WEEKBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN.
In den Rolwagen des Koéjs.
9e Jaargang.
Dinsdag 26 Maart 1918.
No 33.
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG
Abonnementsprijs
per 3 maanden 0.70.
ADVERTENTIËN:
van 1-5 regels
Iedere regel meer
fO.J.0
0.06
UITGEVER:
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN.
Bureau Hippolytushoef, Wieringcn
Tel. Interc. No 10.
Bijbureau C. Slikker Cz.
Kleine Sluis-Ann« - Paulowna
Agentschap A. Keuris Gz., Wieringerwaard.
GEMENDNIEUWS.
Vrouwen en de distributie.
Bij Kon. besluit is Ihaos eeu vrouwenco
mité voor de distributie ingesteld. Dit zal
tot taak hebben, gebruik makende van de
gegevens der verschillende distributiebureaux
een overzicht te verschaffen van de beschik
bare voorraden van levensmiddelen. Aan de
hand daarvan zullen dan de' huisvrouwen
zoo volledig mogelijk ingelicht worden vooi
doelmatig en zuiuig gebiuik der verschil
lende artikelen. Toegevoegd is aan het co
mité eene commissie van advies, vertegen
woordigende den Bond van Lecraressen bij
het Huishoudouderwijs.
Engeland volgt.
Reuter vernam uit Louden, dat aan .de
haven autoriteiten instructies zijn gegeven
om beslag te leggen op de Nederlandsche
schepen Ln de havens van Engeland liggen
tussehen de 20 a 25 schepen, met een to
taal van ougeveer 30,000 ton.
Bij het vervullen der noodzakelijke tor-
majiteileo zal men zorg dragen, dat reke
ning wordt gehouden met de natuurlijke
gevoeligheid der Nederlanders. Er zijn aan
de plaatselijke autoriteiten instruc'ies gege
ven om dit punt zeer nauwgezet in acht te
nemen. Wanneer officieren eu manschappen
naar huis weDSchen terug te koeren, zal men
al he4 mogelijke doen om hen ten spoedig
ste op comfortabele wijze te repatrieeren.
Onze in beslag genomen schepen.
Naar de Nieuw-Yorlc verluidt, is de A-
merikaansche regeering voornemens de in
beslag genomen Nederlandsche schepen te
bewapenen en hen zoo spoedig mogelijk ?u
den Tranatlauiischen dienst te plaatsen in
hoofdzaak om levensmiddelen te vervoeren
voor de geallieerden, hoewe1 het ook in het
voornemen ligt ze voor troepentransport te
gebruiken, indien ze daarvoor beter zijn in
gericht.
Volgens een telegram van Reuter'* bijz.
dienst verneemt de Times uit Nieuw-York,
dat de Amerikaansche vlag thans wappert
op de 77 Nederlandsche schepen, welke ge
zamenlijk 640,000 ton nieten. Een groot deel
der bemanningen heeft zich bereid verklaard
FEULLETON.
2.
Lenotre wees op een jongen, knappen man van
omstreeks vijf en twintig jaar, die in de nabijheid
het opzicht hield over eenige tuinlieden.
„Het is mijn neef Dagobert, wien in dit geval
de loftuitingen van Uwe Majesteit toekomen,
want aan hem kon ik de plaatsing met gerustheid
overlaten," zeide hij. Sinds jaren is hij om zoo te
zeggen mijn rechterhand. Ik kan niet alles meer
zelf leiden, Sire, want ik ben oud en word zwak."
„Beste Lenotre," zeide Lodewijk vriendelijk, „ik
zou u zoo gaarne mijne dankbaarheid willen be
wijzen."
„Uwe Masjesteit heeft mij reeds met hulde en
genade, met geld en goederen voldoende over
stelpt."
..Maar nog niet genoeg met eer, meester. Een
zoo groot kunstenaar als gij, verdient de hoogste
onderscheiding. Lenotre ik verhef u in den adel
stand en verleen u de orde van St. Michael."
De oppertuinman stamelde zijn dank en kuste
de hand des Konings.
„Nooit is voor deze eenvoudigen tuinman zoo
veel eer te beurt gevallen," zeide hij. „De genade
van mijn vorst heeft mij in staat gesteld om het
hoogste in mijn kunst te verrichten. Slechts één
wensch zou ilc nog hebben en dan zou ik gerust
kunnen sterven."
„Spreek mijnheer De Lenotre," zeide Lodewijk,
den nadruk leggende op het woordje „de".
„Sire, spoedig zal hier alles volgens mijne, door
Uwe Majesteit goedgekeurde plannen, na jaren
langen arbeidvoltooid zijn. Zoodra dit geschied
is, wensch ik mijn pensioen te nemen. En nu ver
ontrust mij slechts ééne gedachte Wie zal mijn
opvolger zijn Kan ik er mij op verlaten, dat mijn
schepping behouden blijft, dat er niet iemand over
aangesteld wordt, die dalgeen bederft, wat ik,
naar ik meen. schoon en grootsch gemaakt heb
„Niemand zal het in het hoofd komen, om uw
arbeid tc willen overtreffen, meester. En wat uw
opvolger aangaat, zoo is het uw zaak, er mij een
om» ouder Amerikaansche officieren vau de
mariue-reserve dienst te doen.
Huisslachtingen.
Het Bureau voor Mededeelingen inzake
de Voedselvoorziening meldt
Het aantal aanvragen om virgunmugeii
voor het doen van huisslachliugen dat bij
den voorzitter der Rijkscommissie van Toe
zicht op de Vleeschvereeniging inkomt, is
buitengewoon groot, er zijn dagen, waarop
de aanvragen bij duizenden inkomen. Over
de aanvragen tftoeten dan eerst inlichtingen
worden ingewonnen, alvorens eene beslis
sing kar: worden genomen, Het is dus be-
grijpelijk, dat de beslissingen niet zóó spoe
dig kunnen worden tegemoet gezien, als
buitenstaanders wellicht mogelijk achten.
Onnoodige vertraging wordt uit den aard
der zaak vermeden.
Haar kind van 2 jaar vermoord.
Nadat aan de politie te Dordrecht ter oore was
gekomen, dat zich op gewelddadige wijze van
haar kind had ontdaan, is in een logement aldaar
een vrouw C. M. oud 25 jaar, gearresteerd.
Aanvankelijk ontkende ze iets van den moord
te weten en beweerde ze haar kind een dag of
veertien geleden in een der ziekenhuizen te Dor
drecht te hebben doen op nemen. Uit het onder
zoek hiernaar bleek, dat men totaal niets in de
ziekenhuizen van haar kind afwist, zoodat de ver
denking al sterker tegen haar werd.
Ten slotte bekende ze haar kind een jongetje
van 2 jaaren een paar weken geleden te hebben
verdronken.
Als haar medeplichtige noemde ze zekeren B.,
uit Gorichem, die door de politie in verzekerde be
waring is genomen.
In d* Voorst raathar er., J. A oor..•ha ar voor '<>et
gepleegde msdrijf aangeduide plaats, is gisteren
en vannacht onafgebroken gedregd doch tot nu
toe is het de politie niet mogen gelukken het lijk
je op te sporen.
Als verzachtende drijfveer van den afschuwe
lijken moord moet werden opgemerkt, dat het
kind half verlamd was en zoodoende bijzonder
veel zorg vereischte.
Het blijft echter niettemin een opzienbarende
gebeurtenis als een moeder zich niet ontziet haar
kind op een dergelijke wijze van het leven te be
rooven.
voor te stellen. Gij toch moet den waardigsten ken
nen en aanbevelen kunnen."
„Sire, wanneer ik het wagen mag, hem u te noe
men ginds staat hij. Sinds jaren heb ik hem
daartoe opgeleid."
„Is het uw kleinzoon
„Om u te dienen, Sire,"
„Goed, laat hem dan maar eens hier komen."
„Dagobertriep de grijsaard.
De jonge man kwam schielijk naderbij en maak
te voor den monarch, die hem met welgevallen be
schouwde, een diepe buiging.
„Jonge man," sprak de Koning, „zoodra uw
grootvader uit zijn betrekking scheidt, neemt gt
de geheele leiding op uw en uw titel zal wezen
Oppertuin-inspecteur des Konings te Versailles."
Dagobert, ten zeerste verrast en verheugd, dank
te eerbiedig. Zijn grootvader echter fluisterde hem
glimlachend toe „En thans, Dagobert, kun je het
geloof ik, wagen om over Eugenie
Lodewijk had de gefluisterde woorden verno
men en vroeg „Wat is dat met Eugeniee."
„Vergeef mij. Sire. dat ik Uwer Majesteit's wel
willend oor met zulk een onbeduidende zaak las
tig viel. Het is een zekere Eugenie Mansard."
„Ha. de dochter van mijn eersten bouwmeestei
„Ja. Sire. Het meisje is mij van harte toegedaan
en ons beider levensgeluk hangt van onze vereeni
ging af, doch mijnheer Mansard denkt er, helaas,
anders over."
„Hm. meester Mansard is een geniale architect,
maar eigenzinnig en kleingeestig als een parle-
mentsraad", merkte Lodewijk op.
„Sire," nam de oude Lenotre weder het woord,
„tussehen den heer Manosard en mij hecrscht, he
laas. sinds geruim en tijd een zekere vijandschap
en ik durf wel te zeggen, dat de schuld niet aan
mijn kant is Mijnheer Mansard heeft zich al her
haaldelijk veroorloofd öm ook met betrekking tot
den aanleg der tuinen mede te willen praten, wel
ke inmenging ik natuurlijkerwijze terug moest wij
zen. daar hij werkelijk van de tuinmanskunst niets
verstaat ia. hij heeft mij zelfs al meer dan eens bij
LTwe Majesteit aangeklaagd, doch Uwer Maies-
teit's allerhoogste beslissing heeft mij dan telken
male in het gelijke gsteld. En daarom is hij op mij
Scheveningen in ronw
Het staat nu ongetwijfeld vast, dat van de Sche
veningsche visschersvloot sedert het begin der
breelvaart in Januari, 8 loggers met de geheele be
manningen in zee zijn omgekomen, te weten de
loggers Sch. 29. schipper S. Roos. Sch. 275, schip
per KI. v.d. Harst, Sch. 267 schipper D. v.d. Harst
Sch. 134 schipper G, Visser, Sch. 222, schipper G.
Buis, Sch. 238, schipper en reeder J. Overduin,
Sch. 319, schipper H. Toet, en Sch. 161, J. Taal.
Daardoor zijn meer dan 60 kloeke visschers,
mcerendeels in de kracht van hun leven, een
prooi der golven geworden.
Bovendien zijn ook Scheveningsche visschers
op schepen van IJmuiden in zee omgekomen.
Er is dan ook bijna geen visschersfamilie in het
dorp, die geen rouw draagt.
Evenals te Katwijk heerscht in Scheveningen
een gedrukte stemming.
Weduwen zijn in de mode.
Londensche bladen verzekeren, dat weduwen
zich tegenwoordig in Engeland in een bijzondere
gewildheid kunnen verheugen. In het jaar 1917
zijn, volgens de statistiek, de huwelijksvooruitzich
ten voor weduwen beter geweest, dan in de laat
ste 30 jaar het geval was. Dat is in de eerste
plaats hiervan het gevolg geweest, dat het aantal
mannen van jeugdigen leeftijd is afgenomen en in
de tweede plaats heeft de oorlog veel jonge, knap
pe vrouwen weduwe doen worden, die de beste
Vooruitzichten hebben om nog eens te trouwen.
Een halve eeuw geleden heeft de weduwen mo
de haar hoogtepunte bereikt. Tien van iedere hon
derd vrouwen, die destijds in het huwelijk traden,
waren weduwen. Toen is het met die voorkeur
voor weduwen voortdurend meer achteruitgegaan
tot 1914 toen zij weer is gaan toenemen, thans
staan de zaken reeds zoo, dat de weduwen meest
al' i'inger rn knapper zijn d<"»n de ongehuwde muis
ies, zoodat de wedtiwenmotie nóg wel in oravaïig
zal toenemen.
Schol
De laatste beide dagen is aanh den afslag, te
Zoutkamp. (Groningen) 1300 pond schol aange
voerd, welke tegen 14 gulden per pond verkocht is
Een burgemeester op den kansel
Als een bijzonderheid deelt de Ned. mede dat
Zondagmorgen in de plaats van ds. Boorsma voor
d Ned. Herv. Gemeente te Eibergen optrad de
verbitterd."
„Goed", zeide Lodewijk, „laat uw kleinzoon dan
zijn geluk eens beproeven. En wanneer Mansard
blijft volharden om het geluk zijner dochter tegeu
te werken, dan ben ik er ook nog, om een worod-
ie mede te spreken."
Grootvader en kleinzoon keken elkaar aange
naam verrast aan. 's Konings belangstelling en
voorspraak in deze aangelegenheid was meer dan
zij in hun stoutste droomen hadden durven ho
pen.
„En nu willen wij den tocht voortzetten naar
het bosquet der Latona," riep Lodewijk. „Dat is
echter heel ver hier vandaan en ge zijt moe, mees
ter. Kom bij mij in den wagen zitten op de plaats*,
der markiezin."
Deze gunst was zoo buitengewoon, dat de op-
pertuinmeester meenrle haar van de hand te moe
ten wijzen, doordien, hij beweerde, dat hij nog vol
strekt niet moede w-as.
Doch de Koning beval„Neem naast mij plaats,
oude heer, ik wil het!"
En zoo nioest Leriotrc wel gehoorzamen.
De lakeien duwtlen den rolwagen, dien Zijne
Majesteit eigenhan.'dig bestuurde, naar het besquet
der Latona.
Hel werd nog denzelfden dag "bekend, welk een
buitengewone eer den ouden oppertuinman André
Lenotre ten deel gevallen was Dc Koning had hem
den adelstand verheven en hem de orde van
Sint Michael verleend dat w as reeds veel. Doch
hij had buitendien ook in den. rolwagen op de
plaats van mevrouw De Mainlenon naast Zijne Ma
jesteit mogen zitten. Over zulk een verbazende on
derscheiding moesten wel all.c prinsen en hertogen
graven, markiezen, ministers, kamerheeren en an
dere hovelingen buiten zich ze'.1 ven geraken.
Wie echter bijna uit zijn veV sprong van ijver
zucht en nijd. dat was de eerste: bouwmeester van
den Koning en leider van den bouw van het slot
te Versailles. Jules Hardouin Mansard, ofschoon
hij er wel het minste reden toe had. Als hoofdop
zichter der koninklijke "kasteelert ontving hij van
Lodewijk 52000 livres tractement en buitendien
als eerste architect nog 18000 livl es. Hij had een
heer M. J. Valeton, burgemeester aldaar.
De heer Valeton is emeritus-predikaut.
Bedrog met goudgeld.
Twee inenechea, die er op uit logen om
te Utrechl gouden tientjes op te koopen,
werden door een dei opkoopers bedrogen,
Vooi 11 gulden per stuk kochten ze n.l. twee
vergulde halve guldens aan een speldje be
vestigd.
In de „Liggende Os" aldaar verteerde
Dinsdag een klant voor eenige dubbeltjes.
Hij betaalde met een „gouden tientje" De
kellner had reeds geld teruggegeven toen
men gewaar werd dat het tientje een een
voudige gedenkpenning was. Dc klant gat
voor dat hij het „tientje" zelf' had gebeurd
in een ander café en betaalde daar,»p met
echt geld. De politie oordeelde het uochthans
uoodig hem in bewaring te stellen 't bleek
dan ook dat bij uog twee van die penuiu-
gen bij zich had.
KAMERLID.
De. verkiezing voor de kamer
Bracht reeds menig hoofd op bol
Zelfs de armste kermiskramen
Is van't earididaatschap vol;
En wie iu de organisatie
Als bestuurslid staat vooraan.
Wil voor '(heil van land en natie
Naar de tweede kamer gaan
Boeren en comediauten,
Ambtenaren bij de vleet,
Herbergiers en dril-sergeanteo
Werken zich ervoor in 't zweet.
Onderwijz'ers, advocaten,
(Nie i aud die't iu hen misprijst)
Doen hun best niet schrijven, praten,
om Ie komen op de „lijst".
Ze''1* onze politie-,.Jannen".
Inclusief de Marechaussee.
Dingen als bekwame mannen.
Naar 'n kamerzetel mee.
Wie 'k vooral niet mag vergelen:
't Zijn de „Jantjes Boezeroen",
Van wier stemmental we weter:,
Dat 't bedraagt een half millioen.
Ook de werkman wil op heden
Meedoe» aan de politiek-,
En de kamer binnentreden
Om zich te uiteu iu 't publiek.
Jammer voor veel candidaten,
ruime woning in een zijvleugel van het uitgestrek
te paleis, en dicht daarbij zijn bouwbureau met
een zaal, waar de bouwkundige teckeningen ver
vaardigd werden.
De geniale bouwmeester was, gelijk we gezegd
hebben, een eigenzinnige, kleingeestige en trotschc
man, somwijlen zelfs opvliegend. Toen hij het
nieuws vernam - en het werd hem natuurlijk ter
stond overgebracht dat Lenotre in den adel
stand verheven en gedecoreerd geworden was en
buitendien nog de hooge eer gehad had van naast
den Koning in den rolwagen te mogen zitten, toen
liep hij woest de kamer rond. rukte zich de reus
achtige pruik van het hoofd en mompelde verwen
schingen voor zich uit.
Zijn vrouw en zijn jongste dochter Eugenie
de beide andere dochters waren reeds gehuwd
trachtten hem tevergeefs tot bedaren te krijgen.
„Zwijgt toch." bromde hij. „Wat hebben jelui
daar verstand van Ha dat is dus het loon van
het genie in Frankrijk de ondank eens Koflings
„Hoe kan je toch zoo spreken. Jules zei zijn
vrouw verwijtend. ,,De Koning geeft je jaarlijks
70000 livres tractement en daarenboven ontvang
je nu en dan nog aardige gratificaties. Welke an
dere achitcct werd ooit zoo rijk beloond En or
des heb je immers ook al ontvangen."
„Maar toch niet de St. Michaelordc."
„Och. die zal je mettertijd ook nog wel verleend
worden."
„Lenotre werd geadeld."
„Hij is veel ouder dan jij en wil spoedig met pen
siocn gaan. Heb maar een weinig geduld, Jules.
Ook jou zal dezelfde ondcrscheding nog wel eens
ten deel vallen."
,.En in den rolwagen naast den Koning zit
tend. zoo is hij door het park gereden. O. wan
neer ik er aan denk, kijk, dan zcu ik wel uit mijn
vel willen springen." m
De arme mevrouw Mansard wist geen andere
gronden aan te voeren oem hem tot bedaren te
brengen, want dat haar echtgenoot ook nog het
vooruitzicht had. om in den rolwagen des Konings
tc rijden, dit ging zelfs ver boven haar stoutste
hoop.
(Wordt vervolgd.)
