Tabak van 3. E. HEUSS.
WEEKBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN.
9e Jaargang.
Dinsdag 4 Juni 1918.
No. 52.
De bekentenis.
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG ca VRIJDAG
Abonnementsprijs
per 3 maanden 0.70.
ADVERTENTIÉN:
van 1-5 regelsf OX O
Iedere reg6l meer0.06
UITGEVER:
CORN. J. BOSKEH. WIERINGEN.
L. s.
Door een ongeluk met de zetmachine was
het ons niet mogelijk het Vrijdagnummer le
drukken, vandaar dat onze lezers tever
geefs naar de Courant hebben uitgezien.
In 't vervolg hopen wij weder voor gere
gelde verschijning te kunnen zorgdragen.
Redactie.
GEMENGD NIEUWS.
Smokkelen
Uit Enschedé wor -«au de 7welscóe C't
gemeld
Bij vertrek van een trein naar Gronau
sprongen onverwacht Rijksambtenaren op
de locomotief, teneinde te onderzoeken of
ook smokkelwaren aanwezig waren. De ma-
schinist liet, om het onderzoek te voorko
men, stoom vliegen door het stuk slaan van
pijlglazen, terwijl hij het oogenblk dat alles
in damp was gehuld, benutte om een partij
rubber in het vuur te werpen. Zijn pogingen
gelukten, niet, ten eerste bleven ondanks
het loslaten van den stoom de ambtenaren
op dé locomotief en ten tweede gooide hij
een pak rubber voorbij het vuur en kon dit
door de ambtenaren in beslag worden ge
nomen, De machinist, V. genaamd, werd
gearresteerd en is ter beschikking van de
justitie gesteld, terwijl op last der justitie
ook werd gearresteerd de machinist S., ver
moedelijk leverancier van de rubbr.
Luchtpost
Voor den luchtpostdienst Holland—Gro
ningen gevoelt de Kamer van Koophandel
en Fabrieken te Groningen warme belang
stelling niet alleen, maar zal aan de verwe
zenlijking er van gaarne medewerken.
Het ligt in de bed'oling de proef zóó te
nemen, dat de postvlieger eenmaal per dag
heen en terug vliegt, n.1. 's ochtens zoo
vroeg en 's avonds zoo laat mogelijk.
Koffie.
De voorraad koffie, nog In ons land aan-
wezjg voor distributie, bedraagt ongeveer
circa 50.000 balen.
Bij de tegenwoordige verdeeling, die cir
ca 10.000 balen per maand vereischt, zou
de voorraad dus na October uitgeput zijn.
Peper.
Naar wij vernemen zal binnenkort een dis
^aint-Médard, de oude kerk in de n»-
.Mouffetard, is maar een heel arme parochi-
De „Fauborug Maceau" zooals men daa*
zegt is niet heel godsdienstig en koste
moeite, om de kerk te onderhouden. Zon
dags, onder den dienst, zijn er maar weir. g
mei schen; niets Jan een twintigtal vo ouwen
Verder zie je er niet veel meer, dan een
stuk of drie vier mannen, oude boeren, die
met de pet onder den arm, zóó maar op de
steenen knielen, met een rozenkrans tus-
sch ende vingers en met een gezicht, of zij
de gevers van de geschilderde ruiten wa
ren.
Maar over het geheel zijn de mannen hier
vrijdenkers, zoodat de cude kapelaan Fabe
éo van de kapelaans van de pa-ochie
haast zeker is, dat hij niet veel te hoorcn
kiijgt dan de al heel weinig interessante
biecht van een paar eenvoudige boe.-cr-
vrouwlje. Maar het is een tronwe plichts
doener, en Dinsdag Donderdag en Za
terdag precies om zeveu uur, begeeft
hij zich dus op weg naar de kapel
Saint-Jean, doet daar een paar gebe
den gaat dan maar weer heen als er
niemand is.
Zoo had de kapelaan zich opeen goe
den Zaterdagavond alweer met moeite
losgescheurd uit zijn eenvoudig logies
it» de rue Lhomoud, en den grooten
foliant had hij open op tafel laten lig
gen, met zijn bril er op En nu werk
te hij met veel moeite tegen den wind
in, en dit alles waarschijn'ijk voor niets!
Maai het was nu eenmaal Zafer-
avocd, en de dag waarop de oude vrouw
tjea uit den omtrek wel eens cru keei
AI.KMAAIISCHK
Het hoojrot bereikbar* ycuot voor deu kenner.
tributieregling worden getroffen voor peper,
waarbij de vertrekking van dit artikel aan
particulieren zal worden gestaakt en de
daarvoor beschikbare voorraad uitsluitend
voor slachterijen* hotels, restaurants en
daarmede gelijk te stellen inichtingen blijft
gereserveerd.
Treurig einde
Te Haarlem is gisternacht de smid F. De
G, op het Klein Heiligland dood op straal
gevonden:
Hij had onlangs een keeloperatie onder
gaan, waarna hem in de keel een buisj
was aangebracht. Dit was losgeraakt en De
G. is nog de straat opgegaan naar het zie
kenhuis om het buisje goed te laten zetten
Onderweg is hij echter gestikt.
Opgeven van voorraden I
Het voornemen van Minister Posthuma.
om bij wijze van- wet aan alle gezinshoof
den zonder onderscheid de verplichting op
te leggen, alle opgaven, die de Minister hun
zal vragen, naar waarheid te beantwoor
den, heeft niet de de sympathie van mr. S.
v Houten. Deze oud-Minister schrijft o.m.
n -zijn laatsten Staatkundigen Brief
Reeds de qualificatie van het onderzoek
in privaat-huizen als „steekproeven", alsof
het vaatje boter waren, en van de plicht
matige voorzorg van elke zorgvuldige huis
vrouw als „hamsteren" geeft te denken.
Maar 't zij zoo, dat de vaststelling ook van
particuliere voorraden eer.tge waarde heeft
voor de beoordeeling van den algemeenci»
toestand.
Doch men legge daarniast eens de n*dec
len
Voldoening aan cU stemmen van jaloesie
en fantasie bij „het -volk" wordt niet eens
bereikt, daar de opgaven toch wel niet ge
publiceerd zullen worden al werden zij
gepubliceerd, door dit deel van „het volk"
absolutie kwamen vragen om den vol
genden dag weer ter communie te gaan
De goede priester moest dus wel zijn
plaats innemcu in den biechtstoel en
als ijverig thesaurier dan de gelegen
heid openstellen om een wekelijksche
bijdrage te kunnen storten ic deze spaar
kas voor het Paradijs.
De kapelaan had er ditmaal nog meer
op tegen dan anders, omdat het dezen
Zaterdag net toevallig een betaaldag
was en de rue Mouffetard dau in den
regel wemelde van roorbijgangeis en
van het soort dat al heel weinig op
had met zijn priesterlijk gewaadWat
al is men nu ook ol een. heilig man,
daarom is het toch niet aangenaam, om
zoo wantrouwende blikken om je heen
te zien en je allerlei scheldwoorden
naar het hoofd te hooren gooien.
Er waren wel een honderdtal ster
ken drank winkeltjes, waar hij voorbij
moest en vooral één zoo'n gelegenheid
haatte hij al.tnet grooten haat, want
door de openstaande deur kwam een
sterk alcoholische lucht en bij het schit
terend gaslicht zag je allemaal tonn^t
jes met de verlokkelijke f") etiketten
„Absinlh", „Anisette", „Bitter", „Ver-
inouth" enz.
Aan de toonbank stonden altijd* een
troep werklui, nog zoo in hun pakje
en die hem dan opzettelijk heel luid
ruchtig groetten.
Maar dien avond had het slechte
weer de straat leeggevaogd en zoo
was kapelaan Faber, zonder bezwaar,
in zijn kerk gekomen. Hij stak zijn
vingers in het wij waterbakje, maakte
een kruis, maakte een lichte buiging
voor het hoofdaltaar en begaf zich toeo
naar zijn biechtstoel. Hij was ten min
ste niet gekomen; er stond een biech
teling te wachten.
Wel iets bijzonders voorwaar! Maar
toch niet zouden worden geloofd: De Regie
ring kan zich toch ook wei niet de illusie
maken, dat algemeen aan «en oproeping in
de Staatscourant zou worden voldaan. Wat
zij gelieft „hamsteren" te noemen is een
voudig wat elke zorgende huisvrouw uit
e ken kring binnen de grenzen har*r mid
delen in meerdere of mindere nate beeft ge
daan. Ook in 'tgeen men de volkskring
noemt. Tienduizenden zouden er maling aan
hebben en in verleiding komen, zich tegen
'tgeen .zij onrecht achten door onjuiste op
gave te verweren. Om, als de wet onver
hoopt mocht worden aangenomen, haar te
handhaven, zouden die alleen voor den straf
rechter moeten worden gebracht en wat het
tweede deel betreft moeten woren gebracht
en wat het eerste deel betreft kunnen, wat
het tweede deel betreft -aoeten worden ge
vangengezet. GiHoocten van eoige betee
kenis .zouden bovendien tot subsidiaire
hechtenis aanleiding geven, vooral uit den
krog der mingegoeden,
Ereatz-sigaren i
Op de *abaksmarkt loopt zooals ge
meld hel gerucht, dat de Minister een
bepaling zal uitvaardigen, dat er geen siga
ren geheel u't tabak samengesteld, vervaar
digd mogen worden, zcodat er in de sigaren
een gedeelte Ersatz (blad van hazel ncoten,
bloemkoolbladeren, enz.) verwerkt zal mo
gen worden. De bedoeling is de industie zon
lang mogelijk gaande te houden.
Of is de bedoeling zoo vraagt men ons
de tabak zelf, waarvn geen aanroer is
over de grenzen te brengen 7
Er is hier reeds lang gebrek aan tabak
rooktabak, Friesche beerenbaai, maryland,
enz. Vroeger 60 ct. pe 5 ons. nu één ons 1
De verlieslljst der onbekenden.
Het Duitsche legerbestuur geeft «cn
vieuw soort verlieslijsten uit. waarvan thans
terwijl de geestelijke door het roode
schijnsel van de lamp, die aan den
kruisboog hing den korten dikken kiel
zag en de grove zolen met dikke spij
kert van den geknieldeD man, dacht
hij, dat het misschien nog de een of
andere werkman was die lijn goed ge
loof en zijn godsdienstige gewoonte ge
houden had. In ieder geval zou hij wel
niet zoo heel veel bijzonders te hoo
ren krijgen; heel kAlm nam hij dut
plaats in zijn biechtstoel, en nadat hij
eerst een flinke pruim genomen had,
schoot hij zonder op dat oogenblik
veel ontroering te voelen het groene
gordijntje voor het biechthokje.
Mijuheer de pastoor, stamelde een
ruwe stem, die zich geweld aandeed
om zacht te spreken
Ik ben geen pastoor, vriend! Noem
mij liever vader.
De man, wiens gtluat Faber niet
kon kwarn lm pe rei» met het gebed te
voorschijn, dat hij zich slechts met eeni
ge moeite scheen te herinneren. Daar
na begon hij weer;
Mijnheer de pattoor o, neen,
vader. U moet me maar niet kwalijk
nemen als ik alles niet zoo precies doe
als het wel hoort, maar ik heb nu nl
in geen vijf-en-twintig jaren gebiecht!
Zoolang ik van mijn plaats weg ben.
U w«et welhet leven in Parijs voor
een rnau!... Maar ik was toch niet
slechter dan de rest, ziet u. Eu ik ver
trouwde er wel op, dat Go t oneindig
goed is. Maar wat ik nu toch op hel
hart l>eb, kan ik niet langer alleen dra
gen en daarom moet u mij eens aan-
hooren, mijnheer de pastoor. Ik heb
de dood van een man op mijn gewe
ten.
Df kapelaan sprong op van zijn bank
een moordenaar I Hem waren nooit anders
•"or gekomen dan gevaren van onoplettend
Bmreea Hl*pe>y\a*koel, VUHsfee
Tel latere. Hm li.
B#b«re«ai C. Slikker Cm.
KUiee SUie-Aua - PavWwaa
Ageateckap JL Kaarfa Ge, VUcütferweerd
het eerste nummer is verschenen. Deze lijs
ten zijn alleen bestemd vcor de horlogema
ker* m geheel Duitschland en rt, vermelden
stelselmatig gerangschikt alle merken -n
ker.teekens van horloges, die op de lijken
van gesneuvelden gevonden zijn. Die lijken
zijn taak zoo verminkt dat men ze niet
kan l-?rkennen. De horlogemakers hebben
de gewoonte elk horloge, dat zij verkoopen
of repareeren, aan den binnenkant der kast
van ten merk rn ^o'fnuirmer te voorzier
dat ook in hun boeken wordt ingeschreven
en het legerbestuur hoopt nu door hun hulp
de namen der onherkenbare gesneuvelden
te kunnen vaststellen.
De geheimzinnige ziekte ia Spanje.
Uit Bern verneemt de Vossische Zeitung
De ziekte, welke Spanje teistert, schijnt
soort influenza te zij, di blijkbaar een goed
aardig verloop heeft. De dagbladen ver
schijnen met een beperkte oplaag. Ook is
een groot deel van personeel der oorlogs-
marme door de 2iekte aangetast, terwijl in
Barcelona alleen ongeveer 20 i 30.000 ziek
tegevallen zijn. Gevallen met doodelijken af
loop werden tot nu toe niet gemed.
Naar de Temps mededeel!, heeft de ge
zondheidscommissie te Madrid een aantal
bepalingen ter bestrijding der epidemie uit
gevaardigd. Te Madrid alleen liggen 80.000
personen ziek. De oorzaken der epidemie
zijn absoluut onbekend.
Een tannel onder de Straat van Gibraltar.
Uit Madrid wordt gemeld, dat de over
ste van de genie Mariano Rugio de op
dracht heeft gekregen, plannen te maken
betreffende een tunnel onder de straat san
Gibóltar. Een dergelijk -«:k zou 5 jaar ii
beslag nemen.
De aanvoer van sla is de laatste dagen
ii het Weslland zoo groo*. dat ze bijna
geen geld opbrengt. Vooral Zaterdag was
het treurig gesteld, omdat cr geen voldoen
de vervoergelgenheid was naar Amsterdam
De beste soort bracht Tl/2 a 10 cent per
100 kroppen op, terwijl de tweede soort
soms voor 1 a 2 cent per 100 werd afge
mijnd. Stand.
hiid gdureende de godsdienstoefening, ees
»'*chte bedoeling jegen* zijn naaste, en an
«\n van die oude vrouwtjes-bezwaren, di*
hij anhoode met e«n half oor en dan ook
vo! vertrouwen durfde vergeven.
En nu een moordenaar f Dat hoofd, dat
zoo dicht bij het zijne was, had de gedach
ete aaa een misdaad gekoesterd ra met
zich omgedragen; die handen, op zijn biecht
stoel gevouwen, waren misschien nog van
bloed bevlekt 7
In zijn ontzetting kon kapelaan Faber
slechts werktuiglijk de woorden spreken.
Belijd uw zonïTen, mijn zoon I Gods
barmartigheid is eindeloos.
Zoo hoor mijn heel geschiedenis, sprak
de man op onmskenbaar-berouw, vollen
toon. Ik ben metselaar, en nu al meer dan
twintig jaar geleden ben ik in Parijs geko
men, gelijk met een kameraad uit mijn kin
derjarenSamen hebben we menig
nestje uitgehaald en samen, hebben wij op
school leeren lezen. We waren net als twee
broers.. Hij heette Philippe, en ik Jacques.
Het was een lange, slanke, knappe jon
gen en rk ben zwaar en plomp gebouwd.
Geen beter werkman, dan hij, terwijl ik
«lechts een armoedzaaier ben. Ik was
trotsch op zijn vriendschap, trotscb dat
na?st hem mocht loopen, en dat hij mij voor
af en toe eens op den schender klopte met
de een of andere vleiende benaming. Ik
hield van hem, omdat ik hem bewonderde,
zooalsa dat wel meer gaat.
En ziet, we kwamen alle twee bij den zeil
den patroor maar avonds liet hij ni»j
drie-kwart van den tijd alleen. hij ging er
verder met de kameraden op uit. Nu. Jat
was heel natuurlijk op zijn leeftijd, hu hield
van pretmaken en had ook niets, dat hem
bond, terwijl ik mijn gebrekkige moeder
thuis had, die zond ik mijn spaarduitjes. Ik
was toen zoolang in den kost bij een fruit
vrouw, die wel voor meer van ons metse»
laars kookte.
v. TWor<i- vnroijd)
