En hij sprong naar hem toe met een ge laat stralend van blijdschap, liefde en dank baarheid. O, riep hij, hebt ge mij vergeten? Ik ben die kleine jongen, dien ge gered hebt, ik was op 't punt dood getrapt te worden, toen de groote Keizer voorbij ging, Ik heb u nooit vergeten, neen nooit. Dat kon ik niet, weet ge, En ik heb er zoo naar verlangd u te zien, doch ik kon u nimmer vinden, maar gisteren kwaamt ge voorbij onze school en toen wist ik het en daarom ben ik nu ge komen. De kleine Hal raakte geheel buiten adem. 't Was aardig om zijn lief, argeloos kinder gezichtje te zien met die uitdrukking van innige dankbaarheid, liefde en vereering, die er op te lezen stond. Mr. Harold voelde zich zonderlirtg, bijna magnetisch aangetrokken tot eeti kind, toen hij de kleine hand vertrouwelijk in de zijne voelde rusten en in de heldere diepte van die oogeu, die zoo vrijmoedig tot hem op zagen, blikte! Waar had hij die oogen vroe ger toch gezien Ik heb je in 't geheel niet vergeten, ant woordde hij vriendelijk, maar, mijn beste vent, je hecht veel te veel waarde aan, wat ik voor je deed. Ik had niet anders mo gen doen. O, als dit kind, zoo bevallig, zoo edel in zijn houding, dat zoo zonderling aan hem gehecht scheen, hem zoo lief had, slechts zijn kind ware geweest! Wie kon het zeg gen Wellicht zou dat kind, zijn eigen kind, als hij hem kon zien, hem wel met afkeer en schaamte vervullen. Dus hou je werkelijk van me, mijn klei ne man? O ja, want ge zijt groot, edel, moedigen dapper. Ge waagdet uw leven voor mij. Ik weet, dat ge van kleine kinderen houdt, want ge hebt u toen in de straat omgekeerd en mij hier gekust, en hij wees op zijn voor hoofd. Weet ge wel dat somtijds, als ik al leen lag en naar de sterren opzag en mij zoo eenzaam en treurig gevoelde, ik er een trilling van in mijn hart ondervond, want ik had toen niemand die mij een kus gaf, en dan bad ik God voor u om u altijd te zegenen. Kr sloeg een klok in de groote vestibule. Hal sprong op met een blik van teleurstel ling, op zijn levendig gezichtje. O, 't is mijn tijd, nu moet ik gaan. Ik kan nog maar juist bijtijds -veer op school terug zijn. Mr. Harold zag die teleurstelling, waar lijk, het speet hem zelf ook, dat het onder houd zoo plotseling werd afgebroken, Hij trok het kind naar zich toe en sloeg den arm om hem heen, zeggende: Neen! neen! ik kan je nu niet laten gaan. Weet je wel. kleine Hal, dat ik je zoo heel graag bij me heb Is 't werkelijk waar! zeide Hal en er kwam een blijde glans in zijn oogen. En ik, zeide hij, zijn hoofdje tegen hem aanleggend met een lichten zucht van genot, ik zou wel altijd bij u willen zijn, maar ik moet weg. Waarom moetje toch weg zeide Mr. Ha rold eenigszins uit de hoogte, en dat ging hem zeer natuuriii]# af, ik wil dat je hier blijft, ik ben altij:£ gewend mijn zin te heb ben, mijn jongen. Met tegenzin maakte de kleine Hal zich uit zijn omarming los en vastberaden zei de hij O, Mr. Harold, vraag het mij niet. 't Is zoo hard, u te verlaten, doch ge ziet dat het moet. Het is bij ons de regel om bijtijds thuis te zijn en onze avondlessen opeen bepaal den tijd te leeren. Ik zou kunnen binnen sluipen, zonder dat iemand er iets van be merkte, doch dat zou ik niet willen doen. Wat kon zijn toehoorder hierop antwoorden Hij voelde een innige omhelzing, zachte jeugdige lippen werden tegen de zijne ge drukt, en het kind was verdwenen, een pijn lijke leegte achterlatende in het hart van den achtergeblevene. Hij de gedachte aan de fijne beschaafd heid van het kind, zijn eergevoel, zijn waar heidsliefde, boog de sterke man het hoofd in zijn handen en uit het diepst zijner ziel steeg de kreet op Gave God, dat je mijn jongen waart, mijn kleine Hal, want ik heb je. lief als een va der, ik wil je bezitten en voel een verlaug- gen, dat mij zelf onverklaarbaar is. WlERmGEN™ Voor rekening van (14 leden onzer onder- afdeeling der V.P.N. werden jl. Vrijdag op de Amsterdamsche eieren veiling geveild 7733 kippeneieren en 77 eendeneieren De prijzeu der kippeneiereu varieerden van f 3.25 tot en met f4.50 per 100 stuks en die dereeude- eieren f3.95 per 100 stuks. Thans waren door de groote aanvoer de prijzen weet wat gedrukt. Vooi de kippeneieren zuilen de le den per kilo aan schoon geld ontvangen f 0.54. Aan de veiling is veel vraag naar jong en ouo slach(gevogelte. GEMENGD NIEUWS. VERSTANDSVERBIJSTERING. Maandagnamiddag loste een 42-jarige werk man te Leiden, zonder bepaalde aanleiding- twee revolverschoten op zijn vrouw, zonder haar te treffen. De vrouw snelde naar buiten, en waarschuwde de politie, die den man in arrest nam. Op het politiebureau werd op hem gevonden een revolver, nog geladen met vier sc.ierpe patronen. Gistermorgen door den politie-dokter on derzocht, constateerde deze verstandsverbijs tering en gelaste voorloopige opneming in het krankzinnigengesticht „Endegeest." GOEDKOOPE TIJDEN. In de huwelijkscontracten van de Egyp- tenaren, die in verschillende Europeesche musea bewaard zijn, speelde het brood als voornaamste voeding van de vrouw een eer ste rol. Daaruit blijkt, dat het dagelijksch onderhoud eener vrouw, wat het brood be treft, op 2 cent kwam. Het was toen inder tijd een goedkoope tijd, blijkt. Een man, die alleen leefde, gaf jaarlijks f3t) uit voor zijn kost en kamerhuur, en een Grieksch luite nant, die tot de beste kringen van dien tijd behoorde, kwam dagelijks met 25 ets. toe. Vleesch werd destijds als een lekkernij be schouwd, vogels werden met 5 ets., een maal vleesch met een dubbeltje betaald. Men kocht 's middags voor 1 cent sla en rammenas, voor 2 cent radijsjes en granaatappelen, ter wijl men voor een kwart liter wijn I cent. betaalde! Voor f 1.40 kon men een mantel koopen, voor deftige gewaden behoefde men nooit meer dan t'8 uit te geven. In Athene betaalde men ongeveer f5 voor een gewaad Een paar damesschoenen kreeg men voor den prijs van 90 cent. HET BEWIJS. Op het bericht van hel vinden van een „bankbiljet" van groote waarde tracht een twijfelachtig individu zijn rechten daarop aan te toonen. „U zult toch een bewijs moeten leve ren, dat me overtuigd, dat u het verloren heeft", zegt de politieambtenaar. Eu de hav.elooze scharrelaar antwoordt: Als ik u het gat in m'n broekzak laat zien, is dat nog geen voeldonde bewijs, dat ik een bankbiljet kan verliezen! Hbld. HET INCIDENT MET MEVR. SPEEN HOEF. lu verband met een incident, de vorige week op het Rcmbraudtplein. waarbij mevr. Speenhoff zeer onheusch door een brigadier van politie werd bejegend, heeft haar man een aantal coupletten vervaardigd, waarbij de bewuste politiedienaar en het voorval op luimig-critisehe wijze worden bezongen. Zondagavond heeft de populaire dichter- zanger deze coupletten voor het eerst in het Grand Théatre onder uitbunding succes voor gedragen. Een politie inspecteur was in de zaal aan wezig, die der. heer Speen hoff een afschrift van den tekst der liederen verzocht. Op het politiebureau Singel werd dit gedeponeerd. Tot gistermiddag had de heer Speenhoff nog geen mededeeling ontvangen nopens een e- ventueele beslissing der politie. De toedracht van het geval wordt door Speenhof!' in een der coupletten aldus verteld Wanneer je 's avonds uit de kroon Gewoon naar huis toe gaat, En als je met je eigen vrouw Nog wat te praten staat, Dan loopt er aan den overkant Een diender op de loer Die pakt je vrouw d'r armen beet En behandelt haar als dame, Wanneer je protesteerd Wordt je gearresteerd.... KORTE BERICHTEN. De Schiedamsche politie werd Zaterdag avond door den badmeester van het badhuis ter assistentie geroepen, omdat iemand, die een kuipbad nam, ongewoon lang daarin bleef. De badmeester had zich daar toegang verschaft en deze persoon in de kuip zitten de gevonden, zonder eenig teeken van leven te geven. Toen de politie was verschenen, bleek de man springlevend te zijn. Een ge neesheer, die eveneens ter hulpverleening geroepen was, vermoedde dal de inan had zitten slapen. De Urker vjsscher Jacob Mars, schip per op de U. K, 144, is gistermorgen bij het wenden van het roer van den havenmond te Urk overboord geslagen en verdronken, hoewel door de bemanning van de 144 en door een Yolendamuier verschillende pogin gen tot redding waren aangewend. Een we duwe met kinderen laat Mars onverzorgd achter.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1912 | | pagina 2