Tabak van J. R. lenss. Als de vrede Isomt. ^WEEKBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN. Alkmaarsche 10e Jaargang. Vrijdag 24 Januari 1919 WIERINGER COURANT No. 8. VERSCHIJNT EL KEN j DINSDAG cb VRIJjDAG; f H - Abonnementsprijs: Jji per 3 aaaadea 9/19. f ADVERTENTIËN: van 1-5 regels Iedere regel meer I GEMGNGD NIEUWS. een provinciale burgerwacht. Dinsdagmiddag bad te Haarlem in de Staten zaal een vergadering plaats van burgemeesters uit de provincie Noord-Holland Een 150-lal bur gemeesters was aanwezig. De vergadering, welke niet voor de pers toegankelijk was, werd gepre sideerd door den Commissaris 'der Koningin. Ook eenige commandanten van- burgerwachten woon- i'en de vergadering bij. De besprekingen moeten in hoofdzaak geloo- pen hebben cm in alle plaatsen van Noord-Hol land burgerwachten op te richten met gelijklui dende instructies, een z.g. provinciale burger wacht. Ook ginigen er «temmen op voor uitbrei ding van den landstorm. Over het resultaat wenschte men' zich nog niet urt te laten. wat de sterren voorspellen. Mr9 Leo. de schrijfster van het bock „Modern Aslrology" heeft bij den aanvang van 1919, in een Engelsch tijdschrift, de volgende voorspelling gepubliceerd De toekomst zal veel goeds brengen. In Febru ari is een wereldvrede te verwachten, want in de eerste week van- Maart verlaat Uranus het teeken „Waterman" en komt in de Visschen. Dit is een teeken van harmonie en vrede. Het eene groote gevaar van 'h ;l a.s. jaar is fvoor Engeland) een „labour-lrouble" en daaruit voortkomende agitatie. Maar op het kriieke mo ment zal Jupiter in de Visschen den toestand ten goede beïnvloeden. vensohiMiende staatslieden en politici zullen de zaak weten te redden. De sterren van den keizer zijn ongunstig voor dit jaar; 'n geweddadige dood is waarschijnlijk. „Een groot man- van macht en karakter kom', over heter", en zijn helder inzicht en begrip zul len de problemen van den a.s. vrede helpen op lossen. De vrouwen zullen bij al de vraagstukken der toekomst veel medezeggenschap hebben. De positie van den. Engelschen koning blijft ongeschokt. moord. Tusschen Zuidzar.de en Relrancbement, in den Olieslagerspolder, heeft men vermoord gevon den het echtpaar Perels. De vrouw lag onder he bed en de man gedeeltelijk onder den mesthoop, Beide venmo nden zijn- 70 jaar. een roofvogel. in Laren, bij Locrhem heeft een roofvogel een feuilleton. 't Was een der schoonste lentedagen van het jaar 1914. Waar nog kort te voren er alles uit- zaig, als of de lange winterslaap nooit weer een einde zou nemen, bloeiden en teerden tal'looze veldbloemen tusschen het fluwelige gras, dat er verlokkelijk frisch en malsdh uitzag. De sneeuw'kokjes, die reeds weken te voren al dót schoone hadden aangekondigd, waren nu uitgebloeid.. Lustiger nog dan bij het eerste tee ken van ontwakend nieuw leven, jubelde thans de blijde leeuwerik in d* onbewolkte luch', en deed zijn lofzarg ver uitschallen boven het land schap. Lenle's tooverstaf bad ook boom en struik aangeraakt, en ook daar knopte en ontwikkelde zkh dalgene wat straks in volle lentedos de om geving grooter bekoorlijkheid zou geven. Uit het verre, zonnige Zuiden, waren de gewiekte zangers teruggekeerd naar het oord. dat door lente's scheppende macht, reeds aanving met naar een lustoord 'e vergelijken. Al dat lente- schoon werkte niet alleen belooverend> op de dierenwereld, maar deed ook een eigenaardige, opgewekte stemming in hel gemoed der men schen ontstaan. De grijsheid voelde zich ver- jeugd gd. maar de jonkheid vooral genoot zoo recht van alles wa' er in de opbloeiende omge ving rpra-k van lieven en looven. Schoone weer kadi ook Corry Veuring naar builen gelekt, waar zij plaats nam op de tuin bank,, in de nabijheid van Serinigenboschje, dat weldra in vollen bloei zou staan, Rond) de ze plek, drongen tot haar door dc lieflijke 'klan ken' der pas tcrugkeerende wildzangers. Ook Corry zong zoo graag, en nu de vogelwe reld1 om haar heen zoo lustig kwimkeleerde. werkte dit zoo aanstekelijk op het meisje, dat zij, schier zonder het zelf te welen, met haar liefelijk stemgeluid/ aanhief; f O.cO 0.06 UITGEVER: CORN. J. BOSKER, WIERINGEN. Bttreaa Hippolylosboei, Wieriagea TeL latere. No. tt Bijbnrean c. SKIrker cx_ Klein* SW Aaoa - P.aUwu Agentschap A. Keuris Gr-, TTn liagu ■ai4 winkelier op zijn avond-thuisreis aangevallen. Het -dier maakte het den karrijder zeer lastig. Hij stootte het met kracht tegen de borsf. De winke lier wist het beest op den grond te slaan en te dooden. De vlucht mat anderhalven meter. De roofvogel is opgezonden. GEEN KOFFIEKAARTEN VOOR KINDEREN. De centrale commissie uit de arbeidersbewe ging voor -d^e levensmid'delenvoorziening richtte tot bel Rijkskantoor voor Thee en Koffie het verzoek, de leeftijdsgrens voor kinderen, die in aanmerking komen voor een kofïiekaart, te ver lagen tot 10 jaar. Indien zulks niet mogelijk zou zijn, verzocht ze de bepaling zoodanig te wijzi. gen., dat aan kinderen, die den leeftijd van 13 jaar he'bb.en' bereikt, onmiddelijk een koffiekaart wordt uitgereikt en d'eze dus niet te laten wach ten tot nieuwe'kaarten w orden verstiekt. Thans ontving zij bericht, dat de minister van landbouw geen termen kan vinden in de bestaan de bcpalirg verandering te brengen. DEGENEREERENDE JeUGD. De politie te IJmuiden is een heelen reeks van diefstallen cp het spoor gekomen, welke alle door zeer jeugdige personen werden bedreven. Zoo werd aangehouden een acht-jarige jongen, die ten nadeele van een dame een portemonnaie ontrolde toen deze dame zich bij een groenten- wagen ophield om inkoopen te doen. Verder wer den tiog twee knapen, resp, acht en negen jaar oud, aangehouden wegens zakkenrollerij. Perso nen, die voor winkels de uitstallingen bekeken., werden hiervan het slachtoffer. STORTREGENS. In geheel Ygypte zijn Maandag geweldige stort regens gevafler. De omgeving van ICairo staal geheel onder water. Honderden woningen van Arabieren zijn ineengestort, maar het aantal slacbtoffrs is gering. Het tramverkeer staat stil. SIGAREN IN OVERVLOED. Aan de Tel. wordt medegedeeld, dal in alle Dc lente s eint tot lofgezang. En slrooid haar zegeningen, Met milde hand. I Door 't gamsche land, En alle: vogels zingen, Nu onvermoeid, verheugd en blij Gegroet, o. lieflijk jaargetij. w De lente, die baar macht herkon. Deed weer den winter wijken. Zij, lief en zacht, Doet door haar macht. Weer 't veld in feestdos prijken Diés klinkt verheugd aan alle zij Gegroet, o, lieflijk jaargetij Werk. lieve lente, rust'loos voort. ijB het mi'de zonnegloren. In bosch en wei, In beemd en hei, Wondt alle» als herboren, Voor a.1 dat goede danken wij, Gegroet, o, lieflijk jaargetij Met ingehoudten adem had. achter den hoogen haag, dien den tuin v3n den weg scheidde, een forschgebcuwde jongclrrg staan luisteren, 't Lied scheen hem in het diepst van zijn ontvankelijke gemoedt e hebben getroffen. Of de lichte ontroe ring teweeg werd gebracht door de woorden van het eenvoudige lenteliedje, dan wel door de lief lijke stem der zangster, wist hii op dit oogenbÜk zelf niet 'e verklaren. Nauwelijks was de laatste loon weggelvoeid in de Oneindigheid, of hij ving aan met een luid handgeklap te doen hooren. Een'gzins verbaasd keek het meisje in do richilig van waar dat ge- lucd kwam. Zij had er geenszins over gedacht, dat iemand behalve de huisgenooten, haar ge zang zou hebben kunnen hooren. Allerminst ver moedde Corry. dat iemand zich op den weg ver dekt ach'er den haag had opgesteld. Als bij ingeving raadde zij wie de luisteraar kon- zijn geweest. 1 "t Een hooger 'blosje overtoog h ar frisch gelaal Nederlansche fabrieken samen circa 2 imllirad si. garen liggen opgestapeld, terwijl de jaarlijksche. consumptie in Nederland geschat wordt op 500 rnillioen. Er rs dus. afgezien van toekomstige u' voermegelijkheid, voor vier jaar voorraad ge noeg om de binnenlandsche consumptie te dekken Maar de grondstoffen de tabak zijn zoo goed' als uitgeput. zoodat in diit vak een steeds toenemende werkeloosheid: dreigt. zonderling afscheid. Men schrijf uit Bergambacht aan den „Waar heidsvriend Zondagmorgen, toen ds. Keek als naar gewo n te voor zijn volgelingen van hier en uit deze om geving op'rad, hield Z.E.W. zonder dat iemand er tevoren' iets van wist, zijn afscheidsrede naar aanleiding van Lucas 1433 „Alzoo dan een genlijk van u die niet verlaat alles wal hij heeft, die kan mij discipel niet zijn": verklarende, dal hij geen vrijmoedigheid meer had om 't preikambt langer te blijven waarnemen, Z.E.W. moet tot 't inzieh' gekomen zijn. dat hij eigenlijk geen predi kant had moeten worden hij acht zich onwaar dig 'l ambt langer te bedienen. heer red ons, wij vergaan Deze verzuchting slaakte een Raa.dsHd van de gemeente Hoensbroek (tkrtburg). welker bur gemeesler onversvacht met ingang van 30 Decem ber ontslag is verleend óp diens verzoek. De fi nanciën van Hoensbroek blijken hopeloos in de war. In den raad werd geconstateerd, dat er een tekort is van 27.000 van de leening van 52.000 de rekening bij de Heerlener Bak sluit met een nadeelig saldo van 21.000, Uit een optelling van d-en Raad bleek, dat er een achterstand is van maar eventjes 100 000. Teneinde kasgeld te heb ben, besloot de Raad maar weer 25.000 te lee- nen- In Hoensbroek hebben, wc schreven het des tijds, de onderwijzers kwartalen moeten wachten op hun salarissen. Omtrent den fmancieelen toe stand1 van Hoensbroók werd reeds *oor een amb tenaar van de provinciale" griffie een onderzoek en luider klopte haar 't hart. I.ang behoefde zij niet in onzekerheid te verkeeren, wie haar hul de bracht voor haar zingen. Boven den haag. bij het tuinhek, werd zij 't blonde hoofd van den knappen boerenzoon gewaar, Hij behoefde geen belet lc vragen om in den tuin lot haar te ko- Van alle jongens uil het dorp. was Hans Leg- man haar '1 liefst. Dikwijls had hi; rovds met ha ir gespreken, en in het dorp werd 't als ten uitge maakte zaak beschouwd, dal Corry en Hans een maal een paartje zouden worden. De jongge menschen voelden zich trouwens on- weerstanbaar tot elkaar aangetrokken. Een schoonheid mocht Corry niet hceten. maar haar welgevormd figuurtje, en nog meer haar opgewekt levenslustig gezichtje, en misschien nog 't meest haar vriendelijk, hartelijk karakter en onverstoor baar goed humeur, maakte haar zeer aantrekke lijk. Meer dan een der rijkste boerenzonen voelde zich aangetrokken tot de aanminnige boerer.'doch ter, doch geen hunner waagde een bezoek, om dat 't genoegzaam bekend was, hoe zij over Hans dacht. Toch meenden de zor.cn der rijke boeren, evenals hun ouders, dat Hans Legman allerminst het recht had om naar Corry's hand te dingen. Frans Legman toch Hans vader, was nog voor weinige jaren gewoon veldarbeider. Een kleine erfenis, van een verren bloedverwant had Frans in staat gesteld een kleine hoeve, met enkele bur-ders land te pachten. 1 Door ijver en overleg wist de voormalige arbei der zijn pachthoeve in eigendom te bekomen. 1 schoon meer dan dë helft der waarde als hypo thecaire schuld op zijn bezit moest gevestigd blij ven. Rente en aflossing konden echter regelma'ig plaats hebben, dank ook vooral Hans kracht en ijver. Hij deed onvcldrolen zijn best, om de be zitting zijns vaders vrij te krijgen van de daarop rustende schuldenlast. Ook om zijn werkzaamheid cn zijn degelijk ka rakter, genoot Hans de algemeenc achtling zijner dorpsgenooten. Wouter Veurs, Corry's vader, zou hem gaarne een flink loon hebben willen beta len. als Hans had kunnen besluiten bij hem in ingesteld. oude sokken aangeboden! In een advertentie woTdl aangeboden een par tij van I0.CC0 paar verstelde wollen sokken. arme middenman. In het Hdbi. schrijft iemand, dat hij pantof fels. gummiboosden en handschoenen moest heb ben. Eerst ging hij naar een sohoenmaker. maar toen hij zijn maat noemde, kreeg hij ten astwoord: 't Spijt ons wel, maar middensoort pantoffels zijn uitverkocht Vervolgens stapte hij een handschoenenwin kel binnen. Heeft u glacé handschoenen juffrouw Zeker mijnheer. Mag :k uw hand eens zien Maar toen hij zijn hand loonde, klonk het a's een verwijl Neen, maar dat is een heel gewone hand en dan kunnen wij u niet helpen we hebben neg al leen heele groote en kleine soorten Ban maar naar een winkel in gummiwarer Doch nauwelijks had hij gezegd wat hij wenschtc en de wijdte van zijn hais genoemd of men voeg- «fe hem loe VoormiddelmaÜg dikke hlazen. hebben we geen boorden meer We hebben ze nog maar al leen voor heel dikke menschen en kleine kinde ren. Daar stond de arme En onwillekeurig zuchtte hij met een kleine variatie in de bekende vers regels van Geneste! Zoon middenman Waar komt hij nog an een flinke vrouw. Op den hofstede van den landbouwer J. W. te Anna Jacobapc'der (St. PhiLpsland) kwam dezer dagen, zoo wordt gc.neld. een vreemdeling om oners'and te vragen, welke later bleek te zn een geinlerneerd Duitscher. Een en ander werd hem ver-trekt, maar toen hij de bijwoning, de zooge naamde keet, waar de bewoners aanwezig waren, had verla'en, is hij ongemerkt de hoofdwonmg in gegaan en heeft uit een kleerkast in een der ka mers een klcedingstuk genomen, waarin een por temonnaie za'. Op het juiste moiaeni kwam de vrouw des huizes in de kamer, zag wat er voor viel. rukte de portemonnaie uit zijn handen, sloot de kamerdeur af en haalde hulp, welke onmidde- ■lijk ter plaats? was, n.1. haar echtgenoot en een buurman, welke den dief bewaakten tol de po litie. die inmiddels geroepen was. verscheen om den dief te arresteeren. dienst te treden. Als schoonzoon echter zou hij den flinken jongen man niet graag willen begroe ten. Wouter bescboude toch zulk een aangelegen heid uit' een zelfde bekiompen oogpunt als de o- verige welgestelde boeren. De dochter van een der voornaamste boeren toch. zou zich onmoge lijk kunnen verbinden met een man. wiens ouders een harden strijd om het beslaan hadden te voe ren. Hans wist heel goed hoe WouteT Veurings in dit opzicht over hem dach'. daarom had hij 't nog niet gewaagd Corry's hand te vragen, hoe vaak hij het ook van plan was geweest. De vrees om te zullen worden fgewezen had hem weerhouden. Nu zijn verhouding tot de lieftallige boeren dochter een vriendschappelijke was. meende Hans die toestand voorloopig maar te moeten besten- d'gen. Wel is waar was hij vrijmoedig door 't tuinhek gekomen, maar meende dit er thans wel op te mogen wagen, omdat hij 's morgens Wouter Veu ring ter markt had zien gaan. Voor Corry's moe.- der was Hans minder vreesach Ig. omdat zij steeds even vriendelijk jegens hem was als te genover te zonen der rijkste boeren. Moeder Veuring had trouwens, met de scherp- ?-icr;gbc:d aan moeders eigen, reeds een poosje opgemerkt voor wie haar dochter het meest ge voelde. Als het dus van Veuring's vrouw moest afhangen, zou zij haar kind niet dwarsboomen, in dien Corry werkelijk begeerde Hans vrouw te werden. Nu v aren dc jonge menschen voor de eerste maal «amen in den keurigen uin van den welge liefden boer. Beider stemrrmg was als die der lente. Overal was blijheid en nieuwe hoop. Ook in Hans's gemoed was sterker geworden ée hoep, om eens haar de zijne te mogen noemen, wier ecnvoud'g lied. zoo zielvol gezongen, de teeder«!e snaren in zijn binnenste in trilling had den gebracht. Hij staarde niet glansvoHe oogen de licfe'ijke maagd aan. Zij zelve geleek op dat oogenbik de verpersooulijkte lente, Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1919 | | pagina 1