WEEKBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN. 9e Jaargang. Dinsdag 1o Juni 1918. No. 5 Heilig verbond VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG ca VRIJDAG Abonnementsprijs per 3 maanden 0.70. ADVERTENTiÉN: van 1-5 rege:sf O.: O ..0.06 UITGEVER: CCRN.DOOK E R. WiE RINGEN. Bureau Hippolv ius'noe?, Wieringen Tel. latere. No Bijbureau C. Slikker Cr. Kleine Sluis-Annts - Paulov, Agentschap A. Keuris Gz., Witringcrwa*}: Zeegras- Gelijk uien weel, is de uitvoer van ■zeegras verboden. Aanvankelijk wekte deze mededeeling bij de meeste belanf- lu bbeüden geen ongerustheid. De voor- taad was zeer gering en het voorjaar leverde minder op dan ooit. Toen de nieuwe oogst sten 1 te beginnen en zeer overvloed ig beloof ie t; woide, wend den iie belanghebbenden pogingen aau om het uitvoerverbod opgeheven te k» ij gen. Tot dusverre zonder succes en het lijkt er niet naar dat hierin spoedig een gunstige wending komt. Waar men dan met het zeegras blij ven moet weed niemand. Ons land ge hruikt uaai schatting bij lange na niet hei tiende deel der produorie. Op Wieringen, <le fioofduanvoerplaats waar reeds nieuw zeegras is^elroogd durft niemand den prij* ie bepalen. De visschers hebben feu hoog cijfer in het hoofd en de kooplieden zijn over tuigd, dat elke koop nu verlies berec- kent. Reeds vergaderden de grootste per sers en handelaren. Men besloot den toestand nog enkele weken aau ie zien en tracht intussclierj te komen tut oprichting van eer.-e vereeniging. GEMENGD NIEUWS. Afschaffen van rokken. Het gevaar komt ditmaal uit de Ver. Sta ten, schrijft het Hbl. Een aantal vrouwen or ganisaties ihcbben daar onlangs verklaard, dat zij wenschte over te gaan lot het af schaffen van de rokken. Dat is een rechtstree'ksch gevolg van den oorlogvoerende landen kwam het den vrouwen gemakkelijkker voor, de beenen in broekspijpen te steken, wanneer zij in plaats van de strijdende mannen, 'hun werk Ie verrichten hadden o,p akker of in fabriek De arbeidende vrouw in broek is in de meeste landen al lang geen zeld zaamheid meer. Nu dreigt echter de-nieuwe dracht meer algemeen ingang te vinden. Men heeft- nu het nemen van de proef gezien, dat het een vrouw niet misstaat, in broek gekleed te FULLFTOV uit het Russisch. De oude mevrouw Prosorowa wachtte het bezoek van hare kleindochter. Oisohoon deize achtenswaardige dame in dit verhaal slechts eens ondergeschikte rol vervult, willlen wij haar en hare omgeving toch even aan den lezer voorstellen. Zij be woont een fraai landgoed, aan de Wolga ge legen. Het ouderwetsche huis komt met een groot hailkon uit in den goed onderhouden tuin, waar, in de schaduw de&boomen, op zindelijke voetpaden, zware groengeverfde tuinmeubelen gastvrij uitnoodigen. Een houten schutting scheidt huis en tuin van den iets lager gelegen 'boomgaard, die tot aan den steilen oever van de Wolga reikt. Een mooi prieel is zoo gelegen, dat men van daar uit een ruim uitzicht heeft over de rivier. Achter den boomgaard 'ligt een vrij uitgestrekt park. Er is een tijd geweest,, dat dit huis nooit zonder gasten was, namelijk tijdens het le ven van mevrouw's echtgenoot, een heer van hoogen adel en die er veel voor over had, als zoodanig zijn stand op te houden. Toenmaals was eiken avond het geheele huis hetlder verlicht en klonken in den tuin luidruchtige stemmen en vroolij'ke scherts. Maar hetfortuin van den heer Prosorowa had onverwachts een geduchten knak gekre gen. De reeds bejaarde man was niet lang daarna van verdriet gestorven en had zijne weduwe nagenoeg niets nagelaten dan dat goed, van welks opbrengst zij nu reeds een twintigtal jaren had geleefd met hare onge huwde zuster Lizabefh, iets jonger dan zij. De zusters hadden elkander hrateilijk lief en leefden, kleine twisten uitgezonderd, in de beste harmonie. Eene „Dritte im Bunde" was Doenia, de ongetrouwde dienstbode, die, in alle geheimen van het huis ingewijd, hare meesteressen als groote kinderen ver gaan. Bovendien wordt aldus gekleed, aan stonds herkend als een, die voor haar strij dend land bezig is. Dil laatste geeft natuur lijk een aantrekkelijkheid aan de broekmo de En vrouwen die zich nog niet tot de ter of andere oorlogsindustrie gemcbliliseerd weten, vinden derhales wel anagenaam, den schijn te wekken, alsof zii, doormet •beenbekleeding gekleed te gaan, tot het greote vrouwenlcger, behooren. Toen nu onlangs een greote Amerikaan- sche vrcuwenmeeting werd belegd, waarin de toekomstige vrouwendracht besproken werd, bleek, dat een overgroote meerder heid geneigd was de breek te blijven dra gen. Haar 111 de techniek. In den oorlog heeft men geleerd, alles doelmatig te gebruiken, ook het haar van den mensch. Het vrouwenhaar levert zelfs drijfriemen, die men vroeger alleen van het beste leder maakte. Dat haar daarvoor ge schikt is blijkt hieruit, dat een enkele men schenhaar gemiddeld pas bij een belasting met 180 gram scheurt. In Duitschland be wijzen dan ook vele vrouwen haar vader land een grooten dienst door haar uitgekam de haren tc verzamelen, voor welk doelein de het Duitsche Roode Kruis speciale zak ken ter beschikking stelt. De geringe moei te is bovendien loonend, want het uitgekam de haar wordt van overheids wege in Duitschland goed betaald. Nudus de mensch leverancier van ruw materiaal is geworden, is het van belang, na te gaan, hoeveel ruw materiaal hij bezit of hoeveel hij er van kan afstaan zonder zichzelf tc kort tee doen. Natuurlijk ver- schilt het aantal haren voor iederen mensch aanmerkelijk, maar het gemiddelde is op te geven. Op een hoofd zitten gemiddeld in het geheel 80.00 Oharen, op het overig deel van het lichaam ongeveer 20.000. Het ge wicht van het haar van een vrouwenhoofd bedraagt 250 gram en meer. De ontwikke ling van het haar begint bij den mensch na het einde van de derde maand door een in zinking van de ledrhuid. In 4 of 5 weken ko men dan de punten boven de oppervlakte van do huid tc voorschijn en wel het eerst troetelde, over beiden een schier onbeperkt gezag uitoefende en door haar als volko men onmisbaar werd beschouwd. Noemen we nu nog Fedor, een vroegeren lijfeigene van den ouden heer Prosorowa, doch thans dienst d^oende als kok, in welke functie hij werd bijgestaan door zijne vrouw terwijl hun kleinzoon Timki de waardigheid •van huisknecht bekleedde, dan hebben wij met allle personen van het huis Prosorowa kennis gemaakt. Deze Timki was een vlug ge snaak, die zich vooral daardoor verdien stelijk maakte, dat hij, in geval van nood,, op een ongezadeld werkpaard met onbe- griipelijken spoed naar de zeven wersten verwijderde stad en vandaar terug wist te rijden, terwijl hij zich tevens onderscheidde doorf zulk een eetlust, dat zelfs mevrouw Prosorowa, die deze eigenschap zoozeer, in ihare gasten waardeerdee, er ove verwon derd was. Doch dit alles in het voorbijgaan. Heden een warmen Julidag, verwachtte mevrouw Prosorowa een 'bezoek van hare kleindoch ter de jonggehuwde Vera Dmietrewna 111- mova. De oude dames waren vroeger op de been idan gewoonlijk, en in het huis heerschte vec-1 drukte. Timki liep van de keuken naar den ijskelder en vice-vrsa, om allerlei potten en flcssChen over te brengen, en Doenia riep hem uit het venster toe,, cm versche eieren uit het hoenderhok en radijs uit den moestuin te haten. Mevrouw Proso rowa deed onderwijl een wandeling door tuin en boomgaard, en verheugde zich bij het zien van de rijkbeladen vruchtboom en bij het opsnuiven van den geur der bloe men. Langzaam ging zij eindelijk weder het breede terras op en trad in het salon, waar Lizabeth een ruiker maakte en Doenia bc- ^ig was de tafel te dekken. Kort daarna kwam Timki, die, na afloop •van zijn werk, bij een dakvenster op schild wacht was geplaatst, naar beneden hollen met he-t bericht, dat op den weg een rijtuig in aantocht was. De dames en Donia bega de wenkbrauwen cn de v/ur.pers later het noofühaaen len slclte dal van de overige deden van het Lichaam, Li de 43ste week steken de meeste haren boven de oppervlak te van de huid uit (wolharen). Die vallen dan, evenals de eerste tanden, alle weer u:t en wel in het eerste en 't tweede levens jaar. Ook later valt het haar uit. als hc! zijn volle lengte bereikt h.-eft en wordt dan door ander vervangen. lederen dag val len van 40 tot ICO haren uit. De levensduur bedraagt voor het hoofdhaar 2 a 4 jaa.-. voor dat van dc wenkbrauwen van 1C0 to' I'jO dagen Valsche zilverbons. De Belgische fotograaf Leonard is te Reo sendaal garrestcerd wegens het maken van valsche zilverbons van een gulden. Bij huis zoeking werden in zijn wening verschillen de bons gevonden. De aangehoudene heeft bekend. Wegens 'het uitgeven dezer bons is aan gehouden de controleur eener levensverze keringmaatschappij te Roosendaal. V ogelverschrikkers. Bij een hoer aan de Oostgrens kwamen de zer dagen de militaire controleurs de voo-- raden opnemen. IJvcrig snuffelden zij alle mogelijke en onmogelijke bergplaatsen na doch er werd geen contrabande van cenv- ge beteekenis gevonden, hoewel men stel'ïg meende, dat de man wel wat achterbaks had gehouden. Toen de speurders goed en wel vertrok ken waren, ging de boer naar zijn kersen boomgaard. „Knillcs, haol de vogelverschrik kers er maor wer uüt, de kemiezen zién 'm al gesmeerdJ" „Knilles" gaat volijverig de boomen in en komt met een viertal vogelverschikkers naar beneden, die hij van jas en pet ont doet en die zich dan ontpoppen als., vier flinke zijden spek, die met onmiskenbaar talent tot vogelverschrikkers waren gemeta m.orphoseerd. De nicuw-Amsterdam, ILct stoomschip Nieuw-Amsterdam is te Nieuw-York aangekomen. a— ven zich van het terras in den tuin, om de ga-=t te gemoet te gaan. De aangekomene was een drie-en-twintig (jarige brunette, mét ernstig, zelfs zwaarmoe g'dige oogen en een frisch gelaat. Op het eer ste gezicht sprong hare schoonheid minder in het oog, maar bezag men hare spreken de gelaatstrekken, hare verstandige, donkc re ocgen en haar bekoorlijk glimlachen den mond nauwkeuriger, dan was zij onmis kenbaar liefelijk en bevallig. Me vrouw Ilimova 'had het kopje koffie, door grootmama haar ingeschonken, nog niet gebruikt, toen zij reeds bekend ge maakt met alle dagelijksche nieuwtjes. En toen men al spoedig elkander niets meer te vrtcllcn had, ontrolde tante Lizabeth haar borduurwerk en vroeg „Hoe maakt het uw man, Vera Ver wacht ge hem spoedig thuis Mevrouw Prosorowa keek hare kleindoch ter onderzoekend aan, maar Vera antwoord de kalm ,,Hij heeft het te druk, tante; ik verwacht hem niet." Het kwam de beide dames onbegrijpelijk voer, dat de jonge vrouw ook thans weder, evenals altijd, wanneer zij over hrfnr man sprak, dil deed cp zulk een koelen, gevoc- loozen loon. ..Vera", zei grootmama, aarzelend, „je moet'mij toch eens vertellen waarom je nu reeds een jaar op uw landgoed leeft, bui ten gemeenschap met je man, die noch hij de geboorte, noch bij den doop van je kind tegenwoordig is geweest. Ge zijt hel kind van mijne dochter, ie moeder is dood, en je vader in den vreemde; wij zijn jc dus het naast. 'Vertel gss toch eens. mijn Heffe hoe -'aai het tussehen u en Gregorius Nikolaje vwtsch." Vera verbleekte bij deze onverwachte vraag, die haar even pijnlijk scheen aan te doen, alsof een onvoorzichtige hand een open wonde had aargeraakt. „Lieve grootmoeder," zei ze, bewogen er. zacht, „het scheiden heeft ons geen van bil Eieren. B'nnen enkele drgen zal c-.-a vu-, bod op eieren worden uitgcvaard:g 1 i.'-i bestaande maximumprijzen streng ge handhaafd zullen worden. Schoenwerk. Het akblad van de Schoenmakerij Jeell mede. dat het in de bedoeling ligt eerlang over te gaan tot ranlsoeneering van het pa bliek betreffende het schoenwerk. Naar het blad verder uit goede bron ve* neemt, al men binnen enkele dagen me. ce erzending van Amerikaansch chroo-v- gcitetikder aan den lederhandel een aan vang maken. Nog minder treinen Naar de Tel. verneemt, bestaan er bij de spoorwegmaatschappij plannen het spoor wegverkeer mei den kolennood, weder aan zienlijk in te krimpen. De reeds beperkte 'reindienst zal dan nog veel meer beper- k.ng ondergaan. Er is nog wc! maar Bij een inwoner van Heerlen werden de zer dagen voor 400 aan manufacturen in b'.siag genomen, onder ean vloerkleed ver neigen. Naar aanleidinj oaarvan werd hetzelfde pand een nader nderzc^k :uge- s'.eld. Toen werd gevonden Een groot aantal zakken rijst, die reeds -n staat van bederf verkeerde, honderden i do's wasch- en toiletzeep, ook in bedor ven toestand, een partij tandrubbcr d ozen den sigaren en sigaretten, 30 K.G, gom i!en per.er, eenige zakken leder, een groote par t:j manufacturen, honderden kilo's cacao tientallen paren nieuwe schoenen en hand schoenen verscheidene hecrencosiumes, een groote kist met wollen ondcrkleeding i een partij kurken, flesschen en kruiken olie bussen jam enz. De gezamelijkc waarde van dit alles be loopt tienduizend gulden. Er waren 3 s'ee perskarren ncodig, om alles te vervoeren. Bij een ander te Heerlen werd nog voor honderden guldens chocolade in beslag ne- nomen. den verdriet gedaan en is zonder strijd- nf heftige tooneclcn geschied. Ons huwelijk 1- door enze wederzij Lvhe vaders bewerkt uit handelsbelang. Zij beschouwden he' als eene noodzakelijke schikking in hunne ver warde zaken. Mijn man en ik kenden en be n-.inden elkander niet en wenschten in or.- levenswijze niets te veranderen. Hij heeft drukke zaken tc Moskou en ik lub het^o mijn lief -buitengoed Doebrwka uitstekend naar mijn zin." Zij zweeg eenige orgenblikken, glimlachte en verv. 'gdr nut'g: „Laat ons daarovc-r niet meer spreken." „Goed, liefje, zooals ge wilt," zei me vrouw Prosorowa in verwarring, stond op en ging'met Vera naar buiten. Zij nam zich voor Vera over deze om standigheden niets meer te vragen, maar t vens besloot zij langs een omweg te onder zreken waarom de echtgenooten zoo plot seling en toen de huwelijks-plechtighenc-. n~g nauwelijks waren afgeloepen gcschei der. waren. Zij cn zuster T izabcth Loc daaromtrent in gedachte reeds ollcr! i derstellingcn gemaakt, de eene al vrccsel':- kr dan de andere Mevrouw IKmcvh re'ktc groofmc -der dz bi-4 er r"-""cn g""tfr?t zij een tuin in. vr.i 7i] met genei den balsemgeur inadcn.d.n. welke van do tlocT.perken kwam. Na "cn kr-tce wandeling klaagde mevrouw Proso rowa ever vermoeidheid en liet Vera r- der alléén gaan: zij zelve nam plaats cp har.r lieveling bank order de linden bij hei 'erras. zegoeo-dc hier do tervgkr.mrt a hare ekleindorhtcr te zullen afwachten. Vera opende het hek en wande breede laan van het park in, dat z:ch strekte van de schutting van den b- gaard tot ar. hM heuveltje, waarop het dorp leg. Vera hield veel van grootmoeders park: het herinnerde haar aan do dagen ha rer kindsheid, toen z.ij hier zorgeloos leef de bij hare moeder. Wordt rerroigd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1918 | | pagina 1