Bijvoegsel van de Wringer Courant.
HET WITTE KRUIS.
II.
Het waren vier voorstellen, welke het be
stuur aan de afdeelingsvergadering ter goed
keuring heeft voorgelegd, althans naar den
vorm. Feitelijk echter waren de voorstellen
onafscheidelijk verbonden.
Hoofdzaak was, dat de vergadering zich
zou uitspreken voor de komst van een ver
pleegster.
De andere voorstellen beoogden slechts
de komst mogelijk te maken.
Tot nu toe bedraagt de contributie f 1
Het bestuur had kans gezien van dien eenen
gulden er twee te maken, als de leden zich
bereid verklaarden met ïïigang van 1913
elk 0,25 meer te geven. Immers dan zou de
provincie er een kwartje bijleggen en het
rijk nog eens twee kwartjes.
Rijk en provincie verbinden evenwel een
voorwaarde aan hun subsidie, namelijk de
ze, dat de verpleegster zich niet uitsluitend
bepalen zal tot verpleegsterswerk, maar te
vens werkzaam zal zijn als huisbezoekster
in dienst van de bestrijding der tuberculose
als volksziekte. Wat met 'deze bestrijding
wordt bedoeld, zullen wij later uiteenzetten.
Voor ziekenverpleging geven rijk en pro
vincie geen subsidie, voor de tuberculose
bestrijding echter stellen zij een tamelijk hoog
bedrag beschikbaar'. Rijk en provincie geven
evenwel geen van beide de subsidie on-
middelijk. Zij doen dat door bemiddeling
van de „Nederlandsche Centrale Vereeni-
ging tot bestrijding der tuberculose" en van
de „Noordhollandsche Vereeniging ter be
strijding van de tuberculose".
En om nu iets van deze beide vereeni-
gingen te kunnen krijgen, moet men er lid
van zijn.
Van de Noorholl. waren wij reeds lid; van
de Centrale moesten wij het dus worden.
De Centrale neemt elke Witte Kruis-afdeeling
tot lid aan op deze twee voorwaarden: le
dat zij een contributie betaalt van ten min
ste één guldendat is geen slag, voorwaar!
en 2e dat zij eenige wijzigingen in haar sta
tuten aanbrengt. Wij zullen die wijzigin
gen hier niet uitspinnen: zij komen er op
neer, dat de afdeeling zich ten doel moet
stellen de tuberculose te bestrijden, en dat
zij haar financieel beheer, wat betreft deze
bestrijding, gescheiden moet houden van
het overig financieel beheer.
Het zijn dus wijzigingen, die geen blind
paard schade kunnen doen en die alleen de
boekhouding van den penningmeester wat
omslachtiger maken.
Wij kennen echter onzen penningmeester
goed genoeg om te weten, dat hij in het
geheel niet tegen wat moeite opziet, als hij
een goed doel voor oogen heeft.
De voorstellen waren dus:
lo het aanstellen van een verpleegster te
vens belast met werkzaamheden in zake
tuberculose-bestrij ding. Om dit mogelijk te
maken:
2o de verhooging der contributie met een
kwartje. Om bij dit kwartje nog drie kwartjes
subsidie te krijgen en zoodoende van één
gulden twee gulden te maken:
3o toetreding tot de Ned. Centr. ver. t. be
strijding d. tub. ten koste van flvoor ons
allen te zamen; En eindelijk om te mogen
toetreden
4o het aanbrengen eener statutenwijziging.
Ziehier in het kort uiteengezet wat de voor
stellen waren.
Nu willen wij eens verteilen, hoe het pre
cies met die subsidies staat.
Het Rijk vergoedt aan alle Witte Kruis-af-
deelingen voor wat het doet ter bestrijding
der tuberculose als volksziekte twee derden
van de gedurende het voorafgaande jaar ge
maakte kosten. Geven wij dus in 1913 f 150-
er voor uit, dan krijgen wij in 1914 f 100-
subsidie; geven wij in 1914 het dubbele uit
dus f300-, dan krijgen wij in 1915 f 200-
subsidie. En al gaven wij eens f 3000- uit
in een jaar, dan kregen wij prompt het vol
gende jaar f 2000- terug. Geld is beschikbaar
in onbeperkte hoeveelheid, maar onder één
voorwaarde n. I. dat er een huisbezoekster
rondgaat. Is er een huisbezoekster, dan krijgt
men niet slechts 2|3 vergoed voor haar, maar
ook 2|3 voor ontsmetting, voor woningver
betering en andere dingen. Heeft men ech
ter geen huisbezoekster, dan krijgt men ook
voor ontsmetting enz. niets. Zoo wil de Re
geering het
De Noord-Hollandsche Vereeniging heeft
niet over onbeperkte middelen te beschikken.
Zij ontvangt van de provincie tien duizend
gulden en van de algemeene kas van het
Witte Kruis twee duizend gulden; 'sjaars, om
te verdeelen over de afdeelingen naar mate
van den nuttigen arbeid in dienst van de
tuberculose-bestrijding verricht. Doen wij
niets, dan krijgen wij ntets; doen wij veel
dan krijgen wij veel.
Voor de zoogenaamde wijkverpleging krij
gen wij van rijk en provincie niets. De kos
ten, die deze medebrengt moeten geheel van
het eiland komen.
Voor een goed deel kunnen deze wor
den gevonden uit het batig saldo, dat de
afd. nu reeds faarlijks overhoudt. Komt daarnu
nog ongeveer f 175.- bij aan de extra
kwartjes, dan komt de kas nog slechts f 150-
te kort. Deze moeten] komen van open
bare kassen, d. w. z. van armbesturen en
van de burgelijke gemeente.
Zal het Witte Kruis die krijgen? Ons dunkt
van al. Immers dergelijke subsidies waren
reeds toegezegd aan de Vereeniging voor
Gezinsverpleging in de classis Alkmaar".
Waar nu reeds zooveel tegemoetkoming was
betoond tegenover een vereeniging, die on
ze zaken van buitenaf zou regelen en staat
op beslist Ned. Herv. grondslag, daar is
niet te te veronderstellen, dai men steun zal
weigeren aan het Witte Kruis, datover Wie-
ringer belangen laat beslissen door Wierin-
gen en dat staat op volstrekt neutraal stand
punt.
De volgende week zullen wij in een slot
artikel de werkwijze der wijkverpleging en
der tuberculose bestrijding uiteenzetten. Aan
ieder, die niet ziende blind is, zal dan dui
delijk worden, van hoe onberekenbaar groot
nut zoowel de eene als de andere voor on
ze bevolking zal zijn. Voor ditmaal willen
wij eindigen met even te vertellen, waar
nu eindelijk die vereeniging voor gezinsver
pleging in de classis Alkmaar gebleven is.
Het begin van de geschiedenis is bekend.
Nadat in het einde van 1907 een commissie,
benoemd naar aanleiding van een lezing van
Ds. Werner, bij gebrek aan medewerking
was ontbonden, heeft Ds. van Loon het
twee jaar later nog eens beproefd. Het jaar
1910 is voorbij gegaan met nietsdoen, maar
1911 scheen een jaar van groote dingen
te zullen worden.
Over het geheele eiland zijn toen circu
laires verspreid, een twintigtal ingezetenen
hebben die persoonlijk teruggehaald en heb
ben van hun opwekking zooveel succes ge
had, dat niet minder dan 276 gezinshoof
den zich Onmiddellijk bereid hebben ver
klaard, f 1 te contribueeren bij hun f 1 voor
het Witte Kruis, dus om in het geheel f 2
's jaars te geven. Nu het zij in het voorbij
gaan gezegd,krijgen ze het voorf 1.25
samen klaar.
Het verdeie jaar 1911 is echter helaas
weer doorgebracht met slapen in plaats van met wer
ken. Had de voorloopige commissie geslapen, het in
den zomer benoemde diakonale bestuur sliep al even
rustig. Tot overmaat van ramp bleek.dat de door Ds. van
Loon te goedertrouw voorgespiegelde financieele steun
zou moeten uitblijven, omdat de algemeene kas der
vereeniging hard was achteruitgeboerd.
Het Witte kruis had tot nu toe steeds f100op
zijn begrooting gebracht als subsidie voor de diakona
le. Het werd het bestuur evenwel volkomen duidelijk
dat er van de geheele zaak niets zou komen, als die
f 100 niet werden verhoogd tot ten minste f 300.
Zooniet, dan kon het die f100 ook wel achterwege
laten, daar deze onder de ten ongunste gewijzigde om
standigheden toch volstrekt ontoereikend waren. N u
was het bestuur van oordeel, dat als de wijkverpleging
de afdeeling toch f 300 zou moeten kosten, deze de
zaak evenzoo wel zelf ter hand zou kunnen nemen.
Het bestuur wilde echter alles in vrede en vriend
schap regelen en daarom heeft het volstaan met zicli
tegenover de diakonale bereid te verklaren haar taak
over te nemen. Wilde de diakonale echter liever zcif
de zaak in handen houden, dan zou het Witte kruis
zich voorloopig terugtrekken en evengoed de subsidie
van f 100 blijven geven.
Integendeel, verklaarde hierop de diakonale, wij aau-
vaarden uw aanbod gaarne. Zoodra gij, Witte kruis, het
klaar speelt een verpleegster te krijgen, dan ontbindeu
wij onze vereeniging. Zoo zal dus geschieden iu 1912!
Het Witte kruis zal het klaar spelen, nu de voorstellen
zijn aangenomen, zonder dat één der 83 aanwezigen er
zich ook maar in het minst tegen heeft verzet
