EEK HUWELIJK NAAR DE WERELD.
WEEKBLAD VOOR WIERJNGEN EN OMSTREKEN.
TABAK VAN JR KEUSS
8e jaargang.Dinsdag 5 Juni 1917.No. 41.
ALKMAARSCHE
Overal verkrijgbaar.
MIERINGER COURANT
j. j. WAARIN OPGENOMEN „DE POLDERBOD EJ J jt
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG an VRIJDAG
Abonnementsprijs
per 3 maanden f0.60.
Europa's Lot.
Gedurende de zeven weken dat Amerika
nu aan den oorlog in Europa deelneemt, heeft
het reeds 750 millioen dollar aan de geallieer
den voorgeschoten, wat neerkomt op 'bijna
twee duizend millioen gulden.
Bovendien staan de geallieerd al geducht
bij de Vereenigde Staten in 't krijt vanwege
de ontzagelijke leveranties aan munitie tij
dens den oorlog, welke de Amerikaansche in
dustrie enz. tot een verbij sterenden opbloei
hebben gebract.
En nu zullen er ook nog Amerikaansche
troepen naar het continent worden gezonden.
Er zijn 'bepaald nog niet genoeg soldaten» in
ons werelddeel en er wordt nog niet genoeg
gevochten!! roept het Centrum uit.
Uit Afrika, uit Australië, uit Az en Car
nada hebben er reeds vele duizenden en tien
duizenden deelgenomen aan de slachting en
vernieling, waaraan Europa sinds 1914 ten
prooi is.
Ook ut de groote republiek van Noord-
Amerika zal men thans een handje-komen
helpen bij dit bedrijf.
Europa zal dan in den meest volstrekten
het slagveld der wereld worden, de bo-^
dem, waarop de volken elkander verscheuren
en trachten te verdelgen.
En van dien moorddadigen» strijd draagt
het rechtsteeks en onmiddelijk alle lasten en
ellende, terwijl het voor. lange, lange jaren,
financieel en economisch afhankelijk is ge
worden» van andere werelddeelen en zijn over
wegende positie op de beide halfronden gaan
deweg meer verliest.
Amerika en Japan worden eiken dag mach
tiger,
AMERIKAANSCHE HUMBUG.
Dfe Amerikaansche consul-generaal te
Rotterdam Colonel S. Listoe, is na een zes-
maandsch verlof weder in ons land gearri
veerd.
Een correspondent van. de „Tel." was er
als de kippen bij om den man te interviewen.
,,Ze willen in Duitschland ons, Amerika
nen, de wet voorschrijven' zoo orakelde de
Amerikaan. Maar dat is te veel! En daarom
besloten wij tot den oorlog.
Of de Amerikanen dan niet naar den vre
de verlangden?
Zeker, was het antwoord, maar eerst moet
het Pruisische militairlsme en 't systeem van
't Pruisisch Jonkerdom vernietigd worden.
fouillctoi.
Niet lang na het avondgezelschap, waarop
Lancy Marie had leeren kennen, legde hij tal
rijke bezoeken in het huis van Faasman af.
Hij sprak met Maries broeder een vriend
van hem dien hij verzocht zijne voorgeno
mene pogingen om de hand der zuster te win
nen, te ondersteunen, en de broeder beloofde
dat beridwillig. Ook verzuimde Lancy niet
bij elke gelegefihed door fijne schrander geko
zen vleijerijen in de genegenheid der moeder
te dringen. En deze won hij te eer, daar me
vrouw Faasmau Maries invloed op haren va
der dagelijks meer zag toenemen en daarom
vreesde deat deze haren wensch om naar
buiten terug te keeren, dien zij wel niet had
uitgesproken, maar toch blijkbaar in stilte
koesterde, zou gehoor geven, iets dat haar
hoogst ongelukkig zoude gemaakt hebben.
Wat was dus beter middel om het gevreesde
af te weren, dan de volvoering van haar eigen
verlangen om Marie schitterend gehuwd te
zien, te bespoedigen? Ieder zou moe.zn toe
stemmen, dat Eugêne Lancy alle gewenschte
eigenschappen bezat, en daarom moest men
van de gezindheid, welke hij thans aan den
dag legde, dadealijk partij trekken.
Lancy was een jonge man van ongeveer
acht-en-twintig jaren, die inderdaad veel
geest en zeldzame bekwaamheden bezat. Hij
had eeene, naar de begrippen der groote we
reld, zeer zorgvuldige opvoeding ontvangen,
was in de algemeene wetenschappen zeer er
varen en bezat eene achtenswaardige prac-
tische kennis, waarmede hij eene levendige
fantaisie en groote werkzaamheid verbond.
UITGEVER:
CORN. J. BOSKE-R. WIERINGEN.
ADVERTENTIËN:
van t-5 regelsf
Iedere regel meer0.06
Bureau Hippolytushoef, Wieringen
Bijbureau: C. Slikker Cz.
Kleine Sluis—Anna-Paulowna.
Agentschap A. Keuris Gz.
Wieringerwaard
de correspondentie tusschen een kinderloos
echtpaar in Zwolle en een Duitsche moeder.
Het echtpaar had zich in enkele weken
zoo aan het twaalfjarig Duitsche logeetje
gehecht, dat men 't kind niet wilde laten
gaan en van den anderen kant wilde de moe
der het niet afstaan. Toen is er heel wat ge-
heden en gesmeekt: men hield zooveel van
het kind en men was zoo eenzaam en de moe
der had immers nog meer kinderen en- het
meisje zelf had het in Zwolle veel beter als
in Duitschland. Daartegenover stond de moe
der. die ondanks alles het kind niet wilde
missen, en midden in dit conflict tusschen
liefde en geweten stond de kleine meid, aan
wie ten- slotte de beslissing werd overgela
ten en die ten slotte naar Mutter terugkeerde
De schoonste naam op 't wereldrond,
Het schoonste woord uit 's menschen mond
is „MOEDER".
Geen woord houdt zooveel diepten in
Heeft ongeleerd zoo'n rijken zin als
„MOEDER"
DE AARDEBEVOLKING.
Volgens de laatste berekeningen telt de
bevolking der aarde in ronde cijfers 1800
ijiillioen. In de laatste 30 jaren is ze met
300 millioen toegenomen.
Van die 1800 millioen leven er in Euro
pa 470, in Azië 910, in Amerika 182, in Af
rika 178 en in Australië 60 millioen.
Azië telt dus meer dan de helft der we
reldbevolking. Europa is het dichtst bevolk-
rfe werelddeel.
DE WINKEL-PERISCOOP.
Te Kopenhagen maken somm'ge winke
liers een practisch gebruik van een periskoop
Wanneer b.v. de ruiimte in den winkel wat
beperkt is, etaleert hij in den winkclke'dcr
qaar beneden, plaatst aan den binnenkant
legen de winkelruit een periskoop en de be-
lüngstellende'-straatwandelaar kan v.m TfGt
troittoir als het ware door den w-nkelvloer
heen, de in den winkelkelder tento wgestel-
de voorwerpen, bekijken.
DESERTIE IN HET FRANSCHE
LEGER.
Volgens een Duitsch bericht uit geloof-
waardigen bron heeft de desertie van Fran
sche soldaten aan de Fransche grens zulk een
omvang gekregen, dat het opperbevel van
bet. Fransche leger zich genoodzaakt heeft
gezien tot het nemen van uiterst strenge
maatregelen» tot bewaking van de grens.
„Daartoe is het echter noodig, dat zich
Cene aannemelijke partij aanbiede," antwoord
de de heer Faasman, die niet wist, wat bij te-
ien deze onwederlegbare grondstelling zou
inbrengen.
„O! daar ontbreekt het niet aan," antwoord
Óe mevrouw Faasman; „gij moet namelijk we
ten, dat mijnheer Lancy vues heeft op Marie."
„Lancy?" herhaalde Faasman met een zucht
„Er is voor zeker niets op hem aan te mer
ken; hij is een rijk en werkzaam jongmensch.
Maar wij moeten toch Marie's meening
daarover hooren, want ik zou nimmer dulden,
{lat haar in dit opzicht eenigc dwang wend
aangedaan,"
„Nu, wij willen haar gevoelen dadelijk vra
gen," antwoordde mevrouw Faasman, „en
baar antwoord zal het mijne zijn, want ik zou
jiaar evenmin als gij tot eene verbintenis wil
len dwingen."
Men liet Marie roepen, en hare moeder zet
te haar breedvoerig het onderwerp van hun
gesprek uit elkander. Zij sprak met haar over
hare toekomst, van het mogelijke verlies ha
ter ouders en van de verlegenheid en de ge
varen waarin zij zich in dat geval zou bevin
den. De wijsheid en voorzichtigheid eischten,
dat men tegen zulke gebeurtenissen voorzie-
ninge nam, enz.; met één woerd, men wensch
te haar uit te huwelijken.
Bij deze woorden vulden Marie's oogen zich
met tranen en zij antwoordde met sterke ge
moedsbeweging: „O! spreek niet zoo, dier
bare mama: ik hen nog nauwelijks weêr eeni-
ge maanden bij u en zou u reeds weêr verla
ten moeten? Ik ben nog zoo jong en onerva
ren; wat zou van mij worden als ik aan mij
zelve ware overgelaten? Denk aan zoo iets
niet lieve mama! ik 9meek het u!"
Wordt vervolgd.
Om dit doel te bereiken, zullen wij doorzet
ten met alle mannen, alle paarden, al het geld,
al de levensmiddelen waarover wij beschikken
En we hebben van- alles „plenjty".
Reeds hebben wij beperkten dienstplicht
ingevoerd, wij zijn bereid, indien noodig, den
dienstplicht uit te breiden."
En dat durft nog spreken over vernietiging
van het Pruisisch militair sme!
Neen, niet alleen in 't Pruisisch, ook in 't
Amerikaansch, ook in 't Engelsce, in alle mili
ta risme ligt het groote gevaar.
Een andere voorstelling is „Amerikaansche
humbug"!
Ci E M E N £i D NIEUWS.
Huiiu'lijksvoltrekking van sir Eliward New-
house en juffrouw Germaine Hancock.
Het Parijsche blad l'Humanité krijgt
uit Engeland bericht dat te Londen het huwe
lijk is voltrokken tusschen en juffrouw Ger
maine Hancock.
Dat op zichzelf niet sensationeel bericht
wint, naar het Parijsche blad opmerkt, aan d?-
langerijkhed, als men de voorgeschiedenis van
het huwelijk verneemt. Sir Edward Newhouse
heeft namelijk de kennismaking met zijn te
genwoordige echtgenoot e te danken aan een
Duitsche onderzeeboot, die het stoomschip
waarop hij de terugreis naar Engeland maak
te, torpedeerde. Toen het schip zonk, redde hij
een meisje het leven, en deze op eenigzins on
gewone wijze ontstane kennismaking tusschen
den in een schitterende positie levenden aris
locraat en de kleine, bescheiden stenotypiste,
die de reis aan boord van hetzelfde stoom
schip maakte, heeft thans haar romantische
ontknooping gekregen.
GEARRESTEERD.
Te Enschedé is gearresteerd zekere M., die
er van wordt verdacht, geschoten te hebben
op een soldaat-kommies.
M. en zekere F, die nu eenige dagen gele
den uit de cel in marechaussee-kazerse te
Glanerbrug wist te ontsnappen, behoorende
Met zulke hoedanigheden toegerust, moest hij
zich wel voordeelig onder vele onderscheiden.
Hij was van zijne vroegste jeugd af, aan weel
de en uitgelezen gezelschap gewoon en bezat
een vermogen dat hem 10.000 guldens rente
verzekerde. Er ontbrak hem nu slechts eene
echtgenoote, die, behalve de eigenschappen,
welke een hoog beschaafd man, tot de uitge-
lezene kringen behoorde, bij zijne wederhelft
verlangt en een vermogen bezat dat het zijne
evenaarde of zoo mogelijk ovrtrof. Lancy
had een voordeelige zaak van wisselagent ge
kocht en een huwelijk met mejuffrouw Faas
man scheen hem nu in dubbel opzicht wen-
schelijk, om haren rijkdom en om den in
vloed van haren vader
Onder deze omstandigheden moesten de
wenschen van mevrouw Faasman en Lancy
wel overeenstemmen. Het innemend gedrag
des laatsten, zijn vermogen en eene schitteren
de positie, hadden» reeds lang de aandacht der
eerste getrokken en de voorloopige schreden,
die Eugêne deed, werden daarom door de
moeder vriendelijk opgenomen. Nadat Lan
cy op deze wijze het noödige gedaan had, om
zijn pefsoon en omstandigheden in een zoo
veel mogelijk voordeelig licht te plaatsen, ver
klaarde hij zich nader en openbaarde me
vrouw Faasman, hoe gelukkig hij zich zou
gevoelen, als het hem gelukte het hart er. de
hand harer dochte te winnen. Hij si nee', ie
haar, indien zij zijn aanzoek niet ongev-^g
onpam, de eerste schrede vaor hem te doen
ei. keurde vooruit alles goed, wat ?ij in d
opzicht zou noodig achten. Mevrouw Faas
man verzekerde, dat zij zich zeer gevleid ge
voelde metdeze opdracht en beloofde hem de
krachtstigste onderseuning. Eerst wilde zij ha
ren echtgenoot en dan Marie polsen, en daar
zij aan een gunstig gevolg niet wtijfelde, zou
hij dan met zijn aanzoek in den gebruikalijken
vorm optreden.
Mevrouw Faasman gevoelde, dat zij in de-
tot de landweer, gingen des tijds in uniform
uit smokkelen en gaven zich uit voor soldaat-
uornmit z -n. Ze kwamen nabij de grens in aan
raking met soldaat-komrniezen, De smokke
laars wisten de soldaat-kommiezen, waarvan
een door een zijner oorschelpen werd gescho
ten, evenwel te overweldigen en hen de gewe
ren af te nemen, die ze daarna op Duitsch ge
bied verstopten.
GESTOORDE REIS
Aqn de Frankfurter Zeitung wordt uit Den
Haag geseind:
„Ren aantal Nederlanders had zich in de
hoop- over Rusland en Siberië Ned.-Ind.ë te
kunflen bereiken, naar Petersburg begeven.
Deze Nederlanders moeten nu in Peters-
burg! blijven omdat verder reizen niet moge
ljjk is. Hun correspondenties worden streng
gecensureerd en het is hun alleen geoorloofd
briefkaarten te verzenden."
Volgens het Hbl. moesten de reizigers
waarschijnlijk wachten omdat er geen plaits ;s
bp den Trans-Siberischen spoorweg. Deze
plaatsen moeten weken soms maanden van te
yoren besproken worden.
KOOLBLADEREN VOOR DUITSCHE.
Koolbladeren, die anders soms in de
VVestlandsche veilingshavens soms een on
draaglijke lucht verspreidden en die daarom
steeds werden opgevischt en op den mest
hoop gebracht, brengen nu ook al geld op.
Heele scheepsladingen gaan naar de dro
gerijen om, na de bewerking te hebben- on
dergaan, naar Duitschland te worden uitge
voetd.
PE STRIJD OM EEN KIND.
In de Voss.Ztg. komt een artikel voor
van een correspondent in Nederland over de
gastvrijheid die hier te lande den Duit-
dchen kinderen wordt geboden. Hij deelt
O.a. het volgende mee:
Men is in Nederland van Duitsche kin.
deren gaan houden. Herhaaldelijk verklaar
den Nederlandsche families zich bereid hun
iogé als kind aan te nemen. Ontroerend was
ze aangelegenheid niet geheel belangloos te
jverk ging en was daarom eeni weinig verlegen
toen zij de zaak ter sprake zou brengen. Na
dat zij meerdere maar ..steeds vergeefsche po
gingen had aangewend, om haren gemaal op
demededeelingen, die hij ontvangen zou, op
merkzaam te maken en voor te bereiden, ging
zij eindelijk tot eene verklaring, zonder om-
ivegen, over.
De heer Faasman ging de kamer op en ne
der. Eduard, de oudste hunner kinderen, las
111 een boek en Marie speelde in de aangren
zende kamer op de piano. Na een korte inlei
ding, waarin zij mededeelde dat het welzijn
harerfaimilie'haar onophoudelijk bezig hield,
gaf zij te kennen dat het tijd werd aan de uit
huwelijking van Marie te denken.
„Wat!" riep de heer Faasman verschrikt uit,
„Marie uithuwelijken! Waar denkt gij aan?"
Marie was voor zijn levens- enhuisselijk ge
noegen te onmisbaar geworden, dan dat het
hem ooit zou ingevallen zijn, dat zij spoedig
van hem kon gescheiden worden. Zij zou, zoo
ineernde hij, vooral als zij weer op Eiken
houtteruggekeerd en niet meer door zoo ve
ie afleiding medegesleept waren, de vriende
lijkste ster aan den hemel van zijn buisselijk
leven zijn; en daarom viel hem de gedachte
aaen een spoedige scheiding zwaar op het
hart. „Waar denkt gij aan?" herhaalde hij,
„Marie is nog nauwelijks de kinderschoenen
ontwassen."
„Ja, mijn vriend, ik denk er ernstig aan en
is dit mijn plicht niet als moeder? Ik word
niet, als gij, door duizend vreemde aangelegen
heden afgetrokken, maar ik houd mij bezig
met de belangen mijner familie en hare toe
komst1, en ik mag daarom ook het toekom
stig geluk mijner dochter niet verwaarioozen.
Gaarne zou iedere moeder de gedaechte aan
zulk eene scheiding verre van zich houden,
maar eene moeder minder aan zich zelve dan
aan het geluk harer kinderen denken."