WIE HET GEHEELE HELDERSCHE PUBLIEK
„T VLIEGEND BLAADJE KLEINE COURANT,
Ons Bureau
Vrij voor elk onderzoek door belanghebbenden.
Ons blad wordt gelezen in alle kringen hier ter plaatse,
alsmede op de Vloot, zoowel hier te lande als In de Koloniën.
Stoom vaartberichten.
Stoomvaaht-M a atsoha ppu Nederland.
Krakatau vertrok '23 dezer van Padang naar A'dara.
Kambangan, thuisreis, vertr. 25 derer v. Hamburg.
Pr. Juliana, thuisreis, vertr. 25 dezer v. Singapore.
Banda, uitreis, passeerde 25 dexer Kaap Roca.
örotius, thuisreis, passeerde 25 deter Ouessant.
Vondel, uitreis, vertrok 25 dezer van Tanger.
Rotterdamscue Llotd.
Pontianak, thuisreis, passeerde 24 dezer Perirn.
Jacatra vertrok 24 dezer van Batavia naar R'dam.
Oorontalo, uitreis, vertrok 25 dezer van Suez.
Bogor vertrok 25 dezer van R'datn naar Uamburg.
Rindjani vertr. 25 dezer van R'dam naar Batavia.
Ophir, thuisreis, vertrok 25 dezer van Uarseille.
Tabanan, uitreis, passeerde 25 dezer Kaap del Armi.
(Zie verder Tweede blad).
VERVOLG BERICHTEN.
HELDER, 28 Januari.
Onze vloot In 1913.
Naar vrjj vernemen, bestaan de volgende
plannen met betrekking tot de bewegingen
van de vloot geduronde 1913.
De „Heemakerck" blijft in dienst voor
seemilitie, de „Kortenaer" en „Evertsen'
zijn bestemd voor opleiding van matrocen.
De „Reinier Claeszen" gaat op nader te be
palen datnm uit dienBt, zoo ook do „Bever"
te VliesingOD, voor welke laatste ODgeveer
1 Septembor een pantsorboot in dienst komt.
Voor Willemsoord en voor HelIevoetBlui»
wordt ongeveer 1 September en 1 Octobor
1 pantserboot in dienst gestold. De „Wodan'
gaat op nader te bepalen datum uit dionst.
De „Geldetland" blijft iu dienst voor de
adelborsten en jeugdige schepelingen. De
„Regentes" vertrekt half November naar
Ojsl-lndië. De torpedobootjagers „Lynx" en
„Hermelijn" komen ongeveer 15 Juni eu 15
Juli in dienst en vertrekken in de maaDd
Augustus naar Oost Indië, terwijl de jagers
„Vos" en „Panter" ongeveer 1 November
19.8 en 1 Januari 1914 in dienst komen
de onderzeeboot K 1 komt omstreeks 1 Juli
io dienst, de „Zeehond" 1 October cd d:
„Dolfijn" van 22 Februari tot 1 December
voor politietoezicht op de visscherjj.
Voor de militaire hydrographie komen de
„Geep" en de „Raafvan 1 April tot half
October in dienBt en voor de gewone hjdro
graphie de „Hydrograaf" over hetzelfde
tjjdvak.
De „Neptunus" komt voor de seemilitie
vaa 4 Maart tot 25 Octobor ia dienst. De
„Bellona" en „Sperwer" blijven in dienst
voor de opleiding van kanonniers, voor welk
doel ook de „Hefring" met 30 Maart in dienst
komt.
De „Ever", „Das", «Havik' on de kotter
„Astrea" komen 20 Mei in dienst voor de
adelborsten van bet Instituut, welke alle 28
Juli uit dienst gaan, behalve de „Havik", die
voor oefening van militaire loodsen wordt
aangewezen tot begin October. De „Bnlgia"
komt van 30 April tot 5 Augustus met 1
torpedoboot en defcnsiesloep in dienst voor
oefening van adspirant-macbiDisten.
De „Noord-Brabant" komt ook dozen zomer
in dienst voor doelschip torpedobooten.
Sportvereenlglng „H. B. S."
„Hoe zalig wien de jongenskiel nog om de
schouders glijdt". Met deze woorden verta
ling van een „lief" versje van Bölly, leidt
Hildebrand zjjn onsterfelijke schets in over
den Hollandschen jongen.
De Hollandscho jongen van thans is in
wezen dezelfde als zjjn overgrootvader als
Hollandsohe jongen. Maar och armel by don
steeds voorwaarts scbrydenden trap dei
diverse wetenschappen, moet de armo Hol-
landsche jongen, wil hy up to date bljjvsD,
„vossen". Over die hedendaagsche „vosserij"
is veel geschreven <n zeker had Hölty dv
dichter, noch Hildebrand, Hölty's intorpreter,
van het toekomstig gevos eenig idée. Wy
leven snol en loeren aanpassingsvermogen en
wie zal zeggen of niet onze klein- en achter
kleinkinderen medelijdend op hun groot- en
overgrootouders loeren neerzien vanwege hun
gevos
Hoe hot z(j, een jongen blijft een jongen
en na al syn gevos wil hjj ook wel eens uit
den band springen. Dat gebeurt dan met
sport en vandaar al die sportvereeDigingen,
waarvan „H. B. S." lang niet de minste is
Zaterdag 25 Januari gaf zy' oodo uitvoering
iu „Casino" ton gerieve van zichzolve, de
respectievelijke ouders en loeraren. De darnea-
afdeeling werkte aan do barren, de aspiranten
kwamen met vrye oefeningen uit, en de hoofd-
afdeeling gaf merkwaardige staaltjes van
„rek"-kunst. Een en ander teer interessant.
Deze oefeningen werden afgewisseld met
eenige nummers van de „Mandoline-club",
waar een jeugdige pianiste op den vleugel de
leidiDg gaf aan de musiceerende jongens en
meisjes. Tot slet vóór de psuze een voor
dracht, waarin verschillende interne H.B.S.-
kwesties de rovue passeerden, die menigen
leeraar bonne mine k mmuvais jeu deden
maken, en waarby de nieuwe conciërge
d.w z. een namaak eenige warme oogen-
blikken had, toen zjjn buik dreigde af te
zakken. Ia tegenstelling met Multatuli, die
beweerde zonder buik geboren te sya, bad
dese concierge-imitatenr te véél buik. het
geen, evenals bet aan Multatuli overkomrne,
ook eigenaardige bezwaren bleek te hebben
De menschlievende souffleur men vindt
het grootste altruisme vaak op de duisterste
en verborgeuste plaatsen redde den jonge
ling van onsterfelijke blamage.
Nadepauzeeonblyspelletja.Myn luitenant".
Moeten wjj zeggen, dat het jeugdige luitenantje
een kranig figuur maakte, en dat er een
soldaatje in voorkwam, zóo allergezelligst, met
een glunder gezicht en krullebollenden schedel,
dat dit te aanschouwen een voortdurend jolyt
gaf? Eu dat de verschillende artiston heviglyk
^hengelden", en er zelfs oogenblikken waren
waarop de souffleur mede-zeggenschap had in
hetgeen op de tooneelwereld gebeurde?
Genoeg, niemand is ook maar een oogen-
blik gestruikeld op do glibberige banen der
kunst en zelfs de afzakkonde buik bleek Diet
meer te zyu dan een ,persoonlyk feit" in
ons foitenryke leven, dan een incidentje,
waarvoor we zoo vaak komen te staan. Want
al struikelen we niet allen over onze buiken,
vroeg of laat vallen we toch eens on o wee,
als dan de souffleur in z^o duistere hokje
absent is.
Hooge luchten.
Dit was de dag der hooge luchten, de
dag van het eindeloozo, zonnige blauw, van
den lente adem en het levensgenot.
Och, ik weet het wol, ik weet het wel
alles was kaal en ook niet het geringste
levensteeken doemde op uit den killen, door
vele regens vochtigen grond, geen leeuwerik
verhief zyn zang in de lucht, geen zoele
voorjaarswindjes spelemeiden met ontluikende
knoppen, geen fleurige bloemen dekten de
weiden en wegen.
Het winter-regiem met zjju regen en wind
en influenza en keelpijn, met zyu vocht en
narigheid heersebte nog. Schaatsen, achl
hebben we allang aan meestbiedenden ver
kocht, en voor het verkregen geld een extra
parapluie aangeschaft; js kan nooit weten
en een reserve-instrument is wel noodig.
En we sokkelen voort, met chlora skalicus in
den linker- eu pastilles Por. cel et in den
reohterzakmet minstens twee zakdoeken,
met handschoenen en bouffante. En ja, 't ie
een beetje sneeuw is er geweest;
maar wy hebben daarvan slechts eeu paar
natte ballen en dito schoenen genoten.
Maar vandaag was de lage nevelmantel
ipgetrokken en straalde de volle hemel ons
tegen. Vandaag streelde en koesterde ons
het sonnetje, en aaide je rheumatische botten,
zoodat je, rillend van genot, begon te ge-
looven, dat op een zonnigen Januari-dag hot
leven schoon kon zynEn wat deerde het
ïns, dat er geen bladeren aan de boomen
waren en geen bloemen op de velden, dat
zich geen vogel deed hooren behalve dan
zoo'n plebrjische musih eD Ecen zacht,
zoel windje spelemeide met onze blonde, bruine,
zwarte ofhelaas I grijze brullen Ik vraag
uwat deert het oi s Niet beregend te
worden, je zorgvuldig gepoetste elegante
Zondagsche schoenen met een gerust geweten
overal, letterlijk o-v-e-r-a 1 te knonon neer
zetten, zonder dat men in een moddorpoel terecht
komt of met angstig hart bohoeft te denken
aan de niet volkomen betrouwbare zool- Btieko
soliditeit, is dat, an und fUr eich, niet roede
een intens genot En in plaats van zoo'n
bengelond gevaarte te moeten meeslepen, dat
door elk voorbijgaand rjjtuig opnieuw bespat
en bemodderd wordt, aan jo zjjde den mol-
ligen, dagelijks dikker wordenden arm van je
liefhebbend vrouwtje te voelen, is dat geen
zaligheid
Er waren er velen die dit genot smaakten.
Velon, die te voet en per rijwiel waren uit
getrokken om dezen uitgezochten Zondag waar
to nemen. Met lachende en vroolyke gezichten
gingen ze bun weg ön de narigheid van de
natte moesson scheen vergeten. Ze waren er
in velerhande variaties: gelukkigeechtpareD,
rykgezegend met kroost, jonge verloofden,
ouden van dagen; alles wat bruikbare beeneo
bad was ter been, en het vriendelijke zonnotje
korsterde ze allen evenzeer. Do lucht was
zo» ijl en je kreeg by eiken ademhaal lekkere
droge lucht naar binnen, hetgeen de longen
goed deed, die te lang de vochtige lncbt van
bniten of de knnstmatig-droge van kantoor
of huiskamer hadden geademd; je borst zwol,
niet van trots, maar van ozon en van levens
genot en je besloot maar een half uurtje later
te eten vanwege het goddelijke weer.
In een weiland stond een koe heelemaal
alleen: der Einzige u-.d sein Eigentum. Die
koe koek lodderig en stond log en zwaar op
de pooten. Toen ik voorbijging, zag ze me
aan en zei: «Mir geht njchts Uber mich 1"
En eigenaardig: die woorden van Max
Stirner las ik ook in de harten der tallooze
voorbijgangers, die bun cyns betaalden om
eens een gloednieuw beeld te gebruiken
aan het fraaie weer. /,Mir geht nichis Uber
mich", riepen ze allemaal. De een had k j ar
goworkte kousen aan met verlakte strik-
schoenen en nanwe rokkende andere rookte
een onmogelijk riekende sigarot en de derde
zenrde over politiek.
Maar naar de hooge, diep-blauwe hemelon
met de lachende, nog laag staande zon en
do kleine, grillig-gevormde wolkenrandjes
keek niet één. Tristitiam rerum.
26 Januari. Br.
De Koningin naar den Taunut.
Naar wij vernemen, is H. M. de Koningin
gisteren voor eenige dagen naar drn Tc.unus
vertrokken, ten einde een bezoek te brengen
aan Z- K. H. don Prins, die, zooals bekend
is, aldaar wegens gezondheidsredenen vertoeft.
H. M. zal vergezeld worden door baronesse
Sloet van Marxveld, hofdame baron Sirtema
van Grovestins, grootmeester van H. M.*s Huis
majoor Graaf dn Moncean, adjudant van H. M,
en jhr. mr. Stoop, referendaris van het kabinet
der Koningin.
H. M. zal reizen onder den titel van gravin
Van BureD.
De moord te Lelden.
Door de familie van het vermoorde knaapje
te Leiden wordt aan het „Leidsch Dbl"
medegedeeld, dat de ouders, hoeseer zij het
waardee'ren, dat de heer van der St. heeft
willen pogen, het ouderleed eenigszius te
verzachten, door hun een voorloopig maand
geld aan to bieden, dit uit piëteit voor de
nagedachtenis van hun zoo wreed ontDomen
lieveling, niet hebben kunnen aanvaarden.
Een zonderlinge passagier.
Uit den sneltrein, die omstreeks half twaalf
's middags komend nit de richting Hilversum
de Muiderpoort zonder stoppen passeert,
sprong Zaterdag uit een coupé derde klasse
een jongmensch in Adam's costnum.
Met een fiinken smak viel hy uit den trein,
die, zooals men weet, by het voorbijrijden van
het Muiderpoortatation, byna niet zyn vaart
vermindert. Bewusteloos bleef ky op het plat
form liggen. De toegeschoten beambten ont
dekten, dat het grapje den man bovendien
een bloedende hoofdwonde had opgeleverd.
Ze droegen den bewnstelooze 't kantoor binnen
en telefoneerden om een brancard, waarmede
de man eenige oogenblikken latar naar het
Wilbelmina-gsBthuis werd vervoerd. De man,
die zioh in de coupé geheel en al ontkleed
had, bleek eeu zekere R. uit Buesum te zjjn.
Gebleken is, dat hij in een oogenblik van
waanzin de zonderlinge grap nitgr.haald beeft
Een tragische dood.
Donderdagavond is de Hollandscho acteur
August van Biene plotseling op het tooneel
van het hippodroms te Brighton overleden,
dadelijk na het slot van de tweede voorstelling
van „De gebroken Melodie", een Bchxfs, dio
hy meer dan zesduizend maal in Engeland
opvoerde.
De omstandigheden, waaronder Van Biene
stierf, schrijft de „Tel.", zyn hoogst tragisch.
Ia de bewuste schets toch vervulde Van
Bieue de rol van een oudon musicus, die
aan lager wal geraakt is, en doodziek in een
logement vertoeft. Een jong meisje verzoekt
hem, iets voor haar to willen spelen. De
musicus grypt zyn cello, zet een melodie in
en valt plotseling, dooreen beroorte getrofion,
midden onder het spelen achterover.
Dit gebeurde ook Donderdagavond, eu het
publiek besefte niet, dat men een man toe
juichte, die werkelijk stervonde was.
Van Biene voelde zich reeds eeDige dagen
ongesteld, doch wilde desniettegenstaande te
Brighton de voorstelling laten doorgaan.
Terwijl zyn vader stierf, dirigeerde de
joDge Van Biene hot orkest.
Een brutale dievegge.
Vrijdagmiddag werd een jeugdige dievegge
voor den Paryschen rechter van instructie
geleid om verhoord te wordeD. Terwijl zjj,
bewaakt door een republikeinschen gard», in
de wachtzaal van het parket vertoefde, nam
een dame, die moest getuigen, naast haar
plaats en legde haar handtascbje op de bank.
Eeu oogenblik later groote consternatie:
het tascbje was verdwenen. De dievegge
werd gefouilleerd. Het bleek, dat de natuur
haar te sterk was geweest; zy had zich van
het voorwerp meester gemaakt en in haar
corsage verborgen.
Verbod tegen da'sen.
Het gebeurde niet in China, maar in de
Veroe-igde Staten. Daar zijn de laatste jaren
een aantal dansen in zwang gïkomeD, die
door vele beoordeelaars onbehoorlijk
worden geaoht. Op verscheiden bals worden
zÜ al niet meer toegelaten; maar zoodra ééne
dans, b.v. de ,griöily bear" of de «turkey-
trott" verboden is wordt er weer een
andere uitgedacht, waarop ook wel weer wat
aan te merken valt.
De Amerikaansche kadetten mogen aan
zulke bedenkelijke dansen niet meedoen. Maar
het was voor de ambtenaren aan het depar
tement van oorlog een heele toer om de ver
bodsbepaling aóó te formuleeren, dat zy ook
doeltreffend was. De heeren van het depar
tement hebben er nu de volgende formule op
gevonden: De jougelui mogen enkel meedoen
aan dansen, waarbij hun linkerarm gestrekt
blijft eD hun lichaam ten minste
6 cM. van dat der dame verwijderd blijft.
Een mlilioen pillen per dag.
De ook buiten Engeland zeer bekende sir
Joseph Beecham, uitvinder, fabrikant en ver-
kooper van de naar hem genoemde pillen,
moest Donderdag voor de Select Committee
te Londen getuigenis komen afleggen, in ver
band met een door deze commissie ingesteld
onderzoek naar den verkoop van patent
geneesmiddelen.
Do president bogon met Beecham, die tien
tallen malon millionnair ie, te vragen of hy
ook 'n doosje pillen bij zich had, om aan de
commissie te toonen. Sir Joseph stak de hand
in den zak en haalde er een kleino en een
groote dooB pillen uit, die hy, naar by xeide,
even te voren in een winkel in de buurt had
gekocht ten bewjjze waarvan hy het kas-
registerkaartje van den winkelier overlegde.
De formule, volgens welke zjjn pillen worden
vorvaardigd, heeft hjj zelf ontdekt, zoo zeide
de pillen-monarch verder.
Toen hem gevraagd werd, hoeveel pillen
zyn firma wel verkocht, antwoordde sir Joseph
Beecham kalmpjes: «Door elkaar een millioen
per dag". Per jaar wordt er voor rond 500
ton (500.000 kilo) Beecham-pillen verkocht.
Op do vraag van den voorzitter, hoeveel by
ongeveer besteedde aan reclame antwoordde
Beccbam:
//By elkaar iets meer dan 100.000 pond
sterling per jaar, d.w.z. voor advertenties
enz. over de geheele wereld".
De formule, volgens welke syn pillen wor
den vervaardigd, zoo verklaarde hy verder,
is volstrekt niet gewijzigd, sedert hy haar
uitvond. Ten slotte antwoordde air Joseph,
op de vraag of er zoo weinig morphino in
syn pillen zat, dat iemand alles wat in een
doosje zat tegelijk zou kunnen gebruiken
zonder gevaar voor vergiftiging: »Dat weet
ik niet precies, maar ik geloof niet, dat er
iemand ter wereld bestaat, die een heel doosje
van myn pillen achter elkaar zou kunnen
opeten".
Om welke verklaring nogal gelachen werd.
Eeno vrijspraak.
Wederom een treffend geval van vrijspraak
door eene Parysche jury.
In 1887 maakte enne midinette van den
Faubourg-Saint-Honoré op weg naar haar
atelier kennis met een werkman, die haar
dadelyk aanstond. Zjj zetten een huishou
dentje op, heel eenvoudig, want de man ver
diende toen slechts 90 francs in de maand.
Een dochtertje werd geboren, dat naderhand,
(oen de man in beter doen was geraakt, door
een huwelyk werd geëcht.
Vyftien jaren na de eerste kennismaking
was de eenvoudige werkman eigenaar van
eene groote automobielenfabriok, ridder van
het Legioen van Eer, lid van den raad voor
den buitenlandschen handel en kon hy reke
nen op een jaarlyksch inkomen van 400,000
frUDCB. j
Met dezen voorspoed scheen echter het
huiselyk geluk te zjjn verdwenen.
Het humeur van Lamberjack, den echt
genoot, was er door het werkzame, ruste-
looze loven niet op verbeterd. Huiselijke
twisten kwamen aan de orde van den dag
en steeds leefde de echtgenoot in de vrees,
dat zyne vrouw hem den een of anderen
dag naar het leven zou staan.
Eindelek kwam het dit jaar tot eene echt
scheiding en werd het gemeenschappelijk
vermogen, dat intusschen door de royale
levenswyze der echtelieden slechts 850,000
francs bedroeg, verdeeld.
Den 19en Juni 1.1. nu begaf Lamberjack
zich naar de villa te Saint Qermain, die hy
met zy'ne vrouw had bewoond, om er eenige
hem persoonlijk toebehoorende zaken te halen.
Zyn gescheiden vrouw, thans mevrouw Vir
ginie Bossu, kwam, per tolephoon gewaar
schuwd, ook in de villa. Zy begaf zich on
middellijk naar haar kamer en nam daar
een revolver.
„Waarom vroeg de rechter.
„Ik wist, dat mijn echtgenoot een ge
welddadig man was."
„Gy hebt vroeger gezegd, dat
zelf wildet dooden
„Js."
„Hoe is het nu Welke lezing is de
juiste
„Beide gedachten kwamen om beurten
bü my opIk kwam in den salon. Mjjn
man was zeer doof. Ik wilde met hem spreken
en zeide bem: „Neem je gehoorbuis." Hij
zeide: „Die heb ik nie' noodig." Toen riep
by mij op ruwen toon toe: „Geef my myn
paletot." Ik daoht dat hjj een wapen nit zyn
zak wilde nementoen heb ik geschoten
Lamberjack, die aan de hand gewond
werd, vluchtte, waarop do moordenares hem
een tweeden kogel iu den rug joeg.
De deurwaarder, die Lamberjack vergezeld
had, zeide toen:
„Daar hebt u wat moois aangerioht."
„O, hjj zal er niet van sterven", was
hierop haar antwoord goweest.
Maar drie dagen later was Lamberjack
wel degelyk dood.
De rechter vroeg, met het oog op eene
liaison, die Lamberjack bad gehad, aan be
klaagde, of. zjj wellicht uit ijverzucht tot
hare daad was gekomen. Zy oDtkende zulks
en gaf in het verdere verhoor te kennen,
dat zy gemeend had, dat de revolver niet
wai geladen. Wel onaannemelijk, daar zy
toch niet slechts een enkele maal den revol
ver had afgevuurd.
Verschillende getuigen gaven hunne aeh-
ting voor wylen Lamberjack te kennen en
do senator Bandin, sedert eenige uren minis
ter, die niet verschenen was, sloot zich
schriftelijk bij die hulde aan. Eenige vrien
den van den ongelukkigen Lamberjack had
den eahter de onhandigheid, de echtelijke
trouw van de gewezen mevrouw Lamberjack
in verdenking te brengen, zonder voldoende
bewijzen. De advocaat van beklaagde maakte
daar handig gebruik van en deed de jury
blijkbaar al het overige vergeten.
De beklaagde, mevrouw Virginie Bossu,
werd vrijgesproken.
Men moet lijden, om schoon te zijn.
De Franschen, of beter gezegd, de Fransche
vrouwen, hebben een spreekwoord: „Men
moet lijden, om schoon te zyn". Dat zich
vele vrouwen overeenkomstig dat beginsel
gedrageD, is bekend. Maar nog heldhaftiger
offers dan «ij brengen eommigo natuurvolken
aan de „schoonheidDe Eogelsche zendeling
John H. Harris, die zyn ondervindingen van
zyn veertien-jarig verblyf in Midden-Afrika
dezer dagen in boekvorm beeft laten ver-
schjjnen, weet van een m^rkwaardigen schoon
heidscultus te verhaleD. In het westelijk deel
van Midden-Afrika beersoht by de vrouwen
de mannen trouwens ook, maar in mindere
mate) een streng modevoorschrift: men moet
uitstekende rimpels op het lichaam hebben.
Groote oppervlakten van het liobaam zijn
met ornamenten bedekt, die aangebracht zjjn
io de vorm van dikke, plastische rimpels.
In het BaDgali-gebicd van den Congo zi3t
de gelaatshuid van oen voorname dame er
uit als een rasp, terwjjl het overig gedeelte
van het lichaam mosselvormige ornamenten
vertoont. Aan den Congo is de hanekam,
een plastische rimpel, die gewoonlijk op het
voorhoofd wordt aangelegd, zeer verspreid
voorts vindt men op die wjjxe knoopen,
parelsnoeren en vischgraten nagebootst en
in één gebied van het Congo-bekken heeft
Harris geregeld een reusachtig ornament
aangetroffen, dat den geheelen rug bedekt.
Dat natuurvolken dergelijke plastische
rimpels als sieraad hebben, is don anthro-
pologen trouwens reeds l»Dg bekend. Minder
bekend echter zal zjjn de wjjze, waarop
dergelijke rimpels worden vervaardigd. Vol
gens het verhaal, dat Harris daarvan uit
eigen aanschouwing geeft, is het nu bepaald
geen genoegen ziob een dergeljjk sierraad te
laten „aandoen".
De dame aldus begint Harris zit
er by op den grond of op een konten blok,
terwijl de rimpelsnijder met een mes zoodanig
in het vleeaoh snjjdt, dat oen zeer aanzienlijke
Wond ontstaat. Men stelle zich voormen
zit onbeweeglijk, terwijl de SDjjkunete naar
met een tamoljjk ruw bewerkt mes 20 k 30
sneden in oen half uur vervaardigt. Eens kon
ik er getuige van zyn, hoe een vrouw zich
oen „kantpatroon" van de schouderbladen
tot aan het middel liet maken, dat vier
hoofdlijnen moest hebben on waarvoor onge
veer 200 afzonderlijke inkervingen noodza
kelijk waren. Zjj zat gedurende de bewerking
voor haar hut voorovergebogen, om de huid
'gespannen te houden. Het patroon werd
tevoren door den snjjkunstenaar met kalk
geteekend.
Daarop nam hjj zyn mes in de rechterhand,
vormde met da linkerhand tusschen duimen
wijsvinger een huidplooi op den rug van
de negerdame, en verrichtte achtervolgens
zyn insnijdingen, tot het bloed vrjj sterk
vloeide. Na de eerste ljjn ging hjj over tot
de derde op de andere helft van het liohaam,
daarna kwam de tweede en vervolgens de
vierde aan de beurt.
Ik nam da vrouw daarbjj van diohtby
waar. Terwjjl het mes in de huid drong,
vertrok zjj het gelaat, doch tusschen het
kerven door antwoordde zij mjj lachend en
geestig op mjjn vragen. Toen de operatie
was afgeloopen, veegde zjj met een paar
bladeren het stroomende bloed af. Daarna
wierp de operateur een handvol tot poeder
gewreven rood hout op de wonden, dat echter
niet uit antiseptische overwegingen, doch om
te drogen werd toegepast.
Dat beteekent zeker „lijden, om schoon te
zjjn". Wy, Europeanen, kunnen een dergelijk
offer voor de „schoonheid" moeilijk begrjjpen
en tot beter begrip van dezen schoonheids
cultus maakt Harris, na de sohildering van
de operatie, onmiddellijk melding van een
gesprek, dat hjj zegt te hebben aangeboord.
Een Europeesche vrouw vroeg
Waarom draagt gy enkel ringen, die u
de grootste pjjn veroorzaken moeten 1
Waarop de negerin antwoordde
De schoonheid is de pjjn waard.
Maar gy verduurt toch niet zulke
kwellingen alleen, om schoon te zjjn
Zeg mjj dan eens, blanke vrouw, waarom
verduurt gjj de pjjn, als gjj uw muidel zoo
nauw inrjjgt, alsof gjj de kwellingon van den
honger moet ondergaan
Dht zou aardig zjjn!
Bewonderenswaardig wat er alzoo alle
maal uitgevonden wordttelegrafie zonder
draad, rjjden zonder paard, kruit zonder
rookEr ontbreekt nog maar één ding.
En dat ia
Bruidschat zonder vrouw I
Adverlentiana
„Tot meerdere gezelligheid van eene alleen
wonend ond63. wordt pension aangeboden
aan ondes. of jonge dame, dis hare bezig
heden buitenshuis heeft."
Maar de „bezigheden buitenshuis" is tooh
geen kenmerk van gezelligheid
lintbloempjes van dit Composielje zoo rood
aangeloopen zjjn? Een lieve legende zegt
het ons
't Was winter. De bloemen waren schaarsch
en nu maakte Maria ter eere van Jezus'
verjaring, dus met Kersttjjd, een krans van
kunstbloemen. Een dier bloempjes was het
mooist, een geel hartje met witte stralenkrans
omgeven. Doordat Maria zich by het maken
van het kransje in den vinger geprikt had,
waren de witte blaadjes min of meer rood
geklenrd geworden.
Ziezoo, nu weten we meteen, waarom het
Madeliefje ook Mariabloempje heet.
Ziet ge in het moeras de eenden in paren
rondzwemmen Hoe genoegeljjk kwakkeren
de woerden en hoe glanzend is hun veder-
pak 1 Vooral het schakeerend groen van de
koppen is een sieraad. Deze vogels soeken
reeds naar nestgelegenheid. Er zjjn er meer;
de musschen vliegen reeds met strootjes en
veertjes, en ik wed, dat we binnen veertien
dagen wel in de een of andere courant over
vroeg-gevonden musschen-eieren zullen lezen.
Eene zeldzaamheid is het evenwel niet. Ook
de spreeuwen betrekken reeds de nestkastjes
en inspecteeren de holten der boomen.
In de slooten schieten vlugge stekelbaarsjes
voorbjj. Ook hiervan dragen de mannetjes
een bruiloftstooi, en se zoeken naar riethalmen,
waaraan ze hun nestje kunnen spinnen.
Zoo is er reeds in Louwmaand al weor
veel, dat ons wyst op lieven en loveD. Mogen
wjj nu bljjven b{j ons kachel vuur, waar wo
er niets van bespeuren Immers, neen I 't Is
buiten zoo mooi, als de lente ontwaakt I
J. D. Dz.
Da Lente ontwaakt I
Wat een omkeering in enkele dagen I Op
12 Januari hadden we een formeelen sneeuw
storm en ook liet de jjsvorst zjjn scepter
gevoelen. Op 19 Januari liet, by bet prach
tigste weer, dat het voorjaar kan geven, de
leeuwerik zich hooren, en thans reeds zingt
hjj eiken dag, als de zon zich maar even
laat zien.
De akker-leeuwerik ia en bljjft toch maar
de vriendelijke lentebode I Doch er zjjn al
meer vogels, die ons in lontestemming brengen.
Aan het strand, waar nog vele wintervogels
toeven, als alken, zeekoeten, pspagaaidnikers,
enz., zjjn ook reeds meenwen met bruin
zwarte koppsn, kenmerk van het zomerkleed,
te zien. De kieviten hebben ons met het
kwakkelwintertje verlateD, doch, als het weer
zoo zacht bljjft, komen ze spoedig weer, en
dan maken ze ook weldra hnnne halt-buite
lende bewegingen, waarby ze bljjde ieuw-
geluiden laten hooren.
Aan tureluren, scholeksters en meerdere
vogels, vooral ook aan de wilde eenden, kan
men vaa dag tot dag zien, dat het glanzend
bruiloftskleed zich meer en moer ontwikkelt.
Van doodscbheid is dezen winter tot heden
in onze polders en weiden geen sprake ge
weest. En 't zjjn niet alleen do vogels, die
we als lenteboden begroeten ook de planten
wereld laat er reeds velen zien. De sneeuw
klokjes bungelen op teere stoeltjes, on pri
mula's vertoonen al talrjjke sterretjes; ket
herderstascbje heeft nog maar enkele lepeltjes,
doch reeds versoheidene bloempjes. De Mei
zoentjes zouden wo wel Januarizoentjos
kunnen noemon, want'op vele plaatsen ziet
men reeds de Juliaoabloempjes uit de groene
bladerenkransjes te voorsobyo komou, en van
het wintertje hebben ze evenmin geleden als
het gras, dat ook mooi groen onder de sneeuw
gebleven is. Die wilde madeliefjes, gouden
hartjes in kransjes van wit, zjjn toch altjjd
mooie bloempjes en zoo in den winter trekken
ze wel dubbel de aandacht. Hoe de buitenste
in de Spoorstraat wordt met ingang van 1 Februari
opgehuvsn.
Voor alle zaken betreffende de Courant, gelieve
men zich van dien datum af te vervoegen aan het
Bureau KONINGSTRAAT 29, alwaar op den dag der
uitgifte ook lo»se nummers van onsblad verkrijgbaar zijn.
UIT DE NATUUR.
Zwarte Nachtschade.
Nog ziet men ze staan in de boerentuintjes,
de tot de Solanaceeën behoorende Zwarte
Nachtschade, voorzien van bessentrosjes.
Solanine is een vergift, en alle Nacht
schaden bevatten er iets van, ook de Aardappel
plant, doch we eten daarvan niet de bloemen
en bessen, die het meest vergiftig zjjn. En
juist dio bessen zien er meermalen kenrig
uit. Die van Bitterzoet of Elfrank b.v. zjjn
schitterend scharlakenrood en noodigen, als
bet ware, uit, om geplukt en gegeten te
worden. Doch geeft men aan die uitnoodigicg
gehoor, dan zal ziekte of wellicht de dood
volgen. Men vindt ze op vochtige plaatsen
aan heggen en tusschen het kreupelhout, en
het hout der stengels wordt meermalen door
kinderen gezocht, om er op te kauwen.
Het vocht daaruit geeft een bitteren smaak,
langsamerband in zoet overgaande. Ook dit
is niet gevaarlijk, maar men weet er nit,
dat de plant bij de jeugd bekend is, zoodat
ze ook gemakkeljjk de bessen kan vinden
en misschien gaat eteD. Hiertegen overal te
waarschuwen, kan stellig leed voorkomen.
Doch een plant dezer familie, die nog meer
voorkomt dan de Elfrank, is de Zwa'to
Nachtschade (Solannm nigrum). Op bouwland
en andere plaatsen, langs wegen en in moes
tuinen vindt m°n haar tegenwoordig, maar
Vooral in het najaar, rjjpe vrnohten dragende.
Wie de bloemen van de aardappelplanten
wel eens goed heeft bekeken, die ziet bjj de
bloempjes van dit mooie-, maar gevaarlijke
plantje onmiddellijk overeenkomst. Do vjjf
©enigszins behaarde slippen van het bloem-
kroontje vormen een mooi sterretje en de
vjjf samenhangende helmknoppen geven een
aardig, hooggeel kegeltje te zien. Op dea
top van elk stuifmeelhokje is eene kleine
opening, waardoor de bevruchting plaats heeft.
Als bloemkroon en meeldraden afgevallen
zyn, dan blijft het kleine, groene vruchtje
nog getooid met hot kolkje, waarvan de vyf
lancetvormige slipjes tegen de bes zijn aan
gedrukt Deze wordt spoedig grooter en neemt
ook eene donkere kleur aan, totdat het plantje
versierd is met sierlijke trossen glanzig-
zwarte kogelvruchtjes. Meermalen ziet men
er kinderen mode speleD, die ze by handen
vol afgeplukt hebben, en mogen de groote
kinderen al weten, dat deze bessen vergiftig
zij o, in de handen der kleintjes leveren ze
steeds gevaar op, vooral daar ze, als zoo
vele andere eetbare bessen, donkerblauw of
zwart van kleur zijn. 't Is wel jammer, dat
men er zoo voorzichtig mede moet omgaan,
want zoo'n bloeiende Nachtschade met schcrm-
vormigo bessentrossen aan het lagere ea
sierlijke bloempjes aan het hoogere gedeelte,
mag onder de mooiste onkruiden gerekend
worden. De bladeren zijn eenigszins ruw op
het gevoel en aanmerkelijk verschillend in
grootte. Ze zyn donkergroen, wigvormig, in
den steel versmald, meestal bochtig getand
en soms gaafrandig. Naar boven vindt men
paren bladeren, waarvan er een aanmerkelijk
grooter is dan het andere.
De plaatselijke benamingenDolkrnid,
Dollebeien, Hondebes en Walschot duiden
meest allen op de vergiftige eigenschappen
van deze plant, die ook nog in den tegen-
woordigen tijd in groote hoeveelheid is te
zien en een groot gedeel ran het jaar bloeit.
Eene eigenaardigheid is, dat do gemeen
schappelijke bloemstelen niet uit de bladoksels
maar tusschen de bladeren uit den stengel
te voorschijn komen.
wil bereiken, moet adverteeren in
voor Heldor, Texel, Wlerlngen en Anna Paulowna,
Oplaag circa 5500 exemplaren.
Abonnement 50 cent per 3 maanden.
Advertentiën 6 cent per regel.
