KLEINE COURANT
't Vliegend Blaadje
voor HoltÈor, Toxol, Wioringon en Anno Pauiowna.
Eet geheim m Reckdoc Abbey.
Ho. 4222
Zaterdag; 26 Juli 1918
41»te Jaargang.
't Vliegend Blaadje p. 3m. 50 ct., fr. p. post 75 ctbuitenland f i.25
Pre- Zondagsblad 37} i 45 f0.75
(Voor het buitenland bij vooruitbetaling.)
Advertentiën van 1 tot 5 regels (bij vooruitbetaling) 30 cent.
Elke regel meer6
Bewijs-eiemplaar2(t
Vignetten en groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Intern—
Telefoon 50.
Vereohijnt Dinsdag- en Vrijdagmiddag.
Uitgever i C. DE BOER Jr., Halder.
BureauKoningstraat 39. Intwc. Ttlef. SC
Eerste Blad.
HIEUWSBERICHTEH.
HELDER, 25 Juli.
Vacantle-KInderfeeit.
Door de commieaie ia in dank ontvangen
van den heer D. A. G. alhier f 1.— ali
bijdrage in de ko»ten voor het Vacantie-
Kinderfeeit.
Auteurswet.
Men schrjjft ons
Tuesohen de Société des Auteurs, C'om-
positeura et Editeurs de Muaiquo en de Societk
Italiano dogli Autori ie een oontraot gealoteD,
waarbij aan eerstgenoemde Societé wordt
opgedragen de inning van auteursrecht van
allo leden der Italiaanache Societh in het
Koninkrijk dor Nederlanden en Nederl.-Indië.
Tot nu toe hadden de vertegenwoordiger»
•lor Socië'.é des Autenr», Compoaitour» et
Editeurs de Mu»ique alleen de plicht voor
de belangen te waken van die Italiaauaohe
componisten, die lid waren van het Inter
nationale Genootschap „Société doB Auteurs,
Compoaitcora et Editenra de Muaiqne". Nu
hebben do vertegenwoordigers dezer Inter
nationale Société (Pedro Clignett, Jan van
Trigt, Job. van Veen, J. Keur, mr. H. Frima,
A. Fagnoulo en H. O. C. Clockoner Brouason)
dus ook de taak ulle Italiaanache componisten
to beschermen, die lid van de Italiaanache
Société zy'n.
Ook voor die componisten treden alhier op
ile hoeren Polak.
Luitenant-generaal* Berganslus. f
Te 's-Gravenhage is Woensdag overleden
Minister van Staat, gepen ei ouaoerd luitenant-
generaal Bergansiua, oud-minister van Oorlog
on oud-lid vac den Raad van State.
Ambulance.
De ambulance welke 't Nederlandache
Roode Kruis op verzoek der Servische Re
geering naar Belgrado ia uitgezonden, ia samen
gesteld els volgtdr. G. W. S. Lingbeek,
hoofd dor ambulance dr. P. H. van Roojen,
F. Hymens, C. Goedhart, heelkundigenJ.
M. Kolfi, G. A. Sedee, semi artsenmevr.
B. LingbeekBessem, hoofd van den huis
hondelijken dienstH. Boomsma, P. Krebs,
A. E. G. Martin, A. M. E. Monsees, C.
Schipper, A. Zwart, verpleegstersC. van
der Kolk, D. van der Molen, J. H. Niëa-
ketnper, J. van Vliet, verplegers; mr. H. J.
A. van Son, secretarisA. Mothorst, kok.
De Ambulance is Woensdag vertrokken.
Het Hoofdcomité van het Nederlandsohe
Roode Kruis doot nogmaals een beroep op
het Nederlandsohe volk.
Volgens de ingekomen berichten wordt er
in dezen oorlog nog moorddadiger dan
zjjn voorganger ontsettend geleden.
Er mag hier geen sprake zj}n van sympathie
of niethulp ia dringend noodig.
Door de zoo milde gaven, btf het begin
van den Balkan-oorlog ingekomen, konden
Griekenland, Turkse en Bulgarjje ruimschoots
door het Nederlandsohe Roode Kruis worden
bedacht. Thans is Servië aan de beurt.
Mogen velen zich opgewekt gevoelen om
ook dit liefdewerk te steunen, door hun gift
te zenden aan den secretaris van het Hoofd-
cumité van hot Nederlandsohe Roode KrniB,
Lange Voorhout 6, Den Haag.
Opening Vredespaieli.
Omtrent de openingsplechtigheid van het
Vredesprleis in den middag van 28 Angnstns
a. s. kunnen thans reeda de volgende bjjzon-
derheden worden medegedeeld.
De plechtigheid zal een zeer eenvoudig
karakter dragen. Een vierhonderdtal personen
znllen worden genoodigd, onder wie alle
rechters in het Permanent Hof van Abritage
alle leden van don raad van beheer van dat
hof; de leden van het Corps diplomatiqüë
hier te lande, allen met hun Dames. H. M.
de Koningin, Z. K. H. de Prins en H. M. de
Koningin-Moeder zullen de plechtigheid be
wonen, zoomede de heer en mevrouw
Carnegie.
Doel van de plechtigheid is niet zoozeer
de opening of inwijding van bet Vredespaleis
als wel de overdracht van het gebruik en
beheer van dat paleis door het bestuur der
FEUILLETOH.
tot op vier 9chreden ge-
Zoo was
naderd, en ziende, dat zij eindelijk zich ge
reedmaakte hem te bespringen, vloog hjj op
haar aan Zij die hem afwachtten, hoorden
te gelijkertijd een gebrul en een kreet; eenige
seconden zagen zij eene driftige beweging in
liet kreupelhout, waarop echter eon doodsche
stilte volgde. Een oogenblik wachten zjj, of
do hertog zou torugkeeren, maar liy kwam
niet te voorsohjjn. Toen schaamden zy zich,
dat zy hem alleen hadden laten vertrekken,
en besloten, zoo zy hem al niet lévend konden
redden, dan toch zjjn lyk te redden. Zij
drongen allen te geljjk het moeraa binnen en
hielden van lijd tot tijd stil om te luisteren,
waarna zij zich weer op weg begaven einde
lijk bereikten zij de open plek en vonden de
heide tegenstanders op elkaar liggen 1 De
tygerin was dood, de hertog bewusteloos. De
jongen, die nog te zwak waren om hem te
Do
rslinden, lekten het bloed uit zijne wonden,
tijgerin had zeventien dolksteken, de
hertog een boet, die hem den linkerarm ver
brijzeld, en een slag, die hem de borat open
gereten had. De officieren namen den hertog
en de tygerin mode; beiden werden naast
elkaar op dezelfde draagbaar naar Madras
gebracht. De jongen werden door den Maleier
met het linnen van zyn tulband
Carnegiestichling, dat alleen met het onder
houd van het paleis bljjft belust (met uitzon
dering van de bibliotheek, waarover de
Camegiestichting ook het beheer houdt)
aan den raad van beheer van het Hof van
Arbitrage.
Van stapel loopan „Artemis".
Opde marine-werf te Amsterdam is Woens
dagmiddag te water gelaten het petroleum-
tankschip „Artemis".
Dat de „Artemis", het eerste schip van
deze serie (oorspronkelijk bestemd om te
worden gebouwd op de werf der Neder
landache Scheepsbouw Maatjj.) thans van één
der hellingen van Ryks Marinewerf wordt te
water gelaten, heeft de volgonde oorzaak:
Toen, in den loop van 1912, ten gevolge
van verwerping door de Kamers van een
voorstel van deD toonmaligen Minister van
Marine tot het bonwon van een oorlogs
schip, aan de Ryks Marinewerf te Amster
dam gebrek aan werk dreigde te ontstaan,
waardoor tal van werklieden van die in
richting buiten betrekking zonden geraken,
kwam eene overeenkomst tot stand tusschen
den tegenwoordigen Minister van Marine,
den heer Colyn, en de directie der Neder-
iandsche Scheepsbouw Maatjj., om de romp
van het motorschip „Artemis" op de Ryks
Marinoweif te doen bouwen; waaraan de
Nedcrlandsch-Indische Tank Stoomboot Maatjj.
hare vollo goedkeuring hechtte. Door deze
samenwerking van Marine-autoriteiten, do
Nederlandach-IndiacheTank Stoomboot Maattj.
on de Nsderlandsche Scheepsbouw Maaty.
werd aldus aan een groot aantal werklieden
in het vak van scheepsbouw voor geruimen
tyd weder voldoende werk verzekerd.
Het schip, dat dos in opdracht van de
Ned. Scheepsbouw Mij., voor rekening van
do Acglo-Saxon Petroleum Company gebonwd
is, heeft de volgende afmetingenleugteover
alles 362' 7"; lengt.© tntschen de loodlijnen
346' 8"; breedte op bnitenkunt spanton
46' 6"; holte tot opperdek balken i/d. zjjden
27' 5"; gebonwd volgenB Lloyd's hoogste
ise Al. De gemiddelde diepgang met 4800
ton lading is 22' 0", torwjjl het schip een
vaart zal moeten loopon met 2 motoren, olk
in 1100 Ind. P.K. van 101/* knots.
Het schip, hetwelk een zusterschip is van
i in aanbouw zjjndo „AreB" op de werf
van de Ned. Scheepsbouw Mjj. heeft een
korten bak en uitgestrekte campagne mot
brughuiB in de midden, bak, brughuis, cam
pagne verbonden met loopbruggen.
De machinekamer is achteruit met brand
stofbunker daarvoor. In het dekhnis logeeren
de kapitein en officieren, de machinisten in
een dekhnis op de campagne, en het volk
heoft logies onder de campagne.
Verder is het schip verdeeld met een lang
middenschot en 14 dwarsschotten van buiten
gewone sterkte, 14 afdeelingen zyn bestemd
voor olioruimten, bovendien zyn nog olio-
dichte bergpl. boven het tusschendek i/d.
zjjden gaande tot bovendek, zoogenaamdo
zomertanks.
Aan boord zyn, behalve het stoomankerspil-
stoomstuurmaohine 6 stoomlioren, welke hun
stoom ontvangen uit de daarvoor bestemde
donkeyketel, geplaatst in eon kast voor het
motorhoofd op de campagne.
De motoren zyn van het zgn. Dieselsysteem
i worden geleverd door de Nederlandsohe
Fabriek van Werktuigen ea Spoorweg-
materieel.
Overboord gesprongen.
Op den Schinkel te Amsterdam waren
Dinsdagmiddag drie mannon en een vrouw
aan het roeien. Een hunner, een 29-jarige
behanger, maakte zich op eon gegeven oogen
blik, dat oen aanvaring dreigde, angstig en
sprong overboord met bet gevolg dat hjj on
middellijk in de diepte verdween en verdronk.
(HbL)
Int. Grafische Tentoonstelling.
Dinsdagmiddag te half drie had in de
schouwburgzaal van bet Paleis voor Volks
vlijt de plechtige opening plaats van de
Internationale Graphische Tentoonstelling.
Een talrijk publiek van genoodigden woonde
i openingsplechtigheid bjj, die werd opge
luisterd door de medewerking van een
philharmonisch orkest, onder leiding van den
heer Oom. Immig Jr., componist ook van
een met waardeering ontvangen feestcantate.
Toen de talryke genoodigden plaats hadden
genomen, nam alleerst het woord de heer
B. C. E. Zwart, voorzitter van het uitvoerend
comité der tentoonstelling, en schelste het
ontstaan der tentoonstelling.
zadelknop gebonden en hingen aan weerzjjden
van zijn zadel.
Veertien dagen later, toen de hertog zyn
bed kon verlaten, vond hjj voor het bed het
vel van de tygerin met tanden van parelen,
oogen van robijnen en klauwen van goud;
het was een geschenk van do officieren van
het regiment, waarbij zjjne twee nevon dienden.
HOOFDSTUK VU.
Deze verhalen maakten op mij een diepen
indruk. Niets toch verhoogt meer de waarde
van een man in de oogen eener vrouw, dan
zijn moed. Wat men dus ook ten nadeele van
hertog Henry mocht zeggen, ik vergat dit
alles by de herinnering aan die twee jachten,
van één waaraan ik getuige was geweest.
Maar ik kon niet zonder schrik denken aan
de ontzettoude koelbloedigheid, waarvan Algor-
non zyn leven te danken had. Ge zult u dus
niet verwonderen, dat het beeld van hertog
Henry zicli in mijne verbeelding vastzette.
Eenige dagen daarna ontvingen wij oen bezoek
van hem en Algernon. Spoedig werd dit
bezoek door een tweede en derde gevolgd,
en vervolgens vroeg mevrouw Burtley uit
zijn naam om mijne hand. Ik zal nu maar
stilzwijgend voorbijgaan, wat er in dien tijd
al voorviel. Zes weken later huwde ik niet
den hertog, waarnu wij naar Londen trokken.
De nalatenschap van mjjn geliefden vader
had mjj een inkomen vau vijf en twintig
duizend pond verzekerdde hertog liad
ongeveer hetzelfde inkomen opgegeven. Ons
huis behoorde wel niet tot do rjjksto, maar
toch tot de fatsoenlijkste van Fulham Roatl.
Henry stelde mjj twee vrienden voor, die
hjj mjj verzocht als zjjue broeders te be
schouwen sedert zes jaren waren zij zulke
Behalve den Juliunabjjbe], door H. M. de
KoniDgin welwillend afgestaan, vindt men
eene fraaie verzameling vrije Graphische
Kunst en oen lees- en boekenzaak
0e 10008te wagon aardbeien.
Wat men verleden week nog niet ver
wachtte, geschiedde Dinsdag, de 1000ste
wagon aardbeien van dit seizoen werd ver
zonden en wel door do Gebr. Dokter.
De vlag wapperde van hot station en ook
deze wagon, zeer zeker dit jaar het laatste
honderdtal volmakend, is met groen en vlag
gen versierd, terwjjl weder een opschrift
sjjne belangrijkheid vermoldt. Wanneer mee,
naar niet te hooge raming rekent op 4000 K.G.
aardbeien per wagon kan het export naar
Duitschland dit jaar op ruim 4 millioen K.G.
gesteld worden; voorwaar geen onbelangrijk
cyfer.
Verdronken.
Dinsdagvoormiddag vond men aan het
strand te Kjjkdnin gom. Loosduinen het ljjk
van een knaap die blijkbaar bjj het zwemmen
was verdronken. Het Jjjk was tegen de Delf-
landscho hoofden aan de borst erg verwond.
Later bleek het een zoontje van 14 jaar te
zjjn van dr. A. te Scheveningon, van wiens
vermissing de vorige week was kennis gegeven.
Men had by het Vorrerschingskanaal de
kleeren en een fiets gevonden.
Een botter geitrand.
Dinsdagochtend by het aanbreken van den
dag werd door den Beinwachter der visschera-
baven te Scheveningen gerapporteerd dat een
schokker bezniden het Yerverschingskanaal
was gestrand. Op order van den directeur
der visschershaven, den heer Bakker, werd
terstond de motorreddingaboot ,Jhr. Rutgers
van Rozenburg" bemand en uitgezonden,
terwjjl tevens door hem van de landzijde een
onderzoek werd ingesteld toen bleek dat do
gestrande boot de schokker „E. H, 126"
uit Enkhuizon was en dat niemand zich aan
boord bevond. Er is tot op dit oogenblik nog
niets van de opvarenden, waarschjjnljjk drie
man, bekend.
Even later kwam de schokker „Sch. 145"
behouden de haven binnenzeilen. Ook voor
dit vaartuig waB de motorreddingsboot gereed
gehouden.
De beer Van Kol en de crisis.
De heer H. van Kol, die weder in ons
land is ternggekeerd, heeft aan een redacteur
van „De Telegraaf" verklaard, dat hy zich
niet kan vereenigen met het besluit in zake
de socialistische ministers.
Zjjn meening is, dat de S. D. A. P. de
portefeuilles had moeten aannemen, nstuurljjk
mot een scherp omschrevon doel en op zeer
dnideljjk vastgestelde voorwaarden. Zjj had
dat moeten doen terwillo van het algemeen
kiesrecht en Staatspensioen. Dat de sociaal
democraten aan de totstandkoming van die.
zullen medewerken, achtte hjj in de
gegeven omstandigheden niet geheel vol
doende: ze hadden ze zelf kunnen en moeten
igen. Hjj verklaarde het met het artikel
des heeren Vliegen volkomen eens te zjjn.
Naar hetzelfde blad verneemt, behooren
i heeren Duys, Hermans, Schaper, Ter
Laan, Spiekman en Vliegen tot degenen, die
in de vergadering van do leidende personen
der S. D. A. P. hebben gestemd vóór het
aanvaarden vau ministerportefeuilles.
Mevr. Pankhurst
is nu dan toch werkeljjk opnieuw gevangen
genomen. Zjj heeft na haar ontsnapping van
Zaterdagavond zich niet voortdurend schuil
gehouden, maar is Dinsdagmiddag verschenen
op de wokeljjksche vergadering der militante
kiesrechtvrouwen in het Londensch Paviljoen.
Do politie had hiervan kennis gekregen, maar
is er niet in geslaagd haar in hechtenis te
nemen .vóór zjj binnen was. Een aantal
agenten zyn toen evenwel de vergaderzaal
binnengetreden en hebben, ondaDks den ver
woeden en gevaarlijken tegenstand der vron-
die met vuisten en boedepennen vochten,
mevr. Pankhurst overweldigd.
Verscheidene agenten zjjn gekwetst. Een
groot aantal vrouwen zjjn in verzekerde be
waring gesteld.
Verontwaardigds New-Yorkers.
Zondag wandeldon vier jonge dames langs
Fiftb-Avenue te New-York naar de aller
nieuwste modes gekleedde z.g. x-stralen
rok, de gespleten rok, de Bolgaarscho broek
boezemvrienden, dat men gewoon was, hen
de onafscheidelijken te noemen. Een vierde,
wiens verlies zjj nog betreurden en over wien
zij dagelijks spraken, was in het vorig jaar
op de jaclit in het Cumbrisch gebergte, waar
hij een kasteel bezat, gedood geworden. Ik
kan u de namen dier mannen niet opnoemen
om redenon, die u later duidelijk zullen zijn
ik zal ze hier alleen bij hunne voornamen,
Sidney en Thomas, noemen.
Ik zal niet zeggen, dat ik gelukkig was.
Het gevoel, dat Henry mjj inboezemde, was
en is mij nog onverklaarbaar; het was iets
als eerbied, vermengd met vrees. Trouwens,
dit was de indruk, dien hjj op iedereen
maakte, die met hem in aanraking kwam.
Zelfs zijne beide vrienden, hoe vrjj en gemeen-
ii zjj ook met hem waren, spraken hem
zelden tegen en gaven hem altijd den voor
rang, wel niet als een meester, maar toch
als een ouderen broeder. Hoe bedreven ook
in lichaamsoefeningen, zjj evenaarden hem
daarin échter niet. Henry had de biljart
kamer in een schermzaal veranderd en een
der lanen van den tuin was ingericht tot
schietbaan; alle dagen oefenden de heeren
zich met degen of met pistool. Soms woonde
ik deze oefeningen bjj, en dan was Henry
meer hun onderwjjzer dan hun tegenstander;
ook hier bewaarde hjj die ontzettende koel
bloedigheid, waarvan ik hem bij mevrouw
Burtley een bewjjs had zien geven. Ook in
onderscheiden gevechten had hjj bewezen, dat
deze koelbloedigheid hem geen oogenblik
verliet. In weerwil van onze betrekking bleef
Henri dus voor mjj een buitengewoon wezen.
Wat hem aangaat, hy scheen gelukkig;
althans hjj verzekerde dikwerf het te zjjn,
hoewel zjjn bezorgd gelaat wel eens het
tegendeel bewees. SomB werd zjjn slaap door
rok. Dat wekte de verontwaardiging van
een aantal eerzame New-Yorkers en woldra
worden de dames door een menigte vrouwen
on mannen gevolgd, die luid hun afkeuring
over doze moderne dames te kennen gaven
en tot bedreigingen en eindelijk zelfs tot
handtastelijkheden overgingen. De dames
de vlucht nemen in eon particulier
ir ze door de politie werden gearre-
maar op het politiebureau werden zjj
ion dienstdoenden inspecteur onmiddellijk
r vrijgelaten, daar deze erkende dat ze
enkele verordening hadden overtreden.
DE PERS.
0e crisis en de S.D.A.P.
„Het Volk" zegt dat de lucht thans
weor zuiver is. De tocBtand, dien de ver
kiezingen hadden geschapen, ligt h.i. weer
klaar voor ieders oog.
De vrijzinnigen, die uit den plicht om
de regeerin„' to aanvaarden, en passant
het profjjt poogden te slaan van een ont
mande sociaal-democratie, zien door onze
weigering hun spel bedorven, en worden
opnieuw voor de consequentie van hun
verkiezingsstrijd gezet. Vooral voor de
vrjje libaralon is dit een teleurstelling. Zij,
die tegen het Algemeen Kiesrecht verzot
hebben gepleogd haast tot den dood toe,
zjj, die voor hot staatspensioen van huis
uit zoo koud zijn als een steen, »ij, die
Kamerzetels wonnen, maar beginselen prys
gaven, zy hebben het felst geëischt, dat
de S.D.A.P. de concessies niet in ont
vangst zon nomon als vrjj man, maar als
knecht, met de aan knechten passende
dankbaarheid.
Een samenzitten van vrijzinnigen en socia
listen in één ministerie, zoolang de socialisten
niet hun stempel aan het kabinet gaven,
wordt door hot volgend voorbeeld geïllustreerd
Er breekt eon staking uit. Men zul toch
niet verwachten, dat de arbeiders, als er
socialisten in hot miDÏsterio zitten, alle
zelfstandige pogingen tot lotsverbetering
opgeven. Daarvoor weten de arbeiders te
goed, „hoe beperkt het kunnen van don
•taatsman is". Noen, de arbeiders sullen,
nu zjj hebben gevoeld, welk een macht sy
in den politioken strijd kunnen ontwikke
len, op industrieel gebied niet in eens zich
gaan gedragen als lamlendigen. Maar zjj
zullen verwachten en als onze deel
neming in de regeering tot iets dient,
terecht! dat thans niet de staatsmacht
als het ware automatisch bjj een maat
schappelijk conflict optreedt tot verdediging
der werkgevers-, tot bestrijding van hun
belangen. Zjj zullen op zyn minst onzijdig
heid van politie on leger verwachten. Welk
een kreet van felle, diep gevoelde veront
waardiging zou er opgaan in hot heele
land, als een socialistische minister bleef
zitten in een kabinet, dat de onderkruiperjj
beschermde en bevorderde met allo midde
len die tot zjjn dienst staan. Dat mare
chaussee, infanterie, huzaren, oorlogs
schepen afzond op de stakers. En toch
zouden onze ministers het moeten duldeD,
tenzjj zjj een crisis wildon veroorzakon
die de grondwetsherziening, het Algemeen
Kiesrecht in gevaar bracht.
„Hot Volk" is van oordeel, dat de vrij
zinnigen de S.D.A.P. zouden willen maken
t den vierden bondgenoot in de concentratie.
Van principieelen strijd tegen de vrij
zinnigen zou zjj moeten afzien, zoolang een
vryzinnig-sooialiBtisch kabinet regeerde, en
door de wjjze waarop thans do stukken
werden opgezet, sou zulk eeu kabinet niet
maar een korte poos, maar lange, lange
jaren, öf een feit, t>f het doel zjjn van eiken
verkiezingsstrijd.
Een volkomen verandering in karakter
en in strijdwijze, van de heele party en
al haar onderdeden, dat is het, wat de
vrijzinnigen beoogden. Zjj hadden bet, in
één woord, gemunt op het socialisme in
de sociaal-democratie.
Onder het opschrift„Niet naar u toehalen
a. v. p.", Bchrjjft de heer Vliegen het vol
gende in „Het Volk";
Wie het artikel van „Het Volk" van eer
gisteravond leest, en den inhoud slikt, moot
wol donken dat dio partjjgenooten die vóór
do aanvaarding dor aangeboden minister
portefeuilles pleitten, soowat halve idioten
zjjn die er zóó maar in willen loopen als de
vrijzinnigen het er op toe leggen omdesoc.-
democratie te „ontmannen", en vooral niets
verschrikkelijke droomen gestoord en dun
had deze man, die overdag zoo koelbloedig
en dapper was, oogenblikken, waarin de
schrik hem als een kind deed rillen. Hij
weet de oorzaak hiervan aan een voorval,
dat hij in zijne prille jeugd had ondervonden.
Hij was toen door roovers aangehouden, aan
een boom gebonden en had voor zijne oogen
een medereiziger zien vermoorden; hierdoor
waren het gewoonljjk tooneelen van roof en
moord, die zjjn slaap stoorden. Het was dus
meer om den terugkeer van dergelijke droomen
te beletten, dan uit werkelijke vrees, dat hjj
altijd, waar hij was, vóór hij zich te slapen
legde, een paar geladen pistolen onder zijn
bereik had. Aanvankelijk was ik er heel
bang voor, want ik vreesde, dat hij soms in
zyn droom van deze wapens g>ebruik mocht
maken; doch allengs verdween die angst en
raakte ik daaraan gewoon. Een nog zonder
linger gewoonte, die ik nu eerst goed begrjjp,
was, dat er altjjd dag en nacht een paard
gezadeld en getoomd voor hem mooBt goroed
staan.
De winter ging onder allerlei vermakelyk-
heden voorbjj. Henry vergezelde mij overal,
en tot ieders verbazing liet hij het hazard
spel geheel varen. Met het vootjaar gingen
wij naar buiten en sleten daar, evenals
vroeger, den tijd in den omgang met onze
buren en vrienden. Ofschoon ik thans als
gehuwde vtouw deze plaatsen weer betrad,
waren mijn toestand en levenswijze overigens
dezelfde gebleven. Zoo ik niet geheel ge
lukkig was, ontbrak hieraan toch zeker
heel weinig. Het oonige wat mrjj soms
ontrustte, was de onbogrijpelyke somberheid,
die Henry wel eens overviel, en die droomen,
welke steeds verschrikkelijker werden. Dik
wijls ging ik overdag naar hem toe in een
zien van wat der redactie zoo duidoljjk is,
n.1. dat do oud-liberalen toch zoo gaarne
hadden gezien dat de portefeuilles werden
aanvaard.
Ik vind het bost dat de weigeraars zich
verbeelden den tegenstandors to glad af ge
weest te zjjn, doch ben er niet zeker van
dat bet ook maar iets meer is dan verbeelding.
Is het b.v. niet wat al tenaïef, de
,Nieuwe Crt". en »De Fakkel" de verdien
ste toe te keunon ons ingelicht te hebben
omtrent hun bedoelingen Het lag er toch
waarlijk dik genoeg op dat die bladen zóó
deden om ons tot het besluit te brengen dat
nu genomen is. Als de „N. Rott. Crt". al
begint met Troelstra te noemen „minister
van klasse-Justitie", meent de redactie dan
werkeljjk dat ze dat doet om Troeletra tot
het ministerschap over te halen.
Heusch, we moesten dat spelletje nu maar
laten voor wat het is. Dat de bedoeling van
de vrjjsinnigen nooit is en nooit k&u zyn een
krachtige, productieve sociaal-democratie te
krygen, behoeft men werkelijk niet in de
krant te zetten, daartoe is het te vanzelf
sprekend. Wanneer dan ook die portefeuilles
aangeboden werden, was het niet om ons te
dienen, maar omdat mon begreep wat te
moeten aanbieden, omdat men ons noodig had.
Enmen heeft ons.
Het resultaat van het genomen besluit is,
dat men de miniaterszetels zelf kan bezetten
en toch den steun der sociaal-democratie
krijgt.
Dat de eer van eventueel tot stand komen
de hervormingen voor de vrijzinnigen is en
de schuld vun de mislukking voor de sociaal
democraten.
Dat de sociaal-democratie, die groote drijf
kracht naar horvormingen, het standpunt
heeft ingenomen dat een zeker college zonder,
méér hervormingskracht bezit dan mètsi ciaal-
democraton
Het beroerdste in de heele situatie is dat
«ij ze niet meer in eigen hand hebben. De
Nederlandsohe sociaal-democratie, de fiere
T. D. A. P. staat thans, in plaats van de
hervormingstaak voor zich op te eischen in
angst en vrooze te hopen op devrij
zinnigen 1 Dat die hun plicht zullen doen.
Die plicht bestaat in het doen van wat wij
tot nu toe ons werk achtten. Gelukkig weten
de vrijzinnigen dat, als zjj „dien plicht" niet
doen, niet alleen wjj, maar zjj ook een ver
nietigend oordeel van de geschiedenis hebben
af te wachten. Maar zjj hebben hun toe
komst ten minste in eigen hand; wjj gaven
zo aan anderen te beredderen over.
Het is biet andere. Maar wie sich in zulk
eon situatie voelt als in zaiverc lucht, stelt
andere eischen dan ik.
De „N. Rott. C t." vindt de groote be-
toekenis der weigering in hot nomen van
oen besluit door een klein comité van party-
leider» der S. D. A. P., zonder dat do partjj-
n gelegenheid hebben gehad op een con
gres van hun meening te doen bljjken. Het
conclave hoeft allo verantwoordelijkheid voor
de socialistische verkiezingsactie afgeworpen I
Daarmede basta, en de rest heeft te zwjjgen.
„H et Vaderland" spreekt het ver
moeden ui: dat de leiders der S.D.A.P. bang
zijn geweest voor de uitspraak van een con
gres eu daarom eigenhandig hebben geweigerd
de verantwoordelijkheid te aanvaarden, a elke
van het optreden bjj de stombus het onver
mijdelijk gevolg moest zjjn.
„Hot Nieuws van den Dag" merkt
op, dat zelfs een enkel jaartje, voor 'n wel
omschreven program, naast elkaar achter de
groene tafel te gaan zitton, den heeren
Troelstra c.s. als een veld voetangels en
klemmen schjjntzy hebben geen zin in het
experiment, dat hun ook ais precedent te
gevaarlijk Ijjkt.
Er iB echter inderdaad nog heel wat anders
en principieelers dan wantrouwen aohter de
weigering, meent hot blad.
Het „U t r. D b 1." noemt, na het krachtig
open woord van den heer Vliegen, den voor
zitter van do S. D. A.P., hit bosluit dat de
uitspraak van het congres bljjkt te kunnen
vervangen, oen teleurstelling.
De „Arnhemsche Courant" zegt
m., dat het besluit van do sociaal-demo
cratische partyconferentie velen zal doen glim
lachen.
Het zal den sociaal-democraten in som
mige vrijzinnige kringen, waar men hun
gaarne s fair chance had willen geven,
geen goed doen. Zjj zullen ondervinden,
van die sombere vlagen, of wekte ik hem
des nachls midden in zjjn droom, doch zoo
dra hjj mjj zag, nam zjjn gelaat de gewone
kalme uitdrukking weer aan.
Het was tegen de maand Mei, toen de
beide jongelieden, Sidney en Thomas, van
wie ik u reeds gesproken heb, ons kwamen
bezoeken; ik wist, welke warme vriendschap
hen met Henry verbond, en daarom ontving
ik hen uls mjjne broeders. Hunne kamers
grensden bjjna onmiddellijk aan de onze; de
hertog liet schellen maken met een bijzonde-
ren klank, die van hunne kamers in de zjjne
liepen, en gelastte, dat er in plaats van één,
nu steeds drie paarden moesten gereed staan.
Mjjne kamenier verhaalde mjj, dat zij van
de knechts had gehoord, dat deze heeren
dezelfde gewoonte hadden als mjjn man, en
nimmer naar bed gingen, zonder een paar
pistolen aan het hooldeinde gereed te leggen.
Sedert de komst van zijne vrienden was
Henry geheel met hen bezig. Hunne ver
maken waren dezelfde als te Londentochtjes
te paard, oefeningen met den degen en het
pistool. Zoo verliep de maand Mei en ook
Juni; tegen de helft van Juli zei Henry, dat
hij verplicht zou zijn na verloop van een
paar dagen mjj voor twee of drie maanden
te verlaten. Dit wa3 sedert ons huwelijk onze
eerste scheiding; geen wonder, dat deze
woorden mij deden ontstellen. Hij trachtte
mij gerust te stellen, zeggende, dat zijne
reis slechts Daar het eiland Man was; hy
zou met zjjne vrienden uaar zijn kasteel
„Reanoth Caslle" gaan. Ieder hunner bezat
een buitenverblijf, de een in Wale9, de
andere tusschen Dundee en Perth; degene,
j die overleden was, had het zjjne in Cumber-
Iland, zoodat zjj beurtelings telken jare bjj
elkaar te gast kwamen, gedurende den jacht-
dat men hen voor het oefenen ran criiïek
au sérieux, doch voor don wensch om tot
verbetering mee te werken niet meer *u
sérieux neemt.
„De Tjjd" maakt de opmerking, dat ia de
geheele geschiedenis van ons constitutioneel
leven geen enkel feit valt aan te wjjsen, als
waarvoor thans de S.D.A.P. met een politieke
brutaliteit en een cynisme sonder weerga den
Kabinetsformateur en zjjn onmiddellijke last-
geefater, H. M. de Koningin, heeft geplaatst.
„De Maasbode" zegt, dat het Neder
landsohe publiek nu niet meer weet wat het
aan die roode klanten toch eigenlijk heef:.
Maar, wat voor hen erger is, hun eigen
partjjgenooten zullen toch ook wel ton
oogenblik perplox gestaan hebben.
Men moet toch meeljj voelen als men de
stakkers, die gaarne hun keel schor roepen
voor de democratie, door een stelletje
heeren, onder de lons van leve de demo
cratie, soo bjj den neus genomen ziet, en
geleid, waar do heeren maar willen.
Langs de straat.
Een handlanger.
De deur van den slagerswinkel staat wjjd
open.
Binnen-in loopen de over-vette baas, zj}a
vrouw en de knechts van worsten naar
hammen, van hammen naar zult, van zult
naar rookvleesch en van rookvleesch weer
naar worsten, in do bedrijvige haast van het
vrjj drukke Woensdagmorgenuur.
De dienstmeisjes snateren korte bestelÜLk-
jes: twee pond bief, zrs ons lappies, één ons
cervelaat, half pond reuzel, pond soepvleescb,
'n ossopoot en drie ons gehakt, 'n onsie
Duisse leverworst assieblieft
De knechts grinniken fiauwe mopjes. De
slagersche glimt, blaast, behandelt aet kae-
Op een kruk sit de poes. Het is een grjjze
groote poes, met de allures van een wereld
wijzen philosoof, langzame, breedo gebaren
en het smarteljjk-berustend uiterlijk van een,
die in deze wereld alle teleurstellingen, alle
beproevingen heeft gekend. Een kalme Boed
dhastemming zwemt in de koele, grjj ze oogen
van de poes. Ze verlangt niets, vraagt niets
meer. De worst is hkir worst en de kluiven
prikkelen haar niet meer tot giy'pgragen
diefstal.
Maar nu wie kent de roerselen in het
bodemloos gemoed der poesen nu richt ze
sich op, brengt haar lichaam met wjjdgespreide
ten tot fraaien boog, geeuwt onbedaarlijk,
springt luchtig op den grond, doorwandelt
vlug den winkel en kniort de straat op.
De slagersche ziet het en meent te be
zwijmen poes, de bedaagde, vette poes op
de verleidelijke straat, bezaaid mot voetangels
en klemmen
„Och, jasses, man!" exclameert ze. „Daar
gaat Ketootje de straat op I Willem, roep jjj
't beessie es gauw!"
Een van de knechts schuift ongraag achter
de toonbank uit, gaat staan roepen in de
deuropening. Vergeefs. Aangegrepen door ik
weet niet welke wulpsche neigingen, trippelt
de poes met kalme stapjes langs don trot
toirband, als volgde ze een vooruit bepaalden
weg.
„Dan mot Fikkie er maar es op af 1" zegt
de slager resoluut. „Allo, Fik, ga Ketootje
es halen, ga poessie es halen, gauw daar
loopt-ie, diarl"
Nu komt, luid blaffend, 'n kittige torrier
de deur uithollen, kjjkt even rond on rent
spoorslags naar de gedeserteerde poes, die
hjj resoluut in den nek pakt en weer naar
huis probeert te sleuren, met rukkende kop-
schokken en njjdig schrapgexette pootjes.
Ineens is de heele buurt in consternatie.
Lui, die niets weten van de familierelatie,
probeeren de poes te te ontrukken aan den
vasten greep van den terrier.
Maar die houdt stand. Hjj heeft pret in
zjjn baantje. De philosophische poes, ziende,
dat de zaak hopeloos staat, tracht nog wel
wog te loopen als de tanden in 'r nekvel
eren loalateD, maar direct is de hond er
weer bjj met schielijke «prongon.
Zoo sjorren ze een tjjdje. De poes is een
vette lobbes en 't terriertje is klein. Het
hondje sleept, rokt, trekt.
een der 1
Tot eon der knechts komt toeloopen, die
de wijsgeerige poes opneemt, 't Terriertje
volgt, kwispelstaartend, trotsch, blaffend.
Even later sit de poes weor icééngevonwsD,
stil, peinzend op de kruk. De terrier zit er
róór, waakzaam nu
tjjd, en drie maanden bjj elkaar doorbrachten.
Dit jaar was de beurt aan Henry om zijne
vrienden te ontvangen. Dadeljjk bood ik aan,
hem te vergezellen en als vrouw des huizes
de honneurs waar te nemen; maar hjj ant
woordde mij, dat het kasteel slechts eeii^
jachthuis was, dat slecht ingericht en ook
slecht onderhouden was, cn dus alleen goed
voor jagers, die zich in allerlei ongemakken
kondon schikken, maar niet voor eene vrouw,
gewend aan weelde en allerlei gemakken.
Hjj zou bevelen geveD, dat noodige herstel
lingen gedaan werden, zoodat, als het in hel
vervolg weer zjjn tjjd mocht worden, ik in
staat zou zjjn, aldaar de honneurs te ver
vullen.
Dit voorval, hoe eenvoudig cn natuurlijk
het me ook mocht voorkomen, verontrustte
mij voortdurend. Ik had nimmer van <le
somberheid of van de kwellingen van Henry
een goeden dunk gehad, en hoewel hij mij
altjjd de oorzaak daarvan had opgegeven,
scheen deze mjj steeds zoo onuatuurljjk, dat
ik eene andere reden er achter zocht, waar
van hij 'mij geen uitleg wilde of kon geven.
Het zon echter bespottelijk vau mij geweest
zijn, en evenzoo zou het zonderling geweest
zijn, als ik er op-had bljjven aandringen,
Henry te vergezellen, zoodat ik mijne onge
rustheid bedwong en niet meer over de reis
sprak. Eindeljjk kwam de dag van vertrek.
De Maleier ging met hen mee. Op liet
oogenblik van scheiden kou ik mijne tranen
niet weerhouden. Ik riep Henry ter zjjde en
smeekte hem nogmaals, mjj mee te nemen
ik vertelde hem, hoe bevreesd ik voor hem
was; ik herinnerde hein zijne somberheid,
het onbegrijpelijk schrikken, dat hem zoo
plotseling overviel.
(Wordt vervolgd).
