t WEEKBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN.
8e Jaargang.
Dinsdag,<20 Februari 1917.
No. 16.
feuilleton»
WIERINGER COURANT
WAARIN OPGENOMEN „DE POLDERBOD E.'
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG
Abonnementsprijs
per 3 maandenf f0.60.
UITGEVER:
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN.
ADVERTENTIËN:
van 1-5 regels
Iedere regel meer
f 0.30
„0.06
Bureau Hlppolytushoef, Wieringen.
Bijbureau: C. Slikker Cz.
Kleine Sluis-Anna-Paulowna.
Agentschap A. Keuris Gz.
Wieringerwaard
Invloed van den oorlog.
Nederland ondervindt hoe lnDger hoe meer
den invloed van den wereldoorlog.
Brood wordf in afgepaste maat toegeme
ten steenkoleu worden niet voldoende aan
gevoerd, aan allerlei artikelen heerseht ge
brek en vele fabrieken kunnen niet ot niet
regelmatig werken, bij gebrek aan grondstof
of afzetgebied.
Ter illustratie geeft „de Nieuwe Koerier"
enkele cijfers
Steenkool.
In 1913 ingevoerd 13.700.000 ton
In 1916 ingevoerd 5.680.000 tou.
IJzer.
Uit Engelaud werd
in 1913 ingevoerd 160.000 tou
in 1916 iugevoerd 17.800 ton.
Uit Pruisen werd
in 1913 ingevoerd 811,000 ton
in 1916 ingevoerd 362.000 ion.
Naar Engeland, Pruisen en België werden
iu 1913 uitgevoerd 300.000 ton
in 1916 uitgevoerd 325 ton
Katoen,
Ougesponnen katoen werd
in 1913 ingevoerd 68,000 ton
in 1916 ingevoerd 38.000 ton.
Flesschen.
In 1913 werden uitgevoerd 41.000 ton
flesschen thans zijn de flesschen tot contra
bande verklaard.
Zoo zou dit lijstje nog met vele artikelen
te vermeerdereu ziju.
Maar dit is voldoende, om te doen inzien,
welke enorme gevolgen de oorlog voor het
economische leven van het land heeft.
Een ton is 1000 K.G.
Gemengd Nieuws.
Stakkerds.
Op den Velperweg te Arnhem ziju Zondag
twee knaapjes aangetroffen, die in zeer uit—
geputten toestand verkeerden. Op het poli
tiebureau bleek, dat de kinderen uit armoe
de door hun vader, een Nederlander, die in
Hamboro (Duitschland) werkte, waren ge
zonden naar zijn broer te Amsterdam. Zij
hadden den geheelen weg loopende afgelegd,
's nachts slapende in een schuur of stal. Ze
waren door langdurige ontbering en honger
zoo uitgeput, dat zij niet verder konden en
zelfs het eten, dat men hun op het politie-
buieau aanbood, niet meer kouden gebruiken.
De kleinste zakte op het bureau ineen. Hij
is naar het kinderziekenhuis overgebracht,
terwijl de oudste in een tehuis voorkinde
ren is opgenomen, totdat zij beiden naar
hun oom te Amsterdam zullen kunnen wor-
Door lijden tot Greluk -
20
Zij staat op om naar de oude vrouw terug te keereu,
maar voor de deur hoort zij biuuen bitter schreien
stil sluipt zij uaar haar eigen vertrek terug.
Als het avondklokje van den dorpstoren luidt, wordt
het avondeten opgedischt de heer des huizes zit ech
ter niet mede aan.
Den volgenden morgen gaat mevrouw met Eva naar
de kerk en daarna een weinig wandelen. Bij den moes
tuin treft zij Amalia, die op de vraag, of zij mijnheer
ook heeft zien wegrijden, antwoordt, dat deze waar
schijnlijk nog op ziju slaapkamer is.
Toen de beide dames thuis kwamen, stond Karei op
de veranda met twee heerlijke rozenbouquetten in de
hand, die hij zijn moeder en haar logee aanbiedt.
't Verwondert mij, je hier te zien, zegt de oude
vrouw zonder voor het bloemgescheuk te danken. Ik
dacht, dat je naar Berlijn zoudt gaan om je vrouw te
halen.
Och, moeder, gun mij toch alsjeblieft dat weiuigje
rustLaat haar de pret, haar spaarpenningen in de Ber-
lijusche modemagazijnen zoek te brengen.
Je gaat dus niet, Karei? Ik heb nog evïn wat
te zeggen, herneemt mevrouw met 'n zijdelingschen
blik naar Eva, die angstige hartkloppingen heeft, alsof
eeu zwaar onweder op handen is. Eva gaat naar haar
kamer, waar zij haar plaatsje voor het venster weder
inneemt. Onder haar, is zeker Karel:s vertrek, want zij
den gebracht.
Hongerlijders.
Te Rotterdam is huiszoeking gedaan hij
de personen, die bij de relletjes op Dinsdag
middag met borden hebben geloopen ,,Ik
heb honger!" en dergelijke opschriften. Het
bleek, dat ze voldoenden voorraad boter,
brood, koffie, thee en suiker in voorraad
haddeu, terwijl één zelfs een flinke paitij
leverworst in petto had.
Biduur.
Het Weekblad der Ned. Herv. Kerk deelt
mede, een schrijven ontvangen te hebben
van de classis 's-Graveuhage van de Geref.
Kerken, waarin kennis wordt gegeven van
een besluit tot het houden van een biduur
wegens den nood der tijden. Verzocht werd
op denzelfden dag ook een biduur uil te
schrijven.
Het moderamen der synodale commissie
is van oordeel, dat er behoefte bestaal aan
gemeenschappelijk gebed en noodigt de ker
keraden der Herv. Gemeenten uit, om Woens
dag 21 Februari a.s. de gemeenteleden in
een biduur te vereenigen.
Liever een worst dan een Hollander.
Dat oudervonden een 4-tal heeren uit
Borger (Drenthe), toen ze verleden week een
grootèn schaatstocht ondernamen.
Met langen streek ging het verder en ver
der op voor hun totaal onbekend gebied, tot
hnn opeens een donderend „halt, werda
werd toegeroepen en voor ze zich konden
oriënteeren, was een hunner door twee Duit-
sche soldaten gegrepen.
Goede raad was duur. Gelukkig had een
der heeren, vóór hij 's morgens hel huis had
verlaten, een paar dikke worsten in zijn
zak gestopt, voor een hartelijke beet onder
weg.
In zijn netelige positie, schoot een gedach
te door zijn brein, waar direct zijn handen
op reageerden
Hij stak zijn worsten in de hoogte, waar
op de Duitschers hun gevangene lieten gaan,
in ruil voor de Dreutsche worsten met de
aanmaning, „zoo spoedig mogelijk rechtsom
keer te maken," waaraan ze gaarne volde
den, blij dat ze er zoo gemakkelijk waren
afgekomen.
De Nederl. ambulance te Gleiwitz,
Aan een brief van de tegenwoordige hoofd
verpleegster der Nederl. ambulance in Glei-
witz, mej. M. de Boer (vroeger directrice
der Boerhaave-kliniek te Amsterdam) ont
leent de Prov. Gron. Ct.
„Ir. Augustus hebbeu we bezoek gehad
van de keizerin. Gisteren (18 Januari) was
Z, M. zelf in ons midden. Dat preltige, gees-
hoort hem met ziju moeder sprekeu, zouder dat zij
echter eeu woord kan verstaan. De stemmen worden
allengs heftiger, zoodat Eva beeft over het geheele
lichaam.
Eensklaps eindigt de woordenwisseling met een gil
van de oude dame, gevolgd door eeu ruk, het heftig
dichtslaan van een deur daarna is alles doodstil.
Daar stormt Amalia de kamer binnen.
„Kom gauw juffrouw! De oude mevrouw is in on
macht gevallen!
Beueden ligt dq oude vrouw met het bovenlijf tegen
de treden van de trap; het gezicht paarsblauw, de lip
pen aaneengesloten.
Met zware inspanning wordt het zware lichaam lang
zaam naar boven gedragen en te bed gelegd. Eva be
proeft de kleediug los te maken, de slapen te verkoe
len en het hoofd een beetje huoger te leggen. In haar
angst, daar de vrouw zich nog" steeds niet beweegt, be
veelt zij zoo spoedig mogelijk haar broer te halen en
mijnbeer Manrits te waarschuwen.
Als eindelijk Robert en Maurits komen, ligt zij in
ijlkoorts. Bleek van ontsteltenis en schrik staat de oudste
zoou bij moeders ziekbed naast dei. dokter.
ik moet jelui dringend verzoeken even in de zij
kamer te gaan, zegt Robert.
't Volgend oogenblik bevinden beide jongelieden zich
daar alleen.
Vertel mij nu toch eens, hoe 't gekomen is vraagt
Maurits. De koetsier zegt dat moeder groote oueenig-
üeid heelt gehad met Karei. Waai is die op 't oogenblik
Het beste ware, dat wij moeder naar huis brach
ten.
Daar is niet aan te denken, Maurits, antwoordt
de dokter, die bij 't binnenkomen het gezegde heeft
gehoord. „De bloedaaudraug naar het hootd is zóó
hevig, dat het gevaar voor hersenontsteking allerminst
tige gezicht gelijkt op geen zijner Info gra
fieën. Alle zieken werden apart be/.ocht- en
toegesproken zelfs twee Russen, die heel
zwaar ziek waren, werden niet gepasseerd.
Ook alle zusters en dokters kregen een
beurt en met veel genoegen vertelde de kei
zer, hoe hij als knaap met zijn vader in U-
trecht op de kermis was geweest en zich er
dik aan wafels had gegeten. Een zuster, die
smal en bleek zag, vroeg hij, ot ze wit zag
van 't bezoek of zoo slecht at. Onze mooie
witte bedden en schoone witte flanelhemden
der jongens kregen een extra complimentje.
Zoo worden wij aan 't uiteinde van Ober-
Schlesiën niet vergeten. Hier is het hoofd
kwartier in de buurt geweest en zat men
tegenover den keizer en ziju staf in de kerk."
Uitzaai van tarwe.
In verband met de mogelijkheid, dat ten
gevolge van de vorst een meer of minder
groot percentage der te velde staande win
tergranen vernietigd kan zijn, of althans
zoodanig beschadigd, dat tot omploeging
moet worden overgegaan, en zaaizaad van
zomertarwe slechts in beperkte hoeveelhe
den voorhanden is, brengt de Minister van
Landbouw, Nijverheid en Handel ter alge-
meene kennis, dat het volgens het oordeel
van vele deskundigen, zeer wel mogelijk is
tot in het begin der Maand Maart sommige
soorten wintertarwe te zaaien, met name
de bekende Wilhelmina-tarwe. De Minister
geeft den landbouwers in overweging hier
van een zoo ruim mogelijk gebruik te ma
ken.
Geen kerken sluiten
Bij den aanvang der godsdienstoefening,
Zondagmorgen in de Martinikerk, te Gro
ningen, door ds. Schulte geleid, begon de
ze (naar de N. Prov. Gron. Ct. meldtmet
mede te deelen aan de Gemeente, dat hij
wilde protesteeren tegen het besluit om de
kerk te sluiten tengevolge van den kolen-
nood. Toen in 1672, aldus de kansel-rede
naar de bisschop van Munster onze stad
bedreigde, hoe groot was toen de versla
genheid die zich van ons volk meester
maakte, alle handel stond stil, de winkels,
scholen en academies waren gesloten en de
Rechtbanken geschorst en velen gingen
vluchten naar andere landen, maar de ker
ken blevend geopend en waren te klein; nu
zijn ze te groot, en als straks het uur van
aanvang nog eens mocht worden vervroegd
verzocht de spreker de Gemeente hem te
willen steunen in zijn protest door in groo
tèn getale steeds op te gaan naar de avond
godsdienstoefeningen.
Dominee voor de balie.
Ds. A. Tiesen, te Wedde, zou van den
is buitengesloten. Zij mag niet vervoerd worden; absolute
rust en zorgvuldige verpleging zijn voorloopig het eenige,
dat baat kan brengen."
Zeg maar, wat er gedaan moet worden, Robert. Ik
blijf natuurlijk hier."
En je schoolkinderen? vraagt haar broer koel.
Ik moet je onder het oog brengen, dat het vol
strekt geen pas geeft, dat je hier blijft.
Dat kun je mij gerust ter beoordeeling over laten.
Ik verlaat de oude vrouw niet; zij heeft het ons in
onzen nood ook niet gedaau.
Daarbij kwam zij niet in gevaar zich te compro-
miteeren.
Daar zal wel niemand ergernis aan nemen. Nu
de huisvrouw er niet is, kan ik de zieke niet aan loon-
trekkenden overlaten. Als Hanua terug is, dan is 't
wat anders, ik beloof je dat ik baar direct zal schrij
ven en verzoeken zoo gauw mogelijk thuis te komen.
Maar nu hier vandaan gaau, neen, dat is onmogelijk
Maar reeds is de dokter weer in de ziekekamer, waar
hij met Maurits op gedempten toon spreekt. Tegen
het vallen van den avond rijdt hij weg.
Eva heeft haar plaats aan het bed weer ingenomen.
De ijscompresseu hebben kalmeerend gewerkt. Maurits,
die Karei's terugkomst afwacht niemand weet, waar
deze gestoven of gevlogen is - - staat aan het venster
inde belendende zitkamer. Door het geheele huis heerseht
een bijna schrikwekkende stilte.
Daai weerklinken haastige schreden op de trap, de
deur wordt geopend en Kareis stem vraagt met angs
tige gejaagdheid.
Hoe gaat het met mama?
Slecht genoeg! luidt het antwoord.
Het spijt mij vreeselijk, Maurits! Maar wie kan
dat eeuwige zedepreeken verdrageur Ik beu 'n goeie
kerel, maar ééns barst de bom los Met dat huwelijk
preekstoel in een openbare godsdienstoefe
ning de volgende woorden hebben gezegd
„Ue menschen, die met God willen leven:
moeten anders doen dan Geert Wijkmeijer,
die zijn roggepacht niet betaalt.
Wegens het gebruik dezer beleedigend
geachte woorden stond ds. Tiesen te Win
schoten terecht. Echter werd de zaak ge
schorst omdat Wijkmeijer geen klacht bij
burgemeester deed maar bij den veldwach
ter, terwijl de burgemeester wel de klacht
onderteekende.
Weeuwtjes met een bruid schat.
In Duitschland heeft de overheid een
maatregel gevonden, die in de toekomst een
aardige bezuiniging kan meebrengen. We
duwen van militairen, die hertrouwen willen
kunnen inplaats van hun telkenmale terug-
keerend pensioen een som ineens krijgen,
Een weduwe van een gewoon soldaat kan
op die manier aan een bruidschat van 1000
mark komen, een weduwe van een onder-
offier van 1250 tot 1500 mark, een offi
ciersweduwe van 3000 mark. Gedwongen
het pensioen af te koopen, worden de
trouwlustige weeuwtjes niet. Zij moeten het
zelf verzoeken en ntededeelen, waarvoor ze
het geld noodig hebben Dames boven de
55 komen niet in aanmerking.
Deze afkoopsom verbreekt niet alle ver
band tusschen het rijk en de weduwen Als
later de pensioenen verhoogd mochten wor
den, wordt de afkoopsom slechts als een
voorschot beschouwd. De hertrouwde we
duwen ontvangen dan een toeslag op haar
bruidschat.
Men meldt uit Texel.
Als een zeldzaamheid wordt ons mede
gedeeld, dat Woensdag j. 1. de kust van
Friesland vanaf den Eierlandschen zeedijk
duidelijk was te zien. Men kon de de to
rens van Harlingen en die van de aan de
kust gelegen dorpen duidelijk on
derscheiden.
Wegens de steenkoolschaarschte wordt
in de kaasfabriek te Eierland, om den an
deren dag gekaasd. Komt er niet spoedig
verandering dan zal de fabriek stopgezet
moeten worden.
Papieren briketten.
Over papieren steenkool is op 'n anderp
plaats in dit blad al eeus geschreven. We
lezen echter een uitgebreid recept voor de
bereiding van deze brandstof in de Berliner
Morgenpost en het kan voor onze lezers vari
belang zijn, daaruit eeu en ander ter aan
vulling van door ons beschreven bereidings
wijze over te nemen. Met nadruk wijst het
blad namelijk op de noodzakelijkheid van
was ik zoo dom baar zin te doen, maar uu moet zij
mij ook niet aan het hoofd malen. Ik ben immers de
dupe van de hecle historie!
Ja, dat is niet te veranderen. Het is niet te ver
wachten, dat moeder er weer gauw boven op komt.
O God, maak het mij toch niet zwaarder dan ik
het al heb Wie verpleegt haar
Voorloopig Eva Ahrens. Wanneer komt je vrouw
terug?
Ik heb getelegrafeerd, tk kan haar toch niet hier
heen sleepen?... tk zal maar niet te dikwijls naar
moeder omzien; van ziekenverpleging heb ik niet bet
flauwste begrip. Wil jij niet hier blijven? Als moeder
bijkomt is jouw aanblik beter voor haar dan de mijne.
Ik kan tot mijn spijt niet! zegt Maurits, wat
Eva iL de andere k.-uncr verstaat, zoodat deze vrijei
ademt. Ze had liet niet kunnen verdragen steeds in het
kleine ziekenvertrek met hem alleen te zijn en zijn
droeve blikken te ontmoeten.
Daar slaat opeens de zieke de beide ha;.den in
een cn barst in wccnen uit.
Zóóveel verdriet heeft bij mij aaisgeóaan en
alle avonden heb ik hem in slaap gezongenEn nn
Hanua Weg, weg, zij zal nooit bij hem passen I
Morgenvroeg kom ik weer terug, zegt Maurits.
God geve haar ecu rustige nacht!
De zieke ijlt verder en altijd is 't Karei; dan spreekt
zij hem toe als tot een kind, dan beknort zij hem.
Karei zit den geheelen nacht in het zijvertrek, ter
wijl Eva meent, dat hij op zijn eigen kamer is.
Tegen den ochtend wordt de zieke kalmer. Eva wil
wat frissclie lucht gaan scheppen, doch in de andere
kamer gekomen schrikt zij geweldig, als zij Karet voor
zich ziet.
(Wordt vervolgd.)
