13e Jaargang.
Vrijdag 20 October 1922.
No. 102
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
1ME SCHAT.
$1. cKe 1100
a 5 a 4
WIERINGER COURAN
UITGEVER; d
COPN. J. 3GSf<ER. WIERINGEN.
aiKISAO V ft U D A tk
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maamïen o 85.
ADVERTENTIEN j
V*m t5 regels 0.50,
Iedere regel inet* *<to
BUREAU*
Hippelytuaboef Wier jagen.
TEL. INTERCOMM. Ne. 19.
GEMENGD NIEUWS.
NOODLOTTIG SCHOT.
Dinsdagmorgen' is le Duiven de dagloo-
ncr P. van Gorkum d>oor een noodlottig
schot van een jager levensgevaarlijk ge
kwetst.
HOLLENDE PAARDEN.
Te Exdoërveen is door het op hol gaan
der paarden de vrouw van den landbouwer
W. Everts van den waigen gevallen en o-
verleden,
OPLICHTERS.
De politie te Zeist heeft de hand gelegd
op een tweetal sluwe oplichters moeder
en dochter. Deze dames hebben reeds vele
jaren lang een deel van het land bereisd
cn' gelogeerd ini hotels en pensions, zonder
te betalen, meldt de ,,N. R. Ct." Laatstelijk
hebben ze te Zeist weer een drietal maan
den in een pension vertoefd. Toen ze merk
ten dal de pensionhouder hen begon te wan
trouwen, vertrokken ze per auito naar een
andere gemeente, waar ze terstond weer
hun intrek namen in een bekend hotel. Ver
schillende hotelhouders hebben vorderingen
op dit tweetal van 800 a 1000. De doch
ter, die steeds de besprekingen voerde, is
aangebonden en ter beschikking van de jus
tilie gesteld. De moeder is 84 jaar oud.
GEMOEDELIJKE INBRAAK.
In zekeren nacht hoorde de 76-jarige
nacht walker in de Willebrordus-stichting
te Katwijk eenig onraad en begaf zich on
der gewoonte met zijn lantaarn op surveil-
lansc. Nog niet lang had hij gezocht of hij
vond in een hoek van het vertrek ineenge
doken een menschelijke gestalte. Bijlich
tend. ontdekte hij daiarin den gewezen por
tier van hel igestioht.
Hoe ibeni jij hier gekomen vroeg de ou
de trouwe nachtwaker na-ief.
,,Door dat gat", lamtwoordde de gewe
zen portier, wijzend op een raam, waar een
r.uit uitgesneden was.
En waar zijn je schoenen
Die staan buiten voor het raam, was het
antwoord,
Nadiart de trouwe nachtwaker >en de min
der trouwe 1 oud-portier, die voor dit be
zoek uit Amsterdam was overgekomen nog
cenigen tijd hadden gekout, vond de nach
telijke bezoeker hel beter maar weer te
vertrekken langs denzelfden weg waarlangs
No. 1.
In mijn kinder- en jongelingsjaren bracht
ik gewoonlijk dc kcrstvacanlie door bij
mijn Bettemoei en ofschoon het al jaren
geleden is, dart dit voor de laatste maai ge
schiedde staat mij die keer nog helder
voo- den geest, omdat ik toen die geschie
denis vernam die ik ga vertellen1.
Bettemoei telde toen vijf en zeventig ja
ren, maar ze wias nog een knappe vrouw.
De bruine japon invet puntlijf en poefmouwen
stond haar zoo netjes, het ikornetjie zoo
deftig de witte haren zoo eerbiedwaardig,
dal ge in voornaam gezelschap gevoeld et,
als ge bij haar waart.
Ze bewoonde een lief huis in de onmid
dellijke nabijheid van Leiden. Ook van bin
ren zag dal er recht gezellig uit. De gladde
matten, die het gewreven eikenhouten ka
binet, de geplooide gordijntjes, waar tus-
schendoor voor het eene raam een witte
poes cn voor het andere een bonte kanarie
vogel gluurde, 't is of ik alles nog voor
me zie. Miaar het best van alles herinner ik
mij haar latafel want daarop stond, tus
schen, een gemeen servieswit mei blau
we appelbloesems, Betlemoei's melkkan
netje.
Ik zal twaalf jaren oud geweest zijn toen
ik '1 voor 't eerst te zien kreeg. Het was
op een oudejaarsdag. Den geheelen voor
middag was zij veel stiller dan gewoonlijk.
Toch was zij niet onwel, zei zc. Op den na
middag maakte ze de schuiftafel, die tus-
hij gekomen was, hoewel zijn oudien vriend
hem eek wel deer de deur had willen laten.
De nachtwaker begaf zich weer naar zijn
kamertje en toen men hem den volgenden
morgen vroeg waarom hij geen aliairm had
gemaakt, zeide hijOch, dan waren alle
p i ertjes wakker geworden.
Of de inbreker dezen keer ook zijn slag
had geslagen, vermeldt de geschiedenis
niet, maar toen na «enigen tijd weder was
ingebrcikien en werkelijk vrschillende zaken
werden vermist, viel de verdenking het
eerst op den oudportier. die ook werkelijk
de dader bleek en nu alvast in voorarrest
is gesteld.
MAATREGELEN TEGEN DRANKMIS
BRUIK.
Te Purmerend wordt een ond ergrond -
sch'C kabel gelegd voor de electriciteiitsvoor
ziening der gemeente. B. an W. hadden de
bepaling gemaakt, dat personen die mis
bruik van alcoholhoudenden dnank maken,
niet aan hel werk zouden koomen. Daar ech
ter hierdoor in sommige gevallen ook vrouw
en kinderen werden getroffen is tenslotte
met medewerking van den Besttuursders-
bond overeengekomen om in dergelijke ge
vallen het loon in den vorm van bonnen te
betalen. Deze bonnen konden bij winkeliers
voor levensmiddelen enz. worden ingeruild.
In de raadsvergadering heeft nu de burge
meester medegedeeld, dat met deze bon
nen) wordt gesmokkeld. Men vroeg b.v.
bij ean winkelier voor een deel der bonnen
geld in plaBils van levensmiddelen. Een an
der ging met een hoeveelheid suiker naar
een caféhouder, oun deze teg«n' geld ot
drank in te ruilen. De Bestuurdersbond had
hierover bij bet hoofd der gemeente ge
klaagd.
Burgemeester Kooiman, die een ernstig
darnk'beslrijder is, waarschuwde de winke
liers en kasteleins om de maatregelen tegen
drankmisbruik niet tegen te werkendalar
anders tegen hen strenge maatregelen wor
den genomen. Van een der caféhouders, die
.geen medewerking verleende tegen het
drankmisbruik is tijdelijk de muziekvergun-
ning ingetrokken.
De burgemeester heeft oolk eenige me-
dedeelingen gedaan over de zwarte lijst"
waarop de namen voortkomen van perso
nen die wegens veel drankmisbruik niet-in
een café mogen worden toegelaten. Deze
zwarte lijst" over welker wenking de po-
iitie nog steeds tevreden is, heeft een uit
breiding ondergaan.
In overleg met den burgemeester van
llpendam, is ook een persoon van buiten de
gemeente, n.1. iemand uit llpendam, op de
ze lijst geplaatst.
Tenslotte zij nog vermeld, dat het ge
meentebestuur van Purmerend aan de ge
heelonthouders een groot lokaal gratis be
schikbaar gesteld heeft om daarin geduren
de de kermisweek eeni blauwe bioscoop te
vestigen.
sciben de ramen stond, geheel ledig. Dalarna
plaatste zij er een tobbetje met warm wa
ter en een doek op. Nu ging ze naar de
la/tafel. Behoedzaam werd het servies van
't kleedje ontdaan en uiterst voorzichtig op
de tafel gezet. Dit alles geschiedde zoo
stilzwijgend en met zulk een ongewone
plechtigheid, dat ik er om lachen moest.
Met bevende hiatnd nam ze nu tusschen de
kopjes een melkkannetje uit, niet wit met
blauwe appelbloesems maar bruin zn met
eikels en .eikenbladeren er op, en blijkbaar
:1 fijner en duurder dan dat, hetwelk bij
het servies behoorde,
Bettemoei liet zich in haar leunstoel zak
ken en beschouwde hel kannetje .met zoo
veel 'eerbied en droefenis, dat ik er niets
van begreep.
Al veertig jaar vandaag zuchtte ze. Hoe
is 't mogelijk
Toen hield ze de punt van haar boeze
laar voor de oogem en schreide hoorbaar en
lang. lik was niet erg op mijn gemak. Ze
was anders zoo opgeruimd, zoo tevreden1,
hce kon zoon kaïnnetje haar zoo bedroefd
maken Ze was toch zeker wel erg ziek.
meende ik. Zachtlkems legde ik mijn arm
om haar hals en kuste haar op dc gerim
pelde wangi
Bettemoei, Bettemoei fluisterde ik droe-
•ig, och, schrei toch zoo niet.
Beste jongen, zeide ze, ni mand houdt
zooveel van de oude vrouw lals jij. Als ik
dood ben, is dit kannetje voor jou, als je
beloven wilt te zorgen, dat het nooit
breekt. Maar dat wil je wel, nietwaar.
lik kan niet zeggen, dat dit vooruitzicht
mij bijzonder gelukkig maakte maiar om de
oude vrouw een genoegen te doen, zeide ik
op harlelijken toon
Dat beloof ik u. Maar waarom maakt
JACQUES WILSON.
Men meldt uit Hoorn
Woensdagmorgen is te bloemendaal, 54
jaar oud, overleden de heer Jacques Wilson,
een bekend declamator en tooneelspeler.
Zijn opleiding had hij genooten ibij eeni
ge Hoornsche predikanten. Hij was een der
■eerste krachten van hert tooneelgezelschap
,,De Wilsons", dat niet alleen in Noord-Hol
land, maar vooral in ons land zeer populair
kam genoemd worden.
Jacpucs Wilson was, behalve actuer, ook
auteureen paar aardige kinderoperettes,
n.1. ,,De Fee aan de bron" en „De Heks
van de Boschhut", muzikaal geillustreerd
door Ev.ert Koning, verschenen van zijn
hand.
In een van de ruvues van Henxi ter Hall
declameerde hij een zijner Laatste dramati
sche gedichten, getiteld Waarom
Op de Hoornsche kermis, in Augustus
jj., werd hij tijdens een voorstelling, reeds
dat bruine ding u zoo aan 't huilen.
Dat zal ik u wel eens vertellen, als gc
wat grooter zijt, antwoordde ze glimlachend
De tranen werden weggewischt en .uiterst
voorzichtig werd alles nu afgewosschen en
weer op de latiaiel gezet.
'k Ben zuinig op dat servies, zei Bette
moei. 't Is nog van mijn ouders.
En dht kannetje
Later, later, als ge wart grooter zijt.
Vreemd toch, dacht ik. Waarom nu niet.
Negenmaal was ik sedert op Oudejaars
dag getuige van dezelfde plechtigheid,
maar nimmer had z.e kunnen besluiten me
iels nad"ers omtrent haar kleinood mede te
deelen.
Die geschiedenis is me zoo heilig, zeide
en zoolang ze u dit nog niet wezen kan,
kan ik ze u onmogelijk mededeelen.
Maar eindelijk; heeft zij zc mij toch mee
gedeeld'.
Weder was het Oudejaarsdag; ik was nu
twee en twintig jaar. Ik had mijn examen
gedaan en zou voor .minstens twee jaar
naar Pelcrusburg gaan. De laatste dag van
het volgende jaar zou ik niet bij haar kun
nen wezen. Die gedachte stemde haar heel
treurig. Ze was immers al zoo oud. Zou ze
dien' lieven jongen vel ooit wederzien
•t Was of ze voorgevoelde, dat dit niet zoo
rezen zou.
De plechtigheid begon. Eén voor één,
verden de dierbare stekken op dc tafel
gezet. Alles in eens te nemen vertrouwde
zc zich zelf niet mleer toe. 'I Laatst kwam
het kannetje san de beurt. De tranen spron
gen mij in de oogen, toen zij 't opnam, Bet
temoei zag dit.
O, beste jongen zei ze, wat maak je mij
gelukkig Nu zal je me begrijpen I
Ze vatte mij bij de hand en nam plaats
geschminkt en gelkleed, onwel. Sindsdien is
hij langzaam achteruitgegaan, totdat opne
ming in een sanatorium le Bloemendaal
noodzakelijk werd.
Het bericht van zijn dood is voor Hoorn
een droeve 'tijding.
VERKOOP VAN EEN PANTSERSCHIP.
Woensdag werd ter directie van de Ma
rinewerf le Helder in het openbaar bij in
schrijving verkocht het uil de sterkte der
zeemaoht afgevoerde pantserschip ,,Koning
in Regentes". Er waren 10 biljetten inge
komen, waarvan dat van C. H. C. Sunder-
man te Dordrecht met 67.357 het hoogst
was. Het laagst was H, van Pelt te Helder
met 34,500.
De Koningin Regentes" is in 1900 door
's Rijks werf te Amsterdam opgeleverd. Bij
de eerste uitrusting voor zee kostte het
ruim 4.5 millioen.
STRAATVERLICHTING GEEN LUXE.
In den ralad der gemeente Wognum
(N.-H.) stelde de burgemeester voor, om
den straatverlichting van de begrooling te
schrappen. Daardoor zou een besparing vam
ruim 1CC0 worden verkregenDe burge
meester grondde zijn voorstel op de baken
de circulaire van den1 minister van binnen-
landsche zaken aan de burgemeesters, be
treffende bezuiniging op de gemeente-uit
gaven. De burg meester noemde straatver'
lichting luxe. De naad dacht er anders o
ver. In het belang van veiligheid en zede
lijkheid achtte hij straatverlichting ge-
wenscht. Met zes stemmen tegen een werd
's burgemeesters voorstel verworpen.
De eloctrkche straatverlichting, pas voor
twee jaar ingevoerd, blijft dus te Wognum
lertcuden, want de burgemeester verklaar
de in dit geval geen gevolg te zullen geven
aan de uilnoodiging van den minister van
binnen!andsche zaken om 'raadsbesluiten
tot liet doen van uilgaven, welke de burge
meester niet strikt onvermijdelijk acht, ter
vernietiging voor te dragen.
EEN SCHAT OP HET OORLOGSTERREIN
Bij het opruimen van puinhoopen, door
den) oorlog ontstaan in het dorpje Hatlon-
ohalet aan de Maas, hebben wenklieden
onder de ruinen van het oude kasteel, waar
aan het dorp zijn naam ontleend heeft en
dat vroeger de residentie is geweest van de
bisschoppan van Verdun, een aarden pot
uitgegraven', waarin zdoh 376 munten bevon
in haar leunstoel.
Ga hier naast me zitten, en luister.
Wat de oude vrouw mij teen vertelde,
nu en dan alggbroken door de noodzakelijk
sle bezigheden, laat ik hier volgen. Vooraf
ga echter de bekentenis, dat ik haar ma
nier \an vertellen op vele plaatsen heb
moeten wijzigen. Voor de waarheid vam
deni inhoud sta ik evenwel in.
Toen mijne ouders in het huwelijk tra
den was vader smid op een Gelders dorpje
en moeder dienstbode bij den notaris al
daar. Op hun trouwdag kreeg moeder van
den notaris een geschenk in geld en van
zijne vrouw dit kannetje. Vooral dit kanne
tje maakte haiar gelukkig. Zoo vaak ze 't
had gereinigd, had zij de schoonheid er van
geroemd.
De gedachte van het eewmaial zelf le be
zitten was echter nimmer bij haar opgeko
men een reizend koopman had er eens 10
gulden voor gebodiam. Ge kunt u voorstellen
thoe blij ze ier miede was I En toch was ze
dit minder om de waarde en de schoonheid
ervan dan wel omdat dit geschenk, meer
dan cenig ander zou kunnen doen, getuigde
van de achting die hare mevrouw haar toe
droeg.
Natuurlijk werd het kannetje nooit ge
bruikt. Evenals hier werd het bewaard op
die tafel, tusschen dit servies.
Een jaar ma mijn ouders huwelijk werd
ik geborendrie jaar later mijn zuster
Leertje. Maar welk een verschil openbaar
de zich in 't opgroeien tusschen ons beiden.
Leenitjc was slank en zwak, ik stevig en
sterk.
Nu moet ge weten dat er bij ons dorpje
eene heerlijkheid behoorde, of liever, het
dorp behoorde bij „Het Huis" zooals wij
den, 4 gouden en de overige zilveren. Er
zijn n-.unten bij van dc Franschc koningen
Karei VII, Lcdewijk XI, Karei VIII, Lede
wij k XII en Frans I van de Engelsche ko
ningen Eduard IV en Hendrik VIII van
Manuel I, koning van Portugal (1495
1521] en kronen van de hertogen van Lot
haringen Karei I (1391 1431), Reinicr i
(1431—1453,) Reinicr II (147315C9; er.
Antou (15C91544.) Er zijn ook Munten on
der van Karei de Stoute en Mairia van Bour
gondië, di; voor Vlaanderen en Brabant zijn
geslagen lal ven munten van Filips den
Schoone, voor Brabant, Henegouwen, Vlaan
deren en Holland geslagen en verscheidene
munten van keizer Karei V en van dc ste
den Keulen en Deventer.
Juffrouw Bt'ic fkinner, eer. Amcrikaan-
sche, die op eigen' kosten het dorpje Hat-
ton chalet opnieuw laat opbóuwen heeft 20
munten uit dc vondst aangeboden aain dé
Bibliothéque Nationale te Parijs. Deze mun
ten ontbreken in de collectie Franschc
munten der bibliotheek. Eenige munten zijn
geschonken voor het Parijsche hotel dc Vil
Ie en de overige zullen worden verkocht,
om het fonds voor den wederopbouw van
Harttcnchalet te versterken.
SLACHTOFFERS VAN HET WILDE
GEDIERTE.
Ondanks het geweldige aantal jachtver
gunninggen, dat jaarlijks wordt uitgereikt
en de belooningen', die de regeering uit
looft komt er weinig of geen verandering in
het aantal menschen, dat in Englsch-Indië
jaarlijks door verschurende dieren cn slan
gen wordt gedood. Dit ,,seizoen" werden
3360 menschen gedood. Van hen namen dc
tijgers er 1454 voor hun rekening, dc lui
paarden 560, de wolven 556, de beren 69,
dc olifanten 70 cn de hyena's 10.
Aan slangenbeten, stierven er verder
19.396.
Deze cijfers betreffen niet de onafhanke
lijke gebieden in Indië, waar dergelijke on
gevallen nog vaker voorkomen. Gedurende
diil jaar werden ongeveer 25.000 verscheu
rende dieren gedood, terwijl meer dan 60-000
slangen werden opgeruimd,
AMERIKAANSCH LUCHTSCHIP
VERBRAND.
Het bestuurbare militaire luchtschip C 2
der Vereenigdc Stalen, dat op den terug
tocht was naar Newport News (Virginië)
een overlandvlucht naar San Diego
het noemden. Het gebouw zelf w.ns acht
kant met een toren in het midden cr bo
ven op en. een gracht er omheen. Hei was
in ihet begin der vorige eeuw opgetrokken
op dc grondslagen van het oude kasteel
dat van de tiende eeuw dagteekendc.
Zeker een uur in den omtrek behoorden
de bosschen en bouwhoeven lot Het Huit
en de meeste huizen in het dorp eveneens,
Niet ver van 't kasteel stortte een kbina
beek van de heuvelen op eene plaats
waar zij zeer ondiep was, gleed zc onder
eeuweoude eiken door. Ze heette daar dc
Dn'slere Vocrd. Of het nu daarnaar was of
r wat anders, weet ik niet, maar dj
h eerlijkheid heette Duister voorde en zoo
heette ons dorpje ook.
Sedert verscheidene jaren werd het huis
bewoond dc;cr „de oude mevrouw" eene
goedhartige dame, die deel nam in aller
leed en vreugde. Hare boeren betaalden
sinds jaar en dag dezelfde pacht. Van hare
dienstboden had zij die meeste meer dan
een vierde eeuw in hare dienst gehad. Zc
kende al dc dorpelingen bij raam en toc-
m en wist, waarmede zij zc genoegen
kon deen. Ze was als een weldoende engel
onder wiens vleugelen ieder welvarend cn
gelukkig was.
Maar dit zou anders worden
Nia den dood der oude Mevrouw kwam
dc heerlijkheid aan 'n neef die met zijne
moeder in Frankrijk woonde waar de mnn
ijr.er eenige zuster een aanzienlijke be
trekking bekleedde.
Een j: ar lang bleef Het Huis ledig staan.
Teen kwam de tijding, dat de baron het
met zijne moeder zou betrekken. Dit was
gewichtig nieuws.
Wordt vervolgd.
