WEEKBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN.
7e Jaargang.
Vrijdag 14 April 1916.
No. 16.
ZIJN NOODLOT.
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN VRIJDAG,
f,, Abonnementsprijs f 0.25
per 3 maanden
UITGEVER:
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN.
ADVERTENTIËN:
van 1-5 regelsf 0.30
.0.06
Iedere regel meer
ONS ZONDAGSBLAD
Pak-Me-Mee
van deze week bevat o. a. als voorplaat
H. K. H. Prinses Juliana, na de lesuren, met
hofdames, wandelende door het Haagsche Bosch.
Het Comité-Generaal der Tweede Kamer van 4 April.
De Ministers zich begevend naar de Vergaderzaal:
Minister President, de heer Cort v. d. Linden,
Minister vau Buitenlandsche Zaken, de heer Loudon,
Minister van Marine, de heer Rambonuet,
Minister van Oorlug, de heer Bosboom,
Minister van J ustitie, mr. Ortt,
Minister van Waterstaat, de heer Lely.
Het Binnenhof te 's-Gravenhage met het gebouw der
Tweede Kamer.
Militaire oefeningen in onze duinen achter de kust.
Wereldrevue, met actueele foto's op den oorlog
betrekking hebbende.
Portretten van Rosita Cesaretti. f
Wilhelmine Dumaer van Twist, en anderen.
Gemengd Nieuws
Predikants tractementen.
De Vereeniging tot Verbetering van Pre-
dikants-tractemenleu in de Vrijzinnige Ge
meenten in de Ned. Herv. Kerk in Noord-
Holland, heeft te Alkmaar vergaderd onder
leiding van den voorzitter, den heer V. Kaj Jz.
Aan het jaarverslag is het volgende ont
leend.
Werden in 1914 door de verhoogiug van
het tractement de predikantsplaatsen Kol-
horn, Oudeschild en Wervershoof bezet, in
1915 volgden Groot Schermer, Schermei-
horn en Wieringerwaard. Vacant bleven nog
steeds de plaatsen Callantsoog, Oude Nie-
dorp en Oosterland, ofschoon ook de tracte
menten dezer plaatsen door ons zijn ver
hoogd. Aan de volgende 17 gemeenten wer
den toelagen verleend tot een totaal bedrag
van t 2225, waardoor bijna alle tractemen
ten in Noord-Holland op een minimum van
f1400 werden gebracht: Anna Paulowna
flOO, Callantsoog f200, Egmond a/d. Hoef
f150, Groot Schermer f 100, Heer Hugowaard
f 100, Kolhorn (200, Middelie flOO, Nieu-
wendam f50, Oosteiland f250, Oosterdijk
flOO, Oude Niedorp flOO, Oudeschild
f150, Oudendijk flOO, Scharwoude f'150,
Schermerhorn f150, Wervershoof flOO,
Wieringerwaard f125. Doordat eenige ge
meenten vacant bleven of een gedeelte van
het jaar niet waren bezet, kouden wij een
bedrag groot f 1529.17 uitbetalen aan 14
gemeenten.
Bij de rondvraag kwam het huisbezoek,
„de ruggegraat van het kerkelijk leven",
ter sprake.
Verschillende leden uiten den wensch,
dat hun predikanten meer huisbezoek zullen
doen en geheel met de gemeente meeleven.
Daar inoet een band zijn tusschen herder
en leden en anders gaat de gemeente ach
teruit, wat door verschillende voorbeelden
werd aangetoond. Het bestuur beloofde waar
Roitan van A. G. von Suttnkr.
Vertaling van:
D. DE BRU1JN.
Of ge het nu gelooft ot niet, waarde doctor, het is
zoo; toen hij ter wereld kwam en zijn moeder als of
fer viel van de gevolgen dezer bevalling, haatte ik bet
kind, dat de eenige oorzaak van het ongeluk was, met
al deu haat, die iu mij was. Eu zulk eeu ingeworteld
gevoel, al tracht meu het ook met geweld uit te ruk
ken, laat toch altijd nog vezels achter, die voortwoe
keren. Ik kon niet anders, dan hem in een opvoedings
gesticht te doen, waar hij tot zijn twintigste jaar bleef,
zonder dat ik hem ooit gezien had. Toen echter moest
ik er wel toe besluiten om met hem samen te leven,
doch wij waren voor elkauder vreemdeu eu ik ge
voelde zeer goed, dat hem aan een verkeer met mij
al bitter weinig gelegen was. Een paar jaar ging alles
zoo tamelijk, doch eindelijk gaf ik hem zijn wil om
op reis te gaan, wantik zag zelf het oogenblik komen,
waarop de bom moest barsten. Deze scheiding deed
ons beiden goed. Toen hij weer terugkwam begon ik
zelf te hopen, dat wij aan elkander gewennen zouden,
destijds waart ge immers ook al onze nabuur en
zaagt hoe de verhouding tusschen ons van een tame
lijk vredelievenden aard begon te worden, doch einde
lijk toen ik de behoefte naar bezigheid gevoelde en
de verschillende ondernemingen in het leven riep, toen
begon het onbehaaglijk te worden. De knaap beeldde
zich iu, wijl hij den vreemde had leeren kennen, dat
hij de wijsheid in pacht had. In plaats van mijn nie-
zulks in zijn vermogen is, te trachten ver
betering aan te^j)iejigen.
Ontsnapte krijgsgevangenen.
Maandagmorgen in de vroegte heett een
heer, die met eeD auto van Sneek naar Leeu
warden reed, twee Russische soldaten aan
getroffen aan den straatweg op den driehoek
dicht bij Drie Romers. Zij waren in vier
dagen daarheen geloopen en wisten nog niet
dat zij in Nederland waren. De autobestuur
der zond hen naar de politie te Roordahui-
zurn. Zij zagen er zeer armoedig uit.
(Leeuw. Nwsbl.)
De Duurte te Antwerpen.
De Antwerpsche correspondent van het
„Hbld." schrijft wederom eeu nieuwen brief
over de schrikbarende duurte te Antwerpen.
Voor aardappelen betaalt men daar 25 franks
per centenaar. En met de andere voedings
waren is het a l'avenant. Boter ('als ze te
krijgen is!) kost nu 6.50 fr. per kilo, vroe
ger 3 fr. Vet 5 fr. vroeger 1.80 tr. Eieren be
talen we 20 centiem, melk 24 centiem, sui-
1.80 fr. per kilo, koffie 6.50 fr., kaas 5 fr.,
stroop (waarvan ontzettende quantiteiteu ver
bruikt worden) kost nu al 1.60 fr. per kilo.
De zeep, oh gruwel! kost 7.50 fr. aller
minst, 6 fr. per kilo voor de gewone groene.
Ik spreek natuurlijk niet van de talrijke
vieze en onheilspellende producten die men
in den laatsten tijd onder den naam van
zeep is gaan verkoopen. De Sunlighl-zeep
(waar zit ze, oh, gewetenlooze, speculeeren-
de opkoopers)? betalen we, als we zoo ge
lukkig zijn, ze nog ergens te kunnen ont
dekken, 6 tr. per pak, 1.50 fr. per stuk. De
kaarsen kosten 65 centiem per stuk, en pe
troleumpetroleum bestaat niet meer!
Vleesch koet gemiddeld 6 fr. per kilo. De
arme lui eten (of liever koopen) dan ook
geen vleesch meer. Het edele ras der poesen
dreigt binnen zeer korten tijd te Antwerpen
te zijn uitgestorven, en ik ken een maD uit
het volk, die zich iedereu Zondagochtend op
de hondenmarkt een Diet al te ouden keffei
aanschaft, hetgeen hem vleesch voor een
gansche week bezorgt. Trouwens, ik weet
uit zekere bron, dat in meer dan eene ge
meente om Antwerpen het hondenvleesch
zijn plaats heeft veroverd op de tafel der
armen
Aan (le grenzen.
Men schrijft uit Sas van Gent:
Het wordt thans lastig en zelfs gevaarlijk
voor de grensbewoners. De landlieden mogen
zonder permissiebiljet geene werkzaamheden
meer op hunne landerijen uitoefenen. Op een
man die zijn ploeg van het land haalde, werd
geschoten, wijl hij, zoekende en niet in 't rond
ziende, de wenken der ambtenaren niet zag.
Of het schot gelost werd om attentie te trek
ken dan wel om den man te treffen is niet uit
gemaakt. Gisteren weiden werden 12 men
sehen geverbaliseerd, die de grens langs wan
delden zonder permissiebiljet.
Soda.
De gemeentelijke keuringsraad te Leiden
heeft, naar aanleiding van klachten, een ou
derzoek ingesteld naar de hoedanigheid van
de soda, welke ten verkoop wordt aangebo
den.
Daarbij is gebleken, dat de knoeierijen
met dit artikel een onrustbarenden omvan
hebben aangenomen. Als soda worden sloffen
verkocht, die soms met dat artikel niets dan
den naam gemeen hebben, en die gedeelte
lijk en soms geheel bestaan uit waardelooze
vervalschingsmiddelen, vooral glauberzout.
De burgemeester heeft bepaald, dat ieder
de door hem gekochte soda gratis door den
keuringsraad kan laten onderzoeken."
Verhoogiug' van prijzen van drukwerken.
In de op 7 dezer gehouden algemeene
ledenvergadering van de Districtsafdeeling
Amsterdam en Omstreken van den Nederl.
Bond van Boekdrukkerijen, waar zeer veel
leden aanwezig waren, werd met algemeene
stemmen besloten om tot verhooging van de
prijzen van drukwerken over te gaan.
Zooals men ons mededeelde, is de aanlei
ding tot deze prijsverhoogicg hoofdzakelijk
gelegen in de buitengewone stijging der pa-
pieiprijzen en der prijzen van andere grond
stoffen benoodigd bij de vervaardiging van
het drukwerk.
Door deze verstrekte gegevens zal het ie
dereen duidelijk zijn, dat er niet meer tot
de oude prijzen geleverd kan worden.
Molenaars en Varkensmesters.
In een Dinsdagmiddag in hef Huis de
►Beir.s te Groningen gehouden vergadering,
van molenaars en varkensmesters, werden
ernstige grieven geuit tegen de wijze waarop
de mais gedistribueerd wordt en tegen de
sluiting der grenzen voor den uitvoer van
varkens.
De 70 aanwezige personen verklaarden
zich allen bereid een vereeniging op te
richten tot bevordering der varkensmesting.
Ongewenschte gast.
Te Delft weid Zondag in de Gere
formeerde Kerk op de Vlamingstraat de gods
dienstoefening verstoord door smartkreten
die zich tusschen de orgelmuziek mengden.
De oiganistvond dra de oorzaak der onwel
luidende muziek: in het orgel zat een kat,
die razend van angst, zich niet liet vangen.
De gemeente behielp zich verder zonder or
gelspel. Eersl 's middags werd de poes uit
haar vrijwillig gekozen gevangenis verlost,
(N. Cf.)
Eigen Rechter.
In de zalen-Rodenhuis te Leeuwarden ver
gingen te deelcn, begon hij zich tegen mij te opponeeren,
alles beter te weten, mijn ondernemingen eerst met
een schouderophalen, vervolgens met snijdende woor
den te critiseereu, en dat was voldoende om mijn toch
al niet bijzonder groot geduld uit te putten. En voor
den duivel ook, juist hij had de minte reden om op
deze wijze op te treden. Kort en goed, ge herinnert
u, wat daarop gevolgd is; de dag ligt u wellicht nog
in het geheugen, waarop ge mij zijn afscheidsbrief over
bracht, en waarop ik u antwoordde, dat de duivel
hem voor mijn part halen kou." Een toornige blos
had 's graven gelaat overtogen, en hij was vau zijn zit
plaats opgestaan, op de vermoeide beenen heen en
weer wankelend. „Ook heeft hij na dien tijd geen de
minste moeite meer gedaan, om eenig teeken vau le
ven te geven, ik zal bijgevolg ook niet de eerste zijn,
die
Ge vergeet, dat ge hem den brief, dieu hij u eeni
ge weinige maanden na zijn vertrek schreef, ongeopend
terugzondt."
„Ik? Ja, daar hebt ge gelijk in. Nu, en wat ver
der? Had hij mij niet in het door u overgebrachte
schrijven verklaard, dat wij in 't vervolg zeer goed
verschillende wegen gaan konden Door hem werd mij
de handschoen toegeworpen, en ik heb niet geaarzeld
dien op te vatten."
Ik zeg immers volstrekt niet dat het onrecht alleen
aan uwe zijde was. Ja, destijds nam ik hem zelfs zijn
besluit zeer kwalijk, eu wij scheidden in een eenigs-
zins gespannen stemming, daar hij aan mijn raad geen
;cboor wilde schenken. Doch ik geloof, dat de tijd
alles uitwischt: smart, toorn, zelfs haat verdwijnt met
de jaren, bij den ecu sneller, bij den ander langzamer.
En ik herhaal het: thans, nu ge in het ongelijk zijt,
nu ge zoo zeer eeu huisgenoot behoeft, thans moet ge
het oude vergeven en vergeten, gelijk ik overtuigd
ben, dat graaf Chlodwig onverwijld aan een vricndelij-
ken roep gevolg zou geven. Hij heeft geen ongevoelig,
geen onverzoenlijk hart, zoover meen ik wel hem te
hebben leeren kennen."
Bah, hartLaten zich de menschcu door dezen
klomp materie leiden, waaraan de dichters iu hunne
overdrijving, ideale eigenschappen toegekend hebben:
ln het hoold zit het, doctor. De een heeft een harden
schedel, de ander een veerkraebtigen, en de JParnegg's
stonden steeds bekend als dikkoppige kerels, waarom
zou de laatste vau zijn stam dus een uitzondering ma
ken
„Vertel zulke dingen maar niet, ik geloof het toch
niet De omstandigheden zijn het, die den dikhoofdig-
ste week eu deu tocgeeflijkste hard kunnen maken.
Dat, wat wij aanleg noemen, zit in het bloed, maar
men kan ook den vos temmen en er hem toe brengen
om met de kippen iu goede vriendschap te leven, en
zoo ook zijn vaak toevalligheden voldoende, om een
mensch mettertijd te hervormen."
De bediende trad de kamer binnen, om het overge
bleven eten weg te brengen. „Och, Engelhert," wend
de de bezoeker zich tot deze, „wees zoo goed om mijn
Hans te zeggen, dat hij inspant, het is tijd, dat ik
weder naar huis terugkeer. Komaan, waarde graal!'
ging hij voort, zoodra de deur zich achter den bedien
de gesloten had, „denk er nog eens een weinig over, wel
zult ge mij mijne vrijmoedigheid niet euvel duiden."
„Geen idee er van. Uw voorstel spruit in elk geval
uit een deelnemende bedoeling voort. Wat echter de
zaak zelve betreft, zoo valt cr voor mij niets te beden
ken, ik moet cr eenmaal in schikken om mijn kruis te
te dragen, totdat het beslissende oogenblik geslagen
heeft, waarop iemand geen haar meer gekrenkt kan
worden."
Hoe iemand toch zoo pessimistisch in de teokomst
scheen Maandagnacht een militaire patrouille,
welke was gehaald door een sergeant, die te
voren ruzie had gehad met enkele bezoekers.
Ook bleek latei, dat hij bij de uitgangen
van het' gebouw posten had gezet.
Het publiek drong om den onderofficier
heen, toen deze bevel gal de bajonet op 't ge
weer te zetten. De situatie werd kritiek. Men
vreesde, dat de sergeant bevel zou geven orn
te vuren.
De politie, die inmiddels was gewaarschuwd
voorkwam erger. Zij nam den onderoffieiei
in hechtenis en gelastte de patrouille iu le
rukken.
Nekkramp.
In de Medische Kroniek van de „Maas
bode" komt thans een artikel voor over de
nekkramp, die hier en daar in enkele plaat-
seu is opgetreden. Deze nekkramp is een
ziektevorin, die tot de groep der hersen
vliesontstekingen behoort. Deze overdraag
bare epidemische hersenen-ruggemergsvlies-
ontsteking schrijft men toe aan de in werking
van een zelfstandig levende ziektekiem, den
meningo-coccu8 intracelluaris. Ook op g e i-
t e n werkt hij, evenals op muizen en
paarden.
De intreepoort der ziekte is meest de keel
en de neus. Met meerdere koude rillingen
worden de meeste aangetasten ziek. Een
langzamer beginnen is zeldzamer, De alge
meene hersenvliesprikkeling levert de eerste
verschijnselen heftige achterhoofdpijn, bra
ken, overgevoeligheid voor licht en geluid,
pijnen in de wervelkolom en in het kruis.
Daar deze verschijnselen ook bij influenza
en bij algemeen heftig gewoon „kou vatten"
precies zoo kunnen voorkomen, en ook wer
kelijk veel voorkomen, make een zieke, die
wat influenza heeft en dit leest, zich toch
waarlijk, in het minst niet ongerust. Men
bedenke, dat er meer millionnairs in ou*
land leven dan lijders aan epidemische uek-
tijfheid.
Over de andere akelige verschijnselen
schrijven wij niet. Eén verschijnsel worde
geuoemd, waaraan de ziekte haar naam in
vele talen heeft ontleend: u.1. het eigenaar
dig recht of zelfs achterover houden van het
hoofd bij deze ernstig zieke menschen, ter
wijl andere ernstige zieken juist hun hoofd
meest naar de borst neigen. Spoedig wordt
het hoofd sterker naar achteren gebogen en
zijne beweeglijkheid is zeer gering of on
mogelijk. Ook de spieren van het been svor-
den meest stijf, (dat kan, hoewel in wezen
anders, ook bij influenza bijv.)
Nog allerlei anatomische en physiologische
narigheden treden in, maar om der suggestie-
wille, om den invloed der zelfverbeeldings
kracht noetneu wij ze niet.
Een vijfde tot een derde deel der zieken
sterft over 't algemeen. In Silezië was liet
kan blikken Er is daartoe alleen een besluit noodig
eu alles kan nog een bevredigeude oplossing vinden.
Wanneer ik maar wist waar graaf Chlodwig zich tegen
woordig ophoudt, ik heb al sinds jaar en dag geen
tijding ontvangen, mijn laatste brief blee! onbeant
woord."
,Dus u ziet het, nu valt uw voorstel van zeil iu bet
water."
„Waarom? Men behoefde toch alleen maar een op
roeping in de dagbladen te plaatsen."
,Maar dat zullen we liever laten. Ik zal nog eens
trachten, om mij zeiven wat wakker te schudden, liet
treurigste is, dat ik zoo onbeweeglijk ben, de gemoe
delijke avondjes ten uwent mis ik meer dan al het
andere. Vaarwel, beste heer Altman», uw vrouw Em
ma vau mij," eindigde hij, daar de gast zijn hoed ge
nomen had, „eu heb dank voor het bezoek, Miju vu
rigste hoop is dat ge binnen kort weer eens in mijne
eenzaamheid verdwaald raakt."
Beiden schudden elkander de handen en weldra rol
de het rijtuigje met doctor Altmaan dc hoogte op.
De zon had reeds de toppen der dennen bereikt, die
bet berglandschap kroonden en haar purperen schijn
sel spreidde zich uit over het bovenste gedeelte vau
het bosch, zoover bet reikte, Hij, die in het rijtuig
zat, blikte nadenkend op het verwaarloosde boschkas
teeltje in de laagte, dat aan den voet van de berghel
ling niet ver van het murmelende riviertje stond eu
waarvoor zich reeds de schaduwen van den avond
hadden uitgespreid. Gij veel benijde arme grooten,"
zeide hij stil bij zich zeiven. „Met uw naam en titels
waant dc menigte steeds glans, heerlijkheid, geluk op
het nauwste verbonden, wie echter een blik achter uwe
deuren vermag te Blaan, ontdekt daar vaak evenveel jam
mer, zorg en verdriet als in de hut van den geiingen
man." (Wordt vervolgd.^
