Een Greep uit het Leven.
WEEKBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN.
3e Jaargang.
VRIJDAG, II October 1912.
No. 115
GER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN VRIJDAG.
Abonnementsprijs f 0.25
per 3 maanden
UITGEVER:
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN.
ADVERTENTIËN:
van 1-5 regelsf 0.30
Iedere regel meer„0.06
DE VORST.
De vorst heeft in de wijnbergen aan den
Rijn en den Moezel en in het Ahrgebied
groote schade aangericht. In vele streken is
de wijnoogst totaal vernield. De schade aan
de Ahr wordt op 240,000 gulden geraamd.
Aan den Moezel bij Bern kastel bedraagt de
schade eenige millioenen Mark.
BOYCOT DOOR HUISMOEDERS.
Te Charlois hadden de melkboeren met
ingang van 1 Oct. den prijs der melk van
9 op 10 cent de liter gebracht. Dit vonden
de huismoeders te veel en klaagden elkaar
hun nood. Hierbij bleef het niet. Spoedig
vormde zich een comité onder hen, dat geld
bijeen wist te brengen strooibiljetten liet druk
ken en verspreiden en de melkstaking
afkondigde. Slechts voor zieken en kinderen
mocht melk worden gekocht, zoolang de melk
boeren de prijs der melk niet op 9 centen
F i; I ij V ij KT 0
NOVELLE aan W. R. W1LHELMI.
Er liepen heel wat praatjes over.
't Waarschijnlijkst echter is, dat hij bij
vergissing zich zeiven dien naam maar heeft
toegeeigend; dat wordt dan ook door kwade
tongen beweeid.
De heer Jeremais Vroornhof is een klein,
dik manneke met scheet pedestal en loensche
oogen, die evenwel door een blauwe bril
bedekt zijn. Zijn gelaat trekt ook nog de
aandacht door de opgeworpen negerlippen;
voorts is het benedengedeelte van zijn ge
zicht sterk ontwikkeld, zooals men dat bij
wellustige personen meer aantreft.
Naar hem begaf Ferdinand Gans zich het
eerst.
Jeremias Vroomhof bewoonde de eerste
verdieping van zijn fraai huis, dat hij de
herberg der rechtvaardigen placht te noemen.
Ferdinand Gans kwam de kamer van den
professor binnen en maakte een diepe bui
ging voor den algemeen geëerden man, die
de aardsche zwakheden had afgelegd en den
armen kopiist vriendelijk toeknikte.
Welk nieuws hebt ge voor mij, waarde
Gans? vroeg Vroomhof.
Eer hij antwoord gaf, had de kopiist zich
omgekeerd en de deur zoo haastig openge
rukt, dat de professor zijn huisknecht in buk
kende houding zag staan. Gij ziet, zeide
Gans dat de Satan de strikken der verlei
ding zelfs hier uitzet.
terugbrachten. Dit gebeurde Donderdag. De
staking eindigde tot ieders groote tevreden
heid.
Naar men verder mededeelt, zal deze sta
king nog een staartje hebben. Thans n.1' is
bij genoemd comité een dergelijke bycot in
voorbereiding tegen de vleeschhouwers en
spekslagers.
EEN EIGENAARDIGE VOORSPELLING.
Professoi Fishor van de Yale Universiteit,
voorspelt, dat de toekomstige mensch den
leeftijd van 250 jaar zal bereiken. De Ame-
rikaansche geleerde meent, dat de levensduur
der menschheid na 7 of 8 eeuwen gemid
deld 100 jaar zal bedragen. In het jaar 4000
zal de mensch 250 jaar oud worden. Ook
dan zal het schoone geslacht ouder worden
dan de sterke sexe, zoodat de toekomstige
vrouw wel zoo oud als Methusalem zal wor
den. Als grond voor deze laatste bewering
Gij hebt gelijk, Gans, merkte Jeremais
Vroomhot op; daarop liet hij er op scherpen
toon op volgen: Jan, ik duldt in mijn huis
geen spionnen en luisteraars. Ik verzoekje
dat na te laten, of we zullen dadelijk moe
ten scheiden, wat je, naar ik veronderstel,
niet aangenaam zal zijn.
Met een vloed van verontschuldigingen en
woorden vol onderdanigheid op de tong ver
wijderde Jan zich, terwijl hij in zijn hart
den kopiist vervloekte.
Ik heb mij daar een on verzoen lij ken vij
and gen.aakt, zeide Ferdinand Gans, en toch
deed ik het in uw belang.
Ik weet dat te beloonen. Daar, pak aan.
Bij deze woorden trok de professor een la
de van zijn schrijftafel open, nam er een gou
den tientje uit en reikte het den ander over
met den geijkten termDe Heere zegene
het, waarop Gans met een De Heere vergel-
de het u duizendvoudig antwoordde.
En nu, welk nieuws hebt ge voor mij
vroeg de rijke man.
Ik ben van woning veranderd, luidde het
antwoord.
En wat wilt gij daarmee te kennen geven?
Dat ik daar de buurman geworden ben
van eene jeugdige naaister, die het wel de
moeite waard is, onder de schare der geloo-
vigen op te nemen, antwoordde Gans.
Zoo, zoo denkt ge dat. ik heb weinig
hoop, dat het de moeite waard zal zijn, sprak
de vroome man, de geringe ontwikkeling
en weinige beschaving.
Oordeel niet te haastig, professor. De per
soon in quaestie is juist het tegendeel van
datgene, wat u zou kunnen afschrikken. Zij
is niet van gaven ontbloot, ze spreekt zelfs
Fransch. Zij is zindelijk, orcelijk, mooi en
wijst Fisher er op, dat de wetenschap gecon
stateerd heeit dat de levensduur der vrou
wen steeds grooter wordt. Tusscheu 1881
en 1900 nam de gemiddelde levensduurder
Engelsche met 16 jaar, die der Francaise
met 11 jaar en die der Duitschemet 29 jaar
toe. In dezelfde periode nam de levensduur
der mannen in geringe mate toe: de Engelsche
leeft 14 jaar langer dan zijn voorvader, de
Franschman 20 jaar en Duitscher 25 jaar.
Wat een grap soms kosten kan, is ge
bleken uit een vonnis tegen een klerk te
Leipzig, die bewijze van grap een collega
een slag in den nek gegeven had. Hij werd
veroordeeld tot f600 schadeloosstelling in eens
en de betaling van een jaarlijksche uitkee-
ring van 432 gulden, later 552 gulden, daal
de klap tengevolge heeft gehad, dat de aan
klager, in hysterischen toestand geraakt, niet
meer kan werken.
deugdzaam Ik geeft u mijn woord, dat zij
een phenix is.
In den regel hebt gij, waarde Gans een
scherp oog, en komt het u nu voor, dat het
de moeite waard is, dit kind uit het vola'te
bekeeren
Stellig, professor. Ik heb nog vergeten, dat
het meisje een vrijer heeft, voegde de bejaar
de kopiist er bij.
Een vrijer! Dat is een leelijk geval, merk
te de vrome professor op.
Integendeel; misschien krijgt ge doorliet
meisje een flinken strijder. De naam van den
vrijer is van Eist.
Eu die van het meisje?
Marie Groenewoud.
Groenewoud? riep Jeremais Vroomhot, op
springend uit, maar voegde er het volgend
oogenblik zeer bedaard bij Ik herinner mij,
die naam reeds meer te hebben gehoord.
Zoo ging bet mij ook, antwoordde Ferdi
nand Gans, maar ik geloof, dat er niet de
minste betrekking bestaat tusschen den ban-
kroeter Groenewoud, die naar Amerika ging,
en dit in de wereld alleenstaand meisje.
Staat ze dus alleen in de wereld. Maar
hoe kan ik haar te zien krijgen vroeg
Vroomhof.
Ik zal de naaister morgen naar uw villa
sturen, waar mevrouw Roos haar werk kan
geven, antwoordde Gans.
De professor knikte weltevreden De kopiist
keek vluchtig naar den regulateur.
Och, klaagde hij, daar heb ik wat verzuimd,
arme, ongelukkige man, die ik ben. Ik zou
een goede bestelling krijgen, nu is zij
verkeken. De professor gevoelde, waar de
ander op zinspeelde en zag hem in het be
droefde gelaat. (Wordt vervolgd.)
