Tabak van J. R. lenss.
Als de vrede Isomt.
^WEEKBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN.
Alkmaarsche
10e Jaargang.
Vrijdag 24 Januari 1919
WIERINGER COURANT
No. 8.
VERSCHIJNT EL KEN
j DINSDAG cb VRIJjDAG;
f H - Abonnementsprijs: Jji
per 3 aaaadea 9/19. f
ADVERTENTIËN:
van 1-5 regels
Iedere regel meer
I
GEMGNGD NIEUWS.
een provinciale burgerwacht.
Dinsdagmiddag bad te Haarlem in de Staten
zaal een vergadering plaats van burgemeesters
uit de provincie Noord-Holland Een 150-lal bur
gemeesters was aanwezig. De vergadering, welke
niet voor de pers toegankelijk was, werd gepre
sideerd door den Commissaris 'der Koningin. Ook
eenige commandanten van- burgerwachten woon-
i'en de vergadering bij.
De besprekingen moeten in hoofdzaak geloo-
pen hebben cm in alle plaatsen van Noord-Hol
land burgerwachten op te richten met gelijklui
dende instructies, een z.g. provinciale burger
wacht. Ook ginigen er «temmen op voor uitbrei
ding van den landstorm. Over het resultaat
wenschte men' zich nog niet urt te laten.
wat de sterren voorspellen.
Mr9 Leo. de schrijfster van het bock „Modern
Aslrology" heeft bij den aanvang van 1919, in
een Engelsch tijdschrift, de volgende voorspelling
gepubliceerd
De toekomst zal veel goeds brengen. In Febru
ari is een wereldvrede te verwachten, want in
de eerste week van- Maart verlaat Uranus het
teeken „Waterman" en komt in de Visschen. Dit
is een teeken van harmonie en vrede.
Het eene groote gevaar van 'h ;l a.s. jaar is
fvoor Engeland) een „labour-lrouble" en daaruit
voortkomende agitatie. Maar op het kriieke mo
ment zal Jupiter in de Visschen den toestand ten
goede beïnvloeden. vensohiMiende staatslieden en
politici zullen de zaak weten te redden.
De sterren van den keizer zijn ongunstig voor
dit jaar; 'n geweddadige dood is waarschijnlijk.
„Een groot man- van macht en karakter kom',
over heter", en zijn helder inzicht en begrip zul
len de problemen van den a.s. vrede helpen op
lossen.
De vrouwen zullen bij al de vraagstukken der
toekomst veel medezeggenschap hebben.
De positie van den. Engelschen koning blijft
ongeschokt.
moord.
Tusschen Zuidzar.de en Relrancbement, in den
Olieslagerspolder, heeft men vermoord gevon
den het echtpaar Perels. De vrouw lag onder he
bed en de man gedeeltelijk onder den mesthoop,
Beide venmo nden zijn- 70 jaar.
een roofvogel.
in Laren, bij Locrhem heeft een roofvogel een
feuilleton.
't Was een der schoonste lentedagen van het
jaar 1914. Waar nog kort te voren er alles uit-
zaig, als of de lange winterslaap nooit weer een
einde zou nemen, bloeiden en teerden tal'looze
veldbloemen tusschen het fluwelige gras, dat er
verlokkelijk frisch en malsdh uitzag.
De sneeuw'kokjes, die reeds weken te voren al
dót schoone hadden aangekondigd, waren nu
uitgebloeid.. Lustiger nog dan bij het eerste tee
ken van ontwakend nieuw leven, jubelde thans
de blijde leeuwerik in d* onbewolkte luch', en
deed zijn lofzarg ver uitschallen boven het land
schap.
Lenle's tooverstaf bad ook boom en struik
aangeraakt, en ook daar knopte en ontwikkelde
zkh dalgene wat straks in volle lentedos de om
geving grooter bekoorlijkheid zou geven. Uit
het verre, zonnige Zuiden, waren de gewiekte
zangers teruggekeerd naar het oord. dat door
lente's scheppende macht, reeds aanving met
naar een lustoord 'e vergelijken. Al dat lente-
schoon werkte niet alleen belooverend> op de
dierenwereld, maar deed ook een eigenaardige,
opgewekte stemming in hel gemoed der men
schen ontstaan. De grijsheid voelde zich ver-
jeugd gd. maar de jonkheid vooral genoot zoo
recht van alles wa' er in de opbloeiende omge
ving rpra-k van lieven en looven.
Schoone weer kadi ook Corry Veuring naar
builen gelekt, waar zij plaats nam op de tuin
bank,, in de nabijheid van Serinigenboschje,
dat weldra in vollen bloei zou staan, Rond) de
ze plek, drongen tot haar door dc lieflijke 'klan
ken' der pas tcrugkeerende wildzangers.
Ook Corry zong zoo graag, en nu de vogelwe
reld1 om haar heen zoo lustig kwimkeleerde.
werkte dit zoo aanstekelijk op het meisje, dat
zij, schier zonder het zelf te welen, met haar
liefelijk stemgeluid/ aanhief;
f O.cO
0.06
UITGEVER:
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN.
Bttreaa Hippolylosboei, Wieriagea
TeL latere. No. tt
Bijbnrean c. SKIrker cx_
Klein* SW Aaoa - P.aUwu
Agentschap A. Keuris Gr-, TTn liagu ■ai4
winkelier op zijn avond-thuisreis aangevallen.
Het -dier maakte het den karrijder zeer lastig. Hij
stootte het met kracht tegen de borsf. De winke
lier wist het beest op den grond te slaan en te
dooden. De vlucht mat anderhalven meter. De
roofvogel is opgezonden.
GEEN KOFFIEKAARTEN VOOR KINDEREN.
De centrale commissie uit de arbeidersbewe
ging voor -d^e levensmid'delenvoorziening richtte
tot bel Rijkskantoor voor Thee en Koffie het
verzoek, de leeftijdsgrens voor kinderen, die in
aanmerking komen voor een kofïiekaart, te ver
lagen tot 10 jaar. Indien zulks niet mogelijk zou
zijn, verzocht ze de bepaling zoodanig te wijzi.
gen., dat aan kinderen, die den leeftijd van 13
jaar he'bb.en' bereikt, onmiddelijk een koffiekaart
wordt uitgereikt en d'eze dus niet te laten wach
ten tot nieuwe'kaarten w orden verstiekt.
Thans ontving zij bericht, dat de minister van
landbouw geen termen kan vinden in de bestaan
de bcpalirg verandering te brengen.
DEGENEREERENDE JeUGD.
De politie te IJmuiden is een heelen reeks van
diefstallen cp het spoor gekomen, welke alle
door zeer jeugdige personen werden bedreven.
Zoo werd aangehouden een acht-jarige jongen,
die ten nadeele van een dame een portemonnaie
ontrolde toen deze dame zich bij een groenten-
wagen ophield om inkoopen te doen. Verder wer
den tiog twee knapen, resp, acht en negen jaar
oud, aangehouden wegens zakkenrollerij. Perso
nen, die voor winkels de uitstallingen bekeken.,
werden hiervan het slachtoffer.
STORTREGENS.
In geheel Ygypte zijn Maandag geweldige stort
regens gevafler. De omgeving van ICairo staal
geheel onder water. Honderden woningen van
Arabieren zijn ineengestort, maar het aantal
slacbtoffrs is gering.
Het tramverkeer staat stil.
SIGAREN IN OVERVLOED.
Aan de Tel. wordt medegedeeld, dal in alle
Dc lente s eint tot lofgezang.
En slrooid haar zegeningen,
Met milde hand. I
Door 't gamsche land,
En alle: vogels zingen,
Nu onvermoeid, verheugd en blij
Gegroet, o. lieflijk jaargetij.
w
De lente, die baar macht herkon.
Deed weer den winter wijken.
Zij, lief en zacht,
Doet door haar macht.
Weer 't veld in feestdos prijken
Diés klinkt verheugd aan alle zij
Gegroet, o, lieflijk jaargetij
Werk. lieve lente, rust'loos voort.
ijB het mi'de zonnegloren.
In bosch en wei,
In beemd en hei,
Wondt alle» als herboren,
Voor a.1 dat goede danken wij,
Gegroet, o, lieflijk jaargetij
Met ingehoudten adem had. achter den hoogen
haag, dien den tuin v3n den weg scheidde, een
forschgebcuwde jongclrrg staan luisteren, 't Lied
scheen hem in het diepst van zijn ontvankelijke
gemoedt e hebben getroffen. Of de lichte ontroe
ring teweeg werd gebracht door de woorden van
het eenvoudige lenteliedje, dan wel door de lief
lijke stem der zangster, wist hii op dit oogenbÜk
zelf niet 'e verklaren.
Nauwelijks was de laatste loon weggelvoeid
in de Oneindigheid, of hij ving aan met een luid
handgeklap te doen hooren. Een'gzins verbaasd
keek het meisje in do richilig van waar dat ge-
lucd kwam. Zij had er geenszins over gedacht,
dat iemand behalve de huisgenooten, haar ge
zang zou hebben kunnen hooren. Allerminst ver
moedde Corry. dat iemand zich op den weg ver
dekt ach'er den haag had opgesteld.
Als bij ingeving raadde zij wie de luisteraar
kon- zijn geweest. 1 "t
Een hooger 'blosje overtoog h ar frisch gelaal
Nederlansche fabrieken samen circa 2 imllirad si.
garen liggen opgestapeld, terwijl de jaarlijksche.
consumptie in Nederland geschat wordt op 500
rnillioen. Er rs dus. afgezien van toekomstige u'
voermegelijkheid, voor vier jaar voorraad ge
noeg om de binnenlandsche consumptie te dekken
Maar de grondstoffen de tabak zijn zoo
goed' als uitgeput. zoodat in diit vak een steeds
toenemende werkeloosheid: dreigt.
zonderling afscheid.
Men schrijf uit Bergambacht aan den „Waar
heidsvriend
Zondagmorgen, toen ds. Keek als naar gewo n
te voor zijn volgelingen van hier en uit deze om
geving op'rad, hield Z.E.W. zonder dat iemand
er tevoren' iets van wist, zijn afscheidsrede naar
aanleiding van Lucas 1433 „Alzoo dan een
genlijk van u die niet verlaat alles wal hij heeft,
die kan mij discipel niet zijn": verklarende, dal
hij geen vrijmoedigheid meer had om 't preikambt
langer te blijven waarnemen, Z.E.W. moet tot 't
inzieh' gekomen zijn. dat hij eigenlijk geen predi
kant had moeten worden hij acht zich onwaar
dig 'l ambt langer te bedienen.
heer red ons, wij vergaan
Deze verzuchting slaakte een Raa.dsHd van
de gemeente Hoensbroek (tkrtburg). welker bur
gemeesler onversvacht met ingang van 30 Decem
ber ontslag is verleend óp diens verzoek. De fi
nanciën van Hoensbroek blijken hopeloos in de
war. In den raad werd geconstateerd, dat er een
tekort is van 27.000 van de leening van 52.000
de rekening bij de Heerlener Bak sluit met een
nadeelig saldo van 21.000, Uit een optelling van
d-en Raad bleek, dat er een achterstand is van
maar eventjes 100 000. Teneinde kasgeld te heb
ben, besloot de Raad maar weer 25.000 te lee-
nen- In Hoensbroek hebben, wc schreven het des
tijds, de onderwijzers kwartalen moeten wachten
op hun salarissen. Omtrent den fmancieelen toe
stand1 van Hoensbroók werd reeds *oor een amb
tenaar van de provinciale" griffie een onderzoek
en luider klopte haar 't hart. I.ang behoefde zij
niet in onzekerheid te verkeeren, wie haar hul
de bracht voor haar zingen. Boven den haag. bij
het tuinhek, werd zij 't blonde hoofd van den
knappen boerenzoon gewaar, Hij behoefde geen
belet lc vragen om in den tuin lot haar te ko-
Van alle jongens uil het dorp. was Hans Leg-
man haar '1 liefst. Dikwijls had hi; rovds met ha ir
gespreken, en in het dorp werd 't als ten uitge
maakte zaak beschouwd, dal Corry en Hans een
maal een paartje zouden worden.
De jongge menschen voelden zich trouwens on-
weerstanbaar tot elkaar aangetrokken. Een
schoonheid mocht Corry niet hceten. maar haar
welgevormd figuurtje, en nog meer haar opgewekt
levenslustig gezichtje, en misschien nog 't meest
haar vriendelijk, hartelijk karakter en onverstoor
baar goed humeur, maakte haar zeer aantrekke
lijk.
Meer dan een der rijkste boerenzonen voelde
zich aangetrokken tot de aanminnige boerer.'doch
ter, doch geen hunner waagde een bezoek, om
dat 't genoegzaam bekend was, hoe zij over Hans
dacht. Toch meenden de zor.cn der rijke boeren,
evenals hun ouders, dat Hans Legman allerminst
het recht had om naar Corry's hand te dingen.
Frans Legman toch Hans vader, was nog voor
weinige jaren gewoon veldarbeider. Een kleine
erfenis, van een verren bloedverwant had Frans
in staat gesteld een kleine hoeve, met enkele
bur-ders land te pachten. 1
Door ijver en overleg wist de voormalige arbei
der zijn pachthoeve in eigendom te bekomen. 1
schoon meer dan dë helft der waarde als hypo
thecaire schuld op zijn bezit moest gevestigd blij
ven. Rente en aflossing konden echter regelma'ig
plaats hebben, dank ook vooral Hans kracht en
ijver. Hij deed onvcldrolen zijn best, om de be
zitting zijns vaders vrij te krijgen van de daarop
rustende schuldenlast.
Ook om zijn werkzaamheid cn zijn degelijk ka
rakter, genoot Hans de algemeenc achtling zijner
dorpsgenooten. Wouter Veurs, Corry's vader, zou
hem gaarne een flink loon hebben willen beta
len. als Hans had kunnen besluiten bij hem in
ingesteld.
oude sokken aangeboden!
In een advertentie woTdl aangeboden een par
tij van I0.CC0 paar verstelde wollen sokken.
arme middenman.
In het Hdbi. schrijft iemand, dat hij pantof
fels. gummiboosden en handschoenen moest heb
ben. Eerst ging hij naar een sohoenmaker. maar
toen hij zijn maat noemde, kreeg hij ten astwoord:
't Spijt ons wel, maar middensoort pantoffels
zijn uitverkocht
Vervolgens stapte hij een handschoenenwin
kel binnen.
Heeft u glacé handschoenen juffrouw
Zeker mijnheer. Mag :k uw hand eens zien
Maar toen hij zijn hand loonde, klonk het a's
een verwijl
Neen, maar dat is een heel gewone hand en
dan kunnen wij u niet helpen we hebben neg al
leen heele groote en kleine soorten
Ban maar naar een winkel in gummiwarer
Doch nauwelijks had hij gezegd wat hij wenschtc
en de wijdte van zijn hais genoemd of men voeg-
«fe hem loe
VoormiddelmaÜg dikke hlazen. hebben we
geen boorden meer We hebben ze nog maar al
leen voor heel dikke menschen en kleine kinde
ren.
Daar stond de arme En onwillekeurig zuchtte
hij met een kleine variatie in de bekende vers
regels van Geneste!
Zoon middenman
Waar komt hij nog an
een flinke vrouw.
Op den hofstede van den landbouwer J. W. te
Anna Jacobapc'der (St. PhiLpsland) kwam dezer
dagen, zoo wordt gc.neld. een vreemdeling om
oners'and te vragen, welke later bleek te zn een
geinlerneerd Duitscher. Een en ander werd hem
ver-trekt, maar toen hij de bijwoning, de zooge
naamde keet, waar de bewoners aanwezig waren,
had verla'en, is hij ongemerkt de hoofdwonmg in
gegaan en heeft uit een kleerkast in een der ka
mers een klcedingstuk genomen, waarin een por
temonnaie za'. Op het juiste moiaeni kwam de
vrouw des huizes in de kamer, zag wat er voor
viel. rukte de portemonnaie uit zijn handen, sloot
de kamerdeur af en haalde hulp, welke onmidde-
■lijk ter plaats? was, n.1. haar echtgenoot en een
buurman, welke den dief bewaakten tol de po
litie. die inmiddels geroepen was. verscheen om
den dief te arresteeren.
dienst te treden. Als schoonzoon echter zou hij
den flinken jongen man niet graag willen begroe
ten. Wouter bescboude toch zulk een aangelegen
heid uit' een zelfde bekiompen oogpunt als de o-
verige welgestelde boeren. De dochter van een
der voornaamste boeren toch. zou zich onmoge
lijk kunnen verbinden met een man. wiens ouders
een harden strijd om het beslaan hadden te voe
ren.
Hans wist heel goed hoe WouteT Veurings in
dit opzicht over hem dach'. daarom had hij 't nog
niet gewaagd Corry's hand te vragen, hoe vaak
hij het ook van plan was geweest. De vrees om
te zullen worden fgewezen had hem weerhouden.
Nu zijn verhouding tot de lieftallige boeren
dochter een vriendschappelijke was. meende Hans
die toestand voorloopig maar te moeten besten-
d'gen.
Wel is waar was hij vrijmoedig door 't tuinhek
gekomen, maar meende dit er thans wel op te
mogen wagen, omdat hij 's morgens Wouter Veu
ring ter markt had zien gaan. Voor Corry's moe.-
der was Hans minder vreesach Ig. omdat zij
steeds even vriendelijk jegens hem was als te
genover te zonen der rijkste boeren.
Moeder Veuring had trouwens, met de scherp-
?-icr;gbc:d aan moeders eigen, reeds een poosje
opgemerkt voor wie haar dochter het meest ge
voelde. Als het dus van Veuring's vrouw moest
afhangen, zou zij haar kind niet dwarsboomen, in
dien Corry werkelijk begeerde Hans vrouw te
werden.
Nu v aren dc jonge menschen voor de eerste
maal «amen in den keurigen uin van den welge
liefden boer.
Beider stemrrmg was als die der lente. Overal
was blijheid en nieuwe hoop.
Ook in Hans's gemoed was sterker geworden
ée hoep, om eens haar de zijne te mogen noemen,
wier ecnvoud'g lied. zoo zielvol gezongen, de
teeder«!e snaren in zijn binnenste in trilling had
den gebracht.
Hij staarde niet glansvoHe oogen de licfe'ijke
maagd aan. Zij zelve geleek op dat oogenbik de
verpersooulijkte lente,
Wordt vervolgd.