WEEKBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN. AAN EIGEN ADRES. 3e Jaargang. 'J Augustus 1912. No. 107. VERSCHIJNT ELKEN VRIJDAG. Abonnementsprijs f 0.25 per 3 maanden UITGEVER: CORN. J. BOSKER, WIERINGEN. ADVERTENTIEN: van 1-5 regelsf0.30 Iedere regel meer0.06 WIERINGEN. Voor de vacante betrekking van onder wijzer (wegens vertrek van den heer C. van Deelen) aan de Openbare Lagere School te Hippolytushoef, hebben zich 15 sollicitanten aangemeld. DE ZANGWIJZER. De zandwijzer wordt in den tegenwoor- digen tijd niet alleen gebruikt bij bet ko ken van eieren, maar ook in de chirurgi sche en gynaekologische kliniek speelt hij nog steeds een zeerg ewiehtige rol. Naast elk waschbekken is hier één van deze zinrijke instrumeten aangebracht, welks inhoud in precies 5 minuten van boven naar beneden loopt. Om de voorschriften der ontsmetting te vervullen, moet men den zandwijzer vier keer achter elkaar laten afloopen. De eerste vijf minuten worden de handen flink met heet water en zeep gewasschen. Dan volgt F F U 1 ii L K 't O 2. Voor twee weken misschien. Eeuwig. Die jonge mannenZij zeggen allen 't zelfde, en ten slotte Ik ben niet als andere jongelieden. Vader Martin zette z'n bril op en begon te schrijven. Hij had al zooveel van derge lijke briefjes geschreven, dat hij de zinnen wel van buiten kende. Intusschen trad Pierre op Jacqueline toe, en vertelde haar, welke list hij bedacht had om haar in tegenwoordigheid van haar va der zijn gezindheid te doen blijken. Zij begreep, dat Pierre eiken dag zou te rug komen, en dat de brieven, die haren vader gedicteerd werden, voor haar waren bestemd. Toen vader Martin den brief afhad, las hij hein voor. Hij was zeer verbaasd, dat hij niet de gewone betuigingen van tevredenheid ont ving. De schrijnwerker had wel is waar het voorlezen met aandacht gevolgd, maar had geen enkel teeken van instemming gegeven. Het is niet kwaad, zei Pierre. Maar het is niet, zooals ik het hebben wil. Wat? Ik wensch een briefje aan een uitterst fatsoenlijk meisje, en u laat me spreken als een matroos tot z'n eerste liefje. Dan moet je maar zeggen, hoe je 't hebben wil, zeide de vergramde oude. En het epistel verscheurend, voegde hij er op knorrige toon bij de reiniging der nagels. Nu wordt de zand wijzer weer omgedraaid en de handen wor den nogmaals vijf minuten met water en zeep bewerkt. Na de afdroging worden de han den in de derde vijf minuten met alcohol afgespoeld, om dan tenslotte nog vijf minu ten met sublimaat te worden ontsmet. Moest men deze wasschingen met behulp van het zakhorloge uitvoeren, dan zou men bij het langdurige proces wel graag een minuut van den benoodigden tijd aflaten. Het is dus zeer goed, dat wij steeds nog den ouden zandwij zer bezitten, die ons hier schijnt toe te roe pen „Je hebt. je zoo lang te wasschen, tot ik afgeloopen ben 1" TEGEN DE MALARIA. De Illinois Railroad (Amerika) heeft het plan opgevat, alle stilstaande wateren langs zijn lijnen te bevolken met goudvisschen. De familie waartoe dit vischje behoort, is Ik zit. Ik ben tot je orders. Ik zal schrij ven wat je mij voorzegt. Spreek. Dan zul len we zien, wat je er van terecht brengt. Pierre was geheel onthutst. Hij wist niet, dat vader Martin zoo prikkelbaar was. Doch een blik op Jacqueline gaf hem z'n moed terug. De vadei stelde hem in de gelegenheid om woorden te kiezen, om z'n liefde uit te drukken, terwijl vóór hem het geliefde meis je stond, dat er in toe had gestemd, door hem bemind te worden. Pierre begon te spreken van de menigte gevoelens, die ontwaakt waren in zijn hart. Hij wist duidelijke, vriendelijae woorden te vinden, die groote vreugde deden ontstaan in het gemoed van haar, die ernstig en stil zwijgend alles aanhoorde. Hij sprak een taal zóó innig en zóó vol van ware liefde, dat de oude Martin de pen losliet en verbaasd uitriep: Waar haal je 't vandaan? Dat weet ik niet, antwoordde Pierre, die dacht dat de schrijver hem bespotte. Vindt u dat ik me aanstel Wel neen. 't Is heel goed, ik verzeker je dat ik het zoo niet kan. De schrijnwerkei kwam eiken dag terug, en op die manier uitte hij steeds z'n groo te liefde in 't bijzijn van Jacqueline. Ten slotte begon vadei Martin belang te stellen m die liefdesgeschiedenis. Ik zie, dat je dat meisje werkelijk in nig liefhebt, zei hij. Waarom vraag je haar niet ten huwelijk0 Omdat ik zoo arm ben. Dus zij schijnt rijk te wezen Haar vader wil hebben, dat ik een ze kere som bezit. verzot op muggenlarven, maar alleen de goud- viach kan in stilstaand water leven. Zóó za- de spoorwegmaatschappij de malaria bestrij den. Als de bestaande broederijen niet in staat zijn de maatschappij van een voldoend aantal visschen te voorzien, zal zij zelf een broederij oprichten. SNEEUW IN DEN ZOMER. Uit Spanje en Zuid-Frankrijk, als ware men in vollen wintpr, komen weer berich ten over sneeuw, die in overvloed is geval len. Sinds menschenheugenis, zegt een bericht uit Cerbere, is er geen sneeuw geweest in de ze tijd van het jaar. Uit Marseille komt be richt van een zwaren storm. Van elders ko men komen telegrammen over wervelwinden. De oogst lijdt schade, de prijzen der levens middelen stijgen onrustbarend. Ditmaal heeft men niet te klagen over de droogte, maar het is er niet beter om! Die vader heeft goede beginselen, net als ik. 't Schijnt een verstandig man te wezen. O, ik weet geen beteren schoonvader. Hij heeft een massa goede eigenschappen. Hij moest eens weten, hoeveel ik met hem op heb. Je bent een goede jongen. Hij zou wel een slechter schoonzoon kunnen krijgen. Waarom probeer je niet hem van zijn be sluit at te brengen? Dat wil hij toch niet. Probeer 't. Ga naar hem toe. Dat durf ik niet. Schrijf hem. Goed, Wilt u hem schrijven, vader Mar tin Pierre was bijzonder welsprekend. Hij schil derde den vader den liefde, die hij gevoel de voor zijn dochter, en die door haar be antwoord werd. en hij liet uitkomen, hoe zeer hij en het jonge meisje gebukt gingen ou der het besluit van den vader, die er zijn zinnen op had gezet, dat de jonge man hon derd gouden tientjes moest bezitten. Vader Martin schreef, en de woorden van Pierie brachten vreemde aandoeningen bij hem te weeg. Hij vond dien vader, die het geluk van zijn dochter in den weg trad, erg hard, erg wreed. Hij overhandigde den brief aan Pierreen zei Wanneer de vader na dezen brief niet zijn toestemming geeft, dan heeft hij een hart van steen. Gelooft u dal werkelijk? vroeg Pierre verheugd. Ik ben er zeker van. Laat dien brief onmiddelijk bezorgen. Ja Ja Maar u hebt 't adres vergeten. (Zie de binnenzijde,)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1912 | | pagina 1