KLEINE COURANT
'i« 't Vliegend Blaadje
voor HoltèorTexel, Wlerlngen on Anno Poulowno.
Wc. <267
Zaterdag 29 November 1118,
4lit# Jaargang.
l Vliegend blaadje p. 3 in .Ml et fr p post 7b cl., b
(Voor hel hnitonlMKl bij
Advcrtentién van 1 lot 5 regels (bij vooruitbetaling) 30 eeot.
Elke regel meerb
Bewys-exeuiplaar
Vignetten elt groote letters worden naar pliiUninntf berekend
Varasohijnt dinsdag- in Vrijdagmiddag,
ilitgawsr O, BS bUER ir., Haldar,
SiraaiiKoningstraat 21. Inttrc. Tslaf. SO.
Tweede Bied.
BlttiWSBERlCHTEa.
HELDER, 28 November.
Raadioverzieht.
Neen, er was dezen keer geen aardigheid
aan. Natuurlek, natunrljjk, - een raadsver
gadering blijft Altijd een raadsvergadering, en
ceu bijeenkomst waar bot wel en wee onser
gemeente besproken wordt, is an und fttr aich
belangrijk. Maar er rijn graden van belang
rijkheid.
Er is een graad, waarbij links tegen rech s
in 't vunr komt, waarbij roodc gezichten en
booze oogen, luide woorden en klinkend-
argumenten dienst doen, waarbij het vernuf:
stralen schiet als h< t zoeklicht van do Buiten
haven en ander vernuft in een zee van
argumentenliclit zet, stralen van vernuft,
waarvan de oogen gaan pijn doen en de
harten kloppen.
Er ie eeo andere graad, waarbij ''aks en
reehts broederlijk samengaan, of lioverwaarbij
de antithese-slagboom is omhooggehaald en
bet groene liobt van wijsheid, kloekheid en
beleid den weg wijst naar het goede spoor.
Er is neg een derde graad. Daarbij
beelemaal geen rechts of links te bekennsn:
bot is een on al pais en vrts, en de gemoede
lijkheid doordringt de atmosfeer, aait de ge
zichten en glundert den heelen avond om
het hoekje.
Dié laatste graad was Dinsdagavond aan
wezig. 't Begoa al dadelijk met de beledi
ging van des heer Hartainck. Deze heer
kwam binnen met een gezicht alsof h(j zeggen
wilde: ben ik daarvoor nn zoolang lid van
den Baad geweest om nu nog eens beëedigd
te moeten worden? Maar 't moest: de wet laat
ganschelijk niet met tioh spotten en de heer
Hartainck kon als edelachtbaar plaats nemen.
Het allerjongste raadslid
Toen kwam een heel risje ingekomen stuk
ken en mededeelingen. Je vraagt je angstig,
wei eens af, waar de gemeente met al dat
papier blijft, want je kan het goedschiks toch
niet wegdoen. 8tel n voor wat een ver
wikkelingen, indien b.v. de „missive, hondende
kennisgeving van de aanneming der benoeming
tot onderwijzer aan school no. zooveel" weg
raakte I Er is een sollicitatie, er is een heel
dossier stnkken, op die sollicitatie betrekking
hebbend, er zijn notnlen waarin de benoeming
genotuleerd is, er is een goedkeuring van
God. Staten, er is zelfs een delinquent in
fnctieechter, de. kennisgeving van de
siar.neming ontbreektThe missing link.
Welk een ramp!
E-.fin, de ingekomen stnkken vorderden,
als altijd, weinig t{jd. „Voor kennisgeving
aargenomen", „gcrenvoyaerd om het
ee: 8 heel deftig te zeggee, men doet het bier
wat minder deftig af in den regel naar
B oa W. ten fine van prae-advies", dat
is soowat de gang vao zaken.
Maar bij de pensioen-verordening voor ge
meente-ambtenaren barstte de eerste bom der
gemoedelijkheid los. B. en W. hadden eene
regeiiog voorgesteld, die rekening hield met
de dnantieele draagkracht" der gemeente
dat is de term, nietwaar, en de leden van den
Baal vonden 't allemaal prachtig. „Ja", zei
de heer Biersteker, ,,'k had het wel liever
anders gesien,maar dia draagkracht, ziet-n".
„Eo", kwam de heer Verztegen, „er iz een
onbillijkheid in de regeling voor de ambte
naren die nog benoemd zullen wordeD. Die
moeten de volle korting betalen on de onde
ambtenaren niet." Maar niemand vond dat
nn zoo vreeselijk en de heer Verstegen zelf
ook niet. Do heer Hartendorf vond het zelfs
beelemaal geen onbillijkheid; de heer v. d.
Berg keek jden Voorzitter en de Voorzitter
keek den heer v. d. Berg aan en het was
heusch niet te zien wie van beiden het ge
moedeltjkst keek. Maar de heer v. d. Berg
vond dat er iets niet goed was en was het
toch tegelijkertijd met den Voorzitter cent,
die niet vond dat er iets niet goed was
PBTTILLHTOW.
Lotgevallen van de familie
Vaa Wedden.
Koningstraat.
Hoe nu de familie Van Wedden plotse
ling in do Koningstraat kwant, doet weinig
ter zake. Ze hadden besloten alles te zien
wat er te zien was, en dus mocht deze
stiaat, wel niet zoo lang als Kanaal weg,
maar lang niet de minste, niet overge
slagen worden.
't Allereerst kwam natuurlijk ELTE.
Deze banketbakkerij, die er, zooals men
wel aens zegt, wezen mag, is er dan ook
en dat men er overheerlijke gebakjes en
ineer van dien aard kan vinden, is bekend
geuoeg. Daarnaast - althans in de on
middellijke nabijheid ervan komt de
groote winkeletalage van den heer CH.
KREUGER. Deze heer had zeldzaam-mooic
photos uitgestald, waarnaar iemand, die
aan de familie bekend vqorkwam, met
aandacht stond te kijken, 't Was juffrouw
Pieterse
Leo en Mies voelden hun schuldige ge
weten, ze konden echter niet aan eene
begroeting ontkomen en besloten zich met
brutaliteit en onverschilligheid te redden
maar juffrouw Pieterse was heel gewoon.
„Zoo, binne jelui daar weer?" begroette
ze de familie.
„Ja juffrouw, daar binne we", zei moe.
„En is u geslaagd?"
„O prachtig, mensch, prachtig. Je mot"
vanavond eens by me komen kijken, dan
kun je alles eens zien. Maar zeg, ik heb
me daar een koopie gehadnou".
-Een koopje?''
„Ja, verbeel-je, ik ga bij Coltof den win
kel uit Toen roept me de juffrouw terug
o juffrouw, zeit-ze, uw rok is gescheurd
Wat, zeg-ik: me rok gescheurd? Ja, zeit-ze,
koxtum, het iacideot si incident il y avait
verliep gemoede'Qk.
En o-.- tweede bom ontphfee bij de land
verhuring. O, het waa een bescheiden ont-
ploffickjr, en volztrekt geen knaleffect, niette
min sloeg het in. Allereerst had de heer
Verfaille een soccetj». Die wilde een der
drie peroeolen land aan do gemeente-reiniging
verhuren om het te egaliieeren, d. w. z. om
er de belt-ingrediëoton intebrengen. Daardoor
zou het in waarde stJjgeD en kon de gemeente
er meer vu -r maken. Esn lumineus idéï,
vonden ze allemaal. Maar de heer Terra
was minder gelukkig. Die wilde, dat men
den pachter van de beide andore perceelen
vrtf liet om bouw- of tuingrond van het land
te maken. Ook oen lumineus idéé, .maar de
heer Verfaille was baog voor „juridische
bezwaren", en lokte, met zoet gefluit, den
heer Hartendorf uit zjju tent. „Misschien",
zoo zei do heer Verfaille, „kan de beer
Hartendorf, die meer van juristerij afweet,
ont hierover wel inlichten." Toon daverde
een gulle lach door de raadzaal, en de heer
Hartendorf knipoogde naar de pers-tribune,
alsof hjj zeggen wou: maken jelui daar nou
eons een mop van! „Wel", zei de heer
Hartendorf, „meneer Verfaille, er zit een
jorist vlak naast u." Maar de heer Biersteker
liet zich niet lokken cn bleef in ztilzwjjgen
gehuld.
Om den lezer gsrnit te stellen, willen w{j
nog even vermelden, dat de heer Van Nesk
den knoop doorhakte en betoogde, dat de
gemsente, bij verhuring als tuingrond, voor
een aantal jaren niet de beschikking hield
over den grond. Den heer Adriaanse speet
dit gedacht, 't zon een goed zaakje ayn ge
worden voor de gemeente, maar er was niets
aan te doen, en dit bommetje, n merkt het,
giog sissend uit.
De derde gemoedelQkheidsbom ontplofte al
evenmin. De heer Verstegen zette de sluisen
ayoor welsprekendheid open en met een
stevigen straal spoot deze heer alle gemoede
lijkheid nit. Foei, foei, wat kreeg „Helder's
Belang" een nat pakt Eo dat, terwijl het
nog wel op bet droge sat! U zal zeggen,
zooieti is dan juist heilzaam I In theorie ja,
Doch wem es just passiret
Dem bricht es das Hera entzwei 1
Verbeeld-je, zei de heer Verstegen, dat je
i „Helder's Belang", (V. V. V.) bankjes
plaatst. Dan komt het publiek en dat takelt
flirk toe. Kfjk maar naar die vieze,
onooglijke banken, met wat witte vlekken er
op. En dan zou de gemeente het opschil
deren moeten betalen. Dat gaat niet, dat
gaat nietl Ze kannen morgen wel om het
onderhoud voor de reclame-zuilen komen.
Maar toen zei de heer Grilnwald dat het
eigenlijk de taak vaa de gemeente en niet
van een particuliere vereeniging was om
banken te plaatsen. En troostte «de vereeni
ging „Helder's Belang' (V. V. V.): 't was
niet zoo kwaad bedoeld door meneer Ver
en, zijn stem is een beetje hard maar
zijn hart ia goed. En die witte vlekken,'da's
ster, hoor: de banken zien or keurig uit.
En „Helder's Belang" kreeg f 100.
subsidie en wij krijgen prachtige, hernieuwde
banken.
En toen was het nit. Toen kregen we
een reeks stemmingen, die uiterst gemoedelijk
verliepen. De heer Bommel maakte, als naar
gewoonte, de perstribune aan 't laehen; de
heer Verstegen verkocht grapjes tegen zijn
buurman, den heer Adriaanse, de heerOort-
gijsen begon een babbeltje tegen den beer
v. d. Berg, en boven dat allos nit riep de
Voorzitter, die allea door de vingers zag, de
namen af't Was pais en vree, en pure
gemoedelijkheid.
Koken op fles.
Weet u, geachte lezeres, waaraan je het
ideale dienstmeisje herkennen kunt Neen,
u raadt het niet in geen tien keer.
Het ideale dienstmeisje is te kennen aan
de afgebrande lucifershoutjes, die bij haar
gasfornuis liggen, 't Is een stelling van mevr.
Korfl-Kiaasesz en geenszins van den ver
slaggever, zooals u misschien denken aondt..
d'r puilt een heele strook uit 'k zal 't
effe afknippen".
Leo en Mies proostten bijna.
„'t Is zonde, juffrouw", zei moe, die
eveneens werk had zich goed te houden,
„hoe komt dat zoo?"
„Ja", zei juffrouw Pieterse, en ze haalde
de schouders op, „dat weet ik niet. Zeker
hier of daar aan bleven haken".
Ze waren inmiddels doorgeloopen tot
den winkel van den heer S. MANHEIM.
Juffrouw Pieterse vertelde, dat je daar nu
letterlijk alles kan krijgen, mensch, zoo'n
tweede was er niet te vinden. „Kijk is,
wat een manjefieke kachels, en zoo goed
koop en zoo best. En dan ijzerwerk en
geëmailleerd, potten, pannen, emmers, en
de hemel mag weten wat nog meer".
„Ja", beaamde juffrouw Van Wedden,
„'t is een eenige winkel."
Uit dien „eenigen" winkel nu zagen ze
plotseling pa komon. Dat was een blijd
schap voor de kinderen, vooral voor d«
beide kleintjes. Zij waren gedurende de
geheelc wandeling, overrompeld door de
afwisselende, indrukken, nog al stil
weest, en moe had weinig met hen te
doen gehad. Doch dat niets hun ontgaan
was, bleek wel uit de mededeeling, die
Benjamjn zijn vader meende te moeten
doen, toen hij plotseling uitriep: „Leo rok
etrapt".
Pa begreep het niet te best, maar Leo
des te beter, en met een plotselinge be
weging duwde hij het wagentje, dat op
dit oogenblik door Mies gereden werd, een
eind vooruit, teneinde zoodoende buiten
het bereik van pa's gehoor te komen.
Door deze beweging echter sloeg Truus,
die achterop staan wèl zoo gemakkelijk
vond als loopen, op de straat en in de
modder. Dat gaf me een consternatie!
Truus zette het op een schreeuwen, de
kleine broer schreeuwde van de conster
natie moo, on Leo meende ook in hot een
keel opzetten een veiligheidsklep te vinden
voor mogelijke straffen.
O, o, wat zag die Truus er uit! D'r
mooie jurkje vol met modder, d'r prachtige
blauwe haarlintje weg, vertrapt in het
slijk, d'r handen, schoenen, kousen
Maar over dat ideale dienstmeisje bad de
geachte spreekster het niet dan terloops, zjj
wil protriieten werveii, niet onder de dienrt-
meisjes, die moestal toch onverbeterlijk zijn,
maar onder de hnisvroowen en speciaal wilde
ze leeren koken op gas. Want de meesten
doen dat nog lang niet goed. Veel te om
slachtig en niet zuinig genoeg. En zoo waren
voor Dinsdagavonden Woensdagmiddagle
gen uitgeschreven met demonstraties, waarop
o.a een geheel diner soa worden klaargemaakt.
Dinsdagavond speciaal voor muatgaagebini-
kers. Woocsdugmiddag voor gewoon gas.
Beide keeren was ,Casino" tjokvol. Aangezien
de demonstratie dezelfde was, kannen wy
met één verslag volstaan.
Woensdagmiddag werd gereedgemaakt het
volgend menu
Tomatensoep, ossenhaas, Bruaselsch lof,
aardappelen, vanille-vla met bitterkoekjes,
voldoende voor 5 k 6 personen. Mevrouw
Korfl-Kiaasesz, oud-leerares in koken en voe
dingsleer aan do Amsterdamsche Huishoud
school liet eerst alle ingrediënten zien, opdat
bleek, dat er niet gesmokkeld werd en alles
sulver spul was. 'c Zag er prachtig uiten
't ging in pannetjes te vuur, heel gewoon
zooals n dat doet. Dan stond er esn
grooto meter die precies aangaf hoeveel gas
verbruikt werd. Dat zou, sei mevrouw
Korfl, hoogstens 1000 L. zyn of 1 M*. maar
werd veel minder, zooaLs we zagen.
En ondertosschen hield mevrouw Korfl
<n voordracht over het gebruik van gas in
de huishouding. Om te kunnen voldoen aan
drie eischensmakelijkheid, goedkoopte en
snel gereed, komen vorschillende punten in
tmerking, sooalsgoed komfoor, goed for
nuis of oven, goede pannen etc. De spreekster
eerst laten tien het verschil tuaachen
koken op gas en op een fornuis en ook op
petroleum, zou de hoedanigheden van pannen
bespreken en tenslotte het streken op gas
behandelen.
Uitvoerig zette zjj de nadeelen van een
fornuis uiteen. Dit moet eerst worden aange-
aakt en dat geeft veel gesnkkel, kost tarveo,
vuurmakers ensoovoort, terwijl het gas slechts
i lucifertje noodig heeft.
U denkt aan het ideale dienstmeisje met
de afgebrande houtjes Geduld, waarde
lezeres, dat komt straks aan de beurt.
Op geestige wflze zette de spreekster verder
de nadeelen nitean van een fornais, waarbij
dit er al heel slecht afkwam. Zy noemde
vervolgens petroleum, waarvan de nadeelen,
vergeleken met gas cog meer in 't oogspringen.
Vooral de gevaren van petroleum zyn niet
gering, in 1910 hadden in Amsterdam 61
gevallen plaats van brand door gas veroor-
sankt tegen 161 van brand door petroleum.
Een ander voorbeeld, ten bewijze dat h?t
publiek zelf de voordeelen van gas inziet
in 1898 waren in Amsterdam 900 muntgav-
verbrnikers, in 1912 ruim 68000!
Uitdrukkelijk werd er door de spreekster de
aandacht op geveetigd, dat zjj geen reclame
hoegenaamd wensebte te maken voor iets,
dat haar lezing alleen beschouwd dier de te
worden als een les io koken.
Allereerst dan besprak zy de inrichting
der stellen. Dets moeten branden met een
blauwe vlam mot groenachtige kern. Een
roode vlam geeft onvoldoende warmte. A's
vlam inslaat, dadelijk de kraan dicht
draaien. Op een grooten demonstratiebrander
werd een en ander aangetoond.
't Kan wel eens voorkomen, dat een stel
op de eeno plaats goed brandt en op de
andere minder goed, doch dat ligt dan aan
den veranderden gasdruk. De fitter moet er
dan even bijkomen om het stel in orde te
igen, men ga niet zelf knoeieD.
Spr. toonde eenige goede komforen. Voor
bakken kan men esn gaskomfoor niet gebrui
ken, het plaatje is te klein en men krjjgt
daardoor onvoldoende warmte. Daarvoor is
noodig een bakbiHuder, die verschillende
ringen bezit, voor divorse pannen. De ribben
van den brander mogen niet te hoog zijn,
daar do kern van do vlam, d.i. het groene
gedeelte om de pan heen jpoet spelen.
De kookplaat kwam vervolgens aan de
beurt. Verkeerd zyn platen me', één brander,
men moet hebben verschillende branders, door
een ijzeren plaat bedekt. Nooit gsbruike men
bij We:oig paonen de plaat dicht, daar dan
de warmte zich aan de gehGele oppervlakte
m •-•deelt. By ééo pan moet Je plaat open
zjjr, alleen het gat waar de pan op etaat
bedektbeeft men heel veel pannen, dan moet
all<-s bedekt zijn.
Ovens. Die zijn er onzettend veel. De Hoekz
oven is een zeer goed ryateem. Dit werd
gedemonstreerd, het is een klein gemakkelijk
vei plaatsbaar oventje, met twee toevoerbuizen
voor onder- on bovenkant. Zoodoende behoeft
niet de gehoele oven verwarmd te worden
wanneer mer< alleen de onderkant noodig
be-ft. De verbrande lucht heeft gelegenheid
te ontenappon door openingen, waardoor er
geen bijsmaak aan het gerecht komt.
Ia de pauze werden koekjes gepresenteerd
die daarop waren klaargemaakt en die dit
tusschen haakjes overheerlijk waren. Na
deelen van het oventje zijn, dat het niet
voor groote stukken vleesch is ingericht en
zich bjjv. ook niet leent voor het bakken
van visch. Do prys is f 16.—
Nog andere ovens werden besproken, be
langstellende dames kunnen van een en andor
op de tentoonstelling wel meerdere inlich
tingen krijgen.
De slang mag niet hard en stijf *Ün- Dezo
zijn wel goodkooper, maar veel slechter.
Men zette het gasstel niet op hout of ieia
dat branden kan, maar op steen of asbe«r,
en draaie steeds het kraantje af bjj de pjjp
eo niet dat aan het stel. Hoe licht ontstaan
daardoor ongelukken. In dit verband besprak
de spr. het door den heer Bjjkea gedemon
streerde veiligheids apparaatje, dat ongelukken
voorkomt. Bij gaslucht nooit met vuur in de j
keuken komen of met licht naar het lek
zoeken, maar de hoofdkraan afdraaien on
de ramen openzetten.
Gas is volstrekt niet duurder dan welke j
brandstof ook. De hoofdzaak is zoo snel
mogelijk iets aan de kook brengen opdat
men het minste volume gas noodig heeft, 1
en men beeft tegenwoordig stellen met zuiniv- j
heidakranen die erg praktisch siju. Ver
kcerd is het ook, als men eten moet afgieten
de vlam te laten branden, men draaie bet i
even uit eu als men klaar is steke men het
weer aan. Hier komt do ideale keukenmeid
te voorschijn, het ideale meisje noemde mevr.
Ko,«, dat hetwelk niet alleen het boven-
i praktijk brengt, hetgeen aan bet
groot aantal lucifers te zien is, dat by het
stel ligt, maar dat zelfs de eenmaal gebruikte
lucifers weer opnieuw en herhaaldelijk ge
bruikt. Heeft uw meisje dus veel afgebrande
lucifers bij het gas liggen, aldus mevrouw
Korfl, dan is sjj een ideaal-kenkenmeid en
moet u baar daarvoor niet berispen.
Het vooraf bereiden van spijzen, opdat ze
gemakkelijker aan de kook komen, werkt
zuinig gasverbruik in de hand. Boonen byv.
kunnen worden geweekt, appelen in achtjfj- s
gesneden, enz.
Tenslotte besprak mevrouw Korfi nog do
Bisoudere pannen zijn voor het gas
st noodig, het best zyn pannen met platten
dem.
Voor strijken op gas heeft men apsrte
comforen met lange vlam, die het gser aan
alle kanten verwarmt. Ook hiervan zijn verschil
len de modellen ter tentoonstelling aanweiig.
Ismiddels was het diner gereed, de meter
wees een verbruik aan van 675 L., dus voor
81/» oenf. Io een korte pauze werd de cake
die reeds vroeger gereed gemaakt was, rond
gedeeld, en nu ving de maalijjd aan, die, te
oordeelen naar de smakelyk uitziende ze-
rechten, heerlijk beloofde te worden. We
kregen allemaal een klein stukje u begrijpt
als je zoo met je vijfhonderd bent en er is
maar voor 5 personen gekookt, kan er niet
veel op oversohieteD, hls je al wat krijgt
en constateerden dat het heerlijk was.
Der spreekster en harer assistente werden
een paar fraaie bloemstukken geoffreerd,
aardige attentie, waarvoor zij zeer dankbaar
Oa Kangean.
Amsterdam, 26 Nov. Bjj de directie der
Stoom».-Mij. „Nederland" is verder bericht
ontvanger, dat ten behoeve van het stoom
schip „Kangean" twee groote pompen zijn
aavigenomeu. Men hoopt Woensdagnacht of
Donderdagmorgen met bet pompen te beginnen.
Trelnroof.
Brieg, 26 November. Gisterenavond is er
in een trein die van hier naar Nelsse ver
trokken was, tusschen Boesdorf en Neisso
aan de noodrem getrokken. Terwijl de be
ambten den trein afzochten, werd de bagage
wagon beroofd. Vijf postsakken met ern
waarde van ruim vijfhonderd mark «ijn ge
stolen. De daders maakten zich uit de voeten,
Hat onderzoek naar de Volturno ramp.
Londen, 26 November. De commissie, be
staande uit lord Desart (president) on vier
assessoren, heeft vandaag in opdraoht van
het minieterie van handel het onderzoek naar
de omstandigheden, waaronder de ramp dor
Volturno" heeft plaats gegrepen, geopend.
Advocaat Acland, optredende voor het
ministerie, schetste de gebeurtenissen op het
brandende schip en wees daarbij op enkele
nog onopgehelderde omstandigheden, alsmede
op het feit, dat, ofschoon de „Volturno" genoeg
icheepsbooten had om 150 menschen meer
te redden dan aan boord waren, er in het
geheel slechts zeven opvarenden met eigen
booten zijn gered. Het is, in verband met
dr schipbreuk der „Titanic", wel opmer
kelijk dat het verlies aan menscbenlevens
kleiner zou zijn geweest, indien de „Volturno"
in het geheel geen booten had gehad. De
lading der „Vohurno" bestond uit vateo
teor, olie, turf, lompen en met atroo om
hulde flfsscl.ee.
De kapitein en de bemanning hebben zich
moedig gedragen; de kapitein, de hoofd-
machicist ec twee matrozen zyn den ge-
beelen nacht bezig geweest met het maken
van vlotten, waarop zoo noodig de opva
renden een toevlucht hadden kunnen vinden
als het schip gezonken was. Toen de red-
dingbooten der te hulp gesnelde schepen
verschenen, beeft de kapitein de landver
huizers aangemoedigd in zee te springen.
Toen sjj dat weigerden hebben verscheidene
leden der bemanning hun het voorbeeld
gegeven om te laten zien hos zij het moeston
aanleggen.
Lord Desart, de president, constateerde
ook dat de bemanning zich moedig en voor
beeldig heeft gedragen. „N. Rott Ct."
SPORT,
Noordhollandsche Voetbalbond.
Uitslagen van Zondag:
te Zaandam Z.F.C II-Z.V.V.II 1-2
te Pnrmerend P'-steiJnlI—Z.F.C. III terr. afgk.
te Alkmaar Holland II—H.F.C. I 2—8
te Helder H.F.C. U-Holland» III 4-2
Verder speelde hier H.F.C. III—H.V.V.
en Won met 6 1, terwijl H.F.C. IV met een
blanco stand uit 't veld kwam tegen Volharding.
Stand djr le klasse.
alles vuil. Mofe stond het huilen nader dan
lachen. Pa echter waagde er z'n zakdoek
aan om Truus weer eenigszins toonbaar
te maken en tegen dat ze bij de etalage
van' C. DE BOER Jr. gekomen waren, zag
ze d'r weer vrij toonbaar uit. Een aardig
snuitje had ze altijd, die Truus, dat hielp
nog ai mee.
Bij DE BOER gekomen, bewonderden ze
het fraaie drukwerk, Ook de vele uitgaven,
op zeevaartkundig en wetenschappelijk
gebied, lagen voor de ramen. De doozen
post met gouden, zilveren en gewone ankers,
symbool der Koninklijke Marine, alsook
met de bekende flambouwen der machi
nisten, is een specialiteit dezer firma.
Een paar huizen verder heeft de heer
KLOK zijn winkel van bedden en ledi
kanten. Dat dit een goed adres is voor de
huisvrouw, behoeft geen betoog, daar de
naam klinkt als een klok. En er was veel
moois te zien. niet zoozeer voor de kin
deren, dan wel vooy pa, moe en juffrouw
Pieterse.
Leo en Mios stonden te watertanden bij
W. LAMMERS, die overheerlijk taai-taai
en speculaas had tentoongesteld. Ze hoop
ten op een groote pop. Juffrouw Pieterse
stond in verrukking te kyken bij den heer
J. VAN AMESFOORT, die zulke prachtige
bloerageschenken heeft. Men vindt daar
keurige bloemen-mandjes in alle mogelijke
genres, levende bloemen, afgesneden en in
potten, palmen, varens, in 't kort, ge
noeg om een heele woning in 't groen te
zetten en haar vroolyk te maken door
pracht van bloemen en groen.
Tot slot moet nog MAISON PIJPER
worden genoemd. De fraaie dames-artike
len dio men daar aantreft, kunnen alleen
door dames naar waarde geschat worden
en wy gelooven, dat het er dezer dagen
dan ook wel druk zal loopen. Men vindt
er de prachtigste dingen, die een dames-
hart kunnen bekooren en de beide vrou
wen en Mies waron er niet vandaan te
slaan.
Pa had er uitteraard minder aan, en
sloeg dan ook spoodtg den hoek om bij
„DE ROOKENDE AMERIKAAN" te kjjken.
Deze winkel, in de Spoorstraat, vlak naast
i -j i i 11 I
C5oc5>->H-«
Ho lino dia 7 5 1 1 20 7 11 1.57
Helder 9 6 2 1 29 17 14 1.55
W.F.C. 5 8 1 1 14 11 7 1.40
Z.F.C. 7 2 0 5 15 21 4 0.57
Holland 6 1 1 4 7 28 8 0.50
ZV.V. 8 1 1 6 18 19 8 0.87
Stand der 2e klasse:
W.F.C. 6 6 0 0 24 2 12 2
KF.C. 5 8 1 1 14 11 7 1.40
Helder. 6 2 1 8 14 17 5 0.88
Z.F.C. 5 1 2 2 8 7 4 080
Hollandia3 1 0 2 5 9 2 0 66
Purmerst.7 1 0 6 4 28 2 0.28
den heer Nypels, biedt veel voor heereu
aan, zooals tabak en sigaren, rookartikelen
etc., maar is ook een paradijs voor kin
deren, daar men er een groote keuze
speelgoederen, galanterieën, teeken-, kleur
eri prenteboeken vindt. o"k dames vinden
er haar gading.
vin.
De familie weer thuis.
Intusschen wandelde men langzaam door,
huiswaarts. Er waren nog wel enkele
winkels, die ze met gezien hadden en
wij komen er straks op terug maar pa
vond het welletjes.' In de van Galenstraat
gekomen, werd juffrouw Pieterse, die dozen
middag lief en loed met de familie gedeeld
had, geïnviteerd mee naar binnen te gaan.
Hoewel de juffrouw zei niet te willen, deed
z' het toch. Ze had er geen spjjt van.
,H^, hè", zei ze, toen ze in de mooie
kamer waren, en op een stoel neervielen,
rik ben moei".
„Geen wonder, na zulk eene wandeling",
weende moe. ..Doet u maar gauw uw hoed j
en mantel "af, juffrouw".
„Och heerink". zei juffrouw Pieterse, en
ze protesteerde heftig toen moe al klaar
stond -om de voorworpen in de alkoof te
deponeereu, „och heerink, nee, juffrouw
Van Wedden, laat ik dat nou niet doen. Ik
zeg tege' me man: Jan, zeg ik, ik ga even
een paar booachappe' doen;'ik ben sebiet
terug. Nou, zeit-ie, vrouw, ga je gang, dan
ga ik in dien tijd een tukkie doen. Och
heerink, ja, hij heit van de week nacht
dienst'on dan komt er van slapen niet veel,
de stakker. Nou, zeg - ik, je doe maar,
hoor. En nou mot ik as de wind naar
huis, want de kinderen motten een boterham
en naar bed."
„Boertie niet naar bed", riep Wimpie,
die zich dit aantrok. „Boertie opbijve."
„Zoo liefle, wou je bij de juffrouW blijven?"
vroeg juffr ouw Pieterse, die zich, eenigszins
in tegenspraak met haar woorden, op haar
doode gemak had gezet en breed uit in een
leuningstoel gezeten, bezig was een koekje
te eten, dat moe haar aanbood.
„Niet bijve, jij weg", zei Wimpie. „Boer
bijve."
n't Is zonde, hoe komt zoo'n kind eraan?"
zei de juffrouw, die schrok.
„Wimpie stout. Mag Wimpie niet zeggen",
zei vader, streng.
„Wimpie niet stout, jy stout", zei Ben
jamin, en wellicht had zich hieruit, een
twistgesprek ontsponnen tusschen Wimpie
on diens wettigen opvoeder, als niet juf
frouw Pieterse met een ontzettenden gil
was opgesprongen.
„Heei in den hemel", riep het goede
mensch, „een muis! een muis! Daar ben
ik zoo doodsbang voor!"
Dit bleek inderdaad het geval te zyn, en
de consternatie werd groot. Gelukk'ig wi
de muis, die na haai eerste verschijning
niet weer zichtbaar was geworden, oen
geschiet onderwerp voor een geanime'erd
gesprek. Juffrouw Pieterse's ervaring op
'f gebied van muizen en ratten was -
kon het anders? rijk, en juffrouw Van
Wedden, wie het onderwerp evenzeer inte
resseerde, vulde die aan.
Intusschen was pa, die zich gespitst had
op een gezellig uurtje met de kinderen en
moeder, pruttelend en mopperend in de
achterkamer bezig. Want de beide dames
praatten maar en vergaten uur en tijd, en
de kinderen moesten eten en naar bed.
En pa zotte brood klaar, zette koffie, sneed
boterhammen, en toen alles klaar was, ging
hij naar de dames voor om de kinderen te
halen. Benjaminnetje was al op moeders
schoot ingeslapen, en de kleine Truus had
werk om wakker te blijven; Leo en Mies
vonden de conversatie blijkbaar zeer belang
wekkend, want ze zaten met groote oogen
to luisteren.
„Truus, zeg de juffrouw maar goeden
dag", zei pa. En Truus stond op ze
had een harer poppen gehaald, waarmee
ze zich vermaakte, en duwde haar handje
in dat van juffrouw Pieterse.
„Dag, juffrouw", zei ze.
„Dag. my'n liefje", zei juffrouw Pieterse,
toen,» met schrik denkend aan baar man,
die nog altijd zat te wachten, en haar
bloedeigen, schandelijk verwaarloosd kroost,
dat wellicht omtolde van slaap, werd ze
zich haar roeping bewust en nam haastig
afscheid.
Nabetrachting.
De verloopen Zondag bljjkt dus voorH.F.C.
wel succesvol geweest te ryo. Nfmen we
allereerst oose profs" eeos onder handen.
Zfl behaalden een overwinning, dat is waar,
maar 't ging lang niet gemakkoiyk. 't Valt
ook tiet te ontkennen, dat do uitslag tegen
viel, vooral, wanneer we'de cjjfers van den
vorig-n wedstrijd in aanmerking nemen. Toch
mogen we gelukkig s^n, immers W.F C.
speelde tegen datcelfde Holland 2—2 gelyk.
De match zelve sohijnt niet soo mooi ge
weest te sjjn, de voorlinie in 't bijzonder
moet nog al geknoeid te hebben, hoewel z(j
ook weer voor verrassingen sorgde. Zoo
sprong Grootte weer eens uit den band en
schoot den koeprr soo wat door midden.
Dorlijn verrichtte den knnsttoer, om op on
geveer twee meter afstand voor open doel
den bal huizenhoog over te jagen. Zulke
voorrallen betitelt men dan met den naam
van „peoh", maar inderdaad is 't niet anders
dan gebrek aan kalmte en tegenwoordigheid
van geest op 't juiste oogenblik. Gelukkig
kunnen we ook iets beters vermelden. Met
genoegen hebben we n.1. vernomen, dat Reijn-
dera gezwoegd hetft, als een .Dc Korver",
om zijn reputatie op voetbalgebied te hand
haven, en dat is heit aardig gelukt. HQ be-
Rrerp wel, wie we in ons vorig schreven
bedoelden. Bak was wat te laat, soodat H.F.C.
met 10 man begon, maar weldra kwam mijr-
beer in zijn «quipage aanzetten en oogrc
blikkelijk sprong de duivel, de schrik der
velden, er gekleed en wel uit. Bovendien
scbjjnt dieselfde kop nog de overwinning
gebracht te hebben, toen h{j een prachtigen
corner van Kees in 't net deed belanden. Nu
moeten we nog even 't tweede elftal hebbe
Deze match was ongetwyf?ld zeer amusant
belangwekkend; de ruim 200 toeschou
wers hebben dan ook genoten, daarvoor be
hoeft niet eens een le elftal te spelen. Over
de spelers kunnen we kort sjj°- Allen hebben
hard gewerkt, sonder na juist te kaourn
zeggen, dat er één uitblonk. Vermelding diett
wel het keurige schot van Dubbeldam.
Mot de behaalde overwinning is H.F.C. II
dos op de Se plaats gekomeD.
Wel speelde desen Zondag K.F.C.— W.F.C.
(de uitslag hiervan is nog niot bekend), maar
dit is van geen invloed op den stand. Waar-
scbjjnljjk heeft K.F.C. verloren on dat zou
in 't voordeel siJn van H.F.C., want a. s.
Zondag komt K.F.C- hier en wint H.F.C.,
dan sullen deze beide clubs gelijk staan met
een puntgemiddelde van 1.—. Hot is dus
wenechelQk zooveel mogeltfk goaltjes te maken,
immers hier hangt het dan vanaf, of H.F.C. II
op de 2e plaats zal komen. Daarom moesten
de spelers hun persoonljjk belang voor desen
Zondag eens laten varen, om dat van de
gehenle club voor te laten gaan, m. a. w. stelt
het elftal a. v. op
Hagenaar.
Hoogenboscb, Kikkert.
Dubbeldam, Bak, Wal.
Verbrugge, Taylor, Mank, Grootte, Fefl.
Kns.
Sportvereenlfling „H.B.S."
Terrein Polderweg.
WedstrQden op Zondag a.
12.15-1.15 H.B.S. H—Volharding.
2-8.80 H.B.S. I-E.M.M.
Ingazondan M«d«d*eli»g.
Het is de moeite waard een kijkje te
nemen marde étalag»»bij HERMAN
NYPELS, Spoorstraat 41. Wat
een keuze van HEERENARTIKELEN; met
recht voor elk wat wils. Voor hen die
niet weten welk St Nlcoiaae Cadeau zy
willen geven, la een bezoek aan dat
magazijn zeer aan te bevelen, daarvoor
leze men ook de advertentie van 1.1.
Dinsdag 25 Nov. in 't Vliegend Blaadje.
„Gut, monsch, wat heb ik lang gezeten",
zei ze, „me man zal me wel een standje
geven. Ik zal maar gauw gaan. Nou lieve
juffrouw Van Wedden, dank je wel voor
jc gastvrijheid, hoor en kom het maar eens
terughalen met je man."
„Ik zou je danken", bromde die in zichzelf.
Juffrouw Pieterse mocht zich niet in zyn
sympathie verheugen.
„O ja, en wat ik zeggen wou", ging
juffrouw Pieterse voort, alsof zij nog in 't
geheel niets gezegd bad. „de menschen
mopperen en foeteren wel eens op den
Helder, wat 'n gat, hooi je wel eens zeggen,
maar me lieve juffrouw, 't is allemaal laster
eu larie hoor, anders niks, den Helder kan
wüt goed mee doen daar heb je nou bij
voorbeeld de Maggeneet van H. SPRUIT
we zijne d'r niet geweest, en da's erg jam
mer hoor want 't is wel de moeite waard
gossiem(jne juffr ouw Van Wedden wat daar
al niet te zien en te krijgen is altyd voor
geld dat begrijp ie hè hè, maar daVuiet
te gelooven en zukke mooie dingen en
zoowel voor de grootheid as voor ons soort
minschen beeldige kinderjurk ie» hebbie
daar nee maar en kersetten ik zeg wel
eens hoe prakkezeeren ze 't uit zoo mooi
en liksieus as ze «zyne en mantels, me lieve
minsch hè as je nou toch maar eens een
hoop geld had wat kon je dan prachtig
koopen en stoffen en ondergoed 't is
kaseweel."
Juffrouw Pieterse schepte even adem, en
juffrouw Van Wedden had gelegenheid „ja
ja" te zeggen. Toen ging buurvrouw voort,
terwijl ze haar laatste restant koekje
(tusschen twee haakjes afkomstig uit do
bakkerij van den heer W. H. BURGERS,
die daar op de Laan wel eenzaam maar
geenszins verlaten woont, en wiens waar
zich in een verdiende reputatie raag ver
heugen), - tusschen duim en vinger ver
kruimelde om-daarna een schijnbeweging
naar den mond te maken, - schijnbeweging,
omdat het heerlijke gebakje al in kruimels
op het beste kleed lag, toen ging, zeiden
we, buurvrouw voort en «ong een 'loflied
op den Helder, hoewel ze in Amsterdam
geboren was.
(Slot volgt.)
