S. COLTOF 11e Jaargang WEEKBLAD VOOR WIERJNGEN EN OMSTREKEN. 141 Kanaalweg 142 Deo Beider. Mantel Costuums Stoffen. BuitenlaDdscli Overzicht. E© Taadeïmge. I9- Dinsdag 2u Juii iv2U. w. 39 WiERINGER COURANT UITGEVER: CORN. J. BOSKER. WIERINGEN. VERSCHIJNT ELKE* INSDAG m V1UDAG ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden o 85 ADVERTENTIEN Van 15 regels 0.50. Iedere regel ine er 0.10 A&*4«»cfc*F A. Ka ai Ie G*., Laat nu tij dig Uw Cos tuums aanmeten op eigen ateliers. Aanmeten en na 4 dagen pasklaar- Na 6 dagen gereed. De conferentie te Spa is afgcloopen. Het was wel gemak kei ijk voor de Duit schers geweest 'in eens ja en amen te zeggen op de eischen der geallieerden inzake het kolenvraagstuk. In het eigen land deden zich echter economlische moeilijkheden voor. waardoor Duitsch land niet in staat was de eischen dei geallieerden na te komen. De Duitschers voerden allerlei be zwaren aan. maar de geallieerde staats lieden hielden voet bij stuk en., het einde van het liedje was, dat een kort laconiek ..Haves" telegram Donder dagmorgen meldde, dat de Duitsche gedelegeerden,, zij bet dan onder zeker voorbehoud, de voorbehoud, de voor waarden der geallieerden aanvaard had den en 'bis per maand 2 tnilliocn ton steenkolen aan de geallieerden zullen everen. tl Dit de berichten, die uit Duitsch- ■land zelf komen, blijkt liet duidelijk, dat daar te lande de arbeiders en de vakvereenigingen zoo ruict oppermach tig. dan toch zeer invloedrijk zijn. Wat zal er geschieden, zoo de mijn werkers weigeren zich neer te leggen bij de besluiten door de Duitsche regec ring genomen De Christelijke mijnwerkers, die toch zeker n'iet de meest revolutionnairc te noemen zijn, hebban reeds heel duide lijk verklaard, dal ze er absoluut niets voor gevoelen om zich ten d'ienste van ],uitenlandscbe kapitalistische doelein den af te sloven, terwijl bun kameraden FEUILLETON. Maar nu moest Monseigneur volgen. Ken groote ruimte was vrijgelaten. Toen naderde de kapelaan, die belast was met de zorg voor den bisschops staf na hem verschenen twee wierooi vafdi agers, die achteruit liepen en lang zaam de wierookvaten zwaaiden, ter wijl zij ieder begeleid werden door een drager van de wierookvaas. Het kostte eenigc moeite om den gouden hemel van rood fluweel met gouden frasje door de kerkdeur te dragen, maar spoe dig was de orde hersteld, de daartoe aangewezen autoriteiten grejien de draagstokken. Onder den hemel, om ringd door zijn diakenen, liep Monseig neur. het hoofd, ongedekt. Waar en wannéér had Angélique toch iemand gekend, die op Monseig neur geleek Eerbiedig bogen zij alle hoofden. Maar zij, half haar hoofdje buigende, keek hom ter sluiks aan. Hij had een hooge, slanke, edele gestalte en zag er voor zijn zestig jaar nog jong uit.. Zeker, dat gezicht leek op een ander, dat zij meer gezien had. Bij de eerste schreden reeds was Monseigneur be gonnen met op zachten toon de verzen van een psalm te zeggen, beurtelings met zijn diakens. Zij beefde toen zij zag, dat bij zijn blikken ophief naar bet door gebrek aan steenkool voor de bin nenlandschc industrit broodeloos woi den. Met verontwaardiging wezen ze bet aanbod der Entente om de mijn werkers in het Roergebied ruimschoots van levensmiddelen te voorzien, dat Fehrenbarh en Siinons reeds gretig aanvaard hadden, van de hand. Ze willen ziih niet laten verzadigen, terwijl andere Duitsche arbeiders hon ger lijden. We zijn benieuwd boe deze kwestie zich verder ontwikkelen zal. De eerste dag der afgeloopen week bracht de tijding dat Eugénic, de vroe gere IvtizerLu van Frankrijk, de vrouw van Napoleon III, in Spanje op 94-ja- rigc leeftijd overleden was. Schitr geen I'ief. of leed werd deze hoogbejaarde vrouw in haar veelbewogen leven be spaard. In Oost-Europa woedt de strijd tus schen de Polen en de bolsjcwiki nog steeds met groote hevigheid voort. Hel succes 'is aan de zijde der bolsjcwiki o- vergegeven. De toestand is voor de Tolen vrijwel hopeloos en zc stellen alles in bet werk om een volkomen on dergang te vermijden. Reeds werd aan de geallieerden om hulp gevraagd, maar we gelooven, dat zoo die hulp niet spoed'ig verleend wordit, bet wel eens te laat zou kunnen zijn. In de verhouding tusschen de Italia nen en de Yoego-Slaven is geen verbt- teiing ingetreden. Integendeel meer in cidenten doen 'zich voor tusschen deze beide volkeren en als het zoo doorgaat, zal binnenkort een mlilitair conflict niet te vermijden zijn. Van beide zijden bereidt men zich er vast reeds op voor en het heeft er alle schijn van, dat we aan den vooravond staan van een Ita liaansch-Yoego-Slavischen oorlog. De vrede is in Europa fiog wel ver te zoeken. China schijnt voor bet uitbreken van ccn burgeroorlog te staan. Te Peking 'is de staat van beleg afgekondigd en velen brengen uit vrees voor een staats greep bun bezittingen in veiligheid. De opstandelingen onder leiding van Wee Pei Foc rukken uit het Zuid-Oos ten naar Peking op en zijn de stad tot op 35 mijlen af stands genaderd. Er is legermacht van io.ooo_soldaten naar Peking gezonden om' voor de veiligheid van den president zorg te dragen. Dc toestand is zeer gespannen. ven-ster. waarvoor zij stond, zoo streng, trotsch en koel kwam bij haar voor, /.00 verheven boven de ijdclheid der harfs tochten. Maar Angeliqu's hart klopte alsof bet barsten zou. Achter den draaghe mel had zij den mijter opgemerkt, de heilige Agnes met de twee engelen, het voor baar lieveling draad en draad ge borduurde werk, dat door een kape laan. de vingers door een sluierdoek liedekt. eerbiedig gedragen werd, als -iets heiligs. En daar, bij de geestelijken die volgden, bij de menigte ambtenaren officieren, overheidspersonen, zag zij -in de eerste rij Fclicien, slank, blond, in 't zwart gekleed, met zijn krullend haar, zijn rechte, wat lange neus, zijn donkere, fiere, zachte oogen. Zij ver wachtte hem en bet verwonderde baar niet nu zij zag hoe bij eindelijk veran derde in een prins. Op den angstigen blik, dien bij baar toewierp en waar mede hij vergifenis smeekte voor zijn leugen, antwoordde zij met een vrien- deldjken lach. ..Kijk mompelde Hubertine, ui terst verbaasd, is dat niet die jonge man Zij bad hem ook berkend en ongerust keek zij naar de verandering op het ge zicht van haar dochter. Heeft hij ons dan bedrogen? Waarom? Weet jij liet?.. Weet jij wie hij is Ja, misschien wist zij het. Een stem in baar beantwoordde die vragen. Maar zij durfde, zij wilde zich zelve niet on- GEMENGD NIEUWS. HOE DE RUSSISCHE KEIZER LIJKE FAMILIE vermoord werd. In de „Matin" komt het verhaal voor van Alexis Dobrowits, den vroegeren geheimen koerier van de tsarina, over den moord op de familie van den tsaar. Hij ver feit. dat hij zich bevond te midden, van een menigte bolsjcwiki. d'ie op 't jxrron van 't station le Jeka- terinenburg de tsarina, -den tsarewitsj en hun begeleidend gezelschap omring den. Yakowleff. een sowjetcomm'issa- ris, die belast was met de bewaking van de keizerlijke familie, trap op kei zerin Alexander toe, die waardig zon der een woord te sproken, de beestach tige gezichten en de met scliuiin bedek te monden om zich aankeek. Vrouw Romanoff. zei bij, je man, de bloeddrinker Nicolaas, is reeds ka pot, even als zijn medeplichtigen. De tsarina drukte baar zoon tegen zich aan en zcide op smeekenden toon, zonder echter haar waardigheid te ver liezen Gij kunt mij het leven ontnemen maar mijn zoon is onschuldik voor al de misdaden, die ge mij verwijt. Waar om zoudt ge hem dooden, wat heeft hij misdreven! Tn naam der rechtvaardig heid, spaar dii ongelukkige kind. spaar deze vrouwen, d'ie mij omgeven, die u nooit kwaad hebben gedaan. Zoo gij ie mand dooden wilt, doodt dan mij. Twee gekroonde hoofden, is dat niet vol doende De sowjet beeft, u en uw gez*in ter dood veroordeeld, was het antwoord De keizerin boog het hoofd en om helsde haar zoon. Moge God medelijden met ons hebben en ons genade verleencn. Opeens zeide Yakowleff, wijzende op mij Vrouw Romanoff. dit is Alexüs Dobrowits, je vroegere geheime koe rier, ken je hem De kéizerin wierp een rangen blik op mij en zei toen Ik ken dien man niet. Goed, zei Yakowleff, wij zullen de schuldigen terechtstellen. Vooruit met hen, naar het bosch. we zullen oen mooi vuurtje stoken, schreeuwden eenige omstanders. Op marsch dan, we hebben geen dervragen. De zekerheid zou komen als de tijd gekomen was. In een opwel ling van trotsch en hartsfochl voelde zij, dat die tijd niet) meer ver af was. Wat| is er toch vroeg Huivert, zich achter zijn vrouw vooroverbuigende om te zien. Hij was nooit vlug van lvcgrip en toen men hem den jongen man aan wees. twijfelde hij. „Wat een idee hij is het niet." Toen veinsde Hubertine zich vergist t-c hebben. Dat was het verstandigste, zij zou zich lalichtien. Och moeder, laten wij naar de kerk gaan om ze daar tt zien binnen komen! riep Angélipue. Eerst: wilde Hubertine weigeren, maar zij verlangde zelf zoo zeer naar zekerheid, dat zij toestemde. Ta! strakjes, daar jij het zoo graag wilt. Maar Angélipue was ceri en al onge duld. Zij was vlug naar boven gesneld 0111 haar hoed op te zetten en 1111 had zij rust noch duur meer. Telkens ging zij voor het venster staan en keek onder zoekend naar het einde der straal of hief haar blikken omhoog als wilde zij den afstand meten en zij sprak hardop tot zich zelve, zij volgde de processie voet voor voet. Nu gaan ze de rue Basso in..Aha! 1111 moeten zij op het plein zijn voor de Sous-i>réfecturc.Er komt geen einde aan de straten en wegen van Beaumont-la-Villc. Kom, moeder laat ons gaan, anders Hijd te verliezen. Men ging op weg. De tsarewitsj snikte. De keizerin liep met vaste schre den en op gedichten hoofde de ande ren weendes. Deveircnko, den niatroos, die jaren lang aan den jeugdigen prins toe gevoegd was en zich 'in dc uren der beproeving niet van hem had laten scheiden, had men geblindoekt en tel kens als hij struikelde, kreeg hij een prik met de bajonet. Na een honderd •meter ver geloopen te hebben, viel hij. «>m niet moer op te staan. Bij den ingang van het hoscli bleef men staan. Van dood hout werd een brandstapel gemaakt en weldra stegen de vlammen ten hemel. Toen gebeurde er iots. wat alle beschrijving te boven gaat. Soldaten en matrozen, al het grauw van Jekaterinenburg, waarosder ook vrouwen, die nog wiceder waren dan de mannen, joegen de onschuldige slachtoffers in de vlammenzee;. Als er één trachtte aan het vuur le onfsnaj»- pen. werden de bajonetten op hem of haar gedicht en moest hij wel terug. Ik zag de grootvorstin Tatiana drie .maal de vuurzee ontvluchten en van al le zijden doorboord door bajonetsteken viel zij ten slotte dood aan le voeten van haar kwelgeesten neer. De tsarina en de tsarewitsj liepen vast tegen elkaar aangedrukt bijna au tomatisch naar den brandstapel en ver dwenen in een rookkolom. Ik sloot dc oogen. een scherpe reuk van bloed en brandendvlecsch drong tot ine door en 'ik viel.-aan een onlw schrijfelijkc wanhoop ten prooi, op de •knieën. VECHTPARTIJ AAN DE GRENS. Uit Dinxperlo meldt V. D. Zaterdagnacht omstreeks 1 uur heeft vlak aan de grens een ernstige veehtpar tij plaats gehad tusschen leden van den Duitschen rijksweer en de drie gebroe ders Geurink uit Dinxperlo. Er werden schoten gelost, waardoor de 22-jarige Hendrik Geurink werd gedood. Zijn broer Bcrnard kreeg twee schoten in liet been., terwijl ook de derde broer Gerrit. gewond werd. De politie stelt een onderzoek in, Men w-eet niet of de vechtpartij heeft plaats gehad op Duitsch of Hollandse!) grondgebied en ook niet of meer perso nen er bij bttrokken zijn. krijgen w ij geen plaats Nu. loom dan maar, zeidc Hubertine onwillekeurig lachend. Ik blijf thuis, zeide Hubcrt. Ik za! de borduursels van het raam nomen en de tafel in orde maken. De kerk kwairri haar leeg voor. Alle deuren waren open, als die van een eenzaam huis, waar men de terugkomst van den eigenaar verwacht. Er waren slechts weinig inensclien alleen het hoogaltaar, in Romeinschen stijl opgc trokken, verhief zich achter in lief kerk schip, gesteund door brandende kaar sen. liet overige zeer ruime schip, de lage gedeelten, dc kapellen, waren on der het neigend daglicht in duister ge huld. „Ik wist wel. dat het nog te vroeg was. zeide Hubertine. Zonder hierop te antwoorden, mom pelde Angélipue .AVat is dar groötsch Het Vas haar alsof zij de kerk voor •liet eerst zag. Haar blikken dwaalden langs de onbeweeglijke stoelenrijen tot in dc k:i|>el!en. waai binnen men in de diepe duisternis slechts dc aanwezig beid der g/afsteenen raadde. Maar haar oog bleef met genoegen rusten op de kapel Hautecocur, zij her kende het eindelijk herstelde raam. met zijn Sint- Georgo. vaag als een vi sioen in liet wegs.crvend daglicht. Op dit oogenhlik word dc kathedraal verlevendigd door klokgelui, de zware klok werd weer in beweging gehracht, ,,.-\ha! daar z'jn ze," zeide zij: DE DIENSTBODENNOOD Donderdagavond werd per onir. te Zandvoort bekend gemaakt 'v een zeker adres een dnensth- en werkster tegen buitensporig li"".- gevraagd werden. Deed het eerste terugdenken den goeden ouden lijd. hoi tv. - deed zien hoe hoog de nood is "in o wclijke hulp machtig te v> >rden. NIET LANGER OM NTET De Rotterdamsche predikant I. Schollen heeft het volgende onder aandacht zijner gemeenten.n bracht. Daar alleen wal geld de meeste menschen waarde fi. nen cafcchisali'-s verzuimd kan de predikant op alle tijden den dag om allerle onhcr.u'b 1 van zijn studeerkemer geroepen enz. Daarom worden voortaan die niet dienen ter voorbereidt) g de aanneming, maar om op de h< te komen van verschillende vraag ken op godsdienstig en S",-:.a:d slechts tegen vergoed in.' gegeven, terwijl besprekingen mijn spreekuur om. cvciven reerd moeten worden. Teder ?t op een deel van mijn tijd Wn-g te móeten leggen- za! mijn niet anders dan billijken knruien, 'eiwit UIT SCHA GEN Fr schijnt gebrek aan lamme Noord-TTollahd te zijn. Op do markt waren Donderdag .17 u Dingen aangevoerd, Het waren krachtige d-iefen van gel.''1' ras. die viel bekijks vonden et voor het ook niet aan konpers Ze werden verkocht in drie waarvan «Ie l»este -45 onf-rr DF. GEHUWDE VROUW ALfc R TTet ..Vaderland" «chriifl aan dc vrouw, de gehuwd:- de. de vtrkiesbaarheid vo 1 genwoordigende lichamen bi: wet is toegekend, de we dient te zorgen, dat de vtv>t lichamen verkozen, van hv zekerd zullen zijn. Dat is voor de gehuwde het geval. Mevrouw DuikerBlekk é/emocratisch lid van den G j de Gn zij gaan de rue Magloire in." Diitimaal was het waar. oen menigte vulde dc zijkanten der men voelde van minuut ru processie naderen. Die nadering aangekondigd door het zwaar der klok. door een zwaren a n door de wijdgeopende deuren n. nen stroomde. or waren twee stoelen vrij. Au., ging op een der heide staan. N'iet doen. zcide Hubertine verboden. Maar zij sprak kohn r Wararom verboden Ik wil O wat is dat mooi Zij wist tenslotte haar mo -' -r te halen om op den anderen gaan staan. Nu schitterde de gcheelc kath Die deining van kaarsen, wc'kc ging. tooverde lichtschijn-.L gewelven der lagere gedeelten, kapellen, waarin in een rcüqm het goud van een tabernakel Zelfs in het halfgewe'f. tot kapellen, ontwaakte lichtstralen, koor vlamde met zijn g! ru ml zijn glimmende koorstoelen, u hekwerk, waarop de rozetten z af teekenden. En hef kerkschip scheen duidelijker. Ix-neden de korte pilaren, die «le l*ogen <h hoven de bundels zuiltjes, du-m dendc. bloeiende lusschen c*! spitsbogen, een vervoering v; en liefde, zich ojienbareivl als straling van het: licht zelve. Word' vei

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1920 | | pagina 1