mwmm.
13 e Jaargang.
Vrijdag 14 April 1922.
No. 30
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
S. C0LT0F
Kanaalwey 141-142 Den HeWer
Manleis
Paasehmsrgsn.
J.l
KEÜSS
Ti
IBi
IK
De Koning fan Yvutot
WIERINGER COURANT
UITGEVER:
COPN. J. BOSKER, WIERINGEN.
ADVERTENTIEN
Van i5 regela 0.5©.
Iedere regel weer 1 o.10
VERSCHIJNT KLKII
DINSDAG m TIUBAI
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden o 85
BUREAU:
H i ppo lytushoet' Wieringen.
TEL. INTERCOMM. No. 19.
Laat nu tij
dig UwCos-
tuums
I aanmeten
I op eigen
ateliers,
aanmeten en
i 4 dagen
pasklaar
Xa 6 dagen
gereed.
Lang had het geduurd eer de lente er
was de echte, milde, gelukkig-stemmende
lente, die de gedachten der menschen be
ter maakt en levensmoed geeft in een groot
gevoel van physiek welbehagen. Maar nu
was zc er, zacht en weldadig. Ze had eens
klaps de zwellende knoppen der kastanjes
tot kleine parasol-blaadjes geopend en een
levende tint gehecht aan takken en, twijg
jes, waar hei bruin bezig was over te gaan
in geel en groen en rood. Geen wind en
geen grauwe nevel, geen regen of loodgrijze
wolken, maaT een wijde blauwe hemel, met
stralend zonnelicht.
Uitgezocht Paaschweer", zeide de men»
schen, die blij waren dat het lentefeest in
lenteweer gevierd kon worden.
De lente vulde alles en drong overal
door. Ook daar, waar gedachten aan nieuw
leven zoo verre waren en de Paaschklok-
kem, al klonken ze ook helder door de voor
jaarslucht, haar feestelijken klank hadden
verloren. Zij liet zich niet afwijzen. Als ezn
onverwachte, teere troosteres kwam ze
binnen en even, vaag, heel vaag, liet zij
gevoelen, dat zooveel wat dood scheen,
ontwaakt was en. dat er wondere verrassin
gen zijn voor wie hoopt en wacht.
Al gaf ze er zich zoo aanstonds geen
rekenschap van, al zou ze verwonderd ge
weest zijn, indien men haar eigen gedacTi-
ten had willen doen hooren, kon toch dc
jonge vrouw, die in een der herstellingsoor
den van ons land de moeilijke taak van
verpleegster op zich had genomen, niet den
wcldadigen invloed ontgaan, die van de
eerste lentelucht uitstroomt. De moeilijke
arbeid binnen vier muren, vrijwillig opge
vat en vol toewijding gegeven, was haar
levenstaak geworden. Eenige maanden lang
had zij gewaakt en bespied, zich vindingrijk
bewezen in zorgvolle hulpbetooning, in
haar kleine wereld haar groot-en. levens
schat verdedigd tegen het leed van het oo-
genblik en het dreigend gevaar. De dagen
van sneeuw en ijs waren overgegaan in da
gen van guur voorjaarsweder. Hoe weinig
bekommerde het haarHaar dagwerk was
aangewezen en haar gedachten bepaald bij
enkel doel, de verpleging van haar
man, die, zoo hadden de doktoren gezegd,
heel langzaam zou genezen.
U hebt veel moed noodig, mevrouw
tje en veel geduld.
Die woorden was ze niet vergelen. Ze
herhaalde ze dagelijks, wanneer zc zich af
vroeg, wanneer alles weer zou zijn als vroe
ger, wanneer ze weer samen hun onbezorgd
leven van weleer konden leiden, toen de
ernstige ziekte met haar slepend proces
haar weder-instorten en tijdelijke beter
schap hun geluk no.g niet was komen ver
storen. Moed en- geduld, o, die h-ad ze wel,
die zou ze blijven bezitten, al moest het
nog eens zoo lang duren. Wist ze maar, dat
er voor goed een kentering zou volgen op
den bangen tijd, dien zij met hun beiden
dcormaken. Er was in het samen gedragen
leed een smartelijk genot dat de toewijding
licht maakte. Zij streed immers voor hun
beider toekomst. Slechts als ze zou moeten
denken, dat lalles vergeefsch zou zijn .ge
weest, dat het einde van den strijd zou. zijn
een hulpeloos achterblijven, een. lerugstaren
op een verloren geluk, slechts dan zou de
kracht haar begeven. Haar nioed -en geduld
orden gedragen door een vast vertrou
wen, dat weer alles goed zal worden, zoo
als het eenmaal, zooals het zoo langen tijd
geweest is
Zij heeft het venster geopend en de
zacht-zoele lentelucht stroomt naar binnen.
Deze vult het vertrek met donzige geuren
en streelt haar wangen en. handeni En
zacht, welluidend, deint in de verte klok
gelui verzweeft en klinkt weer op en trekt
als een streep van klanken door den vrede
het zonnige landschap. Dat zijn de
Paaschklokjes, die het groote feest van
herrijzenes, van hernieuwd leven uilzingen
in de wijde, wijde lucht.
Voor haar is het feest thans slechts een
hcrinneringsdag, terugwijzend naar andere
Jaren, toen zij de zeldzame vacanliedagen
met hem kon doorbrengen vol vroolijken
levenslust. Die terugblik wijst op een groot
verschil en doet haar pijn. En toch, en
toch, terwijl ze daar zoo staat en tuurt in
de stille rust daarbuiten en de longe zor
ziet glanzen op fijn loover en wazige ak
Gen
waarborg
voor de
kwaliteit.
had geantwoord op de jeugd daarbuiten.
En blij-rustig zag ze vooruit, over de wach
tende uren van angst en- vrees heen, over
tuigd -als. ze was dat ook voor hen'het le
en sterker zou blijken dan de dood.
FEUILLETON,
No. 3.
Onze -kleermaker was sinds lang zijn
generaal vergeten, toen hij op zekeren mor
gen over de post een aarddig sommetje
kreeg met e-eni brief gclee'kend Gene
raal Bonaparte", van den volgenden inhoud:
Ik ben generaal het is billijk, dat gij
Koning van Yvotot wordt, ik zend u hier
bij het noodigc geld, om in uw eerste in-
stallatiekosten te voorzien.
Mathie was, zooals men wel begrijpen
kan in de wolken ,en vertrok onmiddellijk
naar zijn geboorteland.
Bij zijn aankomst vernam hij, dat men de
overblijfselen van een oud kasteel, Het
paleis van den koning van Yvetot" ge
naamd, ging verkoopen.
Weldra was het oude -kasteel zijn eigen
dom.
Hij liet de oude torens slechten, op de
ruinen liet hij een herberg bouwen wier
uithangbord het opsohrift droeg
,,In de Republiek Yvetot."
Korten, tijd daarna werd de oud-officicr
der artillerie opperbevelhebber en nu
wierp hij de laatste overblijfselen der re
publiek omver.
Het klopt met hetgeen de oude Bohcem-
sche vrouw gezegd heeft, dacht vader Ma
kers, hervindt ze iets van haar blij gevoe
len van vroeger, haar dankbaar gelukkig
zijn bij het ervaren der eerste lente-indruk
ken. Bekende klanken, bekende geuren
treffen haar. De stilte, door ver klokgeklep
cht verroerd, is vol leven, zacht getjilp
in vogels neuriet door den morgen. Ze
herkent dat alles. Het is alles als vroeger.
Er is weer een nieuwe lente, alles is weer
ol beloften beloften van herleving van
herleving van wat zoo langen tijd dood
scheen te zijn
Die gedachte doet haar goed Ze ver
vult haar eensklaps met een overweldigend
gevoel van stralende hoop. Voor het eerst
in haar leven voelt ze zoo diep de glorie
der lente, der nieuwe zon.
H-aar veerkrachtige icugd maakt haar
ontvankelijk voor den levenwekkend en
lente-adem, die haar tegenwaait en bij die
jeugdkracht der natuur kan zij niet wanho
pen. Zc voelt, dat haar vertrouwen gewet
tigd is. Terwijl alles daar buiten herboren
wordt kan zij niet denken aan sterven.
En met vast in elkaar gevouwen handen
strekt zij de armen uit en haar blik om
floerst zich door tranen van dankbaarheid
Haar hadden de Paaschklokken een blij
de boodschap gebracht, de bevestiging var
de gedachte, die alleen in staat was ge
weest, haar staande te houden, al de ver-
loopen maanden lang.
Er is herrijzenes, er is nieuw leven. Ook
voor haar, ook voor -hem, zoo wist ze nu.
Een nieuwe lente brak voor hen aan. Rus
tig overdacht ze thans de taak, die haar
wachtte. Moed en geduld, ja, die zou z<
blijven behouden. De Paaschmorgen in len
tegewaad had haar opnieuw vervuld met
sterk vertrouwen in het leven. Ha-ar je
tbicu eenige dagen naden 18en Brum-airc
mijn officier heeft den maarschalkstaf uit
zijn ransel gehaald, zal hij nu ook een kroon
vinden
Den dag, waarop generaal Bonaparte op
zijn hoofd de dubbele -kroon van Frankrijk
en Italië drukte veranderde vader Ma-
thieu het uithangbord van de herberg, en
nu las -men
,,In den Koning van Yvetot."
En zijne bezoekers, het glas in de hand,
gaven hem dien titel op het oogenblik, dat
de groote man Napoleon gekroond werd.
Wij aanvaarden nu beiden onze regee
ring, dacht dc oud-kleermaker, thans her
bergier, en wij zijn bijna neven.
Terwijl de nieuwe Gaecar provincies en
koninkrijken veroverde, stelde de beschei
den souvercin van Yvetot zich tevreden,
een tabakszaak en een réstaurant te ope
nen, onder de bekwame leiding van zijn
keukenmeid Jcanneton.
Mijn neef maakt zich meer vermoeid
dan ik, zei koning Mathieu bij zich zelf,
hij heeft reeds heel Europa afgeloopen, ter
wijl ik mijn dorp nog niet ben uitgeweest
Wie weet echter of beiden niet tot het
zelfde doel komen.
Toen dc machtige -keizer met een prin
ses van Oostenrijk in hel huwelijk trad,
huwde vader Mathieu, die zijn vrouw ver
loren; had, me tzijn keukenmeid Jeanncton.
Helaas, dacht hij bij zich zelf, en- schud
de treurig het hoofd, mijn neef wordt gek,
hij vergeet zijn afkomst, en dat zal hem
geen goed doen. Ik blijf Mathieu zooals
vroeger en ik ihcb liever Jeannelon dan
'n -aartshertogin.
Dc bewoners van het dorp, die verno
men hadden, in welke betrekking vader
Mathieu tot den machtigen keizer gestaan
had, kwamen bijeen en benoemden hem
tot hun koning
Na den slag van Waterloo, toen Napole
on onder de slagen der verbondenmogend-
heden was gevallen, moet Mathie aan den
keizer e-en brief geschreven hebben, om
zijn rijk ter zijner -beschikking te stellen,
maar de brief van den koning van Yvetot
kwam niet in handen van Napoleon-
Helaas zei de. koning van Yvetot later
nog dikwijls bij zich zeelf, ik heb het wel
gedacht mijn neef -heeft zich te veel boven
zijn stand verheven, ik ben veel gelukkiger
dan hij hij leeft eenzaam en verlaten op
een verlaten eiland, terwijl ik in vrede
hecrsch in mijn dorp.
EINDE.
Daan Hope, dc dctectieve, was een mnn
met een groote mate van gezond verstand.
Hij zeide dat zelf. Wanneer hem ge
vraagd werd hoe ter wereld hij toch de
eane -of andere gchcimzipnige zaak aan het
licht had kunnen brengen, antwoordde hij,
GEMENGD NIEUWS.
EEN FAMILIEDORP.
Op de kiezerslijst van het visschersdorp
Bunschoten van eenige duizenden inwoners
staan niet minder dan 272 personen met
den naam Koelewijn.
VAN BOOMSTAM TOT KRANT IN
3V, UUR.
Een papierfabrikant in de Harz heeft
een proef genomen hoeveel tijd hij noodig
heeft om een boomstamt e veranderen in
een krant. Hij liet op een morgen om 7 uur
35 drie boomen' vellen, die vlak bij de fa
briek stonden. Om 9 uur 39 kwam de eer-
-te ro lpapier, uit deze stammen vervaar
digd, uit de machine. Deze rol werd per
auto gebracht naar de zetterij van een dag
blad op 4 kilometer afstand van de papier
fabriek gelegen. Toen begon men daar te
zetten en om 11 uur viel de eerste krant
uit de pers. 3 uur en 25 minuten waren dus
voldoende om het publiek de nieuwste be
richten te leveren op papier van boomen
gemaakt, waarop 's m-orgens de vogels nog
hadden gekwinkeleerd. Aldus vertelt het
tijdschrift, de Papierfabrikant."
BEESTACHTIGE MISHANDELING.
Over een zware mishandeling te Leur
meldt men aan ,,De Msb."
De echtelieden van Nynatten, wonende
even buiten de kom Leur, hadden zich
reeds te bed begeven, toen te ongeveer
uur twee buurlui zekere F. K. en S. B. hun
ne woning binnendrongen, door de voor
deur. Deze deur was wel gesloten, doch
niet met den grendel, daar kinderen van
v. N. nog niet thuis waren. Slechts een jon
gen* van 14 ja3r bevond zich in het huis en
lag ook reeds te bed. Als een paar onver
laten hielden de binnendringers huis, daar
bij het aanwezige huisraad omverwerpend
en vernielend. Na dit -huisraad vernield te
hebben vielen zij de echtgenoote van v.
N. aan, die zij van het bed sleurden en
deerlijk mishandelden-, en h-aar tenslotte
tegen de kachel gooiden, zoodanig, dat
deze in twee stukken gebroken door het
vertrek rolde. Van N. zelf trachtte de in
dringers te doen bedaren en poogde hen
met een zacht lijntje uit het huis te leiden.
Nu haalde F. K. een hakmes voor den dag,
dat hij onder zijne kleeren verborgen had
en sloeg in den wilde op v. N. los. Na di
verse kwetsuren, ontving v. N.( een diepe
hakwond onder het 'rechteroor, zoodal hij
spoedig geheel met bloed bedekt was, v. N.
en zijn vrouw werden nu uit hun eigen
huis gegooid, de straat op. Door het rujnoef
wakker geworden, was dc 14-jarige jongen
naar beneden gekomen en trachtte zijn
uders tc verdedigen. Door de indringers
werd deze echter met een stuk hout deer
lijk mishandeld en de deur uitgesmeten.
De jongen haastte zich toen om de gemeen
tepolitie te halen. In zijn onderkleeren
spoedde hij zich naar het dorp, doch de
politie reeds van het gebeurde op de
hoogte, kwam hem reeds tegemoet.
In deerniswekkenden toestand werden
N. en zijn vrouw,aangetroffen, de onver
laten werden in arrest genomen en overge
bracht naar het arrestanten lokaal. Zij zijn
thans overgebracht naar Breda, waar K.
aar we vernemen, bekend heeft de hak-
ond aan v. N. te hebben toegebracht,
aarvoor -hij terecht zal staan wegens po
ging tol doodslag.
De toestand van v. N. is nog bedenkelijk
Dr. Giesbers te Leur, die hem kort na dt
misdaad verbond, constateerde thans, dat
hij stijf is over het gcheele lichaam, wat
toegeschreven wordt aan een slag hem in
de heup toegebracht. Het 14-jarig ventje
ertoont teek-enen van krankzinnigheid, ver
moedelijk als gevolg van den schrik, wel
ken hij doorstaan heeft.
Dronkenschap schijnt weder de oorzaak
geweest te zijn van deze misdaad.
Wat echter de rechtstreekschc aanlei
ding is geweest, i sthans nog niet met ze
kerheid bekend.
SPRAAK VERLOREN'.
Bij het opstappen van zijn fiets is J, D.
te Groningen dermate tegen de leuning van
de brug over het Eemskanaal gevallen, dat
hij zijn spraak verloren heeft.
DE EIEREN MOETEN veel GOEDKOO-
PER WORDEN.
Een enorme vooruitgang maakt in de oos
telijke provinciën van ons land de pluim
veehouderij 't Zou ons niet verwonderen,
dat het aantal kippen op onze zandgronden
in dit jaar het 2 a 3-voud zal bedragen van
het getal ten vorige jare.
Het is dan ook te voorzien, dat de eier-
prijzen nog aanmerkelijk zullen dalen, waar
dc eierproductie zoo buitengewoon groot is.
DAT IS GOED WERK
Een slager te Aalien gebruikt de beken
de ronde Paaschbrooden, die de Israëlieten
op het Paaschfeest eten, als lokmiddel om
met den vinger op het vorhoofd wijzende
Met mijn gezond verstand.
Daan Hope 'had een, goed uiterlijk' hij
was even dertig jaar, flink en breed van
gestalte. Men zou hem een miniatuur-Her
cules hebben kunnenn ocmen, ofschoon hij
er tenger uitzag. Hij was een athleet en op
school hadden zonder veel moeite al zijn
makkers het onderspit moeten delvan en
als er om "het hardst ge loopen werd, be
reikte hijz onder uitzondering steeds het
eerst den pa-al.
Hij was een man, die zich en overal vrien
den maakt.
Zijn laatste succes als dctectieve had hij
behaald in een juweelen diefstal. Dc wijze,
waarop hij aan dc berodfdc dame haar
schatten had weten terug te bezorgen, had
algemeene bewondering gewekt.
Daan Hope was niet dikwijls ten einde
raad, maar die hem thans zag zitten in het
gezellige vertrek van een ruim boarding-
house in Macquarie Streel in Sydney, sou
dadelijk gezien hebben, dat hij niet tevre
den was met den stand der zaken in het
algemeen en het allerminst met zich zei
ven.
Hij zat op een zeer gema-kkelijken leun
stoel zijn bcenen lagen op een anderen la-
geren stoel en hij rookte een dure sigaar,
waarvan hij de kostbaarheid weinig op prijs
scheen te stellen.
Op de mast naast hem zat een foxter-
rier met een intelligenien kop, een welop
gevoed dier, en even slim als 2ijn meester.
De terrier zat op zijn achterpooten, en zijn
zijdeachtige oogen overschaduwden een
weinig zijn oogen, terwijf hij naar zijn mees
ter opkeek.
De ontevreden stemming van zijn mees
ier oefende blijkbaar indruk op hem uit,
want op zijn blik sprak duidelijk ik kan
er heelemaal niet meer uit wijs worden, en
jij
Deze kleine terricr kende zijn meester
door en door, hij begreep hem steeds, maar
ditmaal was hij door de lang aanhoudende
stilte hel spoor bijster geworden. Hij zou
dolgraag op zijn meesters uitgestrekte bee-
nen gesprongen zijn, zijn beide voorpooten
op diens vest gezet hebben, en hem tot
troost het gelaat gelrkt hebben, maar hij
was een welopgevoed dier en veroorloofde
zich nooit vrijpostigheden
Eindelijk werd hem de stilte ondrage
lijk. Hij ging op zijn vier pooten staan, aar
zelde en jankte even. Zijn meester nam
geen notitie van hem, waardoor hij zich
blijkbaar diep beleedigd achtte, want hij
liep een paar maal dc kamer rond. Ten
laatste kon zijn terrier-natuur het niet lan
ger uithouden, en van onder de tafel klonk
een kort, scherp geblaf.
't Was hem gelukt zijn meester uit het
gepeins to wekken.
Jacko
De kleine terrier kroop schuchter te
voorschijn. Hij had tegen de etiquette ge
zondigd, en hij was zich dat bewust. Hij
kwam naar zijn meester en keek hem met
zij nsprekende oogen aan.
Wordt vervolgd.