KLEINE COURANT
't Vliegend Blaadje
voor Holtèor, Texel, Wlorlngon on Anno Pouiownom
Ho. 4239.
Zaterdag 27 September 1918.
4iste Jaargang.
't Vliegend Blaadje p. 3m. 50 ct., fr.|p. po»t 75 ct., buitenland 11.25
Pre- Zondagiblad37} 45 f0.75
miënjModeblad i i 65 i i i 75 ft.—
(Voor het bnitenland bij vooruitbetaling.)
Advertentiën van t tot 5 regelt (btf vooruitbetaling) 30 cent.
Elke regel meer6
Bcwijs-exemplaar2}
Vignetten en groote letter» worden naar plaattruimte berekend.
Verschijnt Diaadag- aa Vrijdagaiiddag.
Uitgavar O. DE BOER Jr., Haldar.
29. Intire. Telsf. 50.
Tweede Blad.
De Feesten.
Inleiding.
Een hooggewelfde, stralend-blauwe hemel,
een barometer, die maar steeds langzaam en
gestadig vooruitgaatons dunkt, dat ztfn
bemoedigende symptomen voor een op handen
zjjnd feest.
Tot en met Zondag was alles normaal in
onse goede stad. Maar Maandagmorgen vroeg
begon het. Palen werden op de straat ge
legd, met krjjt de straten afgepaald, en hier
en daar woei, zoowaar, al een vlag. Dien
geheelen dag bleef het een njjver bezigsjjn;
op ladders, op kozjjnen, nit dakraampjes,
van overal waren vrijwilligers bezig met
versiering, van groen en vlaggen, van ver
lichting en bloemen, zoodat dan ook al vroeg
de feestroes er in zat, al dien geheelen dag
vrooljjke jongens en meisjes op pad waren
om te zien wat er werd van al dat moois,
dien ganschen dag ook ouderen hun werk
in don steek lieten om de vrooljjke drukte
onder de stralende najaarszon gade te slaan.
Zienderoogen voltooide zich de straatver-
siering, zoodat de Dinsdag al een idéé gaf
van wat sjj worden zou. Woensdag was de
dag, speciaal voor versiering en verlichting
bestemd, maar Dinsdagavond was alleB al
grootendeels gereed. En hoe het geworden
waB "i
Da Versieringen.
Spoor- en Koningstraten, brandpunten van
het Heldersche verkeer, en de daarop aan
sluitende straten, hadden van versiering zeer
veel werk gemaakt. De Spoorstraat meteen
lange rjj van allerlei soorten vlaggen, maakte
een aardig effect. De Koningstraat was
koninklijk voor den dag gekomen zeer fleurig
deed al het sparregroen met oracjebloemen
tusschen de wapperende vlaggen. Breewater-
straat had bg sonder mooie eerebogen. De
Kroonstraat met zgn mooie wapenschilden,
vlaggen, lampions en groen was zeor smaak
vol. Verlengde Hoogstraat, Diaconie-en Cali-
forniestraat, Weezenatraat, Vosstraat, Sluis
dijkstraat, Janzenstraat, Qravenstraat, Scha-
genstraat, Basstraat, Goversstraat, Klaasduit-
straat, Florastraat, allemaal hadden ze
versieringen van sparregroen en eerebogen,
om van de particuliere woningen niet te
spreken.
Behalve dit stadsgedeelte, waren Kanaalweg
en Hoofdgracht fraai en smaakvol versierd.
Op den Kruisweg was men bezig aan een
groote eerepoort.
De Zuidstraat, wier feestviering op Zaterdag
avond is vastgesteld, maakte toebereidselen
voor de versieringhet geraamte van een
grootschen eereboog was reeds opgericht.
Verder waren nog versierd Vischmarkt en
omgeving: Brouwerstraat, Leliestraat, Jan
in 't Veltstraat enz. Ook Loodsgracht,
Weststraat, Kerkgracht, Molengracht, etc.
hadden versierd.
Het is ondoenlijk van alle versieringen
melding te makenieder uur. schier groeide
het aantal versierde straten aan. Het was
of de feestroes allen aangetast had. Som
mige bewoners hadden hun geheelen voor
gevel oranje geschilderd I
In den ouden Helder kwam de Smidstraat
met een origineel programma, waarover straks.
De versiering van dit stadsgedeelte was fraai,
langs den D0kweg, in de Smidstraat en elders
waren alom vlagversieringen en tropeeën van
groen en slingers aangebracht.
Zeer vele winkels hadden smaakvolle ver
sieringen. Ze alle te noemen is ondoenlijk.
WIJ vermelden als de voornaamste: in de
Spoorstraat G. Joh. v. d. Lee, Herm. Nypels,
de gevelversiering van den heer Wormhoudt
was mooi en „Bellevue" schitterde insgelijks;
op Kanaalweg en Hoofdgracht Gez. Sant,
firma Kannewasaer, Kiesewetter.
Behalve deze winkel-étalages hadden ver
scheiden particulieren hun woningen met groen
en bloemen versierd.
Over de verlichting te schrijven is, even
als over de versiering, schier onbegonnen
werk. Elders in dit blad maakt een onzer
verslaggevers de opmerking, dat nog nooit
zooveel lampions gebrand hebben in den
Helder als thans. Toevallig vernamen wij,
dat op de Weststraat alleen over de 900
lampions hingen; het zou een niet onaardige
tgdpassoering zijn eens eene berekening te
maken hoeveel er in de heele stad hebben
gebrand.
Als wij dan ook geen straat speciaal
noemen, is dat om niet de kans te loopen er
een, die verdiende genoemd te worden, over
te slaan. Dinsdagavond kreeg men al een
idéé van wat het worden zou en de inkijk
in de verlichte feestvierende straten was
alleraardigst. In den ouden Helder, des
Woensdags, waren eveneens heele straten
verlicht en aan menigen gevel prijkte even
eens verlichting van vetpotjes of van gas.
Over de hoofdstraten behoeven wH niet
eens to sprekenhet spreekt wel vanself dat
die verlicht waren.
Voorbereidende pret.
In de versierde Gravenstraat en omgeving
werd Dinsdagavond het feest ingeluid. Uit
elke straat klonk muziek en een zee van
licht straalde uit de lampions den bezoeker
tegen. De bewoners hadden schier allen
voldaan aan het verzoek van het comité om
ramen en huizen te verlichten; overal stond
de schemerlamp te branden en waren suite
deuren wQd open, overal zagen de voorbij
gangers in de vrool(jk-verlichtte huiskamers.
Maar alle woningen waren ledig; de be
woners waren op straat. Daar heerschte reeds
volop de pret, ofschoon nog twee volle dagen
ons van den eigenleken, grooten dag scheidden.
De bevolking meende terecht, dat op een
der andere avonden wel niemand zou komen
op hun feest en had daarom reeds Dinsdag
de feesten geopend.
De bewoners waren op straat, zoo zeiden
we. Op straat was draaiorgel en strgkje en
groote vreugde. Gejoel en gelach rees op
uit do groepen, want er waren jongenB en
meisjes, die zich in schilderachtige fantasie-
pakjes hadden gedost en zoodoende de pret
verhoogden. Heel eenzaam sat, ergens in
verlicht huis, een meneer in hemdsmouwen
een uiltje te knappen. Hem deerde niet het
gejoel en gedwarrel, gegil en gedraaf, een
zaam sliep hij den slaap des rechtvaardigen
Wel, er was wellicht, behalve dien eenen
elaperigen huisvader, niemand in Gravenstraat
en omgeving, die niet meedeed in den feest
roes. Die niet naar buiten kwam gehold toen
met vliegende vaandels en slaande trom een
peloton jongens en meisjes kwam aangetreden,
die in optocht rondtrokken om het feest in-
teluiden. Die niet ver over tgd naar bed ging,
dankbaar en voldaan.
WOERSDAG.
Kinderfeest Westslraat.
Een buurtcomité, onder voorzitterschap van
da. Poort, had een Kinderfeest georganiseerd
voor kinderen van bewoners der Weststraat.
Daartoe was het laantje langs het Werfkanaal
sfgozet en op het Kerkplein een zweefmolen
verrezen, waarin sjj zich vermaken konden.
Na zich te éen uur voor de school verza
meld te hebben, werd van half twee tot 2 uur
van dien zweefmolen gebruik gemaakt, waarna
de kinderspelen aanvingen.
Mastklimmen, prjjsloopen, vlagloopen, blok
jes rapen, wedstrgd met hindernissen, enz.,
welk kinderhart gaat niet open bjj het ver
van deze heerlijkheden Wie zou niet
as mee willen doen voor een wijle om
al die verschillende genotsphazen weer mee-
iken? Verbeeld-u, dat men van u eischt,
gl) een ton, hardloopende, voortrolt, of dat
gij, als klein meisje, met uw korte beentjes
hard moet loopen tegen een niet veel grootor
kameraadje en onderweg een vlaggetje i
dat u de overwinning kan kosten It
dat zijn van die gebeurlijkheden,
die evenementen in uw jong leventje, om
lang met gloeiende wangen en wapperende
haren over te kunnen
De commissie had eer van baar werkniet
minder dan 117 kinderen deden aan de feesten
Ziehier den uitslag der verschillende
wedstrijden
Kinderen van 46 jaar.
Prljsjestrekken, onder leiding van de H. H.
Brouwer en Koenen.
De nummers der prijsjes hingen aan haak
ss aan een touw, gespannen tusschen twee
Alle kleintjes waren gelukkige prgswinners.
Meisjes van 6—10 jaar.
Vlagloopen en blokjes rapen, onder leiding
van de H. H. Steinroth en Verberne.
Vlagloopen
le prjjs Slot, 2e prjjs Noot, 3e prijs
Schenkels.
Blokjes rapen
le prgs J. Dito, 2e prgs Gomes, 8e prijs
Schenkels.
Jongens van 610 jaar.
Tonnetje rollen en vlagloopen, onder leiding
van de H. H. Janzen en Klumper.
Tonnetje rollen
le prgs de Graaf, 2e prijs Kimmel, 3e prijs
Go vers.
Vlagloopen
le prjjs Sevenhuljzen, 2e prgs Noot, 8e
prijs Mante.
Meisjes van 10—15 jaar.
Hoepelwedstrijd met ringsteken en blokjes
rapen, onder leiding van de H. H. Brouwer
en Koenen.
Ringsteken: uitslag onbekend.
Blokjes rapen
le prUs E. J. Tielroog, 2e prijs Q. Rose-
krans, 3e prgs M. van Os.
Jongens van 10—15 jaar.
Mastklimmen en loopbaan met hindernissen,
leiding de heeren Labout en Tielrooy.
Mastklimmen
le pr. N. J. Tielrooy, 2o pr. J. Boom,
8e pr. Velderman.
Loopbaan met hindernissen:
le pr. C. Govers, 2e pr. N. J. Tielrooy,
8e pr. Brouwer.
Alle deelnemers werden getracteerd op ver-
aperingen en limonade in de Consistorie
ir Kerk, terwijl de niet-prljswinners even
goed een aardig cadeautje ontvingen.
De heer Wagenaar, die mede een belangrijk
aandeel had in de samenstelling van het kin
derfeest, moest wegens familieomstandigheden
zjjn werk aan anderen overdragen.
Fsaat Smidstraat.
Des avonds trok reeds vroegtijdig alles
iar de Smidstraat, waar door een comité
een alleraardigste, historische scène op touw
was gezet. Een oorspronkelijk plan om de
feestelijkheden met muziek op te luisteren,
kon niet doorgaan; de autoriteiten vreesden
voor een te groote opeenhooping van men-
schen in dit kleine stadsdeel met zgn vele
nauwe straatjes. Zoo werd de muziek van
,Winnubst" voor een ander deel der stad
gerrquireerdin optocht begaf tg zich langs
verschillende straten in het centrum en gaf op
enkele punten concerten. Er mislukte ook
wel eens een. 't Plan was n. 1. op enkele
punten stil te houden en eens een paar po
pulaire nummers af te steken. Maar jawel I de
stoet werd voorafgegaan en gevolgd door
dichte drommen die stilstaan of oponthoud
niet veroorloofden. Het oorspronkelijke plan
om alle versierde straten door te trekken
gaven de muzikanten te half elf.op. Ze
hadden een zweelje gehaald van belang I
Het comité van de Smidstraat had het
oude gebouw in die straat, dat van 1805 tot
1886 als Raadhuis dienst deed, voor dezen
avond aan zjjn oorspronkelijke bestemming
teruggegeven. De voorgevel prgkte in eene
verlichting van vetpotjes; het oude wspen
en eenige oude publicatiën waren voor het
front aangebracht; de pui, waarvan straks
eenige proclamatiën zouden worden afgelezen
was fraai met groen en doek versierd.
Binnenin was de voorkamer als raadzaal in
gericht; aan de lange, met groen kleed be
dekte tafel stonden de stoelen voor de muni
cipale radenportretten sierden de wanden.
Op de tafel brandden een aantal kaarsen
pjjpenstandaards,
gereed, kortom, de raadzaal was geheel in
den ouden stgl van 100 jaar terug ingericht.
De maire en de municipale raden, in open
landauers van het Nutsgebouw afgehaald,
arriveerden prompt negen uur voor de Smid
straat. Een geweldige rij kgkers stond in de
nauwe straat opeengepakt, door de politie op
behoorlQkon afstand van het raadhuis gohou-
den. Het was onmogelijk die haag van men-
schen per rjjtuig te doorbreken, daarom
moesten de vroede vaderen te voet naar de
raadszitting. Zjj waren allen in kostuum
van 1818 en rookten heel smakelijk lange
pijpen. Natuurlijk hadden zij veel bekijks.
Op het Westplein werden do rijtuigen met
vuurpijlen en Bengaalsche verlichting begroet.
Toen allen aanwezig waren, werd de ver
gadering door den maire, den heer W. Ran,
geopend. Het allereerst werd door den maire
van de pui van het Raadhuis de volgende
proclamatie afgelezen:
//Het is mij, als maire dezer gemeente
een hoogst aangename plicht aan u den
welgemeenden dank over te brengen van
Zjjne Majesteit onsen geëerbiedigden
Keizer en Koning voor de vele bewjjzen
van verknoohtheid, liefde en aanhanke
lijkheid welke gjj allen hebt gegeven
bij het bezoek dat Zijne Majesteit dezer
dagen aan de plaats onzer inwoning
heeft gebracht. Het behaagde Zjjne
Majesteit mjj te verzekeren, dat dit be
zoek bjj hem zeer aangename herinne
ringen heeft achtergelaten en tevens
werd mjj opgedragen u Zjjaer Majesteits
tevredenheid te betuigen voor uwe trouw
aan het Keizerlijk Huis".
Deze proclamatie, op langzamen enduide-
ljjken toon uitgesproken, werd met een luid
hoera" beantwoord.
Hierna werd de raadszitting door den
Burgemeester met de volgende toespraak
geopend
„Mgne Heeren I
„Yereenigd zijnde tot het behartigen
der belangen der gemeente, open ik deze
vergadering met u allen in herinnering
te brengen het hoogst vereerende be
zoek door onzen beminden Keizer en
Napoleon de Groote hier ter
gebracht. Wjj hebben toen in
eigen persoon mogen ervaren hoe
zeer de belangen van den Helder
onsen roemrijken soeverein ter harte
gaan en hoe groot sjjner Majesteit'» be
geerte is om deze plaats door fortifi
catiën te maken tot een Gibraltar van
het Noorden. Yol dankbaarheid voor
Zijner Majesteit's belangstelling, stel ik
u voor met mjj te roepen: Leve Zjjne
Majesteit onze Keizer en Koning 1"
Dit werd door alle raadsleden gedaan,
waaraa de maire aldus voortging:
«Thans overgaande tot de behande
ling van zaken breng ik het eerst ter
tafel het voorstel van het Dagelgksch
Bestuur om de thans bestaande bestra
ting der Smidstraat uit te breiden tot
de Djjkstraat, gaande van de Smidstraat
tot aan de Laan."
Dit voorstel is werkelijk (in 1811) aan de
orde geweesthet bleek, dat vele raadsleden
thans de bestrating nog verder wilden door
trekken. Over het algemeen schenen in den
hernieuwden Raad van 1818 de radicale
elementen de meerderheid te vormen, althans
er werden verschillende urgente kwesties op
gebied van den vooruitgang besproken. De
voorzitter raadde echter aan eerst eens naar
de kosten van bestrating der Smidstraat te
informeeren alvorens andere plannen werden
gemaakt, een maatregel, die bljjk gaf van
beleid en zuinigheid. Ook de verlichting
kwam ter sprake; met 8 stemmen tegen 1
werd besloten tot het aanschaffen van een
hanglantaarn in de Brandkraansteeg. Enkele
leden sagen die liever elders.
Yerbetering van het raadhuis kwam ter
tafel. «Nieuw raadhuis meenden de voor-
uitstrevenden in den Raad. Men werd het
echter over de plaats niet eens en een voor
stel om dat op het Djjkje te zetten werd
tot de volgende vergadering aangehouden.
In hun jjver "om hervormingen in te voe
ren, ijver» op zich zelf zeer prijzens
waardig maakte de Raad zich wel eens
aan anachronismen sohnldig. Althans het
Heldersche Kanaal kwam ter sprake, on
wat meer zegt, de reuk van hetzelve. Die
moet dan toch wel doordringend zgn, dat
men dit in 1811 al ruiken konl Men wilde
het dempen, de meest radicale maatregel
die mogelijk was. Over de kosten behoefde
men zich niet ongerust te maken, meende een
lid; men vroeg doodeenvoudig wat geld aan
en of men nu één of twee ton vroeg, dat
maakte weinig uit. Een ander lid
om de b
belasting te verhoogen
voorstel
zoo aan het geld te komen.
Na de rondvraag, die niets opleverde, las
de heer de Haan van de pui van het raad-
buis nogmaals eene proclamatie voor, waarna
de zitting gesloten werd.
Iomiddels was het «jonge paar", dat in den
echt stond te worden verbonden, onderweg.
De bruigom, Johannes Foojj, oud 82 jaar en
de bruid, Adriana Rainhout, oud 79 jaar, be
geleid door ouders en getuigen, namen plecht
statig in de raadzaal, tot troutrzaalherschaper,
plaats. Allen waren gekleed in bistorisch-
getrouwe kostuums, bruigom en bruid sagen
er kranig uit.
De ambtenaar van den Burgerlijken stand,
baron Van Westerholt, maire van den Helder
(W. Ran), bijgestaan door den secretaris (Joh.
Dekker) verrichtte de noodige formaliteiten,
waarna het bruidspaar en de getuigen tee
kenden. De geheele trouwplechtigheid ge
schiedde in optima forma; er mankeerde niets
aan, tot zelfs de traditioneele zoen van de
moeder van een der twee ontbrak niet.
Dat was het slot van de pret. Yan de pui
van hst raadhuis werd dit verkondigd en de
aanwezigen een verderen prettigen avond
toegewenscht.
De menschenmenigte, die, we zeiden reeds
compact opgesteld stond aan beide einden,
verspreidde zich hierna om in de versierde
straten verder te gaan feestvieren.
Eldera in da stad.
We spraken boren van de muziek in de
Gravenstraat.
Maar zie, dat was nu eens aardig in onzen
Helder, waarvan men nu toch zeker
teer zal zeggen dat 't niet oprecht
kan vieren, bjjna in alle straten was
Ben orgel, een draaipiano hier, een guitaar-
ofto mandolinegeselschap daar, speelden wal-
sea en polka's en daar ging het: vrienden
en geburen walste op de maat de straat rond.
De Diaconiestraat was een formeel dans-
plein. En lol dat ze hadden I
Aan 't eind der Janzenstraat waar
zeker echte muziekliefhebbers wonen
hoorden we een strijkje dat puik-puik v
Men had daar n.b. de piano op straat ge
een cello, een bas en een tweetal vi(
accompagneerden of omgekeerd
daar ging het. 't Verbroederingsfeest der
buren, mannelijke en vrouwelijke, werd er
gevierd. Gezellig bovenmate. Buurvrouw
bracht heel huiseljjk de executanten een kopje
thee op z'n tgd.
Dat bjj het concert door «Helder's Har
moniekapel" aan 't eind der Spoorstraat een
dichte drom van menschen stond, is te be
grijpen.
Ze lieten de lui van «'t Witte Kruis'
vergaderen in Tivoli. Zaken zgn zaken en
plezier op zijn tijd. En weet je wat leuk was?
Als tegen een uur of elf de lampions
zooveel als ditmaal hebben er zeker nooit
gebrand in Helder, menig winkelier was uit
verkocht moesten worden afgenomen,
kwam de corpsgeest weer boven en samen
knapte men 't saakjo op.
En na gedaan werk och dan mag men
een verzetje hebben de buren waren nu
toch bg elkaar. Hupss, de beenen van
den grond en daar ging het in rondedans.
Neen, lezer, ik had nooit gedacht dat in
ons stroeve, koude Noorderlanders zooveel
jolige leutigheid zatl
Zoo dat ooit tot uiting kwam, dan was
het zeker bij deze feesten.
Als ik redenaar was hield ik een speech
over „De waarde van volksfeesten als middel
voor verbroedering 1' 'k Zou stof hebben te
over. Ik zou ook zoo zeggen zoo vol leven
is onze goede plaatB nog nooit geweest. Ter
wijl we dit schrgven is 't al half een en
trekken nog troepjes jolige, zingende klanten
op de maat van een trom en een harmonica
voorbQ ons venster. En ze spelen nog laag
de taptoe niet.
OORDERDAGAVOHD.
Donderdagavond dan was de avond, waarop
de offlcieele feestelijkheden zouden worden
ingeluid, allereerst door een godsdienstoefe
ning in de verschillende kerken.
De feestcommissie, die deze feestelijkheden
georganiseerd, bestond uit de eereleden
F. C. E. L. Koster, Vice-Admiraal, Comman
dant van de Stelling Helder, A. J. J. van
Stejjn, Burgemeester van Helder en A. E.
J. G. d' Hamecourt, Kolonel der Artillerie,
Garnizoens-Commandant. Het uitvoerend-
comité bestond uit de heeren H. J. Boldingb,
Voorzitter, J. W. A. Mulder, Secretaris, C.
Adriaanse, Penningmeester, Jb. Bakker Dz.
en C. Koniog, bijgestaan door een staf van
leden en verschillende commissies.
Het weer, dat zich tot dusver zoo goed
gehouden had, kreeg Woensdagavond een
veel guurder karakter en Donderdagavond,
de avond van de taptoe en het concert, was
het zaak wintermantel en overjas op te zoeken
i beschut te zijn tegen den guren wind.
Nadat om 7 uur, zooals we zeideD, in alle
kerken godsdienstoefening was gehouden, be
gon prompt te negen uur het concert op het
Westplein. Een ontzaggelijke menigte had
zich al meer dan een uur te voren langs
Kanaalweg en Loodsgracht naar het Westplein
begeveneen enorme menschenrg aan beide
kanten was er hot gevolg van. Het gedeelte
plein voor de woning van notaris Stammes
geheel afgezet; een podium voor de
Itafmuziek en rijen stoelen voor genoodigden
met hunne dames vormden een openlucht-
concertzaal, waar het aangenaam zitten was.
Gedurende het concert zorgden bewoners van
Kanaalweg en Djjkweg voor afwisselende
Bengaalsche verlichting. Jammer, dat het
weer zoo guur was; bij de heerschendo
noordoostenwinden is dit stadsgedeelte een
tochtige hoeknochtans, aan de feestvreugde
deed de wind geen afbreuk.
Het programma, door de Stafmuziek van
de Kon. Ned. Marine, directeur de heer A.
L. Hazebroek, en do muziek-vereenigingen
„Helders Harmoniekapel" en „Winnnbst",
met medewerking van tamboers en pijpers
van de zeemacht, aangeboden, bevatte, be
halve de groote militaire taptoe een aantal
populaire nummers.
De taptoe bestond uit negen deelen: roffel
tamboers, taptoe hoornblazers, id. tamboers
en pgpers, id. cavallerie, Russische taptoe,
Gebed, Yolkslied, Oude Wilhelmus en Parade-
raarsch. Zeer mooi klonk het koraal van de
pgpers, begeleid door de tamboerB en sober
door het koper van het orkest. Bg de volks
liederen verhieven de aanwezigen zich van
hun zitplaatsen.
Na de taptoe werd eene compositie van
den directeur, A. L. Hazebroek, uitgevoerd:
een marsch op motieven van het pcpulaire
lied „Piet Hein"; dit vrooljjke wgsje kloek
heel aardig ovor het ruime plein. Een
„Ouverture de Concert" van Tack volgde,
waarna verschillende volksliederen, tot walsen
Estransponeerd, werden gespeeld. Het popu-
iire „Hup maar Janneke" als walslied te
hooren was hoogst origineel I Na nog een
potpourri „Nederland in zang en dans" kwam
een militair stuk van den bekenden compo
nist Coenen aan de beurtDe slag bij Water-
loo. Dit nummer geeft verschillende scènes
uit dezen grooten veldslag weer, die door
den componist meesterlijk werden g» Illustreerd.
Het programma bevatte eene toelichting tot
de verschillende onderdeelen, waardoor de
compositie betar te volgen was. Zoo de in
leiding: In het garnizoen. MaTsch. Het rusten
der troepen; de muziek speelt een wals.
Daarna appèl: de oorlogsverklaring met het
antwoordvechten l Het leger gaat op marsch.
Na het eerste vjjandelgke schot wordt alarm
gemaakt, ensoovoort.
Op den dgk waren eenige veldstnkjes op
gesteld, die op bet kritieke oogenblik, dat
van den slag, het geschutvuur inmiteerden.
Oorspronkelijk was de bedoeling, die binnen
het afgezette deel optestellen, maar de sterke
oostenwind zou oorsaak geweest zgn, dat het
op den Kanaal- en Dijkweg aanwezige publiek
veel last had gehad èn van den kruitdamp
èn van 't schot zelf, reden, waarom se
naar den djjk werden overgebracht. Ze m «akten
tusschen de klanken van het orkest een aardig
en treffend effect.
Dit ingewikkelde toonstuk vereischte een
Ijverige studie. Hoeveel te meer dan, waar
drie vcreenigiogen onder een leiding gebracht
waren. Zeer zeker was dan ook de hulde,
die den heer Hazebroek namens de leden
der vereenigingen „Winnnbst" en „Helder's
Harmoniekapel" gebracht werd in den vorm
van een fraaien krans, alleszins verdiend.
Het gold hier eene eerste opvoering, hetgeen
de hulde slechts te meer verdiend maakt.
Ook het dirigeeren van drie verschillende,
nitteraard heterogene vereenigingen, was een
lang niet gemakkelijke taak, waarvoor den
dirigent de hulde toekomt, die h(j alleszins
verdiende.
De comfortabel ingerichte openlucht-concert
zaal herbergde veel autoriteiten en commissie
leden en zeer veel dames.
Gedurende het spelen van de volksliederen
werden door de openlucht-bioscoop, daartoe
welwillend afgestaan door het bestuur van
het «Tehuis voor Militairen" de portretten
vertoond van de Koninklijke familie. Vooral
een lief portretje van Jaliaantje verwekte
luid gejuich. Behalve de Koninklijke familie
werden portretten vertoond van hel Haagsche
driemanschap dat in 1818 onze onafhankelijk
heid proclameerde, verschillende kiekjes, enz.
Later werden zelfs levende beeldon gegeven,
doch hetzjj doordat de wind te veel met het
doek speelde, hetzij door onvoldoende ver
lichting, scherp en duidelijk waren ze niet.
Nader vernamen wg, dat de onduidelijkheid
te wjjten was aan de scherpe véorbelichting
van uit de muziektent. Daardoor, en door
bot voortdurend bolstaan van het projectie
doek, tengevolge van den wind, kwam van
de levende beolden niet veel terecht.
Het kostte heel wat moeite de menschen
menigte, die op en aan het ruime Westplein
was samengestroomd, te verstrooienvelen
bloven nog lang in de straten pretmaken.
Het was op verschillende plaatsen openbaar
balop draaiorgel en geimproviBeord orkest
danste men lustig rond. Elders in dit blad
worden deze balsschampêtres besproken.
Reeds deze eerste avond deed de beste
verwachtiogen koesteren omtrent het verdere
verloop van de feestelijkheden.
VRIJDAG.
De Reveille.
't Was Vrijdagmorgen reeds vroeg druk
in de stad; daar was de reveille de schuld
van. Om half acht daverde het koper zgn
klanken reeds door de straten. Waron aan
vankelijk, in het Ankerpark, betrekkelijk
weinigen onder het gehoor van „Winnubst's"-
marsch en de tonen van pgpers, hoornblazers
en tamboers, allengs groeide het aantal aan
en in de Spoorstraat en Koningstraat was
het esne drukte op dit morgenuur als anders
nog niet 's avonds het geval is.
De Kinderfeesten.
Een van de mooiste en dankbaarste num
mers van een feestprogram is altjjd het kin
derfeest.
Zooveel blijde getlchten, zooveel opgewekt
heid vindt mon alleen in bet gelukkige tgdperk
der kindsohheid.
Bigde gezichten, ook b(j de omstaanders
en toeschouwers, die weer jong worden met
de kinderen, zoo heerlijk meevoelen die gul
blijde stemming.
En ons schoolfeest alweer, is schitterend
geweest en schitterend geslaagd.
Zeker, alle kinderen hadden eigenljjk
moeten meedoen, ook de kleinsten, maar
nu waren er 1200, dan was 't minstens 8000
geweest. Ook de Commissie had dat wel
gewild maarde duiten.
«Waar men u mist
Heer
Daar zwijgen alle fluiten".
Er is geroeid met de riemen die men had.
Is do medewerking der burgerij bij de
feesten in het algemeen al zeer te roemen,
bij het kinderfeest kon men eerst recht zien,
hoe de ouders meeleefden.
Het geopperde idee, dat elke school de
nationale kleederdracht eener provincie zou
voorstellen, is uitstekend uitgewerkt.
Thuis hielpen de moeders ot tante's of
zusters graag mee «als ze maar een voorbeeld
hadden waarvan ze konden afkgken". Nu,
ook daarvoor had de commissie gezorgd. En
't lukte uitstekend, 't Was een aardig gezicht,
die jonge Zeeuwtjes, en Brabanders on
doch neen, lezer dat gaat niet, want ik zou
zo alle elf moeten noemen, ik zou enkele
scholen een pluimpje uitreiken en a 11 e had
den ze hun beat gedaan.
Vol trots keken de familieleden het in
't schilderachtige pak gr stoken kind na, als
't in den stoet voorbjj trok, een enkele moeder
trok nog even aan een plooi in 't voorbij gaan
«zoo moet het litten" en voort ging het.
Voorop twee ran die groote kerels met
berenmutsen, eohte grenadiers uit den ou^en
tgd, en hel geordende kluwen op de Weststraat
ontroldo zich „Winnnbst"in 't middec; cpstap.
De vroolljke groepen konden hun sanglnst
niet bedwingen en lustig-op, sonder dat 't
meester het zei, ging het.
't Is ook zoo prettig door dichte menschen-
rjjen te trekken, die je vol belangstelling
aacstaren.
Oude mecschen hadden schik om do nieuwe
jeugd iu het oude pakje van hun moeder
of vader wellicht.
Door Keizerstraat, Spoorstraat, over de
Weststraat naar den Kanaalweg naar het
terrein.
De atnfmuziek zat al klaar. Meneer Haze-
brot k de tribune op en daar ging het maeisohe
stokje, dat allen behoerachen moest. En je
moest het wel in 't oog houden, want als
ergens een «school" 't een bootje langzamer
of vlugger deed, keek bg altijd dadeljjk dien
kant uit. De luitjes begrepen dat bjj, nég
beter dan meester, hooren kon als 't uit de
maat was.
En du» moest je oppassen I
Nu zoo morilgk was dat niet, wart de
muziek hielp 1< kker mee. Je kon zoo voelen
hoe vlug 't moest gaan.
't Ging goed, 't ging best.
En de duizenden menschen die 't heele
Westplein en 't Djjkje en de Kerkgracht
vulden, konden gecieten.
Achtereenvolgens werden grzongen
't Oude Wilhelmus, 't Vlaggelied, De Zilver
vloot, Een lied van Nederland, Holland's
Herleving en Marschlied.
En toen kwam de kleppermarsch.
Emig mooi blgft dat ding en inslaan doet
't altjjd. Spontaan was de toejuiching van
de ontzaglijke massa, aan 't einde.
't Ging uitstekend in de scholen had
men zich flink geoefend en den hoofdleider
komt een woord van lof toe. Dapper juiohten
de jongens en meisjes het toe, dat die meneer
met zoo'n mooie krans omhangen werd.
De gymnastiekuitvoering die volgde, slaagde
prachtig. En werd kranig gewerkt. Maar de
kinderen hunkerden naar do rest van 't feest
ongeduldig als ze altjjd zjjn. En egoïstisch,
't Leek wel of die heele gymnastiek hen
weinig schelen kon.
Voort ging het naar de bioscopen.
Alle drie de bioscopen waren afgehuurd
en wie daartegen bezwaren had of liever
de poppenkast zag, die kon naar het gebouw
van den R. K. Volksbond dat daartoe wel
willend was beschikbaar gesteld.
Nu behoeven wjj niet te zeggen dat de
verschillende programs in de verschillende
bioscopen met aandacht werden gevolgd. Ze
waren te voren g tkeurd en kinderen zjjn
een dankbaar publiek, wat de belangstelling
betreft.
Voor do 200, die in 't Volksbondgebouw
waren traden de gebr. Polak van 't Djjkje
op, aan wie 't vermaken van grooten «f
kleinen best kan worden toevertrouwd, zoo
men weet.
Voor versnapering was gezorgd. Nu als
je van half negen op stap bent, dan lust je
tegen twaalf uur wel een stuk koek en een
reep chocolade, plus een zakje bruidsuikers,
't Ging er in als koek.
Wel voldaan keerde bet kleine goed tegen
ruim ééa uur naar huis terug, napleitend
niet zoo'n beetje, over »'t feest".
Vermelden wjj nog dat aan alle 1200
kinderen tevoren een herinneringsmedaille
was uitgereikt en die van 't oudste leerjaar
het boekje ontvingen waarin de heer Stum-
phius do geschiedenis van vóór honderd jaar
had neergeschreven.
De Gymnastiek.
Inmiddels voerden de plaatselijke gymna
stiek-vereenigingen, onder de hoofdleiding van
den heer M. P. van Hoojjdonk, verschillende
oefeningen uit. De orde-oefeningen door dames
en heeren, waren oogbekorend; de mannen
voerden staaf- en barren-oefeningen uit, de
jongens kwamen met vrije oefeningen, terwjjl
de dames- en meisjes stok-oefeningen gaven.
Het was een prachtig gezicht.
Een bioscoop-operateur was druk ia de weer
▼oor eene film-opname.
Da historische optocht.
Te half drie stonden voor het plein van
het Directiegebouw der Marine de deelnemers
aan den historischen optocht gereed. De mar
tiale grenadiers van de Keizerlijke Garde,
eene afdeeling Kozakken, nationale gardes,
Scheveningers, Fransche soldaten, burgers,
matrozen, in bonte verscheidenheid. En precies
op tgd stelde de stoet zich in beweging,
voorafgegaan door een rjjtuig, waarin de
commissieleden H. J. Boldingh, E. J. Bok,
C. AdriaanBe en Jb. Bakker Az. en daarna de
muziek van „Winnnbst".
De stoet was verdeeld in vjjf groepen
I. De Overheerscbing, voorgesteld door een
detachement grenadiers van de Keizorlgko
Garde (onderofficieren van de landmacht),
Napoleon I Keizer der Fraoschen (adelborst
2e kl. E L. Marlens), Mameluk Roustan (adel
borst le kl. F. P. W. de Ronde), Maarsch. Char
les Nicol. Oudinof, Hertog van Reggio (adspir.-
adm. F. Lawerman), Generaal Gabriel Jean
Joseph Graaf Molitor (adelborst 2e kl. S.
Woldringb), Generaal Gjjsbert Marticus Cort
Heyligen (aerg.-maj. der itL J. de Haan) en
twee ordonnans-officieren voorgesteld door de
adelborsten 2e kl. J. C. Coraelis en B. Valk.
II. De Vigwording. Prins Leo Alrxandro-
witach Nareschkin (adelborst 2e kl. M. H.
Niemeger), Majoor Marclay (adelborst J. J. B.
de Jonge Oudraat), afdeeling Kozakken, Mr.
Gjjsbert Karei van Hogendorp (adelborst 2e kl.
Ph. A. Gallas), Adam Frans baron v. d.
Duyn van Maasdam (adelborst 2e kl. J. H.
van Rinkbujjzen), Leopold Graaf van Limburg
Stirum (adelborst 2e kl. D. N. Foest), Ocker
Rspelaer van Driel (adelborst 2e kl. J. G.
Nauta Lemke), Mr. Frar <jois Daniël Changuion
(adelborst 2e kl. A. E. Ernste), Profersor J.
van Melchior Kemper (adelborst 2e kl. O. G.
L, van Oort), Mr. Cornelis Anthony Fanntiis
Scholten (adelborst 2e kl. D. M. de Jong),
Adelborst Frederik Hendrik Ampt (adelborst
2e kl. A. M. E. van Dishoeek), Mr. Anton
Reinhard Falck, off. v. d. nation. garde (adel
borst 2o kl. W. A. den T«x Bondt), afdeeling
nationale gardes en afdeeling gewone burgers.
III. Iotoeht van Prins Willem van Oratje,
voorgesteld door een wagen, waarop Willem
Frederik, Prins van Orarje-Nassau, later
koning Willem I (adelborst D. C. M. Hettersen),
Mr. Jacob Baron Fagel (adelborst W. F. van
Langeveld), Generaal Henri George de Per-
poncher (adelborst 2e kl. J. van Leedwen),
Jacob Pronk, gevolgd door een groep Sche-
veningsche mannen.
IV. Overgave van de stelling den Helder,
voorgesteld door eene afdeeling Fransche
soldaten, tweede regiment lioie-infanteiie,
Carel Hendrik Verhuell, admiraal van de
Fransche zeemacht, bevelhebber van Helder
(adelborst 2e kl. P. J. Hendriks»), Luitenant
ter zee J. C. Rgk, later Minister van Marino
(adelborst 2e kl. R. A. de Zeeuw), Generaal
Cornelis Frarqois de Jonge (adelborst '2o k).
L. J. Stoit Dyok), biigadier ter zee J. C.
Wolterbeek (adelborst 2e k). J. B. de Meester),
afdeelingen na>ionaio gardes en gewapende
burgers.
Do laatste groep, voorstellend De nieuwe
Zeemacht, werd gevormd door mr. J. C. v. d.
Hoop, Minister van Marine (adelborst 2e kl.
A. S. de Batr), Luit.-Adm. J. H. van Kios-
bergen (adelborst 2e kl. J. H. Solkes Scbout-
bjj-nacht A. A. Boysk«s, commandant van de
zeemacht in O.-I. (adelborst C. Hellingman),
Vice-Admiraal Th. F. van Capellen (adel
borst 2e kl. J. G. M. Doormat), Kapt.-Luit.
ter zee J. C. Koopman (adelborst 2e kl. J.
C. Fanoyj, Luitenant ter zee J. C. J. van
Spryk (adelborst 2de kl. G. J. Bersink),
Matroos 2e kl. Jacob Hobeyo (adelborst 2e
kl. H. C. NieuwenhuiseiKolonel der Mari
niers R. Cantzlaar (adelborst 2e kl. W. Gaua),
I bootsman met afdeeling matrozen, afdeeling
mariniers, terwjjl de muzitkvereeniging
„Helder's Harmonie kapel" het geheel besloot.
Ja, dat denkt u maar. Maar u vergeet,
dat deze week in het oude Raadhuis in de
Smidstraat de municipale raad en de maire
zetelt, dat er zelfs dezer degen een huwelijk
voltrokken is, en het jonge paar, alvorens
hun huwelijksreis te aanvaarden, toch eerst
wenschte te demonstreèren in den optocht