Alkmaarsche Tabak van J. R. KEUSS
WEEKBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN.
De beloonsng
9e Jaargang.
Vrijdag 10 Mei 1918.
No. 46.
WIERINGER COURANT 1
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG
Abonnementsprijs
per 3 maanden 0.70.
ADVERTENTIËN:
van 1-5 regelsf O.c.0
Iedere regel meer„0.06
UITGEVER:
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN.
Bureau Hippolytushoef, Wicringen
Tel. Interc. No. 18
Bijbureau C. Slikker Cz.
Kleine Sluis- Anna - Paulowna
Agentschap A. Keuris Gz., Wieringcrwaard.
HET KAMERLID DUIJS UITGEFLOTEN.
Ter inleiding van de verkiezingsactie was Dins
dagavond in de groote zaal van de Harmonie
door de afd. Alkmaar der S. D. A. P. een open
bare vergadering belegd, met als spreker de Heer
J. E. W. Dys, lid der Tweede" Kamer. De zaal was
geheel bezet, zoowel met vrouwen als mannen.
Spr. wees er allereerst op dat de politieke ver
tegenwoordiging der arbeiders in het parlement
nooit voor moeilijker problemen stond dan sinds
Aug. 1914. De tegenstanders, incasu de revolution
nairen, meenen. dat er geen stemmer menschen
zijn dan de soc.-dem. in de Kamer,. Zij zeggen,
dat de Nederlandsche arbeidersklasse is verra
den en speculeeren daarmede op de domheid van
vele arbeiders Om Nederland tuiten oorlog te
houden, is noodig een koel hooid. 't Is gemakke
lijk om te komen schreeuwen van .staking'' en
,,de massa." Als er niet zoo'n wereldbrand was,,
zou daar geen kwaad bij zijn, .naar nu is dat ver
keerd. Men moet bedenken dat regceren thans
moeilijk is.
Wat voor belang hebben de soc.-dem. in de
Kamer er bij om de arbeiders te verraden
Interruptie Hun portemonnaie
De heer Duys Dat deze interruptie kon wor
den geuit, bewijst hoe zeer de laster al is door
gedrongen. V
Interruptie Is dat het onderwerp behandelen?
Kerel, hou jc bek.
De heer Duys vond dat de spreker zijn woord
moest waar maken of anders met het Kaiinsmerk
door Alkmaar blijven rondloopen.
,,Zeer juist", aldus stemmen uit het publiek.
De Verkerk nam nu het woord en deelde mede
dat Enka
Uit het publiek Mevr. Tjaden, alsjeblieft,
geen Enka.
De heer Verkerk vervolgde, dat mevr. Tjaden
zich bij het bestuur had vervoegd en debat had
verzocht. Hij drong er op aan dat men het inter
riunpeeren zou nalaten, opdat er geen tijd voor
het debat zou verloren gaan
De heer Duys weer er op, dat hij nog te veel
spreekbeurten had te vervullen dan dat hij zich
de keel wou forceeren. Als men hem het spre
ken zoo moeilijk maakte, sabv teerdemen met
den tijd.
Zijne rede vervolgende, zei de heer Duys dat
men van meening kon verschillen over hetgeen
het beste is voor de arbeiders en toch zou kun
nen samengaan. Maar wat de «f c.dem. eischen is.
dat men niet twijfelt aan hunne goede trouw. Als
wij werkelijk regeerings-socialisten, kapitalisten
verpakt iu
aan Tabak.
eitra licht papier, daardoor dus géèu nicht verlies
Toen te Clermont voor de eerste maal het
gerucht werd veiapnid, dat generaal Vaque-
lin van plan was in het huwelijk te treden,
toen meende iedereen, dat het een praalje
zou zijn. Hij met zijn 67 jaren, zou daar wel
niet aan denken.
AU dan evenwel de gedrukte kennisge
ving kwam „Generaal Vaqueliu, comman
dant der 21 armoe, grootofficier van het
Legioen van Eer enz., heeft de eer u ken
nis te geven van zijn voorgenomen huwelijk
met mejuffrouw Carmen de Barnmeda", toen
moest men het wel gelooveu en de jonge
officieren griuuiklen, lachten en draaiden
ondernemend de punten hunner knevels op.
Was reeds de kennisgeving van het hu
welijk een gebeurtenis, de aankomst van
mevrouw was het nog meer, want inderdaad,
een zoo prachtige vrouw had men Clermont
nog niet gezien.
Het Jonge" echtpaar waarvan alleen
de betere helft nog joug was scheen bui-
teugewoon gelukkig. Mevrouw verrukte ie
dereen door haar beminnelijkheid, haar gecsi
en haar temperament, evenzeer als door haar
schoonheid en de generaal zelf straalde bijna
van geluk.
Mevrouw wist de j.onge heeren officieren
op een afstand Ie houden en dat ergerde
dezen, die 'ich voor onweerstaanbaar hiel
den, natuurlijk niet weinig.
In de ccsfe plaats was dit het geval met
den kapitein St. Leonard, die anders bij de
dames ecu tabelachtig geluk moest hebben.
Doch afwachten maar,'al wachten, zijn tijd
zou wel komen, dc tijd, als de wolken aan
den echtelijken hemel van den generaal zich
zouden samenpakken.
En dit tijdstip scheen te komen. Want op
een dag ketterde en vloekte de generaal, als
hij sinds zijn huwelijk nog niet gevloekt
had en het hagelde arresten.
Aba, dacht St. Leonard, de oude heeft
waren, zouden wij financieel veel meer kunnen
verdienen.
In Aug. 1914 wist niemand of wij builen den
oorlog zouden blijven, ja dan neen. Alleen wisten
wij, dat regeering van Cort van der Linden alles
zcu doen om oils er buiten te h;uden.
Spr. nam het woord van Troelstra voor zijne
rekening ,,Onze nationale verschillen moeten
worden overheerscht door de nationale gedach
te hoe blijven wij buiten den oorlog
In Aug. 1914 stonden wij, zei de heer Duys ver
der, voor het feit, dat elke oorlogvoerende ons
als een oorlogvoerende staat had kunnen beschou
wen, als wij niet hadden gemol.liseerd. De anar
chisten vonden de mobilisatie'-redieten niet goed
en stelden ze gelijk met oorlugscredieten. Het
proletariaat mag dankbaar zijn. dat er gemobili
seerd is, want dit niet te doen beteekende oorlog
Spr. had er voor gestemd, al staat hij dan ook op
het standpunt Geen man en geen cent. (Gefluit).
Wie daar fluit en lacht, lacht om zijn eigen dom
heid. (Geroep Zeer juist). \an andere zijde
hoongelach en geschreeuw, waarop de he'er Duys
antwoordde Ik wil mij het recht niet laten ont
nemen, mijn meening te zeggen, hoort ge dat
Wat hij nog meer zeide, konden wij niet ver
staan. Op zijne woorden volgde groot rumoer,
waartusschen geroep klonkScheldt toch zoo
niet.
De heer Verkerk nam het voord, maar was
onverstaanbaar.
Het rumoer nam steeds toe.
De heer Duys Vergadering, gij hebt het laat.
ste woord van mij gehoord.
De heer Verkerk Wij willen een vergadering
met de'bat met gelijke tijdverdeeb'ng. Wilt ge dat?
(Geroep Ja, ja
Mevr. Tjaden trad hierop naar voren en
wenschte het trapje naar het tooneel op te gaan,
maar dit werd haar belet. ..Ge komt er niet op",
zei de heer Duys. „geen kwestie van".
Het geroep nam toe en het werd een erg tu
mult, waarbij tal van personen op de
den. Men floot, schreeuwde, zong, het was een
hecle herrie.
De heer Verkerk slaagde c-r in verstaanbaar
vanaf het tooneel de zaal in te roepen ,,De ver
gadering is gesloten, en meteen viel het gordijn.
Onder voortdurend tumult, waarbij zich groep
jes manifesteerenden vormden, verliep langzaam
de vergadering, maar toch nieel voordat de hoofd
inspecteur van politie de aanwezien tot eenigen
spoed had aangespoord.
GEMENGD NIEUWS.
Een bruiloft te Didam
Het intrekken der militaire verloven heeft
de afgeloopen week te Didam (Gelderland) c
gestoorde bruiloft tengevolge gehad
Daar zou een landweersoldaa! Maandag in den
echt treden. Het voornemen was, reeds Zondag
thuis te komen en met zijn bruidje alles voor den
grooten dag te regelen, de man was dien dag ii
zijn garnizoen te Doesburg er mocht natuurlijk
niet uit de stad. Niettemin gelukte het hem den
weg naar Didam per rijwiel te bereiken. Na on
derweg eenige malen door sirveillecrende ser
geants te zijn aangehouden en dus weer terugge
zonden te zijn, wist hij ten slo'te langs veel om
wegen zijn dorp te bereiken.
Den volgenden ochtend zou de huwelijksvol
trekking plaats, b/oben.
1 Alles liep goed va., stapel ,n de jongelui met
familie kwamen ongehinderd tor kerke.
Nauwelijks echter was men daar gearriveerd oi
een drietal militairen kwam om den jeugdigen
echtgenoot als deserteur" op te halen. Nadat de
huwelijksformaliteiten voorbij waren, moest hij
tegen wil en dank mee naar zijn garnizoen; d
bruiloft moest dan maar zonder bruidegom doof
gaan, tot groote droefnis van het bruidje. Avonds
trok de schoonvader naar het garnizoen en wist
te bewerken dat schoonzoon toch enog vrijaf
stoelen i kreeg en zoo kon de gestoorde bruilofstpartij ir.
BoOmenloof als veevoeder
De heer H. Verberne, paardenarts te Breda,
schrijft aan de N. A. o.a.
Een rijkdom van voedsel gaat nu jaarlijks ver
loren, doordat men geen gebruik maakt van het
niet te onderschatten voedingsmiddel* hoornen
loof voor de dieren.
Populieren, esschen. linden enz. kunnen niet
succes daarvoor gebruikt worden, men zou kun
nen zeggen, dat deze onze „luchtweiden.. zijn.
Het boomenloof moet als hooi gegeven worden
daar de dieren de groene bladeren niet gaarne
eten. De twee- tot vierjarige takjes kapt nien af
in Juli en Augustus en bindt dt ze tot bossen sa
men. Later en tegen den herft vermindert het pro
teiine-gehalte der bladeren en is het niet raad
zaam de oogst binnen te halen Men Iaat de bos
sen zoo lang staan tot deze drrog zijn zoodat de
bla deren niet gaan rotten.
In voedingswaarde van het meeste belang is
het loof der linden, ahorns, haztlnooten, eiken ol
men, esschen en populieren.
Door het gehalte aan bitter en adstringecrendc
stoffen is het niet als hoofdvoer te verkiezen en
heeft het uitsluitend als bijvoer zijn woarde.
Dit bijvoer zou voor onze legerpaarden verre
weg te verkiezen zijn boven hel in groote massa
bijvoeren van aardappelschillen, welke uit een
deskundig oogpunt beschouwd niet raadzaam
zijn.
De oorlogswinst van een bedelaar
Een blinde bedelaar, die het medelijden der be
volking tracht op te wekken, werd te Kerkerade
(Limburg) aangehouden, wegens het verkoopen
broodkaarten tegen 1 50 per stuk.
klommen en begonnen te spreken. Hunne woor-
Datuurlijk thuis herrie en hij wreekt dut op
ons.
Maar hij verbiste zich. De generaal was
alleen maar nijdig, omdat hij op inspeel ie
moest. Hij moest weken lang rond reizen
en zijn vrouw alleen laten Daar had hij
niet veel zin iu.
En hij peinsde en peinsde, tot hij eeus-
klaps een goed idee kreeg.
Kapitein Leonard, zei hij, je hebt een
prachtig handschrift, is niet? Ec een uitste
kende stijl, dat weet ik. Weet je wat, je
vergezelt mij op de inspectie, Ik heb name
lijk iemand noodig, die mijn brieven schrijlt,
de brieven aan mijn vrouw.
De brieven., aan uw vrouw?
Ja, ze wil eiken dag een brief vau vier
zijdjes van me hebben. Ik heb het haar moe
ten belooven. Maar dat is niets voor mij.
Wil jij het vooi me doen, ja of neen
Aan uw vrouw Met alle genoegen ge
neraal.
Dat is dan afgesproken. Morgenochtend
vroeg om zeven uur vertrekken we. Bon
jour kapileiu, lot ziens
Op den tweeden inspcctiedag.
Ik wou dat die blieven naar den blik
sem liepen. Kapitein Leonard, schrijf eens
even.
Lieve vrouw.
Pardon generaal, zou „aangebeden"
vrouw niet beter klinken
Voor mijn pari. Dus aangebeden vrouw.
Die verdoemde rheumaliek
Pardon generaal, is rheumaliek alleen
niet voldoende Moet er persé verdoemd bij
Schrijf maar wat je wil, maar schrijf
dat de rheumatick mij belet haarzelf te schrij
ven, zoodat ik dezen brief dicteer. Vervol
gens schrijf je, dat ik het 172ste regiment
inspecteer en dat dit zes dagen zal duren,
dau acht andere regimenten en dau de ar
tillerie. Goed, dan zullen de vier zijdjes wel
vol zijn, hé?
Neen, generaal, nog niet een
een genoeglijke bijeenkomst eindigen.
Wel verdraaid, schrijf dan grooter of
neem een kleiner vel papier, of weet je wat,
schrijl maar wat je wil, ik inspecteer dan
verder, dan kunt gij mij den brief later
voorlezen. Dien onderteeken ik dan eu daar
mede uit.
Kapitein Leonard liet het zich geen twee
maal zeggen. Hij ging er voor zitten eu
schreef eeu briet, zoo vloeiend, zoo vol liefde
en verlangen, zoo vol gloed, zooals hy alleen
brieveu kon schrijven.
Schitterend, zei de generaal. Ik zie dat
ik me op je kan verlaten, beste Leonard,
Ga zoo voort en ue belooning, dat beloof ik
je, zal niet uitblijven. Geel maar hier, ik
ouderleeken dadelijk.
Mevrouw was verrukt over den brief.
Zooveel geest, zooveel vuur verraste haar
eigenlijk. Zij had zulk een brief aan haar
man niet toevertrouwd. Eu ze ging zitten
en schreef eeu antwoord, even innig, even
warm als zijn brief.
Het antwoord was een brief van acht zijd
jes, die spoedig werden uilgebreid lof tien,
tot twaalf, tot zestien.
Bravo Leonard, prees de generaal. Je
loet 't brillant moet ik zeggeu en ik dank
je wel.
Leonard glimlachte.
Nu is zij mijn, dacht hij, want als ik
haar zie. zal ik haar vertellen, dat ik de
brieven heb geschreven eu waarom deze
zoo gloeiend waren.
En \ieer schieef li ij een brief, waarin hij
met trissche kleuren de vreugde van het
eindelijk weerzien schilderde, want morgen,
morgen zou de inspectie geëindigd zijn.
Beste Leonard, zei 's avonds de gene
raal, ik heb je beloofd, dal ik me daukbaar
zou toonen voor de diensten die je me als
secretaris zoo voortreffelijk hebt bewezen.
Nu, ik zal mijn belofte inlossen en zich in
de positie stellende, ging de generaal voort:
Mijn waarde Leonard, hel is me een
groote voldoening, je te kunnen meedeelen,
De man had nog 40 a 50 broodkaarten in zijn
bezit I
Tabak
Naar de Geld. verneemt, zal de tabak te Dru-
ten inbeslag genomen werder, tegen maximum,
prijs. Een legenaanvaller voor vele tabakplanters
die het nieuwe gewas reeds duur verkocht had
den.
Het smokkelen naa»- België
Naar wij van de Belgische grens vernemen wor
en er thans van Duitsche zi:de maatregelen ge
troffen tegen het smokkelen uit Nederland, in ver
band met plannen tot het heffen van invoerrech
ten.
Op geoorloofde wijze n.1. met consent, gaan er
alleen tabak en sigaren, maar dan ook bij wagon
ladingen, de grens over.
eigen mijnen.
Oppassen t
Met het koopen van eenheids*- or3t moet hier
en daar eenige voorzichtigheid orden betracht
Er zijn slagers die oude worst v.ti niet te beste
qualiteit hebben achtergehouden om die nu als
eenheidsworst aan den man te brengen. Het pu
bliek dat in den regel de kenivs mist om dc hoe
danigheid van een worst te 'oeoordeelen heeft
echter toch een middel om zicS zekerheid te ver
schaffen werkelijk de goede veerst te krijgc.v
Volgens voorschrift van den Minister moet
elke eenheidsworst voorzien ziin van een lood,e
waarop de naam van den fab«-'kant gedrukt is.
Als men, voordat de verkooper een of meer on
sen van het stuk snijdt, even vraagt het loodje te
mogen zien loopt men niet de tisico minderwaar
dig vleesch te ontvangen.
dat je verplaatst ben naar Parijs, bij den pe
nei ale.n staf. Je moet dadelijk naar je nieu
we hesteininiug Je hebt helaas geen tijd om
naar Clermont terug te keeren, maar ik zal
gaarne daar al het noodigc voor je regelen.
Maar je jg schijnt heeleinaal niet verheugd.
O ik ik de verrassingde vreug
de zeker, de groote vreugde stamelde
Leonard.
O, jou slimme vos. Eu daarvoor heli
ik rne nu zoo uitgesloofd
Generaal Vaqueliu echter leeM nu n -u mei
zijn vrouw in gelukkige, omstandigheden.
Hou je merkelijk van me? tiaagt hij
zijn vrouwtje herhaaldelijk.
En zij zij antwoord glimlachend:
Zou men iemaud, die zulke brieven a's
jij me van de. inspectie zond kan schrijven,
niet moeten liefhebben
Hij echter sluit haar den mond met een
kus en denkt bij zichzelf, hoe goed het is,
dat er een generalen staf bestaal en dat
deze te Parijs is,
Anders
Hm 1 Je kunt toch nooit weten
