WEEKBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN.
Ia Verbaaaiag.
9e Jaargang.
Dinsdag 19 Maart 1918.
No 31.
De bestrafte trompetter
WIERINGER COURANT f
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG co VRIJDAG
Abonnementsprijs
per 3 maanden 0.60.
ADVERTENTIËN:
van 1-5 regelsf 0.3O
lader* regel meer
.0.06
UITGEVER:
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN.
Bureau Hippolytushoef, Wieringen
Tel. Interc. No 10.
Bijbureau C. Slikker Cz.
Kleine Sluis-Anna - Pauiowoa
Agentschap A. Keuris Gz., Wieringerwaard.
DE WRANGE VRUCHTEN VAN DEN
WERELDOORLOG
1. HET TREURSPEL DER ADVERTENTIEN.
Der Kampf diept het volgende op uit de adver
tentiën der Duitsche bladen die zegt de redac
tie een beter beeld van den waren toestand ge
ven dan men uit het redactionneele gedeelte
krijgt.
In de Frankf. Ztg. leest de redactie een aan
bieding van prima" zeildoek-surrogaat uit pa
pierweefsel. Zeildoek van papier, dat moet heer
lijk zijn, vooral als je er mee in den regen loopt!
In een Berlijnsch blad annonceert een warenhuis:
„Twee paar nieuwe kousen worden gemaakt uit
drie paar versletene". Een ander vestigt de aan
dacht op zijn uitstalling van Damesblouses ge
maakt uit overtrekken van oude parapluies". Een
fabrikant prijst zijn uit „prima" papierweefstel ge
maakte heerenhemden aan, die zich uitmuntend
houden in de wasch, „niet te verwarren met
waardelooze namaaksels". Voeg daarbij nog de nu
in zwang komende „eenheidskleeding"' en de» on
gelooflijkste aanbiedingen van voedsel-surogaten.
„Ik voer u heerlijke tijden tegemoet"; zeide
Wilhelm II.
2. UIT FRANSCHE ÖORLOGSBRIEVEN.
De Deutsche Tageszeitung van 12 Maart pu
bliceert een aantal aanhalingen uit Fransche brie
ven, waaraan het volgende ontleend is
„Onze stad heeft weer 24 uur zonder meel geze
ten. De bevolking was woedend en heeft de spie
gelruiten van twee bakkerswinkels ingegooid als
protest tegen het gebrek aan brood."
„Het brood is zeer slechthet is zoo zwart als
steenkool. Om iets te krijgen moet men urenlang
wachten."
Het is de hoogste tijd, dat de normale toestand
hersteld wordt. Nergens ziet men tabak. Er
heerste een crisis."
Tahak is niet meer te verkrijgen, evenmin als
levensmiddelen en audere benoodigdheden. Wij
verkeeren in de grootste ellende. Zooiets hebben
wij nog nooit beleefd
„Mijn neef in Marseille schrijft, dat daar ter ste
de geen brood en geen tabak te verkrijgen is."
„Men vormt polonaises voor melk, voor tabak
voor chocolade, voor alles Per Maand en per
persoon krijgt men één pond suiker. Alles is ver
schrikkelijk duur."
„Men kan hier nergens meer tabak krijgen,
zelfs geen sigaar voor 2 francs. Ik heb vier dagen
achtereen van 's morgens 6 uur af in de hevige
koude gestaan; alles, wat ik machtig kon worden
was een doosje sigaretten. Met suiker is het even
slecht als met tabak en chocolade gesteld."
„Het is uiterst moeilijk, maccaroni en vermicel
FEULLETON.
3.
Hij reikte mij het pakje, stapte weder in de te-
lega en reed heen.
Haastig maakte ik het pakje open en vond
daarin den tweeden handschoen van vorstin
Zumowski.
De schellen vielen mij thans voor de oogen.
Potemkin dong zelf naar de gunst der vorstin
en vreesde in mij den medeminnaar, om mij jiu on
schadelijk te maken, wendde hij het wreede maar
afdoende middel der verbanning aan.
Een treurig jaar vol jammer en ontberingen,
had ik in Laschinski, zoo heette het ellendige
nest, doorgebracht.
Om mij een weinig te verstrooien, oefende ik
zooveel ik dit vermocht, de geneeskunst uit,
waarin ik vroeger mij uit neiging en liefhebberij
reeds eenige kennis vergaard had. Van een dok
ter was natuurlijk in den omtrek van honderden
versten geen sprake, ik scheen daarom mijn ar
men lijdensgenooten als een redder in den nood,
en weldra riep men mijne hulp ook in de naburige
plaatsen in. die echter nog altijd mijlen verwij
derd waren.
Op zékeren dag tegen het einde van den win
ter hield een slede voor mijn deur stil en een man
smeekte mij dringend, om hem naar een twintig
verst verwijderd dorp aan een ziekbed te volgen.
Er scheen gevaar in aantocht te zijn en daarom
dan ook maakte ik geen het minste bezwaar om
aan zijn verzoek te voldoen, voorzag mij van de
noodige medicamenten en stapte in.
Voor een ellendige hut van klei en mos hield
de slede stil. schielijk sprong ik er uit en trad dv
hut binnen.
Een somber halfduister heerschte er in het ver
li te verkrijgen. Er is niets voor handen."
„Ik moet bij het licht van een stompje kaars
schrijven, daar er geen petroleum is te verkrijgen
Daarom kan ik ook des avonds niet werken."
3. HET LEVEN TE ST. PETERSBURG.
De correspondent van de Morning Post vertelt
het een en ander van het leven in de Russische
hoofdstad. Alle weelde wordt beschouwd als uit
den booze te zijn. Wie bijvoorbeeld een piano
heeft, moet er per jaar 600 gulden belasting voor
betalen, al is het instrument zoo oud en versleten
dat het nog niet een tiende gedeelte van de jaar
lijksche belasting waard is. Ook dienstboden wor
den tot de weeldeartikelen gerekend. Wie een i
dienstbode wenscht te houden, betaalt hiervoor 1
eveneens 600 gulden belasting per jaar. Maar daal
de loonen der dienstboden ontstellend hoog zijn
hun eetlust enorm is en zij juist altijd trek heb
ben in die dingen, die met geen geld te betalen
zijn en daar hun kennis van huishoudelijke bezig
heden nihil is, om nog te zwijgen van zekere on
prettige lichaamlijke eigenaardigheden, doet men,
het zonder dienstbode", zegt de correspondent.i
Trouwens, de weinige flinke dienstboden, die Rus1
land lang geleden voortbracht, hebben haar po
sitie belangrijk verbeterd „in dienst van het pro
letariaat" op post- en telegraafkantoren of in re-
geeringsdepar tementen.
Tafelkleeden worden niet meer gebruikt het
laten wasschen van een tafelkleed is bifna even
duur als een nieuw. Ook servetten geraken in on
bruik, maar die er nog zijn, worden evena's hem
den en beddelakens met zuinig overleg gebruikt.
Wil men iemand spreken in een ver verwijderd
stadsgedeelte, dan moet n»eu w?l te voet daar
heen 'begeven, want andere middelen van ver
keer ontbreken. Intusschen rijdt en rost het „pro;
letariaat" door de straten met de auto „die eens
aan u of uwsgelijken toebehoorde...."
Maar het ergste van alles is. dat men geen baa^
meer is in zijn eigen huis. Men heeft recht op
één kamer per hoofd. Indien nu meer kamers*
in een woning zijn dan gezinsleden stuurt de re
geering den ongelukkigen bewoner eenige leden
van „het brave proletariaat" met hun vrouwen en
kinderen om de niet bewoonde kamers te bevol
ken. Natuurlijk wonen deze lieden gratis en is
het gebruik der meubelen inbegrepen. En dan mag
men nog van geluk spreken als men dóór zijn
nieuwe huisgenooten niet uit het huis wordt ge
gooid, wat ook reeds bij herhaling is voorgeko
men
4. Hoe het in Holland gesteld is behoeven we
zeker niet nader te verklaren.
CRISIS-MINISTER GEZOCHT.
Gezocht wordt tot nog toe
Vergeefs naar een man,
trek, waarin een aantal mannen, het dorpshoofd
en eenige deelnemende buren om een armzalig
met berenvellen bedekt leger stonden.
Hierop rustte bleek en uitgeput een jonge vrou
wengestalte; ik trad naderbij en een vrefselijke
schrik ging er door mijn binnenste de zieke was
vorstin Zumowski.
„Gij hier, vorstin riep ik op den toon der
hoogste verrassing, dwong mij zeiven echter ter
stond weder om kalm te blijven, want ik zag zeer
goed, dat de minste opwinding hier den ddod ten
gevolge kon hebben.
Een smartelijke glimlach gleed er over hare trek
ken. zij reikte mij de koude, vochtige uitgeteerde
hand en wenkte mij naderbij te treden.
„Ook ik ben. evenals gij, kolonel Tschegelow,
een offer der jaloezie," zeide zij nauw hoorbaar;
„de Keizerin heeft argwaan opgevat, dat haar
gunsteling mij het hof maakte, en op zekeren dag
ontving, ik het verbanningsdecreet. Een half jaar
geleden kwam ik hier aan, ziek en zwak. en thans
loopt het met mij ten einde. Den Hemel zij dank.
dat ik de folteringen niet langer behoef te dra- I
gen."
Met groote inspanning bracht zij deze laatste
woorden uit, nu zweeg zij. het bloed kwam over
hare lippen en een minuut later was zij een lijk.
In namelooze smart zonk ik voor haar leger
neer. ik had haar zoo vurig, zoo innig bemind
En toch beschouwde ik haar gelukkig, dat zij j
aan alle ellende en allen jammer die mij nog te
wachten «tond. ontrukt was.
Een halve eeuw ruischte langs mij voorbij, en ik
dacht reeds lang niet meer aan een verlossing.
De mensch gewent zich aan alles, en ook ik had
mn mettertijd in miin toestand geschikt.
Voor eenige maanden nu verscheen de ingenieur
-majoor Branowitsch met zijn ondergeschikten in
Laschinki. om militaire opnemingen en metingen
te doen.
Met groote belangstelling hoorde hij mij lij-
Die 't gras hooren groeien
En tooveren kan;
Die, wat voor consenten
Of gunsten men vraagt.
Steeds ja zegt en toch de
Aansprakelijkheid draagt;
Die verder verstand heeft
Van veevoer en graan,
Van schoensmeer en garens.
Citroenzuur en traan:
Van looistof, sigaren
En turfgraverij,
Katoen, margarine
En knolselderij;
Van stroop, hooge hakken
Karweizaad en zout.
Benzine, spinazie.
Sajet, Engelsch stout;
Van zoolleer en kalfslap,
Gom. bruinkool, saffraan,
Beschuit, vermicelli.
Staniol, laberdaan;
Van land- en van scheepsbouw.
Van groot-industrie,
Accountants en veeteelt
Kortom een genie,
Met ijzeren zenuw,
Een tong als niet één.
Het vel pachydermig,
Een hart als een steen;
En wie aan dit lijstje
Geheel heeft voldaan,
Wordt crisis-minister
Een slaven-bestaan.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
Van de Centrale Commissie uit de arbeidersbe
weging voor de levensmiddelenvoorziening, werd
door het bestuur der Afd. Wieringen der S. D. A.
P. onder meer andere bekendmakingen, de hier
onderstaande circulaire omtrent het opnieuw ver
strekken van goedkoope klompen ontvangen.
Einde Febr. is door het Koninklijk Nationaal
Steuncomité te Den Haag een circulaire gezonden
aan de Burgemeester en de plaatselijke organen,
belast met de uitreiking der bons, waarin wordt
meegedeeld, dat thans bons voor een tweede
paar klompen kunnen worden verstrekt en dat
voortaan aan hen, die daarvoor in aanmerking ko
men, op bepaalde voorwaarden iedere 2 maanden
een bon voor een paar nieuwe klompen kan wor
den uitgereikt.
Naar ons van -bevoegde zijde is verzekerd is
met de voorbereidende maatregelen voor de ver
strekking ter dezer plaatse reeds een aanvang ge
maakt.
Onze herhaalde aandrang heeft dus resultaat op
geleverd.
D. ODEN
S«cr. der 8.D.A.P.
HULP VOOR DEN LANDBOUW.
In verband met de groote moeilijkheden voor
de voedselvoorziening waardoor de landbouw
voor Nederland van zeer groot belang geworden
is. wordt er de aandacht op gevestigd, dat onde»
de geiinteraeerden honderden geschikte werk
krachten voor den landbouw beschikbaar zijn.
Werkgevers die gebruik wenschen te maken van
de hulp dezer arbeidskrachten worden verzocht
hunne aanvragen, daartce te richten tot het
Hoofd van den Interueeaingsdienst, Generaal- Ma
joor Onnen te 's-Gravenhage.
«EMKSGQ flfftl-WK.
Een vegetariër gerustgesteld.
Naar uit Galesburg in Illinois aan de Chicago
Tribune geseind wordt, vroeg in de plaats een
man, de opgeroepen was voor den militairen
dienst, vrijstelling op grond van het feit, dat bij
vegetariër was. De president van de commissie
stelde hem echter gerust door te verklaren dat hij
zijn vijanden niet behoefde op te eten; hij moest
ze alleen maar dood raakea
"T-rg
Ongeluk bij h?ft granaatwerper!.
Te Goirle Noord Brabant liet bij het gra
naatwerper» een militair een granaat vallen,
waardoor deze ontplofte in de onmiddelij-
ke nabijheid van den sergeant S., wien een
been van den voet tot aan de heup werd
opengereten. Ook aan de pols werd hij
gewond.
Mosselen als mest.
Te Bussum zijn de laatste dagen groote
hoeveelheden mosselen per spoor en ook
per schip aangekomen, die aan de boeren
worden afgeleverd om tot mest te dienen
voor hun landerijen.
Bokking en panharing.
Het Bureau voor Mededeelingen inzake
de Voedselvoorziening meldt:
In verband inet de schaarschte en hoo-
gen prijs van de bakolie wordt het publiek
er op Attent gemaakt, dat uit genomen proe
ven door Mej. Wittop Koning, leerares in
koken en voedingsleer aan de Nieuwe Huis
houdschool te Amsterdam, gebleken is, dat
Zuiderzeebokking en Zuiderzeeharing zon
der gebruik te maken van olit smakelijk
kunnen worden.
Een waarschuwing
De minister van landbouw brengt ter
kennis, dat indien bij de opneming van de
oppervlakte bouwland beteeld met graan,
te oogste in 1918. mocht blijken dat land
bouwers minder zaaihaver hebben gebruikt
dënsgeschiedenis aan en beloofde, er zijn chef.
den generaal Tschernitschew mededeeling van te
doen.
De brave heeft woord gehouden, en de generaal
was zóó welwillend, om den Keizer de zaak voor
te dragen, die mij in genade terugriep.
Wat is in dien tijd toch alles anders geworden
op de wereld t
Mijn uniform uit den tijd van Katharina blijf ik
echter met 's Keizers toestemming doordragen
Een zichtbare herinnering aan lang vervlogen
tijden is mij echter gebleven," eindigde de oudé
soldaat zijn verhaal, terwijl hij uit den borstzak
zijner uniform een fluweelen zakje te voorschijn
haalde. „hier zijn de oorzaken en getuigen van
mijn lijden de handschoenen van vorstin Zu
mowski
sar ~n
EINDE.
De kroniek der stad Naumburg a.d. Saaie ver
haalt een vroolijke episode uit den dertigjarigen
oorlog, die binnen hare muren is afgespeeld ge
worden. Met een afdeelrng carabiniers, die in het
stadje ingekwartierd was geworden, was ook een
knappe, vroolijke trompetter aangekomen, die
van het langdurig oponthoud van zijn troep ge
bruik maakte, om onder de meisjes van Naum
burg naar een vrijster om te zien. En hij was hier
bij nog al gelukkig, het eenige dochtertje van den
stadstorenwachter, als een der schoonste meisjes
wijd en zijd bekend, schonk hem haar hart. Niet
tegenstaande de torenwachter, die van het aan
zoek van den trompetter niets weten wilde, iede-
ren avond wanneer hij maar de herberg ging, den
ingang van den toren stevig sloot en den sleutel
bij zich stak. had de vindingrijke dochter in de
graote, stevige mand, waarmede levensmiddelen,
brandstoffen enz. naar het torenkamertje opge-
heschen werden, een middel gevonden, om den ge
liefde bij zich boven te brengen gedurende de af
wezigheid des vaders. Dit ging nu zoo eiken
avond, totdat eindelijk de dag naderde, waarop
de karabiniers hun kwartier zouden verlaten.
Juist twee avonden te voren wilde het toeval, dat
de oude iets vroeger dan gewoonlijk thuiskomen
de, er getuige van was. hoe de trompetter in de
mand neergelaten werd. Hij liet den soldaat onge
hinderd gaan, maar besloot, nadat hij zijn onge
hoorzaam dochtertje behoorlijk de les gelezen had
den cngewenschten mninnaar op zijn manier U-
straffen. De volgende avond was de vastgestelde
afscheidsavond. De trompetter snelde, teederder
dsn ooit, naar zijn geliefde. De neergelaten mand
was voor hem een teeken. dat de torcnwaAter
gelijk gewoonlijk uitgegaan was en zoo vertrouw
de hij zich zorgeloos aan het eigenaardige voer-
I tuig toe. dat gelijk onmiddellijk met hem in de
hoogte gewonden werd. Maar zi. daar op 80 voet
l boven den grond staekte het windas plotseling
1 Hm werkzaamheid. Roepen hielp niets en de trom
netter moest tusschen hemel en aarde in de mand
overnachten. Toen nu dc karablniets bij het aan-
breken v»n den dag marschvaardig stonden, ont
brak de trompetter De kameraden, die zoekend
J de stad doorreden, waren niet weinig verwon-
derd. toen z»i eindelijk op de markt de stem vat»
den vermiste uit hemelsche storen weerklinken
hoorden De kolonel van het regiment die waar
schijnlijk wel een liefhebber van een grapie was,
Let nog den gcheelen troep onder de mand defi-
leeren. opd*» ieder soldaat zich zou kunnen ver
meien aan den in de lucht hangenden trompetter
en eer«t toen werd de inmiddels geheel bekoelde
Don J«J»n bevriid. die echter nog langen tijd den
spot zijner kameraden moest verdragen over zijn
laatste nachtkwartier in Naumburg
