj in de gelegenheid om
voor de patiënten bjj liefdadige instellingen
steun te verzoeken.
Bjj 27 gezinnen werden goederen ontsmet.
Over de resultaten der ligtenten verklaarde
het verslag zioh tevreden. De patiënten had
den daarin gezamenlijk 1896 verpleogdagen.
Enkele geschriften werden verspreid en één
openbare vergadering met spreker en licht- j
beelden gehonden.
Do hoer Van der Lee vraagt eenige in- j
lichtingen; het aantal patiënten komt hom
hoog voor. De consultatrice legt haar boek
van huisbezoek over, waaruit de Voorzitter
inlichtingen verstrekt.
Do heer Visser brengt als pennbgmeestor
verslag uit. 't Saldo bedroeg op 1 Jan. 1911
f948.02. Aan contributie» werd ontvangen
f267.75. Bruto-opbrengst tuberculose-bloem
f 517.52. 8ubsidiën f 1242, Totale ontvangsten
f8017.83.
De totale uitgaven bedroegen f 2240.07*,
wasronder aan huis'oezoekster en opzicht
f 1019. Voor bergplaats f 495. Saldo op 81
Dec. 1911 was 1777.27*.
Dr. Van der Lee brengt namens do com
missie van verificatie rapport. De rekening
en verantwoording is volmaakt in orde bo-
vonden. Hjj brengt een woord van dank aan
den penningmeester, waarbjj de Voorzitter
zich namons de vereeniging aanBlnit.
Alsnn had bestuursverkiezing plaats:
Voor de vacature Dr. Smits werden voor
gesteld de heeren Louwerso en Minkema,
gekozen eerstgenoemde.
Voor de vacature Boliingh (aftredend)
worden voorgesteld de beeren Bridingh en
Bommel. Herkozen eerstgenoemde.
Tot leden van de commissie van verifleurt
voor 1912 werdon aangewezen de heeren
Dr. van der Lee, Dr. Grnnwald en Van de
Bilt, als plaatsvervanger Dr. Groenondjjk.
Do hoor van der Lee vraazt blichtingen
omtrent hot doorbetalen van het salaris aan
enqnêlrice gedurende haar aanwezigheid
den Haag. Bjj eventneele sollicitatie komt
haar ook ten goede hare meerdere bekwaam
heid en daarom is hjj van meenio^ dat zjj
ook een gedeelte kon bjjdragen.
De voorzitter is van meoning dat de moer-
tlerc bekwaamheid dor vereeniging ten goede
komt; hot bestuur heeft die uitzending ge
wild; ook acht hjj het salaris niet te hoog
in vergelijking met andere plaatsen. De heer
van der Lee is het daarmee niet eens on
meent dat het werk hier niet zoo druk iB.
Verschillende beeren voeren over deze
kwestie nog bet woord of geven inlichtingen.
Tnssch'n de heeren van dor L9e, Grun-
wald en Groenendijk oenerzjjds en het be
stuur aoderzjjds ontspint zicb nog eene uit
voerige discussie over de waarde der tuber
culosebestrijding als die thans ook hier ge
voerd wordt. Slot daarvan was dat hot
bestuur toezegt gaarne wenken van heeren
medici te znllen ontvangen. Het uitzicht op
eene angeljjke samensproking wordt goopead.
Daarna sluit voorzitter onder dank do
vergadering.
Kamerverkiezing in het district Hoorn.
Do officieole uitslag van de Maandag go-
houden stemmbg voor een lid van do Tweede
Kamer in het district Hoorn is als volgt:
Aantal kiezers 8346: uitgebracht 45 on
geldige en 6399 geldige stommen, waarvan
op mr. D. Fock (U.L.) 14, L. Hoejmbos
(S.D.A.P.) 1218, W. J. E. H. M. de Jong
(U.L.) 2756, Fr. Netschor (vrije, dcm.) 25,
D. Teunisson (agrariër) 277 en H. Ch. Vegtel
(A.R.j 2109 stemmen.
Een veelbelovende zoon.
In een bö'el te Amsterdam logeerde sinds
ongeveer eon week eon Duitsch joDgmenscb,
dat voorgaf in Coblenz te wonen. Hjj vertolde,
dat hjj ook al in Londen was geweest, dat
hij voor zj)'n genoegen op reis was en maakte
dan ook, in geztlscbap van een gids, oon
uitstapje naar Den Haag ea Sbevenbgon.
Het trok evenwel de aandacht, dat hjj groote
verteriogen maakte, wat, in verband met zjjn
jeugdigen loefijjd, naar schattbg een jaar of
zoventier, nogal verdacht leek. Eu er was
grond voor dezo achterdocht, want Dinsdag
middag werd de jongen hjj bleek eerst
vjjftien jaar oud te zjjn door de politie
gearresteerd en overgebracht naar het bureau
St. Pietersbal. Hjj had nl. in Duitschlaud
ten nadeele van zjjn vader een bedrag van
1100 Mark gestolen.
Moord?
Dinsdagmorgen in de vroegte hoeft te
't-Gravonhage een koetsier in zjjn rjjtuig
een jongeman en vrouw naar het politie
bureau aan het Hujgenspark vervoerd, daar
zjj bjj aankomst aan het door hen opgegeven
adres beiden bloedend verwond en bowuste
loos waren. Aan hot politiebureau bleek, dat
de jongeman een schotswond in de rechter
slaap hadde vroHw ern aan de linkerslaap.
Nadat zjj beiden voorloopig waron ver
bonden, werden zjj per ziekon-auto naar het
gemeenteziekenhuis overgebracht. Daar zjjn
zjj weder tot bewustzijn gekomen.
Het politieonderzoek moet nog uitmaken
of hier van poging tot moord, gevolgd door
poging tot zelfmoord sprake is.
Diefstal van f2200.
Een landbouwer, woonachtig op het eiland
IJsc-lmonde, heeft Dinsdagmorgen aangifte
gedaan, dat hem in een huiB op den Boeren-
stoiger te Rotterdam een portefeuille met
f2200 aan bankpapier is ontstolen. Do por
tefeuille was in een binnenzak van zjjn vest
geborgen. li verband met dozen diefstal zjjn
in verboor genomen twee zusters A. on do
man, mot wion een van die zustor6 loeft.
Zjj ontkennen den diefstal, on een huis
zoeking in liun woning hoeft geen resultaat
opgeleverd. Van het gestolen gold is niets
ternggevondsn.
Os. Ewoldt.
Het Hof te Leeuwarden hoeft, overeen
komstig het appè' van den officier van ja-
stitie te Heeren veen, golast dat ds. Ewoldt,
wienB echtgenoote verdronk, in hechtenis
zal genomen worden en voor de Heeron-
veonsche rechtbank te-echt staan. Hij is
Dinsdagmiddag dan ook wenr gevankelijk te
HeerenveeD binnengebracht.
Historisch.
Te Tiel is dezer dagen opgericht een af
deeling van de Nederlandsche Padvindors-
Organisatie. fien jongen vroeg aan zija moeder,
of bij zich ook als Padvinder mocht op
geven, waarop het antwoord luidde: .Ja,
als ge met die vieze dingen maar niet thuis
komt!"
Misdri|f tegen de zeden.
De 61-jarige architect Thomas Brug uit
Srckenheim is door de rechtbank te Mann-
hoim wegens horhaalde misdrijven tegen de
zeden tot anderhalf jaar tuchthuisstraf ver
oordeeld.
De architect, een vrjjgezri wiens vermogen
op ongeveer 3 millioen m.k. wordt geschat,
had verschillendo malen jonge meisjoa be
neden de veertien jaar met snoepgoed bjj
zich aan huis gelokt. Een van de meisjes,
dat nu 16 jaor is, was door hem moeder ge
worden, een ander slachtoffer heeft B-ng
naar Amerika gestuurd. Bij een huiszoeking
te zijnont vond men onder allerlei papieren
een teBtamout, iuhoudendo dat hu aaa de
technische hoogeschool te Karlsruhe een som
van een mitlioen m.k. vermaakte. Met die
milde schenking vormde 's mans gewone
gierigheid een toherpo tegenstelling. Zoo
bad hjj goen gebruik willen maken van bet
recht om in do roorloopige hechtenis zjjn
eigen eten te ontbieden on den gewonen
gevangeniskost, dien hjj uitstekend vond,
voor liof genomen. Zjja gii-righeid Wis ook
oorzaak, dat bjj met hot gorecht in aan
raking kwam. Hjj had namelijk geweigerd,
om asn de door hem verleide jonge moeder
een vergoeding te betalen, en bjj het civiele
proces, dat hiervan het gevolg was kwamen
zjjne misdrijven aan den dag.
De muiterij te Fez.
Omtrent de muiterjj to Fez op 17 dezer,
deolt de borichtgo7er van den „Matia" aldaar
de volgende bijzonderheden modeDonder
dagochtend te half twaalf kwamen de suldaten
van éëa tabor om de een of andere weinig
betoekenondo reden in opstand, overvielen
hnme ios'ructeurs en vermoordden hen.
Aslof bet afgesproken was, wierpon, zoodra
do eerste geweersohoten weerklonken, alle
soldaten van de makhsen zich op hunne ofli
eieren om hen te diodeu. Acbt dezor werden
neergeveld, toen snelden de muitors, onder
geschreeuw, naar do Btad, uitroepende, dut
thans hel oogonblik was gekomen on» de
Europeanen uit de stad to verdrijven.
Met geestdrift Bloot een groot gedeelte
van de bevolking zich bjj ben aaD, terwjjl
de vrouwen op de terrassen haar joe-joo-
gescbreeuw aanhieven, daarmede hare man
nen, voor zoovor deze nog aarzeld-.-n, aanspo
rend om zich bjj de muiters to voegen.
De askris trokken naar hot Franscbe res
taurant, waar eenige officieren woonden,
sloegen er de ruiten stuk on dooddon ver
schillende personen, die niot spoodig genoog
haddon kunnen vluchten.
Daarop worden de andero huizen, waar
Franscbe officieren woonden, belegerd en do
ongelukkigcn, die daar gevonden werden,
gedood en gruwoljjk verminkt, waarna hnnno
hoofden op pieken werden gestoken en triom
fantelijk door de stad werden gedragen,ter
wjjl de vrouwen bjj dezo afgrijselijke pro
cessies vreugdekreten aanhieven.
Daarop werd een aanval gedaan op het
telegraafkantoor. De ambtenaren verdedigden
zich echter met don grootsten moed en hielden
de Marokanon op eerbiedigen afstand. De
opstandelingen, ziende dat zjj niot verder
kwamen, klommen toen op het terras, braken
in het plafond en trachtten zoo binnen te
dringen. Zjj werdon echter weder terugge
dreven. Nu wierpen zjj brandendo balken naar
binnen en goten petroleum naar beneden.
De toestand der belegerden werd onhoud
baar, zjj moesten ten slotte wjjken voor den
rook en dd vlammen. Nu konden de Marok
kanen binnenkomen en er ontstond een woe
dend govecht midden in de vlammen.
Drio der ongelukkige ambtenaren vicion
Joodclijk gekwetst neder, de vierde, die iuzag,
dat verdero tegenstand nutteloos was, traebte
zich van het Iovod te berooven door een
geweerschot, het wapen ging echter gelukkig
niet af.
l)e brand was nn zoo hevig geworden, dat
ook de Marokanen heengingen ia de meoning,
dat allo ambtenaren gedood waren.
Technikum „Riesa".
Het «Riesaer Tageblatt" schrijft op grond
van da .Mededoelingen der algemeene Duit-
sche automobielclub" het volge.-do
»De afdeeling voor motor-boolwezen van
de iAlgemeene Düitsche Automobielclub"
had in 1911 een prijsvraag uitgeschreven
voor do vervaardiging van een motorboot van
duizend mark (f 600.—Behalve zware eis ihen
van techniek en constructie, waren aan deze
prjjsvraag nog de voorwaarden verbonden,
dat in geen geval de koopprjjs van 1000 mark
overschreden mocht worden, en dat bovendien
bjj elk ingezonden ontwerp de verplichting
tot den aanbouw eener werf moest zjjn ge
voegd. Niet minder dan 18 ontwerp :n waren
ingekomen, een resultaat dat de verwachtingen
overtrof. Op een evengroot succes kan de
directie der technische hoogeschool te Riesa
bogen, daar de jury, welks voorzitter geheim
raad prof. Krelschmer vaa de technische
hoogeschool te Charlottenburg is, den 2den
prjjs toekendo (mot 190.95 punten) aan den
oud-atudont van het technikum, den marine-
ingenieur Herbort Kretschmer uit Riesa, zoon
van don telegraaf beambte Kretschmer, thans
te Potsdam, voor zija ontwerp: «Prinsesje".
Den heer Carl Waiter uit Trier a. d. Moezel,
thans student van het de Semester, viel den
5den prjjs, met 179.18 punten, ten deel voor
zjjn ontwerp .voor allen." Wjj wenscheo
de directie van het technikum met deze
resultaten geluk en hopen dat zich nog
meerdere hierbjj zullen aansluiten" 1
i»T P. N. y. R.
IV.
De ruzietoon word gaandeweg minder
on terwijl we weer vredig, kalmpjes ver
der roeiden in den zacht glanzendeu maan-
avond, begonnen de meesten stil voor zich
uit to neurieèn en van die gelegenheid
maakte Albert gebruik om mjj fluisterend
te vragen
„Hoe gaat het?"
Door het ongewoon dapper werken in
't water dat kolkte en stroomde, ging het
bloed lekker warm door je lichaam, en ik
had willen antwoorden dat je als dilet
tant-zeeman langer een Swan-pen kan
hanteeren dan de lompe riem van een
haringboot, maar een woelig zeetje pakte
ons geheel onverwachts in do flanken en
deed de Ylet allererbarmeljjkst heen en
weer schommelen, zoodat ik met een smak
naar bakboord viel, waar oen klein gekuifd
kabbelgolfje schuw voorbij trok.
Albert grinnikte.
„Wel verdraaid, wat doe je nou Dat
was op het kantje af, hoorJe moet zien
dat je heelhuids overkomt. Gek hè? Onder
de wal bijna blak en ineens zoo'n lam
buitenwindje uit 't West. Maar daar moet
je aan wennen. Nog even trekken en we
zetten 't boeltje bij."
Nauw is het woord uit z'n mond of de
vleezige blozende schipper, slap weggezakt
achter het net, laat de mast planten. De
groote schoot en de fok klapperen weldra
wild heen en weer als te loevort een ver
raderlijke bries in de zeilen valt. Een paar
minuten steigert onze boot op, danr
en met vierend schoot, met bol fokje
stuiven we door de diepte dwars over, al
verder in zee, waar het water hol staat
en waar de wind ons onverbiddelijk vlie
gensvlug voortjaagt.
De kust was hoolemaal weggeneveld,
geheimzinnig ver af schenen torens en
daken, in wolkschaduwen lagen de grillig
gevormde forten en bij do wazige kruinen
van heuvels, onbestemd en mistig, flitsten
de machtig helle stralenbundels van den
vuurtoren, breed uitzwaaiend over zee, land
en duinen.
Toen het maantje wat hooger kwam en
golvende, rusteloos deinende zilverstreepjes
wierp op de zee, vol fljne adertjes en veer
tjes van flinkerend schuim, werden we
plots verrast door het tooneeltje van een
paar majestueuse zeebewoners. Uit een
geploegde witte brandingsstreep sprongen
met groote snelheid en met half omwen
telende bewegingen eenige bruinvisschen
omhoog. Aller oogen zijn gevestigd op het
schouwspel van deze monsters, die ;met
wijd opengesperde muilen even komen
luchthappen om dan met eon doffen plomp
weer terug te vallen. Een, prachtig getee-
kend, blijkbaar voor niets vervaard, stak
zijn breeden kop kortbij boven water en
na een zwaarmoedig, vreemdsoortig en
afgrijselijk gesnurk zweeft de haringroover
als een luchtschip vooruit en duikt met
vreeselijke kracht weer steil onder, zoodat
de staart bijna loodrecht zich vertoont.
B(j het geheel wegduiken trilt het water
van 't helsche leven, het sluipt nader, het
valt \aan en van rechts en links geeft het
een 'plompende bons tegen de boot, die
even gaat huppelen als een vurig paard
door dat spelen van een machtigen titan
onder zich.
„Die zijn nog laat in de weer", zogteen
bleeke, magere, stille man, die zonder boe
of ba te spreken, met een vastberaden
plooi op z'n gelaat naar de zwemmende
en springende gedaanten had gekeken.
,'t Kan geen kwaad, als de bruintjes er
zijn," meent de schele voorin en legt zijn
pesterige halsholte op de reeling om dan
languit het dartelen en spartelen van even-
tueele bruin visschen gemoedelijk te be
wonderen.
„Wanneer ze nou maar zooveel haring
naar de Texelsche wal drijven, dat we met
één trek klaar zijn", merkt Dries op, ter
wijl h(j zijn buurman pruimtabak uit een
verbruind zakje presenteert.
„Zooals verleden jaar bij Moord-en-Brand,
we hadden twee netten op elkander
gestoken en door een prachtige bruin vis-
schenschool liepen de zakken barstens vol,"
vertelde Albert, die met gevouwen handen
en leunend met de ellebogen op deknieén
neerzat.
..Toen hadden we later nog twee van
die buitenkansjes," vulde het muizengezicht
droogjes aan.
„Dat weet ik niet eens meer," bromde
Albert tusschen de tanden.
„Op 't Westpunt en by Poele-Radjah".
„En was 't niet Zondagmiddag?" vroeg
de schipper, terwijl hjj een vluchtige blik
wierp naar 't Noorden, waar het een oogen-
blik donker werd en waar het maantje
schuw oplichtte tusschen grauwe, dreigende
wolkbanken.
„Precies, op Zondagmiddag, schipper,
't Wemelde tusschen vieren en vijven van
bruintjes en toen het net tegen half zes
er in ging, kregen we een school haring
waar je van rilde."
„Ja, ze hebben respect voor die gulzige
krengen, je kan de slachtoffers niet tellen
man, die ieder jaar verslonden worden,"
pruttelde Kees en als-ie even gaat verzit
ten van stuurboord, waar de boot beden
kelijk helt in de troebele golven met witte
stuif kopjes, dan roept hij„millioenen -
millioenen gaan op die manier verloren 1"
„Maar waarom zocht zoo'n haring juist
de kust op als de bruinvisch er achter zit?"
waagde ik te vragen.
„'s Jonge, 's jonge, dat is net wat voor
de koekobakkerschreeuwt het rimpel
nekje, het geelbleeke pufferige hoofd ineens
wakker oprichtende om mij kritisch te
begluren, en als de vlaag van het heftig
gelol een weinig bedaart, dan komt het
muizengezichtje, do pientere voorganger
van onze bemanning, met zijn meening
voor den dag.
„Een bruinvisch maakt alleen de diepe
wateren onveilig en dat spoort de slimme
haring tot dubbele voorzichtigheid aan.
Zoo gauw als ze hun grooten vijand gewaar
worden, nemen ze de vlucht naar den
ondiepen wal en op deze schuilplaats zijn
ze ook buiten gevaar als er tenminste
maar geen haringtrekkers zijn, want de
bruine bazen hebben eon hekel aan laag
water. Maar buiten hari blijft er nog
genoeg voor hun gading o- er. Ik zag een
paar jaar geleden onder Kijkduin, dat eon
flinko zalm door bruinvissehen werd ver
scheurd."
„Dat lieg je I" viel Dries lachend in.
„Laat hem nou eerst uitpraten", dreigde
„aes met harde, scherpe blauwe oogen,
terwijl hij het vuur van 'n eindje sigaar
afveegde en het opengebroken en fijn ge
wreven peukje bij wijze van pruim in zijn
mond stak.
„Op tweehonderd motor lag ik in de vlet
op de loor," vervolgde het muizengezicht
bedaard, „en toen gebeurde het, dat eon
bruinvisch met 'n geweldige zwaai onder
dompelde en toen-ic weer te voorschijn
kwam, duikt-ie op met een zalm in z'n
bek. Een bloedstraal spatte uit de buik
van het arme dier en de stukken en brok
ken waren pas gevallen of een tweede
was met smakkenden muil bij de hand
om van die overblijfselen te smullen. Nog
een soortgelijk geval zag ik om de Noord.
Daar word een formeel gevecht geleverd
tusschen twee bruinvisachen om de prooi
van een kabeljauw, die ze samen verwond
hadden, waaruit je dus kau opmaken dat
ze ook onder de groote visschen hun slag
slaan. Maar hot liefst verschalken ze de
haring, dat is kost waar ze nou eenmaal
dol op zijn. En voor 'n stuk van een dood
varken gaan ze ook niet uit de koers:
als je een pond spek overboord gooit, dan
wed ik, dat ze het met genoegen opvreten."
„Dau moest je wel stapel gek zyn", zegt
de schipper en meteen geeft hij last om
de zeilen te bergen, want met snellen gang
loopen we den Texelschen wal in.
Vier riemen plompen te water en de
voorste roeiers doen nog wat streken in
de goede richting.
Heelemaal verdiept in- mijn onderzoek
langs den baairand. in schemerwaas een
zaam en verlaten, een kil, koud paradijs
voor onze haringtrekkers, waarop de rustig
glinsterende sterren aan den strakken,
diepen hemel neerstaarden, werd je plots
opgeschrikt in de avondstilte door vele
andere stemmen die zwaar over het water
galmden. Na ons arriveerden achter elkan
der nog een drietal vlotten en een kwartier
later nog twee en nog vier, zoodat we
met z'n tienen op afstanden voor anker
lagen. De meeaten bleven nog een poosje
in de booten dommelen, suffend schuin
gezakt tegen bak- en stuurboord, om op
asem te komen, om nog wat te luieren
vóór de komende harde, ruwe uren, en
slechts enkele jonge kerels pakten direct
forsch hun vaartuig beet aan de reeling,
lieten zich afzakken en kwamen moeizaam
baggerend door het water naar den vasten
zandgrond, waar ze met verkleumde en
verstijfde ledematen op en neer gingen
stappen, alsof we in een bar vinnigen vries-
tijd leefden, waarin de vorst door je rug-
gegraat schrijnt. Toch liet die late avoud
zyn fel-kouden adem werkelijk voelen, en
toen Albert die kalme, koole gezichten in
de Yale duisternis zag klappen en beuken
voor het opfleuren, scheen ook hem de
ijzige wind aan z'n warme huid te knagen,
want h(j deed ferm mee en kuierde met
klepperende passen en itl bonkende de
handen tegen de schouders op mij af, nadat
ik met een zucht van verlichting pas -
en voor het eerst in mijn leven de
zware, taaie hoos had aangetrokken, een
oud en gelapt, vunzig tranig pak, dat in
je lenden perste en drukte. Hij taxeerde
my een paar seconden met de tintelende
oogon van onder z'n zuid west er tje, sjorde
zelf de tweo nog loshangende riemen krui
selings over mijn schouders op de borst
vast, gaf daarop een aanschouwelijk voor
beeld hoe ik mijn armen met oliemouwtjes
en mijn handen met wollen wanten ge
deeltelijk in de hoos kon stoppen voor ver
warming en vroeg of ik, aldus uitgerust,
nog last van den tocht had.
„Ik merk wel, kameraad, dat je staat
te rillon als een juffershondje, maar weet
je waar 'm dat feitelijk in zit? Jou onder -
kloeren deugen niet. Zeker trico? Flanel?
Geen lor waard. Prulion I Je moet voor
dit werk een rood baaion hemd on een
rood baaien broek hebben en jo moot altijd
een wollen daB dragen, anders kom je
gauw voor rekening van mageren Hein -
en daar heb je toch zeker weinig trok
in, hè?" (W"dt vervolgd).
FEUILLETON.
VRIJ BIWSBKT DOOR AMO.
EERSTE HOOFDSTUK.
Door do openstaande venstera droeg een
lieflijke bloemengeur het heeronhuis van het
landgoed de Heezenberg binnen. De zon
heerlik,
en, wier ti
de vogele kwinkeleerden
1 takken door een zacht windje
in beweging werden gebracht.
Voor een van die openstaande veneters
verscheen een slanke jonge dame. Vluchtig
sloeg zjj een blik op de geurende bloemen
in do perken voor het huis, en ging toen
voor een grooten spiegol staan om te beoor-
deelen hoe «ij er uit aag in de nieuwe japon
van lichtblauwe zyde, die zy moest passen.
Haar oordeel was niet gunstig. Terwjjl zy
sich herhaalde malen omkeorde voor den
spiegel, zei ze op ontevreden toon: «Het lykt
wel, of jufirouw Pijpers er geen slag meer
van heeft, mij bohoorlyk te kleeden. Er
ritten nog plooien onder de armen. Na drie
maal passen had ik het beter verwacht."
Een oude dame, die rustig in oen leun
stoel bad gezeten, stond langzaam op en
kwam naderby. Het was jufirouw Veltman,
die sedert den dood van de moeder der jonge
dame hier in betrekking was als jufirouw
Tan gezelschap. De jongedame heette Helena
Dommelen, doch werd meestal Leua
genoemd.
rMaar het >s toch prachtig", zei jufirouw
Veltman.
Lena keerde haar den rug toe met do
woorden: tOch, u vindt alles prachtig, daar
om heeft uw oordeel volstrekt goen waarde.
Kyk nu eens goed, hoe de japon in plooien
trekt."
Jufirouw Veltman luisterde geduldig naar
al do aanmerkingen, die Leua maakte, en
bracht daar weinig tegen iu. Zij was bly,
dat zy naar haar leunstoel kon terug koeren
om haar handwerkje weer op te vatten. Zy
was een gemakkelijke huiagenoote, want zij
was zoer toegevend van aard en trok liofat
niet de aandacht van haar omgeviDg. Een
jeugd vol moeite en zorg had haar vroeg
oud gemaakt; hier had zy een vry gemak
kelijk leventje, en dat maakte haar gelukkig.
Zy hield zich bescheiden op den achtergrond
en liet het bestuur der huishouding gaarne
over aan de jonge meesteres van den Heesen-
berg, die een zeer ontwikkeld gevoel van
onafhankelijkheid bezat.
Overigens dacht jufirouw Veltman zeer
gunstig over de jonge meesteres. Zjj wees
Lena zoo herhaalde malen op haar voor
treffelijke hoedanigheden, dat deze er ten
slotte zelf van overtuigd was. Ofs«hoou Lena
mooi, rjjk, jong, gezond en bjjna alzjjdig
ontwikkeld mocht heeten, was zjj er toch
stoeds op bedacht, sich bjj anderen aan
genaam te maken. Zjj stelde er een eer ia,
de achting van anderen te verwerven door
den indruk, dat zjj zonder fouten en gebreken
was. Zjj schatte dit hooger dan de vereering
van haar uiterljjke schoonheid.
•Wel, Lena, wat denk je te doen vroeg
juffrouw Veltman, na oen poosje van haar
werk opziende, terwjjl Lena nog steeds met
do nieuwe japon bezig was.
rBah, het schjjnt wel afgesproken werk",
riep Lena boos uit. «Vandaag heb ik niets
anders dan allerlei ergernissen, die mjjn ha-
meur komen boderven. Nu komt Greta niet
op mjjn verjaardag dan dio japon
«Welke Greta
«Uw geheugen wordt slecht, juffrouw. Ge
herinnert u toch Greta Holmers wel, mjjn
beste vriendin? Ik had haar dringend op
mjjn verjaarfeest genoodigd, maar ze schrjjft,
dat ze niet kan komen."
«Waarom niet?"
•Omdat zjj geen verlof kan krjjgen van
de directrice der school, waar zQ onder
wijzeres is of dat zjj goen kosteu kan
maken of iets anders; ik weet het niet.
En ik had me zoo voorgesteld haar eens
veel pleizier te doen."
Jnfirouw Veltman vond het prachtig, dat
dio lieve Lena met haar tronw hart de arme
Greta niet vergat, ondanks het groot ver
schil in welstand en maatschappelijke positie.
Lena weerde deze vleierjj af en somde nog
eens op, wat er zoo al was om haar humeur
te bederven. Die brief van Greta, de bedorven
japon, en dan nog haar rjjpaard Sultan. Hot
dier had den vorigen dag een splinter in
oen der achterpooten gekregen en was du
kreupel. Zoo moest zjj ook haar wandelritje
missen.
Vol medeljjden knikte jufirouw Veltman
bjj het hooren van al dien tegenspoed. Lena
klaagde over nog meer, doch het voornaamste
verzweeg zij. Immers fby" had geschreven,
dat hjj niet kon komen om deel te nemen
aan het feest op haar achttienden verjaar
dag. Dio fh(j" was de knappe Eduard van
Bossohen, luitenant bjj de grenadiers. Aan
vankelijk had hjj de uitnoodiging aangenomen;
later schreef hjj, dat gewichtige redenen hem
verhinderden. De brief was wel zoodanig
gesteld, dat er aan zjjn gevoelens niet ge
twijfeld kon worden hjj hoopte later
Doch voor Lena van Dommelen was het een
groote teleurstelling: zy had het zich zoo
mooi voorgesteld, haar verloving op haar
achttienden verjaardag.
Daar kwam een dienstmeisje mot de bood
schap: «Meneor Bljjendal laat vragen, of hjj
de jufirouw een oogenblik kan spreken."
Mjjnheer Bljjendal was een jonkman, die
aan de landbouwschool te Wageningen zjjn
oind-examen had gedaan en thans als bedrijfs
directeur op het landgoed den Heezenberg
den landbouw en de veeteelt bestuurde.
Lena was zeer ontevreden over dezo stoor
nis on mompelde half luid: «Hè, met rust
kau men niet eens een japon passen. zo
bedwong zich echter on liet zeggeD, dat
meneer kon komen.
Iu de japon, die zoo veel gebroken bad
en baar tooh zoo geed stond, ging zjj naar
de aangrenzende kamer om don bedrijfs
directeur te ontvangen.
Bljjendal was geen indrukwekkende ver
schijning. Zjjn gestalte was een weinig in
eengedrongen, daar zat meer kracht dau
schoonheid in. Zjjn gelaat had geen zuiver
regelmatige trekken, alleen zjjn oogen waren
mooi te noemen; daaruit sprak goede trouw
en vastberadenheid.
Eenigszins onhandig vraagde hjj ver-
schooning voor de stoornis, die zyn komst
veroorzaakte. Hjj kwam spreken, zei bjj,
ovor een gewichtige zaak, die geen uitstel
kon lijden. Peinzend keek hy voor zioh, hy
scheen haar fraaie japon zelfs niet te be-
morkon en dit ergerde haar.
fWat is er van uw verlangen?" vroeg zy
kort af.
Met zyu heldere grjjze oogen keek hy
haar trouwhartig aan, en zeido op ernstigen
toon: rHet zal u wel bekend zy'u, dat uw
papa zich in verscheidene ondernemingen
hooft gestoken. Herhaalde malen heb ik
gewezen op het gevaar, dat speculaties op
leveren, maar het heeft weinig geholpen.
Nu is u de eenige persoon, die invloed op
uw papa kan uitoefenen, en daarom wilde
ik u verzoeken, uw invloed aan to wonden
om te bewerken, dat hy alle betrekkingen
met het bankiershuis Opperklif 6 Co. ver
breekt. Volgens de inlichtingen, die ik ont
ving, verdient die firma niet langer het ver
trouwen, dat uw papa haar schenkt."
Lena keek met minachting Deer op Biyen-
dal's bemodderde laarzen en antwoordde uit de
hoogte«Ik heb geen verstand van zulke zaken."
Hoe durfde hjj zoo binnenkomen En hoe
vervelend drukte hy zich uit! Wel meer
malen was de bedrylsdirecteur met een ver
zoek tot haar gekomeD, en steeds had zy
zich dan gevleid gevoeld, maar vandaag
Zaken van veel meer gewicht hielden haar
bozig 1 Het was dwaas, het was ongepast,
haar nu met zulke aangelegenheden lastig
te vallen.
«Naar het schyot, kom ik op een ongelegen
tyd, jufirouw, eu dat spyt me, maar er is
haast bjj. U moet vandaag nog uw papa
overhalen om zyn toezegging aangaande die
zil vormyoen in Zaid-AmerUta terug te nemen."
Wrevelig keek Lena hem aan; hoe durfde
hjj tot haar zeggenU moet
,U begrjjpt n>yn invloed op papa geheel
verkeerd", antwoordde zjj trotscb. «Ik zal
dien nooit aanwenden in aangelegenheden,
die ik niet bogryp,"
«Maar u kan ze begrypm", viel Biyon-
dal in. >Ik zal ze u duidelijk maken on dan
zal u inzien
«Ik zal niets inzien", verklaarde Lena op
heftigen toon. tik bogryp zo niet on ik wil
ze niet begrypen, want die zaken zyn ver
velend. En als papa niet naar uw waar
schuwingen luistert, zal hy daarvoor wel
goede redenen hebben."
Zjj richtte zich op in de houding eenor
koningin, reebt tevreden over hetgeen zjj
gezegd had. Toen Biyondal echter zwoeg
en somber voor zich keek, ging haar tevreden
heid over in trotschheid. Ze wist zeer goed,
dat ze haar papa om den vinger kon winden.
Alt zjj wilde, werd Biyondal's verzoek zeker
ingewilligd maar als iemand haar iets
verzocht op die manier nooit 1
«Verlangt u nog iets anders vroeg zy
op hoogen toon, daarmee te kennen gevende,
dat hjj wel kon heengaan.
.Neen", antwoordde de bedrijfsdirecteur
koel, en daarbij ontmoetten hunne blikken
elkaar. Zy sloeg snel de oogen neer met het
ontevreden gevoel van een kind, dat on
deugend geweest i». Doch ook snel vervloog
dit gevoel en in tTOtsche houding stond zjj
daar, gehuld iu kostbare blauwe zjjdo; als
verzonken in een droom hoorde zy de voet
stappen van de bemodderde laarzen weg-
atervon.
Haar vader was >yn gewone wandelrit)
gaan doen, en tegen den tyd, dat *y hom
terug verwachtte, ging zy den tuin in, hem
tegemoet.
(Wordt vervolgd)»
