WEEKBLAD VOOR WiERINGEN EN OMSTREKEN.
9e Jaargang.
Dinsdag 3 December 1918.
No, 94.
Moderne beschaving.
NGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG VRIJDAG
Aboueneatspriis
per 3 auiln (.7*.
ADVERTENTIËN:
van 1-5 regelsfO.iO
Iedere regel meer0.06
UITGEVER:
CORN. J. BOSKER. WIERINGEN.
Bvrcaa Hippolytoehoei, Wierfngea
TeL Latere. Ho. It
Bifbcreao C. Slikker Cz-
Klda* Simt- Aana - Paalowma
AjeaUcke.p A. Keur ie Gl, WieriagerwaarcL
GEMENGD NIEUWS.
KAUWGOM.
Hol gimkauwen na het e4en, dat broeder Jo
nathan steeds heeft geholpen aan hel noodige
speeksel* voor de zetmeelvertocring, ook als h j
door zijn drukke bezigheden te snel had gege-
t«L heeft een ongedachte bcieekenis gekregen
vo^dc Amerikaan-sche legers. nu deze 07
marsch of n de stellingen dükwijls langdurig zon
der water móeten blijven. Niet minder Jan
2.300.G00 pakken kauwgom zijn daarom dlior den
kwartiermeester der Vercenigcie Staten meege
geven naar Europa.
EEN BRUTALEN DIEFSTAL.
Een staaltje van brutaliteit hebben gauwdie
ven te Licbtenvorde gegeven. Bij den landbou
wer H. werd uit den kelder een geslacht vark ,r.
van ruim 300 pond gestolen, dat ingezouten
dien kelder lag. Toen de bewoners der boerderij
s mor ge nis wakker werdén, vonden zij het kelder
raam en eenige buiten- en binnendeuren open
staan, doch geen spoor meer van de daders.
DE MACHT VAN HET KLEINE.
j&Lgens opgaaf van de Vereenige van Neder,
nsche eikel handelaren, gevestigd te Zwijn-
drecht bedraagt de eikeloogst over het geheele
land eene hoeveelheid van 8.000.000 K.G., een
waarde vertegenwoordigende van ruim
1.100.000.
DIEFSTALLEN VAN HOEDEN.
Herhaalde malen heeft de firma Meusen te
Rottendam uit haar uit Engeland toegezonden be-
zendirgen hoeden vermist. Thans is haar geble
ken. dat in een café te Vlaarddngen dertig nieu
we hoeden, waarin haar firmanaam gedeukt slono
verkocht zijn tegen prijzen van 4 en ƒ4.50
terwijl de imkopsprijs van die hoofddeksels
9 beraagt. Niet minder dan 150 hoeden moeten uit
de laatste aan haar gerichte partij verduisterd
Vermoedt wordt dat bij het lossen d-e,r sche
pen, d'ie de bezen dingen, overbachten, de her-
tfalde d'ief'.aller zijn gepleegd.
LAGE DAAD.
Een veehoucr te Nijelande (Fr.), vond smor-
gens een zijner koeien met een dolik in het li
chaam, eenige centimeters diep. Het arme die»
had er den geheeJen nacht mee rondgcloopen.
KONING NIKITA AFGEZET.
Aan het Tsjecho-Slow. persbureau wordt dd.
29 November uit Poidgoritza iin Montenegro be-
FEUILLETON
Later had zij hier inwendig spijt van. In het
gedrag van haar broeder tegenover haar, meen
de zij af en toe een schijn van minachting te ont
dekken. Met E'lcn, die de onbarmbart:gste van
alen was, was zij openlijk op *^oet van oorlof.
De zusters spraken nooit samen, alleen wanneer
Ellen met kwetsende bemerkingen kwam, waar
op Silvia zich dan hartstichtelijk verdedigde.
Builen 1 aar tehuis, was 't al niet vee' beter. D
dames trokken lange gezichten, haar vriendinnen
ontweken haar in de winkels werd zij met
niuwsgicrigheid gadegeslagen en juffrouw Lund-
gren, de eerste modste in het plaatsje, behan
delde haar bepaald onbeleefd. Voor de jongelui
bestond! zij plotseling niet mger.
Al deze tegenspoed bracht Gabriellc bij den
dag nader tot haar. Het was al erg genoeg zelf
genoodzaakt te zijn haar docht j.* te veroirdeelen,
maar dat andere menschen dat deden was te
veel voor haar. Langzamerhand gaf zij Wolmcr
Vibeck de geheele schuld en vond zij verontschul
digingen voor Silvia. Waarom was hij niet met
zijn vrouw vertrokken en later, na zijne schei
ding, teruggekomen om Silvia's hand te vragen.
Men zou wat verbaasd' zijn geweest, had er wat
over gepraat, maar wat zou dat beteekend heb
ben? Dan had 'hij Slva toch voor den verplet
terden last. van de publieke verachting gespaard.
Ook de omstandigheid', dat Silvia meer en meer
haar toevlucht zocht op Södrabyhus, deed Ga-
griclle een volkomen verzoening wenschcn. Hil-
degard Vibeok was de eenige, die nooit anders
woorden van troost en sympahie tot haar gespro
ken had er.Elza was nog altijd bij Henriette.
Daar werd werk van Silvia gemaakt, werd zij
eltjjd met open armen ontvangen en als Wolmcr s
aanstaande vrouw behandeld. Daar kon zij over
Wolmer spreken en hooren spreken en daar zag
zij niettegenstaande het groote verschil tus-
\schen de twee broeders, die onbeschrijvelijke
uitdrukking, in Anton's oogen, die hun familie-
trek was.
Ook was Gabrielle bang, dat Silvia met Wol-
richt ,iDe g/roote Montencgrijnsche Skoeptsjina
heeft met algemeene stemmen besloten koning
Nikita en zijn huis af te zetten en Montenegro
onder koning Peter met Servië te vereenigen."
EEN VERKLARING VAN HINDENBURG.
In een gesprek met een ©ud-rksdaglsd zeide
Hinenburg „Vroeger werd ik in mij» land ge
ëerd, maar dat is nu voorbij. Ik heb mijn plicnt
gedaan in het oosten heb ik den vijand ver
slagen, in het Westen heb ik hem van den Duit-
schen grond verwijderd gehoudien. Meer heb ik,
niet kunnen dioen. Dat die zaken een keer geno
men hebben wie weet waarvoor dat goed is."
TERUGTREKKENDE BELGEN.
Daar de reis naar België op het oogenblik hit
eenvoudigst en gemakkelijkst is over Bergen od
Zoom, is het aantal Belgen, dat dagelijksch uit
ons land vooral naar Antwerpen trekt zóó groot,
dat d'e stoomtram Bergen op ZoomOssendrecht
(grens) geregeld met tien wagens rijdt en d.in
nog vele reizigers alleen in de bagagewagens een
plaats vinden.
CYLINDF.R-OLIE.
Naar wij vernemen wordt met de „Hollandia
200 ten, minerale oliën (hoofdzakelijk cylinder-
oilie)verwacht en kunnen spoedig grootere aan
voeren van overzee worden tegemoet gezien.
CHIL1SALPETER-
(Offioieel.) Het Ministerie van Buitenlandsche
Zaken leelt medé
De Britsche regeering heeft dioor tusschen-
konrs't van de legatie te Lenden de Nederland-
sche Regeering te koop aangeboden drie sto.,
roerde ladingen Ch-Hi-salpeterr. te zamen houden-
d'e 18.310 ten, en zich verder bereid verklaard
het overschot dér ons bij de onderhandelingen
te Lccd.ën ter beschikking gestelde hoeveelheid
van 45.000 ton terstond te leveren in een haven
in het Vereenlgd Koninkrijk. De Nederladsche
regeering heeft diit aanbod dankbaar verklaard,
aangezien hiermede de zekerheid te verkrijgen,
dat die 011® frege meten Chi li-salpeter tijdig be
schikbaar zal zijn im Voor de bemesting in 1919
te worden aangewend'. Indien thans schepen van
Nederlandlsche havens haddén moeten vertrek
ken om het artikJ in Chili te halen zou die ze
kerheid niet verkregen zijn.
HET PAPIEREN HEMD.
De nood. door den oor'og ontstaan heef'
den huisvrouwen heel wat holbreken gekos*,
maar die nodi iis niet in gebreke gebleven, af er.
mer correspondeerde, met Hi ld egard* als tusschen
persoon. Maar dat was niet het geval, Silvia
durfde niet. Zij had zich over geen slechte behan
deling van haar ouders te beklagen, en dat was
de eenige voorwaarde geweest, die Wolmer ge
steld had in hun tegenwoordigheid.
Intusschen werden de bezoeken op Södraby
hus plotseling gestaakt. Elza was thuisgekomen
en nu voelde Silvia er zich niet langer op haar
gemak.
Kort daarna was er een inschrijvingsbal in
Jernbanehotel. Er waren er altijd vier eiken win
ter en dit was het eerste.
Ellen, die dit jaar Papa's lieveling was, had
voor de gelegenheid een nieuwe, blauw zijden
toilet gekregen. Silvia had gevonden dat het
dan van zelf sprak dat zij ook een nieuwe zijden
japon kreeg, maar de consul antwoordde barsch,
dat bij haar ten sterkste afried naar het bal tc
gaan want zij zou zeker .niet dansen,
Toen pas begreep Silvia den geheelen omvang
van haar ongeluk. Maar met halsstarrige bitter
heid besluit zij toch te gaan. Zij zou een ieder^be-
wijzen, dat zij toch nog kon triomfeeren over al
len. ja zelfs over Ellen met haar nieuwe zijden
japon.
Maar zegen scheen er niet te rusten op haar
plan. Haar rose crepc.n japon, die met kostbare
kant werd opgefrischt, viel tegen. Nooit waren
de dames Jörgensen zóó ongelukkig geweest. Zij
bad dén Silvia's geniale idéé, dat ze uit „The
Queen" gehaald had, geheel en al verkeerd be
grepen. En Silvia, die gewend was hoog boven
alle anderen Kristianhamnsche jongmeisjes te
zweven in een sfeer van grootstcedsche elcgan-
ccs, voelde zich nu gedrukt door een geheime
ontevredenheid met zichzelve, dien het overmoe
dige, zegevierende, dat haar persoonlijkheid ei
gen was en de heeren altijd betooverd had, ge
heel deed verdwijnen.
Maar toch zij was en bleef Silvia Hassel-
ström. met haar gracieeuse poezenbeweginkjes,
met de schitterende oogen onder de lange wim
pers en dat onbeschrijfelijke over haar, dat al
leen haar tegenwoordigheid reeds maakte tot
een strelende liefkozing, en misschien had zij toch"
gezegevierd, indien zij niet één onverzoenlijk vij-
toe in het gezin ook wat humor op te leverer.
Een staaltje daarvan verhaalt een Weensche
journalist.
Er -.verJ, verteld hij, toen de oorlog al een:
ge jaren aan den vang was. te Weenen een ten-
toonsle'i.g van surrogaten genouden en wie et
keen ging. kon zien, hoeveel d.'t gen c: ooor de
coilognoodzaak van papier warden vervcardigJ.
Er schijnt zelfs een lentonstellingsrcstaurant
aan verbond-en te zijn-geweest, omdat ik een
vooroordeel heb tegen restaurants op surroga-
tcntientto ows.t e Hingen
Maar een van mijn vrienden is in dat restau
rant geweest en zat aan het tafeltje, waaraan
het volgend verhal is gedaan.
Wij spraken, aldus mijn vriend, over de
grootsche oorlogsuitvindingen en over het won-
■der. dat men toch eigenlijk alles door alles kan
vervangen-, dat een meter papieren s'.of slechts
17 gulden kostte, diat die techniek ongelooflijke
vardermgen heeft gemaakt, dat papieren hem
den niet duurder waren dan vroeger linnen hem
den, en d-at er binnenkort waterdichte rc-gen-
mantels van papier zouden zijn. omdiat papieren
stoffen weldra tegen vocht zouden kunnen.
Plotseling mengt zich een vreemde dame in
het gesprek, die nergens een plaats had kunnen
vinden en ten slotte had gevraagd, of de vierde
stoel aan ons tafeltje vrij was. Het was een aar
dige, oude dame. d'ie er, de tijdsomstandigheben
in aanmerking genomen, mollig uitzag, en blijk
baar behoorde tot den. gegoeden middenstand,
met een lognet op een kleinen mopneus.
Ja, zegt dé dame, papieren hemden zijn een
goede uitvinding. Ik heb er bij wijze van proet
voor mijn man een gekocht, dat wil zeggen, niet
een van gewoon papier, want de winkelberien-
de heeft verzekerd, dat het zoogenaamd textiel-
surrogaat was en Hiat het hemd in het drargen
net zijde was. In ieder geval zag het er goed uit,
groen als een erwifc. Mijn man heeft het een paar
dagen gedragen maar het was juist heell warm,
mijn man transpireert, kortom, het hemd werd
vuil.
Ik dacht zoo bij me zelf, ik zal het hemd zelf
wasschen. De winkelbediende had wel gezegd,
dat het evengoed gewasschen kon worden als
linnen, maar ik had gehoord, dat men papieren
ondergoed zeer voorzichtig moet wasschen. en
daarom wilde ik het niet aan de waschvrouw ge
ven. Ik overwoog, dat ik het maar liever met
and had gehad onder de heeren, luitenant Hall
man, Einar's broeder. Hij had haar nooit mogen
lijden en daarom was het juist zoo amusant ge
weest, Einarr op zich te doen ver lieven. Hij hield
die stemming van gekrenkten trots onder de
heeren, die zich allen door haar versmaadt ach-
teri, levendig enkelen hunner hadden den avono
te voren afgesproken, dat zij niet met haar dan
sen zouden.
En rc-o^oende had er iets ongehoords plaats.
Su\ia 'blèèiHütten voor die eerste wals.
Zij trok zich terug in een van de kleinere sa-
lonst en moest al haar wilskracht gebruiken, om
haar opkomende 'hranen te bedwingen, terwijl
zij haa waaier kramachtig in de hnd klemde.
Later op den avond danste zij veel meer.
Albin Möller, Anton Vibeck en verscheidene
nderi' heeren vroegen haar ten dans. Hi'degard
Vibeck protegeerde haar en die had altijd heeren
tenopg tot haar dispositie. Maar toch bleef het
cao hemelsbreed verschil met vorige bals en niets
kon haar het bittere gevoel van vernedering ver
zoeten. Ellen had haar beau-soir en werd bijna
demonstratief gefêteerd'. Voor bet eerst zag
Silvia hoe mooi haar zuster zijn kon. wanneet
haar maar een voldoende hulde ten deel viel.
Niets weed kleine onllrcirde koairg'n bc
spaard. Elza Rantzau, die bijna n-ooit naar bals
ging, was er ook en had haar balboekje vol.
voor de eerste idianis begonnen was. Kort na den
aanvang kwam Oom Carl Gustav ook.
't Leek wel of d'ie twee l\ier gekomen waren
om elkaar te ontmoeten en als Elza het vooruit
geweten had, want zij had een dans voor hem
open gehouden een praaldans. Zij zaten op
een sofa, in een van de salons op zij van de
danszaal. Silvia kon ze z'en door de openstaan
de deur, zoo dikwijls zij voorbij danste. Elza
scheen oplettend te luisteren naar hetgeen hij
zeide. Waar zouden ze toch over sproken Sil
via en haar cavelier gingen ook daar heen, om
uit te rusten na het dansen, en Silvia sprak luid
en lachte geforceerd, tervij! zij tegelijker l',d
luisterde naar hetgeen de twee anderen be
praatten.
Eerstspraken zij over het vrede-congres en
later over de Russische administratie in de Kau-
oud water moest probceren,
Maar het ging niet, hel hemd bleef vuil. Ik
dacht een beetje lauw ma<j£ het water misschien
wel zijn. Daarom zet ik een pan met water in dc
kacheloven, stop cr het hemd in en ga intusschen
gauw naar beneden of ik niet ten beetje socp-
Inente kan krijgen. Mijn man kan namelijk 's mid
dags niet n«ar huis komen cn eet dan maar
haastig een oorlogsprakje uit ezn coöperatieve
keuken, en dan wil hij 's avonds als hij uitge
hongerd thuiskomt, eerst een bordje lekkere so ip
hebben en dan bewaar ik .vat v,<n rr.ijn eigcnmiJ-
d'agsoep. Maar Hen dag had ik geen soep gege
ten en de groenienvrouw beneden had beloofd,
dat zij tegen ^en avondmissrHen een b'aen.A*
voor me zou hebben. Ik ga dus naar beneden
maar als ik binnenkom, is de winke lormeel be-
leegerd en ik moet in de rij gaan 'aan. Het
duurt nog al lang.
Findelijk kom ïk weer thuis .n~* eer. noi :a
bloemkool, niet eens duur, Vroeger had men
van-het geld maar drie diagen kunnen leven.
In de voorkamer hangen de hoed en de stjk
van mijn man. Zoo. denk ik. is Theobald al thuis?
Dan mag 'k me met de soep wel haasten Ik ga
niet eerst naar mijn man in de kamer, maar wil
eerst dén bloemkool schoonmaken, en plotse
ling denk ik weer aan het papieren hemd. Ik
docde oven open. maarde pan met het pa
pieren hemd is spoorloos verowenen. Weg
Ik z iek en zoek en f€n *4,otte mijn man vri
gen of hij het papieren -hemd soms gezien heeft
U moet weten niijn man is een oude' kijk-in-den
pof en scharrelt voortdurend in de keuken.
Precies. Hij zit in zijn hemdsmouwen in de
eetkamer en voor zich heeft hij de blauwe pan,
waarin ik het hemd had gestopt. Ik verbaas er
mij over waarom -hij het naar de eetkamer heeft
gebracht, En wat heeft hij in 'shemels naam
gegeten? Er staat een bord op de tafel en daar
in bevinden zich d'e overblijfselen van een groen
achtige stof. net erwtensoep. Ik heb een
gevoel of ik plotseling een beroerte krijg.
Theobald roep ik. wat heb je gedaan!?
Hij wordt verlegen en zegt:
Ja. kind. als je ook niet thuis bent. Neem
me niet kwralijk maar ik had zoon verschrik-
kelijken honger ik weet. dat je altijd een soep
je voor me in den oven hebt staan en toen ben
ik zoo vrij geweest omdat je er niet was....
Maar de soep was vandaag niet zoo lekker als
kasuslamldien:. De derde maal dat zij iets opving,
zeide hij glimlachend Interesseert gij u waarlijk
daarvoor, freule en zij lachte en antwoord
de, Ja. ik ben wel erg dom. maar niemand heeft
ooit over zulke ciwlerwerpen met me gesproken
Maar nu wil ik er graag meer van hioren Ik heb
me zelve in het hoofd gezel dat »k hel begrij
pen wil en het is altijd een voorrecht, zijn ge
dachten met iets bezig te houden, waarvan men
niet zelf het onderwerp is."
Dat was een nieuwe en wonderlijke gedachte
voor Sijlvia. dat legreep zij nietMeteen b'-
gon de dansmuziek weer en haar cavalier boog
voor haar en verdween.
Silvia stond op zij van een portiére toen Ellen
voorbij ging met luitenant Hallman. Met een haas
»:g:0. pardon, 'n oogenblik. ging zij naar Elza.
Dag, freule Rantzau Is u weer thuis gekomen?
Ja, eergisteren hoe maakt u het
O best Wat vindt ik het toch allerliefst van u
7< o lang bij die arme Mevc. w Vibt te zij a
gebleven.
Hoe maakt zij hetloch
Gied. dank u antwoordde Elza, tamelijk ver-
wc nderd.
Maar Ellen et zich niet van haar stuk bren
gen O, wat moet het vrecselijk geweest zijn
voor haar Ik schaam me als ik er aan denk Ja.
warlijk, freule Rntzau, dat doe ik
hare vuisten. Hm, ja, wel een geschikte plaats
om zooiets te zeggen op een bal terwijl haar
cavalier stond te wachten. Calr Gustav keek
r isnoegd v^at kon Ellen sims toch takt s jr..
Maar Ellen's pathetische grijze oogen pleitten
voor haar en Elza antwoordde met een krehti-
gen handdruk: Ja. ik geloof u Elza s c.ava-
dc ouderen gespreken te hebben, naar huis. 't
Was al over twaalven.
De cotillon begon - cn Silvia had hem niet
besproken. De paren gingen naar t midden van
de zaal, dc seconde verliep na dc andere niet
minder pijnlijk vj^or Gabrielle an voor Silvia.
£et»Jgenoemde legde haar hand op Allansarm
en zeide geagiteerd'
Allo. je moet z'órgen dat Silvia niet blijft zit
ten V
Wordt vervolgd.