mwmm. 13 e Jaargang. Vrijdag 14 April 1922. No. 30 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN S. C0LT0F Kanaalwey 141-142 Den HeWer Manleis Paasehmsrgsn. J.l KEÜSS Ti IBi IK De Koning fan Yvutot WIERINGER COURANT UITGEVER: COPN. J. BOSKER, WIERINGEN. ADVERTENTIEN Van i5 regela 0.5©. Iedere regel weer 1 o.10 VERSCHIJNT KLKII DINSDAG m TIUBAI ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden o 85 BUREAU: H i ppo lytushoet' Wieringen. TEL. INTERCOMM. No. 19. Laat nu tij dig UwCos- tuums I aanmeten I op eigen ateliers, aanmeten en i 4 dagen pasklaar Xa 6 dagen gereed. Lang had het geduurd eer de lente er was de echte, milde, gelukkig-stemmende lente, die de gedachten der menschen be ter maakt en levensmoed geeft in een groot gevoel van physiek welbehagen. Maar nu was zc er, zacht en weldadig. Ze had eens klaps de zwellende knoppen der kastanjes tot kleine parasol-blaadjes geopend en een levende tint gehecht aan takken en, twijg jes, waar hei bruin bezig was over te gaan in geel en groen en rood. Geen wind en geen grauwe nevel, geen regen of loodgrijze wolken, maaT een wijde blauwe hemel, met stralend zonnelicht. Uitgezocht Paaschweer", zeide de men» schen, die blij waren dat het lentefeest in lenteweer gevierd kon worden. De lente vulde alles en drong overal door. Ook daar, waar gedachten aan nieuw leven zoo verre waren en de Paaschklok- kem, al klonken ze ook helder door de voor jaarslucht, haar feestelijken klank hadden verloren. Zij liet zich niet afwijzen. Als ezn onverwachte, teere troosteres kwam ze binnen en even, vaag, heel vaag, liet zij gevoelen, dat zooveel wat dood scheen, ontwaakt was en. dat er wondere verrassin gen zijn voor wie hoopt en wacht. Al gaf ze er zich zoo aanstonds geen rekenschap van, al zou ze verwonderd ge weest zijn, indien men haar eigen gedacTi- ten had willen doen hooren, kon toch dc jonge vrouw, die in een der herstellingsoor den van ons land de moeilijke taak van verpleegster op zich had genomen, niet den wcldadigen invloed ontgaan, die van de eerste lentelucht uitstroomt. De moeilijke arbeid binnen vier muren, vrijwillig opge vat en vol toewijding gegeven, was haar levenstaak geworden. Eenige maanden lang had zij gewaakt en bespied, zich vindingrijk bewezen in zorgvolle hulpbetooning, in haar kleine wereld haar groot-en. levens schat verdedigd tegen het leed van het oo- genblik en het dreigend gevaar. De dagen van sneeuw en ijs waren overgegaan in da gen van guur voorjaarsweder. Hoe weinig bekommerde het haarHaar dagwerk was aangewezen en haar gedachten bepaald bij enkel doel, de verpleging van haar man, die, zoo hadden de doktoren gezegd, heel langzaam zou genezen. U hebt veel moed noodig, mevrouw tje en veel geduld. Die woorden was ze niet vergelen. Ze herhaalde ze dagelijks, wanneer zc zich af vroeg, wanneer alles weer zou zijn als vroe ger, wanneer ze weer samen hun onbezorgd leven van weleer konden leiden, toen de ernstige ziekte met haar slepend proces haar weder-instorten en tijdelijke beter schap hun geluk no.g niet was komen ver storen. Moed en- geduld, o, die h-ad ze wel, die zou ze blijven bezitten, al moest het nog eens zoo lang duren. Wist ze maar, dat er voor goed een kentering zou volgen op den bangen tijd, dien zij met hun beiden dcormaken. Er was in het samen gedragen leed een smartelijk genot dat de toewijding licht maakte. Zij streed immers voor hun beider toekomst. Slechts als ze zou moeten denken, dat lalles vergeefsch zou zijn .ge weest, dat het einde van den strijd zou. zijn een hulpeloos achterblijven, een. lerugstaren op een verloren geluk, slechts dan zou de kracht haar begeven. Haar nioed -en geduld orden gedragen door een vast vertrou wen, dat weer alles goed zal worden, zoo als het eenmaal, zooals het zoo langen tijd geweest is Zij heeft het venster geopend en de zacht-zoele lentelucht stroomt naar binnen. Deze vult het vertrek met donzige geuren en streelt haar wangen en. handeni En zacht, welluidend, deint in de verte klok gelui verzweeft en klinkt weer op en trekt als een streep van klanken door den vrede het zonnige landschap. Dat zijn de Paaschklokjes, die het groote feest van herrijzenes, van hernieuwd leven uilzingen in de wijde, wijde lucht. Voor haar is het feest thans slechts een hcrinneringsdag, terugwijzend naar andere Jaren, toen zij de zeldzame vacanliedagen met hem kon doorbrengen vol vroolijken levenslust. Die terugblik wijst op een groot verschil en doet haar pijn. En toch, en toch, terwijl ze daar zoo staat en tuurt in de stille rust daarbuiten en de longe zor ziet glanzen op fijn loover en wazige ak Gen waarborg voor de kwaliteit. had geantwoord op de jeugd daarbuiten. En blij-rustig zag ze vooruit, over de wach tende uren van angst en- vrees heen, over tuigd -als. ze was dat ook voor hen'het le en sterker zou blijken dan de dood. FEUILLETON, No. 3. Onze -kleermaker was sinds lang zijn generaal vergeten, toen hij op zekeren mor gen over de post een aarddig sommetje kreeg met e-eni brief gclee'kend Gene raal Bonaparte", van den volgenden inhoud: Ik ben generaal het is billijk, dat gij Koning van Yvotot wordt, ik zend u hier bij het noodigc geld, om in uw eerste in- stallatiekosten te voorzien. Mathie was, zooals men wel begrijpen kan in de wolken ,en vertrok onmiddellijk naar zijn geboorteland. Bij zijn aankomst vernam hij, dat men de overblijfselen van een oud kasteel, Het paleis van den koning van Yvetot" ge naamd, ging verkoopen. Weldra was het oude -kasteel zijn eigen dom. Hij liet de oude torens slechten, op de ruinen liet hij een herberg bouwen wier uithangbord het opsohrift droeg ,,In de Republiek Yvetot." Korten, tijd daarna werd de oud-officicr der artillerie opperbevelhebber en nu wierp hij de laatste overblijfselen der re publiek omver. Het klopt met hetgeen de oude Bohcem- sche vrouw gezegd heeft, dacht vader Ma kers, hervindt ze iets van haar blij gevoe len van vroeger, haar dankbaar gelukkig zijn bij het ervaren der eerste lente-indruk ken. Bekende klanken, bekende geuren treffen haar. De stilte, door ver klokgeklep cht verroerd, is vol leven, zacht getjilp in vogels neuriet door den morgen. Ze herkent dat alles. Het is alles als vroeger. Er is weer een nieuwe lente, alles is weer ol beloften beloften van herleving van herleving van wat zoo langen tijd dood scheen te zijn Die gedachte doet haar goed Ze ver vult haar eensklaps met een overweldigend gevoel van stralende hoop. Voor het eerst in haar leven voelt ze zoo diep de glorie der lente, der nieuwe zon. H-aar veerkrachtige icugd maakt haar ontvankelijk voor den levenwekkend en lente-adem, die haar tegenwaait en bij die jeugdkracht der natuur kan zij niet wanho pen. Zc voelt, dat haar vertrouwen gewet tigd is. Terwijl alles daar buiten herboren wordt kan zij niet denken aan sterven. En met vast in elkaar gevouwen handen strekt zij de armen uit en haar blik om floerst zich door tranen van dankbaarheid Haar hadden de Paaschklokken een blij de boodschap gebracht, de bevestiging var de gedachte, die alleen in staat was ge weest, haar staande te houden, al de ver- loopen maanden lang. Er is herrijzenes, er is nieuw leven. Ook voor haar, ook voor -hem, zoo wist ze nu. Een nieuwe lente brak voor hen aan. Rus tig overdacht ze thans de taak, die haar wachtte. Moed en geduld, ja, die zou z< blijven behouden. De Paaschmorgen in len tegewaad had haar opnieuw vervuld met sterk vertrouwen in het leven. Ha-ar je tbicu eenige dagen naden 18en Brum-airc mijn officier heeft den maarschalkstaf uit zijn ransel gehaald, zal hij nu ook een kroon vinden Den dag, waarop generaal Bonaparte op zijn hoofd de dubbele -kroon van Frankrijk en Italië drukte veranderde vader Ma- thieu het uithangbord van de herberg, en nu las -men ,,In den Koning van Yvetot." En zijne bezoekers, het glas in de hand, gaven hem dien titel op het oogenblik, dat de groote man Napoleon gekroond werd. Wij aanvaarden nu beiden onze regee ring, dacht dc oud-kleermaker, thans her bergier, en wij zijn bijna neven. Terwijl de nieuwe Gaecar provincies en koninkrijken veroverde, stelde de beschei den souvercin van Yvetot zich tevreden, een tabakszaak en een réstaurant te ope nen, onder de bekwame leiding van zijn keukenmeid Jcanneton. Mijn neef maakt zich meer vermoeid dan ik, zei koning Mathieu bij zich zelf, hij heeft reeds heel Europa afgeloopen, ter wijl ik mijn dorp nog niet ben uitgeweest Wie weet echter of beiden niet tot het zelfde doel komen. Toen dc machtige -keizer met een prin ses van Oostenrijk in hel huwelijk trad, huwde vader Mathieu, die zijn vrouw ver loren; had, me tzijn keukenmeid Jeanncton. Helaas, dacht hij bij zich zelf, en- schud de treurig het hoofd, mijn neef wordt gek, hij vergeet zijn afkomst, en dat zal hem geen goed doen. Ik blijf Mathieu zooals vroeger en ik ihcb liever Jeannelon dan 'n -aartshertogin. Dc bewoners van het dorp, die verno men hadden, in welke betrekking vader Mathieu tot den machtigen keizer gestaan had, kwamen bijeen en benoemden hem tot hun koning Na den slag van Waterloo, toen Napole on onder de slagen der verbondenmogend- heden was gevallen, moet Mathie aan den keizer e-en brief geschreven hebben, om zijn rijk ter zijner -beschikking te stellen, maar de brief van den koning van Yvetot kwam niet in handen van Napoleon- Helaas zei de. koning van Yvetot later nog dikwijls bij zich zeelf, ik heb het wel gedacht mijn neef -heeft zich te veel boven zijn stand verheven, ik ben veel gelukkiger dan hij hij leeft eenzaam en verlaten op een verlaten eiland, terwijl ik in vrede hecrsch in mijn dorp. EINDE. Daan Hope, dc dctectieve, was een mnn met een groote mate van gezond verstand. Hij zeide dat zelf. Wanneer hem ge vraagd werd hoe ter wereld hij toch de eane -of andere gchcimzipnige zaak aan het licht had kunnen brengen, antwoordde hij, GEMENGD NIEUWS. EEN FAMILIEDORP. Op de kiezerslijst van het visschersdorp Bunschoten van eenige duizenden inwoners staan niet minder dan 272 personen met den naam Koelewijn. VAN BOOMSTAM TOT KRANT IN 3V, UUR. Een papierfabrikant in de Harz heeft een proef genomen hoeveel tijd hij noodig heeft om een boomstamt e veranderen in een krant. Hij liet op een morgen om 7 uur 35 drie boomen' vellen, die vlak bij de fa briek stonden. Om 9 uur 39 kwam de eer- -te ro lpapier, uit deze stammen vervaar digd, uit de machine. Deze rol werd per auto gebracht naar de zetterij van een dag blad op 4 kilometer afstand van de papier fabriek gelegen. Toen begon men daar te zetten en om 11 uur viel de eerste krant uit de pers. 3 uur en 25 minuten waren dus voldoende om het publiek de nieuwste be richten te leveren op papier van boomen gemaakt, waarop 's m-orgens de vogels nog hadden gekwinkeleerd. Aldus vertelt het tijdschrift, de Papierfabrikant." BEESTACHTIGE MISHANDELING. Over een zware mishandeling te Leur meldt men aan ,,De Msb." De echtelieden van Nynatten, wonende even buiten de kom Leur, hadden zich reeds te bed begeven, toen te ongeveer uur twee buurlui zekere F. K. en S. B. hun ne woning binnendrongen, door de voor deur. Deze deur was wel gesloten, doch niet met den grendel, daar kinderen van v. N. nog niet thuis waren. Slechts een jon gen* van 14 ja3r bevond zich in het huis en lag ook reeds te bed. Als een paar onver laten hielden de binnendringers huis, daar bij het aanwezige huisraad omverwerpend en vernielend. Na dit -huisraad vernield te hebben vielen zij de echtgenoote van v. N. aan, die zij van het bed sleurden en deerlijk mishandelden-, en h-aar tenslotte tegen de kachel gooiden, zoodanig, dat deze in twee stukken gebroken door het vertrek rolde. Van N. zelf trachtte de in dringers te doen bedaren en poogde hen met een zacht lijntje uit het huis te leiden. Nu haalde F. K. een hakmes voor den dag, dat hij onder zijne kleeren verborgen had en sloeg in den wilde op v. N. los. Na di verse kwetsuren, ontving v. N.( een diepe hakwond onder het 'rechteroor, zoodal hij spoedig geheel met bloed bedekt was, v. N. en zijn vrouw werden nu uit hun eigen huis gegooid, de straat op. Door het rujnoef wakker geworden, was dc 14-jarige jongen naar beneden gekomen en trachtte zijn uders tc verdedigen. Door de indringers werd deze echter met een stuk hout deer lijk mishandeld en de deur uitgesmeten. De jongen haastte zich toen om de gemeen tepolitie te halen. In zijn onderkleeren spoedde hij zich naar het dorp, doch de politie reeds van het gebeurde op de hoogte, kwam hem reeds tegemoet. In deerniswekkenden toestand werden N. en zijn vrouw,aangetroffen, de onver laten werden in arrest genomen en overge bracht naar het arrestanten lokaal. Zij zijn thans overgebracht naar Breda, waar K. aar we vernemen, bekend heeft de hak- ond aan v. N. te hebben toegebracht, aarvoor -hij terecht zal staan wegens po ging tol doodslag. De toestand van v. N. is nog bedenkelijk Dr. Giesbers te Leur, die hem kort na dt misdaad verbond, constateerde thans, dat hij stijf is over het gcheele lichaam, wat toegeschreven wordt aan een slag hem in de heup toegebracht. Het 14-jarig ventje ertoont teek-enen van krankzinnigheid, ver moedelijk als gevolg van den schrik, wel ken hij doorstaan heeft. Dronkenschap schijnt weder de oorzaak geweest te zijn van deze misdaad. Wat echter de rechtstreekschc aanlei ding is geweest, i sthans nog niet met ze kerheid bekend. SPRAAK VERLOREN'. Bij het opstappen van zijn fiets is J, D. te Groningen dermate tegen de leuning van de brug over het Eemskanaal gevallen, dat hij zijn spraak verloren heeft. DE EIEREN MOETEN veel GOEDKOO- PER WORDEN. Een enorme vooruitgang maakt in de oos telijke provinciën van ons land de pluim veehouderij 't Zou ons niet verwonderen, dat het aantal kippen op onze zandgronden in dit jaar het 2 a 3-voud zal bedragen van het getal ten vorige jare. Het is dan ook te voorzien, dat de eier- prijzen nog aanmerkelijk zullen dalen, waar dc eierproductie zoo buitengewoon groot is. DAT IS GOED WERK Een slager te Aalien gebruikt de beken de ronde Paaschbrooden, die de Israëlieten op het Paaschfeest eten, als lokmiddel om met den vinger op het vorhoofd wijzende Met mijn gezond verstand. Daan Hope 'had een, goed uiterlijk' hij was even dertig jaar, flink en breed van gestalte. Men zou hem een miniatuur-Her cules hebben kunnenn ocmen, ofschoon hij er tenger uitzag. Hij was een athleet en op school hadden zonder veel moeite al zijn makkers het onderspit moeten delvan en als er om "het hardst ge loopen werd, be reikte hijz onder uitzondering steeds het eerst den pa-al. Hij was een man, die zich en overal vrien den maakt. Zijn laatste succes als dctectieve had hij behaald in een juweelen diefstal. Dc wijze, waarop hij aan dc berodfdc dame haar schatten had weten terug te bezorgen, had algemeene bewondering gewekt. Daan Hope was niet dikwijls ten einde raad, maar die hem thans zag zitten in het gezellige vertrek van een ruim boarding- house in Macquarie Streel in Sydney, sou dadelijk gezien hebben, dat hij niet tevre den was met den stand der zaken in het algemeen en het allerminst met zich zei ven. Hij zat op een zeer gema-kkelijken leun stoel zijn bcenen lagen op een anderen la- geren stoel en hij rookte een dure sigaar, waarvan hij de kostbaarheid weinig op prijs scheen te stellen. Op de mast naast hem zat een foxter- rier met een intelligenien kop, een welop gevoed dier, en even slim als 2ijn meester. De terrier zat op zijn achterpooten, en zijn zijdeachtige oogen overschaduwden een weinig zijn oogen, terwijf hij naar zijn mees ter opkeek. De ontevreden stemming van zijn mees ier oefende blijkbaar indruk op hem uit, want op zijn blik sprak duidelijk ik kan er heelemaal niet meer uit wijs worden, en jij Deze kleine terricr kende zijn meester door en door, hij begreep hem steeds, maar ditmaal was hij door de lang aanhoudende stilte hel spoor bijster geworden. Hij zou dolgraag op zijn meesters uitgestrekte bee- nen gesprongen zijn, zijn beide voorpooten op diens vest gezet hebben, en hem tot troost het gelaat gelrkt hebben, maar hij was een welopgevoed dier en veroorloofde zich nooit vrijpostigheden Eindelijk werd hem de stilte ondrage lijk. Hij ging op zijn vier pooten staan, aar zelde en jankte even. Zijn meester nam geen notitie van hem, waardoor hij zich blijkbaar diep beleedigd achtte, want hij liep een paar maal dc kamer rond. Ten laatste kon zijn terrier-natuur het niet lan ger uithouden, en van onder de tafel klonk een kort, scherp geblaf. 't Was hem gelukt zijn meester uit het gepeins to wekken. Jacko De kleine terrier kroop schuchter te voorschijn. Hij had tegen de etiquette ge zondigd, en hij was zich dat bewust. Hij kwam naar zijn meester en keek hem met zij nsprekende oogen aan. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1922 | | pagina 1